Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy

Acteurs krijgen veel erkenning en geld voor hun werk dat ze leuk vinden. Ze hebben niet elk jaar een prijsuitreiking nodig die al te hoge ego's kalmeert.
Covid 19 heeft de wereld laten zien hoe onevenwichtig en misplaatst onze waardering en afgoderij zijn. Het liet ons zien dat de echte helden in deze wereld de dokters, verpleegsters en sleutelwerkers zijn die de mensheid in haar verheven positie houden. We waren afhankelijk van deze dappere mannen en vrouwen die achteraf nog steeds naamloos zijn. De acteurs en beroemde mensen van de wereld werden gereduceerd tot webcamoptredens om hun profiel levend te houden.
Nu zijn we terug bij het arme 'normale' waar een acteur beter acteerde dan een andere acteur en een gouden award kreeg bovenop zijn geld, roem en reputatie. Niet de naamloze verpleegster die 48 uur per dag werkt en het risico loopt een dodelijke onbekende ziekte op te lopen en deze door te geven aan haar dierbaren wanneer hij of zij eindelijk thuiskomt.
We kregen een inkijkje in hoe het belang van bepaalde banen beter betaald zou moeten worden dan die van overbodige entertainers. We wilden terug naar normaal, ook al is het normale waarvan we weten dat het verkeerd is. Het is gebrekkig.

De recente controverse met Will Smith is het bewijs van een te opgeblazen ego. De Oscars genieten elk jaar van de publiciteit en controverse die ze genereren, of die nu positief of negatief is. Bij afwezigheid van Ricky Gervais' opmerkingen over 'tegen de grain', zal Chris Rock de publieke vernedering aanrichten.
Zoals we allemaal weten, tenzij je onder een steen hebt geleefd, reikte Chris Rock de Oscars uit en maakte een passieve grap over het kaalgeschoren hoofd van Jada Pinkett Smith waarin hij zei dat hij 'uitkeek naar 'GI Jane 2' ', waar het titelpersonage een kaalgeschoren hoofd had.
Pinkett Smith lijdt aan alopecia en heeft daarom vrijwillig haar hoofd geschoren. Het was een tactloze opmerking die haar duidelijk in verlegenheid bracht en pijn deed. Van niet iedereen mag worden verwacht dat hij een grapje maakt: niemand weet hoe gevoelig we zijn voor ons uiterlijk, en het kan dapper zijn om soms gewoon naar buiten te gaan.

Degenen die in de openbaarheid leven, weten goed genoeg dat hun optreden in de pers nauwkeurig kan worden bekeken. Dat wil niet zeggen dat alles mag en dat ze alle kritiek moeten tolereren, maar er wordt een zekere mate van 'olifantshuid' verwacht, om zich niet te laten meeslepen door negatieve reacties op sociale media.
Will Smith is duidelijk op de hoogte van de worsteling van zijn vrouw en was terecht ontroerd en beledigd door de opmerking. Het probleem zit hem in zijn gedrag. Een ernstige hoofddruk tegen Chris had de komiek ervan kunnen weerhouden nog meer over de kwestie te praten, of hem privé terzijde te schuiven. Desalniettemin werd hij woedend, boos of geïrriteerd en wat er gebeurde gebeurde, en ongetwijfeld genoten de Oscars van de aandacht.
Dat veronderstelt dat het zelfs echt was. Het is misschien wel een publiciteitsstunt. Will lachte op dat moment om de grap en miste misschien zijn signaal.
Iedereen is welkom bij hun verdeelde meningen over Will Smith die zijn vrouw verdedigt, of dat hij het beter en privé had kunnen aanpakken, maar dat Will doorging en de beste acteur won, was een regelrechte goedkeuring van zijn gedrag uit The Oscars. Hij had het pand moeten verlaten en de prijs aan een van de andere genomineerden moeten worden uitgereikt.
Het feit dat hij dat niet was, laat precies zien waar de Oscars echt om geven: kijkcijfers. Trending. Hashtags. Alles om eigenbelang te genereren in een wereld die steeds afstandelijker en afstandelijker wordt van het feit dat mensen die het niet verdienen nog meer erkenning krijgen.

