Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy

De meeste simulatiefilms hebben zich in videogames afgespeeld als ons favoriete idee van onze technologische vooruitgang. Het ging echter om mensen die in videogames leven, zoals Ready Player One. Zelfs de Japanse show Sword Art Online draait om het leven in een videogame.
Maar in Free Guy hoort Guy als NPC bij een videogame. Dit idee is nieuw in het gamegenre, maar niet nieuw voor The Truman Show. Als je de film niet hebt gezien, gaat The Truman Show over een man genaamd Truman die ontdekt dat zijn wereld kunstmatig is door verbanden te leggen die hij live op tv ziet.
Aan het einde van de film ontsnapt Truman uit de show om de realiteit binnen te gaan, wat een optie is die Guy niet heeft omdat hij als NPC kunstmatig tot de game Free City behoort. Met andere woorden, zoals films hebben gespeeld met de simulatietheorie zelf, heeft Free Guy gespeeld met het idee om in plaats daarvan nep te zijn.
Wel moet worden opgemerkt dat de vraag over de werkelijkheid of de simulatietheorie, alias The Matrix, in eerste instantie werd gesteld door de Franse filosoof Rene Descartes in de 17e eeuw. Het idee kwam voort uit de onbetrouwbaarheid van zijn zintuigen om informatie te verwerken, waardoor hij zijn perceptie van de werkelijkheid en kennis in twijfel trok.
Tegelijkertijd bracht deze vraag zijn beroemde uitdrukking cogito ergo sum met zich mee, wat betekent „Ik denk, dus ik ben”, aangezien het enige waar Descartes niet aan kon twijfelen was zijn bestaan, een idee dat gecentreerd is en verbonden is met de kwestie van het doel in Free Guy.
De man weet niet dat hij een NPC is, en hij doet de ontdekking ook niet zelf. Millie, een gamer, moest Guy vertellen dat hij nep was, waardoor zijn wereld instortte.
Maar als Guy er hypothetisch over praat met zijn beste vriend, krijgt hij perspectief als hij hem zegt: „Dus wat als ik nep ben?” Hij zegt verder dat het niet uitmaakt, omdat hij weet dat het moment dat hij met Guy heeft echt is.
Deze uitspraak alleen al verandert Guy's perspectief op de werkelijkheid van angstwekkend naar onverschilligheid, aangezien hij zich daar geen zorgen over hoeft te maken als zijn bestaan echt is. Maar deze boodschap wordt ook naar het publiek gestuurd, omdat de vraag naar de realiteit mensen zwaar kan belasten.

Maar voordat Guy erachter kwam dat hij een NPC was, voelde hij zich vastgelopen in zijn leven. Hij was gelukkig omdat hij in een geweldige stad woonde, maar het was alledaags en hij wilde meer.
Dit lijkt misschien een foutje dat hij tot leven komt, maar hij was geprogrammeerd om zich zo te voelen totdat hij het meisje van zijn dromen ontmoette. Dit was Millie, dus als hij haar tegenkomt, begint hij de leiding over zijn leven te nemen door als een gamer te leven, waardoor het de echte marker wordt van toen hij meer gevoel begon te krijgen.
En aangezien NPC's gewoon hun gemaakte programma volgen, toont Guy die uit zijn code stapt aan dat het echte leven betekent dat we doen wat we echt willen met ons leven.
De media laten zien hoe iemands leven gelukkig en zinvol kan zijn, wat veel te maken heeft met deze rare mijlpalen die je moet doen, zoals een opleiding volgen, trouwen en kinderen krijgen, terwijl dat geen leven is dat iemand hoeft te leiden als ze dat niet willen.
Met andere woorden, het leven gaat over hoe je wilt leven, niet hoe de maatschappij zegt hoe je dat moet leven. The Guy doet dit door als een gamer te leven, want hij wil hem volgen. Maar aangezien de rol van gamer een levensstijl is die in zijn samenleving bestaat, laat hij zien dat hij iets wil en krijgt, dat zelfs als iemand echt een geaccepteerde levensstijl in de samenleving wil, zoals moeder of echtgenote zijn, dat hem nog geen schaap maakt.

Terwijl Guy begint te leven als een gamer, werd gezegd dat het gamerleven exclusief was voor mensen met een zonnebril, wat het onderscheidende element is van echte gamers, waardoor mensen zonder zonnebril NPC's worden.
