Atomic Habits - Hoe het maken van kleine veranderingen leidt tot opmerkelijke resultaten
De lockdown heeft ons in staat gesteld om even afstand te nemen van ons drukke werkschema en ons op onszelf te concentreren. Voor sommigen kan het zijn om weer iets te doen wat ze gemist hebben, voor anderen kan het beter worden in wat ze al aan het doen zijn, en voor weer anderen kan het zijn om iets nieuws te leren. In mijn geval heeft het me de tijd gegeven om me los te maken van de wereld, de tijd om boeken te lezen.
Tijdens de lockdown heb ik met veel plezier verschillende boeken gelezen. Zeker, het genre van boeken waar ik nu de voorkeur aan geef is veranderd, maar geluk verandert niet als je iets doet dat je graag doet.
Van de boeken die ik tijdens de lockdown heb gelezen, was één boek dat ik geweldig vond, de Atomic Habits - Tiny Changes, Remarkable Results van James Clear. Het is een verhelderend boek dat de nadruk legt op het veranderen van de kleine gewoontes om te slagen, in plaats van te praten over 'groot denken'.
Nadat hij de titel van het boek heeft uitgelegd en de lezers vervolgens verschillende redenen, voorbeelden en methoden heeft gegeven om goede gewoonten bij te brengen en slechte gewoonten te doorbreken, heeft de auteur het zo geschreven dat de lezers zich verbonden voelen met, naast de vele redenen waarom men het zou moeten lezen.
Het motief van het boek
James Clear heeft ons geen academisch onderzoeksdocument gegeven, maar een bedieningshandleiding om onze gewoontes te creëren en te veranderen, die zo ons leven zullen veranderen.
Zoals James Clear zegt:
„„Menselijk gedrag verandert altijd: van situatie tot situatie, van moment tot moment, van seconde tot seconde. Maar dit boek gaat over wat niet verandert. Het gaat over de grondbeginselen van menselijk gedrag. De duurzame principes waarop u jaar na jaar kunt vertrouwen.
Hij heeft in dit boek domeinen als biologie, neurowetenschappen, psychologie en filosofie behandeld om de wetenschap van gewoontes uit te leggen. In het hele boek, in verschillende gevallen, geeft het boek een breed scala aan ideeën die door geweldige mensen en organisaties zijn gebruikt om te slagen, afgezien van zijn persoonlijke ervaringen en onderzoek, wat het boek realistisch en herkenbaar maakt voor de lezers.
3 belangrijke punten uit het boek
Van het ontplooien van de kracht van kleine gewoontes tot het uitleggen hoe onze genen, talent en motivatie onze gewoontes beïnvloeden, dit boek bevat twintig hoofdstukken die voornamelijk draaien om wat James Clear noemt, de vier wetten van gedragsverandering.
Hieronder staan de 3 belangrijkste conclusies die ik uit dit boek heb gehaald:
1. Naar de kracht van Atomic Habits
James Clear heeft in dit boek veel mythes doorbroken, waarvan de belangrijkste is dat massaal succes massale actie vereist.
Hij heeft aan het licht gebracht dat we het belang van één beslissend moment overschatten en het belang onderschatten van kleine verbeteringen in elke taak die we op ons nemen, en hij heeft ook op een heel begrijpelijke manier gerechtvaardigd hoe kleine verbeteringen op de lange termijn van invloed zijn.Met eenvoudige wiskunde zegt hij dat als je elke dag 1% beter wordt, je tegen het einde van een jaar 37 keer beter bent. Maar als je een jaar lang elke dag 1% slechter wordt, dan val je bijna tot nul terug.
„Gewoonten zijn het samengestelde belang van zelfverbetering.” - James Clear
2. Focus op systemen in plaats van op doelen
Voordat James Clear ons enig idee gaf over het raamwerk voor het creëren van een gewoonteverandering, heeft James Clear ervoor gezorgd dat we gewend zijn aan het idee van gewoonteverandering door het belang ervan aan de lezers uit te leggen.
Ten eerste geeft hij een duidelijk verschil tussen doelen en systemen door ze te definiëren als : „Doelen gaan over de resultaten die je wilt bereiken. Systemen gaan over de processen die tot die resultaten leiden.”
Vervolgens legt hij uit hoe belangrijk het is om te focussen op systemen in plaats van op doelen met een simpele uitspraak : „Doelen zijn goed om richting te geven, maar systemen zijn het beste om vooruitgang te boeken.”
