Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy

Stel je voor dat je nostalgie voelt zonder te weten wat het was.
Dit was het geval voor Zwitserse huurlingen aan het einde van de 17e eeuw die in het buitenland dienden. Ze kregen te maken met symptomen van slapeloosheid, vermoeidheid en indigestie, meestal zo ernstig dat ze moesten worden ontslagen. Voor de Zwitserse geneeskundestudent Johannes Hofer was dit nogal een mysterie, en het werd nog meer een mysterie toen werd vastgesteld dat de huurlingen geen lichamelijke aandoeningen hadden.
Later zou hij ontdekken dat dit niet het gevolg was van een neurologische aandoening, maar van extreme heimwee.
Het was Hofer die de term nostalgie bedacht, afkomstig van de Griekse woorden thuiskomst (nóstos) en pijn (álgos).Men dacht dat nostalgie werd veroorzaakt door hersenschade als gevolg van het constante geluid van koebellen dat de huurlingen hoorden, en hoewel het een interessante theorie is, verwerpen velen tegenwoordig het idee dat nostalgie wordt veroorzaakt door koebellen en zien het in plaats daarvan als een natuurlijke emotie.
Neel Burton„Nostalgie combineert de droefheid van het verlies met vreugde of troost dat het verlies niet compleet is en dat ook nooit kan zijn. Hoe sterfelijk we ook zijn, het kleine leven dat we van de legioenen des doods hebben verstrikt, is voor altijd van ons.” -
Ik ben niet zeker van iemand anders, maar ik heb de laatste tijd zeker niet veel koebellen meegemaakt, hoewel mijn behoefte aan comfort van nostalgie desondanks exponentieel is toegenomen.
Nostalgie wordt veel sterker in onzekere tijden, meestal tijden van transitie en verandering.
Tip. Tip. Coronavirus.
Als we terugkijken op een vorige keer, is dat vaak door een zachtere lens. Ons geheugen probeert ons te verbinden met het verleden, met als sleutelwoord proberen. Herinneringen zijn niet zo betrouwbaar als ze lijken, we denken eerder aan algemene periodes dan aan bepaalde details.
In feite is nostalgie gewoon de warmte van het verleden die we naar het heden kunnen brengen. Dit is vooral handig tijdens de pandemie waar we momenteel allemaal mee te maken hebben. Nostalgie is echter niet altijd gunstig.
Sommigen beschouwen nostalgie als zelfbedrog, wat betekent dat het gepaard gaat met vervorming en een extreme idealisering van het verleden. De slechte delen blijven achter en laten alleen de beste ervaringen achter. Er bestaat een Romeins gezegde voor, genaamd memoria præteritorum bonorum, wat betekent „het verleden wordt altijd goed onthouden”.
Als je je te veel zou overgeven aan nostalgie, in verlangen naar een verleden dat nooit heeft bestaan en in de toekomst nooit kan bestaan, dan zouden er talloze problemen zijn omdat het iets is dat puur onbereikbaar is.
Ondanks dat nostalgie als negatief wordt gezien of in verband wordt gebracht met depressie en in het verleden wilt blijven, biedt het in feite veel voordelen. Hier zijn enkele van de meest prominente.
„Er komt een moment in je leven dat je moet kiezen om de bladzijde om te slaan, nog een boek te schrijven of het gewoon te sluiten.” - Shannon Adler
Nu, levert nostalgie meer voordelen of schade op als het gaat om onze toekomst? Dat ligt volledig aan het individu.
Als iemand gefocust is op het herstellen van de visie van het verleden die hij zich herinnert, dan kan dat heel goed een belemmering vormen voor alles wat hij in de toekomst wil bereiken. Nostalgie moet anders worden gebruikt, in plaats van het te gebruiken om je terug te trekken naar het verleden, maar om vooruit te gaan in het nieuwe en onbekende.
Gebruik nostalgie om jezelf sterker te maken, laat je inspireren om nieuwe en opwindende kansen te vinden die niet het verleden nabootsen, maar juist zorgen voor een betere toekomst. Onthoud wat de moeite waard is om te onthouden en gebruik dat om vooruit te komen. De realiteit waarmee we vandaag worden geconfronteerd, is de nostalgie van morgen.
Mijn moeder is acht maanden geleden overleden aan kanker, en als ik terugkijk op de herinneringen die ik met haar had, word ik verdrietig in de zin dat ik haar warmte nooit meer zal ervaren, maar het helpt me ook om beter te worden. De liefde en het geluk dat ze me gaf, blijft bij mij en in mijn geheugen en met behulp daarvan hoop ik sterker dan ooit verder te gaan.
