Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
Voor iedereen die bekend is met de wereld van DC, de klassieke stripdistributeur, zou Super Sons een bekende naam moeten zijn. Zelfs voor degenen die niet op de hoogte zijn, is er een gevoel van vertrouwdheid in de personages op de cover: de zoon van Superman, Jon Kent, en de zoon van Batman (en de huidige Robin), Damian Wayne. Beide stralen de symbolen en kleuren van hun vaders uit en geven een gevoel van onmiddellijke herkenbaarheid weer, zelfs als de kijker de exacte personages niet kent zoals ze in deze strips zijn.

Super Sons, gepubliceerd in 2017 met de kunst van Jorge Jimenez en het schrijven van Peter Tomasi, was een doorbraakhit die volgens velen een gezonde en welkome onderbreking was van de aanvallen van serieuzere superheldenstrips. Het resultaat was een serie van 16 nummers die werd opgevolgd door een serie van 12 nummers genaamd Adventures of the Super Sons. Vanaf eind 2021 is DC ook begonnen met het uitvoeren van een nieuwe installatie die gepland staat voor nog eens 12 nummers, genaamd Challenge of the Super Sons. Wat wel duidelijk is, is dat Jon Kent en Damian Wayne zoals ze in Super Sons zijn niet zullen verdwijnen, ondanks dat het nu een afwijking is van de hoofdcanon van DC.
Gezien de populariteit van de personages en hun korte series in strips, is het niet echt een verrassing dat Super Sons een omnibus had vóór de versie die in 2020 werd uitgebracht. In 2018 bracht DC een omnibus uit die alle 16 nummers bevatte, samen met 2 extra nummers uit de Superman-serie van die tijd, geschreven door Tomasi, die verband houden met het bestaan van het personage Jon Kent en zijn uiteindelijke alliantie met de huidige Robin. Het bevatte ook een vakantiespecial die goddeloos charmant was en een eenmalige over de Superpets en de Batpets, wat wederom goddeloos charmant was.
Het was ook een goede omnibus. Naast alle momenteel gedrukte strips voor de huidige versie van de Super Son-franchise, bevatte de originele omnibus van 2018 ook een verscheidenheid aan ontwikkelingskunst van Jimenez en een volledige verzameling alternatieve omslagen in kleur voor elk nummer. Er waren zelfs ontwikkelingsschetsen van de pagina's zelf, zowel in inkt- als voorinktfase, wat een mooie kijk gaf op de productiemethode van de kunstenaars. Er was maar één probleem met deze omnibus:
DC besloot Super Sons iets meer te geven.

Bij de terugkeer naar de personages stond Tomasi opnieuw aan het roer om te schrijven, maar met verschillende kunstenaars behalve Jimenez voor de kunst. Met name Carlo Barberi nam het over, waardoor het een andere maar nog steeds aparte en goed uitgevoerde kunststijl kreeg die leuk was om naar te kijken en om mee te lezen. Het waren twaalf nummers lang en zeer op zichzelf staand, en vertelde een fantastischer verhaal dan de vorige strip door Jon en Damian naar de ruimte te dwingen en verschillende dimensies af te wisselen.
Het leverde echter wel een probleem op.
In de oude Super Sons Omnibus ontbrak nu een volledige reeks van 12 nummers van de personages. Ze wisten het ook, want Adventures of the Super Sons eindigde in 2019, en de nieuwe Omnibus werd slechts een jaar later uitgebracht met dezelfde originele inhoud en bonusart naast alle Adventures. Met twee zeer dure Omnibus-collecties in handen, stelt de lezer zich een zeer belangrijke vraag.
Hoewel beide Omnibussen compleet zijn voor hun tijd, en vol geweldige kunst en verhalen vertellen, betekent dat niet noodzakelijk dat de ene beter is dan de andere voor het betreffende individu. De originele Omnibus volgt het verhaal van de Super Sons in de context van hun familiebanden en de evolutie van hun vaardigheden, waarbij altijd een verrassend gefundeerde focus blijft liggen voor een verhaal over superheldenkinderen.
