7 redenen waarom iedereen van Lore Olympus houdt

Van de mythen uit de oudheid is de Griekse mythologie het beroemdste en bekendste heidense pantheon dat in films is afgebeeld. Hoewel, de verhalen die de filmindustrie vertelt, gaan over legendes of gebeurtenissen in de oorlog. Daarom tonen ze niet de ware persoonlijkheden van de Griekse goden.

Een van de beroemdste verhalen is „Hercules” van Disney, dat de opvattingen van sommige mensen over bepaalde goden heeft gevormd die onjuist zijn op basis van het verhaal van vele mythen.

Maar een beroemde webtoon genaamd „Lore Olympus” is populair geworden door het tegenovergestelde te doen.

In plaats van de waarheid uit te vegen, schrijft de auteur van „Lore Olympus”, Rachel Smythe, een moderne hervertelling van de Hades- en Persephone-mythe waarin (de meeste van) de betrokken goden de persoonlijkheden uit hun oorspronkelijke mythen hebben en ze humaniseren, waardoor het verhaal perfect is voor mythologiejunkies.

Het verhaal is echter niet alleen geliefd omdat het opnieuw wordt verteld. Meestal komt dat omdat Smythe de nuances van specifieke kwesties belicht.

Maar genoeg mysterieus, hier zijn zeven redenen waarom iedereen dol is op „Lore Olympus”.

1. „Lore Olympus” onderzoekt seksueel trauma en huiselijk geweld.

In de eerste hoofdstukken van het verhaal wordt Persephone verkracht door Apollo. Wanneer ze hem ontmoet, is aan haar gedrag bekend dat ze zich niet op haar gemak voelt bij hem, maar hij sluipt haar kamer binnen en baant zich zijn zin. De complexiteit van de gebeurtenis wordt echter omgeven door haar reactie. Persephone maakte duidelijk dat ze geen seks met hem wilde hebben, maar Apollo overtuigt haar ervan dat ze dat wel doet, aangezien ze de hele dag met hem „flirtte”. Als hij dit zegt, zet ze vraagtekens bij haar daden en vraagt ze zich af of ze dat wel of niet heeft gedaan.

Even zegt Persephone oké, omdat ze besefte dat ze niet voor altijd een meisje wil zijn, maar ze neemt het terug, omdat ze haar maagdelijkheid niet aan hem wil verliezen. Hoewel ze nog steeds bevroren is. De situatie wordt dan erger wanneer Apollo zijn telefoon tevoorschijn haalt en foto's begint te maken. Hierdoor voelt Persephone zich schuldig en schaamt ze zich omdat ze niet reageert, waardoor ze zichzelf de schuld geeft.

Het schuldgevoel van Persephone komt veel voor bij overlevenden van verkrachting, aangezien het concept van toestemming en verkrachting discutabel is, waardoor het lastig is om hulp te krijgen voor haar verkrachtingservaring en dergelijke. Maar als ze Eros vertelt wat er is gebeurd, bevestigt hij haar door te zeggen dat Apollo haar heeft verkracht.

Daarna, wanneer Persephone de gebeurtenis verwerkt, begint ze woede en haat jegens Apollo te voelen. Maar meestal voelt ze zich ongemakkelijk als iemand haar vastpakt of een foto maakt. En na verschillende keren wordt ze woedend en laat ze zien hoe triggers eigenlijk werken.

Toch voelt ze zich nog steeds een beetje schuldig totdat een therapeut haar vertelt dat haar reactie volkomen normaal was, wat pas halverwege seizoen twee gebeurt. De uitleg van de therapeut over haar reactie bevestigt dus ook de ervaring van Persephone, waardoor overlevenden onder het publiek zich gevalideerd en gehoord voelen.

Het was echter normaal om naar een therapeut te gaan bij Hades, aangezien hij aan PSTD lijdt doordat zijn vader Kronos hem levend opeet. Hierdoor heeft Hades regelmatig nachtmerries over zijn vader. De eerste keer dat we hem een nachtelijke terreur zien hebben is in aflevering 25, maar als hij wakker wordt, zegt hij dat hij een afspraak zal maken met zijn therapeut.

