Jak ludzie mogą uzależnić się od cierpienia
Uzależnienia są często uważane za działania i rzeczy, z którymi angażujemy się poza sobą, które ostatecznie sprawiają, że pragniemy ich bardziej. Ale nie wszystkie uzależnienia są zewnętrzne, niektóre są wewnętrz ne.
Uzależnienia emocjonal ne mogą wystąpić zarówno z pozytywnymi emocjami, jak i negatywnymi. Uzależnienia od negatywnych emocji są często określane jako uzależnienia od cierpienia.
Teraz odczuwanie emocji nie jest złe, w krótkim okresie użycie strachu może pomóc nam wyjść z niebezpiecznej sytuacji poprzez walkę lub ucieczkę i zamarzać reakcję; gniew może nas ostrzec, że przekraczana jest osobista granica, a smutek może pomóc nam iść dalej po śmierci ukochanej osoby.
Problem pojawia się, gdy negatywne emocje są nieustannie doświadczane w pętli, co następnie tworzy błędne koło. Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA) oprócz tworzenia cykli, negatywne emocje stanowią zdolność do zmiany funkcji mózgu, co w konsekwencji może odgrywać rolę w zachowaniu jednostki i zdrowiu psychicznym.
APA stwierdza również, że jeśli chodzi o uzależnienie, nie przyczynia się do tego pojedyncza rzecz, ale niezliczone sytuacje, które mogą pochodzić z zewnątrz lub wewnątrz nas samych.
Jednak w tym artykule porozmawiamy o możliwej chemii i funkcjach mózgu, które mogą powodować i utrzymywać uzależnienia, jeśli chodzi o emocje strachu, gniewu i żalu.
Strach może utrzymywać uzależnienie
W artykule dla Fox News Abigail Marsh, profesor nadzwyczajny psychologii na Uniwersytecie Georgetown, stwierdziła, że „Strach to oczekiwanie lub oczekiwanie na możliwą krzywdę..”
„To oczekiwanie lub oczekiwanie zwykle pochodzi ze strachu, którego się uczą lub uczą, ale strach jest również instynktowny”,
- Dr Theo Tsaousides
Co się dzieje, gdy doświadczasz strachu? Według Marsha mózg (ciało migdałowate) uwalnia substancję chemiczną zwaną glutaminianem, która wywołuje inne reakcje w organizmie.
Glutaminian odgrywa kluczową rolę w procesach leżących u podstaw rozwoju i utrzymania uzależnienia.
Badanie Tzschentka i Schmidta wykaz ało, że procesy, w których rolę odgrywał glutaminian, to „wzmocnienie, uczulenie, uczenie się nawyków i uczenie się wzmacniające, warunkowanie kontekstu, pragnienie i nawrót”.
Co dzieje się w naszym mózgu, gdy doświadczamy strachu?
Glutaminian, który jest wytwarzany w mózgu, oddziałuje z innymi substancjami chemic znymi, w tym dopaminą, tworząc i utrzymując uzależnienie. Ale ryzyko faktycznego uzależnienia od strachu pojawia się tylko wtedy, gdy to uczucie jest stale doświadczane.
Dr Tsaousides wyjaśnia, w jaki sposób odczuwany strach nieustannie wpływa na ludzi, stwierdzając, że chroniczny stres, swobodny niepokój, ciągłe zmartwienie i codzienne niepewności mogą z czasem cicho, ale poważnie zaszkodzić zdrowiu fizycznemu i psychicznemu.
Weźmy na przykład kogoś z lękiem społecznym. Jedną z rzeczy, o które obsesyjnie martwi się osoba z lękiem społecznym, jest osądzanie i obserwowanie przez innych. Strach przed obserwacją i osądzaniem utrzymuje osobę w stanie ostrożności, co na dłuższą metę wyczerpuje energię fizyczną i psychiczną danej osoby.
Dzieje się tak, ponieważ ciało jest w ciągłym stanie czujności i stresu, od którego nie może się uwolnić. Funkcjonuje w stanie niezrównoważonym i wywiera presję na pewne procesy, na które nie powinien wywierać presji.
