Squid Game, de meest dominante streamingshow

De meest succesvolle show van 2021, op het gebied van streaming, is dat van Netflix Squid Game. De hypergewelddadige misdaadshow nodigt ons uit om ons de superrijke gekken van de wereld voor te stellen die obscene weddenschappen plaatsen op mensen die als schaakstukken fungeren in verschillende wrede spellen.

Squid Game is een Zuid-Koreaanse survivaldramaserie die exclusief door Netflix in Amerika is uitgebracht. Het ging in première op 17 september 2021.

The Squid Game Contagion

Squid Game heeft zichzelf verankerd als een van de meest bekende shows aller tijden. Netflix meldde dat de show in de eerste 28 dagen na de release 142 miljoen huishoudens bereikte, waarmee het de vorige recordhouder, Bridgerton, met meer dan 60 miljoen kijkers overtrof.

Al snel verspreidde het zich als een plaag, waarbij iedereen op sociale media erover sprak. De waterkoelers op het werk werden geteisterd door de interne werking van de Squid Game toen werknemers debatteerden over de intensiteit van de eerste gewelddadige episode van de show.

Van mond-tot-mondreclame tot sociale media won de show aan populariteit. Het is berucht om zijn gewelddadige scènes, die velen hebben geschokt en geboeid.

De personages

De show zelf zet de personages goed in elkaar. We krijgen inzicht in het leven van de meeste personages vóór de wedstrijden. Velen van hen lijden onder armoede, schulden en zijn gedesillusioneerd over de huidige toestand van de wereld.

Onze hoofdpersoon, Seong Gi-hun, gespeeld door Lee Jung-Jae, is bijvoorbeeld de ster van de eerste aflevering, die laat zien hoe wanhopig de tijden voor hem zijn geworden. Hij is vervreemd van zijn jonge dochter en heeft een vreselijke gokverslaving.

Hij ziet de spelen dan ook als een kans om geld te winnen en te voorkomen dat zijn dochter met haar moeder en haar stiefvader naar Amerika verhuist. Deze motivatie wordt uiteindelijk verdraaid, maar het is de aanleiding voor zijn deelname aan de wedstrijden.

Het tweede belangrijkste personage is misschien wel een jeugdvriend van Gi-hun. Cho Sang-woo, gespeeld door Park Hae-soo, is een overpresteerder en schijnbaar succesvolle accountant die is afgestudeerd aan de Seoul National University.

Al snel wordt echter onthuld dat Sang-woo, die een aantal twijfelachtige zakelijke beslissingen heeft genomen, in feite meer schulden heeft dan welke andere speler dan ook vanwege de hoge inzet van zijn beroep. Sang-woo en Gi-hun worden naar elkaar toe aangetrokken, omdat ze allebei slim zijn en over leiderschapskwaliteiten beschikken. Dit stelt hen uiteindelijk in staat om het tegen elkaar op te nemen in de vicieuze laatste man-standing competitie waarin ze zich bevinden.

Het uitgangspunt

Gezien de ontberingen van de deelnemers zijn ze bijzonder vatbaar voor bijvoorbeeld een plan dat bedoeld is om slechts één man overeind te laten en die ene persoon vervolgens miljoenen dollars te geven voor de overwinning.

Wanneer de deelnemers bij de wedstrijden aankomen, met de belofte dat ze gemakkelijk geld kunnen verdienen, zijn ze verbaasd dat de eerste game een meer dan levensgrote weergave is van het gebruikelijke kinderspel „Red Light, Green Light”.

Een groot robotmeisje, dat haar bewegingssensor gebruikt om ervoor te zorgen dat er tijdens het rode licht geen deelnemers bewegen, komt voor het eerst humoristisch over voor de toeschouwers. Al snel wordt echter onthuld dat iedereen die na het rode licht beweegt, wordt gedood door een van de vele verborgen sluipschutters die zich boven het speelveld bevinden.

In deze eerste game worden veel spelers op brute wijze uitgeschakeld, en de show houdt nooit op met het grafische geweld. De actie is echter goed, en de deelnemers worden gedwongen een band met elkaar op te bouwen om te voorkomen dat ze onderweg worden gedood.

