Autosoteriologie: een nieuwe (oude) theorie voor de nultheologie

Wat is de toekomst van verlossing en theologie zonder het bovennatuurlijke?
salvation and theology without the supernatural
Foto door Egor Myznik op Unsplash

Want de HEERE, uw God, is Hij die met u gaat om voor u te strijden tegen uw vijanden, om u te redden.

Bijbel (King James Version) Deuteronomium 20:4

Christelijke ziel, hier is de kracht van je redding; hier is de oorzaak van je vrijheid; hier is de prijs van je verlossing. U was een gevangene, maar u bent verlost; u was een slaaf, maar [door Hem] bent u vrij gemaakt. En zo wordt u in ballingschap naar huis gebracht; verdwaald bent u teruggewonnen, en dood wordt u weer tot leven gewekt. Dit laat je hart proeven, o man, dit laat het zuigen, dit laat het inslikken, terwijl je mond het Lichaam en Bloed van je Verlosser ontvangt. Maak dit in dit huidige leven tot je dagelijks brood, je voedsel, je steun tijdens de pelgrimstocht. Want door dit en niets anders blijf je in Christus en Christus in jou, en in het komende leven zal je vreugde volledig zijn.

Anselmus van Canterbury

En wie iets anders dan de Islam als godsdienst wenst, zal dat nooit van hem aanvaard worden en hij zal in het Hiernamaals tot de verliezers behoren.

Hoofdstuk van de Koran (3) sūrat āl 'im'rān (De familie van Imrān); Soera 3:85

Redding heeft betrekking op een koppeling tussen een noodsituatie en een redding uit die noodsituatie. In het natuurlijke discours van transcendentalistische religieuze beelden, talen, metaforen, teksten en figuren staat verlossing centraal. Er bestaat een probleem in de wereld, inclusief de menselijke natuur. Er bestaat een oplossing voor dit probleem dat in de wereld bestaat. Er kunnen keuzes worden gemaakt om dit probleem al dan niet op te lossen.

Indien gekozen wordt op het pad naar de oplossing, dan kan redding voor het individu of voor een groter doel, bijvoorbeeld de missie van God, definitief worden bereikt. De vruchten kunnen worden geplukt voor de worstelende ascetische spiritist voor een of ander metafysisch gedreven doel met een hereniging met het goddelijke, met God, met de engelen, met Brahman, met Allah, met de Schepper, of met... iets.

Achter deze argumenten zit een onlichamelijk facet van een mens als uitgangspunt, als hoeksteen of fundament, omdat de menselijke geest of ziel als iets eeuwigs wordt beschouwd en nooit ophoudt te bestaan.

De stopzetting van de fysiologische processen van het lichaam maakt in deze visie geen einde aan de ziel. Deze notie impliceert dat de stoffelijkheid van het lichaam verband houdt met een of andere metafysicaliteit van de ziel. De fysisch-metafysische kloof lijkt onduidelijk.

In die zin brengen alle bepalingen van de wetten van de wetenschappen naar voren dat het idee van het fysieke een onzinnig idee is, dat één idee wordt; terwijl tegelijkertijd het metafysische nergens in de formules voorkomt.

De meeste formuleringen over de metafysica van de natuurwetten schetsen een taal of wiskundige constructie van hogere orde om de kosmos in te kapselen. Dit lijkt niet waar. De wetten beschrijven de tendensen van de werking van het universum intrinsiek, niet extrinsiek, zoals in de descriptoren intrinsiek gebeurt en niet extrinsiek wordt afgeleid. Metafysica is daarmee bijna volledig overbodig.

Deze metafysicaliteit van de ziel wordt op dit niveau problematisch. Op dezelfde manier lijkt de ziel een probleem, omdat het hele weefsel van de kosmos redelijk beschreven lijkt zonder de ziel. Een onnodige premisse in het beschrijvende argument over het universum wordt niet spaarzaam, dus onnodig.

