Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
De originele partytent serie van het FX-televisienetwerk, Shawn Ryan's Emmy Award-winnende The Shield (2002-2007), richt zich op de toestroom van politie- en wetgevingscorruptie binnen de politie van Los Angeles. In het centrum van deze inherente corruptie staat rechercheur Vic Mackey (gespeeld door Michael Chiklis), die voortdurend grenst aan de grens tussen schurk en redder. Met een 'antiheld' als ster hebben The Shield en The Sopranos van HBO de weg vrijgemaakt voor toekomstige tv-overtreders Walter White en Dexter Morgan. Tijdens de 88 afleveringen moeten Vic en zijn moreel flexibele Strike-team mensen tegenkomen die ofwel slechter zijn dan zijzelf, ofwel ideale burgers met een donkerder randje.
Wanneer Vic en zijn Strike Team een overval uitvoeren op een Armeense geldtrein, reageert de Armeense maffia in natura door hun getalenteerde huurmoordenaar Margos Dezerian in te zetten. Margos is een zeer bedreven huurmoordenaar met een reputatie die over de hele wereld tot op de lijst van gezochte personen van Interpol staat. Hij krijgt van zijn Armeense bazen de opdracht om Vic en zijn onoordeelkundige cohorten op te sporen. Als Margos Farmington binnenrijdt voor zijn doelwitten, is het slechts een kwestie van tijd voordat de crimineel van wereldklasse in botsing komt met de politie, die niet in staat blijkt Dezerian in bedwang te houden. Pas als deze gevaarlijke Armeniër het opneemt tegen Mackey, komt Margos uiteindelijk aan zijn einde. Hoewel het losgeslagen exemplaar nooit een woord zegt, waren het de gewelddadige acties en carrière van Margos die voor het personage spraken.
Mara begint de serie verre van een crimineel, opererend als een onschuldige makelaar. Mara is misschien geen politieagent of zelfs geen crimineel, maar haar samenwerking met de beste vriend van Vic Mackey, rechercheur Shane Vendrell, vormt een ernstige bedreiging voor de voorheen onschuldige vrouw. Mara's ongegronde liefde voor Shane vervormt haar geest tot het punt dat ze geleidelijk Vendrells medeplichtige wordt aan zijn eigen criminele inspanningen. Hoewel Mara en Shane verre van het modelhuwelijk waren, waren de twee een paar en werkten ze samen om het leven van Vic en zijn familie op zijn kop te zetten. Hoe ver de capriolen van haar man ook reiken, Mara staat voortdurend aan de zijde van Shane en blijft tot het einde een trouwe echtgenote.
Hoewel hij misschien overkomt als een schijnbaar ongelukkige vastgoedontwikkelaar, is Cruz Pezuela een van de gevaarlijkste entiteiten binnen Farmington. Door zich aan te sluiten bij het Guerrero-kartel en hun veiligheidsvertegenwoordiger Guillermo Beltran, proberen Pezuela en zijn superieuren te investeren in de waarde van huisvesting- en bouwregio's om zo effectief controle te krijgen over het Farmington District. Hoewel Cruz zelf misschien geen ernstige bedreiging vormt, wordt Pezuela gesteund door een aantal van Mexico's rijkste families en overheidsfunctionarissen. Cruz zou nog meer munitie voor zijn arsenaal krijgen toen hij Vic Mackey in dienst nam op zijn loonlijst. Met een reeks chantagedossiers die niet alleen over Mackey maar over verschillende vertegenwoordigers van de stad LA werden verzameld, bewees Pezuela dat hij gedurende de langste tijd vrijwel onaantastbaar was.
Armadillo Quintero, een gemene nieuwe speler in Los Angeles, doet mee aan de serie met als doel de drugshankel in het Farmington District op alle mogelijke manieren onder controle te krijgen. In een poging om de zware taak die voor ons lag te volbrengen, probeerde Armadillo alle Latino-bendes binnen het district te verenigen. Uiteindelijk trokken de activiteiten van de vicieuze Quintero de aandacht van de politie en Vic Mackey. Na een gewelddadige ontmoeting met Mackey was de volgende stap van Armadillo gericht op de politie in het Farmington District. Quintero wordt echter uit onvoorziene omstandigheden uitgeschakeld voordat zijn wraak op Vic volledig is vervuld.