En in een andere scène heeft hij gezien dat hij in aflevering 47 een nepbrief aan Persephone schreef als een manier om „mijn emoties uit te pakken en een beter begrip van mezelf te krijgen”, wat volgens hem zijn therapeut hem adviseerde te doen.

Maar helaas schrijft Hades in de brief dat hij Minthe een tweede kans gaat geven, omdat het oneerlijk was tegenover haar en haar verlangen om te veranderen, ondanks de emotionele en mentale mishandeling die ze hem eerder heeft aangedaan door haar verbale aanvallen.

Ze deed hem dit meestal aan als ze boos op hem was nadat ze niet had gekregen wat ze wilde. Ze zal ook gebruik maken van de stille behandeling in afwachting van een verontschuldiging met eten en geschenken, wat hij in het verleden heeft gedaan. Gelukkig trok hij een grens en verbrak hij zijn relatie met haar volledig toen ze hem met zijn diepste onzekerheid aanviel.

Verschrikkelijk om te horen, het giftige gedrag van Minthe laat zien hoe mannen mentaal en emotioneel kunnen worden mishandeld door vrouwen.

2. De schadelijkheid van giftige mannelijkheid zit in „Lore Olympus”.

Giftige mannelijkheid wordt gedefinieerd als negatief gedrag dat mannen overnemen van de gendernormen van onze samenleving. Mannen wordt verteld dat ze stoer en assertief moeten zijn, wat betekent dat ze agressief moeten zijn. Dit gedrag en nog veel meer komt voort uit de traditionele kijk op mannelijkheid, en ze worden gepresenteerd in „Lore Olympus” via Zeus en Apollo.

Zeus is een personage dat zijn macht in zijn voordeel gebruikt door deze agressief te gebruiken als anderen niet naar hem luisteren. Hij is ook narcistisch over zijn capaciteiten, persoonlijkheid en macht. Bovendien is Zeus onattent over Hera's gevoelens dat wanneer ze boos op hem is, hij weigert naar haar te luisteren door haar te ondervragen.

Op een keer was hij zo woedend dat hij tegen haar schreeuwde: „Je bent gek!” Andere keren laat hij haar met rust en gaat erop uit om haar te bedriegen, wat hij altijd heeft gedaan in de overlevering van de Griekse mythologie. Het is ook de reden waarom er zoveel goden en halfgoden in het pantheon zijn.

Apollo is een van de vele zonen van Zeus, maar hij lijkt het meest op hem en gedraagt zich het meest zoals hij, wat betekent dat Apollo even agressief is als zijn vader, maar een beetje egoïstischer dan hij. Hierdoor weet hij niet hoe hij moet omgaan met nee tegen alles wat hij wil.

In een van de scènes, wanneer Persephone Apollo afwijst, gaat hij naar Leto, Hera en Zeus om haar hand te krijgen in het huwelijk, het maakt niet uit of Persephone hem haat, aangezien Hera en Zeus elkaar niet aardig vinden.

Dus de relatie van Zeus met Hera liet Apollo zien dat vrouwen seksuele objecten zijn, wat Zeus niet helpt bij zijn bedrog. En zoals vader op zoon, nam Apollo dit gedrag aan door vrouwen als snoep te behandelen, wat een eigenschap is van giftige mannelijkheid. Het verschil tussen hen is dat toestemming voor Apollo niets uitmaakt; in plaats daarvan neemt hij wat hij wil.

Giftige mannelijkheid is dan de factor die ervoor zorgt dat Zeus mensen schaadt, vooral de persoon van wie hij houdt. Maar Apollo's giftige mannelijkheid creëerde zijn recht, agressie, woede en neigingen tot verkrachters die Persephone emotionele en mentale schade toebrachten.

We hebben echter ook positieve mannelijkheidskenmerken bij Hades. Traditionele mannelijkheid wordt vaak negatief ervaren, maar er is een positieve kant, die de eigenschappen van de klassieke gentleman bevat. Dat is kalm, beleefd, vriendelijk en respectvol zijn. Hades heeft al deze eigenschappen, waardoor hij een beste vriend en een partner heeft die echt van hen houdt, wat aantoont dat zijn mannelijke eigenschappen de beste zijn die relaties creëren.

