Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
De mensheid vertrouwt al sinds mensenheugenis op honden, en terecht. Naast de jacht hebben honden bewezen trouwe metgezellen te zijn die niet in staat zijn hun baasjes te verwaarlozen wanneer ze dat nodig vinden. Toch zijn er om de een of andere reden mensen die angst uiten bij het zien van een hond, groot of klein.
Als man die ooit bang was voor honden, voel ik me geneigd om te spreken voor mensen die zich niet op hun gemak voelen in de buurt van de beste vriend van de mens die hun manier van denken wil veranderen, of dat nu in een afgelegen omgeving is of op straat tussen tientallen honden.
De oorzaken kunnen wijd en zijd zijn, of zoiets eenvoudigs als een cognitieve aanleg, maar in bijna alle gevallen zal de persoon vanwege een negatieve geschiedenis een hekel hebben aan honden.
Hier zijn 10 voorbeelden van waarom iemand bang zal zijn voor honden en waarom die redenering niet klopt:
Als er een hond je op straat tegenkomt, zal hij vaak geneigd zijn om op te springen en met je te spelen. Tenminste, dat is de ervaring die ik in mijn leven heb gehad, en ik ben er zeker van dat anderen een soortgelijke situatie hebben gehad.
Tegenwoordig weet ik dat honden gewoon willen spelen en vrienden willen zijn, maar gedurende het grootste deel van mijn puberteit is dat nooit bij me opgekomen. Maar dankzij een meer empathische instelling weet ik nu beter.
Hoogstwaarschijnlijk wil een hond je gezicht niet veranderen in chop suey, omdat hij daar geen reden voor heeft. Elk dier zoals dat moet worden neergezet, maar bij de meeste honden willen ze gewoon likken en ervoor zorgen dat je je beter voelt.
De opwinding die de meeste honden op het eerste gezicht van een vreemde uiten, is dat ze die persoon gewoon als een potentiële vriend zien. En tenzij de eigenaar ruzie heeft met die persoon, is het onwaarschijnlijk dat ze je ziek zullen maken.
Een goede manier om te zien of een hond wil spelen, is door de hond langzaam met een gesloten vuist te benaderen en het hondje eraan te laten ruiken. Als de hond positief reageert en ofwel met zijn kop over je hand wrijft of eraan likt, dan wil hij misschien een huisdier worden.
Door begrip kan men een reden vinden om vrienden te worden met honden door de beestjes net zoveel genegenheid terug te geven als ze ontvangen wordt.
In de massamedia doen, door het verspreiden en overspoelen van slechte nieuwsberichten, verhalen de ronde over individuen, soms zelfs kinderen, die door een hond worden verscheurd.
Hoewel dit soort berichten ontmoedigend zijn, zijn ze niet de moeite waard om onmiddellijk te worden afgewezen en tot de conclusie te komen dat de eigenaar slecht was en, als gevolg daarvan, hun huisdier ook.
Integendeel; hoewel een slechte eigenaar meestal verantwoordelijk is voor de gewelddadige neigingen van zijn dier, wordt het dier vaak geprovoceerd op een manier die ze niet gewend zijn en reageert het gewoon instinctief, zoals ik eerder heb gezien.
Mijn broer, die aan autisme lijdt, wordt gek als een hond te dichtbij komt, en hij tikt de hond soms ruw aan. Hoewel hij nog nooit is gebeten, beginnen de honden waarmee hij in nauw contact komt meestal daarna te mopperen.
Hoewel mijn broer en andere mensen met speciale behoeften niet helemaal de schuld hebben, is het begrijpelijk waarom honden zo reageren; ze voelen dat ze mishandeld worden en reageren gewoon zoals elk dier dat zou doen.
In die zin zou de logische reactie zijn om de zaken vanuit het perspectief van het beest te bekijken; als dit wezen met blote huid naar me toe komt en op een ongemakkelijke manier mijn jas aait, dan mogen ze me vast niet aardig vinden. Ik ben beledigd en zal ze dat laten weten door te mopperen en mijn tanden bloot te leggen.
Wat degenen met een hoger redeneervermogen betreft, zou het veel logischer zijn om geen hond te tikken als je daardoor gestoord wordt. Integendeel, als je jezelf er niet toe kunt brengen om met het hondje te spelen, is de beste reactie om gewoon weg te lopen. Als je jezelf er niet toe kunt brengen een hond aan te raken, dan is dat prima. Doe dit als je er klaar voor bent.
