Która adaptacja „Olivera Twista” jest najlepsza?

Oliver Twist to prawdopodobnie najbardziej znane dzieło Charlesa Dickensa, jako takie, było wielokrotnie adaptowane na przestrzeni lat w różnych mediach.

Niektóre adaptacje starają się być jak najbardziej wierne powieści Dickensa, podczas gdy inne czerpią inspirację z jego koncepcji lub postaci, aby stworzyć coś nowego i oryginalnego.

Ale które adaptacje są najlepsze?

Twist-2021

Film Sky z 2021 roku Twist to nowoczesna opowieść klasycznej powieści Charlesa Dickensa. Akcja rozgrywa się w dzisiejszym Londynie, Tw ist opowiada historię Olivera Twista, który mieszka na ulicach od śmierci matki kilka lat wcześniej.

W przeciwieństwie do słodkiego Olivera z powieści Dickensa, który jest dość naiwny i nie wie, jak przetrwać sam, Oliver Tw ista jest pełen ulicznych sprytów, utalentowanego artysty graffiti i wolnego biegacza, często wykorzystującego swoje umiejętności, aby wyprzedzić prawo.

W rzeczywistości, gdy ucieka od niektórych policjantów, wpada na Dodge'a i Batesy'ego, którzy szybko przedstawiają go Faginowi. Dzięki temu przypadkowemu spotkaniu Oliver zostaje wciągnięty w fabułę zemsty, napad na sztukę, i kwitnący romans.

W porównaniu z powieścią, która jest napędzana dramatem i tragedią, Twist jest bardziej oparty na akcji, a fabuły i napady stają się przedmiotem narracji, a nie samych bohaterów.

Umiejętności swobodnego biegania pokazane przez Rafferty'ego Lawa (tak, Law jak w Jude Law) jako Olivera i Nancy, aka Red, granych przez Sophie Simnett są imponujące, kreatywne i bardzo zabawne, co nie powinno dziwić, ponieważ cały parkour był koordynowany przez australijskiego wolnego biegacza Dominica Di Tommasso.

Nancy, która została ponownie wyobrażona jako Red in Twist, została postarzona, stając się romantyczną miłością Olivera filmem zamiast sympatii młodego chłopca, gdy jest w musicalu Oliver! Zmiany zostały również wprowadzone do Dodge'a i Sikesa, którzy obaj zostali zamienieni płcią dla tej wersji historii, granych odpowiednio przez Ritę Orę i Lenę Headey.

Headey wykonuje dobrą robotę i wydaje się groźna i manipulująca, chociaż czuję, że brakowało jej nieprzewidywalnej wściekłości Billa Sikesa. Rita Ora czuje się dobrze, ponieważ Dodge wykonuje niektóre z uroków, z których znany jest Artful Dodger, ale całkowicie brakuje jej charyzmy.

Michael Caine jako Fagin opowiada o tym, czego można się spodziewać, chociaż osobiście nie podobała mi się decyzja o podjęciu motywacji do zemsty napadu, wolałbym, gdyby był po prostu napędzany chciwością i chęcią ucieczki od wszelkich długów, jakie może mieć.

Podczas gdy Twist jest zabawnym zegarkiem, jedną rzeczą, którą uważałem, że poważnie brakuje, to głębia emocjonalna, film jest bardziej skoncentrowany na byciu przyjaznym rodzinie niż inne opowiadania historii i jako takie nie ma śmierci ani nadmiernie przygnębiających chwil, co moim zdaniem sprawia, że film jest dość jednoznaczny.

Film podejmuje uczciwą próbę przekształcenia historii na współczesność z dobrą muzyką i cechami charakteru, które mają sens, ale ogólnie pozbawione treści.

Oliver Twist-1982

Ta telewizyjna adaptacja powieści Charlesa Dickensa była częścią serii animowanych adaptacji Dickensa wykonanych przez Burbank Films Australia w latach 1982-1985. Animacja skrapla historię Dickensa do nieco ponad godziny, przedstawiając podróż Olivera z warsztatu na ulice, do kręcenia i wreszcie do znalezienia stałego domu.

