Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
Als er buiten niet veel te doen is, is binge-streaming soms niet genoeg om jezelf tevreden te houden. Maar geloof het of niet, met een beetje gecomprimeerd perkament is het mogelijk.
Als je iets nieuws wilt proberen, of omdat je al je Netflix-aanbevelingen hebt uitgeput, zijn boeken een geweldige manier om jezelf thuis te vermaken. Maar hoe bepaal je waar je je aan overgeeft?
Hier zijn 10 boeken die je zullen helpen je horizon te verbreden:
Elke inzending in deze serie is te memorabel om in deze lijst te vermelden; tegelijkertijd verdienen ze allemaal een shoutout. Uit eigen ervaring staan deze titels in schril contrast met de grimmige horror waar King bekend om staat.
The Dark Tower neemt zijn lezers mee op een grootse reis van negen boeken, waarin de hoofdpersoon op zoek gaat naar de titeltoren en gaandeweg enkele dingen leert. Sommige dingen doen hem twijfelen aan de grondslagen van de werkelijkheid.
De manier waarop de boeken de toren beschrijven en de effecten ervan op het weefsel van het bestaan houden de lezer betrokken, waardoor ze de legitimiteit van deze oerstructuur, die nog steeds gehuld is in mysterie, in twijfel trekken.
Alle boeken zijn op hun eigen manier geweldig, omdat ze elk hun eigen plot en setting bieden. In alle opzichten worden de boeken door velen beschouwd als King's magnum opus, wat nog steeds geldt, ondanks de 16% Tomatometer-score van de film.
Net als bij Tower bevat Skulduggery Pleasant te veel goede elementen in elk boek die het onmogelijk maken om één enkele inzending uit te kiezen die het lezen waard is, zonder rekening te houden met het grotere plot.
De tijd die hij doorbracht met Mr. Pleasant en zijn leerling Valkyrie maakt deze boeken de moeite van het lezen waard, omdat ze, net als Harry Potter, de redenen onthullen waarom dreuzels zoals wij zich niet zouden moeten bemoeien met de wereld van magie.
De subplots in elke titel stellen de personages in staat om meer te weten te komen over zichzelf en de wereld van magie, van hun eigen innerlijke conflicten tot de bedreigingen die ze niet kunnen inschatten.
Landy houdt de lezer betrokken dankzij zijn toewijding aan karakterontwikkeling, naast de vele bochten naar links die deze boeken maken.
Van fantasie tot fetisjen, hier is de meest verontrustende indruk van de mentaliteit van de gewone perverseling in de literatuur. Lobokov bezorgt zijn lezers via visualisatie de verliefdheid die Humbert Humbert op zijn stiefdochter uitdrukt.
Pas in de eerste paar regels van het verhaal wordt de lezer zich schaamteloos bewust van het type persoon dat HH is, omdat hij liefde zoekt bij de enige vrouw die zijn vleselijke genoegens kan bevredigen. Zelfs als die vrouw minderjarig is.
Het verhaal volgt H.H. terwijl hij probeert de indruk te wekken van een oprechte, gezagsgetrouwe burger, terwijl hij ondertussen het druk heeft met de enige persoon die in zijn behoeften kan voorzien.
Zeggen dat dit verhaal niet voor bangeriken is, is maar half waar. Bij de eerste lezing zou men ofwel afgeschrikt kunnen worden door de ranzige taal van de heer Humbert, ofwel krampachtige kanten krijgen door te hard te lachen om de schandalige dialoog.
Net als bij de behoefte van HH om een andere kant van zichzelf te verbergen, moet een bijzonder nieuwsgierige wetenschapper hetzelfde doen met zijn meer impulsieve persoonlijkheid. Vanuit verschillende gezichtspunten toont Stevenson de lezer juist de contrasten die in ons allemaal kunnen bestaan.
Voor voorbijgangers is Hyde een doorsnee gedegenereerde persoon, die kinderen omver slaat zonder een oogje in het zeil te houden en gewoon een over het algemeen onheilspellend individu is. Toch is hij ook de beste representatie van ongeremde menselijkheid die de literatuur te bieden heeft.
Terwijl Jekyll moeite heeft om zijn alter-ego verborgen te houden, komt hij te veel in de verleiding om geen kattenkwaad te veroorzaken onder de lokale bevolking, terwijl Jekyll probeert een remedie voor zijn aandoening te zoeken.