Als een hond begrijpt dat iemand niet wil spelen, gaat de interesse verloren en wordt er een nieuwe speelkameraad gezocht om dat verlangen naar aandacht te stillen.
Voor iedereen die bang is voor honden, is het ongemakkelijk om gewoon buiten te zijn en kan het ertoe leiden dat veel mensen angstaanvallen krijgen. Aangezien honden zo veel voorkomen in de samenleving, wordt het een dobbelsteen, met de kansen tegen u gestapeld, dat er geen hond zal verschijnen.
Over het algemeen zal er waarschijnlijk minstens één persoon zijn/haar trouwe viervoeter uitlaten. Honden zijn niet van nature agressief, daarom staat de overheid ze toe om rond te rennen onder begeleiding van verantwoordelijke eigenaren.
Iedereen die ooit een hond heeft gehad, zal zeggen dat hij er nog nooit een slechte ervaring mee heeft gehad, en iedereen die dat wel heeft gedaan, moet iets hebben gedaan om de hond bang te maken, anders waren ze gewoon niet compatibel met de hond, maar met aardappelaardappel.
Honden kunnen voelen wanneer iemand angstig om hen heen is, en zonder te begrijpen waarom dat zo is, zullen ze ook nerveus worden, waardoor beide partijen een onaangename ervaring krijgen.
Als je het niet aankunt om in je eentje in de buurt van een hond te zijn, zou het misschien helpen om jezelf te associëren met mensen die verschillende meningen hebben.
Door met een vriend te praten die een hond heeft en je zorgen aan hem of haar uit te leggen, dan is hij misschien geneigd om mee te voelen en je kennis te laten maken met hun huisdier, dat al dan niet vriendelijker is dan de mensen om je heen.
Onlangs werd ik zelfs door mijn buurvrouw gevraagd om langs te komen om te zien of de kat in haar achtertuin mijn lang verloren gewaande kat was, op dat moment begon haar hond tegen me te mopperen, ook al maakte ik geen agressieve gebaren.
Omdat honden de neiging hebben om op hun baasjes te lijken, was die hond duidelijk gewoon territoriaal, omdat mijn buren het niet altijd leuk vinden om gezelschap te hebben. Aan de andere kant van het spectrum staat echter de hond van mijn vriend die, ondanks dat hij verlegen is, aardig is en met een duwtje van mijn hand om hoofdhuisdieren heeft gevraagd.
Ik begrijp dat de hond van mijn buurvrouw gewoon probeerde haar territorium te beschermen, omdat ze een waakhondmentaliteit heeft, wat prima is. Net als mensen kunnen honden verschillende temperamenten hebben op basis van hun leefomstandigheden. Je hoeft alleen maar het beestje te leren kennen, zodat je je ermee kunt identificeren en er mogelijk mee kunt overweg.
Wanneer een persoon de kans krijgt om te communiceren met een bekende hond in plaats van met een vreemde, dan zal de interactie waarschijnlijk positief zijn, waardoor de eerste met andere harige wezens wil communiceren.
Om terug te komen op het idee dat cynofobie geworteld is in een persoon met een moeilijke geschiedenis: er zijn mensen wier huid gaat kriebelen vanwege iets traumatisch of potentieel gevaarlijks dat vroeg in hun leven is gebeurd, zoals in mijn geval.
Toen ik ongeveer zes jaar oud was, kregen mijn buren een golden retriever-puppy, en voordat ze een onzichtbare omheining installeerden, rende de hond naar mijn tuin. Op een gegeven moment raapte mijn vader de hond op en plaatste hem achter het hek waar ik op klom om eraan te ontsnappen. Ik heb nooit begrepen waarom de hond zo graag bij me wilde zijn.
Ik schrok ervan, vooral omdat ik zo schichtig was, en ik had niet het idee in mijn hoofd dat de hond gewoon wilde spelen in plaats van me bang te maken. Dit incident heeft mijn angst voor honden aangewakkerd, wat me jaren heeft gekost om te herstellen en wat diepgaand nadenken van mijn kant vereiste.
Als ik had toegegeven dat mijn vader me alleen maar probeerde te laten wennen aan de pup in plaats van er voor weg te rennen, was mijn ervaring misschien anders geweest. Naast cognitieve reacties speelt lichaamstaal ook een rol in hoe een hond zich om je heen zal gedragen.