Je kunt het toevoegen als je wilt, maar je voegt niets toe als je het probleem ziet. Het fysieke lijkt een zelfbeperking van het materiële en het materiële lijkt een zelfbeperking van het natuurlijke, terwijl het natuurlijke een zelfbeperking van het informatieve lijkt, waarbij informatie het simpele verschil in samenstellende delen betekent tussen de ene toestand op T=0 en een andere toestand op T=1. De som van het verschil tussen tijdtoestand 1 en tijdtoestand 2, {T1-T2}, komt overeen met de informatie in de toestandsverandering.

Het extra ruimtelijk-temporele volume om de ziel in bedwang te houden zou problematisch zijn, inclusief de bijbehorende energetische eigenschappen. Op een ander analyseniveau zou de informatieve inhoud van het bestaande meer informatie vereisen voor het bestaan van miljarden zielen.

Nog problematischer is dat de claims voor deze zielen, van oudsher zogenaamde, een formulering vereisen van een goddelijke architect die op deze basis totaal verspillend zou zijn voor een heilig wezen — per definitie onvolmaakt.

Begrijp me niet verkeerd, ik geloof in zielen, zoals vermeld in „Zielenbezieling - Niet ik heb een ziel, maar ik ben een ziel.” Ze hebben een goede omlijsting nodig. Wat betreft het probleem of de problemen zoals ze waren, blijft verlossing fundamenteel voor de meeste grote religies. Er is een probleem. Hiervan heb je verlossing nodig, bijvoorbeeld als zondaar et cetera.

De vragen blijven bestaan over de overlevingskansen van de notie van de ziel op een transcendentalistische manier. Het theologische vakgebied dat zich hiermee bezighoudt heet soteriologie. Rituelen en ceremonies kunnen iemand redden, individuele inspanningen, of de hulp van 'boven' kan dat doen.

Als een persoon een probleem is voor de persoon, dan zal er onvermijdelijk verlossing op hem wachten als hij de juiste weg kiest. Allerlei religieuze systemen stellen dit voor. In Noord-Amerika zien we de overheersing van het christendom en de redding ervan door werken, door geloof, door het offer van Christus aan het Kruis.

In het Midden-Oosten en Noord-Afrika zien we de islam. Redding door de onderwerping aan de goddelijke Wil van Allah, waarbij redding alleen wordt verleend door de genade van Allah. Er is geen andere manier. Gezien de wereldwijde demografie van religieuze gelovigen, vooral in de Abrahamitische religies, kunnen we dit vinden in de context van de helft van de bevolking van de planeet.

Soteriologie is echt de crux waarop de wereldwijde ideologie stevig berust. Mensen verlangen naar het leven na het fysieke leven. Ze willen aan het lichaam ontsnappen. Ze geloven in een naïeve, metafysische ziel. Ze willen het lot, de natuur en de wetten ervan bedriegen.

Maar hier bestaan we, als schuim op een steen die in de eeuwigheid wordt gegooid en alleen zweeft, samen, zoals is geëxtrapoleerd door modern onderzoek naar de bijbelse verhalen, met name professor Francesca Stavrakopoulou, waarschijnlijk is heel weinig feitelijk. Je zou veilige beweringen kunnen doen over de bovennatuurlijke claims van andere religieuze tradities.

De soteriologische argumenten voor deze geloofsovertuigingen berusten op ongegronde zekerheden zonder een gepaste onderbouwing. De heilige teksten moeten waar zijn. De goddelijke figuren moeten goddelijk geïnspireerd zijn, zelfs gemaakt van een of andere goddelijke essentie of substantie. De zonde moet echt zijn.

Zonde omvat in de Bijbel trots, hebzucht, lust, afgunst, gulzigheid, toorn en luiheid. Hamartiologie is de studie van zonde. De oorsprong, effecten op het leven en op het eigen leven na de dood. Deze zonden worden volgens de theologie verzoend, zoals bij boetedoening of de reiniging van de zonden.

