Waarom de comfortzone helemaal niet comfortabel is: 5 eenvoudige manieren om het onverwachte te betreden
De comfortzone is een veilige ruimte voor iedereen. Het is een plek waar we ons op ons gemak voelen en weinig stress en angst ervaren.
De comfortzone wordt gedefinieerd als een psychologische staat van vertrouwdheid waarbij een individu de controle heeft over zijn omgeving.
Dat gevoel geeft ons veiligheid. Door controle te hebben over de omgeving kan een individu anticiperen op wat er daarna gebeurt. In de comfortzone ontstaan kleine verrassingen en daarom is het gevaarlijk.
Het leven is een achtbaan van ups en downs en van links naar rechten. Niemand weet hoe hun leven eruit zal zien en het is niet iets dat gemakkelijk kan worden gecontroleerd. Soms is de beste optie om een radicale keuze te maken om dingen door elkaar te halen. Ga naar een nieuwe plek, bekijk nieuwe dingen of neem een risico. De comfortzone laat dat allemaal niet toe, en dat is precies waarom het comfortabel is.
Als je in de comfortzone blijft, kun je geen risico's nemen. Het is makkelijk om achterover te leunen en te doen wat je altijd hebt gedaan. Dat is comfortabel. Het is beheersbaar en probeert je niet te verrassen. Het is handig, maar moet het echt als comfortabel worden omschreven?
Op het eerste gezicht wel, maar als je er meer over nadenkt, zou dat echt niet moeten. De plek waar geen risico's worden genomen is de veiligste plek op aarde. Er zal niets onverwachts gebeuren en alles kan worden verwacht, wat helemaal geen weerspiegeling is van het leven.
Het leven is niet zo eenvoudig dat je een perfect plan kunt bedenken en dat precies kunt volgen. Er zal iets gebeuren, of dat nu een nieuwe persoon is die in je leven komt, een nieuwe baan of zelfs een nieuwe manier van denken. Er zal zich een obstakel voordoen op dat uitgestippelde pad en er zullen dan twee wegen verschijnen. Een daarvan is een omweg om weer op weg te gaan naar de oorspronkelijke bestemming. Het andere pad zal een compleet nieuw pad zijn waarbij je geen idee hebt waar je heen gaat. Dat is de keuze om in de comfortzone te blijven of er juist uit te stappen.
Hoewel ik het ermee eens ben dat het veiliger is om in de comfortzone te blijven, is dat noodzakelijkerwijs beter? Is de comfortabelere keuze echt de beste optie? Hier is een verhaal waarvan ik denk dat het je kan helpen om een beslissing te nemen.
Op een kruispunt
Ik zat in mijn laatste jaar van de middelbare school. Het was tijd om me aan te melden voor de universiteit, en na enige overreding door mijn stiefmoeder, heb ik Early Decision naar Miami University gestuurd.
Binnen een paar maanden hoorde ik terug met een acceptatiebrief. Hoe opgewonden ik ook was, mijn hart zonk. Ik wist dat ik door de keuze die ik maakte naar die school moest gaan.
Om je context te geven: in mijn jonge jaren was ik erg verlegen en introvert. Ik ben altijd ruim binnen mijn comfortzone gebleven. Ik was een veilige jongen en ik vond het prettig om zo te zijn. Zoals je waarschijnlijk al vermoedt, was ik erg bang om naar een universiteit te gaan buiten de staat waarin ik woonde. Onnodig te zeggen dat toen het tijd was om te verhuizen, ik niet al te enthousiast was.
Na de verhuizing heb ik afscheid genomen van mijn familie. Ik stond alleen voor mijn studentenhuis, op 4 uur rijden van huis en de gevoelens raakten me als een trein. Ik ging terug naar mijn studentenhuis met een valse glimlach en stelde mezelf voor aan mijn kamergenoot. Daarna heb ik nooit meer achterom gekeken.
Ik kan nu met een glimlach terugkijken op mijn universiteitservaring, maar dat is alleen mogelijk door de manier waarop ik een sprong in het diepe heb gewaagd. Als ik er nu aan terugdenk, wist ik dat ik een verandering nodig had, maar ik kende ook mezelf. Ik wist dat ik niet sterk genoeg zou zijn om de beslissing te nemen om de staat te verlaten als ik de keuze had om Miami University of Michigan State University te kiezen. Ik wist dat ik voor het laatste zou kiezen als puntje bij paaltje kwam. Dus duwde ik mezelf in een hoek door een vroege beslissing toe te passen en toen ik eenmaal was geaccepteerd, moest ik verder gaan.
Ik herinner me dat ik tijdens de eerste week dacht dat ik in mijn kamer kon blijven of naar buiten kon gaan. Ik besloot om op pad te gaan en zoveel mogelijk vrienden te maken. Toen ik dat eenmaal deed, begon ik te bloeien.
