Dragon Quest: een van de beste anime waar niemand naar kijkt
Elk anime-seizoen zijn er altijd een paar shows die onder de radar van mensen vallen; soms laat het promotiemateriaal geen goede indruk achter op mensen, en soms is het gewoon dat er te veel anime wordt uitgezonden om alles evenveel aandacht te geven.
Geen enkele anime is immuun voor dit effect, hoe spraakmakend het ook probeert over te komen, maar het is altijd jammer als iets dat de potentie had om echt een hit te worden nooit echt aanslaat bij mensen, en de laatste show die daarin valt iets is dat echt de volgende grote hit zou kunnen worden: Dragon Quest: The Adventure of Dai.
Hoe Dragon Quest was afgestemd op succes
Dragon Quest is een van de meest, zo niet de meest herkenbare JRPG-franchises aller tijden, met zijn klassieke verhalen over goed versus kwaad en personageontwerpen van Akira Toriyama, de maker van Dragon Ball. The Adventure of Dai is een manga-spin-off van de serie, geschreven door Riku Sanjo en geïllustreerd door Koji Inada.
Het verhaal is in wezen een doorsnee Dragon Quest-game in de vorm van een manga, maar dat maakt het niet minder vermakelijk. Het bevat veel clichés van zijn genre, maar het is zo serieus gedaan dat het allemaal weer innemend werd. Niet alleen dat, maar Inada's kunst was in staat om de esthetiek van Toriyama perfect te weerspiegelen en toch op zichzelf visueel aantrekkelijk te blijven.
Dit alles leidde ertoe dat de serie meer dan zeven jaar in Weekly Shonen Jump draaide en een van de best verkochte manga's aller tijden werd met meer dan vijftig miljoen verkochte volumes over de hele wereld. Met een nieuwe anime die bijna twintig jaar na het einde van de eerste anime werd aangekondigd voor 2020, die slechts ongeveer een derde van de serie omvatte, leek het erop dat de show gemakkelijk een grote hit zou worden, maar zoiets gebeurde uiteindelijk niet.
Waarom Dragon Quest nooit aansloeg
Het is een beetje vreemd dat The Adventure of Dai nooit aansloeg, maar het is niet zo ongelooflijk als je zou denken. Om te beginnen wordt de show op zaterdagochtend uitgezonden in Japan, wat betekent dat de show vrijdagavond laat in westerse gebieden wordt gestreamd.
Op dat moment zijn de meeste mensen ofwel iets aan het doen met hun vrienden of slapen ze diep, dus ze zouden waarschijnlijk pas de volgende dag anime gaan kijken. Op dat moment verschijnen er nieuwe afleveringen van een hele reeks shows, en terwijl ze naar alles kijken wat net is uitgekomen, zal iets dat de avond ervoor uitkwam uiteindelijk uit de boot vallen.
Niet alleen dat, maar het gebrek aan gelicentieerd materiaal dat in de meeste westerse gebieden terechtkwam, maakte het moeilijk voor de serie om in de loop der jaren een fanbase op te bouwen buiten Japan; landen in Europa wisten er vroeger de rechten op te krijgen, maar verder hebben de meeste mensen personages gekregen die af en toe in een videogame verschijnen, wat niet veel doet om een fanbase te creëren.
Tot slot, en dit is waarschijnlijk het meest vernietigende, maar hoe innemend de rechtlijnige aard van het verhaal ook mag zijn, het verandert niets aan het feit dat er veel clichés van het genre worden gebruikt, dus veel mensen zouden ernaar kunnen kijken en niets meer zien dan een doorsnee fantasyserie, zonder het de kans te geven om te zien dat het veel meer is dan dat. Uiteindelijk was het een perfecte storm om mensen redenen te geven om niet te kijken.
Dragon Quest: voor altijd een onopgemerkt juweeltje
Het is echt jammer dat Dragon Quest: The Adventure of Dai niet is aangeslagen bij mensen buiten Japan. De personages zijn op zichzelf al innemend, de kunst en animatie kloppen vaker wel dan niet, en hoe knip en plak het ook mag zijn als het gaat om stijlfiguren en genreconventies, het feit dat alles zo recht wordt gespeeld geeft het een beetje charme in een tijdperk waarin verhalen altijd subversief of deconstructief proberen te zijn.
Het leek erop dat het alles te bieden had, maar dankzij het ontbreken van een vooraf gevestigde fanbase, een slechte zendtijd en dezelfde schrijftechnieken die het boek innemend maken en het voor sommigen ook saai maken, had het tegelijkertijd ook alles wat tegen was. Het ziet er niet naar uit dat de show binnenkort een grote hit zal worden buiten Japan, maar er zijn op zijn minst mensen die er nu naar kijken, en met een beetje geluk zal dat aantal in de toekomst nog groter worden.
Opinions and Perspectives
Echt onder de indruk van hoe ze de game-mechanismen aanpassen in natuurlijke verhaalelementen
Mijn favoriete onderdeel is hoe ze omgaan met de motivaties van de personages
Zelfs de filler-afleveringen zijn vermakelijk en ontwikkelen de personages
De show respecteert de intelligentie van het publiek en blijft tegelijkertijd toegankelijk
Heeft iemand anders alle subtiele Dragon Quest-game verwijzingen opgemerkt?
