Hoe het hebben van een puppy je leert om gezonde relaties in het leven te onderhouden

Honden hebben een aangeboren gevoel van vreugde, loyaliteit en onvoorwaardelijke liefde dat alle mensen kunnen zien. Zowel honden als mensen hebben een basisbehoefte aan gezelschap.

In november werd ons gezin van 6 een gezin van 7 toen een baby met vier poten met zwarte krullende vacht onze woonkamer binnenliep en daarmee ons hart. Zoals bij elke relatie, hebben deze nieuwe zwarte furball en de rest van mijn familie geprobeerd om onze plaats in de pikorde van het leven te vinden en gaandeweg over elkaar te leren. Het blijkt dat hij me niet alleen leert hoe ik met honden om moet gaan, maar ook hoe ik beter naar voren kan komen als moeder, echtgenote en vriend, en hoe ik ook meer van mezelf kan houden.

In juni 2020 verloren we onze geliefde kat op 20-jarige leeftijd. Hij was echt een stukje van ons hele hart. Omdat mijn jongste allergisch was voor katten was hij echt onvervangbaar. Door met de allergoloog te praten en te weten wat de geestelijke gezondheid van mijn dochter (één in het bijzonder) was, waagde ons gezin de sprong om hondenbezitters te worden. Ik moet bekennen dat ik nooit een hondenbezitter heb willen zijn, en ik heb er zeker nooit van gedroomd om ooit, zelfs toen ik klein was, een puppy te bezitten, maar het was de beste optie voor mijn dochter, dus ging ik met tegenzin akkoord.

We dachten dat we de eerste paar maanden geluk hadden gehad met deze lieve jongen. Hij blafte nooit, ik bedoel nooit. Hij was bang voor mensen en andere honden en was zelfs bang voor de wind dat hij op stormachtige dagen niet naar buiten zou gaan om te plassen. Slechts drie maanden later en boem. Hij vond zijn stem en zijn moed. We hadden allemaal opeens grote problemen.

Het was alsof de blinden de blinden leidden. Er werd een biljoen minuten geïnvesteerd in YouTube-trainingsvideo's en niets werkte. Op een dag griste hij een hele fruitcake van het aanrecht en nam hij wie weet hoeveel giftige bessen op en we wisten dat we niet gekwalificeerd waren en dat YouTube niet geschikt was. Dus huurden we een trainer in.

Deze trainer opende onze ogen voor een manier van communiceren met een hond waar we nog nooit van hadden gehoord. In alle video's die we zagen, heeft niemand het ons zo uitgelegd als hij. Het avontuur om met onze lieve maar vastberaden beschermende pup om te gaan, was een enorme openbaring over hoe we allemaal op een humaan niveau met elkaar moeten omgaan, niet alleen met ons hondenmaatje. Het belangrijkste was om meer te weten te komen over zijn bedrading en de aangeboren instincten en waarden om deel uit te maken van een roedelgroep.

Dit is wat je leert over het onderhouden van gezonde relaties nadat je een puppybezitter bent geworden.

1. Grenzen zijn belangrijk en zijn er om ons allebei veilig te houden

Honden cirkelen rond hun territorium en zorgen ervoor dat er geen onbekende of onbetrouwbare kat of nietsvermoedend konijn binnenkomt. Hij zal zijn mannetje staan en zijn hol en de mensen erin verdedigen zonder angst en hij wankelt nooit of weet niet zeker waar die grens ligt.

We gaven onze pup in het begin geen duidelijke grenzen, vooral omdat we niet duidelijk wisten wat ze zouden moeten zijn. Onze trainer vertelde ons dat we hem volledig uit de keuken moesten houden. Toen die grens hem duidelijk werd, hebben we die versterkt. De zorgen dat hij het verkeerde voedsel zou binnenkrijgen en dat hij minder goed zou kunnen surfen, werd sterk verminderd. Duidelijke en beknopte grenzen namen de angst weg en maakten deze veiliger en zekerder voor zowel de hond als ons.

Om gezonde relaties te hebben, moeten we weten wat onze eigen grenzen zijn en de grenzen van anderen respecteren. We kunnen deze grenzen op een zachte manier handhaven als ze worden gerespecteerd. Als we hemel en aarde bewegen voor iedereen, verleggen we voortdurend onze eigen grenzen en dat is schadelijk voor onszelf.