Ik begreep het het best toen James Clear zei:
„Het doel in elke sport is om met de beste score te eindigen, maar het zou belachelijk zijn om de hele wedstrijd naar het scorebord te staren.”
De kleinste details waarop James Clear heeft besloten zich te concentreren, vooral om dingen uit te redeneren, is een van de belangrijkste redenen waarom ik dit boek geweldig vond. In dit geval gaat hij zelfs verder met de problemen waarmee men wordt geconfronteerd wanneer hij/zij zich alleen op doelen concentreert.
De beschreven problemen zijn: winnaars en verliezers hebben dezelfde doelen, het bereiken van een doel is slechts een tijdelijke verandering, doelen beperken je geluk en doelen staan haaks op vooruitgang op lange termijn. De gedetailleerde uitleg die voor elk van deze problemen wordt gegeven, is voldoende om iedereen ervan te overtuigen zijn arbeidsbasis te verleggen.
3. Het verschil tussen 'in beweging zijn' en 'actie ondernemen'
Dit deel van het boek trok meteen mijn aandacht toen ik las : „We zijn zo gefocust op het vinden van de beste aanpak dat we er nooit toe komen om actie te ondernemen.” want dit is iets dat ik al heel lang doe. En het mooiste is dat het niet alleen over een van mijn grootste fouten sprak, maar ook onthulde wat er precies mis mee was, en dat het me een oplossing bood.
James Clear zegt dat er een verschil is tussen in beweging zijn en actie ondernemen, hoewel het hetzelfde klinkt. Hij legt het uit als: Als je in beweging bent, ben je aan het plannen, strategieën bedenken en leren. Dat zijn allemaal goede dingen, maar ze leveren geen resultaat op.
Aan de andere kant is actie het soort gedrag dat tot een resultaat zal leiden. De auteur noemt dit een vorm van uitstelgedrag en een manier om aan kritiek te ontsnappen, want als je in beweging bent, krijg je het gevoel dat je dingen gedaan krijgt, maar eigenlijk bereid je je alleen maar voor om dingen voor elkaar te krijgen.
De oplossing hiervoor is om af te stappen van perfectionisme en te werken aan het boeken van vooruitgang.Je wilt niet alleen plannen. Je wilt oefenen. Als je een gewoonte onder de knie wilt krijgen, moet je beginnen met herhaling, niet met perfectie. Je hoeft niet alle kenmerken van een nieuwe gewoonte in kaart te brengen. Je moet het gewoon oefenen.
- James Clear
Naast deze conclusies waarover ik heb gesproken, zijn er veel nuttige feiten en methoden die James Clear in dit boek heeft behandeld, zoals The Two Minute Rule to Stop Procrastinating. Hij heeft veel dingen benadrukt, zoals het kiezen van de juiste gewoonten op basis van je genen, de rol van familie en vrienden bij het vormgeven van je gewoontes, en het belang van het volgen van gewoontes nadat je ze hebt opgebouwd.
Ik kan om twee redenen over dit boek blijven schrijven:
Ten eerste omdat ik het geweldig vond. Het blijft mijn favoriete zelfhulpboek aller tijden en mijn favoriete gids om mijn gewoontes te veranderen om betere resultaten te behalen. Dit boek kan zelfs een hater van zelfhulpboeken doen overwegen om de ideeën die erin naar voren worden gebracht, uit te proberen.
Ten tweede, omdat het boek zoveel in petto heeft dat het moeilijk is om slechts een paar onderwerpen te kiezen om over te praten. De afhaalrestaurants waar ik licht op heb geworpen, zijn slechts enkele van de verbazingwekkende delen van het boek en zijn mijn favoriete. Wat is van jou?
Opinions and Perspectives
Ik waardeerde het echt hoe het boek theorie in evenwicht bracht met praktische, uitvoerbare stappen.
De principes van het boek over omgevingsontwerp hebben me geholpen om een productievere werkplek thuis te creëren.
Ik ben klein begonnen met mijn fitnessdoelen zoals voorgesteld en nu doe ik dingen die ik nooit voor mogelijk had gehouden.
Het concept om gewoonten aantrekkelijk te maken door middel van 'reward bundling' is bijzonder effectief voor mij geweest.
Het gebruik van de strategieën van het boek heeft me geholpen een consistente schrijfgewoonte te ontwikkelen die ik nooit voor mogelijk had gehouden.
Het raamwerk is solide, maar ik denk dat het moet worden aangepast aan verschillende levensomstandigheden en persoonlijkheden.
