Dlaczego kolejne 4 lata są kluczowe dla zmian klimatycznych
Zmiany klimatu są obecnie bardzo popularnym tematem, ale znalezienie powszechnego konsensusu w zakresie ich legitymacji i planu działania jest trudne.
W zależności od tego, gdzie jesteś i z kim rozmawiasz, spodziewaj się, że znajdziesz wiele różnych odpowiedzi, od tego, że jest to największy problem, przed którym stoi ludzkość, po całkowite oszustwo.
Ludzkość stoi w obliczu surowej rzeczywistości, że nie mamy czasu na podjęcie działań przeciwko zmianom klimatu. Mamy już do czynienia z nieodwracalnymi szkodami dla naszej planety i klimatu. Jeśli w ciągu najbliższych 4 lat nie zostaną podjęte drastyczne działania, staniemy w obliczu zagrożeń dla samej rasy ludzkiej.
Następujące powody walki ze zmianami klimatycznymi stają się coraz bardziej oczywiste.
1. Ratowanie rasy ludzkiej
„Ratowanie planety” nie jest tak naprawdę głównym przesłaniem działaczy na rzecz działań klimatycznych. Przynajmniej tak nie powinno być. „Ratowanie rasy ludzkiej” to dokładniejsze stwierdzenie misji, chociaż może to z łatwością sprawić, że rozmowy będą jeszcze bardziej podzielone.
Planeta będzie dobrze, niezależnie od tego, co dzieje się ze zmianami klimatycznymi. Po prostu stanie się niezdatny do zamieszkania dla ludzi, jeśli będziemy kontynuować tę ścieżkę. Wiele osób prawdopodobnie widziało wykresy i informacje dotyczące wielu okresów ocieplenia i ochłodzenia, których Ziemia doświadczyła w ciągu swojego życia.
Były jednak te cykliczne czasy, w których informacje są często wykorzystywane do odrzucenia nasilenia obecnych trendów ociepl enia spowodowanych przez antropogeniczne (ludzkie) skutki. Niezależnie od tego, czy ziemia stała się ekstremalnie gorąca, czy ekstremalnie zimna - odbijała się i znów stała się zrównoważona.
Jednak dla ludzi prawie niemożliwe jest zrozumienie, że okresy te miały miejsce ponad 10 000 lat, prawie za każdym razem. Nawet jeśli Ziemia ma 4,5 miliarda lat, ramy czasowe takie jak 10 000 lat są tak trudne do zrozumienia.
Problem polega na tym, że nasz obecny trend ocieplenia przyspiesza szybciej niż trendy ocieplenia w ciągu 10 000 lat i widzieliśmy, że wzrost nastąpi za sto lat, a nawet zaledwie kilka dekad.
2. Kłamstwa i dezinformacje od korporacji
Ogromny wkład nie tylko do samych zmian klimatycznych, ale także do braku pilności wśród ogółu społeczeństwa pochodzą od dużych korporacji i przemysłu naftowego. ExxonMobil, na przykład, wiedział i badał zmiany klimatu w latach 70. XX wieku.
Jednak nadal finansują grupy zaprzeczające klimatowi, dzięki czemu ludność otrzymuje informacje, że „zmiana klimatu nie jest prawdziwa” lub „to tylko kolejny cykl ocieplenia”.
Właśnie tego chcą firmy naftowe, aby mogły kontynuować wiercenia paliw kopalnych i przyczyniać się masowo do emisji dwutlenku węgla, które powodują gazy cieplarniane i efekt ocieplenia naszej planety.
Na pewno na tym się nie poprzestali. Firmy naftowe ponoszą winę również na konsumentów. British Petroleum - lub BP - wydało „Kalkulator śladu węglowego” w 2004 roku. Celem kalkulatora było, aby przeciętny konsument mógł zobaczyć, jak duży jest ich „ślad” pod względem emisji dwutlenku węgla i wpływu na środowisko.
Czy powinieneś zbierać, wyciąć jednorazowe tworzywa sztuczne ze swojego życia i poddać więcej recyklingowi? Pewnie, to wszystko świetne rzeczy dla zrównoważonego rozwoju. Uważam jednak, że to świetny czas na delikatne przypomnienie, że BP bezpośrednio przelało 210 MILIONÓW GALON ÓW ropy naftowej do Zatoki Meksykańskiej w 2010 roku. Trochę do przemyślenia, następnym razem mega-korporacja zapyta Cię, jak możesz zmniejszyć ślad węglowy.
Jeśli jeszcze nie wylałeś 4,9 miliona baryłek ropy do Zatoki Meksykańskiej, radzisz sobie lepiej niż BP. Może się również okazać, że pojedynczy lot długodystansowy odwołuje neutralny pod względem emisji dwutlenku węgla styl życia.
