Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy

Het is veilig om te zeggen dat de pandemie ons allemaal verslaafd heeft gemaakt aan Netflix, wat niet schokkend is gezien alle leuke shows die Netflix de een na de ander heeft uitgebracht.
Van de hilarische sitcom Schitt's Creek tot de dramatische romance die zich afspeelt in de Regency-periode Bridgerton, iedereen lijkt het over een of andere show te hebben.
Een van de meest populaire en enigszins controversiële shows op Netflix op dit moment is Emily in Parijs van Darren Star, wat nogal wat opschudding heeft veroorzaakt bij critici.
Emily in Paris is een luchtige rom-com televisieserie op Netflix met Lily Collins in de hoofdrol. De maker van Sex and the city, Darren Star, brengt weer een glamoureuze show tot leven met uitzicht op de prachtige stad Parijs, een garderobe vol Chanel en helaas meerdere clichés.
De show draait om Emily, een marketingmanager uit Chicago, die haar weg vindt in een nieuwe baan in een nieuwe stad. Met nog maar één seizoen te gaan, is dit de perfecte show om te bingewatchen.
Dus waarom krijgt het al die haat?

Dat klopt! Emily besluit een baan in Parijs aan te nemen als ze niet eens een woord Frans kent (tenzij je het 'très bien' meetelt dat ze in elke andere zin strooit).
Hoewel Emily op de een of andere manier al die Fransen vindt die vloeiend Engels spreken, wordt het als onbeleefd beschouwd om in Frankrijk Engels te spreken, tenzij absoluut noodzakelijk. Basis Frans leren zou een goed idee zijn geweest voor iemand die in Frankrijk werkt.

Tijdens de show probeert Emily het 'Amerikaanse perspectief' over te brengen naar het Franse marketingbedrijf waar ze werkt, waarvoor ze er is.
Ze weigert echter iets te leren van de Fransen op haar kantoor. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom de meeste mensen op haar werk een hekel aan haar hebben.
Als je een nieuw land bezoekt of er werkt, moet je proberen het een en ander te leren van de cultuur van die plek, maar Emily doet precies het tegenovergestelde.

De show zit vol Franse stereotypen en schildert Fransen af als onbeleefd en lui. Emily, die aanzienlijk jonger is dan de meeste mensen in haar kantoor, probeert hen iets bij te brengen over arbeidsethos. Bovendien heeft ze geen ervaring in het werken met luxe merken, en dat is waar het in haar werk om draait.
Terwijl Emily wordt afgeschilderd als een toegewijde, energieke jonge Amerikaan die de Fransen alles zal leren over hoe ze dingen op de „Amerikaanse manier” moeten doen.
In een recent interview met The Hollywood Reporter geeft Darren commentaar op de kritieken die de show heeft gekregen
De show Emily In Paris is een liefdesbrief aan Parijs door de ogen van dit Amerikaanse meisje dat er nog nooit is geweest. Het eerste wat ze ziet zijn de clichés, omdat het vanuit haar standpunt komt. Het spijt me niet dat ik Parijs door een glamoureuze lens heb bekeken. Het is een prachtige stad en ik wilde een show doen die dat deel van Parijs vierde.

Emily's garderobe staat vol met Chanel en Louis Vuitton, maar modecritici zijn niet blij met de manier waarop ze deze stukken stijlt.
In plaats van wat klassieke Parijse chic aan haar outfits toe te voegen, draagt ze een aantal echt twijfelachtige outfits waardoor ze eruitziet als een onwetende toerist. Van een shirt met een Parijse print tot bedeltjes van de Eiffeltoren op haar handtas, onze hoop om de prachtige Lily Collins in prachtige Parijse outfits te zien was definitief verloren.
Naarmate de afleveringen verstrijken, verwacht je dat haar karakter volwassener wordt en dat ze van haar ervaringen leert. Helaas, als dat maar was gebeurd.
De karakters die veranderen zijn de Fransen. Sylvie, de baas van Emily, wordt sympathieker tegenover haar en een bekende Franse ontwerper volgt Emily's advies op voor zijn modeshow om moderner te zijn.

Emily die van de ene op de andere dag een social media-influencer wordt, is nog een ander onrealistisch aspect van de show.
Als ze in Parijs aankomt, heeft ze slechts 48 Instagram-volgers, maar door een paar foto's met huiveringwekkende bijschriften te plaatsen, krijgt ze 20.000 volgers!
Haar karakter ondermijnt de inspanningen die nodig zijn om als influencer boeiende content te creëren. Bovendien plaatst ze foto's van mensen zonder hun toestemming, wat gewoon onaanvaardbaar en onbeleefd is.
Op 11 november 2020 bevestigde Netflix de verlenging van Emily in Parijs voor seizoen 2.
Bekijk dit bericht op Instagram
In voor- en tegenspoed lijkt een ander seizoen nodig, aangezien de laatste aflevering van seizoen 1 iedereen met veel vragen heeft achtergelaten over Emily's toekomst in Parijs.
Hoewel Netflix nog geen releasedatum voor het tweede seizoen heeft aangekondigd, kunnen we alleen maar hopen op een release eind 2021.
Een vertraging bij de opnames als gevolg van de aanhoudende pandemie kan ook resulteren in een release begin 2022. We zullen gewoon moeten afwachten.

