10 van de meest iconische infomercials
Infomercials zijn in wezen lange reclamespots die de klant een diepgaand inzicht geven in het product dat ze aan het pitchen zijn. Vóór de dagen van streamingdiensten waren goedkope infomercials een belangrijk onderdeel van de vroege jaren 2000. Maar er waren er die meer opvielen dan andere.
Te gelukkige mensen, buitensporige onhandigheid en diep verwarde individuen zijn typische kenmerken van de traditionele infomercial. Ze bevatten ook vaak een man met een dreunende stem die je aandacht trekt. Al deze aspecten samen kunnen een vreemde, maar memorabele commercial vormen. Tegenwoordig komen infomercials niet zo vaak voor; hun nalatenschap wordt levend gehouden door YouTube.
Laten we, zonder verdere discussie, een mooie, mogelijk huiveringwekkende wandeling door het verleden maken.
1. Snuggie
Iedereen herinnert zich de klassieke infomercial van Snuggie die in 2008 uitkwam, met lachende kinderen en ouders verkleed als sekteleden. De Snuggie kreeg al snel aandacht vanwege zijn absurditeit. Of mensen de Snuggie nu kochten vanwege de waanzin, of omdat ze het product echt wilden, de Snuggie heeft geld verdiend. Er zijn meer dan 35 miljoen Snuggies verkocht, wat resulteerde in een omzet van meer dan 500 miljoen dollar.
2. Frontaal
„HeadOn, rechtstreeks op hoofd en voorhoofd aanbrengen!” De infomercial was genoeg om je hoofdpijn te bezorgen. Misschien was dat altijd al hun strategie. Miralus Healthcare, voormalig eigenaar van HeadOn, heeft verschillende infomercials getest met focusgroepen. De hoofdpijnveroorzakende advertenties die we allemaal hebben leren kennen en waar we dol op zijn, hebben het beste gedaan. De focusgroepen hebben meer informatie uit de herhalingsadvertenties gehaald dan welke andere dan ook. Dan Charron, V.P. van marketing en verkoop, was verbaasd dat de advertenties berucht viraal gingen en verklaarde dat niemand in de focusgroep hem had verteld dat de advertenties vervelend waren.
3. Shamwow
De ShamWow is misschien stilletjes in de geschiedenis van de infomercial terechtgekomen, ware het niet vanwege de advertenties met Vince Offer. Billy Mays was jarenlang mogelijk de bekendste pitchman van de vroege jaren 2000, tot de ShamWow-advertentie in 2006 uitkwam. Offer was een snelle spreker, met een aanstekelijke energie die wedijverde met die van Mays. Iets aan de manier waarop hij sprak, maakte me ook enthousiast over deze handdoekachtige lappen.
4. Slap Chop
In december 2008 zijn we gezegend met een nieuwe infomercial met een hoofdrol. Mijn favoriete citaten van hem uit deze film zijn: „Je gaat mijn noten geweldig vinden” en „" Stop met het eten van een saaie tonijn, stop met een saai leven te hebben." "” Ik geloof dat deze meer viraal ging dan de infomercial van ShamWow. Je kunt verschillende Auto-Tune-remixen vinden die eigenlijk best pakkend zijn. Op 7 februari 2009 werd Vince gearresteerd voor een fysieke ruzie met een sekswerker in zijn hotelkamer. Na de arrestatie nam hij een pauze in het infomercial voordat hij in 2012 terugkeerde om de herbruikbare pluizenroller van Schticky te promoten.
5. Schudgewicht
Persoonlijk denk ik dat de infomercial van Shake Weight de kroon spant op het gebied van belachelijkheid. Om voor de hand liggende redenen leidde de Shake Weight tot veel controverse en veel parodieën. Uit een onderzoek van het Journal of Sports Science & Medicine is gebleken dat de Shake Weight ongeveer net zo effectief is als gewone halters. Desalniettemin verdiende de Shake Weight nog steeds een omzet van $40 miljoen.
6. Fushigi-bal
De „" magie "” van de Fushigi Ball komt eigenlijk voort uit de reflectie van de metalen bal door de heldere acryllaag, waardoor deze de illusie krijgt te zweven.” De betoverende bewegingen van de bal die van arm naar arm stroomt, wordt contactjongleren genoemd. In de commercial ziet het er gemakkelijk uit, maar contactjongleren vergt veel oefening en vaardigheid. Ervan uitgaande dat de bal met dit vloeiende vermogen kwam, waren veel klanten diepbedroefd toen ze probeerden de zetten in de commercial te kopiëren, waarna de bal gleed en op de grond uiteenviel.
