Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
Scott Douglas Jacobsen: Bedankt voor uw aanwezigheid hier vandaag, mevrouw Sorensen, we zullen ons, zoals u hebt geïnformeerd en goedgekeurd, concentreren op het huwelijk in deze serie. Sommigen kunnen dit als advies van een getrouwd stel beschouwen. Anderen kunnen dit beschouwen als een gesprek over het huwelijk tussen een jonge man en twee getrouwde mensen.
Nog steeds, anderen formuleren dit als een leuk gesprek met verschillende opvattingen over het huwelijk. Om het kort te maken, ik schrijf nu voor een trouwmagazine. Ik maak grapjes over mezelf als de 'Guy-in-Residence' (ook wel de 'Canadian-in-Residence'). Het schrijversteam is sterk.
Jullie twee zijn al een tijdje getrouwd. De titel van deze serie is „The Unmeasurable Genius and the Infinite Jewel”. Veel van de knapste geesten in de geschiedenis van de filosofie zijn ongehuwd gestorven. Da Vinci stierf als vrijgezel; Hypatia stierf als vrijgezel; Mencken stierf als vrijgezel; Newton stierf als vrijgezel; Sidis stierf als vrijgezel; Turing stierf als vrijgezel; Da Vinci had een grappige zin over het huwelijk: „Het huwelijk is alsof je je hand in een zak slangen steekt in de hoop er een paling uit te trekken.”
Natuurlijk zei de onnavolgbare Socrates: „Trouw in ieder geval. Als je een goede echtgenote hebt, word je gelukkig; als je een slechte hebt, word je een filosoof.” Het huwelijk is een belangrijk onderwerp, is altijd een cruciaal onderwerp geweest. Als iemand dit ontkent, let hij gewoon niet op de actualiteit, de geschiedenis of zijn eigen leven.
De meeste mensen beschouwen het huwelijk (of samenwonen) en het krijgen van kinderen als een van de belangrijkste aspecten van het leven voor hen. Volgens Pew Research zijn dit de redenen die belangrijk worden geacht om te trouwen: 88% zegt voor liefde. 81% zegt voor het aangaan van een levenslange verbintenis. 76% zegt voor kameraadschap. 49% zegt voor het krijgen van kinderen. 30% zegt voor een relatie die erkend is tijdens een religieuze ceremonie. 28% zegt voor financiële stabiliteit. 23% zegt voor wettelijke rechten en voordelen. Stereotypisch gezien ga ik in de Noord-Amerikaanse cultuur uit van andere culturen.
Mannen zijn passiever als het gaat om trouwen en bruiloften; vrouwen zijn proactiever met betrekking tot huwelijken en bruiloften. Een van mijn collega's, een vrouw, grapte: „De jongens hoeven alleen maar een aanzoek te doen en dan komen ze opdagen.” In feite had meer dan één vrouw dit standpunt in een soort slecht verborgen grappige spot.
Zoals Mencken opende in In Defense of Women: Een mannenvrouw, ongeacht hun uiterlijke blijk van respect voor zijn verdienste en autoriteit, beschouwt hem altijd stiekem als een ezel, en met iets dat lijkt op medelijden. Zijn meest opzichtige uitspraken en doen bedriegen hen zelden; ze zien de echte man in zichzelf en kennen hem als een oppervlakkige en zielige kerel.
In dit feit ligt misschien een van de beste bewijzen van vrouwelijke intelligentie, of, zoals de gebruikelijke uitdrukking het zegt, vrouwelijke intuïtie. Het kenmerk van die zogenaamde intuïtie is gewoon een scherpe en nauwkeurige waarneming van de werkelijkheid, een gebruikelijke immuniteit tegen emotionele betovering, een niet aflatend vermogen om een duidelijk onderscheid te maken tussen het uiterlijk en de substantie.
Het uiterlijk is in de normale familiekring een held, magnifico, een halfgod. De stof is een slechte bergbank... De vrouw van een man werkt niet onder zo'n naïeve dwaasheid. Ze kan jaloers zijn op haar man, dat is waar, op bepaalde van zijn meer kalmerende prerogatieven en sentimentaliteiten.
Misschien benijdt ze hem zijn mannelijke bewegingsvrijheid en beroep, zijn ondoordringbare zelfgenoegzaamheid, zijn boerenliefde voor kleine ondeugden, zijn vermogen om het harde gezicht van de werkelijkheid te verbergen achter de mantel van romantiek, zijn algemene onschuld en kinderachtigheid.