Pędy gniewu mogą uzależniać
Jeśli chodzi o gniew, adrenalina i nie-epinefryna są odpowiedzialnymi za nią chemikaliami.
Według World of Chemicals epinefryna lub adrenalina są uwalniane przez nadnercza i pozwala ciału migdałowatemu wysyłać sygnały, które przyspieszają tętno i wykazują inne oznaki złości.
World of Chemicals twierdzi również, że nieadrenalina to przypływ adrenaliny i monitoruje tętno i ciśnienie krwi, jest również odpowiedzialna za podejmowanie decyzji dotyczących radzenia sobie z sytuacją w pozytywny lub negatywny sposób.
Ok, ale jak gniew może uzależnić? Według artykułu napisanego przez Jean Kim MD, gniew staje się uzależniający, gdy zaczyna czuć się komfortowo i dobrze, aby uzyskać pośpiech, który z niego wynika, aby wzmocnić swoje ego lub jako regularna strategia unikania emocjonalnego.
Na przykład zawsze zwracaj się do gniewnych wybuchów, takich jak krzyk, tupanie lub przewracanie oczami i aktywne ignorowanie innych ludzi, gdy coś nie idzie po twojej myśli lub ktoś próbuje z tobą porozmawiać o czymś, co zrobiłeś źle.
Wpływ ciągłego żalu na twój stan emocjonalny
Za smutkiem kryje się substancja chemiczna zwana adrenokortykotrofiną.
PsychCentral wyjaśnia, w jaki sposób po utworzeniu adrenokortykotro piny w przysadce mózgowej przenosi się ona do nadnerczy i powoduje wytwarzanie korty zonu.Kortyzon, hormon stresu, może następnie sprawić, że organizm tworzy i od czuwa inne emocje, takie jak strach i smutek w niekończą cej się pętli.
Przykład negatywnych emocji odtwarzanych w ciele w sposób ciągły można zobaczyć poprzez katastrofizację.
Katastrofizacja to zniekształcenie poznawcze, które sk łania ludzi do wyciągania najgorszego możliwego wniosku, zwykle z obiektywnym powodem do rozpaczy.
Ten „obiektywny powód do rozpaczy” zwykle prowadzi osobę do utrzymania cyklu myślowego, dopóki nie stanie się nawykiem. W tym czasie mózg jest do tego przyzwyczajony i można powiedzieć, że jest już uzależniony.
Jeśli proces ten trwa do wielu miesięcy, powoduje to bardzo wysoki poziom kortyzolu we krwi, powodując osłabienie układu odpornościowego.
Stres i dopamina mogą uzależnić Cię od emocji
Hormony strachu, gniewu i żalu nie działają jednak same. Wspólnym mianownikiem tworzonym podczas odczuwania tych emocji jest stres i domyślnie jego hormon, kortyzol. Innym wspólnym mianownikiem jest dopamina lub „hormon szczęścia”.
Co robią dopamina i kortyzol, aby wywołać uzależniające emocje?
Stress to Strength stwierdza, że stres i leki mają podobne skutki uboczne, takie jak zwiększone tętno i ciśnienie krwi, lęk, ataki paniki, depresja i inne skutki.
Stres może uzależniać niektórych ludzi z powodu przypływu adrenaliny, który powstaje w mózgu, gdy wydziela kortyzol, adrenalinę i nieadrenalinę.
Jeśli chodzi o dopaminę, artykuł Crystal Raypole opublikowany w Healthline stwierdza, że rol ą dopaminy jest wzmacnianie przyjemnych wrażeń i zachowań poprzez łączenie rzeczy, które sprawiają, że czujesz się dobrze z chęcią ponownego zrobienia ich.
Raypole wyjaśnia, że te przyjemne doświadczenia aktywują system nagrody mózgu, który uwalnia dopaminę i pozostawia silną pamięć o przyjemności, która skłania osobę do podjęcia wysiłku, aby ponownie ją doświad czyć.
