Zo wild als een vrouw
Mijn geest is wild,
Oud is mijn ziel,
Ik ben een wilde vrouw
Met een eigen universum!
Een vrouw die trouw leeft aan haar eigen realiteit is iemand die vrij is van alle wereldse rommel, die haar al sinds de eeuwigheid wordt toegeworpen in de vorm van oordelen en labels.
Ze is zo vrij als een vogel en weet nog steeds een gezellig onderkomen te creëren, ze is zo wild als een wolf en kan nog steeds voor haar kleintjes zorgen, ze is echt magnetisch en krachtig met al haar wilde instincten en een teder hart.
Ze heeft een enorm krachtig wapen van zelfliefde en eer waarmee ze zichzelf beschermt en tegelijkertijd anderen beschermt tegen alles wat pseudo is en in werkelijkheid niet bestaat.
Sommigen zijn moedig geboren, sommigen hebben geleerd om dat onder bepaalde omstandigheden te zijn en sommigen zijn nog steeds bezig met maken, leren elke dag, vechten elke dag, staan elke dag op, nemen blauwe plekken na blauwe plekken op en vertellen de wereld dat ze onoverwinnelijk zijn.
Een wilde vrouw is alles wat je wilt zijn, ze is een regelrechte meester in haar eigen keuzes, ze is gepassioneerd over wat ze doet, ze geeft toe aan haar fouten, ze weet wat haar hart wil, ze volgt geen vaste normen, ze baant haar eigen pad en soms volgen mensen het, ze houdt van wat ze is en stuurt ze dezelfde boodschap uit, ze daagt de oude en verrotte overtuigingen uit, ze is een oude ziel met alle nieuwe ideeën en ideologieën, ze is vrij in elke zin waarvan je maar kunt dromen. Ze is een wilde ziel die het hele universum in haar omvat!
Een wilde vrouw wordt soms zo geboren, helemaal vrijgevochten, en soms ondergaat ze een metamorfose om er een te worden. Die transformatie draait helemaal om zelfliefde, zelfredzaamheid, zelfacceptatie en eigenwaarde.
Ze doet het nooit om mensen te plezieren, nee, ze is geen people pleaser, ze is juist zelf de drijvende kracht die mensen dwingt om te veranderen en haar te accepteren en te zien voor wie ze is. Ze is zo luid als de donder, maar tegelijkertijd is ze zacht als een bloem.
Ze is magisch en ze verwacht niet dat deze wereld dat begrijpt. Ze is bedwelmend, ze is wild, ze is onbeschaamd zichzelf en ze leeft elke dag haar waarheid na. Zij is de drijvende kracht van de natuur.
Er zit een wilde vrouw in ons allemaal, sommigen hebben haar al ontdekt en sommigen zijn bezig haar te ontdekken. Ga zo door dames, want we zijn geboren om wild te zijn in deze wilde wereld.
Onszelf ontmaskeren zal ons niet alleen enorm veel geluk en kracht geven, maar zal ook de boodschap van eigenliefde en eigenwaarde uitstralen.
Mogen we allemaal deze transformatie ervaren van het groeien van een pop in een vlinder en mogen we allemaal ons ware zelf uitleven, mogen we allemaal onze eigenwaarde kennen en mogen we onvoorwaardelijk van onszelf houden. Tot slot zou ik voor een nieuw begin Sophia Bush willen citeren: „Je mag beide zijn, een meesterwerk, een werk in uitvoering.”
Opinions and Perspectives
Dit heeft me geholpen te begrijpen waarom ik me altijd anders heb gevoeld. Nu zie ik het als een kracht.
Elke keer dat ik dit lees, vind ik nieuwe betekenis. Het is als een spiegel die verschillende delen van mijn ervaring weerspiegelt.
Het idee om magisch te zijn zonder begrip van anderen nodig te hebben, is bijzonder bevrijdend.
Ik waardeer het dat het erkent dat transformatie voortdurend is. We zijn eigenlijk nooit klaar met groeien.
Dit artikel vat perfect samen wat ik heb proberen uit te drukken over mijn eigen reis.
Als moeder waardeer ik vooral de balans tussen wildheid en verzorging die hier wordt beschreven.
De metafoor van het bevatten van een universum in jezelf is krachtig. We zijn allemaal zoveel meer dan we lijken.
