Hoe ik een zelfverzekerde schrijver werd
Ik kan niet geloven dat dit mijn 200e artikel op internet is.
Het heeft lang op zich laten wachten en ik ben best trots op de vele verhalen die ik tot nu toe heb geschreven. Het schrijven en uitzoeken over welke onderwerpen je wekelijks moet praten, kan een uitdaging zijn, soms ongelooflijk frustrerend, omdat je iets nieuws en nieuws op tafel wilt brengen.
Er waren andere momenten dat ik vond dat niets goed genoeg was om over te schrijven. Of het was een onderwerp dat te onduidelijk was, of het had meer tijd nodig om zich te ontwikkelen. Dat heb ik tijdens mijn weken niet altijd gehad.
Ik juich degenen toe die het dagelijks doen, want het was soms alsof je tanden duwde. Ik heb elke denkbare fase doorlopen voor schrijvers: een schrijversblok, schrijversmoeheid en mijn persoonlijke favoriet: ik wil nooit meer een artikel schrijven voor de rest van mijn leven!
Toen ik het idee voor het artikel van deze week besloot, bleef ik me concentreren op mijn schrijfreis met dit platform. In eerste instantie weigerde ik om over mijn ervaring te schrijven omdat het saai klonk, maar hoe meer ik erover bleef nadenken, hoe meer het klonk als iets waarover ik moest schrijven. En wat toepasselijk dat het toevallig bij mijn 200ste artikel stond!
Dankzij dit platform heb ik geleerd om buiten mijn comfortzone te schrijven. En jongen, ik heb mezelf naar buiten gebracht. De meeste mensen gaan er waarschijnlijk van uit dat het schrijven van opiniestukken of persoonlijke verhalen gemakkelijk is, en misschien voor anderen, maar voor mij was het altijd moeilijk om de balans te vinden tussen persoonlijk en te veel delen.
Ik schrijf normaal gesproken wat comfortabel genoeg is dat ik me geen idioot voel als het eenmaal is gepubliceerd. Toen ik mezelf eenmaal gedisciplineerd had om elke dag iets uit te brengen, was dat de kick die ik nodig had om uit het comfort te stappen, niet alleen om mijn schrijfvaardigheden te verbeteren, maar ook om mijn verhalen te delen met een nieuw publiek.
Vooral twee van mijn artikelen waren uitdagend om te schrijven. Het ene was een stuk waarvan ik nooit in duizend jaar had gedacht dat het door mij geschreven zou zijn "We Don't All Look Like Meghan Markle" en het andere "When Does Censoring Books Gone Too Far" was een opiniestuk over de censuur van sommige boeken van Dr. Seuss.
Hoewel het leuk was om te schrijven, was het ook beangstigend om mijn sterke meningen en standpunten aan een buitenlands publiek over te brengen. Het schrijven over gevoelige onderwerpen maakte me zenuwachtig, omdat ik niet wilde dat het te prekerig zou overkomen - gewoon informatief. Ik voelde me na verloop van tijd gevalideerd omdat de lezers het leuk vonden om mijn meningen en standpunten te lezen.
Er zal altijd een publiek zijn dat het niet eens is met je nieuwe perspectieven en persoonlijke meningen, maar je moet toch dapper genoeg zijn om een standpunt in te nemen voor jezelf en waar je sterk in gelooft. En dat is alles wat ik ooit wilde bereiken met mijn woorden. Breng kleingeld mee!
Je voelt je misschien ontoereikend of nog niet klaar om schrijver te worden, maar als je eenmaal je woorden op papier zet, ben je op weg om dat te worden. Ik heb er jaren over gedaan om mezelf een zelfverzekerde schrijver te noemen, deze titel beschrijft een groot deel van mijn leven.
Wat ik hoop dat degenen die dit artikel lezen, zullen wegnemen, is dat ze met volle teugen zullen genieten van je ervaringen als schrijver. Het leven heeft een grappige manier om je gebeurtenissen op de juiste momenten voor te stellen en het is aan jou om ze na te streven.
Als ik niet willekeurig had besloten om aan het begin van de zomer met schrijven als hobby te beginnen, had ik nooit deze geweldige ervaring gehad. En ik heb zoveel meer geleerd, niet alleen over mijn schrijven, maar ook over mijn levensdoelen voor de toekomst.
Dus bedankt Sociomix voor de kans om deze schrijversstem te vinden en het vertrouwen om mij tot schrijver te verklaren. Het is niet altijd gemakkelijk geweest, maar dat hoort gewoon bij het leven, genieten van de reis met alle ups en downs.
Opinions and Perspectives
Geweldig hoe ze van een zomerhobby een zinvolle bezigheid hebben gemaakt.
De evolutie van onzekere naar zelfverzekerde schrijver is prachtig om te zien.
Het is cruciaal om je publiek te begrijpen terwijl je trouw blijft aan jezelf.
De worsteling met zelfvertrouwen maakt deel uit van de reis van elke schrijver.
Het is bemoedigend om te zien dat iemand succes boekt door consistente inspanning.
Je angsten onder ogen zien tijdens het schrijven leidt tot de beste groei.
Beginnen als een hobby en uitgroeien tot iets meer is zo'n natuurlijk proces.
De angst om te veel te delen is zo herkenbaar. Ik heb die balans nog steeds niet gevonden.
Jezelf laten zien wordt makkelijker met oefening. Dat heb ik ook gemerkt.
Nooit gedacht over hoe schrijven toekomstige doelen zou kunnen beïnvloeden.
Het platform maakt echt een verschil in het opbouwen van zelfvertrouwen.
