Ben jij verslaafd aan piraten? Dit is waarom

Introductie

Piraten en algemene piraterij zijn populaire onderwerpen van veel fantasie- of middeleeuwse feeën. Maar daar ligt de grens niet.

Voor veel mensen is het ook een favoriete kostuumkeuze voor Halloween en andere themafeesten. Ontken het niet, je weet wie je bent.

Als je over piraten hoort, denk je waarschijnlijk aan Jack Sparrow of Captain Hook. Of als je een echte hardcore fan bent, heb je waarschijnlijk associaties met de beroemdste: Blackbeard, Anne Bonny, Mary Read of Calico Jack. De lijst is niet uitputtend.

Maar in het belang van het onderwijs wil ik erop wijzen dat dit niet het einde is van de variëteit. Als je een minuut of twee hebt, lees dan zeker meer over Barbarijse piraten of de Wokou.

Het waren respectievelijk islamitische en Zuidoost-Aziatische piraten. Nee, serieus, lees er meer over. Je zult niet teleurgesteld zijn. Je zult waarschijnlijk gestoord worden, maar zeker niet teleurgesteld. Hoe dan ook.

Als je op dit artikel hebt geklikt, komt dat door een van deze opties. Nummer één: je bent verslaafd aan piraten en wilt weten wat er met je aan de hand is. Nummer twee: je kent iemand met bovenstaande aandoening en je wilt weten hoe je hem of haar kunt helpen.

Aan de eerste categorie mensen zeg ik welkom aan boord! Aan de andere kant: er is niets mis met ons en we hebben je medelijden niet nodig. Zoek een hobby.

Zelfs als u tot de eerste categorie behoort, beste lezer, moet u zich minstens één keer de volgende vraag hebben gesteld. Waarom vind ik zo'n verontrustende fascinatie bij mensen die hebben gestolen, vermoord en verkracht?

Om nog maar te zwijgen over het feit dat je in een hypothetische situatie op een cruise rond exotische eilanden was geweest en Somalische piraten tegen het lijf was gelopen... Nou, mijn vriend, ik denk niet dat je erg enthousiast zou zijn.

Maar maak je geen zorgen. Je bent niet de enige die last heeft van dergelijke overpeinzingen en daarom schrijf ik dit artikel. Om onze legende, Lin-Manuel Miranda, te citeren:

Ik wil je geld niet, ik heb dit speciaal voor jou.

Romantisering van piraten

Nu zou ik kunnen schrijven dat de reden dat je deze door scheurbuik geteisterde individuen leuk vindt, is omdat je fantaseert over het onhygiënische leven van een bandiet waar je waarschijnlijk op je dertigste zult sterven. Ofwel door ophanging of door leverfalen.

Of je houdt ervan om de lucht in je haar te voelen (of het gebrek daaraan), de geur van de zee in te ademen en elke zeemeeuw neer te schieten die je ooit onrecht heeft aangedaan. Maar daar gaan we niet over.

Hier gaan we dieper in op de werkelijke redenen die worden ondersteund door eerder onderzoek en wetenschap (of gebrek daaraan) en hopelijk vind je antwoorden op je vragen.

Eerst en vooral. Ja, piraten worden tot op zekere hoogte geromantiseerd.

Maar wanneer is het allemaal begonnen? Wanneer hebben mensen naar de criminelen gekeken en besloten „weet je wat? Deze jongens zijn best cool.” Het antwoord zal je misschien verbazen.

De eerste fictie over piraten werd in de 18e eeuw geproduceerd. Ja, je hebt het goed gelezen, 18e eeuw.

Aan het einde van de Gouden Eeuw van de Piraterij maakten veel schrijvers er hun taak van om boeken en toneelstukken te maken die gewaagde verhalen en spannende avonturen van piraten vertellen. Het is duidelijk dat ze hun minder bewonderenswaardige daden terzijde schuiven, zoals... je weet wel. Moord.

Schrijvers concentreerden zich op de aspecten van piraterij die hun lezers zouden boeien, waardoor ze meer werken zouden kopen en erom zouden smeken. Dat zou zeker geld opleveren en dus brood op tafel.