Genade wordt verleend, zoals bij schenking of iets dat wordt verleend. De zonde wordt bedekt of gereinigd; als voorbeeld wordt genade verleend of verleend aan de pasgeboren christen. Dit is het idee van verlossing aan het Kruis. Soteriologie, hamartiologie, ontheemding, schenking en verlossing, enzovoort, allemaal bijbelse directe claims of buitenbijbelse interpretaties.

Een zonde is een daad die beledigend is tegen God. Deze overtredingen tegen God worden bij wijze van spreken tegen een persoon geteld en bezoedelen hun ziel. In dit kader verlost het offer van een Godmens aan het Kruis de zonden van de mensheid met de genade van Christus.

Nogmaals, ze zijn allemaal gebaseerd op de beweringen van deze tekst.

God heeft het zeker moeilijk gemaakt voor verlossing met zo'n rijk lexicon en verwarrende structuur. Ernstiger nog, als de premissen waarop de theologieën zich baseren gedurende tientallen jaren onderhevig zouden worden aan een groot gebrek aan bevestiging of een schijnbare systematische virtuele ontkenning zonder bevestigend bewijs, dan zou de nogal voor de hand liggende, voorlopige conclusie — tot op heden en redelijker — de afwijzing van hun empirische inzichten of aanspraken op waarheid zijn.

Bovendien worden met de afwijzing van dergelijke grondslagen ook de claims binnen de soteriologie voorwaardelijk aan een dergelijk onderzoek onderworpen. Geen waarachtigheid in de tekstuele beweringen of bovennatuurlijke historiciteit; daarom geen noodzakelijke God in zo'n geschreven vorm, geen Yeshua als redder, geen kruis als verlossend middel, geen zonde waarvan gered hoeft te worden, dus geen soteriologie voor de helft van de wereldbevolking. Het is geen schenking of verzoening, maar een verzinsel.

Wat gebeurt er met soteriologie in dit kader? Het verdwijnt. De naturalistische en digitale filosofieën van de wereld vinden nu plaats. Toch blijven de vragen over de rijkdom van het theologische landschap bestaan. Ten eerste is het stervende. Ten tweede zet de astrologie ook haar fantasiemars voort en behoudt ze een rijke, complexe interne structuur die ook losstaat van de realiteit.

De theologie gaat op dezelfde manier verder als bij de astrologie. Het maakt niet meer uit. Het is gewoon een kwestie van een eeuwenlang eindspel spelen. Met het natuurlijke voor ons en de informatie in ons, liggen onze opties misschien bij de kennis van onze ontwikkelde capaciteiten en beperkingen.

Deze mogelijkheden en grenzen bepalen de functionaliteit en structuren van het menselijk organisme. Onze cognitieve capaciteiten liggen ook binnen dit bereik. De enige zonde is dus geen zonde, terwijl een functioneel, beschaafd menselijk leven opvoeding van de geest, training van het lichaam en conditionering van het hart vereist. Onze ontwikkelde drijfveren kunnen dit soms tegenwerken.

In dit licht hoeven we niet gered te worden door een externe bron, maar hebben we inzicht nodig in ons ontwikkelde zelf en de noodzaak van aanpassing aan een moderne samenleving. Dit betekent op zijn beurt dat de enige weg voorwaarts voor soteriologie gericht is op het zelf om zichzelf en anderen te redden van, nou ja, zichzelf.

Drugsverslavingen, slechte hygiënische gewoonten, gebrek aan onderwijs, slecht decorum, interculturele ongevoeligheid, slechte voeding, gebrek aan duidelijkheid in schrijven en spreken, en dergelijke, dit zijn de 'zonden' of het verkeerde gedrag en de verkeerde psychologie in de meeste sociale contexten voor een beschaafd mens.

