Boeken die je kijk op het leven zullen veranderen

Als literatuurstudent zijn boeken een fundamenteel onderdeel van mijn studie en van mijn leven. Zozeer zelfs dat ik van plan ben om Engelse les te geven nadat ik de universiteit heb afgerond. Ik geloof dat literatuur zo'n mooie kunst is en dat elk boek zoveel betekenis heeft.

Met dat in gedachten zijn hier 6 boeken die de kracht hebben om je kijk op het leven te veranderen.

1. Matilda van Roald Dahl

Ja! Matilda is een kinderboek. Maar toch eindigt Roald Dahl zijn roman met zo'n prominente boodschap: dat de definitie van familie niet alleen biologische relaties zijn. Dahl verkent dit door gebruik te maken van de relaties van hoofdpersoon Matilda met andere personages, met name haar ouders en Miss Honey.

De liefde die Matilda en Miss Honey voor elkaar hebben was sterker dan wat de Wormwoods haar ooit zouden kunnen geven, ondanks dat de Alsem haar biologische ouders zijn.

Ik had hier echt een band mee, mijn ouders zijn fantastisch, ik heb gewoon ongelooflijk veel geluk dat ik ook vrienden heb die ook familie voor mij zijn geworden, rolmodellen van grote zussen of „tweede moeders” met wie ik biologisch niets te maken heb. Matilda leerde me dat die leden van mijn familie de titel 'familie' niet minder verdienen omdat we geen bloedbanden hebben; zolang de liefde er is, dat is het enige dat telt.

Dit is zo van toepassing op het leven dat de les dat familiebanden niet beperkt zijn tot biologische relaties iemands kijk op het woord „familie” verandert. De manier waarop Dahl familie verkent, maakt de term veel inclusiever en erkent dat het traditionele kerngezin niet langer het „ideale” is voor de hedendaagse samenleving, aangezien Matilda het goed deed in een eenoudergezin onder de hoede van Miss Honey en alleen leed met de heer en mevrouw Wormwood als haar verzorgers.

Daarnaast verkent Dahl ook het belang van romans en van lezen. Matilda is een kind met een buitengewone intelligentie, en haar liefde en brede leesvaardigheid op zo'n jonge leeftijd tonen dit aan. Niet alleen dat, maar Dahl creëert het personage vakkundig om boeken te gebruiken als ontsnapping uit haar gezinsleven.

Haar slaapkamer in een huis waar ze mishandeld en onbemind wordt, wordt een veilige haven voor haar, allemaal dankzij boeken. Boeken nemen haar mee naar een andere wereld, waar geen veroordelende ouders zijn die haar niet waarderen, in plaats daarvan volgt ze de verhalen van haar favoriete fictieve personages en raakt ze ondergedompeld in hun werelden.

Door het gebruik van het personage Matilda en haar relatie met boeken moedigt Dahl lezers en zijn jonge publiek aan om verder te gaan met lezen, door het voor te stellen als een prachtige ontsnapping uit een lastige realiteit. Matilda herinnert ons eraan dat romans echt zo'n mooie zegen zijn voor onze wereld, en niet te vergeten tijdloos! Kinderen verdienen het om met hen gezegend te worden. Lezen is niet iets dat klaar is om uit te sterven. Nu niet, hopelijk nooit.

2. Much Ado About Nothing van William Shakespeare

Vooral voor kinderen en tieners wordt het lezen van Shakespeare als buitengewoon moeilijk beschouwd. Maar door Much Ado About Nothing te lezen, kan deze visie worden gewijzigd, en dat heeft voor mij ook gedaan. Het was mijn GCSE Shakespeare-tekst en ik vond het een zeer toegankelijke tekst, en de plot is gemakkelijk te volgen. De taal is beschrijvend maar niet verwarrend en biedt daarom voldoende details op een toegankelijke manier.

