Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
De COP26-top is voorbij en de wereld had goede hoop dat haar leiders met een gezond verstand en unaniem actieplan zouden komen om de klimaatverandering een halt toe te roepen en mogelijk terug te draaien. De realiteit bestond uit vage, zwakke, halfslachtige, onhaalbare beloften; die kwamen met tegenzin en met tegenzin van leiders die daadwerkelijk profiteren van industriële emissies en ontbossing.
De media willen schijnbaar dat we allemaal verdeeld zijn en ruzie maken over zaken als homofobie, transfobie en racisme. Hoewel dit belangrijke factoren zijn die we moeten uitroeien voor toekomstige generaties, houden deze zaken het echt urgente nieuws buitenspel en dienen ze alleen om onze aandacht te verleggen en kranten te verkopen.
Pagina één, elke dag, zou ontbossing en klimaatverandering moeten zijn. Niemand wil echter horen dat we in 2050 allemaal wanhopig op zoek zijn naar gewassen, water, lucht en brandstof. En dat raakt iedereen: ongeacht ras, seksualiteit, geslacht of geloofsovertuiging.
Ontbossing is het meest urgente probleem in de wereld, omdat bomen een cruciale rol spelen bij het vangen van koolstofdioxide. Wanneer een boom wordt gekapt, komt al het vastzittende koolstofdioxide vrij in de lucht, wat schadelijk is voor de lucht die we inademen en bijdraagt aan de opwarming van de aarde. Slechts één volwassen boom kan elk jaar 48 pond koolstofdioxide opnemen. Momenteel worden er elke dag 2,47 miljoen bomen gekapt.
In een wereld die zo technologisch geavanceerd is als de onze, waarin onze soort de slimste levensvormen op aarde wordt, is het moeilijk voor te stellen hoe we zo blind en zo dom kunnen zijn voor de vernietiging van onze eigen wereld om ons heen. In haar hebzucht consumeert de mensheid bomen voor houtwinsten in een oogstrelend tempo, zelfs als ze weet wat de schadelijke gevolgen zijn.
Het wereldwijde verlies van bomen zou onze manier van leven en die van miljoenen andere soorten onherroepelijk verwoesten. Dus waarom zou de mensheid zo graag haar eigen uitroeiing willen bespoedigen? Zijn we de Ouroboros geworden, de slang die zijn eigen staart opeet? Hier zijn nog 9 andere overwegingen om over na te denken over ontbossing.
Ontbossing vindt van nature overal ter wereld plaats, maar het meest opvallende en urgente gebied bevindt zich in het Amazoneregenwoud. De Amazone is het meest biodiverse gebied ter wereld, met minstens 3 miljoen soorten en meer dan 2.500 soorten bomen, en niet te vergeten ongeveer een miljoen inheemse mensen. Dus daar moeten we (voorlopig) onze inspanningen op concentreren. Alle ogen moeten gericht zijn op de Braziliaanse overheid en zich afvragen waarom ze toestaan dat zoveel bomen worden gekapt, soorten worden uitgestorven, broeikasgassen vrijkomen en inheemse volkeren worden bedreigd.
De Braziliaanse president Jair Bolsonaro heeft beloofd een einde te maken aan de illegale ontbossing van het Amazonegebied tegen 2028, een verklaring die volledig haaks staat op de recordhoge houtkapcijfers die tegelijkertijd werden behaald. De illegale houtkap van de Amazone is dit jaar met maar liefst 67% gestegen ten opzichte van vorig jaar en is in het algemeen onder het bewind van Bolsonaro geholpen en gestimuleerd. 2028 is over 6 jaar, wat genoeg tijd is om de biodiversiteit effectief te vernietigen, en in het huidige tempo nog steeds minstens 438.000.000 hectare te vernietigen.
Onze zwakke leiders moeten op de knoppen van Brazilië drukken, ervoor kiezen om Bolsonaro omver te werpen, en in het algemeen de getroffen gebieden in de schijnwerpers zetten of live in de gaten houden om de schuldigen te benoemen en te schamen. Velen beschouwen Bolsonaro zelf als verantwoordelijk voor de huidige stijging van de houtkapcijfers in Brazilië in de afgelopen jaren, en gaan zelfs zo ver dat ze hem beschuldigen van misdaden tegen de menselijkheid.