Adventures of the Super Sons is echter een stuk grandiozer en fantastischer.

Dat wil zeggen, Adventures heeft een beetje een toonverschuiving die meer gaat over avontuur op grotere schaal, zoals een avontuur in de ruimte en alternatieve dimensies. In die zin is het een stuk vrijer, en de schrijvers zijn een stuk liberaler over hoe ver ze kunnen gaan met de buitensporig bizarre verhalen. Er is bijvoorbeeld een deel van het verhaal dat is gewijd aan een 'kunstmatige' kryptoniet die ervoor zorgt dat Jon in twee verschillende helften breekt. Al zijn biologische eigenaardigheden hier worden meestal toegeschreven aan zijn halfmenselijke aard.

Het is beslist meer open en bereid om meer extreme ideeën aan te pakken. Dat gezegd hebbende, kan het soms wat tonaal dissonant lijken met de originele serie van Super Sons, die zelfs in het meest extreme geval altijd verband hield met de aarde en de twee families waar deze jongens vandaan kwamen. Adventures of the Super Sons is zeker meer buiten het linkerveld, maar dat is geen tegenstem, alleen dat het misschien een beetje bizar lijkt dan de originele Super Sons.
Wat bewaard is gebleven, zijn de sympathieke personages en de ongelooflijk goed gerealiseerde dynamiek tussen Superboy en Robin, evenals de algehele uitstraling van creatieve geesten die aan leuke werelden werken.
Je keuze voor OmniBus, het exemplaar uit 2018 van het exemplaar uit 2020, komt in wezen neer op het feit of je al dan niet geïnteresseerd bent in Adventures of the Super Sons. Dat is immers het onderscheidende verschil tussen de print van 2018 en de print van 2020. Beide delen dezelfde concept art, alternatieve covers en bonussen voor productiekunst. Beide zijn hardcovers met boekfragmenten, waarbij de originele Omnibus 608 pagina's bedroeg en de nieuwe Omnibus 888 pagina's. Het is een fikse, die uit 2020, en erg zwaar. Je moet er dus ook voor zorgen dat je zelfs ruimte op je plank hebt voor een van deze monsterlijk grote boeken.

Hoe dan ook, de aanwezigheid van de Omnibus waarin je geïnteresseerd bent, duidt op één ding zeker: de Super Sons zullen niet snel verdwijnen, zelfs als er hiaten zijn tussen de productie. Sinds de aanwerving van Michael Bendis voor het DC-team is er veel veranderd aan de personages, maar het feit dat ze nog steeds een dure Omnibus van het oorspronkelijke team van Jon Kent en Damian Wayne kunnen verkopen, zegt nogal wat over hun lange levensduur als personages.
Kort nadat de Omnibus was aangekondigd, begon Jorge Jimenez zelfs te teasen voor de volgende aflevering van de Super Sons-franchise, en sindsdien zijn ze begonnen met het uitbrengen van de derde Super Sons-collectie: Challenge of the Super Sons.
Het is onduidelijk of dit de creatie van een derde Omnibus betekent vanwege het andere, meer webvriendelijke formaat, maar zowel de Omnibus als de Omnibus van 2020 laten zien dat er altijd een mogelijkheid is voor meer Super Sons.Zo'n geweldig voorbeeld van hoe je jonge superheldenverhalen goed moet doen.
Ik kan niet geloven hoeveel content ze in deze collecties hebben gepropt.
De ontwikkelingsschetsen laten echt de evolutie van de kunststijl zien.
Verbazingwekkend hoe ze de kwaliteit consistent hebben weten te houden in beide series.
De interacties tussen de personages voelen zo natuurlijk en goed geschreven aan.
Geweldig hoe ze serieuze momenten in evenwicht brengen met humor in beide runs.
De kerstspecial was zo'n leuke toevoeging. Het liet echt hun lichtere kant zien.
Echt onder de indruk van hoe ze de consistentie van de personages in beide series hebben behouden.
Het bonusmateriaal helpt echt de prijs van deze collecties te rechtvaardigen.
De vriendschap tussen deze twee voelt zo authentiek aan ondanks de superheldenomgeving.
