Top 9 alternatieve klassiekers om deze zomer te lezen
Als student Engelse literatuur heb ik het gevoel dat ik niet zoveel boeken (of klassiekers) heb gelezen als ik zou moeten. Het Imposter-syndroom raakt me vaak hard. De zomer is ongetwijfeld de beste tijd om al je leesvoer in te halen en ik heb deze tijd gebruikt om een grote verscheidenheid aan boeken te lezen. Ik wil er graag enkele met je delen.
Deze boeken staan bekend als moderne literaire klassiekers. Ik beschouw ze als een enigszins alternatief voor de gebruikelijke Jane Eyre of Moby Dick vanwege hun verschillende stijlen en ongebruikelijke plots, waardoor ze perfect zijn voor je leeslijst voor de zomer.
Hier zijn de top tien alternatieve klassiekers die je deze zomer moet lezen:
1. Rebecca van Daphne du Maurier
Rebecca van Daphne du Maurier werd tegelijkertijd alom geprezen en bekritiseerd. Het verhaal werd voor het eerst gepubliceerd in 1938 en volgt een jonge vrouw die worstelt om de geest van de overleden vrouw van haar man, Rebecca, waar te maken. Dit is een klassiek voorbeeld van populaire gotische romances.
Hoewel de plot een beetje duister is, zorgt het bescheiden schrijven van du Maurier ervoor dat het lezen heel gemakkelijk verloopt. Rebecca is in feite bekritiseerd vanwege de eenvoud van de gebruikte taal en de banaliteit van de plot, die vergeleken wordt met Jane Eyre zelf.
Toegegeven, de plot is vrij bescheiden en voor een moderne lezer kunnen sommige motieven van de hoofdpersoon misschien zowel achterlijk als frustrerend overkomen. Het boek is echter nooit saai, want het zit vol plotwendingen en cliffhangers waardoor je altijd naar meer verlangt.
Ironisch genoeg denk ik dat het juist de bescheidenheid van du Maurier is die dit boek zo speciaal en perfect maakt voor je leeslijst voor de zomer. Haar nuchtere schrijfstijl maakt het heel gemakkelijk om een klassieker in te halen die je moet lezen zonder gek te worden door elke twee woorden in het woordenboek te kijken of te proberen je ogen open te houden door onnodig lange beschrijvingen te gebruiken - zoals vaak het geval is bij iconische klassiekers.
Ook door Daphne du Maurier: Jamaica Inn
2. Invisible Cities van Italo Calvino
Invisible Cities van Italo Calvino is een absoluut meesterwerk en je kunt het niet anders omschrijven. Oorspronkelijk gepubliceerd in 1972, is het een reisverslag naar plaatsen die niet bestaan. Het boek verkent en verlegt, denk ik, de grenzen van de verbeelding door middel van de beschrijvingen van 55 steden van ontdekkingsreiziger Marco Polo tot keizer Kublai Khan.
We concentreren ons op de tropen van herinnering en plaats en volgen de reizen van de verteller aan de hand van betoverende afbeeldingen van verschillende ongelooflijke plekken. Elk van de steden is enigszins verbonden met onderwerpen zoals dood, tijd, cultuur en taal die deel uitmaken van de menselijke ervaring.
Het lezen van dit boek was een ongelooflijke ervaring omdat ik me met mijn verstand naar deze onbereikbare plekken getransporteerd voelde. Ik voelde dat mijn verbeelding werd gestimuleerd en uitgedaagd terwijl ik aan het lezen was. Het schrijven is onberispelijk meeslepend, en het maakte me een beetje verdrietig dat ik deze plaatsen niet echt kon bezoeken.
Invisible Cities is een perfect boek voor de zomer als je op zoek bent naar reizen en dat niet kunt vanwege de huidige COVID-19-beperkingen.
Ook door Italo Calvino: Italian Folk Tales
3. De alchemist van Paolo Coelho
Ik ben pas halverwege dit boek en ik zie nu al de waarde ervan als literaire klassieker van de twintigste eeuw. The Alchemist is een roman van de Braziliaanse auteur Paolo Coelho, voor het eerst gepubliceerd in 1988. Het is sindsdien een veelvertaalde internationaal bestsellerroman geworden en ik begrijp absoluut waarom.
Het verhaal volgt een jonge herdersjongen op zijn reis naar de Egyptische piramides, aangemoedigd door terugkerende dromen om daar een schat te vinden. De roman is in wezen een metafoor voor de lezers om te ontcijferen en van te leren.