De veehouderij, en in het bijzonder de rundvleesproductie, is goed voor 80% van het ontgonnen land in het Amazonegebied. De menselijke vraag naar rundvlees neemt steeds meer toe, dus er moeten weidegronden worden aangelegd voor steeds meer vee. Enig idee waar dat land wordt gemaakt? 60% van de wereldwijde akkergrond wordt gebruikt voor de productie van rundvlees. Naar schatting is de veehouderij alleen al verantwoordelijk voor ongeveer 30% procent van de ontbossing.
Dus met zulke schokkende gegevens over de veehouderij, hoe kunnen we dit bestrijden? Het is allemaal goed en wel om vee op een duurzaam niveau te houden, maar de menselijke bevolking is niet duurzaam en bijna iedereen wil vlees. We kunnen geen vee houden op bestaand land, omdat ze alle gewassen opeten, en na verloop van tijd verliest dat bestaande land zijn akkerbouwvermogen. Agressieve uitbreiding van landbouwpraktijken vereist meer ruimte, omdat dieren meer calorieën nodig hebben om te eten dan ze produceren voor de mensen die ze voeden.
Wij als diersoort kunnen onze vleesinname sterk verminderen, naar de verpakkingen kijken voor verantwoord geproduceerde producten, of zelfs het vlees helemaal weglaten. Plantaardig vlees is een markt in ontwikkeling, maar het prijskaartje ligt nog steeds hoger dan dat van het 'echte ding', dus voorlopig gaat het misschien niet zo goed van start als het zou moeten.
Indonesië heeft het op twee na grootste tropische woud ter wereld, maar door illegale houtkap is de laatste jaren het areaal gehalveerd om plaats te maken voor plantages zoals soja. In de afgelopen 20 jaar is ongeveer 23.000.000 hectare verloren gegaan. De Indonesische president Joko Widodo heeft onlangs de COP26 2030-deal ondertekend, maar een deel van zijn parlement was daar niet blij mee.
Viceminister van Buitenlandse Zaken Mahendra Siregar koos ervoor om de terminologie en formulering rond 'ontbossing' te muggenziften, ongetwijfeld in een poging om door te gaan met lopende ontwikkelingsplannen.
De Indonesische minister van Milieu Siti Nurbaya Bakar zei dat (ondanks de ondertekening van de COP26-overeenkomst) ontwikkeling de topprioriteit van Indonesië blijft, en verklaarde dat het noodzakelijk is plaats te maken voor wegen. Waarom deze voorgestelde wegen nu gemaakt moeten worden (terwijl het leven tot nu toe prima was zonder hen) blijft een raadsel.
In een Facebook-bericht zei ze:
„De enorme ontwikkeling van het tijdperk van president Jokowi mag niet stoppen in naam van koolstofemissies of in naam van ontbossing.”
„De natuurlijke rijkdom van Indonesië, inclusief bossen, moet worden beheerd voor gebruik volgens duurzame principes, en niet alleen eerlijk zijn”
Deze afwijzende houding is een teleurstellende hindernis die door Indonesië moet worden verzoend en moet instemmen met de belofte van 2030, waarbij het geen „oneerlijke” overeenkomst wordt genoemd terwijl die duidelijk eerlijk is voor de wereld als geheel.
De sojateelt draagt ook bij aan ontbossing, met name in de VS, Brazilië en Argentinië, en wordt massaal geïmporteerd door China. Soja zit in veel alledaagse producten, waaronder diervoeders en vleesvervangers. Een vicieuze cirkel dus, voor iedereen die de ontbossing wil verminderen door plantaardig vlees te eten om de rundvleesproductie tegen te gaan. Als we morgen allemaal zouden overstappen op plantaardig voedsel, zou de vraag naar sojaproductie nog steeds belangrijke bosbouw wegnemen, maar dan met de verminderde methaancapaciteit van vee.
Palmolie is een ongelooflijk diverse olie die wordt gebruikt in meer dan de helft van de verpakte voedingsproducten die we tegenwoordig kopen. Het zit in bijna alles wat we kopen, van pizza's tot chocolade tot lippenstift. De lange levensduur en veelzijdigheid maken het tot een zeer gewild product voor de landbouw.
