De drie grootste mythes die we onszelf vertellen en die ons ervan weerhouden de veranderingen die we in de wereld willen zien, na te streven en ervoor te vechten

Aan het begin van het Coronavirus, met isolatie- en quarantainebeperkingen die in maart 2020 begonnen, leek de wereld verbijsterd over alle kwesties waarvoor het nu echt belangrijk leek om voor te vechten. Het milieu is belangrijk, blauwe levens zijn belangrijk, zwarte levens zijn belangrijk, onderwijs is belangrijk, het afzetten van ongunstige politici was belangrijk... en de lijst gaat maar door. Het was alsof al die problemen en wonden in de wereld van de ene dag op de andere wraakzuchtig weer opdoken. Velen van ons hadden een goed doel voor ogen en waren klaar om 'naar de matrassen' te gaan om ervoor te vechten.

We zijn nu een jaar verder en hoeveel gevechten hebben we eigenlijk gedaan of welke actieve stappen hebben we ondernomen om de verandering te zijn die we in de wereld wilden zien?

In werkelijkheid zijn we allemaal mentaal, fysiek en emotioneel uitgeput. Als we zo opgebrand zijn, is het makkelijk om alles waar we echt in geloven aan de kant te laten vallen. Maar in werkelijkheid is dit het ergste wat we kunnen doen. Al deze dingen die er toe doen, kwamen naar de oppervlakte om een reden dat ze nog niet genezen zijn. Dit is onze kans om dat te doen. Hier is een scherpe kijk op de mythen die ons tegenhouden en de manieren waarop we ze zelfs in deze uitdagende tijd kunnen overwinnen. Door ze te overwinnen kunnen we langzaam de kracht vinden om stap voor stap een betere toekomst op te bouwen, en ze kunnen ons in feite naar de genezing leiden die we nodig hebben om weer op de been te komen.

Dit zijn de drie mythen die grote obstakels creëren die we gebruiken om onszelf te excuseren van het ondernemen van actie om onze doelen na te streven en een verschil in de wereld te creëren.

1. Het is te moeilijk en ingewikkeld

„Het grootste gevaar voor onze toekomst is apathie.” - Jane Goodall

Deze mythe onthult de overtuiging dat we niet in staat zijn en als we dat voelen, hebben we de neiging om de gemakkelijkste weg te kiezen om problemen op te lossen. Geloven dat dingen te moeilijk zijn, of erger nog, waar we geen controle over hebben, kan slopend zijn, maar de menselijke natuur kiest voor de makkelijke uitweg als overlevingstechniek. Als we ons bedreigd voelen, vinden we instinctief de snelste manier om te ontsnappen.

De gedachte 'Daar kunnen we niets aan doen' zal deze wereld snel nergens heen brengen. Zelfs op de beste momenten dat we ons heel voelen, zit het in de menselijke natuur om de makkelijke uitweg te willen kiezen, waardoor we een heleboel excuses verzinnen waarom we niet in een plaats van actie kunnen stappen. Met die gedachte blijf je tegen jezelf zeggen 'Je weet dat ik een heel sterk gevoel heb voor die en die zaak, maar ik laat het aan iedereen over. ' Of erger nog, de innerlijke stem die je vertelt 'waarom zou je je best doen, dan komt het uiteindelijk vanzelf wel uit'. Die gedachte is apathie op zijn best. Als we pijn hebben, zoals zovelen van ons op dit moment, willen we de makkelijke weg omdat dingen te moeilijk lijken en we het gevoel hebben dat we niets te geven hebben.

Glennon Doyle's boek Untamed kwam uit toen de wereld dat het meest nodig had. Ze legt duidelijk uit dat de menselijke natuur zich richt op het kiezen van de makkelijke uitweg.

„Eenvoudige” knoppen zijn de dingen die voor ons verschijnen en waar we naar willen grijpen omdat ze ons tijdelijk uit onze pijn en stress halen. Op de lange termijn werken ze niet, want wat ze in feite doen, is ons helpen onszelf in de steek te laten. „Eenvoudige” knoppen brengen ons naar de nephemel. De nephemel blijkt altijd de hel te zijn... Want ik heb geleerd dat als ik wegloop van pijn, ik de transformatie omzeil — zoals een rups die voortdurend uit zijn cocon springt, vlak voordat hij op het punt stond een vlinder te worden.” Glennon Doyle

Hoe we de overtuiging kunnen overwinnen dat we niet in staat zijn

Weersta de neiging om op de eenvoudige knop te drukken. Als je pijn hebt, emotioneel of lichamelijk. GA NIET VERDER. Ik geef je toestemming om gewoon te stoppen. Maar om te stoppen, moet je volledig dapper genoeg zijn om je ongemakkelijk te voelen in je pijn. Wees gewoon, wat je op dit moment ook bent. We moeten er doorheen reizen. Als je klaar bent, druk je op de resetknop, maar we moeten eerst zelf oppakken.