Als je je omdraait en in de tegenovergestelde richting rent, zal dat alle honden in de buurt vertellen dat je met ze wilt spelen. De manier waarop ik reageerde was niet correct, want de pup was inderdaad vriendelijk en wilde gewoon een metgezel naast zijn baasjes.
Jarenlang heb ik mijn vader kwalijk genomen voor de manier waarop hij me probeerde voor te stellen aan de hond van mijn buren, omdat ik vond dat dat van mijn kant had moeten gebeuren. Ik weet nu dat hij me alleen maar uit mijn schulp probeerde te krijgen, en ik respecteer hem dat hij het tenminste probeerde.
Als je je meer voor honden wilt openstellen, dan kan het nuttig zijn om een puppy te nemen, iets dat zo klein en onschuldig is dat je er geen angst voor kunt opwekken. Het hebben van een wezen dat alleen maar vriendelijk om je heen wil zijn in je huis is een goede stap om je open te stellen voor de grotere honden van andere mensen.
Iedereen die niet aan een slechte geschiedenis met een hond kan ontsnappen, moet de tijd nemen en het verleden erkennen om erachter te komen waar hij echt bang voor moest zijn, dan kan misschien in de toekomst een openbaring worden gedaan als er een in huis is.
Als beste vriend van de mens is het logisch dat honden in onze voetsporen zullen treden, en niet andersom. Dit komt tot uiting in bijna alle satirestukken over een hond en hun meester, allemaal dankzij de organische hiërarchie.
De evolutie heeft de mensheid boven honden geplaatst vanwege onze intelligentie en ons vermogen om dominantie op ongerepte plaatsen te bevruchten. Honden begrijpen en respecteren dit, en omdat ze net iets minder intelligent zijn dan wij, zijn ze geneigd om op de voet te volgen en iedereen die de riem vasthoudt te respecteren.
Mensen die bang zijn voor honden houden hier niet altijd rekening mee wanneer die vecht- of vluchtreactie begint. Maar soms is een vriendelijke aanpak de beste reactie.
Hoewel niet alle honden zo sociaal zijn als de golden retriever van mijn buurman, zullen er wel honden zijn die zich openstellen als je aanbiedt ze te aaien. Een voorbeeld hiervan is de Samojeed van mijn andere buurman, die volgens mijn mede-voorstad meestal niet mensen benadert met wie hij nooit eerder contact heeft gehad. Ik naderde die wandelende wolk, en hij leek blij dat hij geaaid werd, met de staart kwispelend en zo.
Mijn ervaring met hondenbezitters heeft me geleerd dat de les soms niet eens passief-agressief gegeven hoeft te worden. Als je uiteindelijk een hond krijgt, en het lijkt erop dat ze samenwonen met iemand die hen koestert en voor voedsel en water zorgt, zal het dier zich openstellen en van je houden.
Dit kan te wijten zijn aan het feit dat de mens wolven heeft gedomesticeerd, maar het lijkt veel waarschijnlijker dat als honden zich net zo minderwaardig zouden voelen als ze werkelijk zijn in de evolutionaire keten, ze niet zouden meegaan met de bevelen van hun meester.
In een wereld die voor honden zorgt, is het nooit tijd om bang te zijn, want dat is niet nodig wanneer die kleinere beesten bereid zijn om als onderbevelhebber op te treden.
Zoals ik al eerder zei, zullen honden reageren op prikkels van buitenaf als ze dat nodig vinden. Maar zelfs als de hond een slechte opvoeding heeft gehad, is het nog steeds mogelijk dat er liefde en wederzijdse afhankelijkheid in het beest zit.
In het verleden heb ik mensen ontmoet van wie de honden uit slechte gezinnen kwamen, met mensen die de wezens verwaarloosden en mishandelden. Als gevolg hiervan werd verwacht dat de hoektanden asociaal zouden zijn en niet meer te revalideren, omdat ze ofwel zouden stoppen of gemeen zouden worden in de buurt van mensen. Dat is echter niet altijd het geval, op basis van wat ik eerder heb opgemerkt.
Er is een bepaalde YouTuber die ik bekijk die ooit een pitbull adopteerde die ooit toebehoorde aan slechte eigenaren. De arme brave jongen werd het slachtoffer van hun wreedheid, maar toen hij werd opgehaald door de familie van deze strip, raakte hij bevriend met de andere dieren in dat huis en hield hij van iedereen daar tot zijn laatste dagen. Zulke honden kunnen we allemaal alleen maar hopen.