Dus als je net als ik Avatar the Last Airbender opnieuw hebt gezien in plaats van je werk te doen, ga ervoor! Maar doe ook alsjeblieft je werk. Onthoud gewoon dat je vandaag nostalgisch zult worden over morgen, denk dus echt na over wat je gelukkig maakt en wat je ondanks de pandemie mee wilt nemen naar de toekomst.
De wetenschappelijke uitleg van de stressverlagende effecten van nostalgie is echt verhelderend.
Dit artikel legt perfect uit waarom ik de laatste tijd al mijn favoriete kinderseries opnieuw heb bekeken.
Ik heb gemerkt dat het delen van nostalgische herinneringen met anderen me heeft geholpen me meer verbonden te voelen tijdens isolatie.
De connectie tussen nostalgie en persoonlijke identiteitsontwikkeling is bijzonder fascinerend.
Het is interessant om na te denken over hoe verschillende culturen nostalgie zouden kunnen ervaren en uiten.
Het artikel heeft me echt geholpen te begrijpen waarom ik me de laatste tijd zo verbonden voel met mijn verleden.
Ik denk dat de sleutel is om nostalgie te gebruiken als een hulpmiddel voor groei in plaats van een ontsnapping aan de realiteit.
Dat citaat van Neel Burton over nostalgie die verdriet en vreugde combineert, is prachtig accuraat.
Het artikel geeft me een minder schuldig gevoel over het toegeven aan nostalgische activiteiten in deze onzekere tijden.
Ik waardeer de evenwichtige benadering bij het bespreken van zowel de voordelen als de mogelijke valkuilen van nostalgie.
Het is fascinerend hoe iets dat ooit als een ziekte werd beschouwd, nu wordt erkend als een natuurlijke en vaak nuttige emotie.
Het punt over nostalgie dat ons helpt onze levensreis te begrijpen, resoneert echt met me.
Is het iemand anders opgevallen dat ze nostalgischer zijn tijdens grote levensveranderingen?
Ik denk dat het belangrijk is om op te merken dat nostalgie niet alleen over gelukkige herinneringen gaat, maar over het vinden van betekenis in onze ervaringen uit het verleden.
Dit herinnert me eraan hoeveel tijd ik de laatste tijd heb besteed aan het bekijken van oude familiefoto's.
Ik vind het geweldig hoe de auteur persoonlijke ervaringen in evenwicht heeft gebracht met wetenschappelijk onderzoek naar nostalgie.
Het idee dat het geheugen selectief is, verklaart echt waarom ons verleden altijd beter lijkt dan het waarschijnlijk was.
Ik vind het opmerkelijk hoe nostalgie daadwerkelijk kan helpen om het stressniveau fysiologisch te verlagen.
Het artikel heeft me geholpen te begrijpen waarom ik de laatste tijd zo aangetrokken ben tot comfort food uit mijn kindertijd.
Soms betrap ik mezelf erop dat ik het leven van voor de pandemie meer romantiseer dan ik waarschijnlijk zou moeten.
Die Zwitserse huurlingen zouden waarschijnlijk verbaasd zijn te horen dat hun heimwee heeft geleid tot de identificatie van zo'n universele menselijke ervaring.
De link tussen transities en toegenomen nostalgie verklaart waarom ik zo sentimenteel word tijdens grote veranderingen in mijn leven.
Ik heb er nooit over nagedacht dat de ervaringen van vandaag de nostalgie van morgen zullen worden. Het maakt me bewuster van het heden.
Het artikel beschrijft goed hoe nostalgie zowel een troost als een valkuil kan zijn als we niet oppassen.
Het is interessant hoe nostalgie ons een gevoel van verbinding met ons vroegere zelf kan geven, terwijl het ook benadrukt hoeveel we zijn veranderd.
Ik vraag me af of toekomstige generaties nostalgisch zullen zijn over de pandemieperiode, hoe vreemd dat ook klinkt.
Het idee om nostalgie te gebruiken als een copingmechanisme in tijden van stress is heel logisch.
Merkt iemand anders dat ze tijdens de lockdown vaker naar muziek uit hun tienerjaren luisteren?
De beschrijving van nostalgie die verdriet en vreugde combineert, is perfect. Het is zo'n unieke emotie.