Het tegengif voor de eenvoudige knop is om eerst even te pauzeren en dan naar de resetknop te grijpen, legt Glennon uit. Dit betekent dat we naar de dingen reiken die ons stimuleren en onze wederopstanding uit pijn een kickstart geven. Timing is echter alles. Overhaast het proces niet en kom te snel van de pijn af, anders val je er meteen weer in.

De resetknoppen zullen er voor iedereen anders uitzien. Dingen zoals mindfulness, mediteren, lange warme baden nemen, een goed boek lezen, quality time doorbrengen met je huisdieren, je kinderen knuffelen, je lichaam voeden met gezonde voeding. Voor mij is het een boswandeling of in de stoel van mijn overgrootmoeder zitten, gewikkeld in een knus dekentje met een warme kop thee. Als we ons weer rechtop voelen, kunnen we verder.

In feite is oefenen de verandering die je in de wereld wilt zien, in werkelijkheid is het net zo makkelijk om op een resetknop te drukken en iets kleins en weinig te doen voor dat doel op lange termijn. Geloof dat je het vuur van verandering aanwakkert en aanwakkert. Op weg naar verandering en vechten voor iets waar je een passie voor hebt, hoeft niet moeilijk te zijn. We hebben het beeld in ons hoofd dat om verandering tot stand te brengen, je iets echt baanbrekend, wereldschokkend opmerkelijks moet doen om resultaten te boeken. Dit is gewoon niet waar.

Voor de eerste stap hoef je je alleen maar voor te stellen dat je naar dat doel toe werkt, hoe ziet dat er volgens jou uit? Dagdroom jezelf als de held die naar het bord stapt. Kun je je niet eens zoiets groots voorstellen? Kijk naar je eigen helden en de kwaliteiten die je bewondert en die je hebt gebracht waar ze zijn. Welke eigenschappen heb je die mogelijk vergelijkbaar zijn? Als je die droom eenmaal hebt verwezenlijkt en je hebt je doel en de kracht die je bezit weer bereikt, breng ze dan naar de tafel, want het is tijd om in actie te komen.

Doe het onderzoek, besteed je tijd, geld en aandacht op het pad van je intenties. Zorg voor dat kleine stukje aarde in je achtertuin, koop alleen spullen die je nodig hebt en die van waarde zijn voor jou, of in lijn met je waardesystemen, breng tijd door met degenen van wie je houdt en wat voor jou van waarde is. Zoek uit hoe je wilt dat de wereld er in de toekomst uitziet en handel daar vervolgens naar. Je weet niet hoeveel voorbeeld geven door het goede voorbeeld te geven door de wereld te verspreiden. Simpele dingen doen in lijn met je visie op een betere wereld kan zelfs uit pijn je resetknop zijn. Dus genees het kleine stukje aarde op je voortuin, schrijf die brief aan de schoolbestuurders of parlementsleden, en leer je kinderen om van zichzelf te houden zoals ze zijn. Door een kleine stap te zetten, creëer je beweging.

2. Ik ben maar één persoon en dat kan geen verschil maken

'Want wie ben ik echt om een verschil te maken? ' We brengen allemaal het effect in diskrediet dat één persoon kan hebben. Dit is op angst gebaseerd denken en het kan ons verzwakken. Deze mythe onthult de overtuiging dat we niet goed genoeg zijn en is de grootste blokkade waarmee mensen worden geconfronteerd wanneer ze de sprong in actie maken. Het stagneert ons denken tot een stortvloed van vervuilde gedachten. We denken aan deze gedachten wanneer onze veiligheid wordt geschaad en we ons onzeker voelen over de wereld en onze plaats daarin. Opnieuw verergert de pandemie deze cyclus. Dit denkproces wordt gedefinieerd als het Impostor-syndroom.

