Jak WandaVision redefiniuje historię superbohaterki
Od czasu jej pierwszego pojawienia się na ekranie w Captain America: The Winter Soldier, Wanda Maximoff była ulubieńcem fanów wielu fanów Marvela.
Super potężna, z tragiczną historią i moralnie szarymi motywacjami, Wanda wyraźnie wyróżnia się w MCU. jednak, filmy nie potrafią całkowicie uchwycić złożoności jej historii, ponieważ gra w roli drugoplanowej dla dużej obsady.
Seria WandaVision to szansa dla Wandy, aby w końcu wkroczyć do głównej roli. Ta seria, podążająca za Wandą i jej partnerem, Vision, pozwala Marvelowi udoskonalić historię złożonej, sympatycznej i dynamicznej superbohaterki i radzi sobie tak niesamowicie dobrze.
Aby zrozumieć, w jaki sposób WandaVision przełamuje bariery dla Marvela, ważne jest, aby zacząć od samego początku. Oto podsumowanie historii Szkarłatnej Czarownicy, jak jej postać ewoluowała w czasie, i jak Marvelowi udało się - i nie udało się - pisać superbohaterki do tej pory.
Kim jest Szkarłatna Czarownica? Historia, moce i występy Wandy Maximoff w Marvel
Pochodzenie i pierwsze pojawienia się szkarłatnej czarownicy
Wanda Maximoff i jej brat, Pietro, po raz pierwszy powstali w The X-Men 4, komiksie opublikowanym w 1964 roku napisanym przez Stana Lee i Jacka Kirby'ego jako część oryginalnej serii Uncanny X-Men (1963-70). Od tego czasu Wanda pojawiła się w ponad 1000 komiksach, głównie jako członek Bractwa Mutantów (werset X-Men) lub jako Avenger.
Od tego czasu wystąpiła w wielu serialach animowanych, w tym X-Men Evolution (2000), Wolverine and the X-Men (2009), Iron Man (1994) i X-Men (1992), żeby wymienić tylko kilka. Została również przedstawiona w MCU przez Elizabeth Olsen, po raz pierwszy pojawiając się w scenie po napisach w Kapitan Ameryka: Zimowy żołnier z i stając się podstawą w filmach Avengers.
Ostatnio oczywiście była jej rola w serii Disney+ WandaVision.Historia szkarłatnej czarownicy
W świecie komiksów wiele, czasem sprzecznych historii może istnieć w tym samym „kanonicznym” wszechświecie. Różne serie mają różnych autorów i artystów z różnymi interpretacjami postaci, aw niektórych przypadkach ciągłość jest zgięta lub całkowicie lekceważona. Tworzy to więcej (i bardziej interesujących) fabuł, ale oznacza to również, że znalezienie solidnej historii dla każdego bohatera komiksów może okaz ać się trudne.
Aby to zrozumieć, po prostu zastanów się, ile było filmowych inkarnacji Spiderman, Fantastycznej Cz wórki i stale rozszerzającego się wszechświata X-Men.
W oryginalnej historii Wandy, ona i jej brat zostają uratowani przez Magneto przed gniewnym tłumiem, który zamierza ich zniszczyć z powodu ich mocy. To dobrze wpada w historię X-Men, gdzie mutanci są wykluczani ze społeczeństwa i obawiają się ich „normalnych” ludzi. Z powodu długu wobec Magneto, obaj niechętnie dołączają do Bractwa Mutantów, organizacji prowadzonej przez Magneto w opozycji do X-Men kierowanych przez Charlesa Xaviera.
Jednak Szkarłatna Czarownica nie zajmie dużo czasu, aby opuścić Bractwo i zamiast tego dołączyć do Avengers, gdzie pozostaje przez większość swojego istnienia komiksowego.
Oczywiście (w niektórych wersjach opowieści) ostatecznie okazuje się, że dawno zaginione zmutowane dzieci Scarlet Witch i Quicksilver i Magneto. Dlaczego więc te postacie nie pasowały do filmów X-Men?