De wetenschappelijke benadering van het boek over gewoontevorming heeft me echt geholpen te begrijpen waarom mijn eerdere pogingen waren mislukt.
Het toepassen van deze concepten tijdens de lockdown gaf me een gevoel van controle toen al het andere chaotisch aanvoelde.
Ik merkte dat ik verschillende hoofdstukken opnieuw bekeek toen ik verschillende uitdagingen tegenkwam in mijn gewoontevormende reis.
De nadruk van het boek op klein beginnen in plaats van perfect zijn, heeft me geholpen mijn neiging tot uitstelgedrag te overwinnen.
Ik pas deze principes nu een jaar toe en de resultaten zijn opmerkelijk. Kleine veranderingen tellen echt op.
De suggesties over 'habit stacking' hebben me echt geholpen om een duurzame meditatiepraktijk op te bouwen.
Ik denk dat de meest waardevolle les was om te begrijpen hoe kleine veranderingen zich in de loop van de tijd opstapelen.
De inzichten van het boek over identiteitsgebaseerde gewoonten hebben me geholpen de overgang te maken van mezelf zien als iemand die probeert te sporten naar een atleet te zijn.
Het gedeelte over gewoonte-tracking gaf me praktische hulpmiddelen om mijn voortgang te volgen zonder er obsessief mee bezig te raken.
Ik heb het principe van het duidelijk maken van goede gewoonten en het onzichtbaar maken van slechte gewoonten bijzonder effectief gevonden in mijn thuiskantooropstelling.
Het boek heeft me geholpen te begrijpen waarom wilskracht alleen niet genoeg was om blijvende verandering te creëren.
Heeft iemand anders gemerkt hoe de concepten van omgevingsontwerp nog relevanter worden in een thuiswerksituatie?
Hoewel ik dol ben op de principes van het boek, denk ik dat sommige scenario's meer onmiddellijke, drastische veranderingen vereisen dan de 'atomic' benadering suggereert.
Het concept van 'habit stacking' heeft mijn ochtendroutine getransformeerd. Nu leidt de ene goede gewoonte vanzelf tot de andere.
Ik waardeer het dat de auteur erkent dat verschillende benaderingen werken voor verschillende mensen, in plaats van een 'one-size-fits-all'-oplossing te presenteren.
Het advies in het boek over het moeilijker maken van slechte gewoonten heeft me geholpen mijn gebruik van sociale media aanzienlijk te verminderen.
Vindt iemand anders het ook een uitdaging om hun 'atomic habits' te behouden bij de terugkeer naar het normale leven na de lockdown?
De nadruk op systemen in plaats van doelen hielp me om te stoppen met het obsessief bezig zijn met cijfers en me in plaats daarvan te concentreren op het proces.
Het implementeren van deze strategieën tijdens de lockdown was perfect getimed. Had minder afleiding en meer controle over mijn omgeving.
De benadering van gewoontevorming in het boek heeft me echt geholpen om een solide ochtendroutine te ontwikkelen, waar ik al jaren mee worstelde.
Ik betrapte mezelf erop dat ik op bijna elke pagina iets markeerde. Zoveel praktische inzichten die ik meteen kon implementeren.
Het concept van gewoonten duidelijk, aantrekkelijk, gemakkelijk en bevredigend maken lijkt eenvoudig, maar het is verrassend effectief.
Het gebruik van gewoonte-tracking zoals voorgesteld in het boek heeft me geholpen om een consistente schrijfpraktijk op te bouwen tijdens de lockdown.
Het boek had meer praktijkvoorbeelden uit verschillende culturen en contexten kunnen bevatten.
Ik voelde me vooral verbonden met het idee dat tijd de marge tussen succes en falen vergroot. Zet dagelijkse keuzes echt in perspectief.
De vier wetten van gedragsverandering boden een duidelijk kader dat ik daadwerkelijk kon volgen, in tegenstelling tot andere zelfhulpboeken die ik heb gelezen.
Interessant hoe het boek neurowetenschap verbindt met praktische strategieën voor gewoontevorming. Maakt de concepten geloofwaardiger.
Het idee dat we moeten optimaliseren voor beginnen in plaats van perfectie heeft me echt bevrijd van mijn perfectionistische neigingen.
Pas de principes nu al zes maanden toe en heb opmerkelijke veranderingen gezien in mijn productiviteit en dagelijkse routines.
De nadruk van het boek op identiteitsgebaseerde gewoontes versus resultaatgerichte gewoontes was revolutionair voor mijn persoonlijke ontwikkeling.