„Het bedriegersyndroom gaat gepaard met gevoelens van ontoereikendheid en chronische zelftwijfel, ondanks bewijs van het tegendeel. Hoe succesvol deze individuen ook waren, ze voelden zich bedriegers, en hun overtuigingen beroofden hen van mentale kracht. Ze dachten dat ze gewoon niet goed genoeg waren om op een hoger niveau te kunnen concurreren, en uiteindelijk saboteerden hun slechte mentale gewoonten hun succes. De overtuiging dat ik niet genoeg ben, houdt ons op het nippertje tegen.” - Amy Morin

Hoe we de overtuiging kunnen overwinnen dat we niet genoeg zijn

Het tegengif voor dit op angst gebaseerde denken is het nemen van zelfeffectiviteit. Zelfeffectiviteit is de overtuiging dat we in staat zijn om onze doelen te bereiken en te bereiken en succesvol te worden. Als we geloven dat we niet goed genoeg zijn, moeten we dat bestrijden door enkele eenvoudige stappen in de richting van zelfeffectiviteit te oefenen.

De eerste is om onze focus te verleggen van mislukking naar een focus van succes. Je moet ernaar zoeken. Kijk naar de mensen van wie je houdt en denk aan momenten waarop je het meest trots op ze was of wanneer ze succes hadden in hun leven. Kijk naar je eigen leven en denk aan persoonlijke momenten van succes. Bekijk oude rapporten of projecten die je hebt bijgehouden omdat je dat goede cijfer hebt behaald, of de opmerking die je leraar achterliet, gaf je het gevoel dat je echt iets hebt bereikt dat het vermelden waard is. Het is belangrijk om niet meer het gevoel te hebben dat alles wat je probeert zou kunnen mislukken.

Ken je sterke punten en passies en deel ze met de wereld. Heb je het gevoel dat je je zelfgevoel zo volledig hebt verloren dat je je niet meer herinnert wat ze zijn? Je kunt je dierbaren vragen wat ze aan je bewonderen en geloven dat je sterke punten om te beginnen zijn. Maar je passies zitten nog steeds in je en wachten erop om weer naar de oppervlakte gebracht te worden. Een eenvoudige manier om dit onderzoek een vliegende start te geven door te beginnen met spelen. Ik bedoel, wees echt speels met dingen, wees creatief en begin vragen te stellen. Mijn favorieten beginnen met „Ik vraag me af...”

Het is tijd om te stoppen met denken dat je alleen op de wereld bent. Hoe alleen je je ook voelt, ik kan je garanderen dat je dat niet bent. Vind je stam als je dat nog niet hebt gedaan en ik weet dat ze je bij je bezigheden zullen steunen met bemoedigende woorden, zelfs als je visie anders is dan die van hen. Stop met luisteren en geloven in de nee-zeggers en begin je af te stemmen op je intuïtie. Diep van binnen weet je waartoe je in staat bent, je onderbuik weet het, overtuig nu ook je hersenen.

Mamie Morrow doet geweldig werk in haar TED-talk en beschrijft manieren waarop we onze zelfeffectiviteit kunnen verbeteren en hoe belangrijk dit speelt in ons vermogen om te slagen, zegt ze;

„Zelfeffectiviteit is de brandstof die verandering stimuleert.” - Mamie Morrow

3. Ik zal de verandering in mijn leven niet zien, dus wat heeft het voor zin?

Wanneer we naar een doel toe werken, hebben we de neiging om onmiddellijke bevrediging te willen voor heel weinig moeite. Als we vertrouwen op goedkeuring en erkenning van buitenaf, dan blijkt dat we ervan overtuigd zijn dat we moeten zien dat het een verandering teweegbrengt, als we dat niet doen, dan werken onze inspanningen niet. We leven in zo'n samenleving waarin we geconditioneerd zijn om steeds meer onmiddellijke bevrediging te willen. We telefoneren, plaatsen een bericht op sociale media en wachten af hoeveel likes of reacties we kunnen krijgen als reactie op wat we zojuist hebben gepresenteerd. Als we die onmiddellijke bevrediging niet geven, worden we chagrijnig en ontmoedigd. We zijn van mening dat als we geen lof en erkenning krijgen, onze inspanningen niet werken.

Onmiddellijke bevrediging is wanneer we proberen onmiddellijke resultaten te behalen om aan een behoefte of behoefte te voldoen. Het gaat erom dat je meteen plezier beleeft. Onze samenleving speelt veel te veel te veel in op dit fundamentele menselijke instinct. Fastfood, winkelen, informatie en zelfs geld kunnen tegenwoordig allemaal met één klik op de knop worden gedaan. Onze economieën voeden zich met onmiddellijke bevrediging. Dit is een pandemie waar we ons ook allemaal zorgen over moeten maken. Onmiddellijke bevrediging is een van de belangrijkste obstakels waar we als individuen over struikelen en die ons in de weg staan om actie te ondernemen.