Podobnie jak w przypadku innych substancji chemicznych w naszym mózgu, jeśli kortyzol i dopamina są konsekwentnie tworzone i wytwarzane w niezrównoważony sposób, możemy stać się uzależnieni od naszych emocji.
Co możesz zrobić, aby wyjść z uzależnienia emocjonalnego?
Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby rozpocząć podróż powrotu do zdrowia po uzależnieniu. Poniższa lista zawiera kilka opcji, co możesz zrobić, aby wyjść z uzależnienia emocjonalnego.
1. Uzyskaj pomoc
Uzyskanie pomocy poprzez udanie się do profesjonalisty pomoże ci uzyskać lepszy wgląd w to, jak postępować, jeśli masz uzależnienie. Ci profesjonaliści są przeszkoleni w zakresie narzędzi, których reszta z nas nie ma lub o których nie wie.
Teraz musimy przyznać, że nie wszyscy terapeuci są dla nas dobrzy, więc poświęć trochę czasu na znalezienie tego, który Twoim zdaniem rozumie cię i może ci pomóc.
2. Dziennikarstwo
Jest to zdecydowanie ulubiony wśród wielu osób. Dziennikarstwo pomaga pisarzowi wyrazić swoje uczucia. Po umieszczeniu go na papierze energia zostaje uwolniona i nie czujesz już tego ciężaru.
Pomaga również spojrzeć wstecz z czystym umysłem, analizować sytuacje i zobaczyć siebie w innym świetle. Dzięki temu procesowi możesz zobaczyć, nad czym musisz pracować, co naprawdę cię niepokoi, możesz stać się bardziej świadomy siebie i możesz zobaczyć, jak twój wzrost rozwija się w pewnym czasie.
Dziennikarstwo pomaga również obserwować myśli i wykrywać wyzwalacze, które sprawiają, że twój umysł lub działania trafiają w ciemne miejsce. Kiedy już zdasz sobie z tego sprawę, łatwiej jest złapać siebie i przekierować swoje myślenie lub przekształcić je w coś bardziej pozytywnego.
3. Medytacja
National Center for Complementary and Integrative Health (NIH) stwierdza, że badania nad medytacją mogą pomóc w przypadku objawów fizycznych, a także niektórych zaburzeń psychicznych, takich jak lęk, depresja, bezsenność, gniew, stres i stres.
Ludzie, którzy medytują od jakiegoś czasu, powiedzieli, że poprawia to ich koncentrację, poprawia pamięć, pomaga im stać się bardziej świadomymi i pomaga zachować spokój i spokój.
Medytacja przychodzi na wiele różnych sposobów, więc jeśli chcesz tego spróbować, wiedz, że nie musisz ograniczać się do cichego siedzenia w pokoju z zamkniętymi oczami.
4. Wdzięczność
Jestem pewien, że słyszałeś, jak bycie wdzięcznym lub wdzięcznością może sprawić, że poczujesz się lepiej, a także uświadomić nam wszystkie dobre rzeczy, które mamy.
Resources to Recover (RTOR), strona poświęcona pomaganiu rodzinom z chorobami psychicznymi w znalezieniu zasobów, stwierdza, że „wdzięczność zwiększa modulację neuronalną w mózgu, która reguluje negatywne emocje”.
RTOR kontynuuje, mówiąc, że wdzięczność może przyczynić się do „leczenia bezsenności, redukcji hormonów stresu i pozytywnie wpływać na funkcje organizmu, pamięć i emocje”.
Należy pamiętać, że badania takie jak te wymagały od uczestników codziennego ćwiczenia wdzięczności, jeśli chcesz spróbować praktykować wdzięczność lub jakąkolwiek inną metodę, spróbuj zrobić je codziennie, aby uzyskać z nich jak największe korzyści.
Przeprowadzenie własnych badań i wykonanie tych kroków pozwoli Ci przezwyciężyć emocjonalne uzależnienie, aby żyć wolniejszym i szczęśliwszym życiem.
Opinions and Perspectives
Ta informacja naprawdę mogłaby pomóc ludziom rozpoznać i zająć się tymi cyklami w ich życiu.
