Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
Boeken zijn een grote afleiding geweest van de chaos van 2020. Tussen online lessen en binge-watching Netflix-shows kunnen we allemaal wel een pauze van onze schermen gebruiken. Er zijn veel boeken verschenen die de kijk op het leven veranderen en veel daarvan staan niet in de reguliere media.
Hier is de lijst met boeken die je kijk op het leven zullen veranderen:
The Kite Runner vertelt het verhaal van een rijke jonge jongen, Amir, en zijn vader die in het Afghanistan van de jaren 70 wonen. Het volgt het verhaal van vader en zoon en hun relatie met hun dienaar en zijn zoon. Als Rusland intrekt en de oorlog begint in Kabul, vluchten Amir en zijn vader naar de VS en verandert hun leven drastisch.
Het laat echt een kant van het Midden-Oosten zien waar veel Amerikanen niet aan denken. We zien vaak een door oorlog verscheurd Afghanistan, niet de prachtige cultuur en oude steden die er ook wonen. Het is een diepgaand boek over liefde en verlies, zowel in het gezin als in de levensstijl.
Turtles All the Way Down verkent relaties en behandelt psychische problemen. Aza Holmes herenigt zich met een oude vriend wanneer zijn vader vermist wordt en er is prijzengeld om informatie te vinden waarin haar beste vriendin geïnteresseerd is. Aza komt dichter bij de rijke Davis en moet met haar OCD omgaan terwijl ze probeert dichter bij hem te komen.
Auteur John Green doet fantastisch werk door de geest van iemand met OCS te onderzoeken, zo erg zelfs dat hij haar geestesziekte nooit echt een naam geeft. Je ziet de wereld door Aza's ogen en krijgt echt een idee van haar dagelijkse worstelingen.
Velen herinneren zich waarschijnlijk de film en zijn iconische cast, maar The Help is om zoveel redenen een fantastisch boek. Het verkent het leven van rijke blanke vrouwen en zwarte huishoudsters. Een van de blanke vrouwen komt terug van de universiteit en wil graag het leven van de dienstmeisjes horen.
Het gaat uitgebreid in op de manier waarop de dienstmeisjes denken en de manier waarop hoofdpersoon Skeeter anders moet omgaan met de dienstmeisjes en haar blanke vrienden. Het is echt een oogopenend boek over de segregatie in de VS in de jaren 60.
De schitterende prequel van The Hunger Games Trilogy, The Ballad of Songbirds and Snakes, vertelt het verhaal van president Snow als tiener en zijn beklimming tot president van Panem. Het begint met de 10e Hunger Games, een strijd op leven en dood die zich gewoon afspeelt in een sportarena; geen speciale omgevingen, weinig technologie, weinig camera's en slechts twee microfoons in de arena.
President Snow wordt menselijker: de kant van een schurk die je in veel romans en films niet ziet. Je begrijpt waarom hij denkt zoals hij doet, waarom hij zich op een bepaalde manier gedraagt. Het breidt The Hunger Games Trilogy echt uit op een compleet nieuwe manier.
Iedereen kent Henry VIII en zijn vrouwen, maar niet iedereen krijgt te horen wat ze hebben meegemaakt. Fatal Throne geeft je alle zeven verhalen, die heen en weer gaan tussen het standpunt van zijn vrouwen en zijn eigen gedachten erover.
Het geeft je echt een gevoel voor deze vrouwen en wat ze hebben meegemaakt. Ze zeggen altijd dat geschiedenis door de winnaars wordt geschreven en in veel gevallen lijkt het de koning te zijn, aangezien we hem vaak meer bestuderen dan zijn vrouwen op school. Dit boek laat je weten dat alle vrouwen op geen enkele manier schurken waren.
Een roman die vaak als een Amerikaanse klassieker wordt beschouwd, The Great Gatsby ziet de rijken vanuit de ogen van de armen. Dit boek volgt Nick Carraway terwijl hij naast de rijke en ongrijpbare Jay Gatsby woont. Dit boek doorbrak de barrière van perfectie die volgens velen gepaard gaat met rijkdom.
Gatsby creëert een valse naam, een nepleven, allemaal om hem te onderscheiden van zijn arme jeugd. Hij kan zelfs de vrouw van wie hij houdt de zijne laten zijn. Dit boek doodt het idee van rijkdom en perfectie, terwijl het ook het idee van „de Amerikaanse droom” terzijde wordt geschoven.
