Waarom 'Assassin's Creed' een remake nodig heeft

Ja, we leven in het tijdperk van de Grote Remake van films en games. Of het nu gaat om het remasteren van originele games, het herhalen van ideeën en personages, spin-offs of sequels, de entertainmentindustrie lijkt bang om nieuwe wegen in te slaan en nieuwe franchises te ontwikkelen.

Maar hey ho, als je ze niet kunt verslaan, doe dan mee. Dat gezegd hebbende, een van de meest vermakelijke maar gebrekkige franchises is 'Assassin's Creed', en het moet opnieuw worden gemaakt om de eigen continuïteit en intriges te herstellen.

De eerste 'Creed'-game debuteerde al in 2007 en gaf ons de tijdhoppende verhalen van Desmond Miles, een bescheiden barman van vandaag, ontvoerd door de louche organisatie Abstergo, en gedwongen om de herinneringen aan zijn voorouder opnieuw te beleven via zijn DNA in een machine genaamd de Animus; en Altair, een huurmoordenaar uit de kruistochten die op een krachtig artefact stuit dat een 'Piece of Eden' heet, dat de Tempeliers zowel in het verleden als in het heden van Desmond zoeken.

De eerste game werd geprezen als revolutionair in zijn opzet, maar werd na verloop van tijd vanwege het 'seek, kill escape'-formaat als repetitief beschouwd in de uitvoering. Desalniettemin gaf het gamers de indruk dat de gebeurtenissen uit het verleden grote gevolgen hadden voor de hedendaagse hoofdrolspeler Desmond.

Twee jaar later werd Assassin's Creed 2 uitgebracht en schijnbaar verbeterd op elk gameplay-element. Makers Ubisoft heeft het routinematige formaat aangepakt door van Renaissance Italy meer een open RPG-wereld te maken en meer stijlvolle gevechten toe te voegen.

Deze keer maakten we kennis met Ezio Auditore in de jaren 1400, een andere voorouder van Desmond, die eeuwen voor hem hetzelfde artefact tegenkomt als zijn voorvader Altair.

In de finale van de wedstrijd, na al zijn problemen met de Tempeliers die ertoe hebben geleid dat hij dit 'Stuk van Eden' aanraakt, ontmoet Ezio een verschijning van de godin Minerva die hem 'de conduit' noemt en zich vervolgens naar de camera draait om Desmond toe te spreken.

Het is een adembenemend moment om te horen dat ze op de hoogte is van de Animus en dat Desmond honderden jaren in de toekomst toekijkt. Ze geeft hem een cryptische boodschap van naderend onheil. De spanningen en verwachtingen dat Desmond een soort 'uitverkorene' wordt, worden steeds hoger.

In 2010 werden gamers, in plaats van kennis te maken met een nieuwe historische hoofdpersoon, getrakteerd op meer escapades van Ezio. Ezio en zijn metgezellen bespreken Desmond, die op dat moment nog maar 600 jaar verwijderd is van zijn geboorte.

'Brotherhood' had dezelfde geweldige mechanica nog verder verbeterd, met een bondgenootsysteem en een minigame, en nam ons mee door het oude Rome in een poging de Borgia's omver te werpen. Desmond heeft veel van Ezio's vaardigheden verworven door het 'bloedingseffect' van de Animus, waardoor hij de broodnodige vechtvaardigheden en behendigheid heeft gekregen.

De huidige huurmoordenaars schuilen zelfs in het oude huis van Ezio in Italië, en het is huiveringwekkend om te zien hoe verleden en heden samenkomen, alsof het allemaal tot iets geweldigs leidt.

Om als Desmond rond te dwalen in Moneriggioni, waar auto's zijn in plaats van paarden, was echt surrealistisch. Maar het hielp de band tussen het verleden en het heden te versterken en de gamer te helpen beseffen dat duiken in het geheugen belangrijk was voor een hedendaags doel.

