De symboliek en invloed van de Netflix-serie "Money Heist"

Er zijn films en series zoals Ocean's Eleven of Now You See Me over overvallen voor persoonlijk gewin door banken en casino's te stelen. Sommigen voegen daar een Robin Hood-element aan toe, waardoor het politieke actiefilms worden, maar ze stelen nog steeds van bedrijven.

Money Heist doet dit niet; in plaats daarvan nemen ze rechtstreeks geld van de overheid door in te breken en een miljard euro te creëren in de Spaanse munt om het land te ontvluchten en financiële vrijheid te verwerven.

In seizoen twee van The Professor to Raquel wordt gesteld dat de regering tijdens economische crises herhaaldelijk geld in handen van de rijken heeft gegooid terwijl de arbeidersklasse leed. De overheid werd niet dieven genoemd en ook niet gestraft voor hun corruptie, dus doet hij hetzelfde. In het bijzonder zegt hij, en ik citeer:

„In 2011 verdiende de Europese Centrale Bank uit het niets 171 miljard euro. Net zoals we dat doen. Alleen groter. 182 miljard in 2012, 145 miljard euro in 2013. Weet je waar al dat geld naartoe is gegaan? Naar de banken. Rechtstreeks van de fabrieken naar de zakken van de rijken. Heeft iemand de Europese Centrale Bank een dief genoemd? Nee. Liquiditeitsinjecties noemden ze dat. En ze hebben het uit het niets gehaald, Raquel... Ik doe een liquiditeitsinjectie, maar niet voor de bankiers. Ik doe het hier in de reële economie.”

Daarna nodigt de professor Raquel uit in hun zoektocht naar vrijheid, wat laat zien hoe de kapitalistische regering de arbeidersklasse onderdrukt. Zelfs de professor zegt dat mensen die studeren om een goedbetaalde carrière te verdienen, uiteindelijk een „slecht salaris” krijgen. Hij heeft gelijk, en dat salaris is slechter voor mensen zonder opleiding, waardoor ze op een dood spoor zitten, waardoor de uitdrukking „Trek jezelf aan je bootstraps” onwetend is over onze onderdrukkende systemen.

Dat gezegd hebbende, is Money Heist een show over verzet door het systeem uit te dagen. Maar afgezien van de plot en de directe citaten die het thema verraden, is verzet ook symbolisch te zien in het uniform en het themalied van de groep.

De rode jumpsuit staat voor de wens van de arbeidersklasse om hervormingen door te voeren.

De kleur rood kan romantische liefde, lust en passie betekenen, maar het kan ook duiden op woede, gevaar, geweld en agressie. Door woede en passie te combineren, duidt rood dus op het verlangen naar hervormingen in protesten. Maar wanneer een jumpsuit met de kleur rood wordt gedragen, brengen de twee elementen samen de demonstranten over als slachtoffers van corruptie en hun solidariteit met elkaar, aangezien jumpsuits een associatie hebben met de arbeidersklasse.

Jumpsuits werden van oudsher gedragen door fabrieks- en handarbeiders om brandwonden en gevaren als gevolg van de industriële revolutie te voorkomen. Tegenwoordig dient de jumpsuit hetzelfde doel voor bewaarders, loodgieters, rioolreinigers, monteurs en mijnwerkers.

Ze werken hard en worden vies, maar ze behoren tot de arbeidersklasse en kunnen nauwelijks rondkomen. En omdat de arbeidersklasse de meest achtergestelde groep is, staat de jumpsuit symbool voor onderdrukking. De rode jumpsuit in Money Heist betekent dan dat de arbeidersklasse slachtoffers is van corruptie.

In de praktijk is het echter een tactiek om niet van elkaar te onderscheiden, omdat de gijzelaars in Money Heist gedwongen worden de jumpsuits aan te trekken. Maar tegelijkertijd wordt het klassenverschil tussen de twee groepen gelijk gemaakt, aangezien de gijzelaars een hogere economische status hebben, wat de oorzaak van de groep symboliseert: economische gelijkheid tussen de massa's.