Het is uitputtend en niet nuttig voor u of uw partner. Het is hetzelfde gevolg als je grenzen niet gerespecteerd worden. Voer samen open en eerlijke gesprekken over je persoonlijke grenzen en werk hard om elkaar dat geschenk van veiligheid te geven.

2. Druk uw behoeften duidelijk en authentiek uit

Als puppy's verwoed beginnen te snuffelen, weet je meteen een van de volgende twee dingen. Ze zijn op zoek naar voedsel, of ze moeten plassen. Als ze op hun rug liggen, worden ze onmiddellijk bevredigd door iemand die instinctief over hun buik wrijft. Als ze blaffen, weet je dat ze hun hol verdedigen. Ze buigen om je te vragen om te spelen. Je hoeft zelden te raden wat je hond eigenlijk nodig heeft, ze hebben geen verborgen agenda's.

Waarom zijn we zo bang om onze partners te vertellen wat we nodig hebben? Ik ben er vrij zeker van dat een van mijn taakomschrijvingen als moeder is om gedachten te lezen. Kinderen hebben niet altijd de woorden om te beschrijven wat ze voelen en dat vergt wat speurwerk. Maar we zouden geen gedachtelezers moeten zijn.

Als we neuriën en praten over het communiceren van onze behoeften, dan komen we in een stiekeme tunnel van misleiding en verraad terecht. We kunnen onze toevlucht nemen tot manipulatie om ons punt duidelijk te maken of tot passief-agressief gedrag. We verraden onszelf ook door niet te vechten voor wat we nodig hebben. Dit zorgt ervoor dat onze partners falen in een raadspel dat ze nooit zullen oplossen. Het is een no-win situatie en het kan giftig zijn voor onze relaties.

Neem een les van je harige vrienden en wees niet bang om je behoeften duidelijk te uiten. Willen we onze honden niet altijd zo gelukkig mogelijk maken? We willen allemaal net zo graag bijdragen aan het geluk van onze dierbaren als aan onze honden. Als we ze niet laten weten wat we nodig hebben, ontzeggen we ze de mogelijkheid om te helpen. Wees dus niet bang om te vragen om tijd voor jezelf, om meer knuffels, om quality time, om meer te spelen.

3. Het belang van het spreken van hun taal

De laatste keer dat ik heb gecontroleerd, communiceren honden niet met elkaar door woorden te gebruiken die in zinnen aan elkaar zijn geregen. Ze blaffen en huilen, zeuren en schreeuwen, grommen en janken. Maar ik heb nog nooit een hond echt woorden horen spreken. Ze communiceren ook met hun lichaam. Kijken naar hoe ze hun staarten, oren en zelfs de manier waarop ze hun tanden of houding laten zien waarin ze slapen, kunnen allemaal manieren zijn waarop honden hun behoeften communiceren.

Een van de eerste lessen die onze trainer ons leerde was hoe je moet grommen, zoals een hond. Geloof me, ik voel me nog steeds een beetje belachelijk als ik met mijn puppy loop en zodra hij op iets eekhoorns zit, begin ik te grommen, mijn ego krijgt elke keer een klap, maar het werkt. Als moeder maakte ik meteen een korte „STOP” als mijn kinderen tekenen van aansporend en ongewenst gedrag vertonen, zoals een pijltje in de weg of iets oppakken om te gooien.

Maar hij is een pup en als zijn moeder in de buurt was, gromde ze naar hem vanwege zijn gedrag. Mijn puppy begrijpt stoppen (nog) niet, dus grommen is wat hem tegenhoudt. Communiceren op zijn niveau is zo geestverruimend en hartverwarmend.

Soms hebben we soms ook het gevoel dat onze partners van een andere soort zijn. Ik kan me niet eens herinneren hoe vaak mijn man en ik allebei bij hetzelfde gesprek aanwezig zijn geweest en we hebben allebei totaal verschillende opvattingen over wat er werd gezegd.