3. Het moderne feminisme keert zich tegen zichzelf in „Lore Olympus”.

Wanneer over feminisme wordt gesproken, kan dit verkeerde interpretaties hebben, afhankelijk van iemands perspectief. Feminisme is genderkwaliteit, maar mensen kunnen extreme opvattingen hebben over wat dat betekent. Bij vrouwen betekent dat dat ze onafhankelijk zijn en geen man nodig hebben, waardoor het traditionele huisvrouwenleven voor hen ongewenst wordt.

In plaats daarvan zien ze zichzelf in een positie van macht en succes. En omdat dit een wijdverbreide opvatting is, wordt van vrouwen tegenwoordig verwacht dat ze dezelfde visie voor zichzelf hebben en deze levensstijl leiden, waardoor het onze nieuwe sociale conformiteit wordt.

Dit is de druk die Persephone uitoefent met de verwachting een meisje te zijn in The Goddesses of Eternal Maidenhood (TGOEM) wanneer ze romantische en seksuele vrijheid wil hebben. Helaas geloofde ze, voordat ze Hades ontmoette, dat ze een meisje wilde worden toen haar moeder haar verzorgde.

Haar gevoelens voor Hades zorgen er vervolgens voor dat ze aarzelt met haar acties, aangezien de TGOEM haar een studiebeurs gaf om naar een universiteit te gaan, waardoor ze zich een verrader voelt als ze besluit de organisatie te verlaten om bij Hades te gaan werken. Hades is zich ook bewust van haar studiebeurs en vindt het vreselijk als hij haar kans op hoger onderwijs verpest.

Deze situatie getuigt van een tweestrijd tussen de traditionele en moderne levensstijl, aangezien Persephone niet beide kan hebben. Het onthult ook hetzelfde touwtrekken waarmee universiteitsvrouwen tegenwoordig worden geconfronteerd, omdat het moeilijk is om naar school te gaan en te werken terwijl ze een relatie hebben met kinderen.

Maar omdat er vrouwen zijn die een partner, kinderen en een opleiding hebben, laten ze zien dat vrouwen beide levensstijlen kunnen hebben. In „" Lore Olympus "” vertegenwoordigt Hera deze mogelijkheid omdat ze een thuisblijvende moeder en huisvrouw is, maar ze is ook sterk en dapper met haar eigen stem.”

Ze heeft misschien geen opleiding genoten, maar ze is niet stereotiep onderdanig aan haar man, wat helaas een typische afbeelding is van een vrouw met een traditionele levensstijl. Met andere woorden, Hera is een vrouw die een traditionele levensstijl heeft, maar een moderne geest heeft met haar pittige persoonlijkheid, wat aantoont dat het mogelijk is om een traditioneel en modern leven te leiden.

Maar daarom zijn er enkele stereotypen onder de vrouwen in TGOEM. Artemis is een van hun leden die met mannelijke energie wordt afgebeeld met haar gedrag en interesses, waardoor ze een tomboy is en dus niet aan het geslacht voldoet.

Maar ze wordt gestereotypeerd door in gebreke te blijven als meisje, aangezien mannelijke vrouwen worden gezien als het icoon van het feminisme. Tegelijkertijd kan het als vernederend worden beschouwd om mannelijke vrouwen als meisjes te beschouwen of hen zonder romantische interesse af te beelden.

Desondanks voelt Artemis een gevoel van verraad nadat ze ontdekt heeft dat de twee hoofdrolspelers van TGOEM, Athena en Hestia, een relatie hebben, waaruit blijkt dat Artemis misschien geen deel wilde uitmaken van TGOEM omdat ze zegt: „Ik ben op dit moment erg geïrriteerd! Persephone speelt house met Hades, en jullie twee zitten achter mijn rug voor Gaia weet hoelang.”

Toch is de relatie tussen Athena en Hestia stereotiep. Athena wordt voorgesteld als een mannelijke vrouw, en Hestia wordt voorgesteld als een vrouwelijke vrouw, waardoor mensen ervan uitgaan dat ze de rolpatronen van man en vrouw aannemen.