De architect van de Barn-basis in Farmington District, Assitant Chief Ben Gilroy, is niet alleen verantwoordelijk voor de montage van de belangrijkste hub van de show, maar ook voor de bouw van het Strike Team. Ben heeft een hechte vriendschap met Vic en fungeert als een vertrouwde vertrouweling wanneer het erop aankomt, in de vorm van kapitein Acedeva of andere verdachte partijen. Gilroy heeft echter zijn eigen persoonlijke demonen te verduren, die tot een hoogtepunt komen wanneer de chef zich bezighoudt met de wereld van fraude met een mede-minnares. Gilroy's criminele activiteiten verbreken zijn vriendschap met Vic volledig, die als zondebok wordt gebruikt om zichzelf in functie te houden. Gilroy's roekeloze acties dwingen de in ongenade gevallen politiechef naar Mexico te vluchten en zijn leven opnieuw te beginnen, om vervolgens maanden later als lijk terug in Farmington terecht te komen.
David Aceveda, kapitein van het Farmington District tijdens de eerste helft van de serie, begint zijn carrière door de ideale man te worden voor de taak om de dreiging van Vic Mackey te bestrijden. In tegenstelling tot zijn leeftijdsgenoten richt Aceveda zich rechtstreeks op Mackey en wil hij de man actief achter de tralies zien. Helaas leiden de extreme methoden van Mackey tot resultaten en die resultaten hebben het Farmington District en de carrières van Aceveda nodig om het hoofd boven water te houden. Hoewel Aceveda niet helemaal kwaadaardig is, verscheuren het beleid en de procedures die de man onder zijn toezicht goedkeurt Farmington. In plaats van al zijn energie en middelen te gebruiken om Vic achter de tralies te zien, gebruikt Aceveda liever Vic en zijn Strike Team om zijn eigen politieke campagne ten goede te komen.
Antwon Mitchell, geïntroduceerd in het vierde seizoen van de serie, was de belangrijkste Kingpin van Farmington vóór zijn uiteindelijke arrestatie. Toen Mitchell eenmaal was vrijgelaten, had de 'hervormde' Antwon schijnbaar een sleutelrol op zich genomen als woordvoerder van de Afro-Amerikaanse gemeenschap van Farmington die het doelwit was van de politie, als een truc om de politie van zijn spoor te krijgen en zich volledig in te zetten voor zijn illegale zaken. Achter gesloten deuren is Antwon net zo koud en berekenend als voor zijn oorspronkelijke gevangenisstraf. Met Vic Mackey's eigen partner Shane Vendrell als ogen en oren van de politie wil Mitchell zichzelf nog een snelle reis naar de gevangenis besparen. Hoewel Antwon het moet opnemen tegen een andere gevatte crimineel in Vic, is Mitchell het grootste obstakel dat Farmington ooit in zijn hoek heeft gehad.
Hoewel hij misschien aan de kant van de wet staat, is luitenant Jon Kavanaugh van Binnenlandse Zaken net zo beangstigend als de criminelen die hij wil stoppen. Wat Vic Mackey betreft, zowel op het gebied van intelligentie als fysieke bekwaamheid, maakt Kavanaugh er onmiddellijk zijn missie van om Mackey en zijn hele operatie te beëindigen. In tegenstelling tot Mackey begint Jon als een volledig morele maar extreme agent die zo rechtlijnig is als een individu maar kan zijn; hij voert zijn taken altijd volgens het boekje uit. De ondergang van Kavanaugh blijkt naar Mackey's eigen niveau te zinken in een poging om de corrupte agent ten val te brengen, wat bewijst dat hij zo smerig en achterbaks kan zijn als Vic, desnoods. Hoewel Kavanaugh's run op The Shield slechts anderhalf seizoen duurt, laat het personage onherroepelijke schade toe aan Vic en het Strike Team.