Naukowa analiza pomaga spojrzeć na to mniej jak na osobistą porażkę, a bardziej jak na zrozumienie wzorców.
Dobrze wiedzieć, że istnieją praktyczne kroki, aby przerwać te cykle.
Fizyczny wpływ uzależnienia emocjonalnego jest przerażający, ale ważny do zrozumienia.
To wyjaśnia wiele o tym, dlaczego niektórzy ludzie wydają się tkwić w negatywnych schematach.
Naprawdę doceniam, jak zrównoważyli naukowe wyjaśnienie z praktycznymi rozwiązaniami.
Zrozumienie nauki pomaga usunąć część wstydu związanego z tymi schematami.
Połączenie między różnymi emocjami a konkretnymi chemikaliami jest fascynujące.
Pomocne jest wiedzieć, że te schematy są powszechne i można się nimi zająć.
Sposób, w jaki wyjaśnili chemię mózgu, ułatwia zrozumienie tych schematów.
Zastanawiam się, jak trauma z dzieciństwa wpływa na te schematy uzależnień.
Fascynujące, jak mózg może zasadniczo oszukiwać samego siebie, pragnąc negatywnych doświadczeń.
Zastanawiam się, ile osób może tkwić w tych schematach, nie zdając sobie z tego sprawy.
Porada dotycząca znalezienia odpowiedniego terapeuty jest kluczowa. Zdecydowanie nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania.
Interesujące, jak powiązali różne negatywne emocje z konkretnymi reakcjami chemicznymi.
Rozkład chemiczny pomaga wyjaśnić, dlaczego te cykle są tak trudne do przełamania.
Świadomość tych wzorców to jedno, przełamanie ich to zupełnie inne wyzwanie.
Nigdy nie brałem pod uwagę, że odczuwanie stresu może stać się uzależniające. Ale to ma sens.
Artykuł skłania mnie do zastanowienia się nad rolą mediów społecznościowych w wzmacnianiu tych cykli.
Szkoda, że nie uwzględnili więcej informacji o genetycznych predyspozycjach do tych wzorców.
Połączenie między stresem a efektami podobnymi do narkotyków jest otwierające oczy.
Zauważyłem te wzorce u członków rodziny, ale nigdy nie wiedziałem, jak to wytłumaczyć.
Wyjaśnienie chemii mózgu pomaga zrozumieć, dlaczego niektórzy ludzie wydają się tkwić w roli ofiary.
Pomocne jest zrozumienie nauki stojącej za tymi wzorcami. Wiedza to naprawdę potęga.
Opis cyklu strachu jest trafny. Kiedy się zacznie, to jak efekt kuli śnieżnej.
To wyjaśnia, dlaczego drama może być tak uzależniająca dla niektórych osób. To dosłownie reakcja chemiczna.
Właściwie spróbowałem praktyki wdzięczności, o której wspomnieli. Pomaga to odwrócić uwagę od negatywnych wzorców.
Sekcja z rozwiązaniami wydaje się trochę podstawowa. Te wzorce są zwykle bardziej złożone do przełamania.
Chciałbym zobaczyć więcej badań nad tym, jak era cyfrowa wpływa na te uzależniające wzorce emocjonalne.
Fragment o wpływie poziomu kortyzolu na układ odpornościowy jest przerażający. Naprawdę pokazuje fizyczny wpływ.
Interesujące, że wspomniano zarówno o czynnikach wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Zastanawiam się nad moimi własnymi nawykami.
Artykuł mógłby bardziej szczegółowo omówić, jak doświadczenia z dzieciństwa kształtują te wzorce.
Czy ktoś jeszcze zauważył, jak media społecznościowe zdają się napędzać te uzależniające wzorce emocjonalne?
Wyjaśnienie chemii mózgu pomaga mi czuć się mniej winnym z powodu tych wzorców. To nie tylko ja jestem trudny.
Nigdy nie myślałem o dopaminie jako o odgrywającej rolę w negatywnych emocjach. Zawsze kojarzyłem ją z przyjemnością.