Daar komt nog bij dat lesbische vrouwen als meer feministisch worden gezien. Een meisje zijn maakt iemand echter niet inherent feministisch, en lesbisch zijn maakt van iemand ook geen meisje, wat Artemis in haar reactie behandelt.

Toen Artemis zich realiseerde dat Athena en Hestia een koppel waren, zegt ze: „Ben ik de enige die dit hele gedoe met meisjesliefde heeft gevolgd!?”

Dit citaat laat zien dat hun relatie hen niet als meisjes in gebreke houdt. Dus hoewel er enige stereotypering is, onthult de reactie van Artemis de nuances van maagdelijkheid en hoe deze niet alleen wordt verbroken tussen vrouwelijke en mannelijke geslachtsorganen, waardoor andere handelingen worden herkend die even seksueel zijn.

4. „Lore Olympus” heeft emotioneel bedrog en giftige vriendschappen.

Het publiek heeft vooral een hekel aan Minthe, maar Hades bedriegt haar emotioneel, wat vanwege haar giftigheid soms over het hoofd wordt gezien of er niet om gegeven wordt. Het is echter nog steeds een belangrijk gesprek.

Voor Persephone zou Hades ongedwongen seks hebben met Minthe. Het was nooit ernstig. Minthe stelt zelfs dat ze het er beiden over eens waren dat ze geen dateringsmateriaal waren. Daarom probeerde Minthe niet bang te worden als Hades seks had met Persephone, omdat ze niet exclusief waren.

Maar door deze jaloezie besefte Minthe dat ze gevoelens heeft voor Hades en dat ze snel moest veranderen om hem te behouden. Als ze dit uitdrukt, geeft Hades haar een kans op een echte relatie.

Omdat Hades echter verliefd werd op Persephone, gaf hij Minthe een slechte kans. Dus tijdens hun echte relatie was hij in plaats daarvan verliefd op Persephone. Dit is emotioneel bedrog, wat erger kan zijn dan fysiek bedrog of afwijzing.

Dit werd zelfs gezegd door Poseidon, die in aflevering 84 zegt: „Weet je zeker dat je geen emotionele affaire hebt? Dat kan net zo, zo niet schadelijker zijn dan een affaire gebaseerd op fysieke intimiteit.” En aangezien Poseidon voor komische doeleinden verschijnt, is zijn uitspraak iets om niet lichtvaardig op te vatten. Dit is dan misschien de reden waarom Hera Zeus nooit verlaat, aangezien hij haar niet emotioneel heeft bedrogen.

Minthe is misschien niet aardig, maar niemand verdient het om bedrogen te worden. Persephone zegt zelfs hetzelfde, maar ze blijven met elkaar flirten, waaruit blijkt dat ze geen moeite doen om Minthe te respecteren, ook al probeert ze zichzelf te verbeteren. Dit geeft aan dat de beginfase van herstel sociaal moeilijk is wanneer je verleden helemaal bekend staat om je.

„Lore Olympus” portretteert vervolgens de mentale strijd voor het laatst wanneer Minthe drinkt met Thetis, wat de giftige invloed van Thetis op Minthe blootlegt door haar aan te moedigen Hades opnieuw slecht te behandelen. Minthe zegt: „B-maar je zei me dat mijn „Behandel ze gemeen, hou ze scherp” -aanpak stom was.” Thetis reageert en zegt: „Schat, nee, het werkt helemaal voor jou. Geloof me, hij moet gestraft worden.” Bovendien wist ze dat ze, door Minthe zenuwachtig te maken over Persephone, meer zou drinken en nooit zou komen opdagen voor haar date met Hades.

Met andere woorden, Thetis saboteert opzettelijk Minthe's relatie met Hades, wat te zien is wanneer Minthe weer tegen Hades schreeuwt door hem de schuld te geven van haar daden. Dit is dezelfde gebeurtenis waarbij Minthe zijn onzekerheden aanvalt. Maar het is ook waar we haar innerlijke gedachten over het verliezen van de controle zien dat als de laatste woorden eenmaal aan haar lippen zijn ontsnapt, ze meteen spijt heeft van wat ze zei.