Dark Eden, geschreven door Chris Beckett, laat zien wat er met mensen gebeurt zonder menselijkheid. Op de planeet Eden leeft een dorp waar mensen voortdurend in duisternis leven. Vele jaren geleden kwam een groep mensen van de aarde en stortte neer op Eden. Twee bleven achter terwijl de anderen probeerden terug te keren naar de aarde voor hulp. Als ze niet terugkeren, besluiten ze om kinderen te krijgen.
Zonder de gebruikelijke samenlevingen op aarde hebben ze heel weinig structuur in hun leven, hebben ze vaak kinderen met wie dan ook en prijzen ze de laatste twee van de aarde als hun god. Ze geloven dat ze op een dag gered zullen worden als de mensen terugkeren om ze terug naar de aarde te brengen. Dit boek legt vast hoe krachtig hoop kan zijn, zelfs als de wereld donker lijkt.
The Last Lecture, geschreven door een universiteitsprofessor toen hij sterft aan kanker, gaat geenszins over kanker. Wetenschapsprofessor Randy Pausch van Carnegie Mellon vertelt zijn levensverhaal in het meest opbeurende perspectief dat hij kan. Nadat hij de diagnose alvleesklierkanker heeft gekregen, besluit hij zijn levensverhaal te schrijven en zijn uiterste best te doen om te zeggen hoe geweldig het leven kan zijn.
Hij legt uit hoe hij al zijn doelen heeft bereikt, dat hij zijn bucketlife wilde beëindigen en hoe hij wilde dat dit boek een cadeau zou zijn voor zijn kinderen en vrouw. Het zal je aan het lachen en huilen maken, maar je zult zien hoe het leven ten volle kan worden geleefd, zelfs als er niet veel tijd over is.\ 9. Kleine vrouwen
Dit is geen snelle avonturenroman, maar Little Women is een verhaal voor alle leeftijden. Vier jonge zussen spelen zich af in Amerika uit de Burgeroorlog en vechten tegen ontberingen en liefde tijdens hun overgang van meisjesjaren naar vrouwelijkheid.
Het maakt niet uit hoe oud of hoeveel broers en zussen je hebt, in dit boek kan iedereen zich wel ergens mee identificeren. Het vertelt over familie, liefde, vriendschap en verlies. De relatie die de zussen hebben is herkenbaar voor iedereen met een relatie tussen zus en broer en zus verandert nooit.
The Night is moeilijk te lezen, maar zeer noodzakelijk. Elie Wiesel was een kind toen hij door de Duitsers naar het beruchte Auschwitz werd gebracht. Het boek is een herinnering aan de verschrikkingen van de Holocaust en de hoop van het Joodse volk. Meestal wordt de Tweede Wereldoorlog gezien vanuit de ogen van de soldaten en de landen die hebben gevochten, maar dit geeft je een kijkje achter de schermen van de verschrikkingen van genocide.
Er zijn een miljoen en één geweldig boek. Deze boeken zijn zeker de moeite waard om te lezen. Als je ooit een Engelse les hebt gevolgd, heb je zeker een leraar veel te diep laten ingaan op de analyse van verhalen, maar misschien was dat een goede zaak. Misschien heeft dat zelfs je perspectief veranderd.
Ik heb net De Vliegeraar uitgelezen en ik ben helemaal sprakeloos. De manier waarop Afghanistan voor de oorlog wordt geportretteerd, opende echt mijn ogen voor een compleet andere wereld.
De Laatste Lezing heeft echt veranderd hoe ik naar de uitdagingen van het leven kijk. Het lezen over Randy Pausch's optimisme terwijl hij een terminale ziekte onder ogen zag, deed me nadenken over mijn eigen problemen.
Vindt iemand anders het ook fascinerend hoe The Great Gatsby nog steeds relevant aanvoelt vandaag de dag? De thema's over rijkdom en uiterlijk zijn misschien nu zelfs nog meer van toepassing.
Schildpadden tot in het oneindige heeft me geholpen de OCD van mijn vriend beter te begrijpen. Ik realiseerde me nooit hoe slopend opdringerige gedachten konden zijn totdat ik het las.
Ik ben het eigenlijk niet eens over The Help. Hoewel het goed geschreven is, voel ik me ongemakkelijk met de manier waarop het witte perspectieven centraal stelt bij het vertellen van zwarte verhalen.
De mentale gezondheidsrepresentatie in Schildpadden tot in het oneindige is ongelooflijk. John Green heeft echt vastgelegd hoe het is om met angst en OCD te leven.
