Powrót do lata w Złotym Stanie, recenzja pizzy lukrecjowej

Jednym z największych filmów 2021 roku musi być najnowszy film Paula Thomasa Andersona, Licorice Pizza. W komediodramacie dojrzewania występują Alana Haim i Cooper Hoffman.

Licorice Pizza to dziewiąty film fabularny reżysera Paula Thomasa Andersona, który rozgrywa się w dolinie San Fernando w 1973 roku. Został wydany w USA 25 grudnia 2021 r.

Świat pizzy z lukrecji

Dla fanów Andersona, z których wielu cierpliwie czekało na kontynuację nagrodzonego Oscara Phantom Thread z 2017 roku, jest to więcej niż mile widziany powrót do formy przez płodnego reżysera.

Licorice Pizza przenosi nas do 1973 roku i schludnie umieszcza nas w jednym z najdokładniejszych historycznie ustawień, jakie kiedykolwiek nakręcono. Życie w Kalifornii jest słoneczne, a możliwości są mnóstwo.

Śledzimy naszych dwóch głównych bohaterów, Gary'ego Valentine'a, granego przez Coopera Hoffmana, syna zmarłego wielkiego Phillipa Seymoura Hoffmana, i Alanę Kane, graną przez Alanę Haim ze znanego zespołu rodzinnego.

Anderson chciał, aby w tym filmie pojawił się niepowtarzalny klimat z lat 70., i z łatwością dochodzi do niego. To przecież ten sam człowiek, który przyniósł nam Boogie Nights i Inherent Vice. Ten film zawiera również świetne krople igły autorstwa PTA, gdy łączy Paula McCartneya, Davida Bowie i Chucka Berry'ego, aby uzyskać wciągające wrażenia.

Mimo to nie są te filmy. Jest to znacznie bardziej lekkoserdeczne i znacznie mniej cyniczne. Dla mężczyzny po 25 latach kariery, orzeźwiające jest widzieć, że nostalgia może istnieć bez odrobiny winy lub wstydu.

Ten film przypomina letni dzień. To samo lato, kiedy nie mogłeś się doczekać wyjścia na zewnątrz i zobaczyć znajomych. Pamiętasz sposób, w jaki wszyscy spotykaliście się na rowerach, i zanim dowiedziałeś się, gdzie minął czas, twoja matka dzwoniła cię do domu?

Dla Gary'ego i jego kumpli, to jest ich świat. Nie przeszkadzają im jeszcze oczekiwania ani rachunki i ujawniają nam swoje szczęście i ambicje. Z drugiej strony Alana nie zawsze odnosiła sukcesy. Jest niezamężną młodą kobietą na początku lat 70. i presja na nią jest prawdziwa.

Alana i Gary

Być może to Gary, ze swoim dziecięcym optymizmem i poczuciem przygody, przyprowadza Alanę do siebie. Nadal, ich miłość wiąże się z zamieszaniem, oboje są stale ranni, i rozważ wymianę siebie na kogoś lepszego.

Dodaje to wymiar dodatkowych emocji do postaci Gary'ego Valentine'a. Dzieli odwagę i zaufanie swojego zmarłego ojca, jednocześnie niosąc ze sobą tę młodzieńczą chęć i niewinność.

Historia meandruje i nigdy nie kończy się nigdzie typowym. Ten film jest intrygujący, Anderson w pewnym sensie wyrzeźbił współczesną komedię romantyczną według własnych specyfikacji. Na wielu zakrętach wydaje się znajomy, zabawny i nostalgiczny. W innych momentach, nuda, i uczucie bezwładnego lęku młodych dorosłych przechodzą przez ekran.

Na początku filmu Alana jest głęboko rozczarowana. Ma 25 lat i pracuje jako asystentka fotografa. Pomaga przygotować lokalnych uczniów szkół średnich do zdjęć rocznika.