Net als bij onze eigen ervaringen betekent de manier waarop een hond wordt opgevoed niet dat ze nooit een band met nieuwe mensen willen zoeken. Verdorie, zelfs als een hond betrokken was bij hondengevechten, is het nog steeds mogelijk voor hen om liefhebbende metgezellen in de juiste handen te zijn, maar ik dwaal af.
Er is altijd een reden waarom honden onverschillig staan tegenover mensen en soms besluiten om alle aandacht ronduit af te wijzen. Hoewel niet alle honden even sociaal zijn als die op straat, is er altijd ruimte om zich in de juiste handen om te draaien voor een pupper.
Omdat mensen en honden compatibele persoonlijkheden kunnen hebben, kan het gewoon een kwestie zijn van de juiste hond vinden die je roze zal kietelen. Afgezien van grootte, ras en temperament, is het een goed idee om samen met honden te gaan om degene te vinden die bij u past.
Net als in 'Avatar' is de beste manier om erachter te komen welke hond geschikt is voor jou, een dierenwinkel of andere adoptiecentra te bezoeken en te kijken welk hondje naar je toe komt. Natuurlijk is het onwaarschijnlijk dat het dier je zal proberen te doden, maar een soortgelijk idee is van toepassing.
Ik heb vrienden gehad die me vertelden dat ze hun hond hadden uitgekozen op basis van het idee 'hij/zij heeft mij gekozen'. Van alle pups die ze hadden kunnen kiezen, waren de pups met wie ze gingen de vriendelijkste, renden naar hun toekomstige baasjes toe en kwispelden vrolijk met hun staarten.
Zodra de eerste tekenen van een band zichtbaar zijn, stel ik voor dat je op die trein springt en kijkt hoe de hond reageert op je avances. Als het jouw voorbeeld volgt, dan spreekt de vraag of je die moet adopteren voor zich.
Compatibele persoonlijkheden zijn vereist voor elke relatie, omdat ze de hoeksteen vormen van een gezonde band en behoefte aan elkaar. Als de tijd rijp is, zal die kennis helpen bij het selecteren van een hond.
Gezien de informatie die je al hebt gekregen, zou je bijna een openbaring kunnen bereiken, maar om deze nerveuze façade echt weg te spoelen, zou ik willen dat je iets probeert.
Ga in je vrije tijd naar het plaatselijke hondenpark en loop naar het midden van de hondenspeeltuin. Als je jezelf er niet toe kunt brengen om de honden te benaderen, maar gewoon een standbeeld wordt, is dat prima. We zouden graag vooruitgang willen zien als we eraan gewend raken om hen heen te zijn.
Als de tykes je naderen, kun je het beste verwachten dat de dieren omhoog springen en je wild gaan likken. Hopelijk kijken de eigenaren je niet grappig aan. Als dat overweldigend lijkt, is het adoptiecentrum een andere veilige keuze.
Ik heb vrienden die ooit ook bang waren voor honden die deze kennis in hun voordeel gebruikten. Als het echter niet jouw ding is om te worden overspoeld door grote, zware honden, dan is het misschien sneller om een nestje pups toe te staan.
Blootstelling is van het grootste belang om elke angst te overwinnen. Als je je realiseert dat honden geen fysieke bedreiging vormen, dan is de enige logische reactie om mee te gaan in de positiviteit en vriendschap te sluiten met de beestjes.
Als al het andere dat ik je heb verteld je zout niet waard is, en je huivert nog steeds als je tijd met honden doorbrengt, ondanks dat je je op je gemak wilt voelen bij hen, kan een psychiater van pas komen.
Als je al met je hondenliefhebbende vrienden hebt gesproken, kan een therapeut je helpen om dingen over jezelf te leren die je vrienden niet konden begrijpen. Ik ben geen psychiater, maar ik weet wel het een en ander over fobieën.
Als iemand ergens bang voor is, of het nu een object, een persoon, een gebeurtenis of een dier is, kan het zijn dat hij dat specifieke fenomeen associeert met een gebeurtenis uit het verleden, soms zelfs iets dat het individu zich niet herinnert.
Ik heb vrienden gehad die me vertelden dat ze vroeger bang waren voor honden omdat ze in hun kinderjaren door hen werden rondgeduwd. Hoewel ze zich dit niet herinneren, zagen mensen die ze kennen, hun ouders en verzorgers, hoe hun hond met zijn lichaam met geweld tegen de wieg duwde, wat de baby stoorde.