Shane Vendrell was gedurende de hele serie de rechterhand van Vic Mackey en is een andere geheime corrupte agent in het Farmington District van Los Angeles. Net als Vic heeft Shane er geen moeite mee om onschuldigen of andere agenten te doden als dat betekent dat hij nog leeft. Het is de bereidheid van Shane om te leven die ervoor zorgt dat Vendrell tijdens de show enkele moreel twijfelachtige beslissingen neemt. Het zijn dezelfde beslissingen die botsen met Vic, die het roekeloze gedrag van Shane tot op zekere hoogte kan verdragen. Uiteindelijk is het Shane die het voor zichzelf doet en het is Shane die de show verlaat zoals hij dat wil.
De leider van het Farmington's Strike Team, Vic Mackey, is een zeer ervaren crimineel in de gedaante van een politierechercheur, die aanvankelijk door zowel de politie als de criminelen gerespecteerd en gevreesd werd vanwege zijn brutale manier van politiewerk. Omdat je moeite hebt om de rol van de archetypische familieman te spelen, moet je vechten tegen of samenwerken met andere criminelen om Farmington veilig te houden, waar Vic zich echt thuis voelt. Hoewel Vic misschien de hoofdrol speelt in The Shield, is Mackey de meest gewetenloze hoofdpersoon van de serie. Vic was bereid om zonder enige aarzeling collega-officieren te doden en voerde jarenlang verschillende illegale operaties recht onder de neus van zijn wapenbroeders uit, met de verdediging van een insigne. Zelfs als de wereld om hem heen begint af te brokkelen en te bezwijken, blijft Mackey vasthouden aan waar hij goed in is, en dat allemaal in naam van de wet.
Zodra het wat bezinkt is en de credits rollen, is de rol van de schurken in The Shield duidelijk. In plaats van dat Vic en zijn vertrouwde mannen uitsluitend tegen rivaliserende drugsdealers en internationale huurmoordenaars zouden vechten, hebben showrunner Shawn Ryan en zijn creatieve team er verstandig aan gedaan om een solide balans te vinden tussen moreel flexibele tegenkrachten. Hoewel Vic misschien wel de ultieme drijfveer was om de bal aan het rollen te krijgen en op dezelfde manier naar hem terug te keren, blijft Mackey net zo gemeen als altijd nadat hij al zijn obstakels heeft weggestuurd. Elke antagonist die Vic en het Strike-team in de show tegenkomen, relativeert alleen de kwaadaardige aard van de personages.
Deze antagonisten lieten echt zien hoe dun de lijn tussen agent en crimineel kan zijn.
De manier waarop ze het geleidelijke morele verval van personages als Shane portretteerden, was meesterlijk.
Elke schurk bracht iets unieks in de serie, terwijl de algemene toon behouden bleef.
Het was ongelooflijk spannend om te zien hoe Vic tussen al deze verschillende bedreigingen navigeerde.
The Shield heeft de lat echt hoger gelegd voor complexe antagonisten op televisie.
Ik ben nog steeds onder de indruk van hoe ze bureaucratische schurken zoals Pezuela net zo bedreigend maakten als straatcriminelen.
De manier waarop ze persoonlijke en professionele conflicten in evenwicht brachten, maakte elke antagonist boeiender.
Armadillo was misschien van korte duur, maar hij heeft een blijvende impact op de show achtergelaten.
Mara's loyaliteit aan Shane was zowel bewonderenswaardig als tragisch.
De complexiteit van deze personages maakte het onmogelijk om ze simpelweg als goed of slecht te bestempelen.
Ik vond het geweldig hoe onvoorspelbaar Antwon Mitchell was. Je wist nooit wat hij zou doen.
Elk seizoen bracht een ander type schurk, maar ze voelden allemaal verbonden met het grotere verhaal.
Shane's transformatie van sidekick naar antagonist was perfect getimed.
De serie heeft geweldig laten zien hoe macht corrumpeert door personages als Gilroy.
Kavanaugh's obsessie om Vic ten val te brengen deed me denken aan Javert uit Les Misérables.
Ik denk eigenlijk dat Margos enger was omdat we zo weinig over hem wisten.
De manier waarop ze politiecorruptie portretteerden voelde zo authentiek aan dat het soms ongemakkelijk was om naar te kijken.
Ze hebben echt de spijker op zijn kop geslagen met de casting voor elke antagonist. Geen zwakke prestatie in de hele groep.