Dat gezegd hebbende, de mensen met een bril, de gamers, besturen Free City door te doen wat ze willen, terwijl de NPC's gedwongen worden hun geprogrammeerde leven te leiden. Dit lijkt een parallel met het echte leven waarin de overheid en de welvarende maatschappij die alles controleert wat ze willen, terwijl gewone burgers beperkt zijn tot het systeem dat ze hebben gecreëerd.
Maar Guy's interacties met andere NPC's brengen hun gevoel voort, waardoor ze nieuwe dingen gaan doen. Dit komt omdat Guy kunstmatig gecodeerd was om tot leven te komen toen hij Millie zag, wat een kettingreactie veroorzaakte bij de NPC's waarmee hij omging. Dus hoewel Guy gecodeerd was om te leven, laat Guy zien hoe de kleine handelingen van een individu onder andere voor verandering kunnen zorgen.

Guy verzamelt ook NPC's om tijdens hun eliminatie een walkout te organiseren, waarbij hij laat zien welke verandering er kan worden gecreëerd wanneer meer dan één persoon zich aansluit bij hun protest sinds hun staking internationale aandacht heeft gekregen.
The Guy heeft misschien het gestolen intellectuele eigendom in de game onthuld, maar aandacht daarvoor zou niet mogelijk zijn geweest zonder de NPC's walkout, wat aantoont dat de NPC's meer zijn dan een gecodeerd programma voor gamers om mee te spelen. In vertaling is dit thema gericht op burgerrechten die door de overheid worden geknoeid en gebruikt in hun voordeel, maar hoe burgers ervoor zullen vechten.
In de film loopt dit ook parallel met het feit dat het bedrijfsleven het intellectuele eigendom van twee gameontwikkelaars, Millie en Keys, heeft gestolen door het als hun eigendom te bestempelen. Dit had op zijn beurt invloed op hun leven, aangezien Keys uiteindelijk de glitch-fixer van het bedrijf werd in plaats van bekend te staan als de programmeur en ontwikkelaar van Free City. Het is dan via zijn verwoeste dromen dat laat zien hoe de overheid het leven van burgers controleert en beperkt.
Millie vecht echter voor haar rechten door een rechtszaak aan te spannen tegen het bedrijf en te zoeken naar bewijs in het spel. Gelukkig wist Millie via de livestream waarin Guy het bewijs vond, haar rechtszaak te winnen, wat aantoont hoe sterk burgers zijn ten aanzien van hun rechten.
Dus hoewel Free Guy bedoeld is om van te genieten als een leuke film, moedigt het publiek aan om te leven zoals ze willen. Want ondanks de realiteit, of we nu in een simulatie zitten of niet, zijn onze ervaringen echt, dus we moeten er het beste van maken door te leven zoals we willen.
Hoewel de boodschap van het doel niet duidelijk is, aangezien niemand dat antwoord inderdaad kan vinden, wordt de vraag ironisch genoeg met leven beantwoord. Hoewel we nooit kunnen weten wat het doel van het leven is, moeten we het leven zo goed mogelijk leiden, wat uiteindelijk ons doel kan zijn.
En aangezien leven gepaard gaat met barrières van onderdrukkende systemen, kan verandering worden gecreëerd met kleine en grote daden die individuen en groepen mensen inspireren. Hoe dan ook, interacties en bewegingen voor verandering creëren meer ruimte voor anderen om het vermogen en de rechten te hebben om te doen wat ze willen en een beter leven te leiden.