Soteriologie wordt in deze zin autosoteriologie die is gebaseerd op de natuurwetenschappen en evolueert naar verschillende soorten beschaafde gevoeligheden binnen de universalistische ethiek van individuele verantwoordelijkheid die verband houdt met sociaal bewustzijn en verantwoordelijkheid.

Hiermee sterft de soteriologie, en daarmee ook de theologie, en de vrije denkkracht van het seculiere gaat snel verder met autosoteriologie als leidraad.

685
Save

Opinions and Perspectives

Echt interessant hoe dit traditionele religieuze concepten herkadert in moderne, praktische termen.

7

De naturalistische benadering lijkt misschien koud voor sommigen, maar ik vind het krachtig om de verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen ontwikkeling.

2

Dit doet me anders nadenken over de relatie tussen persoonlijke groei en traditionele religieuze praktijken.

5

De nadruk van het artikel op individuele verantwoordelijkheid met behoud van sociaal bewustzijn zorgt voor een goede balans.

4

Fascinerend hoe dit oude religieuze concepten overbrugt met modern psychologisch begrip.

6

De beschrijving van zonde als onaangepast gedrag geeft ons een praktische manier om na te denken over persoonlijke verandering.

5

Dit perspectief helpt de opkomst van seculiere spiritualiteit en mindfulness-praktijken te verklaren.

4

De focus op zelfverbetering en sociale verantwoordelijkheid voelt erg relevant aan voor moderne uitdagingen.

5

Ik vraag me af of deze aanpak religieuze en seculiere mensen daadwerkelijk kan helpen een gemeenschappelijke basis te vinden.

8

Ik waardeer hoe dit redding herkadert in praktische, uitvoerbare termen in plaats van bovennatuurlijke.

2

De nadruk op natuurwetenschappen is logisch, maar de menselijke ervaring omvat meer dan alleen wat we kunnen meten.

1

Laat je echt nadenken over hoe we verder zouden kunnen evolueren dan traditionele religieuze kaders, terwijl we de gunstige aspecten behouden.

7

Hoe zou deze benadering omgaan met concepten als genade en vergeving? Deze lijken belangrijk voor persoonlijke groei.

0

De connectie tussen persoonlijke verantwoordelijkheid en sociaal bewustzijn is essentieel. We hebben beide nodig.

4

Dit zou kunnen verklaren waarom therapie en counseling de traditionele religieuze begeleiding voor veel mensen enigszins hebben vervangen.

6

Het artikel maakt goede punten over bewijs, maar sommige ervaringen kunnen niet wetenschappelijk worden gemeten of bewezen.

3

Interessant hoe dit persoonlijke groei kadert als een vorm van redding. Verandert het hele verhaal.

0

Het idee om onszelf van onszelf te redden is krachtig. We zijn vaak onze eigen grootste vijanden.

3

Hoe zit het met de troost die traditionele religie biedt in tijden van verdriet en verlies? Kan autosoteriologie dat aanpakken?

2

Dit perspectief benadrukt echt het belang van geestelijke gezondheid en persoonlijke ontwikkeling in het moderne leven.

8

De universalistische ethiek die aan het einde wordt genoemd, heeft meer uitleg nodig. Hoe definiëren we universele waarden?

1

Ik vind het goed hoe dit evolutie, psychologie en ethiek met elkaar verbindt zonder bovennatuurlijke verklaringen nodig te hebben.

5

De kritiek op religieuze complexiteit is logisch, maar de menselijke ervaring zelf is complex. Waarom simpele antwoorden verwachten?

5

Fascinerend hoe religieuze ideeën mogelijk zijn geëvolueerd uit pogingen om menselijk gedrag te begrijpen en te beheersen.

4

Dit doet me denken aan de stoïcijnse filosofie, waarbij we verantwoordelijkheid nemen voor wat we kunnen controleren en accepteren wat we niet kunnen.

2

Het deel over geëvolueerde driften die tegen geciviliseerd gedrag ingaan, verklaart echt veel over de menselijke natuur.

