Stereotypen van de mode-industrie die doorbroken moeten worden

„Mode betekent stereotypen doorbreken door er niet één te zijn”

Connie R

Als het meeste van wat je over mode hebt geleerd afkomstig is van The Devil Wears Prada, dan moet je serieus afleren en leren. Momentopnamen van grootse strandfeestjes georganiseerd door beroemdheden, glamoureuze modeweken en glinsterende, zenuwachtige afterparty's die de hele nacht door worden vertoond in films, shows en gedeeld op verschillende sociale mediaplatforms zorgen voor een onwerkelijke fetisj of zelfs een minachting voor de mode-industrie. Hoe het ook zij, niet alles wat je op een oppervlakkig niveau ziet, betekent wat er op de achtergrond gebeurt.

Uiteindelijk is alles, inclusief mode, gewoon zakelijk. Over het algemeen worden de legendarische mythen en generalisaties met betrekking tot dit bedrijf verkeerd voorgesteld, onjuist of gewoon achterhaald. Hoewel bepaalde generalisaties in sommige gevallen doordrenkt zijn van waarheid, is de generalisatie ervan echter niet tot in de kern waar.

Hier hebben we de meest algemeen erkende fantasieën over het werken in deze branche onder de loep genomen en ontkracht. Als je een nieuwsgierig persoon bent of graag deel wilt uitmaken van deze branche tijdens je reis, lees dan verder om de meest voorkomende mythen of stereotypen te ontkrachten die moeten worden doorbroken in plaats van beschermd.

Stereotype #1: Mode is duur

'Goed gekleed zijn heeft niet veel te maken met goede kleding. Het is een kwestie van goed evenwicht en gezond verstand. '

— Oscar de la Renta

Mode wordt vaker geassocieerd met de rijken of de eliteklasse. Maar deze mythe moet worden doorbroken, want mode is in elk individu ingeprent, bewust of onbewust. Mode vind je niet alleen op de hellingen of in designshowrooms, maar ook in straten en tweedehandswinkels, of zelfs verkopers van voetpaden. Mode is een vorm van kunst.

De pijplijntheorie is een geweldige manier om dit te begrijpen: een item wordt voor het eerst geïntroduceerd door ontwerpers en trendsetters en wint verder aan populariteit met behulp van mediakanalen. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt het een exemplaar op de massamarkt en wordt het uiteindelijk verdisconteerd en kan het worden gekocht door mensen met een beperkt budget.

Je hoeft niet per se Prada-tassen of Versace-t-shirts te kopen, want kunst zit ook in het stylen op een manier die het gewone er buitengewoon uit laat zien. Iedereen kan zich mode veroorloven, van ontwerpers tot premiummerken, fast-fashion retailers tot vintagewinkels, het is voor iedereen toegankelijk.

Je hoeft niet per se een gat in je zakken te branden om er modieus uit te zien. In feite ligt de inspiratie van een trend vaak bij de mensen uit de lagere klasse. We kunnen een voorbeeld nemen van de gescheurde spijkerbroek geïnspireerd op bedelaars of wijde jeans met lage taille, geïnspireerd op gevangenen wier riemen zijn weggenomen om te voorkomen dat ze als wapen zouden worden gebruikt.

Stereotype #2: De reis is als een wandeling in een park

„Als ik ontwerp en me afvraag wat het punt is, denk ik aan iemand die een slechte tijd in zijn leven heeft. Misschien zijn ze verdrietig en worden ze wakker en trekken ze iets aan dat ik heb gemaakt en voelen ze zich daardoor een beetje beter. In die zin is mode dus een beetje hulp in het leven van een persoon. Maar slechts een beetje.''

— Miuccia Prada

Hoewel sociale mediaplatforms zoals Instagram ervoor zorgen dat alles er gewoon uitziet als een leuk festival van mode-influencers die naar exotische oorden reizen, glamoureuze fotoshoots, beroemdheden die zorgvuldig samengestelde streetstyle-looks dragen, modeweken en hun VIP-gasten op de eerste rij, afterparty's vol beroemdheden en de lijst, daarin kan in werkelijkheid veel moeilijk werk buiten de camera worden gedaan dat aan deze evenementen wordt besteed.

Deze evenementen beginnen immers niet van de ene op de andere dag. Al deze evenementen zijn het resultaat van veel hardlopen, drukte en geen rust. Werken in deze omgeving vereist veel uithoudingsvermogen en het vermogen om onder enorme druk en spanning te werken om te voldoen aan strakke schema's en niet te vergeten dat het een extreem dynamisch karakter heeft.

Ondanks het feit dat naar feestjes gaan, evenementen bijwonen en gezelligheid een groot voordeel is dat bij dit bedrijf hoort, is het slechts een klein deel van wat mensen in de mode-industrie doen. Hoe dan ook, zelfs als mensen evenementen bijwonen en vieren, werken ze en maken ze associaties, gewoon op een mooiere manier en in een opzichtige omgeving.