„In het grotere geheel geldt dat hoe meer we onmiddellijke bevrediging overwaarderen, hoe groter de kans is dat we worden afgeleid van meer betekenisvolle doelen op de langere termijn... het te veel vertrouwen op onmiddellijke bevrediging kan problemen veroorzaken doordat we onze hersenen veranderen, waardoor we worden afgeleid van meer zinvolle bezigheden” Psychology Today

Onzekerheid en de verhoogde emoties die het leven tijdens een pandemie teweegbrengt, zijn twee neveneffecten van de huidige situatie die onze behoefte aan onmiddellijke bevrediging voedt.

Onzekerheid is een factor in het vergroten van onze behoefte om onmiddellijke bevrediging te voelen, en als we niet in een ongekende tijd van onzekerheid leven, ken ik daar geen ander woord voor. Het is moeilijk om de toekomst en onze rol daarin te voorspellen en te visualiseren. Onmiddellijke bevrediging geeft ons die boost van dopamine om ons erdoorheen te helpen. Velen van ons hebben moeite om bronnen te vinden die ons die dosis dopamine geven die nodig is om ons geluksniveau te verhogen. Dus grijpen we naar onze apparaten en verdiepen ons in sociale media en online winkelsites zoals Amazon om ons die hit te bezorgen.

Velen van ons zoeken onmiddellijke bevrediging om ons te helpen emotioneel te reguleren. Als we boos zijn, pakken we die pint ijs of pint bier in de hoop het te overstemmen of de ongemakkelijke gevoelens weg te spoelen. Nogmaals, als we in een zeer emotionele periode leven. We moeten dus extra zorgvuldig zijn over de invloed van de behoefte aan onmiddellijke bevrediging op ons leven.

Veel van de dingen die het waard zijn om voor te vechten, hebben duizenden jaren geduurd om op te bouwen. Rome is niet in één dag gebouwd en de deconstructie zal naar verwachting ook geen dag duren. Niet dat we ooit Rome zouden willen deconstrueren, maar je begrijpt wat ik bedoel.

Hoe we onze overtuiging kunnen overwinnen, hebben we bewijs nodig om te zien dat weten werkt.

Uitgestelde bevrediging is de oplossing voor onmiddellijke bevrediging. Het is iets doen dat gericht is op winst op lange termijn, zonder meteen op zoek te gaan naar de beloning. Het gaat erom te weten wat je wilt en wat de moeite waard is om voor te vechten. Het beoefenen van uitgestelde bevrediging vereist vastberadenheid, geduld en heel veel verbeeldingskracht. Ja, verbeelding.

„Verbeelding is belangrijker dan kennis. Want kennis is beperkt, terwijl verbeelding de hele wereld omvat, vooruitgang stimuleert en evolutie voortbrengt.” Albert Einstein

Het maken en stellen van langetermijndoelen, en vaak kan het nodig zijn dat je tijdens je leven niet de uitkomst ziet. Herinner je je het idee van Rome nog?

Het hele idee van het denken van zeven generaties. Als je je kunt voorstellen dat de vruchten van je werk worden genoten, maar toekomstige generaties, hoe ver ze ook zijn, kan je een gevoel van voldoening geven, maar je hebt de verbeeldingskracht om je dat voor te stellen. Heb geen duidelijk beeld van wat je doel is of een langetermijnplan om dat te bereiken. Ik raad ten zeerste aan om te dagdromen als een goede eerste stap.

Alleen aan ons leven denken bewijst niet alleen een slechte dienst aan degenen die na ons komen, maar ook aan degenen die ons zijn voorgegaan. Velen van ons zouden vandaag de rechten en privileges niet hebben als de mensen uit het verleden niet hard hebben gewerkt voor een beter leven voor ons vandaag. Het werk en de liefde die ze ons hebben getoond, zonder het resultaat met eigen ogen te hoeven zien, zijn echt inspirerend en vernederend. Geef die liefde vooruit.

„Je kroon is gekocht en betaald, je hoeft hem alleen nog maar op te zetten.” Maya Angelou

Laat de kroon waar je voorouders hard voor hebben gewerkt niet op de grond liggen en vergeten worden. Bestrijd de drang naar onmiddellijke bevrediging. Geef jezelf de gave om even te pauzeren en stel jezelf de vraag wat er op dit moment echt nodig is, wat mijn tijd en energie waard is.

Kortom, als we niet opstaan als we niet ook maar de kleinste stappen zetten om de dingen die zich op dit moment aan ons voordoen te genezen. Dat zal in de komende jaren alleen maar terugvallen in een rustperiode om met nog grotere wraak te ontstaan. Leer welke struikelblokken je ervan weerhouden je visie voor een betere wereld na te streven. Oefen om ze te overwinnen. Kleine stapjes, je kunt het. Dat kunnen we allemaal.