Helaas ontmoet Desmond aan het einde van dit spel dezelfde godin uit het stukje Eden dat Ezio al die jaren geleden heeft verborgen, en ze zet hem op om Lucy te vermoorden, de dubbelagent die hem tijdens alle drie de games had geholpen. Het is verontrustend en verbijsterend en deed gamers verlangen naar de reden waarom.

In 2013 kregen we Ezio's zwanenzang, omdat hij zo'n geliefd personage was. 'Revelations' was de verleidelijke titel die ons enkele antwoorden beloofde. Desmonds geest zit diep in de Animus vast in zijn schuldgevoel na de moord op Lucy.

Vaag is onthuld dat ze altijd voor de Tempeliers werkte, wat de gamer nooit heeft gezien, en dat ze een onbevredigende smaak in de mond achterliet. Desmond praat met de voorheen ongeziene 'Subject 16' die blijkbaar gek werd in de Animus en stierf. Hij spreekt een hoop flauwe onzin die lang niet zo cryptisch is als hij denkt, en opnieuw zijn er geen duidelijke antwoorden.

Een veel oudere Ezio bezoekt Constantinopel op het spoor van Marco Polo's geheugenschijven waarop de bewegingen van Altair door zijn leven worden bijgehouden. Hij is op zoek naar antwoorden op de stukken van Eden, waarom de Tempeliers dat willen en wie Desmond mogelijk zou kunnen zijn.

Er is een ontroerend moment in de finale waarop Ezio het skelet van Altair tegenkomt en een onzichtbare Desmond toespreekt, losjes zeggend dat hij weet dat hij op de een of andere manier toekijkt, hij heeft hem zijn hele leven over zijn schouder gevoeld.

Hij ziet Desmonds' verschijning en fluistert ongehoord advies, dat Desmond uit zijn fugastaat haalt. Het is een geweldig moment voor de serie die verleden, heden en toekomst verenigt, met Ezio als kanaal.

De daden van Altair en Ezio's hele leven waren bedoeld om Desmond te helpen zonder het te weten. De verwachtingen dat Desmond iets geweldigs zou doen, werden tot het uiterste gedreven.

'Assassins Creed 3'. Eindelijk een genummerd vervolg dat beloofde het hoogtepunt te worden van een oorlog die duizend jaar in de maak was. De hoofdrolspeler uit het verleden was deze keer Connor Kenway, een jonge, wraakzuchtige Indiaanse man uit de koloniale tijd wiens vader Haytham een Tempelier was. Interessant genoeg kon de gamer als Haytham spelen en de kant van de Tempeliers leren kennen.

Hoewel het spannend en anders was om door bomen te duiken en een tomahawkbijl te hebben, vond ik Connor behoorlijk onaantrekkelijk om als te spelen. Hij is niet geïnteresseerd in de overlevering van Assassin of de stukken van Eden waar Ezio zo hard voor heeft gewerkt. Hij is vastbesloten om één man te doden, en om de een of andere reden werd veel aandacht besteed aan het upgraden van zijn schip.

Even terug naar de huidige verhaallijn, waar Desmond en zijn kleine team aan het werk zijn in een van de legendarische Vaults of Eden. Dat alles werkt al meer dan duizend jaar! Generaties huurmoordenaars die geheimen verbergen! En de grote taak van Desmond is om...

... een bal aanraken en sterven.

Serieus. Na zes jaar wachten op een episch einde raakt Desmond letterlijk een bol energie aan en laat zijn DNA vrij om over de hele wereld een schild te maken dat ons beschermt tegen een dodelijke zonnevlam. Ik wou dat ik een grapje maakte.

Ergens later was er een overhaaste herschrijving of een slechte ingreep. Mensen noemen 'Mass Effect' een van de meest teleurstellende speleindes aller tijden, maar dat had een beter geschreven rechtvaardiging dan 'Creed 3'.

En dat was het keerpunt voor de continuïteit van 'Assassin's Creed'. Hoewel latere games telkens een succes waren en nog steeds zijn omdat ze een nieuw punt in tijd, locatie en hoofdrolspeler leverden, struikelt en lijdt de huidige verhaallijn omdat er geen reden is om te bestaan.