Het is duidelijk dat hun relatie op dat moment voorbij is, en hoewel Minthe dit erkent, doet ze nog steeds haar best om zichzelf te verbeteren door Thetis te schrappen. Toch grijpt Thetis haar steviger vast door haar een plan te beloven om Hades en Persephone uit elkaar te splitsen, waardoor Minthe terugkeert naar haar giftige gedrag.

Dat gezegd hebbende, is Minthe een voorbeeld van iemand die worstelt voor sociale en mentale verbetering wanneer een manipulerende influencer in zijn leven zijn of haar giftige gedrag aanmoedigt.

5. Er is klassisme onder de Olympiërs in „Lore Olympus”.

Dit klinkt misschien slecht om de strip leuk te vinden, maar classisme is een probleem uit het echte leven dat de wereld en de personages realistischer maakt. Bovendien laat het zien dat zelfs onze geliefde personages niet perfect zijn voor het plaatje. Hoe sommige mensen dit probleem over het hoofd zien, toont ook aan hoe normaal classisme voor ons is.

Zoals je weet, zag hij Minthe voordat Hades Persephone ontmoette. Minthe is een riviernimf uit de onderwereld. Maar omdat nimfen de dienaren van de Olympiërs zijn, behoren ze tot de lagere klasse en wordt er op hen neergekeken. Dus als anderen Minthe toespreken, noemen ze haar nimfafval.

In het begin lijkt het alsof de titel verwijst naar Minthe aangezien ze een slechte houding tegenover anderen heeft. Maar wanneer Persephone naar Eros gaat over het feit dat Hades bij Minthe is, bemoeit Aphrodite zich ermee en zegt tegen haar: „Nimfen nemen ons geen goden af. Die nimf iets laten nemen wat je wilt, is een schande voor onze soort!” Dit citaat toont aan dat de Goden klassisten zijn tegen iedereen onder hen.

Maar het gevoel is wederzijds ten opzichte van de Olympische goden. Thanatos is de God van de Dood, maar hij is geen Olympiër, dus werkt hij voor Hades. In feite moet Hermes Thanatos helpen met zijn werk en er wordt gezegd dat hij meer zielen verzamelt dan hij, waardoor hij ondergewaardeerd wordt, wat hij voelt wanneer Persephone ondanks haar gebrek aan kwalificaties een speciale behandeling krijgt als stagiaire van Hades.

Zelfs sommige burgers voelen zich zo als de Olympiërs iets willen. Wanneer Hades een oude dame met Persephone's haarstukje ziet, probeert hij het van haar terug te krijgen, hoewel zijn titel de dame niet gemakkelijk heeft doen veranderen. Hetzelfde gebeurt wanneer Persephone een lijn probeert af te snijden om met Hades te praten. Ze is geen Olympiër, maar ze is nog steeds een grote god dat de burgers weigeren een speciale behandeling te krijgen.

Helios heeft ook vooroordelen tegen de Olympische goden, aangezien hij een Titan is die voor altijd vastgeketend is, dat wanneer Thanatos op zoek gaat naar vuile informatie, Helios hem dat maar al te graag vertelt.

Deze kleine voorbeelden onthullen vervolgens dat er vooroordelen bestaan tussen de burgers en de Olympiërs. In het achtergrondverhaal van Minthe heeft ze echter gezien hoe ze in een vreselijk appartement woont en niet genoeg verdient met een onstabiele baan.

Haar appartementencomplex zit vol met andere mythische wezens, waaruit blijkt dat de lagere klassen een achtergesteld leven leiden vergeleken met de Olympiërs die alles hebben, wat vooroordelen veroorzaakt onder de burgers. Maar daar hebben ze het recht om te zijn, aangezien de Olympiërs misbruik maken van hun macht.

Zeus is iemand die mensen haten vanwege zijn gedrag, maar Hades maakt actief misbruik van zijn macht. Wanneer hij een bankrekening probeert te openen voor Persephone, is hij niet tevreden met de wachttijd die nodig is om een account te openen. Hades kijkt de dame dreigend aan, dus zegt ze: „Ontsla me alsjeblieft niet.”