3. Historyczne lekceważenie polityczne
Stany Zjednoczone, ogólnie reklamowane jako światowy lider, nie spełniły oczekiwań Climate Action. Al Gore, autor „Niewygodnej prawdy” przegrał wybory prezydenckie w 2000 roku z George'em Bushem. Trzeba się zastanawiać, jak inaczej może wyglądać klimat 20 lat później. Administracja Gore'a była wyraźnie zaznajomiona ze zmianami klimatycznymi i ich niebezpieczeństwami.
Zamiast tego George W. Bush objął urząd i na pewno nie został zapamiętany ze względu na działania mające na celu walkę ze zmianami klimatycznymi. Paryskie porozumienie klimatyczne zostało stworzone w 2015 roku w celu zmniejszenia emisji dwutlenku węgla i utrzymania globalnego wzrostu temperatury poniżej 2,0 stopni Celsjusza. Około 200 krajów zgodziło się wziąć udział w porozumieniu i dołożyć wszelkich starań, aby pomóc naszej planecie.
Donald Trump oświadczył opuszczenie porozumienia klimatycznego w Paryżu w 2017 roku i stało się oficjalne, że USA wycofały się z porozumienia 4 listopada 2020 r., stając się pierwszym krajem, który wycofał się z porozumienia. Wraz z nową administracją w drodze w styczniu 2021 r., oznacza to początek wielu potencjalnych ulepszeń.
Tymczasem wiele innych krajów stawia naprzód z agresywną polityką i celami walki ze zmianami klimatu. Nowa Zelandia właśnie ogłosiła kryzys klimatyczny i zaatakuje swoje cele klimatyczne, aby być neutralnym pod względem emisji dwutlenku węgla do 2025 roku. To ogromny skok w wysiłkach, ponieważ ustawa przyjęta przez Jacindę w jej pierwszej kadencji miała być neutralna pod względem emisji dwutlenku węgla do 2050 roku.
4. Nieodwracalne szkody zostały już wyrządzone
Co się stanie, jeśli te cele nie zostaną osiągnięte? Oto kilka przykładów tego, czego możesz się spodziewać w latach dwudziestych w następnej dekadzie, niezależnie od tego, jakie działania zostaną podjęte.
Jeśli w ciągu najbliższych 4 lat nie zostaną podjęte masowe zobowiązania do bezpośredniej walki z tymi skutkami, katastrofalne skutki zostaną znormalizowane w naszym codziennym życiu. Jest już widziany na całym świecie.
Ze względu na zagrożenie, że całe amerykańskie miasta, takie jak Nowy Jork i Miami, znajdą się pod wodą, nie ma już czasu na czekanie na akcję. To nie jest debata.
Opinions and Perspectives
To nie dotyczy już tylko naszego pokolenia. Decydujemy o losie wszystkich przyszłych pokoleń.
Część o miastach pod wodą naprawdę do mnie trafiła. Mieszkam na obszarze przybrzeżnym.
Zamierzam się tym podzielić z ludźmi, którzy nadal uważają, że zmiany klimatyczne nie są pilne.
Potrzebujemy więcej artykułów takich jak ten, które łączą działania korporacji z wpływem na klimat.
Kontrast między podejściem Nowej Zelandii a innych krajów jest uderzający.
Zastanawiam się, co powiedzą historycy o tym okresie, kiedy spojrzą wstecz na to, jak poradziliśmy sobie z kryzysem klimatycznym.
Harmonogram działań wydaje się nierealnie krótki, ale musimy spróbować coś zrobić.
Interesujące jest, jak artykuł przedstawia to jako kwestię przetrwania człowieka, a nie środowiska.
Artykuł mógł poruszyć kwestię możliwości ekonomicznych w przejściu na zieloną energię.
Jestem podbudowany zaangażowaniem młodszego pokolenia w walkę ze zmianami klimatycznymi. Wydaje się, że to rozumieją.
Musimy przestać debatować, czy zmiany klimatyczne są realne, i zacząć koncentrować się na rozwiązaniach.
Fakt, że jeden długodystansowy lot może zniweczyć w przeciwnym razie neutralny pod względem emisji dwutlenku węgla styl życia, naprawdę daje do myślenia.
Czytanie o oszustwach ExxonMobil doprowadza mnie do wrzenia. Jak to nie jest przestępstwem?
Artykuł przekonująco argumentuje za natychmiastowym działaniem, ale potrzebujemy bardziej konkretnych rozwiązań.
Chciałbym dowiedzieć się więcej o konkretnych politykach, które Nowa Zelandia wdraża, aby osiągnąć neutralność węglową do 2025 roku.
Wzmianka o nieodwracalnych szkodach jest otrzeźwiająca. Nie możemy cofnąć tego, co zostało zrobione, możemy jedynie zapobiec pogorszeniu się sytuacji.
Staram się zmniejszyć swój ślad węglowy, ale wydaje się to bezcelowe, gdy duże korporacje kontynuują działalność jak zwykle.
Porównanie indywidualnego śladu węglowego i zanieczyszczeń korporacyjnych jest naprawdę wymowne.