Dit is niet alleen gemakkelijk te lezen, maar kan ook deuren openen en het vertrouwen vergroten om andere teksten van vele eeuwen geleden te blijven lezen, waardoor het perspectief verandert dat oudere teksten gevreesd moeten worden vanwege de taal, omdat ze niet gemakkelijker te begrijpen en te genieten zijn dan wat eerst werd gepresenteerd.

Ook leert het verhaal van de liefde van Benedick en Beatrice ons dat er maar zo lang twee zijn die hun liefde voor elkaar kunnen ontkennen, want liefde wint altijd. In wezen is liefde belangrijker dan haat. Hun weerstand om hun liefde toe te geven, maakt deze alleen maar sterker, waardoor de ultieme relatie ontstaat waar iedereen die leest, zelfs in C21, jaloers op is.

Daarentegen leert de relatie tussen Claudio en Hero ons dat hoe 'geschikt' een vrijgezel ook mag zijn, het tijd kost om die verbinding te vormen. Claudio's gebrek aan vertrouwen in Hero toont aan dat ze misschien nog niet zo snel klaar waren om te trouwen, omdat ze elkaar niet kennen, zoals Benedick en Beatrice.

3. Measure for Measure van William Shakespeare

Een ander toneelstuk van Shakespeare, Measure for Measure, heeft echt mijn kijk op het leven veranderd; in het bijzonder veranderde het mijn kijk op literatuur en als Engelse student is literatuur een groot deel van mijn leven.

Measure for Measure wordt gecategoriseerd als een tragikomedie, wat betekent dat het elementen van een Shakespeare-tragedie combineert met die van een komedie. Ik vond dit zo intrigerend omdat Shakespeare bekend staat om zijn komedies die op beroemde wijze eindigen in een huwelijk, en zijn tragedies, die beroemd eindigden in de dood. Het concept om beide in één toneelstuk te coveren was me dan ook vreemd, maar het werkte echt.

Dit stuk heeft de kracht om je zowel aan het lachen als aan het rouwen te maken, het kan je kijk op een van de beroemdste literaire iconen aller tijden veranderen, want dit stuk lijkt niet zo eenvoudig als het einde van „nog lang en gelukkig” of „iedereen sterft” van toneelstukken van Shakespeare. Door je kijk op Shakespeare te veranderen in een literatuurliefhebber, kan dit stuk dus je kijk op het leven als geheel veranderen.

4. Pride and Prejudice van Jane Austen

Als een van de beroemdste klassieke romans heeft Pride and Prejudice de kracht om zelfs de meest harteloze ziel hoop te geven op liefde. Het liefdesverhaal van Elizabeth Bennet en Mr. Darcy is een van de meest hartverwarmende; Elizabeths verzet en verzet tegen de noodzaak van een man in haar leven in een samenleving die een huwelijk noodzakelijk acht voor het voortbestaan van een vrouw, wordt alleen maar aantrekkelijk voor Darcy, en hij wordt verliefd op haar.

Ondanks dat de samenleving patriarchaal was in C18 en het huwelijk afhankelijk was van geld en status in tegenstelling tot liefde, hebben de aantrekkingskracht en liefde die tussen het paar groeit niet te maken met geld, maar zien ze elkaar van een dieper niveau, in tegenstelling tot de snelle en oppervlakkige matchmaking die gebruikelijk was in de tijd van Austen.

Net als Much Ado About Nothing onderzoeken Pride and Prejudice het idee dat liefde belangrijker is dan haat. De onwil van Elizabeth en Darcy om verliefd te worden, maakt hun uiteindelijke huwelijk voor lezers alleen maar feestelijker. Deze roman zal je kijk op het leven veranderen omdat het zoveel hoop op liefde geeft, omdat het het verhaal verkent van twee personages die leven in een samenleving die gebaseerd is op het trouwen met geld omdat ze van elkaar houden, niet voor financieel gewin.