7. Draagbare handdoek
Als je op mij lijkt, dan heb je geen urgentie om de deurbel of de telefoon te beantwoorden terwijl je onder de douche staat. Zo niet, dan heb je misschien interesse getoond in de draagbare handdoek. Voor $20 kun je deze Snuggie-achtige handdoek kopen die je overal in huis kunt dragen.
8. PooTrap
Het is maar goed dat honden zich niet kunnen schamen, anders hebben deze honden misschien een zware klap op hun waardigheid gevoeld. De PooTrap wordt geleverd met een harnas en plastic zakken die aan de achterkant van het harnas worden bevestigd, direct boven de achterkant van de hond. Afhankelijk van de maat die je koopt, kun je verwachten dat je $20- $60 dollar betaalt voor een PooTrap.
9. Stoel Hawaii
De Hawaii Chair, ook bekend als de Hula Chair, maakte zijn debuut in 2007. De stoel bevatte een motor waardoor het kussen draaibaar was. Of het echt heeft gewerkt is moeilijk te zeggen, maar ik kan me voorstellen dat je je in het zweet zou kunnen werken als je de stoel een uur of langer zou gebruiken. Over de gezondheidsvoordelen van de stoel werd nauwelijks gesproken en er werd meer aandacht besteed aan het gekke, draaibare mechanisme.
10. Doc Bottoms Aspray
Als er een prijs zou zijn voor „Grossest Infomercial”, zou Aspray zonder twijfel winnen. Het werd één keer uitgezonden door MSNBC op een kerkhof en nooit meer uitgezonden. In een interview met de Washington Post zegt Adam Jay Geisinger dat hij niet meer thuis wilde komen van zijn baan als aannemer en dat hij in de sportschool niet meer naar funky rook; toen hij geen antibacteriële deodorant kon vinden, was Aspray geboren.
Je hebt misschien bij jezelf gedacht toen je ernaar keek: „Wat dachten ze?” Maar bedenk eens hoeveel reclames en infomercials je hebt gezien die onopvallend waren. Dus waren deze infomercials verschrikkelijk, of waren ze geniaal vanwege de manier waarop ze onze aandacht trokken? Jij bent de rechter.
Opinions and Perspectives
Je weet dat je iets goed doet als je product een cultureel fenomeen wordt, zelfs als het is omdat het belachelijk is.
Het beste was hoe bloedserieus ze waren over de meest belachelijke producten.
Soms zie ik moderne productadvertenties en denk ik dat ze de chaotische energie van deze klassiekers missen.
We hebben een museum nodig dat gewijd is aan het bewaren van deze infomercials voor toekomstige generaties.
Die HeadOn-reclame was net een koortsdroom. Inderdaad direct op het voorhoofd aanbrengen.
Niets overtreft het ongemakkelijke acteerwerk in deze infomercials. Oscarwaardige prestaties alom.
De Snuggie is het bewijs dat als je iets zelfverzekerd genoeg op de markt brengt, mensen alles kopen.
Deze reclames hebben de weg vrijgemaakt voor TikTok-advertenties.
Kijken naar mensen die probeerden te lunchen terwijl ze de Hawaii Chair gebruikten, was pure comedy goud.
De PooTrap is misschien wel het enige product hier dat daadwerkelijk een echt probleem probeerde op te lossen. Slecht, maar toch.
Elke keer als ik worstel met het bewaren van eten, denk ik aan die Slap Chop-infomercial.
De Wearable Towel was gewoon een normale handdoek met grootheidswanen.
Mijn vriend werd best goed met de Fushigi Ball. De enige die ik ken die hem niet meteen liet vallen.
De manier waarop ze mensen lieten falen bij basistaken in zwart-wit was een kunstvorm.
Ik werkte vroeger nachtdiensten en deze infomercials waren mijn entertainment. Mis ze eigenlijk wel.
Die Snuggie-familiefoto's leken wel genomen tijdens een bizarre sektebijeenkomst.
De Fushigi Ball-reclames waren net een goochelshow waarbij je de truc kent, maar toch niet weg kunt kijken.
Weet je nog dat die Shamwow-man met een sekswerker vocht? Dat verhaal was van begin tot eind bizar.
Ik ben ervan overtuigd dat de Hawaii Chair gewoon kantoorpersoneel overal aan het trollen was.
Je moet de zelfverzekerdheid bewonderen van degene die de PooTrap in een zakelijke bijeenkomst heeft gepitcht.