To tutaj spotyka zauważalnie pewnego siebie Gary'ego Valentine'a. Gary wskazuje nam na swoje istnienie, uprzywilejowane na podstawie życia prawdziwego producenta i współpracownika Toma Hanksa, Gary'ego Goetzmana.

Gary jest odnoszącym sukcesy aktorem, gwiazdą dzieciństwa, która również zajmuje się dziwnym biznesem. Alana jest pod zrozumiałym wrażeniem, gdy natychmiast przyczepia swój wóz do Gary'ego.

To, co łączy Alanę i Gary'ego, to ich przeciwne miejsca w życiu. Gary jest młodym chłopcem, z udaną karierą aktorską i biznesem. Alana, z drugiej strony, nie ma własnych prawdziwych osiągnięć.

Alana, Sama

Alana jest właściwie całkiem bezkierunkowa. Wydaje się, że nie ma żadnych zainteresowań, hobby, ani celów. To odróżnia ją od Gary'ego, który jest pewny siebie i ambitny.

Alana odczuwa łatwość, z jaką Gary bierze udział w przesłuchaniach i decyzjach biznesowych. Mimo to łatwo się rozprasza, a kiedy zostaje przedstawiona atrakcyjnemu gwiazdowi Gary'ego, Lance'owi, granemu przez absolwenta The Righteous Gemstones, Skylera Gisondo, jest oczarowana.

Stąd historia przybiera realistyczny obrót, ponieważ życie jest często zaskakujące. Nasza dziewczyna Alana pozostaje na ekranie, podczas gdy Gary wyjeżdża ze swoimi przyjaciółmi. Następnie zostajemy przedstawieni, podobnie jak Lance, dużej żydowskiej rodzinie Al any.

Dla celów chemicznych i zwykłego śmiechu, jej siostry grają jej prawdziwe siostry, Este i Danielle. Jej matka i ojciec są również grani przez ich prawdziwych odpowiedników Haimów, odpowiednio Donna i Moti. Pomaga to filmowi zakorzenić się w rzeczywistości, co może być odurzające po prawidłowym wykonaniu.

Kiedy ojciec Alany prosi Lance'a o wzięcie udziału w błogosławieństwie, młody człowiek cytuje swoją wiarę w ateizm jako powód, dla którego po prostu nie może uczestniczyć. Zostaje pospiesznie usuwany z domu, a kiedy Alana wraca, jest wyśmiewana przez rodzinę za brak kierunku i złe wybory, zarówno u chłopców, jak i w życiu.

Nadal, Alana szuka. Wkrótce ponownie spotyka się z Garym, który tym razem pyta o jej sytuację w związku. Kiedy odpowiada, że nie ma chłopaka, obaj dzielą się świadomym uśmiechem, i kontynuują.

Historia trwa

Wkrótce, Alana jest centralnym punktem nowego programu przedsiębiorczości Gary'ego. Otwiera własną firmę zajmującą się łóżkami wodnymi i wykorzystuje Alanę jako model odziany w bikini, który pokaże nowe łóżka w Palladium.

Widzimy, jak nasi dwaj bohaterowie pracują razem przez pewien czas, pozornie na tej samej stronie. Trwa to kilka scen, zanim Gary spotyka uroczą dziewczynę w jego wieku i zasadniczo zaczyna ignorować Alanę.

Zniszczona, Alana wykorzystuje hollywoodzkie związki Gary'ego, aby włamać się do własnej kariery aktorskiej. Kiedy poznaje większego niż życie aktora/producenta, Jacka Holdena, który jest inspirowany słynnym Williamem Holdenem i granym przez Seana Penna, wie, że podjęła właściwą decyzję.

Wiele drinków później, Holden zapomina o niej i próbuje ukończyć skok motocyklowy przed lokalną restauracją w LA, aby uspokoić swoich uwielbiających fanów. Alana znajduje się z tyłu roweru, ale odpada, zanim zdąży w ogóle ruszyć. Kończy skok, ku oklaskom tłumu, a Gary również jest tego świadkiem, ratując Alanę i potwierdzając ich związek.