2

Als iemand met een achtergrond in zowel theologie als wetenschap, waardeer ik deze poging om de kloof te overbruggen.

3

De link tussen persoonlijke verantwoordelijkheid en sociaal bewustzijn is cruciaal. We bestaan niet in isolatie.

5

Ik vraag me af wat de auteur zou zeggen over bijna-doodervaringen en andere fenomenen die lijken te wijzen op iets dat verder gaat dan het fysieke.

4

Het lezen hiervan heeft me geholpen te begrijpen waarom seculiere mindfulness-praktijken zo populair zijn geworden.

8

De nadruk op onderwijs en zelfverbetering is logisch, maar hoe zit het met aspecten van het leven buiten onze controle?

3

De toon van het artikel voelt een beetje afwijzend tegenover oprechte religieuze ervaring. Deze overtuigingen betekenen veel voor mensen.

0

Kunnen we geen middenweg vinden tussen puur bovennatuurlijke en puur naturalistische benaderingen van menselijke ontwikkeling?

8

Doet me denken aan hoeveel van de traditionele religie eigenlijk gewoon probeerde de menselijke psychologie te begrijpen.

2

Het argument tegen metafysische zielen is sterk, maar bewustzijn lijkt nog steeds mysterieus genoeg om ruimte te laten voor verwondering.

0

Ik vond het verband tussen zonde en onaangepast gedrag bijzonder inzichtelijk. Verandert hoe ik denk over persoonlijke groei.

0

Hoe zit het met de rol van de gemeenschap in zelfverbetering? Het artikel lijkt erg individualistisch.

3

Het idee dat theologie slechts een eindspel speelt, lijkt voorbarig. Religieus denken blijft zich ook ontwikkelen.

2

Dit perspectief heeft me echt geholpen te begrijpen waarom ik altijd heb geworsteld met traditionele religieuze verlossingsconcepten.

6

De wiskundige benadering om de realiteit zonder zielen te beschrijven is overtuigend, maar het voelt een beetje reductionistisch.

1

Interessante parallel tussen religieuze verlossing en moderne zelfhulp cultuur. We zijn nog steeds op zoek naar transformatie, alleen via andere middelen.

2

Het artikel lijkt ervan uit te gaan dat iedereen de capaciteit heeft tot zelfredding. Hoe zit het met degenen die echt externe hulp nodig hebben?

4

Als iemand die werkt in verslavingsherstel, zie ik waarheid in zowel traditionele als auto-soteriologische benaderingen.

8

Geweldig hoe dit persoonlijke verantwoordelijkheid herkadert in een seculiere context. We kunnen onze problemen niet zomaar weg bidden.

7

Het gedeelte over beschaafde gevoeligheden lijkt cultureel bevooroordeeld. Wie bepaalt wat beschaafd betekent?

6

Ik vraag me af hoe deze benadering concepten als vergeving en verlossing zou behandelen zonder een hogere macht.

5

Dit doet me denken aan seculier humanisme, maar met meer nadruk op zelfverbetering.

0

De discussie over geëvolueerde capaciteiten en beperkingen is essentieel. We moeten met onze natuur werken, niet ertegen.

1

Vindt iemand anders ook dat het artikel zichzelf tegenspreekt? Het bekritiseert religieuze complexiteit, terwijl het een even complex alternatief presenteert.

8

Het concept van autosoteriologie voelt voor mij heel boeddhistisch aan, ook al noemt het artikel het boeddhisme helemaal niet.

8

Ik waardeer het echt hoe het artikel de praktische aspecten van menselijk gedrag behandelt in plaats van te verdwalen in theologische abstracties.

7

Een puur naturalistische kijk op de wereld lijkt me zo leeg. Er moet meer in het leven zijn dan alleen biologische driften en sociale conditionering.

4

De discussie over informatietheorie en zielen ging me een beetje boven de pet. Zou iemand dat deel beter kunnen uitleggen?