Het idee dat een doel voortkomt uit leven in plaats van weten is behoorlijk bevrijdend
Ik blijf nadenken over de implicaties voor AI-ontwikkeling na het bekijken hiervan
De manier waarop ze existentiële vragen met humor behandelden, maakte ze toegankelijker
Guy's verhaal bewijst dat het kennen van de waarheid over je realiteit je niet hoeft te vernietigen
De film laat zien dat de krachtigste verandering soms begint met simpel bewustzijn
Ik bewonder echt hoe ze entertainment in evenwicht brachten met filosofische diepgang
Ik betrapte mezelf erop dat ik mijn eigen dagelijkse routines in twijfel trok na het bekijken ervan
Het hele concept van NPC's die bewustzijn verwerven, roept interessante vragen op over AI-rechten
Het is slim hoe ze videogameconcepten gebruikten om zulke diepe thema's te onderzoeken
Het idee om een doel te vinden door actie in plaats van contemplatie is behoorlijk krachtig
Ik vind het geweldig hoe ze de vrije wil onderzochten zonder er te zwaarwichtig over te doen
De manier waarop ze kunstmatig bewustzijn behandelden, was doordachter dan de meeste sci-fi
Het deed me nadenken over hoeveel van ons eigen gedrag slechts geprogrammeerde reacties zijn
Het was alsof ik een domino-effect van bewustzijn zag toen de NPC's een voor een wakker werden
Het idee dat onze ervaringen echt zijn, zelfs als onze realiteit dat niet is, is behoorlijk diepgaand
Ik denk dat de kracht van de film is dat hij laat zien hoe persoonlijke groei en sociale verandering met elkaar verbonden zijn
De filosofische thema's doen me denken aan zowel oosterse als westerse concepten over realiteit en illusie
Guy's reis van NPC naar held gaat echt over het vinden van handelingsbekwaamheid in een gecontroleerd systeem
Het is fascinerend hoe de film bewustzijn onderzoekt zonder er te technisch over te worden
De boodschap over authentiek leven ondanks maatschappelijke beperkingen kwam echt bij me binnen
Ik vond het geweldig hoe ze lieten zien dat bewustzijn van beperkingen niet verlammend hoeft te zijn
Ik waardeer het dat ze niet de typische AI wordt kwaadaardig route zijn gegaan. Het gaat meer om zelfontdekking en groei
Het contrast tussen spelers en NPC's benadrukt echt de machtsverhoudingen in de echte wereld
Nooit verwacht dat een videogamefilm zulke diepe filosofische concepten zo effectief zou aanpakken
De manier waarop Guy's acties door zijn gemeenschap sijpelen, laat zien hoe individuele verandering kan leiden tot collectieve transformatie
Het is interessant hoe de film suggereert dat zingeving niet iets is dat we vinden, maar iets dat we creëren door actie
Guy's optimisme in het licht van zijn existentiële crisis is iets waar we allemaal van kunnen leren
De scènes waarin NPC's hun routines doorbraken, waren zowel grappig als vreemd ontroerend
Ik denk dat de film werkt als een metafoor voor het ontwaken voor systemisch onrecht en het kiezen om te handelen
De manier waarop ze de ontdekking van het zijn van een NPC behandelden, was veel volwassener dan ik van een actiekomedie had verwacht
Guy's reis van acceptatie naar actie is echt inspirerend. Het laat zien hoe we onze beperkingen kunnen erkennen terwijl we nog steeds vechten om ze te overwinnen
Het hele uitgangspunt daagt onze aannames over bewustzijn uit en wat iemand echt maakt
Ik vond het geweldig hoe ze lieten zien dat je bevrijden niet betekent dat je je wereld afwijst, maar dat je haar juist ten goede verandert
Je gaat je afvragen over de ethiek van het creëren van steeds realistischere NPC's in games. Naderen we een morele grens?
De kijk van de film op realiteit versus kunstmatig bestaan is genuanceerder dan de meeste sci-fi films die ik heb gezien
Betrapte mezelf erop dat ik de NPC's aanmoedigde tijdens de walkout. Het is verbazingwekkend hoe betrokken ik raakte bij hun digitale rechten
De romantiek was essentieel, het liet zien hoe liefde ons kan inspireren om verder te groeien dan onze waargenomen beperkingen
Had best zonder de romantische plot gekund eerlijk gezegd. De filosofische elementen waren veel interessanter
Ik denk dat ze de balans tussen optimisme en realisme goed hebben getroffen. Verandering is mogelijk, maar het vereist zowel individuele als collectieve actie
Het is verfrissend om een film te zien die kunstmatig bewustzijn niet als inherent bedreigend presenteert
Denkt iemand anders dat de film kritiek leverde op het kapitalisme door de NPC versus speler dynamiek?