Hoewel dit verhaal verouderd is, is het zeker niet de moeite waard om onder het tapijt te vegen. Bepaalde gebeurtenissen in deze chaotische wereld kunnen mensen doen handelen op manieren die ze normaal niet zouden doen, en dit boek biedt een mogelijkheid tot zelfreflectie.
In veel opzichten voelt de wereld voor sommigen apocalyptisch aan, wat niet duidelijker kan zijn dan in deze klassieker, die een van de weinige mensen volgt die na een verwoestende oorlog op aarde zijn gestrand.
Rick Deckard heeft moeite om te genieten van het weinige dat hij kan van de wereld, ondanks de constant sombere sfeer. Ondanks de deprimerende wereld en de nutteloosheid van dit alles, houdt Rick echter vol vanwege zijn ambities.
Rick is zijn oude, elektrische schapen beu en gaat op premiejacht om te sparen voor een echt landzoogdier om zichzelf een beetje voldoening te geven in die sombere wereld.
Iedereen die fan is van post-apocalyptische media zal dit boek een traktatie vinden. Voor Rick is het evenzeer een reis als voor de lezer om hem te zien proberen het te maken in een wereld die voortdurend probeert de hardst werkende mensen te isoleren.
Voortbordurend op het thema van uitputtende worstelingen, moet de hoofdpersoon in de hoofdrol zorgen voor zijn zieke moeder en broer met speciale behoeften, en moet hij ook als klerk in een mama-en-popwinkel werken voor zakgeld.
Het leven is zwaar voor Gilbert, die de wereld wil zien, maar dat niet kan, omdat hij thuis aan zijn verantwoordelijkheden geketend is. Hoewel hij het allemaal beu is, gaat Gilbert door in de hoop dat het uiteindelijk beter zal worden.
Gilberts broers en zussen kunnen maar zo veel helpen, want de een heeft de gewoonte om watertorens te beklimmen, terwijl de ander gewoon voor zichzelf wil leven. Het leven is zwaar voor deze familie, en het enige wat ze kunnen doen is wachten op iets dat hun leven zal veranderen.
Thuis vastzitten is een van die dingen waar veel jonge volwassenen zich mee kunnen identificeren, waardoor sympathie voor deze tekst kan worden gewekt, want die individuen moeten ook bijdragen aan familie terwijl ze proberen om spaargeld op te bouwen en verder te gaan.
Fouten maken is mens zijn, en daar is dit boek voor; om de ogen van de lezer te openen voor slechte gewoontes die ze zelf misschien hebben gedaan zonder dat ze het wisten.
Afgezien van het eigen ongemak, is dit werk essentieel om uit te leggen waarom het belangrijk is om een stap terug te doen en situaties vanuit een extern perspectief te bekijken, omdat de acties en reacties die je op iemand anders maakt er van buitenaf anders uit kunnen zien en klinken.
Als iemand het bij het verkeerde eind heeft, kan iemand die het reilen en zeilen van menselijke interactie niet kent, in bepaalde sociologische kringen ontdekken waar hij of zij staat door hem te helpen zijn sociaal gedrag te verbeteren.
Een paar jaar geleden kreeg ik een exemplaar van dit boek als kerstcadeau. Schreeuw naar mijn zus, want zonder haar vrijgevigheid was ik me misschien niet bewust geworden van de sociale onhandigheid waar ik vandaan kwam.
Om een idee te krijgen van wat anderen denken, helpt het soms om een stapje terug te doen en na te denken over wat anderen van het individu verwachten.
Als Criminal Minds gewoon niet genoeg is, helpt het om een boek te hebben dat een nieuwe sprong in het Mystery-genre biedt.
Dark Game bevat een verzameling waargebeurde spionageverhalen, die zich uitstrekken van de Revolutionaire Oorlog tot heden, en laat zien hoe niet alles is wat het lijkt achter de vijandelijke linies.
Zonder al te veel prijs te geven, onthullen de verhalen in deze bloemlezing de tactieken van degenen die risico's hebben genomen om buitenlandse entiteiten te infiltreren en essentiële informatie naar hun thuisland te brengen.