Nie możemy polegać tylko na rządach. Firmy i osoby prywatne również muszą się zaangażować.
Czteroletni harmonogram naprawdę wywiera presję na obecnych światowych liderów, aby działali teraz.
Myślę, że artykuł powinien wspomnieć również o wpływie na dziką przyrodę i ekosystemy, a nie tylko na ludzi.
Frustrujące jest to, że wiedzieliśmy o tym dziesiątki lat temu i zdecydowaliśmy się to zignorować dla zysku.
Przejście na energię odnawialną musi nastąpić szybciej. Mamy technologię, brakuje nam tylko woli politycznej.
Jestem ciekawy konkretnych zmian, które zobaczymy w latach 2020, o których artykuł wspomina, że są już nieuniknione.
Musimy przestać traktować to jako kwestię polityczną i zacząć postrzegać to jako naukową rzeczywistość, którą jest.
Artykuł mógł wspomnieć więcej o potencjalnych rozwiązaniach, zamiast skupiać się tylko na problemach.
Zauważyłem w mojej okolicy więcej ekstremalnych zjawisk pogodowych w ciągu ostatnich kilku lat. Przerażające jest myśleć, że to dopiero początek.
Fakt, że te zmiany zachodzą szybciej niż naturalne cykle, naprawdę mnie martwi. Jesteśmy na nieznanym terytorium.
Czy ktoś jeszcze czuje się przytłoczony skalą tego problemu? Czasami wydaje się niemożliwy do rozwiązania.
Doceniam, jak artykuł rozróżnia ratowanie planety i ratowanie ludzkości. Ziemia przetrwa, ale czy my przetrwamy?
To nie tylko kwestia regulacji. Potrzebujemy innowacji w energii odnawialnej i zrównoważonych technologiach.
Korporacje nie zmienią się, dopóki ich do tego nie zmusimy. Potrzebujemy silniejszych regulacji i odpowiedzialności.
Zaprzepaściliśmy szansę z Alem Gore'em w 2000 roku. Wyobraźcie sobie, gdzie bylibyśmy teraz, gdyby działania na rzecz klimatu rozpoczęły się wtedy.
Uważam za interesujące, że artykuł kładzie nacisk na ratowanie ludzi, a nie planety. To mocny sposób na przeformułowanie dyskusji.
Najbardziej martwi mnie wzmianka o Nowym Jorku i Miami, które potencjalnie mogą znaleźć się pod wodą. To już nie jest jakaś odległa przyszłość.
Porównanie naturalnych cykli ocieplenia trwających 10 000 lat z naszą obecną sytuacją, która dzieje się w ciągu dziesięcioleci, naprawdę pozwala spojrzeć na wszystko z innej perspektywy.
Pracuję w dziedzinie nauk o środowisku i mogę potwierdzić, że te osie czasu są dokładne. Najbliższe cztery lata są absolutnie kluczowe.
Jak ktokolwiek może jeszcze zaprzeczać zmianom klimatycznym, skoro dosłownie widzimy ich skutki? Pożary, powodzie i ekstremalne warunki pogodowe są tuż przed nami.
Ten artykuł porusza kilka dobrych kwestii, ale uważam, że jest zbyt alarmistyczny. Potrzebujemy zrównoważonej dyskusji, aby znaleźć realne rozwiązania.
Fakt, że USA wycofały się z Porozumienia Paryskiego, był ogromnym krokiem wstecz. Cieszę się, że w końcu wracamy na właściwe tory.
Zaangażowanie Nowej Zelandii w osiągnięcie neutralności węglowej do 2025 roku jest imponujące. Dlaczego inne kraje nie mogą pójść w ich ślady?
Myślę, że musimy skupić się na praktycznych rozwiązaniach, a nie na wskazywaniu palcem na korporacje. Co my, jako jednostki, możemy faktycznie zrobić?
Najbardziej zszokowało mnie to, że ExxonMobil wiedział o zmianach klimatycznych już w latach 70. XX wieku. Celowo nas okłamują od dziesięcioleci!
Fragment o kalkulatorze śladu węglowego BP otwiera oczy. Nie mogę uwierzyć, że próbowali zrzucić winę na konsumentów, jednocześnie powodując tę ogromną katastrofę związaną z wyciekiem ropy.
Właściwie, jeśli uważnie przeczytasz artykuł, to odnosi się on do tego konkretnego punktu dotyczącego cykli ocieplenia. Kluczową różnicą jest bezprecedensowa szybkość obecnego ocieplenia w porównaniu z historycznymi wzorcami.
Nie zgadzam się, że sytuacja jest tak pilna, jak to przedstawiają. Ziemia przechodziła już wcześniej cykle ocieplenia i jesteśmy po prostu w kolejnym.
Przedstawiona tutaj oś czasu jest absolutnie przerażająca. Nigdy nie zdawałem sobie sprawy, że mamy tak krótkie okno na wprowadzenie znaczących zmian.