Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
Klimaatverandering is tegenwoordig een zeer populair onderwerp, maar het vinden van een universele consensus over de legitimiteit ervan en een actieplan lijkt moeilijk.
Afhankelijk van waar je bent en met wie je praat, kun je verschillende reacties verwachten, van het grootste probleem waarmee de mensheid wordt geconfronteerd tot een complete hoax.
De mensheid wordt geconfronteerd met een grimmige realiteit dat we geen tijd meer hebben om actie te ondernemen tegen klimaatverandering. We worden nu al geconfronteerd met onomkeerbare schade aan onze planeet en het klimaat. Als er in de komende vier jaar geen drastische maatregelen worden genomen, worden we geconfronteerd met bedreigingen voor de mensheid zelf.
De volgende redenen om de klimaatverandering te bestrijden worden steeds duidelijker.
„De planeet redden” is niet echt de kernboodschap achter klimaatactieactivisten. Tenminste, dat zou niet zo moeten zijn. „Het menselijk ras redden” is een nauwkeuriger missieverklaring, hoewel dat de gesprekken gemakkelijk nog meer verdeeldheid zou kunnen veroorzaken.
Het komt goed met de planeet, ongeacht wat er gebeurt met de klimaatverandering. Het wordt gewoon onbewoonbaar voor mensen als we op deze weg doorgaan. Veel mensen hebben waarschijnlijk grafieken en informatie gezien over de vele perioden van opwarming en afkoeling die de aarde tijdens haar leven heeft doorgemaakt.
Er zijn echter cyclische tijden geweest waarin informatie vaak wordt gebruikt om de ernst van de huidige opwarmingstrends, veroorzaakt door antropogene (menselijke) effecten, te verwerpen. Of de aarde nu extreem heet of extreem koud werd, ze kaatste terug en kwam weer in balans.
Wat voor mensen echter bijna onmogelijk is te bevatten, is dat die periodes meer dan 10.000 jaar duurden, bijna elke keer. Zelfs nu de aarde 4,5 miljard jaar oud is, is een tijdsbestek van 10.000 jaar zo moeilijk te doorgronden.
Het probleem hier is dat onze huidige opwarmingstrend sneller versnelt dan de opwarmingstrends gedurende 10.000 jaar, en we hebben die stijging in honderd jaar of zelfs slechts enkele decennia zien plaatsvinden.
Grote bedrijven en de olie-industrie hebben niet alleen een grote bijdrage geleverd aan de klimaatverandering zelf, maar ook aan het gebrek aan urgentie bij het grote publiek. ExxonMobil was bijvoorbeeld op de hoogte van en deed onderzoek naar klimaatverandering in de jaren zeventig.
Toch blijven ze klimaatontkennende groepen financieren, zodat de bevolking informatie krijgt voorgeschoteld dat „klimaatverandering niet echt is” of „het gewoon een andere cyclus van opwarming is”.
Dat is precies wat de oliemaatschappijen willen dat er gebeurt, zodat ze kunnen blijven boren naar fossiele brandstoffen en enorm kunnen bijdragen aan de koolstofemissies die broeikasgassen veroorzaken en een verwarmend effect hebben op onze planeet.
Daar stopten ze zeker niet. Oliemaatschappijen leggen ook de schuld bij de consument. British Petroleum - of BP - heeft in 2004 een „Carbon Footprint Calculator” uitgebracht. De bedoeling van de calculator was dat de gemiddelde consument kon zien hoe groot zijn „voetafdruk” was in termen van CO2-uitstoot en de impact op het milieu.
Moet je carpoolen, plastic voor eenmalig gebruik uit je leven schrappen en meer recyclen? Natuurlijk, dat zijn allemaal geweldige dingen voor duurzaamheid. Ik denk echter dat dit een goed moment is om er voorzichtig aan te herinneren dat BP in 2010 rechtstreeks 210 MILJOEN LITER ruwe olie in de Golf van Mexico heeft gemorst. Gewoon wat stof tot nadenken, de volgende keer dat een megabedrijf je vraagt hoe je je ecologische voetafdruk kunt verkleinen.
Als je nog geen 4,9 miljoen vaten olie in de Golf van Mexico hebt gemorst, dan doe je het beter dan BP. Het kan ook zijn dat een enkele langeafstandsvlucht een anders koolstofneutrale levensstijl tenietdoet.