Dit perspectief op vrouwelijke kracht is verfrissend. Het gaat niet om concurreren, maar om authentiek zijn.
Fascinerend hoe het zowel de aangeboren als de aangeleerde aspecten van wild en vrij zijn behandelt.
De beschrijving van het feit dat je zowel een meesterwerk als een werk in uitvoering bent, helpt echt om de reis te normaliseren.
Ik ben getroffen door hoe dit verband houdt met mijn eigen pad van persoonlijke groei en zelfontdekking.
Het artikel beschrijft prachtig de kracht van authentiek leven ondanks sociale druk.
Dit concept van de wilde vrouw heeft me geholpen delen van mezelf te omarmen die ik vroeger verborg.
Het lezen over zelfacceptatie doet me beseffen hoe ver ik al ben gekomen in mijn eigen reis.
De boodschap over het beschermen van anderen terwijl je trouw blijft aan jezelf is bijzonder betekenisvol.
Ik wou dat ik dit perspectief had gehad toen ik jonger was, maar ik ben dankbaar dat ik het nu heb gevonden.
Ik voel me verbonden met het stuk over het creëren van je eigen pad. Soms moet je alleen vooruit.
Het transformatieproces is zo waar. De mijne begon na een grote levensverandering.
Dit herinnert me aan het belang van vrouwelijke rolmodellen die deze kwaliteiten belichamen.
Ik ben dol op het idee dat we zowel fel als verzorgend kunnen zijn. Dit zijn geen wederzijds uitsluitende eigenschappen.
Het artikel vangt perfect de strijd tussen maatschappelijke verwachtingen en authentiek leven.
Interessant hoe het vermeldt een oude ziel te zijn. Ik heb dat conflict altijd in mezelf gevoeld.
Ik zie deze wilde geest in zoveel jonge vrouwen vandaag de dag. Ze veranderen de wereld door zichzelf te zijn.
Het concept van onbeschaamd jezelf zijn is krachtig, maar het vergt echte moed om het te leven.
Na dit gelezen te hebben, realiseer ik me dat ik me te veel heb ingehouden. Tijd om mijn wilde kant meer te laten zien.
Het stuk over bedwelmend zijn herinnert me eraan om mijn kracht te omarmen in plaats van deze te verminderen.
Ik heb mijn wilde natuur gevonden door kunst en creativiteit. Ieders uiting ervan is anders.
Het doet me denken aan hoe de maatschappij meisjes al van jongs af aan probeert te temmen. We moeten dit veranderen.
De nadruk op zelfredzaamheid spreekt boekdelen. We kunnen niet echt vrij zijn als we afhankelijk zijn van de goedkeuring van anderen.
Ik vind het geweldig hoe het spreekt over verschillende manieren om onze wilde natuur te ontdekken. De mijne kwam door tegenspoed.
Dit artikel zou me zo geholpen hebben in mijn jongere jaren toen ik worstelde om erbij te horen.
De beschrijving van luid zijn als de donder maar zachtaardig als een bloem doet me denken aan mijn moeder.
Hoewel ik het eens ben met het gevoel, denk ik dat ware vrijheid voortkomt uit evenwicht, niet alleen uit wild zijn.
Mijn wilde natuur kwam verrassend genoeg naar boven door het moederschap. Er gaat niets boven het opvoeden van kinderen om je te leren over kracht.
De boodschap over zowel een meesterwerk als een werk in uitvoering zijn, helpt me milder te zijn voor mezelf.
Ik waardeer het dat het degenen die nog hun weg zoeken niet beschuldigt. We bevinden ons allemaal in verschillende stadia van deze reis.
Het gedeelte over het uitdagen van oude overtuigingen is echt belangrijk. We hebben meer mensen nodig die bereid zijn de status quo in twijfel te trekken.
Het lezen hiervan deed me beseffen hoeveel ik mijn ware aard heb gecompromitteerd om erbij te horen. Tijd voor verandering.
Omdat ik in het bedrijfsleven werk, heb ik subtiele manieren moeten vinden om mijn wilde natuur te uiten. Het is mogelijk in elke omgeving.
Ik vind het geweldig hoe het erkent dat sommigen nog in de maak zijn. Groei is geen bestemming, het is een reis.