Het probleem is echter dat voor het maken van meer palmoliebomen ontbossing nodig is om er een 'boerderij' van te maken. Sommigen zullen misschien beweren dat het 'bomen zijn die bomen vervangen, dus waar is de schade? ' Hoewel ze op zichzelf nog steeds bomen zijn, maakt hun gebrek aan biodiversiteit deze bijzondere boombossen nog niet aantrekkelijk voor wilde dieren, dus vanuit het perspectief van de dieren is dat specifieke land nog steeds verloren gegaan. Ook kunnen palmoliebomen niet zo effectief koolstof vasthouden of zuurstof opnemen als de oudere bomen die worden vernietigd.
Vele miljoenen soorten zijn al uitgestorven of hebben hun huizen verloren door ontbossing. Enkele van de meest opvallende zijn nu orang-oetans, pygmee-olifanten en Sumatraanse neushoorns. De arrogantie van de hebzucht van de mens heeft vele onschuldige mooie wezens de dood ingejaagd. De Formosan Clouded Leopard, Spix's Macaw en Mount Glorious Torrent Frog, allemaal verdwenen in de afgelopen 20 jaar in de naam van het jagen op hout en rundvlees.
Zelfs als we de ontbossing op dit moment volledig zouden stoppen, voor onbepaalde tijd, zouden duizenden soorten niet terug kunnen komen. De evolutie heeft ze gedurende miljoenen jaren geperfectioneerd, maar nu zijn ze in de afgelopen eeuw voor altijd verloren gegaan, sinds de uitvinding van de bulldozer en de kettingzaag.
Ontbossing zou aanzienlijk worden verminderd als er geen steun zou zijn van bepaalde financiers. Of dat nu bij banken is of bij grote bedrijven, als de financieringsbronnen zouden worden genoemd en beschaamd, zouden we misschien deze clandestiene bedrijven kunnen ontmaskeren zodat ze hun praktijken zouden veranderen. Het is echter moeilijk om de schuld over één bedrijf te verdelen, gezien de schimmige aard van de exportmiddelen. Dus wie zijn enkele van de bedrijven waar we met de vinger naar kunnen wijzen?
In een rapport van de NGO Mighty Earth stelden ze dat Cargill „een van de grootste bedrijven is die bijdraagt aan ontbossing”. Cargill is actief betrokken bij de vernietiging van de Amazone om plaats te maken voor de productie van soja en rundvlees, en profiteert daarbij van de vernietiging ervan. Ze kopen op onverantwoorde wijze cacao uit Ghana en palmolie uit Maleisië en Indonesië. Tot de klanten van Cargill behoren McDonald's, Burger King, Walmart en Unilever. Allemaal grote bekende namen, dus je begrijpt de omvang van het probleem.
Andere bekende bedrijven zijn onder meer IKEA, waarvan de leveranciers VGSM vorig jaar de schuld kregen voor het gebruik van illegaal gekapt hout dat in Oekraïne is gekapt. Meer recent werden ze in verband gebracht met de verkoop van kindermeubilair gemaakt van illegaal gekapt hout in beschermde Siberische bossen.
Een andere boosdoener die laag scoort op de Forest 500 Index is Starbucks. Hun vraag naar papier, pulp, soja en palmolie is schokkend en ze hebben niet voldoende bewijs kunnen leveren dat ze op verantwoorde wijze worden gewonnen. Een onderzoek van de Wall Street Journal heeft ook schendingen van de mensenrechten op Maleisische plantages vastgesteld.
Dus met alle verwarring over verantwoord geproduceerde goederen, bij wie kunnen wij als consumenten precies veilig kopen? Kunnen we de situatie veranderen met onze keuzes van producten die we kopen? De algemene vuistregel is om het logo van The Frog Rainforest Alliance te volgen dat je zou moeten zien op sommige populaire merken, in sommige populaire winkels. De volledige lijst vind je hier.
Andere oplossingen kunnen zijn om lokaal geproduceerde groenten en fruit te kopen, bijvoorbeeld op de lokale boerenmarkten. Hier weet je dat er geen fruit is verscheept dat in de tropen is geteeld. Er zijn veel milieuvriendelijke wasproducten op de markt die een alternatief bieden voor Unilever en Procter & Gamble door recyclebare of minimale verpakkingen te gebruiken en minder schadelijke chemicaliën te bevatten.