Het zijn niet alleen de Oscars. Brit awards, Mobo's, TV awards, Bafta's, al deze ceremonies moeten worden ontbonden. Vervangen door levensreddende prijzen, prijzen voor ingenieurs op het gebied van klimaatverandering en aan mensen die echt een verschil maken in het veranderen van de hebzuchtige status quo van de mensheid.
Laten we degenen die het verdienen onder de aandacht brengen en verafgoden, om een gezonder beeld te geven van wat de term 'beroemdheid' zou moeten betekenen.Beroemdheden krijgen ook ridderschappen van de koningin van Engeland om de traditie in stand te houden. De titel 'Sir' wordt aan middelmatige beroemdheden gegeven om erkenning te krijgen in plaats van om het land een belangrijke dienst te bewijzen, en dit volgt op dezelfde manier als de Oscars vanwege hun nodeloosheid.

Het gedrag van Will Smith heeft veel respect verloren bij zijn fans, maar het is echt een boodschap van hoe rechtmatig de 1% denkt dat ze zich tegenover anderen kunnen gedragen. Deze ceremonies onderschrijven en blazen deze ego's alleen maar onnodig op en moeten worden geboycot. Interessant genoeg is het juist de persoon die Will 'verdedigde' die in de eerste plaats ook voorstelde om de Oscars te boycotten.
Jada Pinkett Smith heeft inderdaad de Oscars veroordeeld voor 'witwassen', waarbij blanke acteurs de meeste of alle prijzen wonnen. Sindsdien moesten deze ceremonies alle races in gelijke mate prijzen en nominaties uitreiken, ongeacht de prestaties.
Dit betekent dat de meest verdienstelijke persoon een prijs kan verliezen vanwege zijn specifieke ras, zwart of blank. Dit maakt deze ceremonies sowieso overbodig als ze in een bepaalde verhouding moeten toegeven.
De film La La Land verloor in 2017 de prijs voor beste film ten gunste van Moonlight vanwege de volledig zwarte cast. Moonlight was een geweldige film, maar lang niet zo goed als La La Land wat betreft filmische uitvoering. Deze mix van enveloppen was weer een belachelijke controversiële stunt, bedacht door de machthebbers achter de schermen. De Oscars zijn een farce geworden door de intentie te verliezen waarvoor ze zijn uitgevonden.