We kunnen alleen maar hopen dat we in het tweede seizoen van de show een meer volwassen versie van Emily te zien krijgen. Het gaat over de ingewikkelde relatie tussen Gabriel en Emily en een dieper inzicht in het leven van ondersteunende personages. Misschien zien we haar stijl evolueren naar iets geavanceerder naarmate de show vordert.
In een interview met Harpers Bazaar, de ster van de show, vertelde Lily Collins wat ze hoopte voor Emily in seizoen 2.
Ik hoop echt dat we meer afleveringen krijgen, want er is zoveel waar je mee bezig blijft. Emily heeft in deze ervaring al zo vaak een rol moeten spelen dat ik denk dat ze er klaar voor is en in staat is om er gewoon mee door te gaan en te kijken wat er gebeurt.
Hoewel Emily in Paris een show is met een enorme culturele dissonantie en veel te veel stereotypen, kan het een goede show zijn om toe te voegen aan je lijst van guilty pleasures. Het is een van die shows waar mensen het gewoon niet aan kunnen laten om naar te kijken en als ze dat eenmaal doen, vinden ze het heerlijk om het te haten.
De culturele misverstanden hadden met meer nuance behandeld kunnen worden.
Ik denk dat de serie zou profiteren van een daadwerkelijk Frans perspectief in het schrijven.
Misschien verrassen ze ons en geven ze Emily wat daadwerkelijke diepgang in seizoen 2.
Ondanks de gebreken betrapte ik mezelf er toch op dat ik alles aan het kijken was.
Het geheel voelt als een Instagram-feed van een toerist die is omgezet in een tv-programma.
Ik ben benieuwd of ze een van deze problemen in het volgende seizoen zullen aanpakken.
Het heeft in ieder geval een aantal interessante discussies over culturele representatie op gang gebracht.
Ik vraag me af of de kritiek invloed zal hebben op hoe ze seizoen 2 aanpakken.
De serie lijkt meer geïnteresseerd in mode dan in daadwerkelijke karakterontwikkeling.
Ik denk dat ze zich te veel hebben gericht op de glamour en te weinig op de inhoud.
Het is vreemd dat ze haar nooit laten zien hoe ze omgaat met een echte cultuurshock.
De serie negeert volledig de realiteit van visa- en werkvergunningsproblemen.
Ik vond het eigenlijk leuk om het met Franse ondertiteling te kijken om mijn taalvaardigheid te oefenen.
Sommige scènes voelen alsof ze geschreven zijn door iemand die Parijs alleen in films heeft gezien.
De serie bagatelliseert serieuze culturele verschillen die tussen landen bestaan.
Ik ben verrast dat ze zijn verlengd voor een tweede seizoen met al deze kritiek.
Het is alsof ze elk Frans stereotype hebben genomen en het tot elf hebben opgevoerd.
De serie had zoveel meer kunnen doen met het 'vis-uit-het-water'-uitgangspunt.
Is het iemand anders opgevallen hoe schoon en leeg de straten van Parijs er altijd uitzien?
De serie voelt als een gemiste kans om echte culturele verschillen te onderzoeken.
Ik wou dat ze meer van de echte worstelingen van een expat hadden laten zien.
De romantische verhaallijnen voelen geforceerd aan en missen elke echte chemie.
Ik denk dat de serie de echte uitdagingen waarmee social media managers te maken hebben, ondermijnt.
De serie had meer diepgang nodig in de weergave van interculturele relaties.
Ik waardeer het juist hoe ze het Franse perspectief op de Amerikaanse werkcultuur laten zien.
De manier waarop ze omgaan met het leeftijdsverschil met die jonge man was echt problematisch.
Ik vind het geweldig hoe iedereen in Parijs onbeperkt vrije tijd lijkt te hebben voor lange lunches en feestjes.
De show lijkt assertief zijn te verwarren met cultureel ongevoelig zijn.
Waarom konden ze niet laten zien dat Emily daadwerkelijk probeerde Frans te leren? Dat zou interessanter zijn geweest.
Ik denk dat ze te hard hebben geprobeerd om er het volgende Sex and the City van te maken.
Het is interessant hoe ze alle Franse personages uiteindelijk lieten buigen voor Emily's Amerikaanse manier.
De show gaat volledig voorbij aan de echte uitdagingen van het verhuizen naar een nieuw land.
Ik ben Frans en hoewel sommige delen me aan het lachen maakten, waren andere gewoonweg beledigend.
De modekeuzes lijken meer op kostuumfeestoutfits dan op echte Franse stijl.
Het zorgt er in ieder geval voor dat mensen geïnteresseerd raken in een bezoek aan Parijs, zelfs als het een gefantaseerde versie is.