Wszystko to ma związek z kwestiami praw autorskich. Ponieważ Sony posiadało prawa do X-Men, a Disney właścicielem Avengersów, nie było sprawiedliwego sposobu decydowania, kto skorzysta ze Szkarłatnej Czarownicy i Quicksilver. Z jednej strony bliźniaki są dziećmi Magneto, a Magneto jest jednym z głównych graczy w X-Men. Ale Szkarłatna Czarownica istnieje jako Mściciel znacznie dłużej niż członek Bractwa.
Ostatecznie doszło do kompromisu między dwoma studiami. Każdy może mieć własną wersję bliźniaków, ale Marvel nie mógł wspomnieć o Magneto, X-Menach, mutantach ani czymkolwiek innym, legalnie należącym do Sony.
I tak historia Wandy znów się zmieniła. W MCU Wanda i Pietro są wolontariuszami do eksperymentów Hydry z udziałem Kamienia Umysłu. Ponownie, to ma sens. Moce Wandy należą głównie do umysłu: telekinezy, manipulacji pamięcią i zdolności do dostania się do ludzkich umysłów.
Pod koniec WandaVision Agatha Harkness nadaje umiejętnościom Wandy specyficzną etykietę Chaos Magic, czyniąc Wandę Szkarłatną Czarownicą. Ale jak potężna jest Wanda? Co tak naprawdę oznacza Chaos Magic?
Moce i zdolności Szkarłatnej Czarownicy
Kiedy postać Wandy zostaje po raz pierwszy przedstawiona w komiksach, jej moc zmienia prawdopodobieństwo. Od tego czasu jej zdolności przekształciły się w magię chaosu i wypaczanie rzeczywistości. Może wpływać na umysły innych, zmuszając ich do ponownego przeżycia denerwujących doświadczeń lub porzucenia swojej tożsamości, jak widzimy w WandaVision. Ma telekinezę, potrafi tworzyć pola siłowe i ma zdolność latania. Wanda może również manipulować energią, wykorzystując ją jako fizyczną siłę przeciwko swoim wrogom.
Szkarłatna czarownica jest powszechnie uważana za jedną z najpotężniejszych postaci Marvela.
Dlaczego WandaVision odniósł taki sukces i jak podnosi historię kobiecych superbohaterów
Podsumowanie fabuły WandaVision
Akcja rozgrywa się po wydarzeniach z Avengers Endgame.
Przez kilka pierwszych odcinków, ten program pozostawia widzów dość zdezorientowanych. Otwieramy czarno-białym sitcomem przypominającym Dika Van Dyka, w którym występują Wanda i Vision. W tym momencie nie ma wyjaśnienia, gdzie są, co się dzieje ani jak żyje Vision.
W miarę postępu programu, widzimy coraz więcej parodii sitcomowych przechodzących przez dziesięciolecia telewizji. Potrzeba kilku odcinków, aby widzowie uświadomili sobie prawdę, chociaż jest to sugerowane od pierwszego odcinka; Wanda kontroluje ten wszechświat, a pole siły utrzymuje jej miasto zamknięte w halucynacji, zachowując się jak postacie z sitcom u wbrew ich woli.
Ostatecznie widzimy, jak Wanda pamięta wydarzenia, które doprowadziły do powstania WandaVision. Na początku zaprzecza prawdzie, ale w miarę jak historia trwa, ona i Vision stają się coraz bardziej świadomi siebie, gdy moce Wandy osiągają swój limit, a program telewizyjny zaczyna się zepsuć.
Podczas gdy to się dzieje, agenci S.H.I.E.L.D., w tym Jimmy Woo, Darcy Lewis i Maria Rambeau, obozują poza polem sił Wandy i próbują je infiltrować.
Ta seria przybiera wiele zwrotów akcji, gdy postacie poruszają się między rzeczywistością a fantazją, wszystkie kontrolowane i dotknięte mocą Wandy. Zawiera dziewięć odcinków i jest dostępny wyłącznie na Disney+.
WandaVision występuje z Elizabeth Olsen i Paul Bettany i został stworzony przez scenarzysta/producenta Jaca Schaeffera. Ten program został nominowany do trzech nagród: Directors Guild of America za „Wybitne osiągnięcie reżyserskie w filmach dla telewizji i seriali limitowanych” oraz Scream Awards za „Najlepszy program telewizyjny” i „The Ultimate Scream”
Dlaczego Wanda Maximoff jest idealną „silną kobiecą postacią” w WandaVision
Podobnie jak historia Szkarłatnej Czarownicy, idea silnej kobiecej postaci nie jest jasno zdefiniowana.