De langdradige toespraak van Will Smith en krokodillentranen over 'God werkt door hem heen' om 'een licht te schijnen' waren de lovende woorden van een rechtmatige gek, die deden denken aan Kanye's ineenstorting tijdens zijn campagnetoespraak van het presidentschap vorig jaar.
Hij (Will) verontschuldigde zich bij bepaalde instanties, maar hij had zich moeten verontschuldigen bij de fans die naar hem opkijken en, nog belangrijker, bij Chris Rock. Wills' enthousiasme over zijn rol als 'beschermer' en 'verdediger' was niet genoeg om zijn misdadige acties goed te keuren.
De late reactie van de Oscars door Will tien jaar lang niet aanwezig te laten zijn, kwam veel te laat en alleen als reactie op verontwaardigde sociale media.
Uiteindelijk zijn de Oscars niet relevant omdat ze de verkeerde broederschap prijzen en de jongere generatie leren dat het beter is om een beroemde acteur te worden dan om een onderbetaalde en onbedankte dokter te zijn.
We moeten onze kinderen leren dat het recht ons geen toestemming geeft om gewelddadig te handelen, en dat deze ceremonies, in hun harteloze volharding om relevant te blijven, deze leringen afschaffen.
Ik denk dat het artikel sommige dingen te simpel voorstelt, maar wel geldige zorgen aan de orde stelt.
Verrast door hoeveel ik het eens ben met deze kijk. Er nooit eerder op deze manier over nagedacht.
Het contrast tussen het gedrag van beroemdheden en zorgmedewerkers tijdens COVID is schrijnend.
Misschien hebben we aparte ceremonies nodig voor artistieke verdienste en sociale bijdrage.
Deze shows helpen wel om belangrijke films onder de aandacht te brengen. Dat is iets waard.
Ik vraag me af hoeveel levens gered zouden kunnen worden met het geld dat aan slechts één Oscar-ceremonie wordt besteed.
Ik ben hierover verdeeld. Ja tegen het erkennen van zorgmedewerkers, maar ook ja tegen het vieren van kunst.
Het ego-probleem in Hollywood is echt. Deze ceremonies maken het alleen maar erger.
We zouden niet hoeven te kiezen tussen het vieren van zorgmedewerkers en kunstenaars. Waarom niet allebei?
Interessante punten over diversiteitsquota die mogelijk meritocratische erkenning ondermijnen.
Het kijkcijfergedoe is essentieel. Deze shows sterven sowieso een natuurlijke dood.
Mijn vader is verpleegkundige en dit komt echt binnen. Hij verdient veel meer erkenning dan welke acteur dan ook.
Goed artikel, maar misschien een beetje hard. Entertainment heeft ook zijn plaats in de samenleving.
Waardeer echt hoe dit artikel COVID-lessen verbindt met ons probleem van celebrityverering.
Kan iemand zich herinneren wanneer de Oscars daadwerkelijk gericht waren op het ambacht van het filmmaken?
Het punt over ridderschappen is raak. We delen tegenwoordig eerbewijzen uit als snoepjes.
Ik zie beide kanten, maar misschien moeten we deze ceremonies hervormen in plaats van afschaffen.
Deze ceremonies helpen kleinere films wel aan distributiedeals. Dat is iets om te overwegen.
Werk al 20 jaar in ziekenhuizen en heb nog nooit een gouden beeldje gekregen, ik zeg het maar.
De suggestie over prijzen voor klimaatveranderingstechnici is briljant. We moeten echte wereldveranderaars vieren.
Als iemand in de gezondheidszorg waardeer ik dit perspectief, maar kunst en entertainment hebben nog steeds waarde.
Volledig mee eens over het gedrag van Will Smith. Dat hele incident liet alles zien wat er mis is met de celebritycultuur.
Het artikel negeert hoe deze shows belangrijke sociale kwesties via film kunnen belichten.
We kunnen de Oscars niet de schuld geven van de problemen van de samenleving. Ze reflecteren gewoon onze eigen waarden.
Het stuk over La La Land en Moonlight resoneerde echt met me. Kwaliteit zou de enige maatstaf moeten zijn.
Misschien zouden we meer televisieceremonies moeten hebben die wetenschappers, artsen en leraren vieren.
Ik werk in de filmindustrie en kan zeggen dat deze ceremonies kleinere producties helpen om opgemerkt te worden. Het is niet allemaal slecht.
Het incident met Will Smith was slechts een symptoom van een veel groter probleem met de celebritycultuur.
Enkele valide punten, maar het lijkt wat extreem om te pleiten voor het beëindigen van alle awardshows. Ze dienen wel een bepaald doel in de industrie.
We moeten ons meer richten op lokale helden dan op celebrityverering. Mijn buurman die een voedselbank runt verdient meer een prijs dan welke acteur dan ook.
Ik ben zelf een keer als crew bij de Oscars geweest. Het hele gebeuren voelt in het echt nog kunstmatiger aan.
Deze ceremonies zouden eerder hervormd dan beëindigd kunnen worden. Misschien categorieën toevoegen voor sociale impact of bijdrage aan de gemeenschap?
Het artikel maakt geweldige punten over COVID die onze scheve prioriteiten onthullen. Er nooit eerder zo over nagedacht.
Mijn probleem is niet het vieren van film, maar de overdreven zelfgenoegzaamheid die plaatsvindt tijdens deze evenementen.
Interessante kijk, maar ik denk dat we over het hoofd zien dat deze ceremonies ook talloze banen in de entertainmentindustrie ondersteunen.
Wat me het meest stoort, is hoe deze shows doen alsof ze over kunst gaan, terwijl ze eigenlijk alleen over kijkcijfers en publiciteit gaan.
Het punt over whitewashing is terecht, maar het forceren van diversiteitsquota is niet het antwoord. Verdienste zou het enige criterium moeten zijn.
Laten we eerlijk zijn, mensen houden van entertainment. We kunnen zowel zorgmedewerkers ALS artistieke prestaties vieren.
Ik werk in de gezondheidszorg en voel me eerlijk gezegd onzichtbaar in vergelijking met hoe we beroemdheden behandelen. Dit artikel spreekt de waarheid.
Is het iemand anders opgevallen dat deze ceremonies elk jaar lagere kijkcijfers halen? Misschien worden ze al irrelevant.
De vergelijking tussen zorgmedewerkers en acteurs tijdens COVID kwam echt bij me binnen. We moeten zeker onze waarden als samenleving herzien.
Hoewel ik de kritiek begrijp, vestigen deze shows ook de aandacht op belangrijke films die anders misschien onopgemerkt zouden blijven.
Het Will Smith-incident liet echt zien hoe deze ceremonies meer over drama zijn gegaan dan over daadwerkelijke prestaties.
Ik weet niet zeker of we alle prijsuitreikingen moeten afschaffen. Ze inspireren jonge kunstenaars en vieren creativiteit in de film.
Helemaal mee eens over de misplaatste prioriteiten. Zorgmedewerkers verdienen veel meer erkenning dan acteurs die gouden beeldjes krijgen.