De wereldbevolking zal naar verwachting stijgen tot 9,8 miljard in 2050 en tot 11,2 miljard in 2100. De rundvleesproductie neemt nu al in een onhoudbaar tempo toe, ten koste van ons kostbare ecosysteem.
Als er snel niets actief wordt gedaan, als er geen praktijken voorgoed drastisch worden veranderd, dan zal de wereld zoals we die kennen in 2050 chaotisch zijn. Verschillende scenario's zijn geschetst in het aangrijpende The Future We Choose van Christiana Figueres en Tom Rivett-Carnac.
Wetenschappers hebben getheoretiseerd dat de lucht zo vol koolstofdioxide zal zijn dat de temperatuurstijging ondraaglijk wordt. In Europese landen wordt het in de zomer naar verwachting rond de 40 graden en in de equatoriale landen rond de 60 graden.
De lucht zal besmet zijn met voorheen sluimerende ziektes, blootgesteld door de steeds smeltende permafrost. Malaria, dengue en cholera zullen naar verwachting ons immuunsysteem aantasten, omdat we er nog nooit eerder aan zijn blootgesteld. Water wordt een nog waardevollere hulpbron.
De weersomstandigheden zullen wisselvallig zijn, waardoor er meer stormen en tornado's zullen ontstaan dan ooit tevoren. Door overmatig gebruik wordt de voorheen vruchtbare grond droog. We staan echt aan de vooravond van een tijdperk van pest.
Migranten uit landen die te warm zijn geworden zullen vluchten naar landen die koeler zijn en economieën zullen omvallen. Onrust, honger, dorst en wanhoop onder de bevolking zullen ongetwijfeld leiden tot conflicten en oorlog. Deze generatie zal de volgende gedoemd hebben.
Kortom, stoutmoedige beslissingen in onze energiesector moeten snel worden uitgevoerd, maar dat betekent dat we een serieuze hoeveelheid geld moeten investeren, niet alleen in onze eigen landen maar ook in armere ontwikkelde landen, om ze in overeenstemming te brengen met de doelstelling voor 2050.
Beloften moeten meer zijn dan kletspraat over PR om de indruk te wekken dat ze zorgzaam zijn. Bepaalde bedrijven en overheden moeten controleren of ze afkomstig zijn van betrouwbare bronnen, en degenen die dat niet doen, moeten snel gevolgen hebben.
Wat kunnen wij als consumenten in de tussentijd doen om de effecten van ontbossing te verminderen? Om te beginnen kunnen we onze inname van rundvlees verminderen, of naar plantaardig vlees kijken. Idealiter zou plantaardig vlees goedkoper zijn dan 'echt' om klanten aan te trekken.
We kunnen zo papierloos mogelijk werken, waar mogelijk. In een tijd waarin we sms'jes en e-mails kunnen verzenden, tekenen op tabletschermen en schermen kunnen gebruiken om te schrijven en spreadsheets, is het moeilijk te begrijpen waarom vellen voor schrijfpapier nodig is.
We kunnen The Frog volgen bij onze aankopen, om er zeker van te zijn dat ten minste enkele van de producten die we consumeren gecertificeerd zijn door de Rainforest Alliance. Vooral bij aankopen van thee en koffie. Op onze beurt kunnen we ook kijken of er sojavrije of palmolievrije producten zijn, hoewel ik begrijp dat dit er maar weinig zijn, gezien het feit dat deze laatste op grote schaal wordt gebruikt.
We kunnen waar mogelijk teruggewonnen, gerecycled of tweedehands hout gebruiken om ervoor te zorgen dat we de vraag naar houtkap niet verhogen. Meubels gemaakt van MDF zijn bijvoorbeeld perfect net zo onderhoudsvriendelijk als echt hout. Het is misschien niet echt, maar een kledingkast of dressoir met fineerhouteffect zal u net zo goed van pas komen. Of je kunt tweedehands houten meubels kopen bij liefdadigheidswinkels die al bestaan. Je zou kunnen kiezen voor PVC-tuinmeubelen of schuurtjes in plaats van hout, dat sowieso oneindig veel weerbestendiger is.