Als we de tijd zouden nemen om elkaar op een dieper niveau te onderzoeken wat ons motiveert, wat onze kernwaarden zijn, begrijpen hoe we zijn opgevoed en onderwezen en hoe dat onze interpretaties van de wereld beïnvloedt. Het opent onze communicatie op een heel nieuw niveau.

Sinds we onze hond hebben gekregen, heb ik geleerd dat mijn man opereert vanuit de kernwaarde van het bewaren van de vrede. Hij speelt geen drama omdat hij zegt dat hij niet zal bijdragen aan dat vuur. Hij probeert het niet eens onschadelijk te maken, hij negeert het gewoon volledig.

Ik interpreteerde dit altijd omdat het hem niets kon schelen en zelfs dat hij me niet zou verdedigen of voor me opkwam als ik voelde dat ik werd aangevallen (en soms wilde ik heel graag dat hij me zou redden en verdedigen.) Door deze kernwaarde van hem te kennen, en zelfs te begrijpen dat het extreem is wanneer de stress van een conflict op welk niveau dan ook hem kan uitschakelen, kan ik dit soort situaties in een heel nieuw licht zien.

Communicatie op een vreedzame manier zal voor ons beiden een beter resultaat opleveren. Het begrijpen van elkaars kernwaarden en werkmethoden is van fundamenteel belang als u elkaars taal wilt spreken. Het is een openbaring en noodzakelijk om een diepere verbinding te bereiken.

4. Het belang van het opbouwen en behouden van vertrouwen

Tederheid, zachte kracht, het vermogen om veilige plekken voor elkaar te houden en vooral ervoor te zorgen dat uw daden in overeenstemming zijn met uw woorden, zijn noodzakelijk om verbindingen met onze harige vrienden te ontwikkelen. Ze vormen ook de basis voor het opbouwen van vertrouwen.

Zoals ik al eerder zei, vond onze pup het heerlijk om tegen te surfen. Na de derde keer had deze bastaard giftige dingen ingenomen. Mijn man en ik hebben de hele waterstofperoxide-methode ontdekt om hem zijn ingewanden te laten morsen in plaats van nog een bezoek te brengen aan de spoeddierenkliniek. Mijn vertrouwende puppy kwam naar die waterbak met „medicijn” en dronk het meteen op.

Nou, ik ga niet liegen, we hebben het hier tenslotte over vertrouwen. Het peroxide deed zijn werk en we hebben een bezoek aan de dierenarts voorkomen, maar de volgende keer dat ik een waterbak voor hem zette, rende hij er niet naar toe. Hij vertrouwde niet wat ik hem gaf, hij keek me aan en twijfelde er deze keer aan. Mijn hart is echt gezonken. Gelukkig kwam hij met een beetje aanmoediging, lof en geduld naar me toe en dronk het water.

Vertrouwen opbouwen bij mensen is iets moeilijker, maar dezelfde technieken zijn van toepassing. Je moet consistent zijn in je woorden en je daden om vertrouwen op te bouwen bij wie (of welk wezen dan ook). Hoe vaak zijn onze beloftes gedaan, vaak gewoon in een poging om het gesprek te beëindigen, en dan schieten onze daden tekort?

Dit getuigt niet van integriteit of eerlijkheid. Of we liegen over onze bedoelingen, of we kunnen onze woorden niet nakomen. Het vertrouwen wordt onmiddellijk verbroken wanneer onze daden en onze woorden niet consistent zijn. Onze pup heeft ons eraan herinnerd hoe belangrijk het is om je woord te houden en de waarheid te spreken als het gaat om het behouden van vertrouwen in onze relaties. Wees verantwoordelijk als je een fout maakt, geef het toe en probeer het opnieuw.

5. Hoe we echt kunnen luisteren, niet alleen met onze oren, maar ook met onze ogen en ons hart

Omdat honden geen Engels spreken, zoeken ze naar andere manieren om ons te begrijpen. Onze vachtbaby's lezen onze lichaamstaal, onze gezichtsuitdrukkingen, onze gebaren, onze intonatie, onze verbale, onze non-verbale en misschien minder bekende, ze kunnen onze energetica interpreteren. Honden proberen te begrijpen voordat ze begrepen worden. Als ze het verkeerd interpreteren, proberen ze het opnieuw.