Net als bij de zwangerschap kunnen de fysieke ervaringen die je op jonge leeftijd hebt, later gevolgen hebben die je moet graven om ze te ontdekken. Een psychiater kan helpen om die lagen af te pellen en de oorzaak van bijna elke cognitieve aanleg te onthullen.
Als je dat hoort, krab je waarschijnlijk je hoofd, en ik neem het je niet kwalijk. Je bent waarschijnlijk geneigd te geloven dat ik mijn eigen argument heb opgegeven, en daar zeg ik nee tegen.
Iedereen gaat op zijn eigen manier om met angst en het overwinnen van die negatieve gevoelens. Je kunt er niet „overheen komen” als je probeert het waargenomen gevaar frontaal het hoofd te bieden. Het punt waarop je merkt dat je de overhand hebt, is net als het leren van een nieuwe vaardigheid.
Toen ik leerde autorijden, was ik een angstige puinhoop. Toen ik achter het stuur zat, kon ik niet verwerken wat er voor me lag. Mijn zintuigen waren overal, mijn knieën waren zwak, armen zwaar, ik had al kots op mijn trui, mama's spaghetti. Dat was totdat ik die „klik” had.
Toen ik eenmaal begreep wat ik moest doen, door spiergeheugen en mentale scherpte, vloog ik over de weg, en met de wind in mijn haar was ik klaar om de wereld te zien, of in ieder geval het volgende blok verderop.
Als je tot op de dag van vandaag nog steeds bang bent voor honden, is dat prima. Niemand zet je onder druk om van honden te houden. Daar ga je mee aan de slag als je er klaar voor bent, en dat doe je door je 'klik' te herkennen. Als je dat eenmaal hebt, zal alles op één lijn liggen.
Vriendschap sluiten met honden is niet voor iedereen gemakkelijk. Zelfs als de samenleving het gewicht van deze angst niet erkent, kun je het beste uitgaan van wat het individu denkt dat het beste is.
De eerste stap om vriendschap te sluiten met honden is om te begrijpen wat de harige beesten zo speciaal maakt, en om die beestjes zich vervolgens speciaal te laten voelen door liefde. Iedereen die bang is voor honden zal het beter doen met die afrekening.
Geweldige inzichten, maar ik vind dat er meer nadruk moet liggen op professionele hulpopties.
Dat stukje over evolutie en domesticatie was fascinerend. Verklaart echt veel.
Dit doet me denken aan mijn eigen reis. Geduld en begrip zijn echt essentieel.
Heeft mijn kijk op honden volledig veranderd. Ik ga een aantal van deze suggesties proberen.
Ik ben dol op de boodschap over het volgen van je eigen tempo. Druk maakt fobieën alleen maar erger.
Gedegen advies over exposuretherapie, maar zou moeten vermelden dat het de juiste begeleiding nodig heeft.
Dat deel over slechte ervaringen die niet alle honden definiëren, heeft echt geholpen mijn mindset te veranderen.
Het gedeelte over de beschaving die honden omarmt, heeft de dingen echt in perspectief geplaatst voor mij.
Je punt over dat ieders reis anders is, klopt helemaal. Het heeft me jaren gekost om me comfortabel te voelen.
Verrast dat er niet meer melding werd gemaakt van professionele trainingshulp.
Goed spul, maar ik zou benadrukken om te beginnen met oudere, kalmere honden in plaats van puppy's.
Nuttig artikel, maar ik vind dat het meer zou moeten vermelden over het lezen van de lichaamstaal van honden.
Vroeger stak ik de straat over als ik een hond zag. Nu heb ik er twee! Tijd en geduld werken echt.
Dit spreekt me op zoveel niveaus aan. Ik werk momenteel met een therapeut aan mijn angst.
Het deel over nature en nurture is zo waar. Ik heb agressieve honden totale lieverds zien worden met de juiste zorg.
Echt nuttige tips, maar ik zou eraan toevoegen dat ras onderzoek ook belangrijk is.
Ik ben dol op de nadruk op het nemen van de tijd. Er is geen haast bij het overwinnen van angst.
Het deed me beseffen hoeveel mijn eigen angst van invloed was op hoe honden op me reageerden.
Die rij-analogie aan het einde werkt echt. Het draait allemaal om het vinden van dat moment waarop alles op zijn plaats valt.
De suggestie om met vrienden te praten die honden hebben, is perfect. Steun maakt zo'n verschil.