Ik had het gevoel van vechten of vluchten nodig. In mijn geval was het meer succes of mislukking, maar ik koos gewoon voor de aantrekkelijkere optie.
1. Dwing jezelf in een hoek
Zoals ik mezelf heb aangedaan, is jezelf in een hoek dwingen een effectieve strategie om de comfortzone te verlaten. Er worden twee opties gepresenteerd. Om te zinken of te zwemmen? Het antwoord ligt voor de hand.
Om dit te bereiken, is het het beste om een beslissing te nemen waar je niet omheen kunt. Neem de zin letterlijk: gun jezelf geen ontsnapping. Dwing jezelf in een situatie waarin je uit je comfortzone moet stappen en uit je comfortzone moet stappen. Dit geeft je de kans om te groeien en je meer op je gemak te voelen met het ongemakkelijke.
2. Wees op je eigen
Het is veel makkelijker om in een groep te zitten. Als je weet dat je bij andere mensen bent, voel je je op je gemak. Probeer het alleen om uit je comfortzone te stappen.
Alleen zijn zorgt ervoor dat er geen vangnet is. Als je in je eentje naar een werkomgeving, bruiloft of feest gaat, dwingt dat je om nieuwe mensen te leren kennen. Je met succes uit je comfortzone halen en in je eentje een obstakel onder ogen zien. Dat geeft je het vertrouwen om risico's te blijven nemen.
3. Probeer iets nieuws
Iedereen zit vast in zijn manier van doen. Ik weet dat ik me hieraan schuldig heb gemaakt. Routines zijn belangrijk, maar afwisseling is net zo belangrijk. Nieuwe ervaringen creëren nieuwe situaties.
Probeer een trainingsles, leer een nieuw recept, beoefen een nieuwe sport, de mogelijkheden zijn eindeloos. Het maakt niet uit wat het is, het belangrijkste is om iets te doen wat je nog nooit hebt gedaan. Zo kun je bij het begin beginnen en leren. De mogelijkheid om nieuwe activiteiten uit te voeren en jezelf erin te storten, creëert de kans om te groeien.
4. Omgaan met het milieu
Het is makkelijk om je hoofd naar beneden te houden. Om je zonder enige interactie door de menigte te bewegen. Houd in plaats daarvan je hoofd hoog en grijp in. Waar je ook bent, het is mogelijk om in contact te komen met je omgeving. Of het nu gaat om een coffeeshop, een park of zelfs een wandeling over straat, probeer contact te maken met je omgeving. Het is veel leuker om vijf minuten lang een gesprek met een vreemde aan te knopen dan snel naar je volgende bestemming te gaan.
Dit maakt willekeurige interacties mogelijk die de kans hebben om in iets te veranderen. Nieuwe vrienden maken, kansen om naar nieuwe plekken te gaan en mogelijkheden om iets nieuws te leren. De mogelijkheden zijn eindeloos, maar dit gebeurt alleen als je probeert om te gaan met je omgeving.
5. Ga weg
Dit idee lijkt op het ultimatum dat ik mezelf heb gesteld. Om ofwel in mijn studentenhuis te blijven of zoveel mogelijk weg te gaan. Hoewel het comfortabel is om binnen te blijven, zijn er niet veel kansen om nieuwe mensen te ontmoeten, nieuwe dingen te zien en iets nieuws te ervaren. Het is typisch en meestal gebeurt er niets ongewoons. Dus probeer weg te komen.
Ga naar een bar, wandel door de stad of drink een kop koffie. Als je die dingen doet, kom je in een nieuwe omgeving en je weet nooit wat er gaat gebeuren. Ook al kan dat beangstigend zijn, het is ook net zo spannend. Grijp je kans en ga eropuit, de comfortzone van je huis zal er altijd zijn.
Al met al moest ik uit de comfortzone ontsnappen om te groeien en te worden wie ik nu ben. Ik kan niet beloven dat jou hetzelfde zal overkomen, maar ik kan wel zeggen dat als je in je comfortzone blijft, er niet zoveel nieuwe ervaringen kunnen ontstaan. Dus probeer het eens. Stap uit het comfort van je huis en kijk wat de wereld te bieden heeft. Ik denk dat je aangenaam verrast zult zijn als je dat eenmaal doet.
Opinions and Perspectives
Ik denk dat ik begin met de suggestie om iets nieuws te proberen. Lijkt het minst intimiderend.
Net alleen naar een nieuwe stad verhuisd. Dit artikel beschrijft perfect wat ik doormaak.
Het doet me nadenken over hoe comfortzones uitbreiden wanneer we regelmatig hun grenzen verleggen.
Dit artikel heeft me er net van overtuigd om eindelijk mijn kunst in te zenden naar die galerie. Eng maar spannend!