Pezuela vertegenwoordigde een ander soort kwaad. Subtieler, maar net zo destructief.
De relatie tussen Shane en Mara was giftig, maar op de een of andere manier geloofwaardig.
Het was fascinerend om te zien hoe Antwon Mitchell iedereen om hem heen manipuleerde.
De serie blonk echt uit in het laten zien hoe omstandigheden goede mensen slecht kunnen maken.
Ik betrapte mezelf erop dat ik bij herhaaldelijk kijken meer sympathie had voor Aceveda. Zijn personage had zoveel diepgang.
Kavanaugh was de perfecte tegenpool voor Vic, omdat hij liet zien hoe corruptie zelfs de meest rechtvaardigen kan aantasten.
Niets overtreft de spanning tussen Vic en Shane in die laatste afleveringen.
De manier waarop ze politieke corruptie in evenwicht brachten met misdaad op straatniveau was briljant.
Ik voelde me eigenlijk slecht voor Gilroy op het einde. Zijn ondergang was pijnlijk om naar te kijken.
Wat deze antagonisten geweldig maakte, was hoe echt ze aanvoelden. Geen cartoonachtige schurken hier.
Vindt iemand anders dat Mara te veel haat krijgt? Ze probeerde gewoon haar familie te beschermen, net als iedereen.
De Armeense maffia-verhaallijn met Margos was intens, maar ik wou dat ze zijn personage meer hadden ontwikkeld.
Pezuela was misschien verfijnd, maar hij maakte me nooit zo bang als Antwon Mitchell.
Ik herinner me nog steeds hoe geschokt ik was toen Shane zich tegen Vic keerde. Dat verraad kwam harder aan dan welke andere verhaallijn dan ook.
Kijken naar Kavanaugh die zijn morele kompas verloor in een poging Vic te vangen, was absoluut verwoestend.
De echte genialiteit was hoe ze Vic tegelijkertijd de protagonist en de grootste schurk van de show maakten.
Ik heb Aceveda nooit echt als een antagonist gezien. Hij probeerde gewoon zijn werk te doen in een onmogelijke situatie.
De manier waarop Ben Gilroy's vriendschap met Vic verslechterde, was een van de beste stukken schrijfwerk die ik op televisie heb gezien.
Vindt iemand anders Cruz Pezuela onderschat? Zijn politieke manipulatie was net zo gevaarlijk als fysiek geweld.
Margos Dezerian was angstaanjagend juist omdat hij nooit sprak. Die stilte maakte hem zoveel dreigender.
Ik ben het eigenlijk niet eens over Armadillo. Zijn korte aanwezigheid had een enorme impact en soms is minder meer.
The Shield wist echt hoe ze complexe schurken moesten creëren. Zelfs David Aceveda balanceerde zo goed op die lijn tussen goed en slecht.
Laten we Mara niet vergeten. Ze was niet fysiek imposant zoals de anderen, maar haar invloed op Shane maakte haar ongelooflijk gevaarlijk.
Ik vond Armadillo Quintero wat onderontwikkeld in vergelijking met de anderen. Hij had potentieel, maar werd naar mijn mening te snel geëlimineerd.
Wat interessant is, is hoe Shane Vendrell evolueerde van Vic's loyale vriend tot een van de dodelijkste bedreigingen. Het schrijven voor zijn karakterboog was fenomenaal.
Eerlijk gezegd vind ik Jon Kavanaugh de meest overtuigende antagonist. Forest Whitaker bracht zoveel intensiteit in de rol. De manier waarop hij langzaam afdaalde in obsessie was meesterlijk gedaan.
Je hebt helemaal gelijk over Anderson. Zijn prestatie heeft mijn perspectief op hem als acteur volledig veranderd. De scène waarin hij Shane confronteert, geeft me nog steeds kippenvel.
De manier waarop ze Antwon Mitchell portretteerden was fascinerend. Ik had nooit gedacht dat Anthony Anderson zo'n dreigende rol zou kunnen spelen nadat ik hem vooral in komedies had gezien.
Ik kan er nog steeds niet over uit hoe briljant Michael Chiklis was als Vic Mackey. Zijn prestatie zorgde er echt voor dat je je afvroeg of je voor of tegen hem moest zijn gedurende de hele serie.