De speciale effecten voor de magische spreuken zijn echt goed gedaan
Dit had de volgende grote shonen kunnen zijn als meer mensen het een kans hadden gegeven
Ik speel Dragon Quest al sinds de NES-dagen en dit vangt de geest perfect
Ik vind het eigenlijk leuk hoe ongecompliceerd het is. Niet alles heeft een plotwending nodig
Deze show bewijst dat je het wiel niet opnieuw hoeft uit te vinden om een geweldig verhaal te vertellen
De karaktergroei gedurende de serie is echt bevredigend om naar te kijken
Begon te kijken vanwege de Toriyama-connectie, bleef voor het geweldige verhaal
Ik vind het geweldig hoe ze elementen uit de games verwerken zonder dat het aanvoelt als fanservice
De actiescènes doen me denken aan klassieke Dragon Ball zonder afgeleid te voelen
De vriendschapsthema's zijn misschien gebruikelijk, maar ze worden hier echt goed behandeld
Ik waardeer hoe ze humor in evenwicht brengen met serieuze momenten. Voelt nooit geforceerd
De monsterontwerpen zijn zo creatief. Ze vangen echt de Dragon Quest-game-esthetiek
Ik had dit graag in een betere tijdslot zien uitzenden. Het verdient meer aandacht
De bijpersonages zijn eigenlijk goed ontwikkeld in plaats van alleen maar achtergronddecoratie te zijn
Het is verfrissend om een show te zien die niet edgy of duister probeert te zijn, alleen maar om het te zijn
De manier waarop ze de machtsontwikkeling aanpakken, voelt natuurlijk en verdiend
Net 20 afleveringen gebinged en ik ben weggeblazen door hoe consistent goed het is
Ik kan niet geloven dat niet meer mensen het hebben over het ongelooflijke wereldontwerp
De ontwikkeling van de schurk is verrassend genuanceerd voor een show die op het eerste gezicht eenvoudig lijkt
Als ik dit zie, doet het me denken aan de tekenfilms van zaterdagochtend van vroeger
Het magische systeem is eigenlijk heel goed doordacht voor wat een simpele show lijkt
Ik denk dat dit enorm had kunnen zijn als het een Netflix-release had gekregen
De soundtrack verdient ook meer erkenning. Het versterkt echt de fantasy-sfeer
Mijn kinderen zijn helemaal weg van deze show. Het is perfect voor gezinsvermaak
Vindt iemand anders ook niet dat de pacing echt goed is gedaan? Het voelt nooit gehaast of uitgerekt
Ik vind het juist geweldig dat het niet probeert het genre te deconstrueren. Soms wil je gewoon comfort food voor de ziel
De personageontwerpen zijn fantastisch. Ze slagen erin trouw te blijven aan Toriyama's stijl, terwijl ze toch fris aanvoelen
Interessant punt over de timing. Vrijdagavond releases worden vaak overschaduwd door shows op zaterdag
Net begonnen met kijken na het lezen van dit artikel en ik ben al verslaafd. Kan niet geloven dat ik dit juweeltje bijna had gemist
Soms vraag ik me af of de associatie met een gamefranchise juist tegen het heeft gewerkt. Mensen hebben het misschien afgedaan als zomaar weer een game-adaptatie
De gevechtsscènes zijn ongelooflijk goed geanimeerd. Je kunt zien dat ze echt moeite hebben gedaan met de actiescènes
Ik volg dit al sinds aflevering 1 en ik kan nog steeds niet begrijpen waarom het niet populairder is
De world-building doet me zo denken aan het spelen van de games als kind. Het vangt echt dat klassieke JRPG-gevoel
Ik ben het niet eens dat de clichés een probleem zijn. Kijk naar hoeveel isekai-shows dezelfde tropes gebruiken en nog steeds een enorme aanhang krijgen
Misschien had het zijn publiek wel gevonden als ze het een betere tijdslot hadden gegeven
Ik geef eigenlijk de voorkeur aan deze rechttoe rechtaan manier van vertellen boven shows die te hard proberen anders te zijn
Helemaal mee eens over de personages. Hun oprechtheid maakt ze innemend in plaats van cliché
Weet je wat ik er het mooiste aan vind? De personages voelen oprecht aan, ondanks dat ze typische fantasy-archetypen volgen
Het gebrek aan westerse licenties heeft de kansen echt geschaad. Moeilijk om een fanbase op te bouwen als mensen niet gemakkelijk toegang hebben tot de content
Niet elke show hoeft verwachtingen te ondermijnen of super complex te zijn. Soms wil ik gewoon een goed uitgevoerd traditioneel fantasieverhaal.
Ik heb bijna elk Dragon Quest-spel gespeeld, maar wist tot nu toe niets van deze anime. Ik voeg het zeker toe aan mijn kijklijst.
De kunststijl is echter absoluut prachtig. Je kunt de invloed van Toriyama echt zien, terwijl het toch zijn eigen unieke flair heeft.
Ik denk eerlijk gezegd dat het grootste probleem marketing was. Ik had geen idee dat dit bestond totdat ik er per ongeluk op stuitte.
De uitzendtijd op zaterdagochtend heeft de kansen in het Westen echt om zeep geholpen. De meesten van ons slapen of zijn bezig als het wordt uitgezonden.
Ik kijk deze show al sinds hij begon uit te zenden en ik vind het echt geweldig hoe hij klassieke fantasietropen omarmt zonder te proberen er ironisch over te doen.
Ik vind het fascinerend hoe Dragon Quest anime worstelde ondanks het feit dat het zo'n sterk bronmateriaal had. De manga verkocht wereldwijd meer dan 50 miljoen exemplaren, maar de anime kon diezelfde magie gewoon niet vangen.