Het publiek was daar helemaal niet tegen. In feite was het publiek in de eerste plaats nieuwsgierig naar de verhalen over piraten.

Wij, schrijvers, waren alleen bereid om de advocaat van de duivel te spelen. Dus als je iemand de schuld moet geven van de plotselinge toename van piratenfictie en van hun algemeen belang, dan zijn het de schrijvers.

Het spijt ons niet. Je bent van harte welkom.

Geschiedenis en wetenschap achter piraterij

Laten we een beetje in de geschiedenis duiken in een poging een verklaring te vinden waarom mensen van piraten houden. Velen van hen zijn afkomstig uit een zeer lage maatschappelijke klasse en hebben zich tot dit beroep gewend in de wanhopige hoop hun situatie te verbeteren.

Waarom piraterij? In de meeste gevallen was er geen betere optie.

Het was een geval waarin de arme man of vrouw besloot een gevaarlijke levenskeuze te maken om rijkdom te verwerven die de hogere klasse had. Dat is ontegenzeggelijk een nogal gewaagde stap.

Velen van ons zouden willen dat we zo'n risico hadden durven nemen en de baas over ons eigen leven worden. Geef het toe, de meesten van ons zijn het tegenovergestelde: we zijn slaven van onze monotone 9 tot 5 waar we met elke vezel van ons lichaam bang voor zijn.

Maar dat is goed. Dat is goed... Wil je iets weten?

Mijn universiteitsprofessor vertelde me ooit dat als we in een bepaalde maatschappelijke klasse worden geboren, we zeer waarschijnlijk in die klasse blijven. Max Weber noemde dit fenomeen de ijzeren kooi.

Dus als je in de hogere klasse wordt geboren, is de kans groot dat je daar blijft. Als je de pech hebt gehad om in de lagere klasse geboren te zijn, blijf je daar waarschijnlijk ook.

Maar! Degenen die in deze klasse zijn geboren en zich opwerken naar een rijk leven zijn een statistische anomalie.

Daarom bewonderen we de reis die zo'n persoon heeft doorgemaakt. Omdat de kans op succes groot en onwaarschijnlijk was, maar ondanks alle ontberingen hebben ze een beter leven gekregen.

Zoiets als de Kraken verslaan met een enkele kanonskogel. Het is inspirerend en we zouden willen dat we hadden wat nodig was om dat te doen. Zie je het patroon?

Dit principe is zelfs in de 21e eeuw relevant, maar het was waarschijnlijk een stevigere realiteit in de Gouden Eeuw van Piraterij. Historicus Dr. Rebecca Simon ondersteunt deze uitleg in haar artikel Why Do People Like Pirates.

Ze verwoordde het heel eenvoudig door een vraag te stellen: wie wil de autoriteiten niet laten zien dat ze niet de bazen van je leven zijn? Ik wed dat je dat zou doen. Ik zou. Je oma zou dat waarschijnlijk ook doen.

Dat is precies wat piraten deden door hun leven in eigen hand te nemen. Ze zijn de baas over hun eigen lot geworden en hebben de maatschappelijke norm overtreden.

Zij waren de weinige gelukkigen die uit de ijzeren kooi wisten te ontsnappen. Maar ze speelden niet altijd solo.

Roger Luckhurst legt in zijn artikel The Timeless Allure of Pirates uit dat beslissingen binnen de bemanning onderling zijn overeengekomen. Er waren geen bureaucratieën, de kapiteins werden eerlijk gekozen en de buit werd gelijk verdeeld.

Heel anders dan ons huidige politieke klimaat. De algemene bevolking van vandaag voelt zich stemloos bij beslissingen die gevolgen hebben voor de samenleving.

Het enige wat we krijgen zijn stembiljetten en een lijst met namen, samen met een korte biografie, zodat we op een vreemde kunnen stemmen en er het beste van kunnen hopen. Wie deze populariteitswedstrijd wint, bepaalt het lot van duizenden burgers.

Klinkt dit als een spannend leven van een piraat die de mal heeft doorbroken? Laten we de lijst eens bekijken.