Ik vind het helemaal geweldig als we ergens midden in zitten en mijn hond zijn hoofd opzij kantelt alsof hij wil zeggen „Wat?” Het is een van mijn favoriete uitingen van hem. Maar ik kan de concentratie op zijn gezicht zien en de intense manier waarop hij probeert te luisteren en mijn menselijke jibberish te begrijpen. Hij is aanwezig, hij is gefocust en hij doet echt zijn best om het te begrijpen.

Als onze twee soorten heel goed kunnen leren communiceren, waarom hebben mensen dan zulke problemen? In het algemeen omdat de meesten van ons communiceren om gehoord en gevalideerd te worden, maar zelden communiceren we met het doel om te begrijpen.

Om effectief te kunnen communiceren met degenen van wie we houden, moeten we leren actief te luisteren. Als iemand van wie je houdt naar je toe komt en gehoord en gevalideerd moet worden, neem dan actief alle expressieve, verbale en non-verbale signalen in je op die ze mogelijk gebruiken. In het belang van alle relaties, hou die mond en open je zintuigen. Wees aanwezig, wees gefocust en luister om te begrijpen.

6. Hoe te vergeven en los te laten

Honden lijken, net als kinderen, van nature in staat te zijn om te vergeven. Ze lijken niet in staat om de wrok en boosheid te koesteren die wij volwassenen lijken te hebben als er fouten worden gemaakt. Honden koesteren geen wrok en dragen geen schuldgevoelens, ze zijn ontworpen om te leven en lief te hebben in het moment en de rest los te laten. Ze dragen geen dagen, weken of zelfs jaren achter elkaar een wond met zich mee zoals wij dat als volwassenen doen.

Ik heb een grote fout gemaakt. Ik schreeuwde, wacht niet schreeuwde, en liet de toorn van woede op mijn lieve viervoetige ziel ontploffen. De volledige inhoud van mijn mantel viel op mijn zevenjarige en voordat ik wist wat er werkelijk was gebeurd, begon mijn toch al overspannen zenuwstelsel in paniek te raken en kwam de hel uit mijn mond en landde met mijn gezicht op mijn nieuwe puppy.

Deze lieve bontbal die naar me toe rende en zich opkrulde in een bal om een dutje te doen op mijn schoot, begon te trillen als een blad en ging meteen naar zijn bed met zijn staart tussen zijn benen doodsbang voor me. Oh, het schuldgevoel.

Daarna zou hij bijna 24 uur niet meer in mijn buurt komen. Ik gaf hem zijn ruimte en bleef contact opnemen om weer contact te maken en dat deed hij toen hij er klaar voor was. Toen hij eenmaal een besluit had genomen, was hij klaar om me te vergeven. Het lag volledig achter hem en het is nu alsof er nooit iets is gebeurd. Ik sla mezelf er nog steeds voor in elkaar, maar hij is het helemaal vergeten en we zijn weer beste vrienden.

We maken allemaal fouten. We moeten leren elkaar en onszelf te vergeven. Fouten kunnen pijn doen en de fouten die het meest en het moeilijkst zijn, hebben tijd nodig om te herstellen. In plaats van zijn fouten op één hoop te gooien met zijn persoonlijkheid en hem als slecht te bestempelen, heb ik geleerd om me te concentreren op die lieve persoonlijkheid die mijn pup heeft en die te scheiden van zijn fouten.

Ik kan ze in plaats daarvan zien als een leerproces van hem. Wat een geschenk zou dat zijn voor mijn man of mijn kinderen om zich niet op fouten te concentreren, vergeving te beoefenen en van ze te houden, zelfs als ze onvolmaakt zijn. Wat een geschenk zou het zijn om dat soort liefde te ontvangen. Het is echt onvoorwaardelijk.

7. Laat de verwachtingen van jezelf en anderen los

Een dier lijkt niet het ware vermogen te hebben om allesbehalve trouw te zijn aan zijn aangeboren aard. Honden beoordelen je motivaties niet en vragen niet om uitleg als je fouten maakt. Ze stellen geen verwachtingen van ons en vragen ons niet om te veranderen. Ze houden echt van ons en accepteren ons voor wie we zijn.

