Vier manieren waarop een blik op het verleden ons kan steunen in moeilijke tijden

Als we moeilijke tijden doormaken, hebben we vaak het gevoel dat het kleed onder ons vandaan is getrokken. We zitten in de wind van onzekerheid en vinden het moeilijk om in die tijd iets concreets vast te houden. We houden standaard vast aan het verleden om ons naar een stabielere toekomst te helpen stuwen. We gebruiken onze herinneringen om herinneringen op te halen en gevoelens van nostalgie op te doen alsof we op zoek zijn naar geluk, en het kunnen technieken zijn die we gebruiken om ons te helpen kalmeren en onszelf te reguleren.

Herinneringen ophalen, nostalgie en de geschiedenisboeken doorzoeken zijn de 3 manieren waarop we naar het verleden kijken.

De eerste twee zijn persoonlijk, de laatste is globaal. Herinneringen en nostalgie zijn volgens mij instinctieve reacties op persoonlijke problemen. Dat laatste is een antwoord dat je kunt kiezen wanneer je een bepaald politiek, economisch of sociaal probleem probeert te begrijpen.

We kijken ook naar de geschiedenis of gebeurtenissen die vergelijkbaar zijn met onze huidige situatie voor antwoorden. Hoeveel mensen hebben volgens u de Spaanse griep gegoogled toen het Coronavirus binnen hun grenzen arriveerde? Ik weet zeker dat het iets was dat veel mensen hebben gedaan om te proberen onze huidige pandemie te begrijpen. Hoewel ik geloof dat de geschiedenis ons soortgelijke gevoelens van veiligheid kan bieden tijdens een wereldwijde crisis, concentreert dit artikel zich op de eerste twee.

Het verschil tussen herinneringen ophalen en nostalgie

Je zou kunnen zeggen dat herinneringen en nostalgie hulpmiddelen zijn voor wanneer we op zoek zijn naar manieren om ons gelukkig te voelen en technieken zijn die we kunnen gebruiken om ons te helpen kalmeren en onszelf te reguleren.

Herinneringen ophalen is het onthouden van persoonlijke gebeurtenissen die je hele leven hebben plaatsgevonden. Nostalgisch zijn is voelen wat je op een andere tijd of plaats voelde. Het verschil is dat wanneer we herinneringen ophalen, we ons kunnen herinneren hoe we ons voelden zonder gehecht te zijn aan die gevoelens. Nostalgie is een verlangen om dat weer zo te voelen. Beide technieken kunnen emoties oproepen en ons enige stabiliteit geven in tijden van strijd. We kunnen onze herinneringen gebruiken door herinneringen op te halen en nostalgie om ons geluksniveau op te bouwen

Het verleden kan ons houvast geven, begeleiden, ondersteunen en koesteren in stressvolle, moeilijke tijden.

Hier zijn de 4 manieren waarop ons verleden ons kan helpen in moeilijke tijden:

1. Het verleden kan ons aan de grond zetten

Als het moeilijk wordt in ons leven, voelen we ons verward en weten we niet precies wanneer en waar we moeten landen. Om vooruit te komen, moeten we huisarrest krijgen. Als we ons geaard voelen, voelen we ons veiliger en stabieler op onze voeten en in ons lichaam. Als we huisarrest hebben, voelen we ons veiliger en zijn we beter uitgerust om een storm te doorstaan. Zie het als je wortels in de grond steken om je stabiel te houden tijdens een storm. Zonder geworteld of geaard te zijn, zouden we gewoon omver waaien in de harde wind.

Herinneren aan momenten waarop we gelukkig waren en ons veilig voelden, kan ons ook helpen om in het heden te verankeren. Als er niets concreets of stabiels in ons leven is, kunnen we het verleden gebruiken om ons te helpen weer geworteld te raken. Vaak moeten we ons gewoon terugtrekken uit het overdenken dat we in ons hoofd aan het doen zijn over onze huidige situaties. Herinneringen kunnen ons uit de pijn en het lijden van nu halen en ons een plek geven om bij te komen. We kunnen deze herinneringen gebruiken als hulpmiddelen om ons met beide benen op de grond te houden en als we eenmaal weer op de been zijn, kunnen we vooruit gaan vanuit een kalmere, meer heldere ruimte.

We kunnen ook ons richtingsgevoel verliezen in tijden van strijd. Door terug te duiken in het verleden kunnen we ons zowel onze motivatie of ons doelgerichtheid als onze doelen herinneren. Het brengt ons weer terug naar onze basis, zodat we kunnen voortbouwen op die kernwaarden en overtuigingen.

2. Het verleden kan ons leiden

We kijken vaak naar het verleden voor antwoorden over de toekomst. We kijken naar gebeurtenissen in ons leven die lijken op onze huidige situatie. We analyseren hoe er in het verleden mee is omgegaan en hoe effectief het is. We gebruiken het verleden om onze fouten en successen te onthouden. Door dit te doen kunnen we onze groei zien en het kan ons voldoende opbouwen om het heden aan te pakken en ons te helpen geloven dat we het kunnen overwinnen. Het kan een gevoel van hoop geven. We gebruiken zowel onze eigen herinneringen als andere vertrouwde leden in ons leven om ons te helpen.