Stereotype #3: starheid in genderrollen en -normen

„Conformiteit is de enige echte modecriminaliteit. Als je je niet als jezelf kleedt en je geest sublimeert tot een soort groepsidentiteit, dan bezwijk je voor het modefascisme.”

— Simon Doonan

Dames in jurken en mannen in pakken, dames met hakken en heren in laarzen, dames in roze en heren in blauw, dames te gekleed en mannen hebben geen idee.

Er was een tijd dat de gendernormen op het gebied van mode rigide waren en er was zelden een gelegenheid waarbij men getuige was van travestie van mensen. In deze tijd zijn deze beweringen echter niet waar en zijn ze achterhaald omdat die grenzen elke dag vervagen.

Eerder zagen we het verschil in de parels van een vrouw en een stropdas voor mannen. Tegenwoordig zien we op straat vaak mannen en vrouwen die dezelfde Nike-sneakers dragen. Het is niet zo dat de modemerken van vandaag gewoon lui worden om onderscheid te maken in outfits voor mannen en vrouwen, maar er is een reden waarom ze mode genderfluïde maken.

De stijl moet die 'labels' wegvagen. Dit houdt in dat het ontwerp geslachtsgeneralisaties met betrekking tot draagstijlen moet deconstrueren. Jaden Smith staat bekend om het dragen van rokken, de panseksuele identiteit van Cara Delevingne die tot uiting komt in haar kledingstijl, transgender-modellen zoals Tracey Norman en Valentina Sampaio zijn slechts enkele voorbeelden, om te beginnen. De wereld draagt hun labels, en mode ook.

Stereotype #4: Iedereen is erg narcistisch, oppervlakkig en kattig in deze branche

.

— Donna Karen

Een van de grootste mythes van de modewereld is dat iedereen op Miranda Priestly lijkt: streng, stoer, onbeleefd, rigide en moordend. Het is een mythe dat iedereen in deze branche oppervlakkig en egoïstisch is. Natuurlijk zijn er overal kattige en egoïstische mensen aanwezig, in elke branche, maar niet elke vrouw met potloodhakken of elke man in een scherp pak is gemeen.

Niet iedereen is op zoek naar een manier om de ogen van iemand anders uit het oog te scheuren om zo de sociale ladder te beklimmen. De meesten van hen zijn er gewoon om hun werk te doen en levenslange verbindingen op te bouwen. En het is een bekend feit dat diepe verbindingen niet kunnen worden opgebouwd met een oppervlakkige persoonlijkheid.

In elke werkomgeving zijn er zowel koude als warme mensen. Je moet er gewoon een punt van maken om de warme mensen te herkennen en ermee te associëren.

Stereotype #5: Het draait allemaal om beroemdheden en ontwerpers

„Mode is niet iets dat alleen in jurken voorkomt. Mode hangt in de lucht, op straat, mode heeft te maken met ideeën, de manier waarop we leven, wat er gebeurt”

-Coco Chanel

Het is niet waar dat mode alleen toebehoort aan een exclusieve groep mensen, voornamelijk ontwerpers, supermodellen en filmsterren. De modefamilie omvat nog veel meer cruciale benamingen die de ruggengraat van deze industrie vormen.

Modejournalisten, voorspellers, managers, grafisch ontwerpers, fotografen, PR, merchandisers, stylisten, verkoopmedewerkers, accountmanagers, creatieve directeuren, loonwerkers, technisch ontwerpers, enz. mogen niet door paparazzi in eigenzinnige outfits worden gefotografeerd, maar zonder hen zou de industrie het niet hebben overleefd.

In het licht hiervan hoeft iemand die deze lijn wil betreden geen goede ontwerper of model te zijn. Het is belangrijk om je eigen niche te kiezen en je daarvoor in te zetten.

Stereotype #6: Mode is van korte duur

„Er is nooit een nieuwe mode, maar wel oud.”

- Geoffrey Chaucer

Mode staat bekend om haar dynamische karakter. En hoewel het waar is dat mode in een mum van tijd van de ene trend naar de andere springt, betekent dat niet dat de aard van mode noodzakelijkerwijs van korte duur is. Denk aan een eenvoudig wit T-shirt en blauwe spijkerbroek, of een klein zwart jurkje, of een leren jack als onmisbaar voor de winter; dit zijn trends die een vaste plek in de garderobe van mensen hebben weten te veroveren.

Wat een bedrijf, merk of individu modieus maakt, is het vermogen om inspiratie te halen uit het oude of de klassiekers en er een eigentijdse flair aan te geven. Het modeleven beweegt zich in een cyclische beweging en trends hebben de gewoonte om in ontwikkelde zin een comeback te maken.

Ontwerper Karl Lagerfield zei terecht dat stijl eeuwig is.