Het leuke van Mystery in fictie is dat het het publiek in staat stelt theorieën te maken over wat er gaat gebeuren op basis van het weinige bewijs dat wordt geleverd. In sommige opzichten is Dark Game het dichtstbijzijnde uitstapje om een echte spion te worden.
Zoom maakt palaver mogelijk voor verre leeftijdsgenoten, maar soms kunnen individuen worden afgeschrikt door wat zich aan de andere kant van die camera bevindt.
Deze titel gaat over Auggie, een jongen die moeite heeft om rond te komen op school vanwege een fysieke misvorming die sociale contacten bemoeilijkt.
Het verhaal springt tussen Auggie's perspectief en dat van zijn leeftijdsgenoten, waardoor de lezer getuige kan zijn van verschillende perspectieven die in het verhaal worden gegeven, hoe sommige mensen Auggie zien en hoe Auggie zichzelf ziet.
Dit werk toont de pijn die men kan doorstaan wanneer men onder vooraf bepaalde omstandigheden opereert. Het is wat erin zit dat telt, en dit boek geeft de lezer de kans om over zo'n les na te denken.
Als je in deze stressvolle tijden wilt ontspannen, kan je een goed boek uitkiezen. Maar wat gebeurt er als de maatschappij beslist dat boeken slecht zijn en allemaal vernietigd moeten worden?
Bradbury's dystopische verhaal gaat over Guy Montag, een oprechte brandweerman, wiens taak het is om huizen met literatuur plat te branden. Maar na verloop van tijd wordt hij zich bewust van de absurditeit om dit te doen.
Het verhaal volgt Guy terwijl hij probeert de irrationaliteit van de bevolking te ontdekken in hun zoektocht om te stoppen met lezen, en hoe zijn leeftijdsgenoten onderweg proberen zijn oordeel te beïnvloeden.
In een tijd waarin veel mensen content streamen, verliezen sommigen de moraal van dit soort verhalen uit het oog, en de mogelijkheid dat literatuur meer inhoudt dan op het eerste gezicht lijkt, althans vergeleken met een computerscherm.
..
Hoewel er talloze mogelijkheden zijn om de metaforische boekenwurm te stillen, is het belangrijk om te onthouden dat geen twee boeken hetzelfde zijn. Daarom is het belangrijk om een referentiepunt te hebben wanneer je erin duikt.
Ik ben het er helemaal mee eens dat The Dark Tower King's magnum opus is! Ik ben er vorige maand aan begonnen en ik ben al bij boek 3. De world-building is fenomenaal.
Heeft iemand de Skulduggery Pleasant-serie gelezen? Ik hoor er steeds goede dingen over, maar ik vraag me af of het te jeugdig is voor volwassen lezers?
Lolita maakt me ongemakkelijk, maar ik denk dat dat precies de bedoeling is. Nabokov's schrijven is verontrustend mooi ondanks het onderwerp.
Ik heb nu twee keer geprobeerd in The Dark Tower te komen, maar ik kon het eerste boek niet doorkomen. Wordt het beter? Het tempo voelde erg traag aan voor mij.
Ja! Het komt zeker op gang na boek 1. Het tweede boek, The Drawing of the Three, is waar het me echt pakte.
Wonder is zo'n krachtig boek over empathie. Ik heb het met mijn kinderen gelezen en we hebben een aantal geweldige gesprekken gehad over het behandelen van anderen met vriendelijkheid.
Ik vond de filosofische thema's in Do Androids Dream of Electric Sheep fascinerend. De film Blade Runner krabt nauwelijks aan de oppervlakte.
Ik lees Fahrenheit 451 op dit moment en het voelt relevanter dan ooit met al het verbieden van boeken dat de laatste tijd gebeurt.
Vindt iemand anders dat Jekyll & Hyde leest als een vroege psychologische thriller? Ver voor zijn tijd.
Ik gaf eigenlijk de voorkeur aan de Dark Tower-boeken boven de meeste horrorwerken van King. De fantasie-elementen lieten zijn verbeelding echt de vrije loop.
Being Wrong klinkt erg interessant. We zouden allemaal wel een les kunnen gebruiken in het toegeven van onze fouten soms.
Ik vind het geweldig hoe The Dark Game echte spionageverhalen gebruikt. Veel fascinerender dan fictie, omdat het echt is gebeurd.