Do tej pory film był stosunkowo oswojony, czasami zabawny, ale zawsze wiarygodny. Dwaj główni bohaterowie, ten film jest ich debiutem fabularnym, mają niesamowitą chemię i wyraźnie weszli w ten proces razem, wspierając się nawzajem.

Niezrównany Bradley Cooper jako Jon Peters

Biznes z łóżkami wodnymi kwitnie i wkrótce, w końcu zostaniemy porzuceni do tego, co musi być najzabawniejszą sekwencją w całym filmie. Notorialny kretyn i wielki hollywoodzki producent stojący za „A Star Is Bor n” z 1976 roku, Jon Peters, grany do perfekcji przez Bradleya Coopera, właśnie zamówił jedno z tych fantazyjnych nowych łóżek od Gary'ego. To dość meta ukłon w stronę roli Bradleya Coopera w reżyserii i roli w remake'u filmu A Star Is Bor n z 2018 roku.

Kiedy Gary spóźnia się do domu Petersa, niedoszły gospodarz rozładowuje byłego aktora dziecięcego. Gary wyjaśnia, że kryzys gazowy utrudnia nadejście na czas. Powołując się na jego nieprzygotowanie jako całkowity brak szacunku, Peters atakuje i grozi chłopcu, jeśli coś zostanie zepsute w jego domu. Gary niechętnie się zgadza, ale jego twarz zmienia się, gdy Peters grozi zabiciem swojego młodszego brata.

Kiedy Peters wyjeżdża w swoim Ferrari, odkrywa, że mu też zabrakło gazu i wraca do domu. Tak, kryzys gazowy dotyka wszystkich. Tymczasem umysł nastoletniego Gary'ego zamienia się w zemstę, a on i Alana postanawiają wyjść z domu z łóżka wodnego wybiegającego na dywanie domu potentata.

Gdy próbują uciec, ponownie pojawia się wyraźnie odurzony Peters, atakuje swojego kampera za nadzór nad gazem, a następnie zmusza Alanę i Gary'ego do zabrania go na stację benzynową. Nie jest świadomy wandalizmu, który miał miejsce w jego domu.

Ciężarówka Uhaul, pilotowana fachowo przez Alanę, nie jest zbyt zwinna i wkrótce Peters zatrudnia się jako swojego osobistego zbawiciela, zbliżając się do niej i wykradając ją, gdy demonstruje właściwy sposób piorowania sprzęgła.

Peters opuszcza ciężarówkę po gaz. Następnie trzyma zapalniczkę do twarzy niczego niepodejrzewającego klienta, kradając mężczyźnie gaz. Nasi bohaterowie, co zrozumiałe, zostawiają Petersa do gnicia na stacji benzynowej, a następnie decydują się przejść obok jego zaparkowanego Ferrari. Gary natychmiast wyskakuje i bezcześci piękny wiśniowo-czerwony samochód sportowy z kijem golfowym.

P@@ óźniej widzimy powrót pijanego Petersa, chociaż nie zauważa on naszych bohaterów. Jego wściekłość zamienia się w miłość, gdy dostrzega dwie piękne dziewczyny, i pyta je: „Lubisz kanapki z masłem orzechowym?”

Występ Coopera jako Petersa jest krótki i słodki, ale prawdopodobnie jeden z najbardziej zabawnych epizodów, jakie kiedykolwiek widziałem w dużym filmie. Film, w tym momencie, naprawdę trzyma się stresu i niepokoju związanego z byciem dzieckiem i niewiedzą, kiedy drugi but spadnie.

Jest tu kilka ważnych, godnych uwagi momentów. Długa sekwencja pojazdowa pod koniec drugiego aktu naprawdę odróżnia ten film od innych podobnych. Kiedy w dużej ciężarówce używanej przez Alanę i Gary'ego do dostarczenia łóżka wodnego zabraknie gazu, to Alana ratuje dzień. Dzieje się tak zaraz po tym, jak Gary zniszczy Ferrari Jona Petera, a para musi uciec, zanim psychol pojawi się ponownie.