Coelho's schrijven is ook interessant vanwege de eenvoud en beknoptheid: het probeert geen waarheden voor de lezers te verbergen, en het gaat niet over in onnodig, langdurig proza. Het raakt meteen ter zake en in het hart van de lezer.
Hoewel het hoofdthema van het boek gaat over het vinden van je bestemming, geloof ik dat reizen en afstand nemen van je comfortzone ook erg belangrijk is. Sommige van de gedachten die in het boek naar voren komen, zijn gemakkelijk te herkennen en in te leven: bijvoorbeeld de angst om je dromen te volgen vanwege de risico's die dat soms met zich meebrengt.
Al met al roept het boek een zekere zelfreflectie op waardoor The Alchemist — volgens The New York Times — „meer zelfhulp dan literatuur” is. Het is de perfecte balans tussen licht en tot nadenken stemmend lezen, geschikt voor de meditatieve stemming van de zomer.
Ook door Paolo Coelho: The Pilgrimage
4. Mijn briljante vriend door Elena Ferrante
Dit is absoluut het beste boek dat ik de afgelopen jaren heb gelezen. My Brilliant Friend speelt zich af in het Napels van de jaren 50 en is het eerste van vier boeken dat het leven volgt van beste vriendinnen Elena Greco en Lila Cerullo terwijl ze opgroeien en uiteindelijk twee verschillende levens leiden ondanks hun vergelijkbare 'briljante' karakter.
Ik weet niet of dat komt door de vertrouwdheid van de omgeving (aangezien ik oorspronkelijk uit Napels kom) of door de aantrekkelijke vertelkunst van Ferrante, maar ik moest mezelf dwingen dit boek niet in één keer uit te lezen. Alle verhaallijnen die deze serie volgt zijn boeiend. Om nog maar te zwijgen over de manier waarop sommige van de sociaal-politieke omstandigheden rondom de personages worden verkend.
Van My Brilliant Friend is ook een veelgeprezen HBO-serie gemaakt, waarvan ik kan garanderen dat deze net zo meeslepend is als het boek zelf.
Ook door Elena Ferrante: The Lying Life of Adults
5. De vertaler door Leila Aboulela
Ik moest dit boek lezen als onderdeel van een universitaire opleiding en het was een zeer aangename verrassing. Ik weet niet zeker of ik het zelf zou hebben gelezen als ik had moeten kiezen. Maar ik ben eigenlijk heel erg in het verhaal verdiept, juist omdat het zo ver verwijderd is van mijn eigen achtergrond en leesvoorkeuren.
De plot is gebaseerd op een moslimvrouw die onlangs weduwe is geworden en woont in het grauwe en saaie Aberdeen, Schotland - zo'n contrast met haar geboorteplaats in Soedan. Als lezers zien we haar leven langzaam weer kleur krijgen als ze verliefd wordt op een Schotse islamitische geleerde Rae.
Net als het contrast tussen haar leven in Schotland en het leven dat ze leidde in Soedan, is de relatie tussen Rae en Sammar (de hoofdpersoon) zeer conflictueus. Terwijl we Sammar volgen op haar reis, probeert ze trouw te blijven aan zichzelf en haar geloof en tegelijkertijd de 'trouweloze' Rae een kans te geven:
Een prachtig vormgegeven meditatie over liefde, zowel menselijk als goddelijk.
Ook door Leila Aboulela: Minaret
6. Desire: Vintage Mini's van Haruki Murakami
Desire is een serie korte verhalen van de Japanse schrijver Haruki Murakami rond het thema liefde, seks en - natuurlijk - verlangen. Murakami's schrijven wordt geprezen en erkend vanwege zijn eigen specifieke kijk op het genre van magisch realisme.
De vijf verhalen die in deze Vintage Mini-editie zijn verzameld, zijn geselecteerd uit andere verhalenbundels van Murakami. Zoals vermeld in de flaptekst van het boek - deze verhalen,
... ontsluit de veeltalige taal van het verlangen, of dat nu de vorm aanneemt van honger, lust, plotselinge verliefdheid of de geheime verlangens van het hart.
Ik raad dit ten zeerste aan als alternatieve klassieker omdat het je een voorproefje kan geven van waar Murakami om draait: een delicaat raadsel. Na het lezen van dit boek kan ik niet wachten om meer van Murakami's werk te lezen en ik weet zeker dat jij dat ook zult voelen.