Maar er kan maar één winnaar zijn, en al snel vallen de teams uiteen in groepen vrienden, die zich vervolgens tegen elkaar keren. Deze dramatische uitbetalingen bouwen voort op eerdere momenten waarop deze teamgenoten samen de omstandigheden van leven en dood overleefden.

Nog kouder dan, is wanneer ze zich uit zelfbehoud tegen elkaar keren. Een van de interessantere scènes in de show is wanneer de deelnemers besluiten om te stemmen om de wedstrijden te annuleren. Volgens de statuten van het spel beslist de meerderheid en kan de tentoonstelling op elk moment worden beëindigd.

Uiteindelijk annuleren ze de games en keren ze terug naar de echte wereld. Ze vinden hun oude leven oneindig veel deprimerender dan het slachthuis waar ze de laatste paar dagen hebben gewoond, en de meesten keren de volgende dag terug om de spelen te herstellen.

Squid Game spreekt over de wanhoop van mensen in arme omstandigheden. Het laat ons zien dat we uiteindelijk allemaal gewoon dieren zijn die ernaar streven onszelf te beschermen. Het spreekt ook over hoop en nodigt ons uit om ons voor te stellen hoeveel optimisme er nodig is om jezelf in een gevaarlijke positie te brengen, hopend en biddend voor die uiteindelijke beloning.

Wat maakt Squid Game iconisch?

Squid Game heeft een aantal echt herkenbare afbeeldingen waardoor het een algemeen bekende show is. De bewakers die het eilandcomplex waar de wedstrijden plaatsvinden beschermen, zijn een perfect voorbeeld van deze esthetiek. Ze dragen glimmende roze jumpsuits, gewapend met strakke zwarte machinepistolen. Ze dragen deze donkere, volledig dekkende maskers met een roze vorm, wat hun rol in de faciliteit aangeeft.

De bewakers zijn onderverdeeld in een hiërarchie, vergelijkbaar met de taakverdeling in een mierenkolonie. Degenen met een cirkel op hun masker zijn arbeiders, de driehoeken staan voor soldaten en het plein is een manager of een of andere leider.

Deze drie vormen worden herhaald in het logo van de show en zijn ook de drie belangrijkste vormen die voorkomen in het eigenlijke inktvisspel, een buurtspel uit de kindertijd dat veel werd gespeeld in Zuidoost-Azië in de jaren 70 en 80. Deze game, vergelijkbaar met Hopscotch, met een toegevoegd gedeelte voor fysiek contact, is wat regisseur Hwang Dong-hyuk gebruikte als basis voor zijn show.

De thema's

Hoewel het geweld in Squid Game het meest opvalt, zit er een diepmenselijke kwaliteit in de benarde situatie en de strijd van de personages. De komst en financiële aflossing zijn zaken waar iedereen naar streeft in 2021.

Net zoals Parasite in 2019 het kapitalisme verkende, maakte Squid Game zijn mening hierover bekend met een onvergetelijk kunstwerk. Het teamwerk, de interacties met de personages en het achterbaksel kwamen allemaal iets te dicht bij huis voor degenen die bekend zijn met de kenmerken van het moderne kapitalisme.

Het verhaal is veelzijdig, want we zien een geheime agent het eiland infiltreren, op zoek naar zijn verloren broer. We zien ook dat mensen die van buitenaf criminelen en schurken waren, samenkomen voor het gemeenschappelijke doel: het spel winnen.

We hebben ook onze heldenpersonages. Er zijn hier mannen en vrouwen die het verdienen om het geld te winnen. Dat is echter het probleem met competitie, we hebben allemaal een reden waarom we zouden moeten winnen.

Nu we dit nieuwe jaar ingaan en wachten op de volgende grote show die de streaming overneemt, moeten we even de tijd nemen om Squid Game te herkennen voor wat het is. Het legde een moment vast in onze geschiedenis en samenleving, ongeveer zoals Tiger King dat deed in 2020. Voor iedereen die er deel van uitmaakte, ik ben er zeker van dat het geen herinnering is die snel zal vervagen.