Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
Geoffrey Chaucer was een schrijver in de jaren 1300 en staat bekend als de vader van de Engelse literatuur. Daarom is hij een buitengewoon belangrijk literair figuur, en misschien wel iemand die daarom als een verplicht element van het Engels moet worden bestudeerd.
Omdat hij echter zo lang geleden schreef, is de gebruikte taal heel anders dan het hedendaagse Engels. Dus, met dat in gedachten, is het belangrijk om hem te bestuderen, aangezien de taal zo anders is dan het Engels dat we tegenwoordig spreken en schrijven?
Hier zullen we de voor- en nadelen van het bestuderen van Chaucer op school onderzoeken, en of en waarom dit een voordeel of een belemmering is voor leerlingen in Key Stage 3 (11-14 jaar).
Een voordeel van het studeren van Chaucer op school is dat het in theorie alle andere aspecten van ouder Engels minder ontmoedigend en toegankelijker zou maken - bijna als een bijtende benadering...
Dit was niet mijn eigen persoonlijke kijk op het bestuderen van Chaucer op jonge leeftijd totdat ik er echt over nadacht, aangezien mijn mening aanvankelijk grotendeels negatief was. Dit punt heeft echter wel enige voordelen, en ik denk dat deze visie grotendeels afhangt van de leraar en zijn aanpak.
Sommige leraren vinden het misschien leuk om Chaucer zo vroeg les te geven, omdat ze misschien wel een van de moeilijkste aspecten van het Engels onder de knie krijgen, zodat het dan klaar is en er niet opnieuw naar hoeft te worden gekeken totdat studenten ervoor kiezen om Engels op een hoger niveau te volgen, dwz aan de universiteit.
Een ander belangrijk pluspunt van leraren die dit standpunt innemen, is dat in de toekomst niets zo ontmoedigend of moeilijk lijkt als Chaucer. Daarom is Engels leren tijdens de rest van de school zowel gemakkelijker als leuker, omdat leerlingen de hoop hebben dat ze elke tekst in de toekomst aankunnen.
Als ze Chaucer hebben overwonnen, dan kunnen ze elke schrijver verslaan met hun GCSE- en A-Level-specificaties, want hij is misschien wel de moeilijkste om te behandelen. Daarom kan het moeilijk zijn om hem te bestuderen, maar als die eenmaal voorbij is, krijgen de studenten misschien een broodnodige ego-boost en een gevoel van hoop dat Engels studeren mogelijk is en dat ze het kunnen.
Als kernvak moeten studenten Engels studeren; daar kun je niet omheen en ze zullen Engels studeren tot de leeftijd van 16 jaar. Niet elke student vindt Engels leuk, het kan een hele klus zijn, alsof ze er niet bij willen zijn; niet noodzakelijk omdat ze Engels als vak niet leuk vinden, maar omdat zodra tieners te horen krijgen dat ze iets moeten doen, ze automatisch minder geneigd zijn zich ermee bezig te willen houden.
Maar door hun GCSE's in te gaan met de wetenschap dat ze ooit een van de oudste en hardst mogelijke schrijvers hebben bestudeerd, konden ze trots en ook hoopvol zijn dat ze meer uitdagingen binnen het Engels als onderwerp kunnen overwinnen.
Het bestuderen van Chaucer ondersteunt ook vakoverschrijdend leren; dit komt omdat studenten de kans krijgen om meer te weten te komen over grondwoorden en de ontwikkeling van taal. Een wortel is „de kern van een woord dat onherleidbaar is tot meer betekenisvolle elementen.” — Wikipedia. Dit betekent in wezen zonder het gebruik van voor- en achtervoegsels, zodat studenten op hun eigen manier over de woorden leren, wat bijna een introductie is tot het bestuderen van taalkunde.
Verder dient dit als hulpmiddel bij de studie van moderne vreemde talen, aangezien studenten leren over woordwortels, waardoor ze vervolgens woorden leren herkennen.
Het Middelengels dat in The Canterbury Tales wordt gebruikt, bevat veel Germaanse en Latijnse woordwortels. Latijn helpt ook bij het herkennen van woorden in het Frans, Spaans en Italiaans, in combinatie met de Germaanse wortels hebben studenten een basisvaardigheid om woorden in andere talen te herkennen, wat hen vervolgens zou helpen bij hun studie van moderne vreemde talen.
Bovendien kan de studie van Chaucer en de voordelen ervan op het gebied van grondwoorden en taalontwikkeling studenten ook helpen bij hun studie van drama, aangezien ze de kans krijgen om hun oracy- en spreektaalvaardigheden te ontwikkelen, evenals de schriftelijke vaardigheden die in het Engels worden onderwezen.