Podczas gdy film stara się być tak wszechstronny, jak to tylko możliwe, zawierając jak najwięcej szczegółów w ograniczonych ramach czasowych, wynikający z tego dialog jest ekspozycyjny i wyrazisty; jednak, aktorzy głosowi starają się dostarczać go z przekonaniem.

Zakładając, że aktorzy głosowi sami są Australijczykami, dostarczają wiersze z przesadnym cockney lub eleganckimi angielskimi akcentami, to prawie tak, jakby zostali skierowani, aby akcenty były jak najgrubsze, na wypadek gdyby ktoś wątpił, skąd pochodzą postacie. Na początku jest to trochę rozpraszające, ale wkrótce wchodzisz w to przepływ.

Styl animacji nie jest tak czysty ani szczegółowy jak inne filmy nakręcone w tym samym czasie, i myślę, że przyczynia się to do braku emocji, które odczuwałem u bohaterów. W szczególności Bill Sikes wcale nie wydawał się zbyt groźny ani onieśmielający (chociaż Bullseye, jego pies, zrobił to), myślę, że częściowo było to spowodowane również aktorem głosowym, który po prostu nie wydawał się w stanie dostać się do tego miejsca.

Ogólnie rzecz biorąc, film bardzo stara się pozostać wiernym materiałom źródłowym, co jest doceniane, i robi to najlepiej, biorąc pod uwagę, że jest to film telewizyjny z bardziej ograniczonym budżetem na animację niż filmy fabularne.

Oliver Twist-2005

Chociaż Oliver Twist to bardzo angielska powieść, ta adaptacja opowieści jest w rzeczywistości międzynarodowym wysiłkiem jako koprodukcja angielska, czeska, francuska i włoska.

Mimo że większość filmu rozgrywa się w Londynie, został nakręcony w Czechach. Film wyreżyserował Roman Polański, znany z takich filmów jak Rosemary's Baby czy The Pi an ist.

Wersja Olivera Twista Polańskiego jest nieco bardziej szorstka i ponura w tonie niż inne adaptacje. W przeciwieństwie do musicalu Oliver! Tam, gdzie niektóre z mroczniejszych momentów rozbijają piosenki, w filmie Polańskiego pojawia się ciągłe uczucie depresji.

Jednak w jakiś sposób napięcia jest bardzo małe; film wydaje się trzymać tego samego tonu bez szczytów i korytek, aby ożywić rzeczy, co skutkuje filmem, który nie jest tak interesujący, jak ma potencjał.

Powiedziawszy to, większość aktorstwa jest bardzo dobra, Ben Kingsley zabija ją jako Fagin, jest doskonały w roli, a Leanne Rowe jako Nancy i Jamie Foreman jako Bill Sykes również świetnie radzą, chociaż chciałbym, gdyby Foreman był trochę bardziej ekstremalny w swojej interpretacji Sykesa.

Prawdziwą niespodzianką był Mark Strong, który kradnie każdą scenę, w której występuje jako Toby Crackit, to tak, jakby nie zdawał sobie sprawy, że występuje w filmie Polańskiego, a zamiast tego zachowuje się tak, jakby grał w musicalu, powiew świeżego powietrza w skądinąd celowo przygnębiającym filmie.

Harry Eden dobrze gra Artystycznego Dodgera, ale myślę, że zarówno on, jak i Barney Clark, który gra Olivera, prawdopodobnie zmagali się z dialogiem Dickensa, ponieważ nie zawsze wydawał się tak naturalny jak dorośli aktorzy.

Barney Clark nie ma zbyt wiele do pracy, ponieważ Oliver nie otrzymuje zbyt wielu linii, a Oliver Twist i tak jest trochę mokrą szmatą jako postać, wykonuje dobrą robotę, ale wydajność może być lepsza.

Scenariusz, napisany przez Ronalda Harwooda, pomija pobyt Olivera z Rose po jego zastrzeleniu i przedstawia inną fabułę Fagina i Sykesa planujących go zamordować, myślę, że to działa dobrze i podnosi stawkę (pomimo dziwnego braku napięcia, o którym wspomniałem wcześniej).