Die social media bijschriften waren pijnlijk om naar te kijken. Geen enkele echte influencer post zoiets.
Ik denk dat de show betere schrijvers nodig heeft die zowel Amerikaanse als Franse perspectieven begrijpen.
De manier waarop Emily professionele situaties aanpakt, zou ervoor zorgen dat ze in het echte leven ontslagen zou worden.
Ik vond het eigenlijk wel goed hoe ze Sylvie's karakterontwikkeling hebben weergegeven, zelfs als die van Emily stagneerde.
De show voelt alsof hij is gemaakt voor Instagram in plaats van een meeslepend verhaal te vertellen.
Is het iemand anders opgevallen hoe iedereen perfect Engels spreekt? Dat is helemaal niet realistisch.
Ik wou dat ze meer van het echte Parijs hadden laten zien, niet alleen de toeristische plekken.
De voedselscènes zijn eigenlijk best accuraat. Fransen nemen hun gastronomie heel serieus!
Mijn grootste probleem is hoe ze nooit echte consequenties ondervindt voor haar acties.
Ik waardeer wat Darren Star zei over dat het door Emily's ogen wordt gezien, maar dat is geen excuus voor alles.
De scènes op de werkvloer zijn gewoon belachelijk. Geen enkel echt marketingbureau werkt zo.
Ik denk dat Darren Star een kans heeft gemist om iets genuanceerder en betekenisvoller te creëren.
Als iemand die de Franse cultuur heeft gestudeerd, doet deze show me huiveren, maar ik kan niet stoppen met kijken.
De show zou zoveel beter zijn geweest als Emily enige karakterontwikkeling had laten zien gedurende het seizoen.
Ik ben eigenlijk wel enthousiast over seizoen 2. Misschien pakken ze een aantal van deze problemen aan na alle feedback.
De manier waarop ze Fransen afschilderen als constant rokend en affaires hebbend is gewoon lui schrijven.
Kunnen we het erover hebben hoe ze al die designerkleding kan betalen met haar salaris? Zo onrealistisch!
Die scène waarin ze foto's plaatst zonder toestemming van mensen stoorde me echt. Dat is nergens oké, laat staan in Frankrijk.
Ik wou dat ze zich meer hadden gericht op het ontwikkelen van de bijpersonages in plaats van ze alleen als stereotypen te gebruiken.
De show geeft ons tenminste prachtige beelden van Parijs. De cinematografie is prachtig.
Haar werksituaties zijn volkomen onrealistisch. Geen enkele junior medewerker zou zoveel invloed hebben.
Ik begrijp de kritiek wel, maar ik heb het hele seizoen toch in één keer uitgekeken.
De driehoeksverhouding was zo voorspelbaar. We hebben dit verhaal al honderd keer eerder gezien.
Ik heb eigenlijk wel wat geleerd over de Franse cultuur door dit te kijken, zelfs al was het vooral wat je niet moet doen!
Mijn Franse vrienden haten deze show absoluut. Ze zeggen dat het hen als karikaturen afschildert.
De show heeft zeker zijn gebreken, maar Lily Collins is charmant genoeg om het kijkbaar te maken.
Ik kon de eerste aflevering niet doorkomen. De culturele ongevoeligheid was gewoon te veel voor me.
Het hele uitgangspunt voelt alsof het is geschreven door iemand die nog nooit in Frankrijk heeft gewoond.
Ik vond het personage van Emily echt frustrerend. Ze probeert zich nooit aan te passen aan de Franse cultuur, maar verwacht gewoon dat iedereen zich aan haar aanpast.
De verhaallijn over de Instagram-influencer was belachelijk. Niemand krijgt zo snel duizenden volgers met simpele toeristenfoto's.
Natuurlijk is het bedoeld als plezier, maar het in stand houden van stereotypen is niet bepaald onschuldig entertainment.
Ik denk dat mensen deze show veel te serieus nemen. Het is bedoeld als een leuke fantasie, geen documentaire over de Franse cultuur.
De modekeuzes waren zo overdreven! Niemand kleedt zich zo om in Parijs te werken.
Ik heb er eigenlijk van genoten voor wat het is: een luchtige escapistische show. Niet alles hoeft volledig realistisch te zijn.
Laten we eerlijk zijn, wie verhuist er naar Parijs om te werken zonder zelfs maar basis Frans te leren? Dat deel stoorde me echt.
De show geeft een volledig verkeerd beeld van de Franse werkcultuur. Ik heb 3 jaar in Parijs gewerkt en het is niets zoals ze laten zien.
Ik heb eindelijk Emily in Paris gekeken en ik ben eerlijk gezegd verdeeld. De beelden van Parijs zijn prachtig, maar de culturele stereotypen zijn moeilijk te negeren.