Waarom proberen mensen constant iemand te zijn die ze niet zijn? We veroordelen onszelf en anderen en dat brengt ons gewoon altijd in de problemen als we met anderen omgaan. We hebben verwachtingen voor onze kinderen, onze echtgenoten en partners, onze collega's en onze ouders en broers en zussen. Zelden komen we zonder verwachtingen aan tafel. Honden zijn precies het tegenovergestelde.

Nooit heb ik ooit verwacht dat mijn hond iets anders zou zijn dan een hond. Toen ik eenmaal deze gedachte had, moest ik er gewoon even bij blijven zitten. Ik hou van hem zoals hij is. Zijn persoonlijkheid is lief, liefdevol, hij is overdreven geduldig met mijn kinderen. Als ik dit zou kunnen aanscherpen, kun je je voorstellen hoe dat me over het algemeen een beter mens zou maken om mee om te gaan?

8. Oefen en zorg voor zelfzorg

Honden hebben beweging en tijd nodig om stoom af te blazen. Als we onze honden niet voeren, lopen of spelen, gooien ze geen boze blaffende vuurballen in onze richting als we niet elke dag aan deze behoeften voldoen. Ze worden ondeugender, stouter bij wijze van spreken, omdat ze deze uitlaatklep nodig hebben voor energie. Maar zo zorgen ze voor zichzelf. Ze doen wat ze moeten doen op de enige manier die ze kennen en ik zou hem daar niet verantwoordelijk voor kunnen houden. Hij voldeed aan zijn behoeften.

Met online leren dit jaar af en toe, waren er dagen dat ik mijn hond gewoon niet de aandacht kon geven die hij nodig had. Onze puppy ging meer tegen surfen, sneed meer in een poging over te brengen dat hij nodig had om te spelen, en ik kon hem daar niet verantwoordelijk voor houden. Hij deed zijn best om in zijn behoeften te voorzien. Dit was voor mij een teken om hem naar buiten te laten en hem de vrijheid te geven die hij nodig had.

Om de een of andere reden hebben vooral vrouwen toestemming nodig om voor zichzelf te zorgen. Wanneer niet aan onze behoeften wordt voldaan, hebben we de neiging om ze te doorbreken en onze behoeften te negeren. Ook wij mensen worden de slechtste versie van onszelf wanneer niet aan onze behoeften wordt voldaan, maar vaak herkennen we die niet. Wanneer aan onze behoeften wordt voldaan en we onze eigen zelfzorg beoefenen, worden we betere partners, betere ouders en betere vrienden.

9. Hoe je volledig aanwezig kunt zijn in het moment

Is het je ooit opgevallen dat je hond op je reageert als je huilt, of als je kind schreeuwt dat hij de eerste ter plaatse is? Honden lijken zonder dat ze het horen precies weten hoe je je voelt en wat je nodig hebt. Hoe is dat eigenlijk mogelijk? Honden lezen onze energie. We stralen een bepaalde emotionele frequentie uit die ze oppikken en ze tonen een mate van empathie waar we allemaal naar kunnen streven.

Als we verdrietig zijn, proberen ze niets op te lossen, ze blijven gewoon bij ons zitten tot de emotie voorbij is. Als je in de problemen zit, zullen ze je verdedigen totdat de dreiging van je kriebelmonstervader zich terugtrekt. Als je verdrietig bent of je moet verdedigen, laten ze alles vallen en laten ze zien dat ze er zijn, wat er ook gebeurt. Ze zijn constant aanwezig en hun aanwezigheid betekent veel voor ons.

De wereld van vandaag heeft onze telefoons en onze schema's die onze aandacht voortdurend afleiden van wat echt belangrijk is. Het zorgt ervoor dat we de verbinding met elkaar verbreken. Hoe meer prioriteit we geven aan echt en volledig aanwezig zijn voor elkaar, hoe sterker onze banden. Hoe sterker onze banden zijn, hoe meer veiligheid en zekerheid we elkaar kunnen geven.

Volledig aanwezig zijn is het beste cadeau dat onze pelsbaby's ons geven. Het is het beste cadeau dat we kunnen geven aan degenen van wie we houden. Leg de telefoons neer, laat de agenda's en planningen los, en als je iets aan je takenlijst moet toevoegen en met je partner, je moeder en je kinderen moet inchecken op je telefoon, doe dat dan.