Net klaar met het lezen van beide en eerlijk gezegd kan ik geen favoriet kiezen. Ze hebben elk hun sterke punten.
De kwaliteit van de hardcover is fantastisch. Deze boeken zijn gemaakt om lang mee te gaan.
Ik vraag me af of ze ooit een absolute editie zullen maken met nog meer bonusmateriaal.
De ontwikkelingskunst laat echt zien hoeveel aandacht er is besteed aan de personageontwerpen.
De alternatieve covers zijn prachtig. Het laat echt verschillende interpretaties van de personages zien.
Deze verhalen laten echt zien hoe superheldenstrips leuk kunnen zijn zonder simplistisch te zijn.
Ik waardeer het hoe ze de kernvriendschap intact hielden, zelfs toen ze kosmisch gingen.
De kwaliteit van beide omnibussen is uitstekend. DC heeft hier geen concessies gedaan.
Mis de meer realistische verhalen wel een beetje, maar de kosmische dingen waren ook leuk.
De art direction in beide reeksen vangt echt de energie van jonge superhelden.
Dat verhaal over Kryptoniet met gespleten persoonlijkheid was wild, maar het werkte binnen de context.
De manier waarop ze omgaan met de verschillende krachtniveaus van de jongens is echt slim.
Nooit gedacht dat ik zo geïnvesteerd zou zijn in een verhaal over superheldenkinderen, maar hier zijn we dan!
Die familiedynamiek komt echt binnen. Vooral de delen over het waarmaken van de nalatenschap van hun vaders.
De originele reeks heeft zo goed werk geleverd bij het vaststellen van hun relatie. Maakte de latere avonturen zinvoller.
Ik vond het eigenlijk leuk om te zien hoe verschillende artiesten de personages in Adventures interpreteerden.
De bonuscontent voegt echt waarde toe aan deze collecties. Geweldig om dingen achter de schermen te zien.
Het lezen van beide omnibussen laat echt zien hoe deze personages samen zijn gegroeid.
De ruimteavonturen doen me denken aan klassieke DC kosmische verhalen, maar met een moderne twist.
Geweldig hoe ze actie in evenwicht brachten met karakterontwikkeling in beide series.
De artistieke consistentie in de originele reeks was indrukwekkend. Elk nummer voelde als onderdeel van een samenhangend geheel.
Interessant punt over Bendis die dingen verandert. De originele dynamiek was echter iets speciaals.
Het contrast tussen Jons optimisme en Damians cynisme zorgt voor zulke vermakelijke dialogen.
Ik hoop dat ze doorgaan met meer Super Sons-verhalen. De dynamiek tussen deze personages is te goed om te verspillen.
Het verhaal vangt echt hoe het is om een kind te zijn, terwijl je nog steeds met superheldenverantwoordelijkheden te maken hebt.
Vindt iemand anders ook dat de kerstspecial meer aandacht verdient? Het liet zo'n leuke kant van deze personages zien.
Ik weet niet hoe anderen erover denken, maar ik vond de ontwikkelingsschetsen fascinerend. Het laat echt het artistieke proces zien.
De karakterontwikkeling in beide series is echt indrukwekkend. Je kunt zien hoe hun vriendschap evolueert.
Ik kijk nu naar mijn boekenplank en probeer te bedenken waar ik überhaupt een omnibus van 888 pagina's zou moeten plaatsen!
Ik geef eigenlijk de voorkeur aan de meer fantastische elementen. Het doet me denken aan silver age comics op de best mogelijke manier.
De productie-art geeft je echt waardering voor hoeveel werk er in het maken van deze comics gaat zitten.
Soms vraag ik me af wat Bruce en Clark denken over de vriendschap van hun zonen. Zo'n interessante parallel met hun eigen relatie.
Ik ben net begonnen met het lezen van de 2020 omnibus en ik vind het geweldig hoe het verhaal evolueert van geaard naar meer kosmische avonturen.
Je maakt een goed punt over de geaarde aard van de originele reeks. Het voelde inderdaad meer verbonden met het DC-universum als geheel.
