Transgenderrechten geven lucht aan een oud argument: scheiding van kerk en staat

Gender maakt deel uit van ieders leven als zelfidentiteit, maar wat de meeste mensen niet wisten, was hoe breed het concept van gender was. Er is niet alleen „jongen” of „meisje”, maar ook transseksueel. En als mens moeten we ons allemaal met begrip en respect bewust worden van de andere geslachten die deel uitmaken van ons menselijk ras. We zijn niet allemaal wat we lijken te zijn.

De scheiding van kerk en staat werd gefaseerd door Thomas Jefferson, ontstaan door John Locke, een van de Verlichtingsfilosofen. Het beschrijft een mentaal en filosofisch idee dat de kerk en de staat twee afzonderlijke gemeenschappen zijn waar er op bepaalde plaatsen en op bepaalde tijden regels zijn over bepaalde kwesties.

Vóór de opkomst van het christendom hadden mensen de goden aanbeden volgens de eisen van hun staat. Het christelijke concept van de scheiding tussen kerk en staat is gebaseerd op de woorden van Jezus Christus. „Geef aan Caesar wat van Caesar is en aan God wat van God is” {Marcus 12:17}. Er moesten twee verschillende, maar niet geheel gescheiden gebieden van menselijk leven en activiteit worden onderscheiden, vandaar dat een theorie van twee machten vanaf de vroegste tijden de basis werd van het christelijk denken en leren.

In de tijd van de apostelen werd respect en gehoorzaamheid geleerd aan de regeringsmachten, zolang ze de wetten van het geloof niet overtraden. Maar de geestelijken die toen regeerden, waren van mening dat het bestaan van de kerk en haar wetten enkel een oordeel was over de leider.

Ten slotte, toen het Romeinse Rijk viel, bleef het concept van kerk en staat in handen van de kerk vallen als wet, maar ook als religieus leider. Het lijkt erop dat iedereen worstelde met de ideeën over wat de kerk kan beslissen als moreel en wat gerechtvaardigd is.

Pas in de 17e eeuw waren er enkele mensen die voor hun arrestatie in Engeland naar Amerika vluchtten om religieuze ideeën te aanvaarden om een strenger religieus leven te leren kennen. In het Eerste Amendement kwam tot uiting dat de Franse Verlichting over de koloniale periode volhield aan hun totaal verschillende naast elkaar bestaande regels inzake recht en religieuze overtuigingen.

Het lijkt erop dat de scheiding tussen kerk en staat al duidelijk en goedgekeurd was lang voordat de 20e eeuw aanbrak, en het is nogal verrassend dat het inderdaad een christelijke waarde was dat er een verdeling van wetten bestaat en zou moeten zijn die de mensheid verzekert van haar morele code en die de verordende regels van de menselijke ziel, genaamd geloof, begrijpt.

Laten we eens kijken...

De eerste keer dat het woord „transseksueel” in 1923 door een Duitse arts werd gebruikt in een artikel met de titel „" The Intersex Constitution "”, is de term acceptabel in de medische setting en wordt gezien als een gevoel van persoonlijke identiteit, maar er zijn manieren om bepaalde namen te gebruiken tegen bepaalde transgenders mannen en vrouwen.”

De term transgender maakt deel uit van de wereld, ook al zijn er mensen die zich erdoor beledigd voelen, zelfs als het 14e amendement al politieke bescherming biedt, er zijn momenten dat het Hooggerechtshof deze niet handhaaft. Hoewel de hormoontheorie is dat het gebruik van transpatiënten wordt aangemoedigd voor seksuele identiteit, waren er andere delen van hun leven die niet werden geaccepteerd, zoals een huwelijk en een carrière.

Tot nu toe is betoogd dat cisgender, dat wil zeggen niet-trans, vormen en concepten van het menselijk lichaam epistemologische grondslagen zijn geweest voor hoe we 'normaal' waarnemen.

Maar als we deze term gebruiken om onze kennis te bekritiseren, lopen we wel het risico dat de verschillen die we hopen te overwinnen opnieuw werkelijkheid worden. Ik wil op een heel persoonlijke manier mijn diepe nederige verontschuldiging aanbieden voor mijn eigen totale gebrek aan begrip en zelfs voor mijn gevoel van mededogen toen ik de volgende twee lezingen heb gelezen: Anne Fausto-Sterling's „The Five Sexes: Why Male and Female Are Not Enough” en Anne Finn Enke's „The Education of Little Cis” werd geïntroduceerd in een transgender-wereld waarvan ik niet wist dat die bestond, behalve mijn begrip van een homoseksuele wereld.

Biologisch gezien is duidelijk geworden dat het geslacht 'jongen' en 'meisje' meer is.

De eerste keer dat ik van een transgender hoorde, was in de show van Oprah Winfrey, waar een jongen gelooft dat hij echt een meisje is in een jongenslichaam. In het artikel van Annie Fausto- Sterling werd beschreven als transseksueel, waarvan ik begreep dat het een psychische stoornis was.

Ik had onmiddellijk medeleven en sympathie, want de verwarring moet alleen maar erger worden. Een paar jaar later volgde ik een kinder- en literatuurklas waar ik een boek had gelezen genaamd George over een jongen die ook geloofde dat hij een meisje is en dat zijn reis om zijn meisjesjaren te accepteren op een nogal speelse manier werd afgelegd.