Niektórzy uważają, że silna kobieca postać musi mieć siłę fizyczną, dlatego działając jako przeciwieństwo „damsy w destresach”. Kobieta, która potrafi toczyć własne bitwy i dbać o siebie poprzez walkę. Ale inni twierdzą, że silna kobieca postać powinna mieć złożoność i dodać głębi historii.
Szkoła Filmowa Lights ująła to najlepiej: silna postać kobieca to po prostu silna postać, która jest również kobietą. Aby napisać silną kobiecą postać, wystarczy skupić się na napisaniu postaci, która ma złożoność, której działania rozwijają fabułę i która jest kluczowym graczem w historii.
1. WandaVision stawia charakterystykę Wandy przed jej płcią
Niektóre historie mają na celu pokazanie, ile mają kobiecych postaci, nieustannie zwracając uwagę na „władzę dziewczyny” lub zmuszając postać niepotrzebnie odnosić się do swojej płci („Walczę jak dziewczyna!” lub „każdy mężczyzna ma za sobą silną kobietę”).
WandaVision tego nie robi. Nie tworzy spektaklu włączania postaci kobiecych, po prostu to robi. Jest to tak odświeżające i normalizuje zaangażowanie postaci kobiecych w role wiodące i superbohaterskie.
2. WandaVision obejmuje kobiety w kilku głównych rolach o różnych osobowościach
Marvel ma tendencję do umieszczania kobiet w rolach drugoplanowych, zwykle działając jako zainteresowania miłosne lub symboliczne postacie (oryginalny film Avengers zawierał tylko Czarną Wdowę, mimo że istnieje wiele kobiet Avengers do wyboru). Na szczęście zaczęło się to zmieniać wraz z filmem Captain Marvel.
Wanda, Agatha Harkness, Monica Rambeau (która po raz pierwszy pojawiła się w Captain Marvel) i Darcy Lewis (który po raz pierwszy pojawił się w Thor ze) to wyjątkowe postacie, których działania bezpośrednio wpływają na fabułę. Mają różne osobowości, różne motywacje i różne reakcje na ważne wydarzenia.
3. W produkcję W andaVision zaangażowanych było kilka pisarek i twórców
Oprócz twórcy Wandavision, Jaca Schaeffera, w ten program zaangażowanych jest kilka pisarek i redaktorów historii, w tym Mackenzie Dohr, Laura Donney, i Megan McDonnell.
4. Szafa WandaVision była idealną równowagą stylowego i realistycznego.
Dział kostiumów wykonał niesamowitą robotę, tworząc różne stylizacje dla Elżbiety, pasujące do każdej dekady, w której pojawia się Wanda. Chociaż jej kostiumy są piękne, modne i niezapomniane, nie są nadmiernie seksualizowane.
WandaVision składa ho łd klasycznemu wyglądowi Scarlet Witch przed debiutem własnej interpretacji, która jest zarówno zapierająca dech w piersiach, jak i funkcjonalna. Według Insidera, Elizabeth Olsen sama przetestowała funkcjonalność kombinezonu i wpłynęła na jego ostateczny projekt!
Uwaga: posiadanie kobiecych postaci, które ubierają się seksownie, jest w porządku. Posiadanie kobiecych postaci, które ubierają się seksownie do stopnia śmieszności dla męskiej publiczności, jest... mniej w porządku. I przesadzono.
Dodatkowo, fakt, że Wanda wykonuje większość finału serialu w spodniach dresowych i bez pełnego makijażu w pełni pokazuje priorytety serialu: chodzi o Wandę jako postać, a nie o Wandzie wyglądającej wspaniale, gdy nie ma to sensu w historii.
5. Szkarłatna Czarownica ma ogromną moc, ale nie jest niezwyciężona
Chociaż Szkarłatna Czarownica jest jedną z najpotężniejszych postaci Marvela, jej moc nie jest bezkonkurencyjna. Jest zagrożona przez Agatha Harkness, White Vision i ograniczenia jej własnej mocy.