De Verenigde Staten, die over het algemeen worden aangeprezen als wereldleider, hebben niet aan de verwachtingen van de klimaatactie voldaan. Al Gore, de auteur van „An Inconvenient Truth”, verloor de presidentsverkiezingen van 2000 aan George Bush. Je moet je afvragen hoe anders het klimaat er nu, 20 jaar later, uit kan zien. De regering van Gore was duidelijk op de hoogte van de klimaatverandering en de gevaren ervan.
In plaats daarvan trad George W. Bush aan en hij werd zeker niet herinnerd vanwege zijn actie tegen de klimaatverandering. Het klimaatakkoord van Parijs werd in 2015 in het leven geroepen om de CO2-uitstoot te verminderen en de wereldwijde temperatuurstijging onder de 2,0 graden Celsius te houden. Ongeveer 200 landen zijn overeengekomen om deel te nemen aan de overeenkomst en hun steentje bij te dragen om onze planeet te helpen.
Donald Trump verklaarde in 2017 het klimaatakkoord van Parijs te verlaten en het werd officieel dat de VS zich op 4 november 2020 uit de overeenkomst terugtrokken en het eerste land werd dat zich terugtrok uit de overeenkomst. Met een nieuwe regering op komst in januari 2021 is dit het begin van veel potentiële verbeteringen.
Veel andere landen gaan ondertussen vooruit met agressief beleid en doelstellingen ter bestrijding van de klimaatverandering. Nieuw-Zeeland heeft zojuist een klimaatnoodsituatie aangekondigd en zal zijn klimaatdoelstellingen om tegen 2025 koolstofneutraal te zijn, aanvallen. Dit is een enorme stap voorwaarts, want het wetsvoorstel dat Jacinda in haar eerste termijn heeft aangenomen, was om tegen 2050 koolstofemissieneutraal te zijn.
Wat gebeurt er als deze doelen niet worden gehaald? Welnu, hier zijn een paar voorbeelden van wat u de komende tien jaar in de jaren 2020 kunt verwachten, ongeacht welke actie wordt ondernomen.
Als er binnen de komende vier jaar geen enorme toezeggingen worden gedaan om deze effecten rechtstreeks te bestrijden, zullen catastrofale gevolgen in ons dagelijks leven genormaliseerd worden. Het wordt al over de hele wereld gezien.
Nu hele Amerikaanse steden zoals New York en Miami onder water dreigen te staan, is er geen tijd meer om op actie te wachten. Het is geen debat.
Dit gaat niet meer alleen over onze generatie. We bepalen het lot van alle toekomstige generaties.
Het gedeelte over steden die onder water komen te staan, kwam echt bij me binnen. Ik woon in een kustgebied.
Ik ga dit delen met mensen die nog steeds denken dat klimaatverandering niet urgent is.
We hebben meer artikelen nodig zoals dit, die de verbanden leggen tussen acties van bedrijven en de impact op het klimaat.
Het contrast tussen de aanpak van Nieuw-Zeeland en andere landen is opvallend.
Ik vraag me af wat historici over deze periode zullen zeggen als ze terugkijken op hoe we de klimaatcrisis hebben aangepakt.
De tijdlijn voor actie voelt onmogelijk kort, maar we moeten iets proberen.
Het is interessant hoe het artikel dit kadert als een kwestie van menselijk overleven in plaats van een milieuprobleem.
Het artikel had de economische kansen bij de overgang naar groene energie kunnen behandelen.
Ik ben bemoedigd door de inzet van de jongere generatie om klimaatverandering te bestrijden. Ze lijken het te begrijpen.
We moeten stoppen met debatteren over de vraag of klimaatverandering echt is en ons gaan richten op oplossingen.
Het feit dat één langeafstandsvlucht een verder klimaatneutrale levensstijl teniet kan doen, relativeert de zaken enorm.
Als ik lees over de misleiding van ExxonMobil, kookt mijn bloed. Hoe is dit niet strafbaar?
Het artikel pleit overtuigend voor onmiddellijke actie, maar we hebben meer concrete oplossingen nodig.
Ik zou graag meer willen weten over het specifieke beleid dat Nieuw-Zeeland implementeert om in 2025 klimaatneutraal te zijn.
De vermelding van onomkeerbare schade is ontnuchterend. We kunnen niet ongedaan maken wat er is gedaan, alleen voorkomen dat het erger wordt.
Ik probeer mijn ecologische voetafdruk te verkleinen, maar het voelt zinloos als grote bedrijven gewoon doorgaan zoals ze altijd al deden.
De vergelijking tussen individuele ecologische voetafdrukken en vervuiling door bedrijven is echt veelzeggend.