Ik voelde me vernederd, want hoewel ik begreep dat George moeite had om zijn connectie met zijn groeiende penis te begrijpen, dacht ik dat hij erin zou groeien. Toen ik besefte dat ik blij was met zijn vrouwelijke transformatie door zijn rol in een toneelstuk genaamd Charlotte's Web — the spider — te verwisselen, besefte ik dat hij een zij is. In mijn vergelijking voelde ik me toen weer helemaal. Is hij genezen? Zal hij later met zijn penis opgroeien?

Ik denk dat juist deze verwarring me de vraag doet rijzen waarom vrouwen- en genderstudies in hetzelfde vakgebied zouden vallen waarvan ik geloof dat het een totaal andere wereld is en daarom een andere studierichting verdient. Maar ik geloof wel dat er tegen me is gelogen als vrouwelijk mens omdat ik niet eerder wist dat er transgenders in onze wereld waren. Dus het spijt me dat ik het niet weet.

Hoewel het waar is in een standaardwereld waarin we leven, begrijpen we gender als vrouwelijk en mannelijk, en onze wereld zet zich in om van onze wereld cultureel, sociaal en intellectueel onze wezens te maken volgens onze biologische lichamen op een zeer onnatuurlijke manier.

In mijn jeugd ben ik gaan geloven dat het sociale concept van feminisme met name vrouwen moest helpen om zich te verzetten tegen een wereld die niet alleen misbruik maakte van het misverstand over de biologie van het vrouwelijk lichaam in vergelijking met mannen, maar ook met de wereld zelf. Maar nu heb ik gemerkt dat het concept van feminisme inderdaad het zeer universele en diverse idee is dat ook transgenders kan helpen.

Voor zover ik het begrijp, vormt een cisgender een transgender-taal die een vrouwelijke of mannelijke persoon beschrijft die een mentale en fysieke band met elkaar heeft, een term. Ik vind daar twee problemen mee; een Transgender-wereld is nog steeds verwarrend omdat hun labels niet helemaal solide zijn omdat de Transgender niet stabiel is.

Wees niet boos op me als je al boos bent. Probeer eerst mijn verwarring te begrijpen! Bovendien is een cisgender, zoals ik die in een standaardwereld begrijp, een normaal mensenkind dat niet de problemen zou hebben van een interseksueel kind dat zowel een penis als een vagina kan hebben. Wat ik dus nogmaals wil zeggen is dat het niet eerlijk is om een complete taal van een standaardwereld te reconstrueren.

Er moet een nieuwe zijn.

Het is gezegd in het artikel „The Education of the Little Cisgender” Voor sommige mensen zijn operaties een zeer belangrijk aspect van zelfidentificatie tussen mannen en vrouwen, maar het is geen chirurgische status die mensen als transseksuelen definieert.”

Misschien wil een man geen vagina maar draagt ze dameskleding en wil een vrouw haar vagina niet vernietigen om er een penis aan vast te maken, dus hoe moet de rest van de wereld begrijpen en erkennen wie ze zijn als operaties geen optie zijn?

Een vrouw die niet transseksueel is, kan een nieuw kapsel krijgen of haar borstomvang vergroten en een man kan zich laten knippen bij een kapperszaak. Ik zou het geen geslachtsidentificatie willen noemen, maar het is interessant om te zien dat is wat een transgender zou zeggen als hij zichzelf die dienst ontzegde.

Maar terwijl ik het artikel verder lees, begrijp ik nu dat operaties de intersekse biologie niet oplossen. Dus nogmaals, ik heb het mis en smeek om je vergeving.

Ik had een transgender ontmoet toen ik naar Brooklyn College ging

Toen ik een jonge transgender-vrouw ontmoette die haar wereld opende voor mijn klas, begon ik te begrijpen hoe anders ze zich voelde in een wereld die voor haar niet acceptabel was, maar ze was nog steeds warm, lief, levendig en ze voelde zich heel erg als een jongen en een meisje voor mij tegelijk en het was prachtig.

Ze was geen tomboy of een meisje dat zich als een jongen wilde kleden of een meisje dat toevallig een ander meisje leuk vindt. Het was alleen haar en onze ontmoeting, hoe indirect ook, het was voor mij zeer informatief dat ik haar aan het einde van het semester een bedankkaart gaf omdat ze me had laten zien hoe onbeschaamd ze was over wie ze is.

Ten slotte kwam er een beleid waarbij transgender-situaties als hun gekozen identiteit konden worden behandeld en om het gebruik van de badkamer van hun comfortniveau te mogen gebruiken. In Loudoun School werd ook geadviseerd om de lessen in staat te stellen studenten kennis te laten maken met onderwerpen als ras en racisme, wat een nieuw soort diverse gemeenschap van studenten zou moeten ondersteunen die op harmonieuze wijze samen leren.

Ironisch genoeg omdat een professor van Christian P. E. die dit nieuwe concept van acceptatie niet zou omarmen, zich ertegen had uitgesproken, werd het gestraft maar vervolgens vergeven. Hij is terug op de school in Loudoun en neemt deel aan een nieuw beleid 8040 ter ondersteuning van een ruimdenkende schooladministratie voor haar studenten. Nu de wereld openlijk een diverse gemeenschap accepteert van niet alleen culturen, etniciteiten maar ook biologieën van nieuwe mensen, laten we het hebben over de kritische rassentheorie?

Ik ben opgevoed met de overtuiging dat er twee soorten geslachten waren, meisje en jongen, totdat ik een transgender ontmoette die me over haar wereld heeft geleerd omdat die net zo leuk is als de jongens- en meisjeswereld waarin ik leef. Niemand heeft het aangeboren recht om iemand openlijk te negeren omdat dat anders is.