Het Dali-masker draagt antikapitalistische gevoelens over.

Net als de jumpsuit staat het Dali-masker symbool voor verzet aangezien Salvador Dali een surrealistische schilder uit Spanje was. De surrealistische beweging heeft de norm ontdaan van haar absurde en bizarre kunststijl, waardoor de associatie van de beweging met Dali hem symboliseert als een teken van rebellie, vooral omdat Dali een opstandig individu was.

In 1923 werd hij uit de Academia de San Fernando gezet omdat hij een studentenprotest leidde omdat hij geen leerstoel voor schilderkunst had gekregen. En in 1926 werd hij uit de Escuela de Bellas Artes de Madrid gezet omdat hij zijn professoren/examinatoren incompetent noemde.

Maar misschien had Money Heist een andere Spaanse surrealist moeten kiezen, aangezien Dali fascistische ideologieën steunde. Hij was met name een aanhanger van Hilter. Hij sprak publiekelijk zijn bewondering voor hem uit en zei ooit dat hij van Hitler droomde als vrouw.

Daar komt nog bij dat hij in zijn boek „The Unspeakable Confessions of Salvador Dalí” schreef: „Hitler heeft me helemaal opgewonden.” En samen met deze dromen ontstond een griezelige verbeelding die werd omgezet in een schilderij genaamd „The Weaning of Furniture-Nutrition”. Daarin staat een verpleegster die hij 'Hitleriaans' noemt, wat werd uitgedrukt met een hakenkruis op de armband van de verpleegster, maar dat werd verwijderd toen de surrealistische gemeenschap hem dwong het uit te schilderen.

Dali heeft echter beweerd dat zijn schilderijen „fascistische ideologieën ondermijnen”. Hij verdedigde zichzelf zelfs door te zeggen dat de nazi's links gemakkelijk konden bestraffen omdat ze onwetend waren over het fascisme. Er werd ook onderzocht dat de verpleegster in „The Weaning of Furniture-Nutrition” leek op Dali's kinderverpleegster, wat suggereert dat Dali misschien een Hitleriaanse opvoeding had gehad. Dat gezegd hebbende, is het mogelijk dat Dali een rechtse trol was.

Ofwel, dit is een mogelijkheid die niet kan worden riskeerd. We zullen nooit zijn ware overtuigingen kennen, en daarom mag zijn imago niet worden gebruikt. Maar in die tijd waren surrealistische kunstenaars vaak communisten, wat voor sommige aanhangers van toen en nu misschien even verkeerd is.

Socialistisch, communistisch of fascistisch, surrealisme is antikapitalisme, een gevoel dat de karakters van Money Heist delen, aangezien kapitalisme de reden is voor de corruptie van hun regering, waardoor surrealisme het symbool is van het verzet van de groep.

Maar hoe is dat? Het surrealisme is beschuldigd van escapisme door naar binnen te kijken en in een droomachtige toestand te verkeren. Het surrealisme kijkt echter naar binnen om het onbewuste en zijn beeld te bevrijden van de repressieve elementen van onafhankelijk denken en creativiteit.

De kapitalistische cultuur redt de geest om mensen tot mechanische schapen te maken door middel van entertainment, educatie en sociale waarden. Het surrealisme reflecteert hierop en meer om de onderdrukkende kapitalistische logica te overwinnen.

Maar de associatie met surrealisme had met iemand anders kunnen zijn, iemand die niet fascistisch is, waardoor ik me afvraag waarom Dali. Naar mijn mening is het antwoord roem, aangezien hij iemand is die gemakkelijk te herkennen is aan zijn schilderij „The Persistence of Memory”, of ook bekend als de smeltklokken.

Het nummer „Bella Ciao” is een strijdkreet om vrijheid.

Naast het uniform heeft Money Heist een Italiaans themalied genaamd „Bella Ciao”, wat „Goodbye Beautiful” betekent, wat een historische betekenis heeft omdat het een rebellenballad en protestlied was tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen de Italiaanse Sociale Republiek en hun Nazi-bondgenoten.