Ik heb me nooit gerealiseerd hoeveel mijn angst voor het onverwachte mijn leven beperkte totdat ik dit las.
Ben drie maanden geleden begonnen met het toepassen van deze principes. Voel me nu al zelfverzekerder en capabeler.
Interessant hoe ongemak tot groei kan leiden. Heeft mijn perspectief op uitdagingen veranderd.
Het artikel heeft me geholpen te begrijpen waarom ik me vast voel zitten ondanks dat ik me comfortabel voel. Tijd voor verandering.
Ik begin klein door morgen een andere route naar het werk te nemen. Kleine stapjes!
Vraag me af hoeveel kansen ik heb gemist door al die jaren comfortabel te blijven.
Probeer kleine, haalbare uitdagingen te stellen die je elke keer een beetje uitdagen. Werkt voor mij.
Ik worstel met de balans tussen mezelf pushen en mijn grenzen respecteren. Nog advies?
Het deel over jezelf in een hoek dwingen doet me denken aan het verbranden van bruggen om voorwaartse beweging te verzekeren.
Mijn comfortzone hield me tegen in mijn relatie. Neem nu risico's om kwetsbaarder te zijn.
Ik ben dol op de praktische aanpak van de 5 stappen. Het voelt minder overweldigend.
Begin volgende week met salsalessen. Absoluut uit mijn comfortzone, maar enthousiast!
Het artikel deed me beseffen hoeveel energie ik besteed aan het vermijden van ongemak in plaats van het omarmen van groei.
Heeft iemand anders het gevoel dat hun comfortzone is gekrompen tijdens de pandemie? Ik werk eraan om het weer uit te breiden.
Pas deze principes toe op het werk. Zie al positieve veranderingen in mijn carrière.
Het gedeelte over het betrekken van je omgeving inspireerde me om eindelijk lid te worden van die lokale gemeenschapsgroep.
Het gaat niet om het nemen van onnodige risico's, maar om het groeien voorbij onze zelfopgelegde beperkingen.
Leuk artikel, maar waar is de erkenning dat sommige mensen legitieme redenen hebben om veilig te blijven?
Het verhaal over de universiteit deed me denken aan mijn eigen ervaring met verhuizen naar het buitenland. Soms hebben de engste keuzes de beste resultaten.
Dit leidde tot een geweldige discussie met mijn partner over hoe we allebei vermijden onszelf uit te dagen.
Nooit gedacht dat in mijn comfortzone blijven op de lange termijn oncomfortabeler zou kunnen zijn.
Het vinden van die sweet spot tussen comfort en groei is lastig, maar de moeite waard.
Het artikel had kunnen vermelden hoe culturele verschillen onze comfortzones beïnvloeden.
Na het lezen hiervan heb ik me aangemeld voor een solo-reiservaring. Nerveus, maar opgewonden!
Het idee dat comfort niet echt comfortabel is, is fascinerend. Heeft me veel van mijn keuzes doen heroverwegen.
Deze principes hebben me geholpen om sociale angst te overwinnen. Begonnen met kleine interacties en van daaruit opgebouwd.
Zou graag advies willen over hoe ik mijn tieners kan helpen uit hun comfortzone te stappen zonder te veel druk uit te oefenen.
De vergelijking tussen de comfortzone en het echte leven is raak. Het leven is niet voorspelbaar, dus waarom doen alsof?
Eigenlijk denk ik dat dat het punt is. Als we geen andere keuze hebben dan ons aan te passen, verrassen we onszelf vaak.
Weet niet zeker of het goed is om jezelf in het nauw te drijven. Voelt alsof het lelijk kan terugkaatsen.
Gisteren geprobeerd om met mijn omgeving in contact te komen. Had voor het eerst een leuk gesprek met mijn barista.
Het stuk over alleen zijn komt anders binnen na de pandemie. We zijn te comfortabel geworden met isolatie.
Is het iemand anders opgevallen hoe hun comfortzone groter werd toen ze de grenzen ervan begonnen te verleggen?
Zit al 10 jaar vast in mijn baan omdat het comfortabel is. Dit artikel is het duwtje dat ik nodig had.
Ik vind het goed dat het artikel geen succes belooft, maar aanmoedigt om het toch te proberen.
Het advies om wekelijks iets nieuws te proberen, lijkt haalbaar. Ik begin nu met mijn lijst!
Ik vraag me af hoe dit van toepassing is op relaties? Soms blijven we in onze comfortzone met hetzelfde type partners.
Dat punt over jezelf geen ontsnapping geven, resoneert echt. Ik laat mezelf altijd een achterdeur open en gebruik die uiteindelijk.
Ik heb gemerkt dat een ondersteuningssysteem het makkelijker maakt om risico's te nemen buiten mijn comfortzone.