Misschien dat Desmond zijn doel bereikt om de Tempeliers te vernietigen, de mogelijkheid van toekomstige games teniet doet, zodat hij uiteindelijk uit de vergelijking werd gehaald.

'Black Flag' had net zo goed 'Pirates Creed' kunnen heten vanwege Ubisofts groeiende obsessie voor zeeslagen die niet erg subtiel of Assassin-achtig zijn. Edward Kenway was roekeloos en leuk om te spelen in de prachtige Caraïben, maar in het huidige verhaal speelde je als een vage ingewijde van Abstergo en kwam je in contact met de bestaande huurmoordenaars via clandestiene e-mails en onbevredigende videoclips.

Abstergo is een soort meeslepend ervaringsbedrijf, naar grotere hoogten gekatapulteerd dan voorheen, en extraheert Desmonds bloed om zijn DNA verder te gebruiken. Dit is slechte fanservice op zijn slechtst of best, om zichzelf letterlijk droog te bloeden voor voortzetting.

We hebben vijf wedstrijden gespeeld als Desmond, om hem zo gemakkelijk en achteloos te doden. Dat alle beproevingen en beproevingen van Ezio en Altair voor niets zijn geweest. Maar 'Black Flag' wordt geprezen als een van de beste Creed-games aller tijden.

'Unity' speelde zich af in het revolutionaire Parijs, met een eveneens onaantrekkelijke hoofdrol genaamd Arno. Er was nog minder aandacht voor het heden, opnieuw beperkt en gehamerd in enkele vage e-mails.

'Syndicate' speelde zich af in Victoriaans Londen en was verrassend leuk, want je kon als twee personages spelen, Jacob en Evie Frye, en de gevechten waren veel bruter en vloeiender. Maar nogmaals, er was bijna geen hedendaagse verhaallijn en schijnbaar geen einde aan de Tempeliersorde.

De huidige verhaallijn was ooit het hele punt- of achtergrondsubplot van 'Creed'-games. Maar onderzoek moet hebben aangetoond dat gamers in het verleden vooral alleen echt geïnteresseerd waren in spelen, dus Ubisoft heeft de focus weggenomen van het heden. Het probleem is dat er niets was dat de verhaallijnen verenigde. Geen link. Geen zin.

Er was een korte pauze na 'Syndicate' voor Creed Games, waar ik hoopte op een remake om de lei schoon te vegen en het opnieuw te proberen met de verhaallijn van Desmonds. Dit is niet gebeurd, maar er was een complete motorrevisie waarbij Ubisoft van zijn volgende release 'Origins' een RPG in 'Witcher'-stijl maakte met een 'Destiny'-achtig buitsysteem.

'Origins' was geweldig, speelde zich af in Egypte met een hoofdrol genaamd Bayek, en kon een arend als huisdier gebruiken als drone-bewakingssysteem. Er was een nieuwe speelbare hoofdrol, genaamd Layla. Het was een verademing voor de franchise die schijnbaar probeerde de fouten te corrigeren met heen en weer continuïteit. Er was echter niet veel gameplay zoals Layla.

Dan was er 'Odyssey' dat zich afspeelt in het oude Griekenland, waar je kon kiezen om als Alexandrios of Cassandra te spelen, een verhaal van broer en zus en een oogstrelend grote kaart. De gamer mocht weer als Layla spelen, dus blijkbaar werd het cadeau opnieuw aangesproken. Dan was de laatste aflevering 'Valhalla', waarin je Eivor speelt, man of vrouw, een plunderende Viking.

De kern van het probleem is dat Ubisoft een fout heeft gemaakt bij 'Creed 3'. Ze introduceerden een ongewenst personage dat niet eens een radertje was in het wiel van continuïteit, niets te maken had met de verhaallijn als geheel, en verknoeide de huidige verhaallijn met een overhaaste conclusie die iedereen niet beviel.

Waar ze echter verbeterden, was met de 'Origins' motorrevisie. De gameplay in de stijl van 'Witcher' en 'Destiny' zou zeker een remake van de eerdere games ten goede komen.