Pokazuje również ostatnie spotkanie Olivera z Faginem z powieści na zakończenie filmu, zapewniając Oliverowi i publiczności satysfakcjonujące poczucie zamknięcia.

Oliverze! — 1968

Oliver! Filmowa muzyczna adaptacja musicalu scenicznego Lionela Barta Carol Reed o tym samym tytule jest prawdopodobnie najbardziej kultową adaptacją powieści Charlesa Dickensa. Chociaż akcja toczy się w Londynie, podobnie jak Oliver Twist z 2005 roku, film nie został nakręcony na miejscu, ale w Shepperton Studios. Pod silnym wpływem była również niemuzyczna adaptacja z 1948 roku.

W dużej mierze ze względu na fakt, że to musical, Oliver! Wykonuje wspaniałą robotę, uchwycając emocjonalne zamieszanie bohaterów, a także płynnie przeplatając bardziej lekkie humorystyczne chwile.

Ron Moody i Jack Wild jako odpowiednio Fagin i Artful Dodger to radość do oglądania i nic dziwnego, że zostali nominowani do kilku nagród za swoje występy, a Ron Moody zdobył złoty glob.

Shani Wallis jest również doskonała jako Nancy, dając charyzmatyczny emocjonalny występ. Być może z tego powodu występ Marka Lestera jako Olivera wydaje się jeszcze bardziej drewniany niż mógłby być inaczej, a Lester nie śpiewał własnego śpiewu i został dubbingowany przez córkę aranżera muzyki Kathe Green, co nie jest rzadkością w filmach, ale Green został przypisany dopiero 20 lat później, w 1988 roku, co mnie irytuje.

Może dlatego, że dorastałem z nim, więc jest wokół niego poczucie nostalgii, ale muszę powiedzieć, że występ Olivera Reeda jako Billa Sikesa jest moją ulubioną interpretacją postaci. Naprawdę czuje się groźny i nieprzewidywalny, ale udaje mu się być bezbronny, gdy zdaje sobie sprawę, co zrobił Nancy.

Dodger i Fagin są również bardziej sympatyczni w tym filmie, obaj okazują prawdziwą troskę o Olivera, a Dodger wielokrotnie próbuje pomóc mu w ucieczce zarówno od policji, jak i od Billa.

W innych adaptacjach Dodger wydaje się zadowolony z tego, że pozwala złapać Olivera i w ogóle nie troszczy się o niego. Być może dodanie odrobiny empatii do ich postaci jest powodem, dla którego oboje mają nieco bardziej pozytywne zakończenie, wchodząc w zachód słońca, aby kontynuować swoje życie w przestępstwie, zamiast być widziani wysyłani do więzienia lub powiesz eni.

Choreografia wszystkich sekwencji tanecznych jest również niesamowita, a choreograf, Onna White, zasłużyła na honorową nagrodę akademii, którą otrzymali. Pomaga w tym reżyseria Carol Reed, która pozwala scenom naprawdę popsuć.

Oliver i firma — 1988

Oliver & Company to animowany film 2D dla dzieci stworzony przez Disneya, inspirowany Oliver em Twistem Charlesa Dickensa. Adaptacja Disneya przedstawia Olivera jako porzuconego kotka w Nowym Jorku, który wpada w grupę psów pracujących jako kieszonkowcy dla ich ludzkiego właściciela Fagina, który jest dłużny złoczyńcowi Billowi Sykesowi.

Podczas swojej pierwszej wycieczki jako kieszonkowca, Oliver zostaje odebrany przez Jenny, miłą dziewczynę zmagającą się z samotnością z powodu nieobecności rodziców. Wkrótce jednak, Oliver mimowolnie wraca do gangu, w którym Fagin ma pomysł, aby zatrzymać go za okup, narażając Jenny w tym procesie na niebezpieczeństwo.