Vraag hoe was jouw dag? Luister dan echt naar hun antwoord. Maak tijd vrij voor knuffels op de bank. Laat alles vallen als je je partner ergens mee ziet worstelen. Door elke persoon de veilige ruimte te geven om onze emoties te uiten in plaats van ze te onderdrukken, kun je ruzies vermijden, maar ook elkaars grootste ondersteuningssysteem zijn. Dat geldt ook voor emotioneel. We verlangen allemaal naar ondersteunende relaties. Dus keer je naar elkaar toe en oefen dagelijks aanwezigheid.

10. Het belang om loyaal te blijven

Honden zijn onwankelbaar in hun loyaliteit. Het is echt iets moois aan een hond. Ze zijn van nature bedraad als loyale wezens. Ironisch genoeg is loyaliteit in mijn familie al generaties lang een beetje twijfelachtig. Ik raakte geïnteresseerd in waarom honden zo intens loyaal waren. En ik heb veel geleerd. Er is een geweldig artikel geschreven over de aangeboren loyaliteit van honden en daarin staat;

„Loyaliteit in een groep is cruciaal. Om een roedelgroep in het wild te laten overleven, moeten de leden samenwerken om gevaren te overwinnen. Vertrouwen, samenwerken en de belangen van het peloton voorop stellen zijn allemaal een natuurlijk onderdeel van overleven. Het zou verklaren waarom honden vaak hun eigen leven in gevaar brengen om hun baasjes te beschermen; hun roedelinstinct vereist dat van hen.”

Mensen zijn ook geschikt voor verbinding, dus waarom worstelen we met loyaliteit? We zijn grotendeels vergeten hoe we moeten samenwerken en raken verdeeld in onze overtuigingen en vaak onze waarden. Als we binnen een gezin groeien en veranderen in het leven, veranderen deze dingen vaak ook. We zijn vaak meer gefocust op onze eigen individuele groei dan op het bijeenhouden van onze groep en samen sterker worden, zelfs als onze waarden veranderen. Dat is inderdaad lastig om te navigeren.

Loyaliteit komt uit het hart, niet uit de geest. We zijn vergeten hoe we ons hart moeten baseren en laten vaak de geest de overhand nemen. We hoeven het niet altijd eens te zijn om elkaar trouw te blijven.

11. Hoe je aanwezigheid kunt oefenen en ruimte kunt behouden

Honden staan altijd aan je zijde. Wat er ook gebeurt. Ze zijn standvastig in hun poging om je te helpen als je van streek bent. Ze zijn aanwezig, ze houden ruimte. Honden reageren niet met hun eigen oplossingen en woorden of verhalen.

Ik heb gemerkt dat als onze kinderen van streek zijn, mijn hond dat vaak eerder voelt dan ik. Hij reageert op hun nood door zich zo dicht mogelijk bij hen te plaatsen. Hij probeert hen niet te vertellen dat hun gevoelens irrationeel zijn of probeert het probleem op te lossen. Hij neemt alleen wat je uitdrukt als een boodschap dat je zijn lichaam naast je nodig hebt en geeft zijn harige jas aan een huisdier om je te helpen kalmeren.

Als de mensen van wie we houden verdrietig, gekwetst of gestrest zijn, is dat vaak ook voor ons een trigger. Vooral grote emoties kunnen ervoor zorgen dat we zelf gestrest raken. We worden reactief en proberen hun problemen op te lossen, hun emoties te stoppen en zo snel mogelijk terug te keren naar een comfortabelere ruimte.

Meestal hebben de mensen van wie we houden een veilige ruimte nodig om te voelen wat ze voelen en tijd om dingen te verwerken zonder te oordelen. Dit is wat onze honden doen! Ze laten ons zien dat alleen al het feit dat je er gewoon bent, stil en liefdevol, in feite voldoende is.

12. Je vreugde volledig omarmen

Honden zijn geweldig in het behouden van een hoog niveau van geluk. Ze springen en spelen en genieten echt van een leuke tijd. Ze houden hun gevoelens van vreugde nooit tegen, maar omarmen het in zijn volheid.