Gilbert Grape resoneerde zo met me. Als iemand die mantelzorger is geweest, heeft de auteur die complexe emoties echt vastgelegd.
De manier waarop Bradbury onze schermverslaving voorspelde in Fahrenheit 451 is eerlijk gezegd eng accuraat.
Het eerste Dark Tower-boek is zeker traag, maar houd vol. De beloning is het waard, dat beloof ik!
Ik heb Wonder in één keer uitgelezen. Kon het niet wegleggen. Zo'n belangrijke boodschap over het verder kijken dan uiterlijkheden.
Heeft iemand opgemerkt hoeveel van deze boeken over dualiteit gaan? Jekyll/Hyde, Dark Tower, zelfs Lolita op een bepaalde manier.
The Dark Game klinkt perfect voor mijn true crime-obsessie. Ik zet het op mijn leeslijst!
Skulduggery Pleasant is eigenlijk best wel verfijnd. Ik ben in de 30 en heb enorm genoten van de serie.
Ik vond Do Androids Dream veel filosofischer dan ik had verwacht. Het zet je echt aan het denken over wat ons menselijk maakt.
Het einde van de The Dark Tower-serie achtervolgt me nog steeds jaren later. Geen spoilers, maar wauw.
Wonder zou verplichte lectuur moeten zijn op scholen. We hebben meer empathie nodig in de wereld.
Ik waardeer het dat deze lijst klassiekers combineert met hedendaagse boeken. Voor elk wat wils.
Het lezen van Lolita gaf me het gevoel dat ik daarna moest douchen, maar ik denk dat dat betekent dat het geslaagd is als kunst?
Being Wrong heeft me geholpen te begrijpen waarom ik zo defensief word als ik fouten maak. Echt eye-opening spul.
De world-building in Skulduggery Pleasant is ongelooflijk. Elk boek breidt het universum uit op onverwachte manieren.
Jekyll & Hyde komt anders binnen als je nadenkt over social media-persona's versus het echte leven.
Deze boeken helpen echt om je horizon te verbreden. Ik heb de helft ervan gelezen en elke keer iets nieuws geleerd.
Ik vind het geweldig hoe King The Dark Tower verbindt met zijn andere boeken. Het is als een enorme literaire paaseierenjacht.
Gilbert Grape is zo'n ondergewaardeerd boek. De film is geweldig, maar het boek heeft zoveel meer diepgang.
The Dark Game heeft me meer geleerd over geschiedenis dan mijn middelbare schoollessen.
Het feit dat de samenleving in Fahrenheit 451 ervoor kiest om zelf boeken te verbieden, is enger dan welke overheids censuur dan ook.
Ik begreep mijn eigen familie eigenlijk beter na het lezen van Gilbert Grape. Soms helpt kunst ons om de realiteit te verwerken.
De manier waarop Skulduggery Pleasant humor in evenwicht brengt met serieuze thema's is echt indrukwekkend.
Do Androids Dream heeft me anders naar mijn telefoon laten kijken. Misschien leven we al in die toekomst.
The Dark Tower is anders dan alles wat King heeft geschreven. Het is te gek hoe veelzijdig hij is als auteur.
Net begonnen met Being Wrong en voel me nu al aangesproken op de best mogelijke manier.
Wonder heeft mijn dochter geholpen empathie beter te begrijpen dan welke lezing dan ook die ik zou kunnen geven.
Deze boeken zijn echt tijdloos. De meeste voelen nu zelfs relevanter aan dan toen ze geschreven werden.
Lolita is een meesterwerk in onbetrouwbare vertelling. Je moet constant tussen de regels door lezen.
The Dark Game leest als een spionagethriller, behalve dat alles echt is gebeurd. Verbazingwekkend.
Fahrenheit 451 lezen in 2023 komt anders binnen. Vooral de stukken over schermen overal.
Ik vind het geweldig hoe Jekyll & Hyde de dualiteit in ons allemaal onderzoekt. We hebben allemaal onze Hyde-momenten.
De Dark Tower-serie heeft mijn kijk op storytelling veranderd. Het breekt zoveel regels, maar werkt perfect.
Heeft iemand Being Wrong gelezen met hun boekenclub? Lijkt me dat het geweldige discussies zou opleveren.