Mijn kamergenoot op de universiteit had een Shake Weight. Het geluid dat het om 6 uur 's ochtends maakte, werd niet gewaardeerd.
Ik vind het geweldig dat de Slap Chop-man een comeback maakte met de Schticky. Je kunt een goede verkoper niet klein krijgen.
Het feit dat focusgroepen de repetitieve HeadOn-commercial prefereerden, bewijst dat mensen raar zijn.
Die Aspray-commercial klinkt als iets uit een SNL-sketch. Kan niet geloven dat het echt was.
Mijn zus kocht voor de hele familie Wearable Towels als grap voor Kerstmis. We halen het nog steeds aan op familiebijeenkomsten.
De Shamwow-man had zo'n kenmerkende energie. Je kon niet wegkijken, zelfs niet als je dat wilde.
Ik heb daadwerkelijk iemand een Hawaii Chair in het echt zien gebruiken. Het was zo ongemakkelijk als je je zou voorstellen.
Deze commercials waren van voor de sociale media, maar ze gingen nog steeds viraal via mond-tot-mondreclame. Best indrukwekkende marketing.
Ik vraag me af wat er met al die Shake Weights is gebeurd. Waarschijnlijk stof verzamelen in kasten in heel Amerika.
De echte genialiteit was het maken van producten die zo belachelijk waren dat mensen erover moesten praten. Gratis reclame door spot.
Soms mis ik de pure chaos van de late night tv-winkelkanalen. Streaming is gewoon niet hetzelfde.
Ik heb de Fushigi Ball bij een vriend thuis geprobeerd. Liet hem meteen vallen en maakte een deuk in hun houten vloer. Goede tijden.
Mijn moeder heeft haar Snuggie nog steeds. Hij heeft drie verhuizingen en talloze wasmachinecycli overleefd. Ik denk dat de kwaliteit niet zo slecht was.
De Hawaii Chair lijkt wel een risico op de werkvloer. Stel je voor dat je probeert te typen terwijl je de hula danst.
Deze infomercials waren eigenlijk de originele virale marketing. Ze wisten precies wat ze deden met de cringe-factor.
Ik vind het sneu voor alle honden die model moesten staan voor de PooTrap. Hun gezichtsuitdrukkingen zeiden alles.
De Slap Chop-remixen waren beter dan het daadwerkelijke product. Krijg dat deuntje nog steeds soms in mijn hoofd.
Mijn oma zwoer bij HeadOn, maar ik ben ervan overtuigd dat het gewoon een placebo-effect was.
Weet iemand nog hoeveel parodievideo's de Shake Weight voortbracht? Saturday Night Live had er de tijd van zijn leven mee.
Die Aspray-reclame klinkt afschuwelijk. Ik ben blij dat ik die gemist heb!
De Wearable Towel loste een probleem op dat niemand had. Wie haast zich om de deur te openen tijdens het douchen?
Ik werkte in de detailhandel toen de Shamwow populair was en mensen citeerden constant Vince Offer. Weet je wat? Die dingen werkten eigenlijk best goed.
De Snuggie-cult look was onbedoeld hilarisch. Mijn hele familie kreeg ze dat jaar voor Kerstmis en we zagen er absoluut belachelijk uit.
Het artikel vergat de Magic Bullet! Die ontbijt-maak-feestjes waren zo in scène gezet, maar ik keek elke minuut.
Ik heb daadwerkelijk een Fushigi Ball gekocht in de veronderstelling dat ik een soort contactjongleer-meester zou worden. Spoiler alert: dat werd ik niet.
Eerlijk gezegd waren de Shake Weight-reclames hun tijd vooruit. Ze zouden perfect meme-materiaal zijn vandaag.
De PooTrap moet wel de meest belachelijke uitvinding ooit zijn. Ruim gewoon je hond op zoals een normaal mens!
Dat Hawaii Chair-segment op Ellen was goud waard. Arme Ellen die probeerde zich in te houden tijdens het lezen van de teleprompter!
Die Shamwow-man had zo'n chaotische energie. Mist iemand anders die late-night infomercial binges als je niet kon slapen?
Die HeadOn-reclames maakten me gek. De herhaling was als psychologische oorlogsvoering. Ik hoor die jingle nog steeds in mijn nachtmerries.
Ik kan niet geloven dat de Snuggie 500 miljoen dollar heeft opgebracht! Ik weet nog dat ik die reclames belachelijk vond, maar uiteindelijk heb ik er toch een gekocht. Beste impulsaankoop ooit voor filmavonden.