Ook door Haruki Murakami: Norwegian Wood
7. Voor de koffie koud wordt van Toshikazu Kawaguchi
Toegegeven, ik heb Kawaguchi's Before the Coffee Gets Cold nog niet gelezen, maar de laatste tijd - telkens als ik een boekwinkel binnenloop - valt het me steeds op. Mijn huisgenoot, die het heeft gelezen, spreekt ook zeer lovend over dit boek.
Het verhaal volgt vier personages, die een coffeeshop bezoeken waar tijdreizen mogelijk is. Het boek verkent de tijdloze vraag: 'Wat zou je veranderen als je terug in de tijd zou kunnen reizen? '
Er zijn echter enkele voorwaarden waaraan de bezoekers moeten voldoen om terug te gaan en hun verleden te wijzigen. Het belangrijkste is dat ze terug moeten naar het heden voordat de koffie koud wordt...
Zo te horen heeft dit boek de potentie om een (sorry) tijdloze klassieker te worden. Het is zeker een heel intrigerend idee, ondanks de banaliteit ervan, en dit boek staat zeker op mijn leeslijst voor de zomer.
Ook door Toshikazu Kawaguchi: Before the Coffee Gets Cold: Tales from the Café
8. Duizend schitterende zonnen door Khaled Hosseini
Nog een boek voor op mijn leeslijst voor de zomer. Hoewel ik dit nog niet heb gelezen, weet ik al dat het hartverscheurend zal zijn en dat ik het geweldig zal vinden.
A Thousand Splendid Suns volgt het verhaal van drie generaties die proberen hun leven te leiden, gezinnen te stichten en geluk te vinden gedurende drie decennia Afghaanse geschiedenis - van de Sovjet-invasie tot het bewind van de Taliban tot de wederopbouw na de Taliban.
In een wereld waar mensen geneigd zijn veronderstellingen te maken over mensen en plaatsen op basis van nieuws, vooroordelen, enz., moet dit boek gelezen worden. - goodreads
Ook door Khaled Hosseini: The Kite Runner
9. Cat's Eye van Margaret Atwood
Dit boek lijkt enigszins op My Brilliant Friend in die zin dat het het verhaal volgt van een vriendschap tussen twee Canadese meisjes tijdens de volwassenheid en hoe het leven je op verschillende paden kan leiden, ondanks dat je dezelfde afkomst hebt.
Als lezers worden we ons echter al snel bewust hoe giftig de vriendschap tussen Elaine Risley en Cordelia is vergeleken met die tussen Elena en Lila in My Brilliant Friend.
Dit boek is een commentaar op hoe de gebeurtenissen en mensen in je jeugd diepgaand bepalen hoe je de volwassen wereld betreedt en erin leeft. Ik geloof dat het een must-read is voor alle leeftijden: of je nu net je tienerjaren, volwassenheid ingaat of terugblikt op je leven.
Ook door Margaret Atwood: Alias Grace
Opinions and Perspectives
Invisible Cities daagt uit wat je denkt dat literatuur kan doen. Echt uniek.
Het lezen van De Alchemist is alsof je een diepgaand gesprek voert met een wijze vriend.
Before the Coffee Gets Cold herinnert ons eraan om het huidige moment te waarderen.
De machtsverhoudingen in Cat's Eye zijn zo goed geobserveerd. Laat echt zien hoe wreed kinderen kunnen zijn.
Elk Murakami-verhaal in Desire voelt alsof je een andere droomwereld betreedt.
De manier waarop liefde en geloof verweven zijn in The Translator is prachtig weergegeven.
Rebecca bewijst dat je geen bloed nodig hebt om echte horror te creëren. Psychologische spanning op zijn best.
De kracht van de vrouwen in A Thousand Splendid Suns is ongelooflijk. Zulke krachtige personages.
My Brilliant Friend vangt die intensiteit van tiener-vriendschap perfect.
Invisible Cities laat me anders naar mijn eigen stad kijken. Verandert je perspectief.
De Alchemist leert je naar je hart te luisteren. Soms is dat alles wat we moeten horen.
Before the Coffee Gets Cold is emotioneler dan ik had verwacht. Echt over menselijke connecties.
De jeugdscènes in Katsoog zijn zo levendig dat ze mijn eigen herinneringen oproepen.
Murakami's verhalen laten me altijd een beetje uit balans voelen, op een goede manier.