Ik waardeer het dat het artikel zowel de voordelen als de potentiële nadelen van nostalgie erkent.
Eerlijk gezegd maak ik me een beetje zorgen over hoeveel tijd ik de laatste tijd besteed aan het denken over het verleden.
Het artikel maakt een goed punt over het niet gebruiken van nostalgie om het verleden te herscheppen, maar eerder om een betere toekomst op te bouwen.
Ik merk dat ik zelf nostalgischer word naarmate ik ouder word. Misschien komt het omdat ik meer herinneringen heb om op terug te kijken.
Het idee dat nostalgie helpt om een gevoel van continuïteit in ons leven te creëren, is echt diepgaand.
Het is verbazingwekkend hoe iets simpels als het opnieuw bekijken van een oude tv-show zo'n emotioneel comfort kan bieden in moeilijke tijden.
Ik ben het er volledig mee eens dat nostalgie moet worden gebruikt als een springplank naar de toekomst in plaats van een ontsnapping uit het heden.
Dat is een interessant punt over herinneringen die onbetrouwbaar zijn. We herinneren ons dingen waarschijnlijk beter dan ze eigenlijk waren.
Het persoonlijke verhaal van de auteur over hun moeder raakte me echt. Het laat zien hoe nostalgie zowel pijnlijk als helend kan zijn.
Ik denk dat de pandemie ons allemaal een beetje nostalgischer heeft gemaakt dan normaal. Het is alsof we collectief troost zoeken in het verleden.
We moeten de potentiële negatieve effecten van te veel nostalgie echter niet negeren. Balans is essentieel.
Het gedeelte over nostalgie dat het cortisolniveau verlaagt, verklaart waarom ik me zo ontspannen voel als ik door oude fotoalbums blader.
Ik vind het geweldig hoe het artikel nostalgie uitlegt als de warmte van het verleden die we in het heden brengen. Dat is zo'n mooie manier om erover na te denken.
Mijn grootouders hebben het altijd over hoe alles beter was in hun tijd, maar ik vraag me af of dat gewoon nostalgie is.
De connectie tussen onzekerheid en toegenomen nostalgie is volkomen logisch gezien wat we allemaal doormaken.
Dit artikel heeft me echt geholpen te begrijpen waarom ik me de laatste tijd zo aangetrokken voel tot oude foto's en herinneringen.
Ik vind het fascinerend hoe nostalgie ons zowel kan troosten als potentieel kan tegenhouden.
Het concept van memoria præteritorum bonorum verklaart perfect waarom we altijd denken dat vroeger alles beter was.
Interessant punt over de Zwitserse huurlingen. Ik vraag me af hoeveel andere emotionele aandoeningen oorspronkelijk verkeerd gediagnosticeerd werden als lichamelijke aandoeningen?
Ik ben het eigenlijk niet eens met het idee dat nostalgie altijd positief is. Soms kan het ons vasthouden in het verleden.
Gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Het is prachtig hoe je die herinneringen gebruikt als kracht om vooruit te komen.
De connectie tussen stressvermindering en nostalgie is echt interessant. Ik had er nooit over nagedacht dat het daadwerkelijke fysieke voordelen zou hebben.
Vindt iemand anders het ook interessant hoe onze hersenen de neiging hebben om de slechte herinneringen eruit te filteren en vooral de goede te bewaren?
Dat citaat van Shannon Adler resoneert echt met me. Soms moeten we stoppen met leven in het verleden en nieuwe herinneringen creëren.
Hoewel nostalgie troostend kan zijn, ben ik bang dat te veel mensen het gebruiken om te ontsnappen in plaats van om te gaan met de huidige uitdagingen.
Ik kan me identificeren met het opnieuw bekijken van Avatar! Ik heb hetzelfde gedaan. Er is iets zo troostends aan het herbeleven van die bekende verhalen.
Dit komt echt bij me binnen. Tijdens de lockdown merkte ik dat ik al mijn favoriete jeugdfilms steeds opnieuw bekeek.
Het stuk over koebellen die hersenschade veroorzaken, deed me lachen. Stel je voor dat artsen dat tegenwoordig aan hun patiënten proberen uit te leggen!
Ik realiseerde me nooit dat nostalgie voor het eerst werd geïdentificeerd bij Zwitserse huurlingen. Het is fascinerend hoe iets dat we tegenwoordig als zo normaal beschouwen, ooit als een medische aandoening werd behandeld.