Wysoko na pagórkowatym przedmieściu Los Angeles, Alana rzuca behemota przesuwającego drążek w neutralne położenie, wykorzystując grawitację ze wzgórza, aby pomóc jej wybrzeżowi następną milę do stacji benzynowej. Poniżej znajduje się wstrząsająco szalona scena, w której obserwujemy, jak Alana pilotuje tę ogromną ciężarówkę aż do stacji benzynowej, ku zgodzie Gary'ego, który potwierdza status Alany jako „hard korowego”.

Trzeci akt

Trzeci akt filmu koncentruje się wokół tematu politycznego. Alana, obawiając się, że jej pociąg do Gary'ego pokazuje wadę w jej życiu, zaczyna szukać wyższego zatrudnienia. Zapisuje się na wolontariuszkę do kampanii burmistrza Joela Wachsa. Wkrótce zakochuje się w młodym kandydatce, mając nadzieję, że starszy mężczyzna jest właśnie tym, czego potrzebuje.

jednak, sprawy się komplikują, jak to często bywa, kiedy zdaje sobie sprawę, że jest w rzeczywistości zamkniętym gejem. Nieświadomie dostrzega to, kiedy pewnej nocy Wachs, grany przez Benny'ego Safdie'ego, wychodzi na jedzenie ze swoim chłopakiem.

Kiedy zarówno dziennikarze, jak i nieznajomi zauważają, że dwaj mężczyźni jedzą obiad, Joel wpada w panikę i dzwoni do swojego asystenta, Alany. Błaga ją, aby zachowywała się tak, jakby była dziewczyną mężczyzny, i żeby było to oczywiste, poproś ich, aby razem opuścili restaurację.

Dwaj przygnębieni potencjalni kochankowie współczują swoim wspólnym rozczarowaniem. Alana zaczyna zdawać sobie sprawę, że cała miłość jest skomplikowana.

Gdy zbliża się do otwarcia kolejnego przedsięwzięcia biznesowego Gary'ego, tym razem pałacu pinballowego, wyrzuca wszystkie swoje uprzedzenia na jego temat przez okno. Pamięta, jak sprawia, że się czuje, a ona biegnie ulicami, aby go znaleźć.

Ale on odszedł. Gary rozmawiał z innymi siostrami Haim, które lubią pałac pinball, i radzą mu, aby udał się do siedziby kampanii, gdzie ma nadzieję, że będzie. Wskakuje przed ciemnym budynkiem, uderzając bezczelnie w szklane drzwi, mimo że wie, że nikogo tam nie ma.

Gdy ciemność osiada na ulicach Los Angeles, Gary wraca do pałacu pinballowego, kierując się w dół, zastanawiając się, czy naprawdę stracił Alanę, tym razem na dobre. Kiedy podnosi głowę, rozpoznaje piękną dziewczynę z daleka. Jest 25-letnią dziewczyną jego marzeń, kobietą, którą „kiedyś poślubi”.

Oboje zaczynają biegać do siebie i oboje przewracają się, kiedy się przytulają, spotkanie w slapsticku dla dwóch przyjaciół.

Kiedy wchodzą do pasażu, Gary chwyta mikrofon i przedstawia Alanę jako „Alana Valentine”. Jest tym zawstydzona i wyraża swoje obrzydzenie, ale przewraca oczami i uśmiecha się na boki, gdy kamera opuszcza jej twarz.

Obaj wychodzą z pasażu ręka w rękę i tuż przed wyłączeniem kamery na dobre Alana patrzy mu w oczy: „Kocham cię, Gary”. To takie proste, ale tak opowiadające o związku. Nie zawsze byli lojalni, a nawet obecni w życiu siebie nawzajem. Jedną rzeczą, którą mają, jest jednak przekonanie o sile swoich uczuć do siebie nawzajem. I to może być piękna rzecz pełna nadziei.