Het artikel bevat goede punten, maar lijkt ervan uit te gaan dat iedereen hetzelfde basiscomfort heeft.
Dit doet me denken aan toen ik op mijn 45e van carrière veranderde. Doodeng, maar de beste beslissing die ik ooit heb genomen.
Ik probeer het uitstappen uit mijn comfortzone in evenwicht te brengen met het beheersen van angst. Zijn er nog anderen die hiermee te maken hebben?
De zinken of zwemmen-analogie is krachtig. Soms hebben we die druk nodig om te ontdekken waartoe we in staat zijn.
Het lezen hiervan deed me beseffen dat ik mijn routine heb gebruikt als een excuus om groei te vermijden.
Zou wat meer specifieke voorbeelden willen zien van hoe je veilig met je omgeving kunt omgaan, vooral voor vrouwen.
Ik voelde me echt verbonden met het gedeelte over alleen voor de studentenflat staan. Voelde die angst in mijn botten.
Het artikel had kunnen ingaan op hoe de geestelijke gezondheid hierin een rol speelt. Het is niet altijd zo simpel als er gewoon op uit stappen.
Soms vraag ik me af of mensen het in hun comfortzone zitten verwarren met het hebben van gezonde grenzen.
Het idee om jezelf in een hoek te dwingen werkte ook voor mij. Ik heb me aangemeld voor een openbare spreekbeurt en kon er niet meer onderuit.
Gisteren na het lezen hiervan een nieuwe workout-les geprobeerd. Was doodsbang, maar vond het uiteindelijk geweldig!
Ik waardeer het dat het artikel erkent dat de comfortzone veilig aanvoelt, maar zich afvraagt of het echt comfortabel is.
Je mist het punt. Het principe is van toepassing op elke situatie waarin we keuzes hebben, groot of klein.
Vindt iemand anders ook dat het verhaal over de universiteit een beetje bevoorrecht was? Niet iedereen heeft de mogelijkheid om zulke keuzes te maken.
Ik pas het principe van er meer op uit gaan nu een maand toe. Al drie nieuwe vrienden gemaakt!
Mijn therapeut heeft dit artikel eigenlijk aan me aanbevolen. Het helpt me te begrijpen waarom ik me zo verzet tegen verandering.
Ik vind het interessant dat de comfortzone wordt beschreven als gevaarlijk. Ik heb er nooit vanuit dat perspectief over nagedacht.
Het gedeelte over het betrekken van je omgeving herinnert me eraan hoeveel tijd we besteden aan het kijken naar onze telefoons in plaats van contact te maken met mensen.
Klein beginnen heeft mij geholpen. Ik begon met iets anders bestellen in restaurants en nam daarna geleidelijk grotere risico's.
Welke specifieke nieuwe activiteiten zou je aanraden voor iemand die net begint uit zijn comfortzone te stappen?
Het artikel maakt een goed punt over routines versus variatie. Ik heb er nooit eerder op die manier over nagedacht.
Alleen zijn wordt onderschat. Vroeger vond ik het vreselijk om alleen uit eten te gaan, nu geniet ik er eigenlijk van.
Deze 5 stappen lijken praktisch genoeg om te proberen. Ik zou kunnen beginnen met elke week iets nieuws te proberen.
Dat klopt, maar daar permanent blijven is waar het artikel voor waarschuwt. Het gaat om het vinden van de juiste balans.
De comfortzone is echter niet altijd slecht. We hebben wat stabiliteit in ons leven nodig om goed te kunnen functioneren.
Kleine stappen zijn prima, maar soms heb je die grote duw nodig. Ik ben in mijn eentje naar een ander land verhuisd en het heeft mijn leven compleet veranderd.
Ik denk niet dat het gezond is om jezelf te snel te ver pushen. Misschien moeten we ons eerst richten op het nemen van kleine stappen?
Naar buiten gaan en in contact komen met de omgeving is absoluut essentieel. Ik ben met vreemden gaan praten in koffiezaken en het is verbazingwekkend hoeveel interessante gesprekken ik heb gehad.
De suggestie om jezelf in een hoek te drijven is interessant, maar lijkt nogal extreem. Ik weet niet zeker of ik het met die aanpak eens ben.
Eigenlijk is falen een onderdeel van groei. Ik ben talloze keren gefaald toen ik mijn eigen bedrijf begon, maar elke mislukking heeft me iets waardevols geleerd.
Wat als het verlaten van je comfortzone tot falen leidt? Dat is mijn grootste angst.
Ik vind het geweldig hoe de auteur zijn persoonlijke ervaringen op de universiteit deelt. Het advies voelt daardoor herkenbaarder en authentieker aan.
Dit artikel komt echt binnen. Ik zit al jaren vast in mijn comfortzone en begin me te realiseren hoeveel het me tegenhoudt.