Het artikel spreekt over vrouwen, maar ik denk dat mannen hier ook van kunnen leren. We moeten allemaal authentieker zijn.
Mijn reis naar het vinden van mijn wilde zelf begon in mijn 50s. Het is nooit te laat om te omarmen wie je werkelijk bent.
Ik vind de wolf-analogie een beetje overdreven. Er zijn zoveel andere krachtige voorbeelden in de natuur.
Het concept van eigenwaarde als centraal in transformatie is raak. Alles veranderde toen ik mezelf begon te waarderen.
Ik heb mijn kinderen opgevoed om hun wilde natuur te omarmen. Het is geweldig om ze te zien groeien zonder de beperkingen die ik had.
Het idee van een oude ziel zijn met nieuwe ideeën resoneert echt. We kunnen traditie eren terwijl we verandering creëren.
Dit valideert zoveel van mijn levenskeuzes. Ik ben vaak te veel, te luid, te wild genoemd.
Het gedeelte over het creëren van een gezellig onderkomen terwijl je vrij bent als een vogel, beschrijft perfect mijn levensbalans.
Wat betekent wild zijn eigenlijk in de wereld van vandaag? Ik heb het gevoel dat het een ander modewoord is geworden.
Het artikel vangt prachtig de dualiteit van de vrouwelijke natuur, maar ik denk dat het van toepassing is op alle mensen, ongeacht geslacht.
Ik heb deze transformatie bij mijn dochter gezien. Het is geweldig om haar te zien opgroeien tot haar authentieke zelf.
De boodschap over geen people pleaser zijn spreekt me echt aan. Ik heb er 40 jaar over gedaan om die les te leren.
Dit hele concept van de wilde vrouw komt op mij een beetje geforceerd over. Waarom hebben we überhaupt labels nodig?
Interessant perspectief over wild geboren worden versus leren wild te zijn. In mijn ervaring is het meestal een beetje van beide.
Als ik lees over het universum vanbinnen, doet het me denken aan hoe we onszelf onnodig beperken.
Het artikel maakt een goed punt over zelfliefde als een krachtig wapen. Ik heb gemerkt dat hoe meer ik mezelf accepteer, hoe minder de meningen van anderen er toe doen.
Dit doet me denken aan mijn grootmoeder. Ze was wild op haar eigen manier, zelfs in een tijdperk waarin het niet acceptabel was.
Soms vraag ik me af of wild zijn gewoon weer een verwachting is die we aan vrouwen opleggen. Kunnen we niet gewoon zijn wie we zijn?
De vergelijking met wolven is interessant. Vrouwelijke wolven zijn zowel felle jagers als zorgzame moeders. De natuur laat ons zien dat het mogelijk is.
Ik denk eigenlijk dat dit perspectief enigszins bevoorrecht is. Niet iedereen heeft de luxe om wild en vrij te zijn in hun dagelijks leven.
Het deel over zowel donder als bloem zijn, kwam echt binnen. Ik ben verpleegkundige en heb beide kwaliteiten elke dag nodig.
Heeft iemand anders het gevoel dat de samenleving nog steeds terugduwt tegen vrouwen die deze kwaliteiten belichamen? Ik heb zoveel kritiek gekregen omdat ik uitgesproken ben.
Wat me het meest opvalt, is de nadruk op zelfacceptatie. Het heeft me jaren gekost om mijn eigen aard te omarmen zonder me ervoor te verontschuldigen.
Het citaat van Sophia Bush aan het einde vat perfect de essentie van het zijn van een werk in uitvoering, terwijl we nog steeds eren wie we nu zijn.
Ik ben het met delen hiervan oneens. Niet elke vrouw hoeft wild te zijn om authentiek te zijn. Sommigen van ons vinden kracht in stille manieren.
De metafoor van de pop die in een vlinder verandert, is prachtig. Ik heb die transformatie zelf ervaren en het is ongelooflijk bekrachtigend.
Ik vind het geweldig hoe het spreekt over zowel wild zijn als koesteren tegelijkertijd. We hoeven niet te kiezen tussen kracht en tederheid.
Dit artikel resoneert echt met me. Als iemand die zich altijd een beetje anders heeft gevoeld, is het verfrissend om de viering van wilde, authentieke vrouwelijkheid te zien.