Soms denk ik dat we deze dingen te veel overdenken. Hebben we echt zo'n uitgebreid raamwerk nodig om gewoontes te veranderen?
Het gedeelte over 'habit stacking' werkt echt. Ik heb mijn meditatiepraktijk gekoppeld aan mijn ochtendkoffie en heb al maanden geen dag gemist.
Ik vond het concept om slechte gewoontes moeilijker en goede gewoontes gemakkelijker te maken door middel van omgevingsontwerp bijzonder nuttig.
De benadering van het boek over het vormen van gewoontes heeft me daadwerkelijk geholpen om betere thuiswerkroutines te ontwikkelen tijdens de lockdown.
Ik weet niet zeker of ik het argument van genetische aanleg voor gewoontes geloof. Voelt alsof het als excuus zou kunnen worden gebruikt.
Het punt dat gewoontes de samengestelde rente van zelfverbetering zijn, relativeert de dingen echt. Kleine dagelijkse acties tellen echt op.
Ik waardeer het dat het boek zijn beweringen ondersteunt met wetenschappelijk onderzoek, terwijl het de zaken toch praktisch en uitvoerbaar houdt.
De nadruk op systemen in plaats van doelen heeft mijn benadering van fitness volledig veranderd. In plaats van me te richten op een specifiek gewicht, focus ik me op consistente trainingspatronen.
Heeft iemand de 'habit tracking' methoden die in het boek worden genoemd succesvol geïmplementeerd? Ik vond ze een beetje vervelend om langdurig bij te houden.
Het onderscheid tussen in beweging zijn en actie ondernemen kwam bij mij binnen. Ik realiseerde me dat ik te veel tijd besteedde aan plannen en te weinig aan doen.
Ik wou dat het boek meer had ingegaan op het doorbreken van slechte gewoontes. Het leek meer gericht op het opbouwen van goede gewoontes.
Het gedeelte over 'habit stacking' heeft de manier waarop ik mijn dagelijkse routine benader veranderd. Het koppelen van nieuwe gewoontes aan bestaande gewoontes zorgt ervoor dat ze veel beter blijven hangen.
Het lezen hiervan tijdens de lockdown gaf me de perfecte gelegenheid om deze strategieën te implementeren. Geen excuses als we thuis vastzitten!
Het boek hielp me begrijpen waarom mijn eerdere pogingen om gewoontes te vormen mislukten. Ik probeerde te veel tegelijk te veranderen in plaats van me te concentreren op kleine veranderingen.
Eigenlijk vond ik het wiskundige voorbeeld over 1% verbetering nogal misleidend. Vooruitgang in de echte wereld stapelt zich zelden zo perfect op.
Het concept van omgevingsontwerp was een gamechanger voor mij. Door simpelweg mijn telefoonoplader weg te halen van mijn nachtkastje, heb ik mijn gewoonte om 's avonds laat te scrollen doorbroken.
Ik ben het niet eens met het idee dat doelen geluk beperken. Duidelijke doelen hebben me altijd gemotiveerd en me een voldaan gevoel gegeven als ik ze bereik.
Het gedeelte over identiteitsgebaseerde gewoonten resoneerde echt met me. Denken 'Ik ben een hardloper' in plaats van 'Ik moet gaan hardlopen' heeft zo'n verschil gemaakt in mijn consistentie.
Vindt iemand anders het ironisch dat we een boek over gewoonten lezen tijdens de lockdown, terwijl al onze normale routines volledig werden verstoord?
Het onderscheid tussen systemen en doelen was een eye-opener voor mij. Ik ben altijd geobsedeerd geweest door het stellen van doelen, maar heb nooit aandacht besteed aan de processen die nodig zijn om ze te bereiken.
Hoewel ik het met de meeste punten eens ben, denk ik dat het boek sommige aspecten van gewoontevorming te simpel voorstelt. Niet iedereen kan zomaar vertrouwen op kleine veranderingen, soms hebben we grotere duwtjes nodig om betekenisvolle verandering te creëren.
Ben begonnen met het toepassen van de twee-minutenregel op mijn ochtendroutine en ik ben geschokt over hoe effectief het is. Het opdelen van mijn training in eerst 'sportkleding aantrekken' zorgde ervoor dat al het andere vanzelf ging.
Ik vond het absoluut geweldig hoe dit boek gewoontevorming in zulke beheersbare stukken opdeelt. Het 1% verbeteringsconcept is me echt bijgebleven en deed me beseffen dat ik geen drastische veranderingen hoef aan te brengen om resultaten te zien.