5. Het verhaal van de dienstmaagd door Margaret Atwood

Als dystopische roman is het niet verwonderlijk dat er belangrijke levensboodschappen in deze roman zitten; dit in combinatie met de genialiteit van Atwood als auteur. Alles in de roman is ergens uit de geschiedenis overgenomen en is allemaal methodisch gegroepeerd om de dystopische samenleving, Gilead, te creëren.

Dit is op zichzelf al een boodschap: dat wij als mensen in staat zijn om een samenleving te creëren die zo wreed is als Gilead, omdat we alle dingen hebben gedaan die hebben bijgedragen aan de samenstelling van Gilead, dus moeten we voorzichtig zijn met de manier waarop we de samenleving besturen om te voorkomen dat we ergens zo terechtkomen.

In wezen is de hele roman een waarschuwing voor mensen om niet te proberen controle te krijgen door middel van geweld of discriminatie. Als iemand die de roman leest een patriarchale kijk op het leven inneemt, dan is de boodschap om zijn perspectief te veranderen dat de samenleving niet kan functioneren als ze zoveel controle heeft over vrouwen en hun lichaam. Kortom, het is niet de 'plicht' van vrouwen om zich voort te planten en baby's te krijgen.

Ik ken persoonlijk mensen die zijn beoordeeld en gedefinieerd op basis van hun vermogen, of gebrek aan, om baby's te krijgen. „Een „" halve vrouw "” worden genoemd omdat ze onvruchtbaar is, of gevraagd worden „" wanneer krijg je kinderen? ""” benadrukt de nog steeds ouderwetse patriarchale waarden dat de plaats van een vrouw thuis is om kinderen te krijgen en op te voeden.

Door de creatie van de dienstmaagden door Atwood worden vruchtbare vrouwen gebruikt als machines en babymakers, en onvruchtbare vrouwen, als ze niet getrouwd zijn met een rijke man, zijn ze irrelevant voor de samenleving, die als bedienden in Gilead terechtkomen of worden gedood. Dit versterkt dus de patriarchale opvattingen die samenlevingen hadden en sommige, misschien wel, nog steeds hebben.

Atwoods duidelijke standpunt over de positie van vrouwen in de samenleving, uit 1985, geeft blijk van haar verlangen naar verandering in de samenleving, wat aantoont dat deze onderdrukking van vrouwen onrechtvaardig en oneerlijk is. Hoewel algemeen wordt erkend dat er stappen zijn ondernomen om meer gelijkheid tussen de seksen te bevorderen, wordt de hedendaagse samenleving nog steeds als patriarchaal afgeschilderd, aangezien de roman van Atwood vandaag de dag nog steeds relevant is, anders zou er geen populaire tv-show zijn geproduceerd, en een vervolg op de roman zou in 2019 niet zijn geschreven en gepubliceerd.

6. De Testamenten van Margaret Atwood

The Testaments is het vervolg op The Handmaid's Tale en zal je kijk op een van de personages, tante Lydia, volledig veranderen. Het heeft mijn eigen persoonlijke kijk op haar drastisch veranderd.

In de eerste roman is ze misschien wel een van de schurken van de roman en wordt ze enorm gehaat door lezers. Het personage brengt verdraaide bijbelse boodschappen over en gebruikt religie bijna als onderhandelingsinstrument om de vrouwen ervan te overtuigen haar, hun meerdere, te gehoorzamen. Bovendien is ze wreed tegen de dienstmaagden die door tante Lydia brutale straffen ondergaan.

Door dit alles klinkt ze als een klassieke literaire schurk. Het vervolg geeft echter een achtergrondverhaal over het personage, en hoe ze de rol kreeg toegewezen die ze binnen Gilead speelde, had ze geen keus.

De Testamenten geven de lezers een buitengewoon belangrijke boodschap: dat iemand meer inhoudt dan wat op het eerste gezicht lijkt, kortom, om nooit een boek te beoordelen op zijn omslag.