Dit is iets waar ik mee worstel. Ik heb de laatste tijd geleerd dat ik mijn uiterlijke uitdrukking van vreugde achterhoud. Ik hou er ook van om over te slaan, en heb de neiging om een beetje duizelig te worden als ik mijn vreugde uitspreek. Ik heb geleerd om het achter te houden vanwege de feedback die ik heb gekregen toen ik dat deed. Ik heb dingen gehoord als „Je bent zo'n kind” of „" Je houdt er gewoon van dat alle ogen op je gericht zijn, nietwaar "”.” Mijn uitdrukking van blijdschap was voor velen te uitbundig om mee om te gaan, dus ik heb het beperkt door te denken dat het niet acceptabel was.

Als we onze hond zien springen, spelen en rennen, is het moeilijk om die blijdschap die hij uitdrukt niet over te brengen op mijn kinderen en mijn man als hij dat doet. Hij verlicht onmiddellijk de geest en verlicht de stress aan het einde van de dag als we met hem spelen.

Als zijn authentieke vreugde zich naar anderen kan verspreiden, zou de mijne dat ook moeten doen. Degenen die zich niet op hun gemak voelen bij mijn uiting van vreugde, projecteren hun eigen gebrek aan bekwaamheid om die te omarmen. Mijn maatje heeft me geleerd me niet druk te maken over zulke dingen en mijn vreugdevolle momenten te delen in plaats van de negatieve projecties over te nemen van anderen die me verkeerd interpreteren.

13. Het belang van een goede wandeling

Honden hebben beweging en spel nodig. Vooral in de puppyfase. Je ziet dit ook bij kinderen. Ze lijken eindeloze hoeveelheden energie te hebben en als ze moe zijn, zullen ze gewoon op de bank ploffen en net zo snel en hard in slaap vallen als ze spelen. We hebben allemaal manieren nodig om energie en stoom af te blazen.

Als onze pup niet dagelijks naar binnen komt, breekt de hel los. Je kunt het verschil in zijn gedrag zien, het lijkt direct verband te houden met zijn wandelingen, hoe langer, hoe beter. Waarom? Omdat hij zijn beweging nodig heeft, zoals wij allemaal. Niemand houdt ervan om de hele dag opgesloten te zitten.

Deze heeft in het bijzonder betrekking op mijn relatie met mezelf. Ik vind wandelingen echt nuttig. Ik ben afhankelijk geworden van wandelingen om me te helpen mijn emoties te reguleren. Wandelen geeft me een gevoel van rust. Het is een plek waar ik mijn gedachten kan dumpen en me kan concentreren op de zangvogels om me heen, de warmte van de zon en de zachte bries tussen de bomen.

Ik kan de kilometerslange takenlijst die kan worden opgehaald als ik weer thuis ben, loslaten en ik kan mijn pup echt geven wat hij nodig heeft gedurende deze tijd samen. Het is ook een minidate voor mij en mijn man.

In het zeldzame geval dat we samen kunnen wandelen zonder kinderen, kunnen we geweldige gesprekken voeren en kunnen we synchroon lopen, hand in hand. Ik koester deze wandelingen. Wandelen bevordert de verbinding voor ons allemaal, of het nu met elkaar is, met onszelf of met deze prachtige wereld waarin we leven.

Uiteindelijk is het hebben van een puppy inderdaad hard werken. Het vereist constante aandacht en aandacht. Het vergt inspanning en geduld. Wanneer we ons werk doen, worden we beloond met intense loyaliteit en ware onvoorwaardelijke liefde.

Als we evenveel aandacht, zorg en liefde besteden aan al onze relaties, kun je je voorstellen hoe je leven zou veranderen? Het bezitten van een hond is geen partnerschap dat we lichtvaardig aangaan en dat we ook niet zouden moeten liefhebben.

Maar als we die sprong wagen, vergt dat inspanning en verdient het alle moeite die we kunnen doen om die band te versterken. Door de roedelmentaliteit beter te begrijpen en meer te leren over hun aangeboren overlevingstechnieken, hebben we onszelf opengesteld voor meer dan alleen het begrijpen van onze relatie met onze hond.