Poza tym Wanda nie zdobywa całej swojej mocy znikąd. Widzimy jej postępy w umiejętnościach i sile od jej pierwszego pojawienia się w Winter Soldier (2014) do pojawienia się jako Szkarłatna Czarownica siedem lat później. Aby nauczyć się kontroli nad swoimi umiejętnościami, musi również przejąć kontrolę nad swoimi emocjami i przezwyciężyć traumę i trudności. WandaVision to punkt końcowy długiego postępu, który ma miejsce w wielu filmach i odcinkach, a jej ostatnie ujawnienie jako Szkarłatnej Czarow nicy jest dobrze zasłużone.
6. Wanda jest złożona i wadliwa, nie wpadając w trop „szalonej kobiety”.
Nie jest tajemnicą, że Wanda wiele przeszła. Jako dziecko dorastała w strefie wojny i brała udział w zamachu bombowym, w którym zginęli jej rodzice. Widzimy, jak traci brata, potem romantycznego partnera Vision. Wanda jest również powszechnie źle rozumiana i traktowana ze strachem i nieufnością przez opinię publiczną i jej kolegów z drużyny.
Wszystkie te złożoności dodają warstwy do jej osobowości i wpływają na decyzje, które podejmuje. Jej działania są moralnie szare i szkodliwe dla osób uwięzionych w jej wszechświecie. Ale rozumiemy, dlaczego Wanda zachowuje się tak, jak robi, i nie możemy powstrzymać się od sympatii z nią.
Wanda nigdy nie traci autonomii; nie wpada w żałobną, owdowiałą kobietę ani nie idzie całkowicie „źle”. Przepracowuje to, co się jej przydarzyło i ostatecznie decyduje się usunąć pole siły, poświęcając własne szczęście dla dobra ludzi, których uwięziła.
7. WandaVision pozwala Wandzie mieć beztroskie chwile i humor, aby z równoważyć mroczną historię
Gomartowanie Wandy z Vision próbuje wtopić się w zwykłych mieszczan, a interakcje z jej dziećmi dają jej postać przestrzeń do oddychania i wnoszą do serialu beztroski humor. Dodatkowym bonusem jest dopasowanie humoru do stylu emitowanego przez niego „odcinka”; utrzymuje program świeży i przyciąga wielu różnych typów odbiorców.
8. Wanda może być żoną i mamą bez poświęcania swojej osobowości
W wielu przypadkach postać matki lub żony istnieje jako przedłużenie głównej postaci męskiej. Dlatego widzimy tak wiele zmarłych żon; ich życie służy jako paliwo wspomagające historię mężczyzny, zamiast być cenione samodzielnie.
Wanda jest bohaterką tej historii, a fakt ten nigdy nie jest kwestionowany. Jej związek z Vision, a także miłość do dzieci, pomagają opowiedzieć historię i dodać głębi i stawki bez kradania uwagi na jej własny rozwój wewnętrzny. Ona i Vision mogą się kochać organicznie, i chociaż Vision jest częściowo motywacją działań Wandy, on nie jest jedynym.
Podsumowanie
WandaVision to program, który warto obejrzeć nie tylko ze względu na niesamowitą historię, unikalne formatowanie i zwroty akcji, ale także ze względu na postęp w opowiadaniu historii kobiecej superbohaterki w pełen szacunku, realistyczny sposób.
Opinions and Perspectives
To, co naprawdę się wyróżniało, to sposób, w jaki uczynili ją zrozumiałą pomimo jej ogromnej mocy.
Serial doskonale zrównoważył jej siłę z jej emocjonalnymi zmaganiami.
Jej łuk fabularny był zdecydowanie jednym z najlepszych w całym MCU.
Ten serial udowodnił, że historie o superbohaterkach mogą być zarówno mocne, jak i pełne niuansów.
Sposób, w jaki przedstawili jej wewnętrzny konflikt, był tak dobrze zrobiony.
To naprawdę pokazało, jak pisać złożone postacie kobiece bez popadania w stereotypy.
Jej podróż od eksperymentu Hydry do pełnej Scarlet Witch była niesamowita do oglądania.