Maar ze benijdt hem nooit zijn kinderlijke ego; ze benijdt hem nooit zijn slordige en belachelijke ziel. Deze sluwe perceptie van mannelijke bombast en schijnvertoning, dit scherpe begrip van de mens als de eeuwige tragische komiek, ligt aan de basis van die medelevende ironie die onder de naam moederinstinct heerst. Een vrouw wil moeder worden van een man, simpelweg omdat ze inziet in zijn hulpeloosheid, zijn behoefte aan een vriendelijke omgeving, zijn ontroerende zelfbedrog.
Er is hier veel om uit te pakken. Dus waarom niet uitpakken met mensen die hier meer ervaring mee hebben dan ikzelf? Voor degenen die het niet weten, is Christian, Dr. Sorensen, de best scorende mainstream intelligentietestscorer in de World Genius Directory met een geclaimd en gecertificeerd intelligentiequotiënt van 185+ S.D. 15 op de WAIS-R.
Voor sommigen is het erg belangrijk, voor anderen helemaal niet, om verschillende redenen — volkomen eerlijk. Ik beschouw hem hier als een „onmeetbaar genie”. Mrs. Sorensen is natuurlijk zijn vrouw. Ze is de wijste persoon die Dr. Sorensen kent. Iemand die ik uit goede bron heb, is een steen van de Kroon van God. Ik heb dit omlijst als een „Infinite Jewel”.
Dit verklaart de titel van de serie die Dr. Sorensen heeft gekozen uit een aantal series die ik aan Dr. Sorensen heb voorgesteld. Dr. Sorensen en ik hebben over een groot aantal onderwerpen geschreven. Het was slechts een kwestie van tijd voordat we het over het huwelijk hadden.
Wie is er beter dan de heer en mevrouw Sorensen om deze gedachtegang te bespreken? Eerst persoonlijke spullen, je hoeft alleen zoveel te geven als je wilt. Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
De heer Christian Sorensen en mevrouw Sorensen: We hebben elkaar toevallig ontmoet, zou je kunnen zeggen, door iets goddelijks, want op een dag kruisten we gewoon ons lot, in een synagoge, die we allebei niet vaak bezochten.
Een anekdote die ons tot nu toe ontroert en verrast, was dat Christian enige tijd daarvoor naar dezelfde synagoge ging, voor Purim, en omdat hij zijn kipa was vergeten, opende de rabbi de vitrine van het museum om hem er een te lenen.
Wat indrukwekkend is, was dat in die kipa de naam stond van mijn grootvader van moeders kant Z „L”, waarvan we ons realiseerden, lang nadat we elkaar hadden ontmoet, toen die Christian me vroeg, naar mijn tweede achternaam vroeg. In feite was het niet alleen van hem, maar ook van de kipa, van hun chuppah en een gelukkig huwelijk.
Jacobsen: Wat was de huwelijksceremonie voor jullie twee?
De heer Sorensen en mevrouw Sorensen: We zijn tijdens een privéceremonie getrouwd onder de sterren en de chuppah, op een prachtig en exclusief strand, met uitzicht op zee.
Jacobsen: Hoeveel jaar zijn jullie twee getrouwd? Wat beschouwt u als het belangrijkste moment of de belangrijkste variabele om te beseffen dat deze persoon in staat was om de lange termijn aan te kunnen?
Mr. Sorensen: Om kabbalistische redenen zijn er woorden die ik niet ga uitspreken, om mijn vrouw niet te veel te ontmaskeren. Wat de vraag betreft, we zijn al bijna tien jaar getrouwd, en wat mijn vrouw betreft, realiseerde ik me, waarvan ik, voordat ik nooit had kunnen getuigen, toen ze voor het eerst samen was, vroeg ze me: wat ben ik voor jou? Zonder ook maar een seconde te aarzelen, antwoordde ik: „Mijn vrouw.”
Mevrouw Sorensen: Vanaf de eerste dag dat ik hem zag, wist ik dat ons leven voor altijd samen zou zijn. Het is iets dat in de ziel wordt gevoeld, en rationeel gezien is het moeilijk uit te leggen, aangezien G-d naar mijn mening voor elke persoon, voordat hij werd geboren, een speciaal iemand voor haar heeft gereserveerd om zijn leven te delen en een eenheid te zijn.