De collectie alternatieve covers is geweldig. Het laat echt zien hoe verschillende artiesten deze personages interpreteren.
Ik kan er nog steeds niet over uit hoeveel content er in deze omnibussen zit. Het bonusmateriaal alleen al is de prijs waard.
Ik begrijp volledig wat je bedoelt met dat Adventures meer 'out there' is, maar soms is dat precies wat we nodig hebben in comics.
Het hele concept van de kinderen van Batman en Superman die vrienden zijn, is gewoon briljant. Zo'n geweldige manier om ook de relatie van hun vaders te verkennen.
Vindt iemand het ook zo leuk hoe ze de Superman tie-in nummers in de originele omnibus hebben opgenomen? Het hielp echt om Jons personage te vestigen.
Ik mis het zien van deze versies van Jon en Damian. De huidige continuïteit is gewoon niet hetzelfde.
Dat is interessant over het kunstmatige Kryptoniet. Ik heb er nooit over nagedacht hoe Jons hybride aard tot zulke unieke verhaallijnen zou kunnen leiden.
De tekeningen in de originele reeks waren ongelooflijk, maar ik denk dat mensen Barberi's werk in Adventures onderschatten.
Ik vond de ruimteavonturen juist verfrissend. Het gaf het creatieve team meer vrijheid om verschillende verhaalmogelijkheden te verkennen.
De originele reeks had zoveel hart. Die familiemomenten tussen de jongens en hun vaders waren zo goed geschreven.
Ik vraag me af of ze Challenge of the Super Sons in een toekomstige omnibus zullen opnemen. Het webformaat zou het echter lastig kunnen maken.
Ik vind de tonale verschuiving in Adventures eigenlijk goed werken om de groei van de jongens en hun bereidheid om grotere uitdagingen aan te gaan te laten zien.
Mijn kinderen zijn helemaal weg van deze verhalen. Het is verfrissend om superheldencontent te hebben die zowel leuk als geschikt is voor jongere lezers.
De secties met ontwikkelingskunst zijn fascinerend. Ik vind het geweldig om te zien hoe Jimenez de looks van de personages heeft ontwikkeld.
Eerlijk gezegd denk ik dat beide omnibussen hun verdiensten hebben. De originele is meer samenhangend, maar de Adventures serie voegt zulke interessante dimensies toe aan hun verhaal.
De prijs voor deze omnibussen is hoog, maar de kwaliteit van de inhoud maakt het naar mijn mening de moeite waard.
Ik ben blij dat ze Tomasi als schrijver hebben gehouden tijdens beide runs. Zijn begrip van de relatie tussen de personages komt echt tot uiting.
De verhaallijn over het kunstmatige Kryptoniet waarin Jon in tweeën splitst, was eigenlijk een van mijn favoriete onderdelen. Het liet zien hoe uniek zijn hybride aard is.
Heeft iemand eigenlijk al geprobeerd de 2020 omnibus op te tillen? Mijn armen werden al moe als ik aan die 888 pagina's dacht!
De kunststijl van Jorge Jimenez bracht deze personages echt tot leven. Ik was een beetje sceptisch toen Carlo Barberi het overnam, maar hij deed het ook geweldig.
Ik ben het er niet mee eens dat Adventures te fantastisch is. Het hele punt van superheldenstrips is om grenzen te verleggen en het onmogelijke te verbeelden.
Die kerstspecial die ze noemden was fantastisch! Ik herinner me dat ik zo hard moest lachen om het Superpets en Batpets verhaal. Zo'n leuke toevoeging aan de collectie.
De ruimteavonturen in Adventures of the Super Sons voelden een beetje te vergezocht voor mij. Ik gaf de voorkeur aan de meer realistische verhalen uit de originele run.
Als ik dit artikel lees, ben ik verscheurd tussen de twee omnibus edities. De extra content in de 2020 versie klinkt verleidelijk, maar 888 pagina's is enorm!
Ik was helemaal weg van de originele Super Sons run! De dynamiek tussen Jon en Damian was gewoon perfect. Hun persoonlijkheden vulden elkaar zo goed aan.