Każdy odcinek dodawał kolejną warstwę do jej postaci.
Równowaga między jej mocą a wrażliwością została doskonale zachowana.
Nigdy nie myślałem, że będę tak bardzo współczuł komuś, kto robi tak wątpliwe rzeczy.
Rozwój jej postaci w całym MCU w końcu zaowocował w tym serialu.
Ten serial naprawdę wysoko postawił poprzeczkę dla opowiadania historii w MCU.
Widok jej zmagań z mocami uczynił ją bardziej przystępną, a nie mniej potężną.
Sposób, w jaki poradzili sobie z jej żalem, nie czyniąc z niego jej jedynej cechy, był odświeżający.
Uwielbiałem, jak pokazywali różne strony jej osobowości na przestrzeni dekad.
Głębia emocjonalna, jaką nadali jej postaci, była bezprecedensowa w MCU.
Progresja jej mocy nigdy nie wydawała się wymuszona ani niezasłużona.
Ten serial naprawdę udowodnił, że złożone kobiece postacie mogą udźwignąć serial Marvela.
Sposób, w jaki zrównoważyli fan service z oryginalnym opowiadaniem historii, był idealny.
Naprawdę doceniłem to, jak pokazali jej siłę, nie umniejszając jej wrażliwości.
Serialowi udało się być zarówno studium postaci, jak i wciągającą nadprzyrodzoną tajemnicą.
Jej podróż od postaci drugoplanowej w Avengers do w pełni zrealizowanej Scarlet Witch była niesamowita do oglądania.
Każdy odcinek ujawniający więcej o tym, co się naprawdę działo, miał genialne tempo.
Sposób, w jaki przedstawili jej problemy ze zdrowiem psychicznym, wydawał się bardzo autentyczny.
Myślę, że ten serial ustanowił nowy standard rozwoju postaci w MCU.
Serial naprawdę udowodnił, że można mieć potężną kobiecą postać bez czynienia jej idealną.
Elizabeth Olsen zasłużyła na wszystkie nagrody za tę rolę.
Sposób, w jaki poprowadzili jej historię w całym serialu, był świetnie zrobiony.
Uwielbiam to, że nie bali się pokazać jej wad, jednocześnie zachowując jej przystępność.
Ta scena, w której rozszerzyła Hex, aby uratować Visiona, doskonale pokazała zarówno jej moc, jak i desperację.
Dzieci dodały tak interesujący wymiar do jej postaci, nie wpadając w typowe stereotypy matki.
Wciąż jestem zdumiony, jak udało im się uczynić tak złożoną postać jednocześnie sympatyczną i moralnie wątpliwą.
Te hołdy dla sitcomów były trafne. Widać było, że naprawdę zrobili rozeznanie.
Sposób, w jaki przedstawili progresję jej mocy od filmów do WandaVision, wydawał się zasłużony.
Myślę, że obecność scenarzystek naprawdę uwidoczniła się w sposobie, w jaki poradzili sobie z emocjonalną podróżą Wandy.
Oglądanie, jak przetwarza żałobę, dosłownie przepisując rzeczywistość, było tak unikalnym podejściem do gatunku superhero.
Serial naprawdę pokazał, jak trauma może sprawić, że dobrzy ludzie robią straszne rzeczy.
Jej ostateczny projekt kostiumu był idealny. Funkcjonalny, ale wciąż wierny komiksom.
Zauważyłem, że utożsamiam się z Wandą o wiele bardziej, niż się spodziewałem. To dobre pisanie postaci.
Sposób, w jaki zrównoważyli jej bycie zarówno ofiarą, jak i złoczyńcą, był mistrzowskim opowiadaniem historii.
Czy ktoś jeszcze uważa, że zakończenie było zbyt schludne? Prawdziwa trauma nie rozwiązuje się tak czysto.
Artykuł ma rację co do jej związku z Visionem. Dodał on coś do historii, nie przyćmiewając rozwoju jej postaci.
Doceniam to, że nie sprawili, że od razu przezwyciężyła swój smutek. To wydawało się o wiele bardziej realistyczne.
Przejście między różnymi erami telewizyjnymi było bardzo sprytne. Każda z nich odzwierciedlała inny aspekt jej stanu emocjonalnego.