De vertaler portretteert prachtig de immigrantenervaring. Zoveel nuance en gevoeligheid.
Het mysterie in Rebecca bouwt zo perfect op. Moderne thrillers zouden ervan kunnen leren.
Duizend schitterende zonnen toont zoveel veerkracht in het aangezicht van tegenspoed. Echt inspirerend.
De manier waarop Ferrante over Napels schrijft, geeft het het gevoel van een ander personage in het verhaal.
Elke stad in Invisible Cities voelt als een andere filosofische puzzel. Het zet je echt aan het denken.
De boodschap van De Alchemist over persoonlijke legendes resoneerde echt met me. Soms moet je iets op het juiste moment lezen.
Voordat de koffie koud wordt, laat je nadenken over wat je echt zou veranderen als je terug zou kunnen gaan.
Katsoog raakt echt de complexiteit van vrouwelijke relaties. Zowel het goede als het giftige.
Murakami's korte verhalen zijn als perfect vervaardigde juwelen. Zoveel betekenis in zulke kleine ruimtes.
De vertaler laat echt zien hoe geloof iemands hele wereldbeeld vormgeeft. Zeer tot nadenken stemmend.
De gotische elementen in Rebecca zijn perfect in balans. Niet te zwaar, maar zeker sfeervol.
Duizend schitterende zonnen zou verplichte lectuur moeten zijn. Het opent echt je ogen voor verschillende perspectieven.
Mijn geniale vriendin vangt vrouwelijke rivaliteit zo goed. Die spanning tussen competitie en vriendschap.
Het lezen van Invisible Cities is alsof je iemands anders dromen ervaart. Zo prachtig vreemd.
De Alchemist doet me denken aan De Kleine Prins in de manier waarop het een eenvoudig verhaal gebruikt om diepe waarheid over te brengen.
Voordat de koffie koud wordt heeft zo'n interessant uitgangspunt, maar de uitvoering zou beter kunnen.
De manier waarop Atwood over herinneringen schrijft in Katsoog is zo precies. Het vangt echt hoe het verleden ons achtervolgt.
Murakami's Desire-collectie is perfect voor wie nieuw is met zijn werk. Een geweldige introductie tot zijn stijl.
De culturele contrasten in The Translator zijn fascinerend. Laat echt zien hoe liefde grenzen overstijgt.
Ik waardeer het dat Rebecca haar hoofdpersoon geen naam geeft. Maakt het makkelijker om jezelf in haar schoenen te plaatsen.
Duizend schitterende zonnen is hartverscheurend, maar ook hoopvol. Dat is wat het zo'n krachtig boek maakt.
De klassendynamiek in My Brilliant Friend is zo goed weergegeven. Laat echt zien hoe onderwijs afstand kan creëren.
Invisible Cities vereist langzaam lezen. Het is niet iets om doorheen te haasten.
De Alchemist lijkt iedereen anders te raken. Voor mij was het levensveranderend, voor anderen is het te simplistisch.
Voordat de koffie koud wordt gaat meer over spijt en afsluiting dan over daadwerkelijk tijdreizen. Dat is wat het speciaal maakt.
Cat's Eye deed me nadenken over mijn eigen jeugdvriendschappen. Niet allemaal waren ze zo onschuldig als ik me herinnerde.
Ik vind het geweldig hoe Murakami's verhalen je bijblijven lang na het lezen. Ze zijn als dromen die je niet helemaal kunt afschudden.
The Translator voelt vooral relevant aan vandaag de dag met alle discussies over culturele integratie.
Rebecca leent zeker van Jane Eyre, maar ik denk dat het op zichzelf staat als een psychologische thriller.
De manier waarop Hosseini vrouwelijke personages schrijft in Duizend schitterende zonnen is opmerkelijk gevoelig en authentiek.
De tv-serie My Brilliant Friend is fantastisch, maar de boeken hebben zoveel meer diepgang. Ferrante's schrijven is ongelooflijk.
Invisible Cities gaat meer over de kracht van de verbeelding dan over daadwerkelijke steden. Het is best diepgaand als je erover nadenkt.
De Alchemist werkt beter als je het leest als een fabel in plaats van een roman. Zo heb ik het benaderd.
Net begonnen met Voordat de koffie koud wordt. De regels voor tijdreizen zijn interessant, maar het schrijven voelt een beetje stijf aan.