7

Ik denk dat de auteur het doel van religieuze metaforen verkeerd begrijpt. Niet alles hoeft letterlijk waar te zijn om waarde te hebben.

2

De kijk van het artikel op zonde als onaangepast gedrag is fascinerend. Haalt het moralistische oordeel eruit.

4

Goed gezegd! Wetenschap en rationeel denken zouden onze gids moeten zijn in plaats van oude teksten.

2

Je mist het punt volledig. Geloof gaat niet over wetenschappelijk bewijs, het gaat over persoonlijke ervaring en relatie met het goddelijke.

0

De wetenschappelijke benadering is logisch voor mij. We weten nu zoveel meer over de menselijke psychologie en het gedrag dan toen deze religieuze teksten werden geschreven.

3

Ik kan het niet helpen, maar ik heb het gevoel dat dit de gemeenschappelijke aspecten van religie ondermijnt. Het draait niet alleen om individuele redding.

1

Interessant hoe het artikel redding in feite als zelfverbetering beschouwt. Het doet me nadenken over hoe religieuze concepten zouden kunnen evolueren in een seculiere tijd.

5

Het stuk over zielenbezieling was interessant, maar had meer uitleg nodig. Wat betekent het precies om een ziel te zijn in plaats van er een te hebben?

4

Heeft iemand anders opgemerkt hoe het artikel zonden gelijkstelt aan eigenlijk gewoon slechte gewoonten en slechte levenskeuzes? Lijkt me een oversimplificatie van complexe morele kwesties.

3

Ik ben benieuwd hoe dit van toepassing zou zijn op niet-westerse religieuze tradities. De focus lijkt erg Abrahamitisch-centrisch.

1

De vergelijking met astrologie was bijzonder tot nadenken stemmend. Beide systemen hebben een complexe interne logica, maar missen externe validatie.

6

Vindt iemand anders het ironisch dat het artikel religieuze teksten gebruikt om tegen religie te argumenteren? Lijkt me cherry-picking.

2

Eigenlijk vind ik dat het artikel een goed punt maakt over spaarzaamheid. Waarom bovennatuurlijke verklaringen toevoegen als natuurlijke volstaan? Occam's scheermes en zo.

7

Het afwijzen van metafysische concepten lijkt me wat voorbarig. Alleen omdat we iets niet kunnen meten, betekent niet dat het niet bestaat. Er is nog zoveel dat we niet begrijpen over bewustzijn en realiteit.

5

Dit artikel resoneert echt met mijn reis weg van georganiseerde religie. Ik heb meer vrede gevonden in het nemen van verantwoordelijkheid voor mijn eigen groei dan in het wachten op goddelijke redding.

6

Ik heb moeite om te begrijpen hoe autosoteriologie in de praktijk zou werken. Als we onszelf alleen redden, wat is dan de motivatie? Traditionele religie biedt een duidelijk doel en richtlijnen.

2

De connectie tussen evolutionaire psychologie en moderne ethiek is echt interessant. Ik vraag me af hoeveel van ons morele gedrag wordt gevormd door onze geëvolueerde neigingen versus culturele/religieuze leringen.

5

Hoewel ik de analyse waardeer, ben ik het er absoluut niet mee eens dat theologie aan het sterven is. Mijn geloof en persoonlijke relatie met God blijven centraal staan in mijn leven en dat van miljoenen anderen. Het artikel lijkt spirituele ervaringen te gemakkelijk af te doen.

4

Ik vind het perspectief van het artikel op traditionele soteriologie fascinerend. Nooit eerder op deze manier over de leer van de redding nagedacht. Het idee dat we onszelf moeten redden in plaats van te vertrouwen op externe goddelijke interventie is behoorlijk overtuigend.

6

Get Free Access To Our Publishing Resources

Independent creators, thought-leaders, experts and individuals with unique perspectives use our free publishing tools to express themselves and create new ideas.

Start Writing