De manier waarop Guy's wereld zich uitbreidt wanneer hij zijn routine begint te doorbreken, resoneerde echt met me. Soms moeten we onze eigen programmering doorbreken
Ik waardeer het dat ze de gamers niet allemaal tot schurken hebben gemaakt. Liet zowel de goede als de slechte kanten van spelersgedrag zien
Nooit gedacht dat een film over een videogamepersonage me zo zou laten nadenken over vrije wil en determinisme
De vriendschap tussen Guy en zijn bankbediende-vriend was zo puur. Laat zien hoe connecties betekenisvol kunnen zijn, ongeacht hun aard
Ik vroeg me af of onze eigen realiteit misschien een simulatie is. De film kruipt echt in je hoofd
Het hele concept doet me denken aan de boeddhistische filosofie over de werkelijkheid als een illusie, terwijl onze ervaringen geldig blijven
Deze film heeft me daadwerkelijk geholpen om te gaan met wat existentiële angst. Als Guy betekenis kan vinden wetende dat hij niet echt is, kunnen wij dat zeker ook
Millie's rol in het ontwaken van Guy's bewustzijn roept interessante vragen op over de relatie tussen schepper en creatie
Ik weet niet zeker of ik het idee koop dat zingeving voortkomt uit alleen maar leven. Lijkt een oversimplificatie van een complexe filosofische vraag
De walkout-scène was krachtig. Laat zien hoe collectieve actie verandering kan creëren, zelfs in schijnbaar hopeloze situaties
Geweldig hoe de film suggereert dat zelfs geprogrammeerde gevoelens oprecht kunnen zijn. Zet je aan het denken over de aard van emoties
Ziet iemand anders parallellen met Plato's allegorie van de grot? De man breekt letterlijk uit zijn beperkte perceptie van de werkelijkheid
Het hele zonnebrillending als symbool van privilege en macht was nogal voor de hand liggend, maar het werkte
Mijn favoriete onderdeel was hoe Guy's groei niet ging over het mens worden, maar over het meer zichzelf worden
Ik kon het niet laten om de kritiek op de giftige gamingcultuur op te merken. De manier waarop sommige spelers NPC's behandelen, weerspiegelt echt online gedrag
De film deed me mijn eigen dagelijkse routines in twijfel trekken. Volg ik gewoon een programma zoals een NPC?
Dat mist het punt volledig. De beste komedie draagt vaak diepere betekenissen met zich mee, en deze film heeft duidelijk lagen van sociaal commentaar
Ik denk dat mensen er te veel in lezen. Het is gewoon een leuke film over een videogamepersonage
De subplot over bedrijfsdiefstal voelt vooral relevant aan vandaag de dag met alle debatten over AI en intellectueel eigendom die gaande zijn
Wat me het meest opviel, was het thema authenticiteit. Guy's vriend die zei dat hun moment echt was, ongeacht dat het nep was, kwam binnen
Als iemand die in de gaming werkt, vind ik het geweldig hoe ze de relatie tussen spelers en NPC's hebben geportretteerd. Het zet je echt aan het denken over de ethiek van game-ontwerp
De Descartes-connectie is briljant, maar ik denk dat ze een kans hebben gemist om dieper in te gaan op het simulatietheorie-aspect
Ik voelde me echt verbonden met de boodschap over het leven van je eigen leven in plaats van het volgen van het script van de samenleving
Je moet waarderen hoe ze zware filosofische concepten in evenwicht hebben gebracht met humor. Niet veel films kunnen dat
Interessant punt over dat zingeving voortkomt uit het leven zelf, in plaats van ernaar te zoeken. Ik heb altijd geworsteld met het vinden van mijn doel, maar misschien denk ik er te veel over na
De manier waarop Guy andere NPC's inspireert om wakker te worden, doet me denken aan hoe echte sociale bewegingen zich verspreiden. De moed van één persoon kan verandering bij anderen teweegbrengen
Het doet me afvragen over al die NPC's die ik in de loop der jaren in videogames heb gedood... Ik voel me nu een beetje schuldig!
Wat ik fascinerend vond, was hoe Guy's acceptatie van het feit dat hij nep is, hem juist bevrijdde. Soms is accepteren wie we zijn belangrijker dan wat we zijn
Ik ben het niet eens met de vergelijking met The Truman Show. De situaties zijn compleet anders, aangezien Guy kunstmatig is, terwijl Truman menselijk is. Dat verandert alles aan hun existentiële crisis
De parallel tussen NPC's en maatschappelijke controle in het echte leven is best slim. Het gaat niet alleen om een videogamepersonage, het gaat om het bevrijden van systemen die ons beperken
Ik merkte dat ik me meer met Guy identificeerde dan ik had verwacht. Soms voelen we ons allemaal vastzitten in onze dagelijkse routines, en vragen we ons af of er meer is in het leven
Ik vind het geweldig hoe Free Guy de existentiële thema's op zo'n leuke manier verkent. Het idee van een NPC die zich bewust wordt, zet je echt aan het denken over bewustzijn en vrije wil