Bij het schrijven van The Canterbury Tales koos Chaucer ervoor om in het Engels te schrijven, en niet in het Frans. De British Library stelt dat „The Canterbury Tales een van de eerste grote werken in de literatuur was die in het Engels werd geschreven” (1)
Chaucer heeft dus in wezen de weg vrijgemaakt voor elke schrijver die door de geschiedenis heen een tekst heeft geschreven en voor elke opkomende of toekomstige tekst die er in de loop van de tijd is.
Dat is een enorme erfenis die we hebben gecreëerd en als zodanig is het duidelijk waarom Chaucer op scholen wordt gestudeerd: want zonder hem was er misschien nooit een onderwerp Engelse literatuur geweest dat we in de eerste plaats konden bestuderen.
Volgens deze logica begrijp ik volledig waarom Chaucer is opgenomen in de Key Stage 3-specificaties, maar er zijn ook redenen waarom het misschien eerder een belemmering dan een hulp kan zijn om hem zo vroeg in je Engelse carrière te bestuderen...
Sommigen denken misschien dat Chaucers werk op deze leeftijd te zwaar is voor studenten, dus vermijd daarom les te geven. Dit is begrijpelijk omdat het bestuderen van Chaucer fundamenteel moeilijk is. Ter referentie: Chaucer dateert van vóór Shakespeare, en de taal die wordt gebruikt in The Canterbury Tales staat bekend als Midden-Engels, wat heel anders is dan het huidige Engels, de taal die we tegenwoordig spreken, en kan daarom voor veel verwarring zorgen bij studenten.
Als voorbeeld van het taalverschil is hier een voorbeeld van een deel van Chaucers werk, dit uittreksel is overgenomen uit de Proloog van de vrouw van Bath in The Canterbury Tales:
„Maar nu, meneer, —laat me eens kijken — wat zal ik zien?
Een hoed! O God, ik heb mijn verhaal ageyn.
Toen mijn vierde huisgenoot bier aan het eten was,
Ik huilde Algate, en maakte een verhaal juichend,
Zoals wyves mooten, want het is gebruik,
En met mijn dekmantel over mijn gezicht bedekt;
Maar daarvoor kreeg ik een merk,
Ik huilde maar klein, en dat onderneem ik!” (2)
Vond je dit makkelijk te begrijpen? Zelfs nu, als student, kan ik dit niet lezen zonder de hulp van een vertaling, laat staan als 12-jarige die haar flair voor Engels nog niet had gevonden.
De moeilijkheid in de taal van Chaucer zou kunnen leiden tot een verlies van liefde voor Engels als onderwerp omdat studenten het als „te moeilijk” vinden, en eerder ongemakkelijk dan als een uitdagend onderwerp dat ze nog steeds hopen te overwinnen. Daarom kunnen ze na verloop van tijd hun passie ervoor verliezen omdat ze denken dat ze niet goed genoeg zijn om hoog te presteren in het Engels.
Ik heb Chaucer zelf gestudeerd toen ik in jaar 8 zat en ik kon eerlijk gezegd niet met het werk omgaan. Ik vond het buitengewoon moeilijk, wat betekende dat ik bang werd om andere oudere schrijvers zoals Shakespeare te bestuderen omdat ik vooringenomen was dat het te moeilijk was en dat ik het niet aankon.
Bovendien verscheen Chaucer nooit meer op mijn specificaties tot op de universiteit, en ik was terughoudend om de module op basis van Chaucer te kiezen omdat ik zo bang was dat ik „niet slim genoeg” was om hem en zijn werk te bestuderen. Ik beet echter door de zure appel heen en besloot toch de module te volgen, maar ik weet dat sommige van mijn collega's ervoor terugdeinsden om de module te volgen vanwege slechte ervaringen in het verleden bij het bestuderen van hem.
Ik denk ook dat dit sterk afhankelijk is van de leerkracht wat betreft de manier waarop leerlingen Chaucer zien aan de hand van de manier waarop zijn werken aan kinderen worden onderwezen. Als je bijvoorbeeld de eerste les over Chaucer leidt met „dit wordt een uitdaging”, gaan leerlingen meteen geloven dat de volgende lessen moeilijk zullen zijn. Uit mijn ervaring is deze benadering weliswaar realistisch in plaats van optimistisch, maar kan ze voor tieners ontmoedigend zijn.