Oliver & Company to dość słodka historia, ale nie byłem zakochany w tych piosenkach, myślę, że mogły być lepsze pod względem lirycznym. Podobała mi się jednak charakterystyka Olivera przez Disneya, jest napisany z większą pewnością siebie niż w powieści i innych adaptacjach, więc jego aktor głosowy Joey Lawrence miał więcej do pracy i zapewnia dobry występ.

Dodger, wyrażony przez Billy'ego Joela, jest starzejący się i jest bardziej dorosłym wzorem do naśladowania dla Olivera, a nie rówieśnika, wolałbym, żeby Dodger był tylko nieco starszy od Olivera, ale rozumiem, że starzenie się go lepiej sprawdziło się w interpretacji Disneya.

Fagin, głos Doma Deluise, jest bardziej sympatyczną postacią w tej adaptacji, która wydaje się bardziej tragiczna niż chciwa, zwłaszcza ze względu na zmianę dynamiki władzy między nim a Billem Sykesem.

Podczas gdy w książce Fagin i Sykes mają bardziej równe partnerstwo polegające na sobie nawzajem w utrzymaniu środków do utrzymania, w Oliver & Company Fagin wydaje się być głęboko zadłużony Sykesowi, o którym mówi się, że jest częścią mafii i ma się dobrze finansowo.

Twist — 2003

Twist to nowoczesne ponowne wyobrażenie Olivera Twista, z Dodgerem, a nie Oliverem w centrum narracji. Kanadyjski dramat, Twist śledzi Dodge'a, pracownika seksualnego i uzależnionego od heroiny pracującego dla Fagina i aluzyjnego Billa Sykesa.

Niezadowolony ze swojego życia i nie chce już pracować jako prostytutka, Dodge spędza jak najwięcej czasu w kawiarni, w której pracuje dziewczyna Billa, Nancy.

Jednak wkrótce zostaje wyrzucony; aby uniknąć pracy, Dodge rekrutuje Olivera, który jest nowy w mieście i jest produktem systemu opieki zastępczej, który był przekazywany z rodziny na rodzinę od najmłodszych lat.

Chociaż Oliver wydaje się dla Dodge'a sposobem na opóźnienie pracy i uniknięcie uderzenia ze strony Sykesa, staje się katalizatorem, który otacza cały jego świat.

Twist to bardzo interesująca interpretacja postaci Dickensa, biorąc niektóre homoerotyczne podteksty z książki i opierając się na nich, stawiając je na pierwszy plan. Nie jest to do końca przyjemny zegarek, ponieważ im więcej dowiesz się o Dodge'ie (granym przez Nicka Stahla), tym bardziej staje się tragiczny.

Jeśli masz nadzieję na schludne i szczęśliwe zakończenie, takie jak powieść, lepiej obejrzeć musical, ponieważ na pewno tego nie zrozumiesz dzięki Twistowi. Powiedziawszy, że jest to urzekający dramat i wart obejrzenia, jeśli jesteś przygotowany na bardziej szorstką, przygnębiającą historię.

Oliver Twist — 1997

Kolejna adaptacja Disneya klasycznej historii Charlesa Dickensa, tylko tym razem jest to akcja na żywo. Po wyrzuceniu z domu pracy Oliver udaje się do Londynu, aby znaleźć swoją rodzinę; jedyną wskazówką, jaką ma, jest medalion matki. jednak, kiedy tam dociera, spotyka Dodgera, a jego początkowe plany zostają wstrzymane, gdy popada w życie pakowania i kradzieży pod kierunkiem Fagina.

Po 3 miesiącach treningu Oliver zostaje złapany podczas próby pierwszej prawdziwej pracy, na szczęście zostaje uniewinniony i wraca do domu z młodą kobietą o imieniu Rose i jej wujem. Chociaż wydaje się, że sprawy wyglądają na dobre dla Olivera, Fagin i Bill Sikes nie mogą ryzykować, że Oliver się na nich zdradzi i zdecyduje, że muszą go ukraść.