Het vergt echte moed om dapper genoeg te zijn om sterke meningen te delen.
Hun reis laat zien hoe belangrijk het is om door de moeilijke tijden heen te gaan.
Wekelijkse deadlines moeten intens zijn. Ik schrijf liever wanneer de inspiratie toeslaat.
De transformatie van aarzelende naar zelfverzekerde schrijver is inspirerend.
Het opbouwen van zelfvertrouwen door consistente oefening werkt echt. Ik heb het zelf ervaren.
Ik vond de eerlijke kijk op writer's block en creatieve worstelingen geweldig.
Schrijven helpt je gedachten te verhelderen op een manier die niets anders kan.
Interessant punt over het balanceren van persoonlijke content. Het is zeker een dunne lijn.
De worsteling met het vinden van nieuwe onderwerpen is echt. Alles voelt al eens gedaan.
200 artikelen en nog steeds aan het leren. Dat is het mooie van schrijven.
Soms worden de artikelen waar we het meest bang voor zijn om te schrijven, onze meest bepalende stukken.
Schrijven over persoonlijke ervaringen is beangstigend, maar vaak het meest lonend.
De discipline van regelmatig schrijven maakt echt een verschil in de ontwikkeling van vaardigheden.
Ik ben benieuwd hoe ze omgaan met negatieve feedback op controversiële onderwerpen.
Jezelf een schrijver noemen is zo'n grote stap. Het duurde eeuwen voordat ik me die titel waardig voelde.
Het klopt dat het leven kansen biedt. We moeten alleen de moed hebben om ze te grijpen.
Wekelijks onderwerpen vinden om over te schrijven klinkt inderdaad uitdagend. Ik worstel al met maandelijkse posts!
Ik herken het gevoel dat niets goed genoeg is om over te schrijven. Dat imposter-syndroom is echt.
Het gedeelte over onderwerpen die tijd nodig hebben om zich te ontwikkelen, resoneert sterk. Sommige ideeën moeten marineren.
Validatie krijgen van lezers moet geweldig voelen na het overwinnen van de angst om te delen.
Hun eerlijkheid over de frustraties van het schrijven is zo geruststellend.
Zomerprojecten kunnen leiden tot geweldige kansen. Iets soortgelijks is mij overkomen met fotografie.
Schrijven heeft mijn leven ook zeker veranderd. Het is meer dan alleen woorden op papier zetten.
Ik vind het geweldig dat ze de nadruk legden op het genieten van de reis in plaats van je alleen te focussen op de bestemming.
Grappig hoe we vaak weerstand bieden aan het schrijven over bepaalde onderwerpen, om er vervolgens achter te komen dat het ons beste werk wordt.
Wekelijks schrijven klinkt haalbaarder dan dagelijks. Misschien probeer ik die aanpak zelf ook wel.
Nooit nagedacht over hoe schrijven een impact kan hebben op levensdoelen, maar het is logisch. Het heeft ook mijn perspectief veranderd.
Schrijven helpt je echt om jezelf te ontdekken. Ik heb zoveel geleerd over mijn eigen opvattingen door te schrijven.
Het punt over meningsverschillen met het publiek is cruciaal. Je kunt niet iedereen tevreden stellen, dus schrijf wat voor jou belangrijk is.
Ik vind het makkelijker om over gevoelige onderwerpen te schrijven dan over persoonlijke verhalen. Voelt iemand anders dat ook zo?
Het is verfrissend om iemand zijn worstelingen te zien toegeven in plaats van te doen alsof alles perfect is.
Writer's block is het ergste! Ik heb soms dagenlang naar lege pagina's gestaard.
De reis van hobbyist naar zelfverzekerde schrijver is zo herkenbaar. Het duurde jaren voordat ik mezelf ook een schrijver noemde.
Dit heeft me echt geïnspireerd om verder te gaan dan mijn comfortzone met onderwerpen die ik heb vermeden.
Helemaal oneens over het wachten tot je er klaar voor bent. Begin gewoon met schrijven en verbeter gaandeweg.
Ik begrijp het stuk over schrijversmoeheid maar al te goed. Er zijn dagen dat er gewoon geen woorden komen.
Soms zijn de engste artikelen om te schrijven uiteindelijk de meest impactvolle.
Het stuk over censuur moet een uitdaging zijn geweest. Die onderwerpen trekken altijd verhitte debatten aan.
Eigenlijk helpt dagelijks schrijven om discipline op te bouwen en je vaardigheden sneller te verbeteren. Ik heb enorme verbeteringen gezien sinds ik met mijn dagelijkse oefening ben begonnen.
Ik waardeer hoe eerlijk ze zijn over de worstelingen. Te veel schrijvers doen alsof het allemaal gemakkelijk is en vanzelf gaat.
Het Meghan Markle-artikel dat ze noemden klinkt intrigerend. Ik zou graag dat perspectief lezen.
Dagelijks schrijven lijkt me overdreven. Kwaliteit boven kwantiteit zou de focus moeten zijn.
Ik ben het er niet mee eens dat het schrijven van opiniestukken moeilijk is. Als je sterke meningen hebt, schrijven ze zichzelf bijna.
200 artikelen is een hele prestatie! Ik zit amper op 20 en voel de creatieve druk al.
Het stuk over het balanceren van persoonlijke verhalen versus te veel delen kwam echt binnen. Ik worstel hier constant mee in mijn eigen schrijven.
Ik herken me echt in de reis van de schrijver. Je stem en zelfvertrouwen vinden kost tijd, maar het is het uiteindelijk zo waard.