Waarom WandaVision de ideale start was voor een nieuw tijdperk van Marvel Studios

In één decennium is Marvel Studios uitgegroeid tot een van de belangrijkste entertainmentmerken in de popcultuur. Voortbouwend op wereldberoemde personages die al bekend zijn in stripboeken en tekenfilms, heeft Marvel een bijna onherroepelijk vertrouwen opgebouwd bij het publiek over de hele wereld. Maar eerlijk gezegd is Marvel niet het meest divers wat betreft het uitbreiden van hun merk tot buiten de grenzen van superhelden en eindigen in een confrontatie tussen held en schurk. Marvel heeft een merk ontwikkeld dat tot op heden voor hen heeft gewerkt. In de duidelijkste bewoordingen, als het niet kapot is, repareer het dan niet.

Marvel is echter niet het enige grote bedrijf dat jaarlijks superheldencontent uitbrengt. Het succesverhaal van Marvel heeft er in ieder geval toe geleid dat anderen zich hebben omgedraaid en kennis hebben genomen van de lucratieve financiën die zullen worden gemaakt. Warner Bros, Netflix en zelfs Amazon Prime maken nu gebruik van de goudmijn die het stripmedium is. Iedereen wil meedoen aan de superheldenmelkkoe die nu floreert dankzij Marvel. Maar achteraf gezien dreigt de superheldenmarkt onvermijdelijk oververzadigd te raken met inhoud. Om zich tussen de rest te onderscheiden, moet Marvel bewijzen dat ze nog steeds risico's kunnen nemen en zichzelf voortdurend opnieuw kunnen uitvinden.

Het waren de aanvankelijke risico's van Marvel, waarbij ze hun opkomende filmdivisie baseerden op de toenmalige superheld Tony Stark uit de C-lijst, alias Iron Man, en het concept van een commercieel succesvol gedeeld filmisch universum onder de knie kregen met The Avengers in 2012. Nu de Infinity Saga begint met Iron Man uit 2008 en uitmondt in Avengers Endgame uit 2019, opent Marvel Studios het eerste hoofdstuk van hun nieuwe fase van films en content... WandaVision.

Het eerste hoofdstuk van het nieuwe tijdperk van het nemen van risico's van Marvel Studios komt niet via het grote scherm, maar van de recent ontwikkelde streamingdienst van hun gezinsvriendelijke moederbedrijf, Disney Plus. Met Disney Plus krijgt Marvel eindelijk de kans om zich te verdiepen in de psyche en ontwikkeling van deze superwezens die ofwel volledig buitenspel werden gezet ofwel als bijpersonages in de speelfilms werden gedegradeerd. Wie zijn deze superhelden als ze niet bezig zijn met het redden van de wereld en ze zelfs de wereld willen redden aan het eind van de dag?

Geïnspireerd door verschillende populaire verhaallijnen van Marvel Comics, met name het Avengers/X-Men crossover-evenement House of M uit 2005 van schrijver Brian Michael Bendis en kunstenaar Olivier Coipel, concentreert WandaVision zich op gepaste wijze op twee bekende filmische Avengers Wanda Maximoff alias the Scarlet Witch (Elizabeth Olsen) en The Vision (Paul Bettany). Twee gedoemde geliefden en superhelden, de ene een verbeterde mens en de andere een geavanceerde kunstmatige intelligentie, verscheurd door een tragedie in de vorige films van de Avengers-franchise. Wanda's verdriet na haar laatste ontmoeting met Vision werkt uiteindelijk als de katalysator die de serie in gang zet.

Olsen's Wanda speelt al jaren een belangrijke rol in het bronmateriaal van stripboeken, te beginnen als een onwillige schurk onder haar vader en X-Men-aartsvijand Magneto, voordat ze samen met haar tweelingbroer en mede-mutant Pietro Maximoff, alias de speedster Quicksilver, overliep naar de Avengers. De filmtegenhanger van Wanda had altijd het potentieel om het hoogtepunt van haar stripincarnatie te bereiken, maar werd verbannen naar Marvel's ensembleteam-up films, waar het personage te maken kreeg met beperkte schermtijd onder andere spelers.