Seizoensrijstarbeiders bedachten en zongen het lied terwijl ze onkruid wieden om de rijstvelden gezond te houden. Ze brachten lange uren door met lage lonen kniehoog in het water met blote voeten en gebogen ruggen bij warm en vochtig weer blootgesteld aan muggen.

Hierdoor waren de originele teksten anders, maar toch heeft een onbekende auteur hun lied herzien met teksten over verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog voor de antifascistische beweging in Italië. In feite erkent Money Heist dit, waarbij de verteller Tokyo zegt: „Het leven van El Profesor draaide om één enkel idee: verzet.

Zijn grootvader, die in Italië tegen de fascisten had gevochten, leerde hem het lied, en hij leerde ons.” Met andere woorden, het lied is geëvolueerd om weerstand te symboliseren.

Hoewel Money Heist de populariteit van het nummer tijdens protesten heeft beïnvloed, was het niet de eerste keer. Het was een symbool van verzet geworden lang voordat Money Heist werd gemaakt en uitgezonden. In 1968 werd het lied gezongen tijdens protesten tegen het regime van Franco in Catalonië.

Maar de laatste jaren stond het lied ook symbool voor solidariteit. In 2015 werd het lied in Frankrijk gezongen na de terroristische aanslagen op Charlie Hebdo. En in 2020 werd het lied in Italië gezongen voor de slachtoffers die zijn gevallen door covid-19.

Maar naarmate het nummer populairder wordt met nieuwe covers en mixen, is het nummer ook een teken van hoop en feest geworden. Goed bedoeld door Money Heist door het thema verzet te behouden, is deze vereniging van hoop en feest, gecreëerd door het publiek, respectloos tegenover de oudere generaties. Want ondanks dat het een lied over verzet is, roept het pijnlijke herinneringen op bij de oudere generatie die de oorlog heeft meegemaakt.

Geldroof heeft het wereldwijde verzet beïnvloed.

Maar waarom zou Money Heist een verzet zijn in plaats van een opstand of een revolutie?

Idealiter zouden we graag een opstand hebben en onze corrupte regeringen omverwerpen, maar dat is niet realistisch. Onze strijd voor verandering is altijd traag verlopen door middel van belangenbehartiging en protesten. Soms worden wetten en beleidsregels gewijzigd, maar ze worden nauwelijks gehandhaafd of op elkaar afgestemd. Daarom zijn verzetsgebeurtenissen essentieel om steeds meer burgers te inspireren om betrokken te raken bij sociale hervormingen. Money Heist is fictie, maar het inspireerde wereldwijd verzet.

In Puerto Rico, toen hun schuldencrisis de werkloosheid in 2020 deed toenemen, beschermden ze het aftreden van de Puerto Ricaanse gouverneur, Ricardo Rosselló. En ter bescherming droegen ze het Money Heist-kostuum van Dail-maskers en een rode overall met spandoeken waarop stond: „Somos la puta Resistencia”, wat in het Engels „Wij zijn het verdomde verzet” betekent.

Maar een persoonlijke favoriet van mij was het hacken van Justin Biebers „Despacito” -muziekvideo in 2018, aangezien de video werd vervangen door een afbeelding van Money Heist met een boodschap om Palestina te bevrijden.

Dat gezegd hebbende, geeft Money Heist op realistische wijze het verzet van burgers weer. Door dezelfde financiële vrijheid na te streven die de overheid de rijken gaf, geven ze het publiek een boodschap om over na te denken en inspiratie op te doen. En aangezien de meeste mensen zich bewust zijn van de corruptie in onze regeringen, geeft hun overval de boodschap af dat hun corruptie niet langer getolereerd zal worden.

En dat gaat niet zo zijn. De plot en symboliek van de show hebben invloed gehad op een opschudding van protesten waarbij de kostuums en het themalied van de Money Heist betrokken waren. Maar omdat we steeds meer vragen stellen over de systemen en cultuur van onze samenleving, weerspiegelt Money Heist het collectieve bewustzijn van het publiek, waardoor het de reden is waarom de show weerklank vindt bij het publiek.