Moet Chaucer onderdeel zijn van het KS3-curriculum?

Geoffrey Chaucer was een schrijver in de jaren 1300 en staat bekend als de vader van de Engelse literatuur. Daarom is hij een buitengewoon belangrijk literair figuur, en misschien wel iemand die daarom als een verplicht element van het Engels moet worden bestudeerd.

Omdat hij echter zo lang geleden schreef, is de gebruikte taal heel anders dan het hedendaagse Engels. Dus, met dat in gedachten, is het belangrijk om hem te bestuderen, aangezien de taal zo anders is dan het Engels dat we tegenwoordig spreken en schrijven?

Hier zullen we de voor- en nadelen van het bestuderen van Chaucer op school onderzoeken, en of en waarom dit een voordeel of een belemmering is voor leerlingen in Key Stage 3 (11-14 jaar).

Door de kogel bijten en eerst het moeilijkste element aanpakken

Een voordeel van het studeren van Chaucer op school is dat het in theorie alle andere aspecten van ouder Engels minder ontmoedigend en toegankelijker zou maken - bijna als een bijtende benadering...

Dit was niet mijn eigen persoonlijke kijk op het bestuderen van Chaucer op jonge leeftijd totdat ik er echt over nadacht, aangezien mijn mening aanvankelijk grotendeels negatief was. Dit punt heeft echter wel enige voordelen, en ik denk dat deze visie grotendeels afhangt van de leraar en zijn aanpak.

Sommige leraren vinden het misschien leuk om Chaucer zo vroeg les te geven, omdat ze misschien wel een van de moeilijkste aspecten van het Engels onder de knie krijgen, zodat het dan klaar is en er niet opnieuw naar hoeft te worden gekeken totdat studenten ervoor kiezen om Engels op een hoger niveau te volgen, dwz aan de universiteit.

Een symbool van hoop

Een ander belangrijk pluspunt van leraren die dit standpunt innemen, is dat in de toekomst niets zo ontmoedigend of moeilijk lijkt als Chaucer. Daarom is Engels leren tijdens de rest van de school zowel gemakkelijker als leuker, omdat leerlingen de hoop hebben dat ze elke tekst in de toekomst aankunnen.

Als ze Chaucer hebben overwonnen, dan kunnen ze elke schrijver verslaan met hun GCSE- en A-Level-specificaties, want hij is misschien wel de moeilijkste om te behandelen. Daarom kan het moeilijk zijn om hem te bestuderen, maar als die eenmaal voorbij is, krijgen de studenten misschien een broodnodige ego-boost en een gevoel van hoop dat Engels studeren mogelijk is en dat ze het kunnen.

Als kernvak moeten studenten Engels studeren; daar kun je niet omheen en ze zullen Engels studeren tot de leeftijd van 16 jaar. Niet elke student vindt Engels leuk, het kan een hele klus zijn, alsof ze er niet bij willen zijn; niet noodzakelijk omdat ze Engels als vak niet leuk vinden, maar omdat zodra tieners te horen krijgen dat ze iets moeten doen, ze automatisch minder geneigd zijn zich ermee bezig te willen houden.

Maar door hun GCSE's in te gaan met de wetenschap dat ze ooit een van de oudste en hardst mogelijke schrijvers hebben bestudeerd, konden ze trots en ook hoopvol zijn dat ze meer uitdagingen binnen het Engels als onderwerp kunnen overwinnen.

De ondersteuning van andere onderwerpen

Het bestuderen van Chaucer ondersteunt ook vakoverschrijdend leren; dit komt omdat studenten de kans krijgen om meer te weten te komen over grondwoorden en de ontwikkeling van taal. Een wortel is „de kern van een woord dat onherleidbaar is tot meer betekenisvolle elementen.” — Wikipedia. Dit betekent in wezen zonder het gebruik van voor- en achtervoegsels, zodat studenten op hun eigen manier over de woorden leren, wat bijna een introductie is tot het bestuderen van taalkunde.

Verder dient dit als hulpmiddel bij de studie van moderne vreemde talen, aangezien studenten leren over woordwortels, waardoor ze vervolgens woorden leren herkennen.

Het Middelengels dat in The Canterbury Tales wordt gebruikt, bevat veel Germaanse en Latijnse woordwortels. Latijn helpt ook bij het herkennen van woorden in het Frans, Spaans en Italiaans, in combinatie met de Germaanse wortels hebben studenten een basisvaardigheid om woorden in andere talen te herkennen, wat hen vervolgens zou helpen bij hun studie van moderne vreemde talen.

Bovendien kan de studie van Chaucer en de voordelen ervan op het gebied van grondwoorden en taalontwikkeling studenten ook helpen bij hun studie van drama, aangezien ze de kans krijgen om hun oracy- en spreektaalvaardigheden te ontwikkelen, evenals de schriftelijke vaardigheden die in het Engels worden onderwezen.

Er is veel historische relevantie in Chaucer

Bij het schrijven van The Canterbury Tales koos Chaucer ervoor om in het Engels te schrijven, en niet in het Frans. De British Library stelt dat „The Canterbury Tales een van de eerste grote werken in de literatuur was die in het Engels werd geschreven” (1)

Chaucer heeft dus in wezen de weg vrijgemaakt voor elke schrijver die door de geschiedenis heen een tekst heeft geschreven en voor elke opkomende of toekomstige tekst die er in de loop van de tijd is.