We kunnen niet alleen op overheden vertrouwen. Bedrijven en individuen moeten ook in actie komen.
De tijdlijn van vier jaar zet echt druk op de huidige wereldleiders om nu te handelen.
Ik vind dat het artikel ook de impact op wilde dieren en ecosystemen had moeten noemen, niet alleen op mensen.
Het is frustrerend dat we dit decennia geleden al wisten en ervoor kozen het te negeren voor winst.
De overgang naar hernieuwbare energie moet sneller gaan. We hebben de technologie, het ontbreekt ons alleen aan de politieke wil.
Ik ben benieuwd naar de specifieke veranderingen die we in de jaren 2020 zullen zien en waarvan het artikel vermeldt dat ze al vastliggen.
We moeten dit niet langer als een politieke kwestie behandelen en het gaan zien als de wetenschappelijke realiteit die het is.
Het artikel had meer kunnen vermelden over mogelijke oplossingen in plaats van alleen te focussen op de problemen.
Ik heb de afgelopen jaren meer extreem weer in mijn omgeving opgemerkt. Het is beangstigend om te bedenken dat dit nog maar het begin is.
Het feit dat deze veranderingen sneller gaan dan natuurlijke cycli, baart me echt zorgen. We bevinden ons op onbekend terrein.
Heeft iemand anders het gevoel overweldigd te worden door de omvang van dit probleem? Het lijkt soms onmogelijk aan te pakken.
Ik waardeer het dat het artikel onderscheid maakt tussen het redden van de planeet en het redden van de mensheid. De aarde zal overleven, maar wij ook?
Het gaat echter niet alleen om regelgeving. We hebben innovatie nodig op het gebied van hernieuwbare energie en duurzame technologieën.
De bedrijven zullen niet veranderen tenzij we ze daartoe dwingen. We hebben strengere regelgeving en verantwoording nodig.
We hebben echt een kans gemist met Al Gore in 2000. Stel je voor waar we nu zouden kunnen zijn als de klimaatactie toen al was begonnen.
Ik vind het interessant dat het artikel de nadruk legt op het redden van mensen in plaats van het redden van de planeet. Het is een krachtige manier om de discussie te herformuleren.
Waar ik me het meest zorgen over maak, is de vermelding dat New York en Miami mogelijk onder water komen te staan. Dat is niet langer een verre toekomst.
De vergelijking tussen natuurlijke opwarmingscycli die 10.000 jaar duren versus onze huidige situatie die zich in decennia afspeelt, relativeert de zaken echt.
Ik werk in de milieuwetenschappen en ik kan bevestigen dat deze tijdlijnen kloppen. De komende vier jaar zijn absoluut cruciaal.
Hoe kan iemand klimaatverandering nog steeds ontkennen als we de effecten letterlijk zien? De bosbranden, overstromingen en extreme weersomstandigheden zijn recht voor onze neus.
Dit artikel bevat een aantal goede punten, maar ik vind het te alarmerend. We hebben een evenwichtige discussie nodig om echte oplossingen te vinden.
Het feit dat de VS zich terugtrok uit het Klimaatakkoord van Parijs was zo'n enorme stap terug. Ik ben blij dat we eindelijk weer op de goede weg zijn.
De toewijding van Nieuw-Zeeland om in 2025 CO2-neutraal te zijn, is indrukwekkend. Waarom kunnen andere landen hun voorbeeld niet volgen?
Ik denk dat we ons moeten concentreren op praktische oplossingen in plaats van met de vinger naar bedrijven te wijzen. Wat kunnen we als individuen eigenlijk doen?
Wat me het meest schokte, was te horen dat ExxonMobil in de jaren zeventig al op de hoogte was van de klimaatverandering. Ze hebben ons decennialang opzettelijk misleid!
Het deel over BP's CO2-voetafdrukcalculator is onthullend. Ik kan niet geloven dat ze probeerden de schuld op consumenten te schuiven terwijl ze die enorme olieramp veroorzaakten.
Als je het artikel zorgvuldig leest, wordt dat exacte punt over opwarmingscycli juist behandeld. Het belangrijkste verschil is de ongekende snelheid van de huidige opwarming in vergelijking met historische patronen.
Ik ben het er niet mee eens dat het zo urgent is als ze het laten lijken. De aarde heeft al eerder opwarmingscycli doorgemaakt, en we zitten gewoon in een nieuwe.
De tijdlijn die hier wordt gepresenteerd is absoluut angstaanjagend. Ik had me nooit gerealiseerd dat we zo'n kort venster hebben om zinvolle veranderingen door te voeren.