Ta interpretacja Olivera Tw ista nie odczuwa potrzeby pozostania całkowicie wiernym materiałowi źródłowemu, podczas gdy główne punkty fabuły są w większości zachowane takie same, film jest bardziej oparty na akcji niż inne adaptacje.

Oliver jest również inny, w przeciwieństwie do innych wersji postaci, w których wydaje się bezradny w każdej sytuacji i po prostu musi znosić rzeczy, które się dzieją, ten Oliver (grany przez Alexa Trencha) jest odważniejszy i wysoce zmotywowany do znalezienia pozostałej rodziny, którą może mieć.

Chociaż myślę, że poprawia to postać i nadaje mu więcej osobowości niż wilgotna szmata, jako którą zwykle jest przedstawiany, mogłoby zostać jeszcze bardziej ulepszone, gdyby aktorstwo Trencha było mniej drewniane, jak Mark Lester w Oliver ze! Trench nie zawsze zapewnia dialog naturalnie.

Oliver Twist — 1948

Brytyjski klasyk i druga powieść Charlesa Dickensa, zaadaptowana przez reżysera Davida Leana (po adaptacji Wielkich oczekiwań z 1946 roku), Oliver Twist 1948 jest jedną z najbardziej uznanych przez krytyków wersji opowieści Dickensa i zajął 46. miejsce na liście 100 najlepszych brytyjskich filmów Brytyjskiego Instytutu Filmowego (BFI).

Powszechnie uważany za świeże spojrzenie na zamieszanie biednego sierotą Olivera, film Leana został przyjęty pozytywnie, pomimo pewnego sprzeciwu wobec wyglądu Fagina, i miał duży wpływ na adaptację musicalu Oliver z 1968 roku! 20 lat później.

Film ma imponujący początek, gdy ciężarna matka Olivera ciągnęła się do bram domu roboczego, błagając o wpuszczenie. Natychmiast nadaje filmowi ciemniejszy i bardziej gotycki ton, który powraca później, kiedy pielęgniarka, która ją uczęszczała i ukradła jej medalion (jedyna forma identyfikacji Olivera) umiera, ale nie jest spójna w całym fil mie.

Lean zawiera również cytaty bezpośrednio z powieści Dickensa w filmie, jednak pojawiają się one dopiero w pierwszej połowie, co również jest trochę niespójne. Oliver w tej adaptacji, grany przez Johna Howarda Daviesa, ma więcej dowcipu niż w innych wersjach, co czyni go bardziej aktywną postacią do naśladowania niż tematem, w którym po prostu coś mu się przytrafiło.

Alec Guinness zapewnia dokładnie taki występ, jakiego można oczekiwać od niego jako Fagina, ale nie dodaje nic nowego do postaci (jednak był to 1948, więc prawdopodobnie był wtedy bardziej innowacyjny), a Robert Newton jest odpowiednio groźny jako Bill Sykes.

Portret Nancy przez Kay Walsh jest dobry, ale, moim zdaniem, jest nieco zawiedziony scenariuszem. Nancy początkowo nie wchodzi w interakcje z Oliverem i nie okazuje mu zbyt wiele współczucia; to sprawia, że jej zmiana serca wydaje się raczej nagła i pozbawiona charakter u.

Jednak morderstwo Nancy jest doskonałe (cóż, nie doskonałe, ale wiesz, co mam na myśli), w porównaniu z innymi adaptacjami, myślę, że film Leana przedstawia zabójstwo Billa i śmierć Nancy w prosty, ale wstrząsający sposób.

Film jest również jedną z niewielu wersji opowieści, w której wtórny antagonista Monks nie sprawia, że czuje się, jakby był rogat butów, co jest doceniane. Ogólnie, film jest solidny, z dobrą reżyserią Leana i utalentowaną obsadą, scenariusz trzeba było tylko trochę dopracować.

Oliver Twist to ponadczasowa opowieść ze sympatycznym bohaterem, ciekawymi postaciami i przejmującym komentarzem społecznym. Wyraźnie zainspirował wielu twórców i najprawdopodobniej będzie to robić w przyszłości.