Wat nog belangrijker is, we kunnen onze regering blijven lastig vallen. Petities voor verandering ondertekenen, zo luidruchtig mogelijk zijn op onze sociale media, mensen aan het praten krijgen en luisteren. Doneer aan een aantal van de verschillende fondsen zoals WWF, World Land Trust en de Rainforest Alliance. Het is het beste wat jij en ik kunnen doen. Mijn eigen actie is juist dit artikel, in de hoop mensen op te leiden en aan te sporen die iets meer kunnen doen om tot actie over te gaan.
Ik overweeg enkele van deze suggesties op mijn werkplek te implementeren. Elk bedrijf zou zijn steentje moeten bijdragen.
Het feit dat we mensen in 2023 nog steeds moeten overtuigen dat dit een echt probleem is, is verbijsterend.
Het is belangrijk om te onthouden dat duurzame keuzes op de lange termijn vaak geld besparen. Het gaat niet altijd om meer uitgeven.
Ik heb nog nooit nagedacht over het verband tussen ontbossing en de verspreiding van ziekten. Het gaat niet alleen om bomen.
Het artikel maakt echt duidelijk hoe dit probleem iedereen treft, ongeacht waar we wonen.
Ik denk na over hoeveel oude bomen we verliezen. Het kost generaties om te vervangen wat we in minuten vernietigen.
Me net aangemeld om maandelijks aan het WWF te doneren na het lezen hiervan. Ik heb het gevoel dat ik meer moet doen dan me er alleen maar zorgen over maken.
De vermeldingen van burgerlijke onrust en conflicten als gevolg van milieuproblemen zijn ontnuchterend. Dit heeft invloed op alles.
Ik probeer mijn kinderen hierover voor te lichten. Ze zijn eigenlijk milieubewuster dan veel volwassenen.
Interessant hoe het artikel ontbossing verbindt met toekomstige migratiecrisissen. Deze problemen zijn allemaal met elkaar verbonden.
Het artikel maakt goede punten over betaalbare oplossingen. Niet iedereen kan drastische veranderingen doorvoeren, maar we kunnen allemaal iets doen.
We moeten dit echt niet langer als een toekomstig probleem behandelen. De effecten zijn er nu al.
Die temperatuurvoorspellingen voor 2050 zijn alarmerend. 40 graden in Europa zou grote gebieden praktisch onleefbaar maken.
Ben begonnen met het gebruiken van een tablet voor het maken van aantekeningen in plaats van papier. Kleine verandering, maar als iedereen het zou doen, stel je de impact voor.
De sectie over Indonesische wegen herinnert me eraan hoe kortzichtig ontwikkeling kan zijn. We hebben duurzame infrastructuurplanning nodig.
Net geleerd over de permafrostziekten die in het artikel worden genoemd. Dat is een eng aspect waar ik nog niet eerder aan had gedacht.
Heeft iemand anders de laatste tijd meer extreem weer opgemerkt? De voorspellingen van het artikel over 2050 lijken niet zo vergezocht.
Ik waardeer hoe het artikel het grote geheel in evenwicht brengt met praktische stappen die we als individu kunnen nemen.
De suggestie over PVC-tuinmeubelen is praktisch, maar ik maak me zorgen over het vervangen van natuurlijke materialen door meer plastic.
Ik heb mijn lokale vertegenwoordigers over dit probleem geschreven. Ze moeten weten dat we om meer geven dan alleen de economie.
Het punt over sojaproductie is interessant. Zelfs proberen goed te doen door plantaardig te eten, kan onbedoelde gevolgen hebben.
Waar ik me het meest zorgen over maak, is hoe sommige regeringen actief lijken te werken tegen bosbehoud.
Mijn familie is begonnen met het volgen van de Rainforest Alliance-certificeringen voor onze boodschappen. Het is eigenlijk niet zo moeilijk als we dachten.
De statistieken over de absorptie van koolstofdioxide door bomen zijn verbazingwekkend. Elke volwassen boom neemt 22 kilo per jaar op.
Als we naar het grote geheel kijken, is het duidelijk dat we zowel individuele als systemische verandering nodig hebben om dit probleem aan te pakken.