In die zin beschouw ik mezelf gelukkig dat ik een echtgenoot heb met een onmeetbare intelligentie, die gewoon complex is, van wie ik het geluk heb elke dag nieuwe dingen te leren, en die de meest geweldige man is. Het vinden van zo'n man zou net zo moeilijk zijn als het vinden van iemand met zijn intelligentie.
Jacobsen: Wat is belangrijk voor mannen die een huwelijk aangaan - wat is voor hen belangrijk om te overwegen - uniek voor hen?
Mr. Sorensen: Ik denk dat de belangrijkste eigenschappen zijn om loyaal te zijn en te kunnen luisteren.
Mevrouw Sorensen: Naar mijn mening denk ik dat mannen rekening moeten houden met drie fundamentele punten, namelijk liefde, vertrouwen en geduld, want als ze erin slagen eraan te werken, zullen ze verzekerd zijn van succes in hun huwelijk.
Jacobsen: Voor vrouwen die aan een huwelijk denken, wat is belangrijk voor hen om te overwegen — uniek voor hen?
Mr. Sorensen: Wat alles definieert, omdat het boven alles staat, is onconditionaliteit, en als gevolg daarvan het vermogen om zichzelf te geven, in ziel en lichaam, zonder ooit haar fijnheid en vrouwelijkheid te verliezen.
Ik heb altijd gedacht, zowel wat gender als anatomisch gezien betreft, dat de man zich voor het hoofd bevindt, evenals de vrouw, voor de nek is, wat leidt tot de bevestiging dat de nek degene is die het mogelijk maakt, het hoofd te bewegen.
Mevrouw Sorensen: Ik zou zeggen, het vermogen om de shalom beit te houden, de behoeften van de ander lief te hebben en te begrijpen, zonder ooit het respect voor zijn persoon te verliezen, en altijd bewondering te voelen voor de persoon die naast je staat.
Jacobsen: Wat is belangrijk voor zowel mannen als vrouwen om te overwegen te trouwen?
De heer Sorensen en mevrouw Sorensen: We denken dat alle rijkdom van het huwelijk gebaseerd is op verschillen, en in het complement dat daaruit voortkomt, zijn we dus, hoewel we gelijk zijn aan elkaar, niet in absolute zin gelijken, maar alleen als mensen, begiftigd met dezelfde rechten.
Om ervoor te zorgen dat het bovenstaande daadwerkelijk gebeurt, is het dus essentieel om het vermogen te hebben om over de ander te denken, in plaats van uitsluitend aan onszelf te denken, wat gelijk staat aan te zeggen dat wanneer je aan jezelf denkt, deze gedachte eerst en vooral via wat de ander in gedachten heeft, en pas dan, in de richting van de beslissing over iets.
In die zin zouden we kunnen bevestigen dat, net zoals gelijkheid leidt tot symmetrie, wat leidt tot concurrentievermogen, verschillen ook complementariteit zijn, wat leidt tot uniekheid.
Met andere woorden, ongezond individualisme brengt extreem machismo en feminisme met zich mee, en beide, zoals bij symbiotische liefde en haat, zijn uiteindelijk twee kanten van hetzelfde masker. In praktische termen is het huwelijk hoe het gebeurt in de chuppad, aangezien de man het dak erop zet en beiden een huis bouwen.
Jacobsen: Bedankt voor de gelegenheid en uw tijd, meneer en mevrouw Sorensen.
Mr. Sorensen: Met genoegen en ik hoop dat het bewijs leidt tot idealisme, maar niet tot platonische liefde.
Mevrouw Sorensen: Bedankt dat u me de kans hebt gegeven om over de man achter de geest te spreken.
De manier waarop ze individuele behoeften in evenwicht brengen met partnerschap is bewonderenswaardig.
Hun perspectief op huwelijksrollen voelt zowel traditioneel als progressief aan.
De manier waarop ze het opbouwen van een leven samen beschrijven is zowel praktisch als poëtisch.
Hun gedachten over het bewaren van de vrede in het huwelijk zijn heel wijs.
Geweldig hoe ze het belang benadrukken van beide partners die op unieke wijze bijdragen.
De balans tussen praktische en spirituele aspecten in hun huwelijksvisie is indrukwekkend.