Goed artikel, maar ik vind dat het een aantal serieuze veiligheidsproblemen die mensen kunnen hebben, bagatelliseert.
Het deel over honden die angst aanvoelen is cruciaal. Leren om onze eigen emoties te beheersen helpt echt.
Als iemand die in een asiel werkt, zie ik mensen de hele tijd hun angst voor honden overwinnen. Het is prachtig om te zien.
Het artikel had meer kunnen vermelden over het werken met professionele trainers om angst te overwinnen.
Interessant punt over territoriale honden versus vriendelijke honden. De omgeving vormt echt hun gedrag.
De Avatar-referentie deed me lachen, maar het is eigenlijk een goede analogie voor het vinden van de juiste hond.
Geweldige tip over het benaderen met een gesloten vuist. Had ik dat jaren geleden maar geweten!
Dat verhaal over de golden retriever raakte me echt. Het laat zien hoe misverstanden blijvende angsten kunnen creëren.
Ik wil even zeggen dat dit artikel me hoop gaf. Ik ben momenteel bezig met mijn angst en het is fijn om te weten dat anderen succes hebben gehad.
Het leren van de lichaamstaal van honden heeft me echt geholpen. Toen ik hun signalen kon lezen, voelde ik me veel zelfverzekerder.
Het artikel had meer kunnen vermelden over verschillende rassen. Sommige zijn van nature kalmer en beter voor angstige mensen.
Ik begrijp dat je bang bent, maar honden brengen zoveel vreugde in het leven als je eenmaal over de angst heen bent.
Het advies om eerst met de honden van een vriend te werken is solide. Ze kunnen helpen introducties goed te beheren.
Je hebt gelijk. Onze relatie met honden gaat meer over wederzijdse samenwerking dan hiërarchie.
Ik weet niet zeker of ik het ermee eens ben dat evolutie ons boven honden heeft geplaatst. Het lijkt een oversimplificatie van onze relatie met hen.
Het stuk over slechte ervaringen die niet universeel zijn, kwam echt binnen. Elke hond heeft echt zijn eigen persoonlijkheid.
Ik was doodsbang voor honden totdat mijn dochter smeekte om een puppy. Nu kan ik me geen leven meer voorstellen zonder onze harige vriend.
Die suggestie over het bezoeken van adoptiecentra is briljant. Het personeel daar kan je echt helpen om je voor te stellen aan kalme, vriendelijke honden.
Het artikel maakt een aantal goede punten, maar lijkt te bagatelliseren hoe ernstig hondenfobieën voor sommige mensen kunnen zijn.
Sprekend uit ervaring, het werkt echt om een hond aan je gesloten vuist te laten snuffelen. Het is als een goede introductie in hondentaal.
Ik vond het evolutionaire perspectief fascinerend. Nooit nagedacht over hoe onze relatie met honden zich op die manier heeft ontwikkeld.
Het punt over de beschaving die honden omarmt is interessant, maar gaat er niet op in dat sommige culturen traditioneel anders naar honden kijken.
Inderdaad, ik denk dat rechtstreeks naar een hondenpark gaan overweldigend kan zijn. Ik begon gewoon met het bekijken van honden vanaf een veilige afstand.
De suggestie van een hondenpark lijkt een beetje extreem voor iemand met echte angst. Kleine stapjes zouden naar mijn mening beter zijn.
Mijn verhaal is vrijwel hetzelfde. Een slechte ervaring als kind maakte me doodsbang, maar geleidelijk mezelf blootstellen aan vriendelijke honden heeft me geholpen het te overwinnen.
Dit artikel resoneert echt met me. Dat deel over honden die angst aanvoelen is zo waar. Als ik nerveus ben, pikken ze dat zeker op, wat het alleen maar erger maakt.
Interessant perspectief, maar ik ben het er niet mee eens dat therapie noodzakelijk is. Soms heb je gewoon meer positieve ervaringen nodig met goed getrainde honden.
Het advies om klein te beginnen met puppy's is perfect. Ik ben over mijn angst heen gekomen door tijd door te brengen met de 8 weken oude labrador van mijn vriend. Het is moeilijk om bang te zijn voor iets dat zo klein en onhandig is!
Ik waardeer dit artikel enorm. Als iemand die vroeger doodsbang was voor honden, kan ik me helemaal vinden in die vecht- of vluchtreactie wanneer ik er een zag aankomen.