Myślę, że ten serial naprawdę podniósł poprzeczkę, jeśli chodzi o to, jak powinny być pisane postacie kobiece w MCU.
Sposób, w jaki poradzili sobie z jej mocami, był interesujący. Jest niesamowicie silna, ale wciąż ma wyraźne ograniczenia i trudności.
Uwielbiałem znowu widzieć Darcy. Jej rozwój postaci od filmów o Thorze do tego był fantastyczny.
W tym tkwi geniusz. Pokazali, jak ktoś dobry może robić straszne rzeczy, zmagając się z przytłaczającym smutkiem.
Wciąż nie mogę uwierzyć, że sprawili, że sympatyzowaliśmy z kimś, kto w zasadzie torturował całe miasto.
Scena, w której stworzyła Hex, pokazała tak surowe emocje. Gra aktorska Elizabeth Olsen była tam niesamowita.
Myślę, że artykuł pomija to, jak przełomowe było posiadanie wielu złożonych postaci kobiecych, które ze sobą nie rywalizowały.
Czy ktoś jeszcze zauważył, że nigdy nie musieli wprost mówić o sile kobiet? Po prostu pokazywali silne kobiety, które były silne w naturalny sposób.
Sposób, w jaki zrównoważyli humor z poważnymi tematami, był idealny. Te momenty w stylu sitcomu sprawiły, że mroczne fragmenty uderzały jeszcze mocniej.
Postać Moniki Rambeau była świetnym dodatkiem. Rozumiała żal Wandy, ale potrafiła jej zwrócić uwagę, kiedy było to potrzebne.
Szkoda, że nie zgłębili bardziej jej połączenia z Kamieniem Umysłu. Ta część jej historii wydaje się niedopracowana.
Dresy w finale to taki mały, ale jakże ważny szczegół. W końcu bohaterka, która nie musi wyglądać perfekcyjnie, ratując świat.
Naprawdę uderzyło mnie to, jak poradzili sobie z rolą Visiona. Nie był tylko obiektem uczuć, ale prawdziwym partnerem w tej historii.
Kathryn Hahn jako Agatha była idealnym dodatkiem do serialu. W końcu złoczyńca, który mógł dorównać poziomowi mocy Wandy.
Nie rozumiesz sedna sprawy. Serial badał jej traumę, nie czyniąc z niej jej jedynej cechy charakterystycznej. To właśnie czyniło go innym.
Właściwie nie zgadzam się z tym, że nie wpada w schemat szalonej kobiety. Cały chaos napędzany żalem wydawał mi się dość stereotypowy.
Artykuł słusznie zauważa, że jest zarówno żoną, jak i matką, nie tracąc przy tym swojej tożsamości. To dość rzadkie w historiach o superbohaterach.
Moją ulubioną częścią było to, że nie sprawili, że jej moce pojawiły się znikąd. Widzieliśmy, jak stawała się silniejsza od czasu Age of Ultron, a to wydawało się naturalną progresją.
Czytanie o zaangażowaniu scenarzystek naprawdę wyjaśnia, dlaczego ten serial wydawał się tak różny od innych projektów Marvela. Perspektywa była odświeżająca.
Progresja kostiumów przez różne dekady była niesamowita. Uwielbiam, jak oddali hołd klasycznym sitcomom, jednocześnie utrzymując rozwój postaci Wandy na pierwszym planie.
Rozumiem, co mówisz o tym, że jej działania były złe, ale to właśnie czyni ją tak fascynującą postacią. Nie jest idealnym bohaterem ani kompletnym złoczyńcą.
Czy tylko ja uważam, że potraktowali ją zbyt łagodnie? Dosłownie przetrzymywała całe miasto jako zakładnika. To nie jest w porządku, bez względu na to, jak bardzo jesteś smutny.
Format sitcomu był genialny. Naprawdę pokazał, jak używała telewizji jako ucieczki od swojej traumy, tak jak wielu z nas.
Uwielbiam to, jak WandaVision w końcu dało Wandzie zasłużone miejsce w centrum uwagi. Sposób, w jaki przedstawili jej żal i walkę o władzę, wydał mi się tak surowy i prawdziwy.