Hun ontmoetingsverhaal laat zien hoe het lot soms een perfecte timing heeft.
Hun nadruk op wederzijdse groei in het huwelijk is inspirerend.
Hun gedachten over huwelijksvoorbereiding zijn zowel praktisch als diepgaand.
Ik ben dol op hun nadruk op het behouden van de individuele identiteit binnen het huwelijk.
De statistieken over financiële stabiliteit in het huwelijk zijn verrassend.
Hun ontmoetingsverhaal laat zien hoe onverwacht de mooiste momenten in het leven kunnen zijn.
Het idee van complementaire rollen versus concurrentie is tot nadenken stemmend.
Ik hou van hun evenwichtige benadering van traditionele en moderne waarden.
Hun nadruk op wederzijds respect en bewondering is zo belangrijk.
De manier waarop ze hun eerste ontmoeting beschrijven voelt bijna magisch.
Hun gedachten over extreem individualisme versus partnerschap zijn zeer inzichtelijk.
Fascinerend hoe ze verschillen zien als verrijkend in plaats van problematisch.
De vergelijking van het huwelijk met verschillende lichaamsdelen die samenwerken is behoorlijk slim.
Hun opvattingen over het huwelijk voelen zowel praktisch als diep spiritueel aan.
De nadruk op onvoorwaardelijke acceptatie in het huwelijk resoneert echt met me.
Dat is een interessant punt over loyaliteit die cruciaal is voor mannen in het huwelijk.
De strandbruiloft onder de sterren klinkt perfect romantisch maar toch betekenisvol.
Het verhaal van hun ontmoeting lijkt bijna te perfect. Soms zijn de beste dingen niet gepland.
Ik vind het geweldig hoe ze het belang benadrukken van het behouden van individualiteit terwijl ze eenheid opbouwen.
Interessant hoe ze het huwelijk zien als het samen bouwen van iets, zoals onder de choepa.
Hun gedachten over huwelijksvoorbereiding zijn praktisch maar toch diep betekenisvol.
De manier waarop ze hun verbinding beschrijven voelt authentiek, niet alleen romantische onzin.
Dat citaat van Mencken lijkt behoorlijk cynisch. Niet alle huwelijken zijn zo!
Hun perspectief op het huwelijk voelt tegelijkertijd traditioneel en modern aan.
De nadruk op verschillen als sterke punten in plaats van zwakheden is zo belangrijk in de huidige wereld.
Ik waardeer hun evenwichtige kijk op genderrollen zonder in stereotypen te vervallen.
Die huwelijksstatistieken zijn behoorlijk onthullend over de prioriteiten van onze samenleving.
Het punt over het denken aan je partner vóór jezelf is cruciaal. Dat is echte huwelijkswijsheid.
Hun ontmoetingsverhaal voelt bijna voorbestemd, vooral met die keppeltjesconnectie. Soms schrijft het leven de beste verhalen.
De metafoor van hoofd en nek die samenwerken is best slim. Beide essentieel, beide met verschillende rollen.
Ik vind het interessant dat ze complementariteit benadrukken boven competitie in het huwelijk.
Een strandbruiloft klinkt prachtig. Soms zijn de meest intieme ceremonies het meest betekenisvol.
Hun opvattingen over extreem individualisme dat problemen veroorzaakt in het huwelijk zijn voor mij heel logisch.
De statistieken over huwelijksmotivaties zijn fascinerend. Liefde staat nog steeds bovenaan de lijst met 88%, wat bemoedigend is.
Interessant hoe ze verschillen zien als verrijkend in plaats van uitdagend. Dat is een gezonde kijk.
De manier waarop ze het huwelijk beschrijven herinnert me eraan dat het niet alleen om romantiek gaat, maar om het samen opbouwen van een leven.
Die connectie met de kipa van de grootvader lijkt bijna te perfect om toeval te zijn. Wat zijn de kansen?
Ik waardeer het echt hoe ze het huwelijk bespreken als een partnerschap van gelijken, terwijl ze natuurlijke verschillen erkennen.
Hun nadruk op luisteren als een belangrijke kwaliteit voor mannen in het huwelijk is raak. We kunnen die herinnering allemaal gebruiken.
Het concept van gelijkheid versus complementariteit zet me echt aan het denken over mijn eigen relatie.
Ik herken wat mevrouw Sorensen zegt over het voelen in je ziel wanneer je de juiste persoon ontmoet.
