Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
Ik vind het soms moeilijk om te negeren dat een fictief personage mijn leven heeft gered. Het klinkt zielig, geef ik toe, maar dit personage heeft me veel meer gegeven dan je zou denken. Hij gaf me hoop toen ik alles kwijt was. Hij gaf me kracht toen ik eraan dacht om op te geven. Hij gaf me mijn leven toen ik erover dacht om het weg te nemen. Om deze redenen geloof ik in Captain America, de superheld die mijn leven heeft gered.
Captain America heeft me echt geholpen tijdens de zomer van 2017, die ik beschouw als het slechtste jaar van mijn leven. Twee ongunstige relaties, de ene was een giftige vriend en de andere een schadelijke verslaving, slaagden erin mijn leven volledig te verpesten. Ik merkte dat ik steeds verder in een steeds groter wordende spiraal van depressie terechtkwam.
Destijds leefde ik al iets meer dan vier jaar met depressie en angst, dus ik wist mijn weg te vinden in een moeilijke periode. Ik zie die zomer echter niet als een moeilijke periode; ik vind het een angstaanjagende ervaring. Het is echt beangstigend om bijna zes maanden lang minstens één keer per dag zelfmoordgedachten door je hoofd te zien gaan.
Het is een beetje moeilijk om te functioneren als er een klein monster in je hoofd zit met een overtuigend verkooppraatje voor de dood. Hoe moest ik me op het leven concentreren toen deze bedreiging me constant probeerde de dood te verkopen met 90% korting?
Elke dag was gewoon een constante stroom van pop-upadvertenties die alle goede dingen blokkeerden en ze vervingen door slechte dingen. Maar er zat iets diep in me dat wanhopig het goede wilde vinden onder de grote lelijke stapel slecht. Mijn liefde voor films was zo iets dat de oppervlakte wist te doorbreken.
Een film die ik niet kon wachten om te zien was Avengers: Infinity War. Het kwam uit in het voorjaar van 2018, wat destijds betekende dat ik iets minder dan een jaar moest wachten om het te zien. Ik dacht dat dit een goede gelegenheid zou zijn om wat hoop te vinden, dus gebruikte ik mijn liefde voor Captain America om mijn basis te leggen.
Natuurlijk, ik had een vreselijke tijd achter de rug, maar ik kon wachten tot ik Infinity War zag, toch? Captain America zit er tenslotte in, dus ik moest het zien. 'Je kunt tot de lente blijven, 'zei ik tegen mezelf. „Daarna kun je weggaan.”
Met dit in gedachten herinnerde ik mezelf de hele zomer, telkens als ik verder in die groeiende spiraal van depressie terechtkwam, aan deze film die ik gewoon moest zien. Ik hield me vast aan Captain America, en ik liet niet los. Soms moet je jezelf dwingen om door te gaan.
Zelfs als alle kansen tegen je zijn en het enige wat je wilt doen is wegkruipen en je verstoppen, moet je dat iets vinden, iets om jezelf ervan te overtuigen dat het de moeite waard is om te vechten. Je zoekt naar hoop in iets, wat dan ook, dat je misschien nog een week, nog een dag, nog een uur helpt.
Toen ik dacht dat ik alle hoop verloren had en klaar was om de duisternis de overhand te laten nemen, was Captain America er om een licht te werpen op één simpel ding dat me op de been wist te houden. Ik ontdekte dat hij mijn hoop was.
Ik blijf dit motief vandaag gebruiken en ik merk dat het echt helpt. Hoewel mijn depressie me misschien blind maakt, weet ik diep van binnen dat er ergens een licht is dat me uit de duisternis zal halen, maar het is aan mij om dat te vinden. Ik vind dat licht vaak op plekken die anderen misschien niet belangrijk vinden.
Voor mij was Infinity War veel meer dan een briljante film; het was een redder in nood. Voor mij was Civil War veel meer dan de derde film in de Captain America-trilogie; het was een redder in nood. Voor mij was Far From Home veel meer dan de nieuwe Spiderman-film die ik niet kon wachten om te zien; het was een redder in nood. Voor mij is Captain America veel meer dan een superheld uit een stripboek; hij is mijn superheld.
Captain America gaf me de kracht die ik nodig had toen ik klaar was om op te geven. Ik moest dit kwaad in mijn hoofd bestrijden, zelfs als dat betekende dat ik moest zoeken naar hoop op de meest wanhopige plekken.
Hij liet me zien dat ik kon vechten voor mijn leven, dat ik het niet hoefde op te geven voor mijn ziekte. Ik heb van hem geleerd dat je moet vechten voor waar je in gelooft, en ik geloof in Captain America omdat ik geloof dat het leven de strijd waard is.
Hun beschrijving van depressie als een monster dat de dood probeert te verkopen is huiveringwekkend accuraat
Wat een krachtige herinnering dat hulp uit onverwachte hoek kan komen
Dit laat zien hoe verhalen meer kunnen zijn dan alleen entertainment
Soms redden onze helden ons op manieren die ze zich nooit hadden kunnen voorstellen
Dit geeft echt het belang weer van het vinden van je eigen redenen om door te gaan
De parallel tussen Cap's 'nooit opgeven'-houding en psychische problemen is raak
Dit verhaal laat zien hoe krachtig het kan zijn om iets te hebben om naar uit te kijken
De manier waarop ze het bestrijden van depressie als een gevecht beschrijven, werkt echt
Cap gebruiken als inspiratie om interne gevechten te voeren is eigenlijk perfect
Het is ongelooflijk hoe verhalen ons kunnen bereiken als niets anders dat kan
De manier waarop ze beschrijven hoe ze vasthouden aan hoop door middel van fictie is zo herkenbaar
Zo'n krachtig voorbeeld van het vinden van kracht op onverwachte plaatsen
De vergelijking van depressie met pop-upadvertenties die goede dingen blokkeren, is ongelooflijk accuraat
Dit herinnert me eraan waarom representatie in de media zo belangrijk is
Ik vind het geweldig hoe ze hun passie voor films hebben omgezet in een reden om te blijven vechten
De auteur geeft echt goed weer hoe depressie onze perceptie van de werkelijkheid vervormt
Dit laat zien waarom we niet moeten oordelen over wat anderen helpt om te gaan met hun problemen
Ik had er nooit over nagedacht dat wachten op een film een overlevingsstrategie zou kunnen zijn. Dat is krachtig
Soms hebben we externe symbolen nodig om ons te herinneren aan onze innerlijke kracht
Het is geweldig hoe verhalen ons kunnen redden wanneer we het het minst verwachten.