Cat's Eye vangt echt de wreedheid op waar kinderen toe in staat zijn. Die scènes op de speelplaats waren ongemakkelijk realistisch.
De beschrijvingen in Rebecca zijn zo levendig. Ik kan Manderley perfect voor me zien.
Ik vind het geweldig hoe Murakami het gewone met het surrealistische vermengt. Zijn schrijfstijl is zo uniek hypnotiserend.
Duizend schitterende zonnen heeft me geholpen de Afghaanse cultuur beter te begrijpen dan alleen via de krantenkoppen. Zo'n belangrijk boek om te lezen.
De Mijn briljante vriendin-serie wordt met elk boek nog beter. De manier waarop de personages evolueren is fascinerend.
De vertaler opende mijn ogen voor een heel andere wereld. Het zette me echt aan het denken over geloof en culturele verschillen.
Ik heb drie keer geprobeerd Invisible Cities te lezen en kon er gewoon niet inkomen. Misschien moet ik in de juiste stemming zijn.
Rebecca voelt in sommige opzichten gedateerd aan, maar de thema's jaloezie en onzekerheid zijn tijdloos.
De Alchemist veranderde mijn perspectief op het volgen van mijn dromen. Soms zijn eenvoudige boodschappen het krachtigst.
Ik vond Verlangen een beetje wisselvallig. Sommige verhalen waren briljant, maar andere voelden aan als typische Murakami die raar doet om het raar zijn.
Cat's Eye legt perfect vast hoe jeugdtrauma ons vormt. Die scène met het ravijn achtervolgt me nog steeds.
Het concept van tijdreizen in een koffiehuis lijkt overdreven, maar ik heb gehoord dat Voordat de koffie koud wordt er een interessante draai aan geeft.
Het lezen van Mijn briljante vriendin deed me meteen een reis naar Napels boeken! Het gevoel voor de plek is zo levendig.
Ik gaf eigenlijk de voorkeur aan Jamaica Inn boven Rebecca. Het smokkelplot was spannender dan de psychologische elementen voor mij.
Invisible Cities is anders dan alles wat ik ooit heb gelezen. Het is meer poëzie dan proza eigenlijk. Perfect om in de zomer af en toe in te duiken.
Ik ben momenteel De vertaler aan het lezen en vind het zo verfrissend om zo'n genuanceerde weergave van geloof en culturele identiteit te zien.
Ik had in het begin moeite met Rebecca, maar toen het mysterie eenmaal op gang kwam, kon ik het niet meer wegleggen. Die Mrs. Danvers bezorgt me nog steeds de rillingen!
De Murakami-collectie klinkt perfect voor de zomer. Zijn kortere werken zijn eigenlijk mijn favorieten.
Interessante lijst, maar ik ben verrast dat De vliegeraar er niet in staat in plaats van Duizend schitterende zonnen. Ik vond die persoonlijk impactvoller.
Duizend schitterende zonnen brak mijn hart. Zo'n prachtig geschreven boek over zulke moeilijke onderwerpen. Ik denk nog steeds aan die personages, jaren later.
Voordat de koffie koud wordt klinkt intrigerend, maar ik ben bang dat het gimmicky is. Heeft iemand het gelezen en kan diegene zijn/haar gedachten delen?
Cat's Eye kwam echt bij me binnen. Die giftige dynamiek van vriendschappen in de kindertijd die Atwood beschrijft, is zo pijnlijk accuraat.
Ik ben het er niet mee eens dat De Alchemist belerend is. Ik vond het juist heel diepzinnig en de eenvoudige schrijfstijl hielp juist om de diepere boodschappen beter over te brengen.
Net Mijn briljante vriendin uitgelezen en wauw, wat een krachtige weergave van vrouwelijke vriendschap! De manier waarop Ferrante de complexiteit van de relatie tussen Elena en Lila vastlegt, is ongelooflijk.
The Alchemist voelde een beetje te belerend aan voor mijn smaak. Ik weet dat veel mensen het geweldig vinden, maar de metaforen leken me nogal zwaar op de hand.
Ik wil Invisible Cities al eeuwen lezen! Het concept klinkt fascinerend. Heeft iemand het hier in het originele Italiaans gelezen? Ik ben benieuwd hoe de vertaling is.
Ik vond Rebecca helemaal geweldig! De atmosferische spanning en psychologische spanning zorgden ervoor dat ik tot laat in de nacht bleef lezen. De reis van de naamloze protagonist trok me echt aan.