Hoewel het in eerste instantie niet helemaal duidelijk is gemaakt, dient WandaVision als een onmiddellijke voortzetting van de gebeurtenissen in de enorme crossover-film Avengers Infinity War uit 2018 en de opvolger Avengers Endgame uit 2019, twee films die cruciaal blijken te zijn voor het grote geheel van de serie. Voor oude fans die al sinds het begin bij de MCU zitten, zijn de eerste twee afleveringen van WandaVision Filmed Before a Live Studio Audience en Don't Touch That Dial, voor sommigen misschien polariserend. Het zijn geen superheldenverhalen, maar eerder superhelden die Wanda en Vision in een sitcomomgeving hebben geplaatst.

WandaVision is een hommage aan klassieke Amerikaanse sitcoms, met name The Dick-Van-Dick Show uit 1961 en Bewitched uit 1964. Maar de Marvel-serie bootst niet alleen de nostalgie van de eerder genoemde sitcoms na, maar ook stilistische elementen uit hun verhalende structuur, beelden, archetypen van personages en natuurlijk... een lachnummer.

Naarmate de show vordert, begint WandaVision te experimenteren met de daaropvolgende decennia van Amerikaanse sitcoms tot ver in de jaren 70, 80 en 90, alvorens kijkers mee te nemen naar het heden via moderne sitcoms in documentairestijl, zoals Modern Family en The Office. Pas in de tweede akte van de serie, met aflevering 4 We Interrupt This Program, beginnen alle puzzelstukjes op hun plaats te komen. In plaats van het publiek simpelweg alle antwoorden met de lepel te geven, geeft WandaVision geleidelijk aanwijzingen in elke aflevering, wat leidt tot de grote onthulling.

Zodra de kat uit de zak is, begint de Marvel-formule weer op te duiken. De enorme CGI-gevechten en actiescènes zullen fans tevreden stellen die deze ingrediënten nodig hebben in hun superheldenverhalen, maar WandaVision werkt het beste als de focus ligt op het idyllische, maar gebrekkige familiedrama uit de voorsteden van de titelpersonages Wanda Maximoff en Vision.

Marvel Studios heeft altijd de neiging gehad om toekomstige personages en verhaallijnen in al hun films en shows te plagen, maar WandaVision is een grotendeels op zichzelf staand verhaal dat niet is gekoppeld aan toekomstige Marvel-projecten. Dit betekent niet dat bepaalde personages en plots die in de show worden geïntroduceerd, later geen veel grotere rol zullen spelen. Maar personages die wel een rol spelen, zoals S.W.O.R.D.-agent Monica Rambeau (Teyonah Parris), maken Wanda's totale reis als personage relevanter dan als shoo-in voor een toekomstige film of show.

Er is een mysterie dat door de hele serie heen loopt. Naast dat je meer tijd met personages kunt doorbrengen via een format van 6-8 uur in plaats van een film van twee uur, is het voordeel van het Disney Plus-streamingmodel de wekelijkse release.

Nu WandaVision momenteel als miniserie wordt uitgebracht, stelt het wekelijkse format de betrokken makers in staat om een deel van de antwoorden voor hun publiek achter te houden. In een tijd waarin Netflix van bing-televisie een veelvoorkomend verschijnsel heeft gemaakt, of het nu gaat om shows als Cobra Kai of Bridgerton, kan het behoorlijk schokkend zijn om terug te keren naar het wekelijkse releaseschema. WandaVision heeft echter het gevoel van opwinding teruggebracht om elke week bij vrienden en familie te zitten, te anticiperen op wat er naast de hoofdpersonages zou gebeuren en wie er zou blijven staan als het stof opklaarde.

Als Marvel Studios doorgaat met het traject dat WandaVision is ingeslagen voor hun toekomstige Disney+-shows en de aangrenzende filmlijst, staan zowel nieuwe als oude fans een wonderbaarlijk andere set lekkernijen ter grootte van een superheld te wachten.