Als zodanig zijn er zowel positieve als negatieve kanten aan het bestuderen van Chaucer, en sommigen zullen beweren dat de positieve punten zwaarder wegen dan de negatieven, en anderen kunnen beweren dat de negatieven zwaarder wegen dan de positieve.
Voor mij persoonlijk ben ik, omdat ik de kans heb gehad om dit thema nader te onderzoeken door dit artikel te schrijven, van mening dat Chaucer op school moet worden bestudeerd, hoewel ik er oorspronkelijk vast van overtuigd was dat hij en zijn werk niet op jonge leeftijd bestudeerd moesten worden.
Nu ik hierover heb kunnen nadenken vanuit meer dan alleen de invalshoek van mijn onzekere tienerzelf, zie ik nu de voordelen in van het leren over de „vader van de Engelse literatuur”, en waarom dit relevant is voor alle literatuurstudies buiten The Canterbury Tales.
Ik begrijp en sta er volledig achter dat het bestuderen van Chaucer buitengewoon moeilijk is om te studeren, en dat dit een tegenslag kan zijn voor studenten; ik begrijp en erken nu echter ook hoe belangrijk het is om over zo'n belangrijk figuur te leren, daarom ben ik van mening dat zijn werk bestudeerd moet worden door middelbare scholieren.
Het is fascinerend om te zien hoe de reacties van studenten op Chaucer veranderen wanneer ze het historische belang ervan begrijpen.
Het artikel heeft me ervan overtuigd dat het onderwijzen van Chaucer waardevol is, maar timing en aanpak zijn cruciaal.
Misschien moeten we heroverwegen hoe we middeleeuwse literatuur in het algemeen benaderen in de onderbouw.
Het onderwijzen van Chaucer vereist creativiteit en geduld, maar de beloningen zijn de moeite waard als het goed wordt gedaan.
Ik vind het geweldig hoe het bestuderen van Chaucer studenten laat zien dat Engels niet statisch is, maar voortdurend evolueert.
De historische context is cruciaal. Studenten moeten begrijpen waarom Chaucer belangrijk is voordat ze in de tekst duiken.
Mijn klas voerde daadwerkelijk delen van The Canterbury Tales op als een toneelstuk. Het bracht de tekst echt tot leven.
Het gevoel van voldoening wanneer studenten eindelijk de taalkundige code kraken, is ongelooflijk om te zien.
Ik denk dat we onze studenten meer moeten vertrouwen. Ze kunnen complexe teksten aan als we geduldig met ze zijn.
De sleutel is om het relevant te maken voor het moderne leven van studenten. De thema's in Chaucer zijn nog steeds verrassend actueel.
Na zowel met als zonder vertalingen te hebben gestudeerd, kan ik zeggen dat de dubbele aanpak zeker beter werkt.
De vakoverstijgende voordelen zijn geweldig, maar we hebben betere lesmethoden nodig om het toegankelijk te maken.
Ik ben verrast door hoeveel studenten eigenlijk genieten van de uitdaging zodra ze de eerste schok van de taal voorbij zijn.
We moeten ons meer richten op de verhalende aspecten in plaats van in eerste instantie vast te lopen in de taal.
Het bestuderen van Chaucer gaf me een diepere waardering voor de Engelse taal en haar geschiedenis.
De taalbarrière is significant, maar is dat niet juist de reden waarom we het zouden moeten onderwijzen? Om te laten zien hoe taal evolueert?
Mijn ervaring met het onderwijzen van Chaucer verbeterde aanzienlijk toen ik moderne bewerkingen begon te gebruiken als een brug naar de originele tekst.
Het artikel maakt geldige punten over het opbouwen van zelfvertrouwen, maar ik denk dat dat alleen werkt als studenten succes hebben met het materiaal.
Chaucer onderwijzen zonder de juiste ondersteuning is studenten voorbestemd tot mislukken. We hebben betere middelen nodig.
Ik heb gezien dat studenten echt betrokken raken bij de verhalende aspecten van The Canterbury Tales wanneer deze op een toegankelijke manier worden gepresenteerd.
Het gaat niet alleen om het begrijpen van de tekst, het gaat om het waarderen van ons literair erfgoed. Dat is op elke leeftijd belangrijk.
De timing is cruciaal. Het 3e leerjaar is misschien beter dan het 1e leerjaar voor het introduceren van zulk complex materiaal.
Misschien moeten we Chaucer geleidelijk introduceren in plaats van meteen in The Canterbury Tales te duiken.
Persoonlijk vond ik dat het bestuderen van Chaucer een hele nieuwe wereld van begrip opende over de evolutie van de taal.