Maar ze bedenkt een oplossing om hem gelukkig te maken en behoudt haar baan. En in een andere scène, wanneer Hades in een pandjeshuis om klantinformatie vraagt, dreigt hij de zaak met de grond gelijk te maken als hij die niet ontvangt, ondanks het duidelijke privébeleid dat in het register staat.

Hij doet meer dan dat, maar dit zijn gevallen waarin hij misbruik maakt van zijn macht, wat aantoont dat Hades niet bepaald onschuldig is of een geweldig persoon is die hij verheerlijkt te zijn.

Toch bepalen deze subtiele dingen zijn karakter en wat voor soort koning hij is, aangezien burgers hem vrezen of niet respecteren. Hij is zich zelfs bewust van dit gedrag dat wanneer hij zich gedraagt in het pandjeshuis, zijn gezicht zachter wordt met een verontschuldigende blik. Persephone zegt zelfs dat ze, omdat ze geen koning of koningin is, haar toorn niet zomaar op mensen kan richten, wat gaat over hoe Hades en de andere goden zich normaal gedragen.

Dat gezegd hebbende, zijn de inwoners van Olympus en de Onderwereld bevooroordeeld tegenover de Olympische Goden vanwege hun wraakzuchtige gedrag vanuit hun rechtmatige houding. De Olympiërs daarentegen zijn gewoon klassisten tegenover anderen omdat ze tot een lagere klasse behoren, wat dezelfde redenen voor classisme in het echte leven weerspiegelt.

6. „Lore Olympus” portretteert een gezonde relatie tussen Hades en Persephone.

Zoals de meeste relaties beginnen, worden Hades en Persephone tot elkaar aangetrokken door esthetische aantrekkingskracht, maar als ze met elkaar omgaan, betekent dat dat ze zich ook seksueel tot elkaar aangetrokken voelen.

Deze aantrekkingskracht zorgt ervoor dat ze flirten door elke keer dat ze met elkaar omgaan te plagen. Ze voelen zich echter op hun gemak bij elkaar om te praten over hun persoonlijke verhalen, problemen, emoties, en laten zien dat hun interesse verder gaat dan het fysieke.

Toen Persephone een telefoon kreeg van Artemis, belde een huilende Persephone onmiddellijk Hades na een vreselijke nacht. Hades troostte haar door haar een beetje aan het lachen te maken voordat hij haar als een droevig persoon confronteerde. Hij legt uit dat toen hij haar zag, ze er droevig uitzag, en toen hij haar droeg, ze zich verdrietig voelde.

Persephone verbergt haar verdriet goed, maar dat komt tot uiting in haar micro-expressies en lichaamstaal. Omdat ze er subtiel mee omgaat, laat hij zien dat hij haar verdriet opmerkt dat hij haar begrijpt, wat hij uitdrukt met zijn toon, waardoor het een hechtingsmoment wordt.

Ze vertelt hem niet waarom ze huilt, maar ze drukt wel verschillende gevoelens uit die waar zijn, namelijk dat ze zich nutteloos voelde als lentegodin omdat haar moeder haar seizoen kan dekken.

Nutteloosheid is een algemeen gevoel, maar het is een kwestie die perfect aansluit bij de mythe van Hades en Persephone die haar menselijk maakt, aangezien het verdriet van haar moeder een hongersnood veroorzaakte, en het was haar geluk dat de vegetatie terugkocht. Met andere woorden, de mythe laat zien hoe Demeter lente kan brengen, waardoor het voor Persephone redelijk is om haar bestaan in twijfel te trekken.

Als reactie daarop zei Hades dat ze belangrijk is omdat zij de reden is waarom stervelingen de goden niet helemaal vrezen. Vervolgens voegde hij eraan toe dat haar lente woest en onvoorspelbaar was, waardoor het mooier was dan die van Demeter omdat ze netjes en georganiseerd is.

Hierdoor voelt ze zich belangrijk en gewaardeerd, toch gaf hij haar dat gevoel toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten door zijn aandacht en zorg voor haar. Daarna ging het gesprek naar Hades en waarom hij niet getrouwd was. Diezelfde aandacht die ze hem geeft, zorgt ervoor dat hij zich geliefd voelt omdat ze interesse in hem toont, waardoor hij zich op zijn gemak voelt om te zeggen waarom. Van daaruit blijven ze de rest van de nacht praten en vallen ze samen in slaap via de telefoon.