Leiders die zijn gekozen? Controleer. Wederzijdse beslissingen? Niet echt. Gebrek aan bureaucratie? Absoluut niet. Gelijke verdeling van metaforische buit? Nooit gegarandeerd en nogal onwaarschijnlijk.

In onze samenleving bepalen politici grotendeels onze toekomst en als piraat kon je een alternatieve levensstijl leiden die het groenere gras aan je zijde brengt. Ze waren niet goed of slecht, ze waren gewoon te gefocust en toegewijd aan een beter leven, en daarom waren ze bereid alles te doen wat ze moesten doen.

Misschien lees je dit artikel en denk je 'eerlijk, ik begrijp hoe dit logisch is... maar hoe zit het met kapers? ' Kapers waren in een notendop legale piraten die vaak voor de Kroon werkten om vijanden neer te halen en waardevolle materialen te leveren.

Je hebt ongetwijfeld gehoord van een van de beroemdste kapers: Sir Francis Drake. Een held voor de Engelsen, een piraat voor de Spanjaarden.

Kapers konden met toestemming van de koningin schepen en havens vernietigen en ermee wegkomen. Ze werden niet bedreigd door de mogelijkheid van executies en konden daarom tijdens hun reizen doen wat ze wilden.

Uiteindelijk is hun beroep ook illegaal geworden. Niemand spreekt echter zo gefascineerd over kapers als over piraten.

Waarom? Omdat dingen veel spannender zijn als ze verboden zijn en voor een vrij lange tijd waren kapers dat allesbehalve. Dit staat bekend als het Forbidden Fruit-effect, dat stelt dat als iets te eenvoudig en gemakkelijk verkrijgbaar is, we er op de lange termijn waarschijnlijk niet in geïnteresseerd zijn.

Dit is een gebeurtenis die relevant is voor elk mens. Denk terug aan toen je een tiener was. Als dingen werden toegestaan, was het niet zo spannend om te doen als iets dat niet was toegestaan.

Dat komt omdat we allemaal 'de ware' willen zijn: degene die als eerste de berg heeft beklommen, degene die de mal heeft doorbroken, degene die het onbekende heeft ontdekt.

Herinner je je de ijzeren kooi die eerder werd genoemd? Omdat deze twee fenomenen hand in hand gaan.

De algemene regels die uiteindelijk leiden tot het The Forbidden Fruit-effect worden bepaald door de leiders van de samenleving. Wie ze niet volgt, zal de gevolgen ondervinden.

Ze kunnen mild of streng zijn, maar een zekere straf is gegarandeerd. Deze regels werden ons geleerd vanaf de dag dat we de menselijke taal konden begrijpen en ons werd geleerd dat als we ze zouden volgen, we geweldige dingen in het leven zouden bereiken.

Maar doen we dat? Is je monotone 9 tot 5 je grootste prestatie? Ik hoop het zeker niet. Dus wanneer de twee chaotische krachten van de ijzeren kooi en The Forbidden Fruit worden gecombineerd, krijg je iets dat lijkt op liefde voor piraten.

Ik bedoel, eerlijk gezegd, waarom zou je ze niet geweldig vinden? Je mag je onderdrukte rebellerende kant ontketenen, goud stelen, naar hartelust drinken en bordspellen spelen!

Nee, echt, piraten speelden vroeger bordspellen. Zoals altijd. Dobbelstenen, kaarten en heel veel fantasie.

Je kunt dus begrijpen waarom deze bandieten voor velen zo'n charmant karakter hebben. We zetten hun wrede misdaden graag terzijde en concentreren ons in plaats daarvan op wat ze hebben gedaan om hun leven te verbeteren.

Dit betekent niet dat je je baan moet opgeven en aan de wereld moet aankondigen dat je nu een angstaanjagende piraat bent (of doe dat, ik ben niet je moeder). Maar het verklaart wel waarom we zo geobsedeerd zijn door deze mensen.

Ik hoop dat je iets nieuws over jezelf hebt geleerd. Maar echt, steel dat schip niet voor je toekomstige avontuur. Omdat. Je weet wel. Wetten en zo.

P.S. Het is niet illegaal om met een piratenvlag te vliegen. Doe wat je maar wilt met deze informatie.