De strandbruiloft onder de sterren klinkt magisch. Soms kunnen eenvoudige ceremonies het meest betekenisvol zijn.
Het is waar dat de meeste grote filosofen ongehuwd sterven. Je vraagt je af wat de relatie is tussen diep nadenken en partnerschap.
Hun opvattingen over genderrollen zijn intrigerend. Niet over superioriteit, maar over verschillende sterke punten die samenwerken.
De manier waarop ze hun eerste ontmoeting beschrijven voelt bijna mystiek aan, vooral met de connectie met de kipa van de grootvader.
Ik waardeer hoe ze traditionele waarden in evenwicht brengen met moderne perspectieven op het huwelijk. Het is verfrissend genuanceerd.
Da Vinci's slangenboodschappentas-analogie lijkt onnodig negatief. Het huwelijk is niet perfect, maar zo eng is het ook weer niet!
Het stuk over het denken aan de andere persoon voor jezelf komt echt binnen. Dat is de essentie van een sterke partnerschap.
Interessant dat ze elkaar toevallig in een synagoge ontmoetten. Soms beginnen de beste relaties wanneer je er niet naar op zoek bent.
De vergelijking van het huwelijk met bouwen onder de chuppah is prachtig, beide partners dragen bij aan het samen creëren van iets.
Hun kijk op shalom beit en het bewaren van de vrede in huis voelt zo relevant, ongeacht de religieuze achtergrond.
Ik vraag me af of de drie punten die genoemd worden voor mannenliefde, zelfvertrouwen en geduld echt genderspecifiek zijn? Lijkt me universeel.
De manier waarop ze onvoorwaardelijkheid in het huwelijk beschrijven, raakte me echt. Het gaat niet alleen om liefde, maar om volledige acceptatie.
De statistieken over waarom mensen trouwen zijn fascinerend. Het verbaast me dat financiële stabiliteit zo laag scoort, met slechts 28%.
Ik vind het geweldig hoe mevrouw Sorensen beschrijft dat ze elke dag nieuwe dingen van haar man leert. Dat houdt een huwelijk fris en spannend.
Dat citaat van Socrates over het krijgen van een goede vrouw of filosoof worden, deed me hardop lachen! Zo geestig, zelfs na al die jaren.
Vindt iemand anders het interessant dat ze ervoor kozen om bepaalde dingen niet uit te werken om kabbalistische redenen? Maakt me nieuwsgierig naar de diepere betekenis daarvan.
De opmerking over extreem feminisme en machismo als twee kanten van hetzelfde masker is behoorlijk tot nadenken stemmend. Ik heb er nog nooit zo over nagedacht.
Hun perspectief op gelijkheid versus complementariteit is fascinerend. Het gaat er niet om hetzelfde te zijn, maar om samen te werken als verschillende delen van een geheel.
Ik ben het eigenlijk niet eens met Mencken's visie op vrouwen die mannen als oppervlakkig zien. Dat voelt ongelooflijk gedateerd en cynisch voor mij.
Het verhaal over de keppeltje met de naam van haar grootvader geeft me kippenvel. Soms werkt het universum op mysterieuze manieren.
Wat mijn aandacht trok, was hoe ze onder de sterren op een strand trouwden. Dat klinkt zo romantisch en betekenisvol.
De statistieken van Pew Research zijn onthullend. Slechts 23% vindt wettelijke rechten belangrijk voor het huwelijk? Dat lijkt verrassend laag.
Het valt me op hoe ze verschillen benadrukken als sterke punten in plaats van zwakheden in een huwelijk. Dat is iets wat we niet vaak genoeg horen.
Dat is een prachtig inzicht over de man als het hoofd en de vrouw als de nek. Het gaat om complementaire rollen, niet om concurrentie.
Interessant hoe ze elkaar ontmoetten in een synagoge die geen van beiden vaak bezochten. Soms zijn de beste dingen in het leven volledig ongepland.
Het interview resoneert echt met me, vooral wanneer mevrouw Sorensen het heeft over dat ze het vanaf dag één wist. Ik had hetzelfde gevoel toen ik mijn partner ontmoette.
Ik vond het punt over het huwelijk als het stoppen van je hand in een zak met slangen best amusant, hoewel ik het er niet mee eens ben. Mijn huwelijk is helemaal niet zo geweest!