Dat is een enorme erfenis die we hebben gecreëerd en als zodanig is het duidelijk waarom Chaucer op scholen wordt gestudeerd: want zonder hem was er misschien nooit een onderwerp Engelse literatuur geweest dat we in de eerste plaats konden bestuderen.

Volgens deze logica begrijp ik volledig waarom Chaucer is opgenomen in de Key Stage 3-specificaties, maar er zijn ook redenen waarom het misschien eerder een belemmering dan een hulp kan zijn om hem zo vroeg in je Engelse carrière te bestuderen...

De technische moeilijkheid om Chaucer te studeren kan studenten ervan weerhouden Engels te studeren

Sommigen denken misschien dat Chaucers werk op deze leeftijd te zwaar is voor studenten, dus vermijd daarom les te geven. Dit is begrijpelijk omdat het bestuderen van Chaucer fundamenteel moeilijk is. Ter referentie: Chaucer dateert van vóór Shakespeare, en de taal die wordt gebruikt in The Canterbury Tales staat bekend als Midden-Engels, wat heel anders is dan het huidige Engels, de taal die we tegenwoordig spreken, en kan daarom voor veel verwarring zorgen bij studenten.

Als voorbeeld van het taalverschil is hier een voorbeeld van een deel van Chaucers werk, dit uittreksel is overgenomen uit de Proloog van de vrouw van Bath in The Canterbury Tales:

„Maar nu, meneer, —laat me eens kijken — wat zal ik zien?

Een hoed! O God, ik heb mijn verhaal ageyn.

Toen mijn vierde huisgenoot bier aan het eten was,

Ik huilde Algate, en maakte een verhaal juichend,

Zoals wyves mooten, want het is gebruik,

En met mijn dekmantel over mijn gezicht bedekt;

Maar daarvoor kreeg ik een merk,

Ik huilde maar klein, en dat onderneem ik!” (2)

Vond je dit makkelijk te begrijpen? Zelfs nu, als student, kan ik dit niet lezen zonder de hulp van een vertaling, laat staan als 12-jarige die haar flair voor Engels nog niet had gevonden.

Chaucer bestuderen kan het vertrouwen negatief beïnvloeden

De moeilijkheid in de taal van Chaucer zou kunnen leiden tot een verlies van liefde voor Engels als onderwerp omdat studenten het als „te moeilijk” vinden, en eerder ongemakkelijk dan als een uitdagend onderwerp dat ze nog steeds hopen te overwinnen. Daarom kunnen ze na verloop van tijd hun passie ervoor verliezen omdat ze denken dat ze niet goed genoeg zijn om hoog te presteren in het Engels.

Ik heb Chaucer zelf gestudeerd toen ik in jaar 8 zat en ik kon eerlijk gezegd niet met het werk omgaan. Ik vond het buitengewoon moeilijk, wat betekende dat ik bang werd om andere oudere schrijvers zoals Shakespeare te bestuderen omdat ik vooringenomen was dat het te moeilijk was en dat ik het niet aankon.

Bovendien verscheen Chaucer nooit meer op mijn specificaties tot op de universiteit, en ik was terughoudend om de module op basis van Chaucer te kiezen omdat ik zo bang was dat ik „niet slim genoeg” was om hem en zijn werk te bestuderen. Ik beet echter door de zure appel heen en besloot toch de module te volgen, maar ik weet dat sommige van mijn collega's ervoor terugdeinsden om de module te volgen vanwege slechte ervaringen in het verleden bij het bestuderen van hem.

Ik denk ook dat dit sterk afhankelijk is van de leerkracht wat betreft de manier waarop leerlingen Chaucer zien aan de hand van de manier waarop zijn werken aan kinderen worden onderwezen. Als je bijvoorbeeld de eerste les over Chaucer leidt met „dit wordt een uitdaging”, gaan leerlingen meteen geloven dat de volgende lessen moeilijk zullen zijn. Uit mijn ervaring is deze benadering weliswaar realistisch in plaats van optimistisch, maar kan ze voor tieners ontmoedigend zijn.

Als zodanig zijn er zowel positieve als negatieve kanten aan het bestuderen van Chaucer, en sommigen zullen beweren dat de positieve punten zwaarder wegen dan de negatieven, en anderen kunnen beweren dat de negatieven zwaarder wegen dan de positieve.

Voor mij persoonlijk ben ik, omdat ik de kans heb gehad om dit thema nader te onderzoeken door dit artikel te schrijven, van mening dat Chaucer op school moet worden bestudeerd, hoewel ik er oorspronkelijk vast van overtuigd was dat hij en zijn werk niet op jonge leeftijd bestudeerd moesten worden.

Nu ik hierover heb kunnen nadenken vanuit meer dan alleen de invalshoek van mijn onzekere tienerzelf, zie ik nu de voordelen in van het leren over de „vader van de Engelse literatuur”, en waarom dit relevant is voor alle literatuurstudies buiten The Canterbury Tales.

Ik begrijp en sta er volledig achter dat het bestuderen van Chaucer buitengewoon moeilijk is om te studeren, en dat dit een tegenslag kan zijn voor studenten; ik begrijp en erken nu echter ook hoe belangrijk het is om over zo'n belangrijk figuur te leren, daarom ben ik van mening dat zijn werk bestudeerd moet worden door middelbare scholieren.