Klopt over MDF, maar het is meestal gemaakt van afvalhout dat anders zou worden weggegooid. Nog steeds beter dan het kappen van nieuwe bomen.
In het artikel wordt MDF genoemd als alternatief, maar is dat niet nog steeds gemaakt van houtproducten? We hebben betere alternatieven nodig.
Ik heb de laatste tijd een paar geweldige tweedehands meubelstukken gevonden. Geen behoefte aan nieuwe houtproducten als er al zoveel is.
Deze bedrijven hebben meer nodig dan alleen maar aan de schandpaal nagelen. We hebben daadwerkelijke juridische gevolgen nodig voor het vernietigen van de toekomst van onze planeet.
Het verband tussen rundvleesproductie en ontbossing heeft me echt de ogen geopend. Ik ben overgestapt op vleesvrije dagen per week.
Vindt iemand anders het ook niet gek hoe de media dit probleem nauwelijks behandelen? We horen meer over roddels over beroemdheden dan over ontbossing.
Net begonnen met composteren en mijn eigen groenten kweken. Kleine stap, maar het voelt goed om deel uit te maken van de oplossing.
De voorspelling voor 2050 is angstaanjagend, maar voelt als een wake-up call. We moeten nu echt handelen voordat het te laat is.
Ik vind het ironisch dat we bossen vernietigen om palmoliebomen te planten. Lijkt me zo'n achterlijke denkwijze.
Het artikel maakt een goed punt over papierloos werken. In mijn kantoor hebben we het papierverbruik met 80% verminderd door simpelweg over te schakelen op digitale documentatie.
We zouden meer druk moeten uitoefenen op grote bedrijven zoals Cargill en IKEA. Ze hebben de macht om echte verandering te bewerkstelligen, maar kiezen in plaats daarvan voor winst.
Interessant punt over Follow The Frog-certificering. Ik heb net mijn keuken gecontroleerd en verschillende producten met dat label gevonden die ik nog niet eens had opgemerkt.
Het deel over het uitsterven van soorten brak mijn hart. Als deze dieren eenmaal weg zijn, is er geen weg meer terug.
Heeft iemand anders gemerkt hoe palmolie letterlijk overal in zit? Ik probeerde het te vermijden en realiseerde me dat het bijna onmogelijk is zonder grote veranderingen in levensstijl.
Ik werk in de bouw en we zijn begonnen met het gebruik van meer gerecyclede materialen. De vraag naar duurzame alternatieven groeit zeker.
Je maakt een goed punt over betaalbaarheid, maar er zijn nog steeds manieren waarop we kunnen helpen zonder meer uit te geven. Minder papier gebruiken, tweedehands meubels kopen, deze dingen besparen eigenlijk geld.
Het standpunt van de Braziliaanse regering is bijzonder alarmerend. Een toename van 67% in illegale houtkap onder Bolsonaro's bewind? Dat is crimineel.
Het is beangstigend om na te denken over hoe de wereld er in 2050 uit zal zien als we in dit tempo doorgaan. Mijn kinderen zullen zo'n andere planeet erven dan waar wij mee zijn opgegroeid.
Het deel over de ontwikkelingsplannen van Indonesië frustreerde me echt. Hoe kunnen ze nieuwe wegen prioriteren boven het behoud van cruciaal bosgebied?
Dat is precies waarom overheden moeten ingrijpen en duurzame opties betaalbaarder moeten maken door middel van subsidies. We kunnen niet verwachten dat individuele consumenten alle verantwoordelijkheid dragen.
Hoewel ik het ermee eens ben dat ontbossing een serieus probleem is, lijken sommige van deze oplossingen onrealistisch. Niet iedereen kan zich plantaardige alternatieven of gecertificeerde duurzame producten veroorloven.
De statistieken over veeteelt zijn onthullend. Ik ben eigenlijk begonnen met het verminderen van mijn rundvleesconsumptie nadat ik had geleerd over de impact ervan op ontbossing.
Ik vond dit artikel zeer verontrustend. Het feit dat we dagelijks 2,47 miljoen bomen verliezen is absoluut verbijsterend. We moeten echt wakker worden en nu actie ondernemen.