Laten we even kijken hoe een nieuwe serie zou kunnen verlopen:

1. Nieuwe Assassins Creed 1

Stel je voor dat je tijdens de kruistochten speelt als Altair, waar je dezelfde doelen hebt, maar een enorm uitgebreide kaart, snellere paarden en een uitgebreider scala aan wapens. De gevechten kunnen soepel, snel en stijlvol zijn, zoals het de nieuwere games betaamt, en voorzien zijn van een vaardigheidsboompuntensysteem.

Je kunt kisten plunderen die een monetair systeem vergroten, die kunnen worden besteed aan bepantsering, wapens, het verfraaien van de Assassijntempels of het helpen van de militaire aanwezigheid.

Deze game zou de gebeurtenissen uit Altairs hele leven kunnen omvatten, inclusief enkele scènes uit 'Revelations', en het spel eindigt waar hij in de kluis zit en sterft. Er is het gebruikelijke heen en weer als Desmond, maar op dit moment zit Abstergo nog steeds vast, tot een ontsnapping met Lucy aan het einde.

2. Nieuwe Assassins Creed 2

Je hebt Florence, Venetië en Rome, en het zijn eigenlijk 'Creed 2' en 'Brotherhood' in één spel. Alle belangrijke gebeurtenissen in het leven van Ezios, zijn groei, beperken de omgang met de Borgia's en laten misschien de meeste 'Openbaringen' helemaal achterwege.

De nieuwe verhaallijn van 'Creed 2' zou kunnen bestaan uit Desmonds huidige ontsnapping uit Abstergo, training en schuilplaats in Monteriggioni, en het vinden van het stukje Eden, precies één scène nadat Ezio het in het verleden heeft verborgen.

Ezio's laatste scènes zouden kunnen zijn waarin hij Altair's tombe volgt aan het einde van 'Revelations', maar geef hem een scène waarin hij sterft, beter dan het korte 'Embers' dat aansluit bij de gebeurtenissen in de nieuwe 'Creed 3'.

Lucy gaat ook niet dood, ze is een echte vriendin en minnares van Desmond.

3. Nieuwe Assassins Creed 3

De hemel is de limiet. Hallo, ik ben geen scenarioschrijver voor Ubisoft. Maar met een levende Desmond en geweldige mogelijkheden voor hem, kun je een van de hoofdrolspelers kiezen die na Ezio kwamen, en hen ook wat fanservice bewijzen.

Evie Frye zou mijn keuze zijn, omdat het een comfortabele middenweg is tussen de jaren 1400 en 2000, of misschien iemand die nieuw is uit de jaren 1600, zolang alle hoofdrolspelers verwant zijn en DNA delen, zou het geweldig kunnen zijn.

Het DNA zou kunnen worden gekoppeld aan de Pieces of Eden, alsof de 'Apple' ervoor kiest om zichzelf te doordrenken met een sterke bloedlijn, die op de een of andere manier de sleutel is tot de huidige ramp, in welke vorm dan ook.

Misschien zouden ze zelfs een heel hedendaags spel over de hele wereld kunnen wijden aan Desmond die Abstergo op de juiste manier ten val brengt en alle 'Pieces of Eden' uit de gewelven verenigt om een soort barrière te creëren die 'degenen die daarvoor kwamen' niet hadden.

Ze zouden op de een of andere manier de bestaansreden van de Tempeliers, hun hele geloofssysteem, kunnen uitroeien en daardoor de Assassijnen overbodig kunnen maken omdat ze geen kracht nodig hadden om tegen te gaan.

Dit zou een goede oplossing zijn voor een van de beste gamefranchises in de geschiedenis en een deel van de schade herstellen die is veroorzaakt door slecht schrijven. Alles is op dit moment slechts speculatie over waar de franchise naartoe zal gaan, maar het zal ongetwijfeld leuk zijn om in ieder geval te spelen. Hoewel 'Creed' nog steeds een sterke franchise is, is het echt de weg kwijt wat betreft continuïteit en narratief doel.