Mój terapeuta wspomniał o czymś podobnym na temat uzależnienia od stresu. Ten artykuł pomaga zrozumieć, co miała na myśli.
Zastanawiam się, czy to ma związek z tym, dlaczego niektórzy ludzie zawsze wydają się znajdować w dramatycznych sytuacjach.
Przykład z lękiem społecznym naprawdę do mnie trafił. To jak utknięcie w pętli strachu, z której nie można uciec.
Właściwie to uważam, że złość jest dość uzależniająca w moim przypadku. Ten przypływ, o którym wspomnieli, jest prawdziwy.
Aspekt chemiczny wyjaśnia, dlaczego te wzorce mogą być tak trudne do złamania. Nie chodzi tylko o siłę woli.
Nie jestem pewien, czy kupuję to wszystko. Czasami życie po prostu jest trudne, nie oznacza to, że jesteśmy uzależnieni od cierpienia.
Połączenie między żalem a hormonami stresu wyjaśnia wiele o tym, dlaczego niektórzy ludzie utknęli w żałobie.
Szczerze mówiąc, samo przeczytanie tego uświadomiło mi moje własne wzorce. Zbyt często łapię się na katastrofizowaniu.
Naprawdę doceniam, jak wyjaśnili naukę, nie czyniąc jej zbyt skomplikowaną. Wyjaśnienie reakcji strachu było szczególnie jasne.
Artykuł porusza kilka dobrych kwestii, ale chciałbym, żeby zawarli więcej informacji o przerwaniu tych cykli, gdy już się je rozpozna.
Czy ktoś jeszcze ma wrażenie, że czasami szuka rzeczy, którymi mógłby się martwić? Teraz rozumiem dlaczego.
Uważam za fascynujące, jak nasze ciała mogą zasadniczo same się zhakować, aby pragnąć negatywnych doświadczeń.
Nie mogę uwierzyć, że nie wspomnieli o ćwiczeniach jako rozwiązaniu. Były one kluczowe w radzeniu sobie z moimi cyklami lękowymi.
Fragment o praktyce wdzięczności wydaje się obiecujący. Mniej inwazyjny niż terapia, ale wciąż praktyczny.
To wyjaśnia, dlaczego wciąż oglądam smutne filmy, mimo że wiem, że doprowadzą mnie do płaczu. To musi być to połączenie dopaminy i kortyzolu.
Rekomendacja medytacji wydaje się nieco uproszczona. Niektórym z nas potrzeba czegoś więcej niż tylko cichego czasu z własnymi myślami.
Chemiczne wyjaśnienie ma sens, ale co z ludźmi, którzy doświadczyli traumy? Z pewnością to coś innego niż 'uzależnienie' od cierpienia.
Tak! Prowadzę dziennik od sześciu miesięcy i to niesamowite, jak pomaga on identyfikować wzorce w moich reakcjach emocjonalnych.
Czy ktoś próbował sugestii dotyczącej prowadzenia dziennika? Jestem ciekawy, czy to naprawdę pomaga przełamać te cykle emocjonalne.
Sekcja o uzależnieniu od złości naprawdę trafiła w sedno. Złapałem się na tym, że częściej niż bym chciał, odczuwam przypływ adrenaliny podczas kłótni.
Myślę, że musimy uważać, aby tego nie upraszczać. Nie każdy, kto doświadcza negatywnych emocji, jest uzależniony od cierpienia.
Ciekawy punkt o lęku społecznym. Mogę się odnieść do tego ciągłego stanu czujności, o którym wspomnieli. To wyczerpujące.
Część o roli glutaminianu w uzależnieniu od strachu jest fascynująca. Zastanawiam się, czy to wyjaśnia, dlaczego niektórzy ludzie wydają się szukać przerażających sytuacji.
Zdecydowanie zauważyłem, że wpadam w schematy katastrofizacji. To tak, jakby raz zaczął się martwić, mój mózg po prostu nie przestanie.
Ten artykuł naprawdę otworzył mi oczy na to, jak nasze mózgi mogą się uzależnić od negatywnych emocji. Nigdy nie zdawałem sobie sprawy, że strach może być uzależniający.