Deze roman zal je kijk op het personage volledig veranderen, wat ook kan leiden tot een verandering in je kijk op het leven, want in eerste instantie is de haat van lezers tegen tante Lydia zo sterk dat er geen kans is dat dat verandert. De nieuwe informatie die in het vervolg aan de lezers wordt verstrekt, moedigt lezers echter aan om vriendelijker en toleranter te zijn tegenover anderen en niet overhaast te oordelen over mensen. Mensen zijn ingewikkeld en iedereen heeft een verleden, dat op zichzelf erkenning verdient.

7. Ariel van Sylvia Plath

Ariel is een verzameling gedichten in tegenstelling tot een roman, maar de boodschappen die in de gedichten worden overgebracht zijn zo krachtig.

Plath worstelde een aantal jaren met haar geestelijke gezondheid, met name worstelde ze met depressies, wat leidde tot zelfbeschadiging en meerdere zelfmoordpogingen, waarvan de derde leidde tot de dood van Plath.

Haar gedichten in deze bundel behandelen een scala aan onderwerpen, waarvan er één rechtstreeks verband houdt met haar strijd op het gebied van geestelijke gezondheid, het titelgedicht, Ariel. Het gedicht gaat over de reis van de spreker op een paard en de uiteindelijke val waarbij het paard tot zijn eigen ondergang leidt, wat representatief is voor de zelfmoordpogingen van Plath.

De collectie bespreekt ook Plath's strijd tegen onvruchtbaarheid, toen ze het verlies van een van haar baby's leed. Dit is een belangrijk en nog steeds relevant punt om op te merken, omdat onvruchtbaarheid niet wordt „genezen” door andere baby's te verwekken. Plath noteert haar worstelingen met onvruchtbaarheid in haar gedicht Childless Woman, aangezien ze ook een baby heeft verloren, zoals de spreker in het gedicht deed.

De emotionele pijn en de strijd die gepaard gaat met onvruchtbaarheid mogen niet onopgemerkt blijven. Als een belangrijk onderwerp in de hedendaagse samenleving vestigt Plaths rauwe en emotionele verkenning hiervan in haar gedicht van meer dan een halve eeuw oud de aandacht op de strijd waarmee ouders worden geconfronteerd die verliezen, en het feit dat Plath op zo'n rauwe manier schrijft, de ware pijn niet uit de weg gaat, terwijl het huidige 'filter' van sociale media vaak niet nauwkeurig de intensiteit van deze ervaringen weergeeft. Het feit dat dit nu niet anders is vergeleken met toen Plath opnieuw aan het schrijven was, toont aan hoe belangrijk deze kwestie is.

De rauwe uitdrukking van Plath in deze collectie zal je kijk op het leven veranderen, omdat het zo openlijk de pijn van onvruchtbaarheid uitdrukt ondanks het feit dat je zwanger bent en op gezonde wijze bevallen van andere baby's, en hoe dit de pijn van onvruchtbaarheid nooit kan wegnemen.

8. The Great Gatsby van F Scott Fitzgerald

The Great Gatsby is zo'n krachtige roman.

We brengen onze kinderjaren door met werken voor het onderwijs om een goede baan te vinden en goed geld te verdienen. Geld wordt nog steeds beschouwd als een teken van succes. Maar The Great Gatsby betwist dit, zoals blijkt uit de uiteindelijke ondergang van Gatsby, ondanks zijn bezit van een serieus geldbedrag.

Hij werkt zijn hele volwassen leven en verdient geld om Daisy's liefde terug te verdienen. Maar hoewel hij het heeft verkregen, zijn ze niet bij elkaar gebleven en Gatsby sterft.

Als zodanig wordt in deze roman uiteindelijk bewezen dat het perspectief dat geld geluk kan kopen verkeerd is, waardoor je je afvraagt waarom je werkt om rijkdom te verwerven. Ik zie Gatsby als succesvoller dan Tom Buchanan omdat hij hard heeft gewerkt voor zijn rijkdom in plaats van dat het aan hem werd overgedragen. Fitzgerald presenteert Tom echter als winnaar, want hij wint Daisy en sterft niet aan het einde van de roman.