Het grondwoord 'aspect' is fascinerend. Ik had er nooit over nagedacht dat het bestuderen van Chaucer de algehele woordenschatontwikkeling zou kunnen verbeteren.
Ik ben hierover verdeeld. De historische betekenis is onmiskenbaar, maar is het het waard om leerlingen mogelijk van Engelse literatuur af te keren?
De trots die leerlingen voelen na het beheersen van zelfs maar een klein deel van Chaucer is geweldig om te zien. Het geeft hun zelfvertrouwen echt een boost.
Ik werk met dyslectische leerlingen en Chaucer is bijzonder uitdagend voor hen. We moeten rekening houden met toegankelijkheid.
We moeten niet terugdeinzen voor uitdagende teksten alleen omdat ze moeilijk zijn. Dat bereidt leerlingen niet voor op de echte wereld.
Het idee dat het bestuderen van Chaucer helpt met andere talen is interessant, maar ik ben bang dat het de mogelijke schade aan het zelfvertrouwen van leerlingen niet waard is.
Chaucer onderwijzen naast moderne Engelse vertalingen lijkt me een verstandig compromis.
Ik denk dat we het vermogen van jonge mensen om met complexe teksten om te gaan onderschatten. Met de juiste ondersteuning kunnen ze Chaucer aan.
De 'door de zure appel heen bijten'-aanpak die in het artikel wordt genoemd, werkte voor mij persoonlijk. Alles leek daarna makkelijker.
Misschien moeten we ons richten op het onderwijzen over Chaucer en zijn betekenis in plaats van op zo'n jonge leeftijd direct in de originele tekst te duiken.
De klas van mijn zoon heeft een moderne bewerking van The Miller's Tale gemaakt en dat heeft hen echt geholpen om op een zinvolle manier met het materiaal aan de slag te gaan.
Ik vond Chaucer eigenlijk makkelijker dan Shakespeare toen ik op school zat. In ieder geval zijn de verhalen zelf bij Chaucer best vermakelijk.
De manier waarop Chaucer schreef over verschillende sociale klassen en persoonlijkheden is nog steeds relevant vandaag de dag. Kinderen kunnen zich identificeren met deze personagetypes als het goed wordt onderwezen.
Chaucer onderwijzen gaat niet alleen over de taal, het gaat over het begrijpen van ons literair erfgoed. Deze verhalen hebben eeuwenlang het schrijven beïnvloed.
Ik ben benieuwd welke specifieke verhalen leraren kiezen om aan KS3-leerlingen te presenteren. Sommige zijn zeker geschikter dan andere!
Terugkijkend op mijn schooltijd, wou ik dat we Chaucer hadden bestudeerd. Het zou me een betere basis hebben gegeven om te begrijpen hoe het Engels is geëvolueerd.
Het artikel maakt een goed punt over het opbouwen van zelfvertrouwen. Als leerlingen Chaucer aankunnen, lijkt Shakespeare later veel minder intimiderend.
Ik begrijp het historische belang, maar er zijn toch zeker betere manieren om taalontwikkeling te onderwijzen dan kinderen met Chaucer in het diepe te gooien?
Mijn ervaring met Chaucer was eigenlijk best positief omdat onze leraar er een leuk detectivespel van maakte, waarbij we de taal beetje bij beetje ontcijferden.
De vakoverstijgende voordelen zijn fascinerend. Ik had er nooit bij stilgestaan dat het bestuderen van Middelengels het leren van moderne vreemde talen zou kunnen ondersteunen.
Eerlijk gezegd vind ik dat we Chaucer moeten bewaren voor de A-levels. Mijn dochter kwam huilend thuis omdat ze The Canterbury Tales in het 8e leerjaar niet begreep.
Als ik Chaucer aan mijn 2e klassers leer, begin ik altijd met moderne vertalingen naast de originele tekst. Het helpt hen de verbanden te zien tussen Middel- en Modern-Engels.
Ik ben het er absoluut niet mee eens om Chaucer aan 11-14 jarigen te onderwijzen. De taal is veel te complex en het schrikt kinderen gewoon af om te lezen. We moeten ons eerst concentreren op meer toegankelijke teksten.
Als iemand die moeite had met Chaucer op school, wou ik dat mijn leraren de historische betekenis duidelijker hadden gemaakt. Ik had het misschien meer gewaardeerd als ik had geweten dat hij in feite de Engelse literatuur heeft gecreëerd zoals we die kennen.
Ik had er nooit over nagedacht hoe het bestuderen van Chaucer daadwerkelijk zou kunnen helpen bij het leren van andere talen! De Latijnse en Germaanse wortels zijn zo logisch als je erover nadenkt.