Het lezen van Nacht op de middelbare school heeft mijn wereldbeeld volledig veranderd. Het zou verplichte lectuur moeten zijn voor iedereen.
Ik waardeer het echt hoe Fatal Throne de vrouwen van Henry VIII een stem geeft. We horen altijd zijn verhaal, maar krijgen zelden hun perspectieven.
Dark Eden klinkt fascinerend! Ik vind het geweldig hoe het de menselijke natuur en de opbouw van de samenleving vanaf nul onderzoekt.
Ik was er niet zeker van om The Ballad of Songbirds and Snakes te lezen, omdat ik zo van de originele trilogie hield, maar het zien van Snow's oorsprongsverhaal was een eye-opener.
Little Women resoneert anders als je het als volwassene leest. De worstelingen van de zussen voelen nu zoveel echter aan.
Ik vond de weergave van rijkdom in The Great Gatsby nogal oppervlakkig. Er is meer te ontdekken over klassendynamiek dan alleen het laten zien van rijke mensen die ellendig zijn.
Het lezen van deze boeken deed me beseffen hoe beschermd mijn wereldbeeld is geweest. Vooral De Vliegeraar en Nacht.
De Laatste Lezing deed me echt huilen. Het is geweldig hoe iemand die de dood onder ogen ziet, zoiets levensbevestigends kan schrijven.
Ik had in het begin moeite met Dark Eden, maar ben de unieke kijk op de menselijke samenleving en hoop gaan waarderen.
The Help heeft mijn perspectief wel veranderd, maar ik wou dat het de zwarte personages meer direct een stem had gegeven.
Schildpadden tot in het oneindige was voor mij een game-changer in het begrijpen van mentale gezondheid. Ik heb nog nooit OCD zo accuraat weergegeven gezien.
Fatal Throne laat echt zien hoe de geschiedenis gemanipuleerd kan worden door degenen aan de macht. Je vraagt je af welke andere historische perspectieven we missen.
De vriendschapsverhaallijn van De Vliegeraar brak mijn hart. Het laat echt zien hoe privilege en schuld relaties kunnen vormen.
Little Women's kijk op ambitie en genderrollen voelt nog steeds verrassend modern aan.
De beschrijvingen van Afghanistan van voor de oorlog in De Vliegeraar waren prachtig en hartverscheurend. We zien zelden die kant van het land.
Ik vind het geweldig hoe The Ballad of Songbirds and Snakes niet probeert Snow's acties te rechtvaardigen, maar ze alleen uitlegt.
Night is absoluut een moeilijk boek om te lezen, maar dat is precies waarom het zo belangrijk is. We hebben deze getuigenissen nodig.
The Great Gatsby laat echt zien hoe rijkdom de Amerikaanse droom kan corrumperen. Het door Nick's ogen zien maakt het nog krachtiger.
Het concept van Dark Eden is briljant. Het zet je echt aan het denken over hoe samenlevingen hun overtuigingen en structuren ontwikkelen.
Ik waardeer hoe The Help belangrijke gesprekken op gang bracht, zelfs als de aanpak niet perfect was.
The Last Lecture heeft me meer geleerd over leven dan welk zelfhulpboek dan ook dat ik ooit heb gelezen.
De benadering van mentale gezondheid in Schildpadden tot in het oneindige voelt zo authentiek omdat John Green putte uit zijn eigen ervaringen.
Fatal Throne deed me beseffen hoeveel van de geschiedenis van vrouwen is uitgewist of herschreven door mannen.
De manier waarop De Vliegeraar omgaat met schuld en verlossing is zo krachtig. Het blijft je bij lang na het lezen.
De March-zusters van Little Women doen me zo denken aan mijn eigen familiedynamiek.
Het lezen van The Ballad of Songbirds and Snakes zorgde er daadwerkelijk voor dat ik sympathie kreeg voor Snow, wat ik nooit voor mogelijk had gehouden.
Night zou gecombineerd moeten worden met moderne verslagen van genocide. De patronen die Wiesel beschrijft, blijven zich herhalen.
The Great Gatsby's kritiek op de rijken voelt nu relevanter dan ooit.
Dark Eden's verkenning van hoop in de duisternis is verrassend opbeurend.
The Help deed me nadenken over mijn eigen privilege en hoe ik het kan gebruiken om gemarginaliseerde stemmen te versterken.
De boodschap van 'The Last Lecture' over het bereiken van kinderdromen sprak me enorm aan.
'Turtles All the Way Down' heeft me geholpen mijn angst aan mijn familie uit te leggen. Ze begrijpen me nu beter.