Daarnaast kunnen ze goed met elkaar communiceren. Soms hebben ze onuitgesproken dingen, maar uiteindelijk vertellen ze elkaar wat er gezegd moet worden. Wanneer de kwestie van een paparazzi geruchten over Persephone verspreidt, vertelt Hades haar erover. Persephone vond het goed, maar Hades nam het in eigen handen om het probleem op een onethische manier op te lossen. Wanneer dit Persephone's oren bereikt, confronteert ze Hades, en hij ontkent de waarheid niet.

In dezelfde aflevering bekent Persephone haar gevoelens. Hades doet hetzelfde, maar uiteindelijk zijn ze het erover eens dat het te snel gaat en dat er grenzen voor elkaar ontstaan. Maar tegelijkertijd zijn het altijd eerlijke mensen geweest. In het begin, als Persephone in het huis van Hades is, vertelt hij haar hoe ze daar terecht is gekomen, ondanks de gênante reden.

Bovendien vertelt Hades alles aan Hecate, die altijd voor hem en zijn belangen zorgt. Hij onderbreekt zelfs beleefd Hera en Minthe van zijn liefdesleven door hen te vertellen wat hij wil en wat zijn gevoelens zijn. Persephone doet hetzelfde met Apollo en praat over haar persoonlijke problemen met Eros, waardoor ze beste vrienden worden.

Met andere woorden, Hades en Persephone zijn goede communicatoren, en dat houden ze niet met elkaar vol. Hierdoor zorgt Hades ervoor dat Persephone zich gewaardeerd en belangrijk voelt, en Persephone zorgt ervoor dat Hades zich geliefd en veilig voelt, vooral omdat ze een vriendelijke en verzorgende persoonlijkheid heeft.

7. De kunst van „Lore Olympus” is geweldig.

Ik ben geen kunstcriticus, maar aquarellen worden gebruikt om personages en scènes te definiëren. Smythe speelt voornamelijk met verschillende kleurtinten om de setting af te stemmen op de personages en de sfeer van de scène te creëren. The Underworld heeft donkere tinten blauw, paars en zwart die passen bij de deprimerende emoties van Hades.

Persephone is levendig roze, wat past bij haar vriendelijke en optimistische persoonlijkheid. Het past ook bij haar rol om als lentegodin tot leven te brengen. Maar haar tint wordt donkerder als ze verdrietig of boos is. Wanneer ze zo is, past ze bij de scène van de Onderwereld, waardoor ze emotioneel op Hades lijkt. Maar in de meeste gevallen zorgt haar aanwezigheid voor een contrast waardoor ze opvalt.

Daarnaast hebben sommige personages dezelfde kleuren, zoals Apollo en Artemis, waarbij Zeus paars is. Maar dit is om ze met elkaar te verbinden, aangezien Zeus hun vader is, en ze hebben vergelijkbare eigenschappen. Artemis is misschien anders dan Apollo, maar ze is heethoofd en zich niet bewust, net als zij beiden.

Aphrodite is ook paars, wat bij haar past omdat ze snel boos, narcistisch en waanvoorstellingen heeft. Er is ook geel tussen Leto en Hera. Ze haten elkaar, maar ze zijn allebei tactvol, onbeleefd en elegant. De kleuren bepalen vervolgens de persoonlijkheden, emoties en de sfeer van de scène van de personages.

Dat gezegd hebbende, wordt „Lore Olympus” alom geprezen vanwege de zichtbaarheid van seksueel trauma, PTSS, huiselijk geweld onder mannen en de normaliteit van het zoeken en ontvangen van therapie.

Maar de relatie tussen Hades en Persephone wordt evenzeer geprezen omdat ze door hun communicatieve vaardigheden een gezonde relatie hebben. In feite is hun gezondheid canoniek in hun mythen, waardoor ze geliefd zijn bij het publiek, maar het leidt mensen ook door voorbeelden van hoe ze met hun relaties om kunnen gaan.

En aangezien ik persoonlijk niet al te veel goede voorbeelden zie, waardeer ik hun verhaal en relatie.