Het lezen hiervan deed me nadenken over mijn eigen ankers tijdens moeilijke tijden.
De manier waarop ze beschrijven dat ze films gebruiken als toekomstige ankers is eigenlijk briljant.
Ik waardeer het dat de auteur erkent dat het misschien dom klinkt, maar toch achter hun waarheid staat.
Dit benadrukt echt hoe cruciaal het is om iets te hebben om naar uit te kijken.
De kracht die het kost om te blijven vechten als alles hopeloos aanvoelt, is echt Captain America waardig.
De manier waarop ze depressie beschrijven als pop-upadvertenties is perfect.
Alleen omdat iets fictief is, maakt dat de impact ervan niet minder echt.
We hebben allemaal onze eigen versie nodig van Cap die zegt: 'Ik kan dit de hele dag doen'.
Ik snap helemaal dat je je vastklampt aan iets dat je een doel geeft, zelfs als anderen het misschien niet begrijpen.
De auteur heeft echt goed weergegeven hoe depressie tegen ons liegt over onze waarde.
Er is iets zo krachtig aan het hebben van een symbool om aan vast te houden als al het andere donker aanvoelt.
Ik begrijp dit volledig. Batman-verhalen hebben me door soortgelijke tijden geholpen.
De parallel tussen Cap die nooit opgeeft en het vechten van persoonlijke gevechten is prachtig.
Soms kunnen de kleinste dingen onze grootste redenen worden om te overleven.
Zijn er nog mensen die aankomende films of series gebruiken als redenen om door te gaan?
Waardeer de rauwe eerlijkheid in het delen van deze ervaring echt
De manier waarop ze het 'monster met een verkooppraatje voor de dood' beschreven, is angstaanjagend maar zo accuraat
Ik vind het geweldig hoe Cap staat voor opkomen tegen pestkoppen, zelfs als de pestkop in je eigen hoofd zit
Mensen die geen depressie hebben ervaren, begrijpen het misschien niet, maar soms heb je nodig wat werkt om in leven te blijven
Interessant hoe de auteur toekomstige filmreleases gebruikte als mijlpaalmarkeringen om door te gaan
Dit herinnert me eraan hoeveel de eerste Captain America-film me heeft geholpen door mijn eigen worstelingen
Ben het eigenlijk oneens met sommige reacties hier. Sterke connecties hebben met fictieve personages kan heel gezond zijn
Onderschat nooit de kracht van het hebben van iets om naar uit te kijken, hoe klein het ook lijkt voor anderen
Soms belichamen fictieve personages de kwaliteiten die we in onszelf moeten vinden
De metafoor van het vinden van licht op onverwachte plaatsen spreekt me echt aan
Niet om iemands ervaring te bagatelliseren, maar zouden we niet eerder professionele hulp moeten aanmoedigen dan fictieve oplossingen?
Wat echt krachtig is, is hoe de auteur het wachten op een film veranderde in een overlevingsstrategie
Ik moest dit vandaag lezen. Ik ga momenteel door mijn eigen strijd en ben op zoek naar mijn eigen anker
De manier waarop de auteur depressie beschrijft als pop-upadvertenties die de goede dingen blokkeren, geeft echt weer hoe het voelt
Mentale gezondheidsproblemen zijn zo echt en alles vinden wat je helpt om ermee om te gaan is waardevol
Ik vond eigenlijk vergelijkbare troost in Thor's boog door depressie in Endgame. Soms helpen superhelden ons om onze eigen gevechten aan te gaan
Ik denk dat wat Cap zo'n krachtig symbool maakt, is dat hij hoop en doorzettingsvermogen vertegenwoordigt tegen onmogelijke kansen
Het is verbazingwekkend hoe Steve Rogers mensen blijft inspireren, zelfs buiten de strips en films
Bedankt voor het delen van zo'n kwetsbaar verhaal. Velen van ons hebben onze eigen versie van Captain America die ons helpt om te blijven vechten
Het stuk over het gebruik van Infinity War als een doel om naar uit te kijken, raakte me echt. Soms hebben we die kleine dingen nodig om ons op de been te houden
Hoewel ik de ervaring van de auteur respecteer, maak ik me zorgen dat mensen te afhankelijk worden van fictieve personages voor emotionele steun
Ik begrijp volledig dat je films gebruikt als ankers om je aan vast te houden. De Marvel-films hebben me ook door een aantal echt moeilijke tijden geholpen
De kracht van fictie om te helen en te inspireren wordt echt onderschat. Soms kunnen fictieve personages ons bereiken op manieren waarop echte mensen dat niet kunnen
Dit resoneert zo diep met me. Ik vond ook hoop op onverwachte plaatsen tijdens mijn donkerste tijden