We kijken vaak naar het verleden om ons te herinneren wie we zijn en waar we vandaan komen om onszelf beter te begrijpen en onze plaats in de wereld te herinneren. We kijken naar onze relaties uit het verleden om ons te begeleiden in onze huidige relaties. Toen ik moeder werd, keek ik eerst terug op mijn eigen moeder en nam ik een aantal vrij duidelijke beslissingen over de manier waarop ik aanwezig wilde zijn als moeder op basis van de relatie die ik als kind met haar had. Wanneer onze romantische relaties eindigen, gebruiken we die ervaring om de volgende relatie te begeleiden om beter te worden op basis van de kennis die we hebben opgedaan door te herkennen wat we misten of door te beseffen welke fouten we hebben gemaakt.

Wijsheid wordt al lang geassocieerd met het sterker worden naarmate we ouder worden. We vergeten de kracht van het praten met een vertrouwde ouderling voor begeleiding in moeilijke tijden. We vragen in deze tijden vaak naar onze grootouders en ouders voor wijs advies om met hen om te gaan. Dit is een andere manier waarop nostalgie en herinneringen ons leiden, alleen gebruiken we oudere generaties als het medium waarop we toegang krijgen tot deze tools. Ze hebben een veel grotere, meer ervaren databank om gebruik van te maken. Er zijn momenten in mijn leven dat ik het zo moeilijk heb, maar ik kan vaak uit dit denkpatroon komen door me te herinneren waar mijn overgrootouders en mijn grootouders waren toen ze zo oud waren als ik en te zien welke vooruitgang mijn familie heeft geboekt. Als ik zie hoe ver ze in de loop van de tijd zijn gekomen, krijg ik een idee van hoeveel ik echt dankbaar moet zijn.

3. Het verleden kan ons steunen

We hebben allemaal wel eens een tijd in ons leven gehad waarin we ons betrokken voelden, geliefd om wie we werkelijk zijn, en een sterk gevoel van saamhorigheid voelden. Als we ons onzeker of eenzaam voelen, helpt het ons daarbij om terug te denken aan deze tijden. Herinneringen herdenken is een van de meest gebruikte manieren waarop we onze dierbaren eren en het verdriet van het verlies verwerken. We verzamelen de foto's met de mooie herinneringen, vertellen verhalen over de tijd die we hebben doorgebracht en lachen om de fouten en blunders onderweg. Het is een manier om die verbinding levend te houden.

Wanneer we herinneringen ophalen en tegelijkertijd nostalgisch zijn met andere mensen, vergroot dat onze verbinding met die mensen, waardoor onze banden en ons gevoel van verbondenheid worden versterkt. Oorspronkelijk werd aangenomen dat nostalgie een gevoel van verdriet en verlies was. Pas aan het einde van de jaren zeventig begon de term nostalgie meer positieve gevoelens te omvatten, verwijzend naar zinnen als de „goede oude tijd” en „verlangen naar je jeugd”.

„Het lijkt erop dat wanneer we onder stress staan of ons eenzaam voelen, we geneigd zijn automatisch en onbewust naar nostalgie te grijpen. Kortom, ons eenzame zelf haalt herinneringen op aan ons verbonden zelf. En wat meer is, het is door die langverwachte verbindingen dat we ons beter voelen over onszelf. In tijden van stress en gedwongen sociale terugtrekking is het dus logisch dat nostalgie ook kan helpen om gevoelens van hulpeloosheid en verminderde zelfeffectiviteit te bestrijden.”

- Psychologie vandaag

In de gezamenlijke studie Nostalgia - From the Cowbells to the Meaning of Life van Tim Wildschut, Constantine Sedikides en Clay Routledge stellen ze dat nostalgie vier functies heeft. De derde die ze opmerken is dat het de sociale banden versterkt. Ze zeggen: 'Nostalgie draagt dus bij aan een gevoel van veiligheid en hechte gehechtheid'. waarbij het belang wordt benadrukt van het verbinden van herinneringen en mensen.

„Van cruciaal belang is dat nostalgie mensen niet alleen herinnert aan een verleden vol sociale connecties. Het zorgt ervoor dat ze zich verbonden en gemotiveerd voelen om contact te maken.” Routlage legt uit: „Omdat nostalgie mensen op zinvolle relaties zet, oriënteert het hen ook op sociale doelen.”

4. Het verleden kan ons voeden

Te denken dat iedereen liefdevol naar zijn jeugd en jeugd kijkt, is niet realistisch. Dat gezegd hebbende, is nostalgie wispelturig. Nostalgie heeft een transformerend karakter omdat we onze herinneringen kunnen veranderen als we ons nostalgisch voelen. Dit kan ons helpen de betekenis van pijn te veranderen - om fit te worden in onze huidige stemming of om een gewenst gevoel te creëren. Ik denk dat het niet alleen onze bedoelingen zijn wanneer we ons tot nostalgische herinneringen wenden, maar ook onze reactie op nostalgie die bepaalt of het een positieve of negatieve ervaring is.

De eerste functie die Wildchut en medewerkers aan Nostalgie hebben gegeven, is de positieve affectiviteit ervan. Ze schreven; „Er is een schat aan bewijs dat positieve emoties zoals liefde, trots en vreugde geassocieerd zijn met een groot aantal wenselijke resultaten. Om er maar een paar te noemen: positieve affectiviteit bevordert benaderingsgedrag, verhoogt het subjectieve welzijn, bevordert psychologische veerkracht en geeft aanleiding tot denkpatronen die flexibel, creatief, integratief en efficiënt zijn.”

Als we ons geheugen kunnen aanscherpen, kunnen we ons ook herinneren hoe we ons op dat moment voelden. De hersenen zullen het niet als herinnering kunnen herkennen en zullen niet weten dat het ons op dat moment niet overkomt. De chemische reactie zal hetzelfde zijn, er komen de hormonen vrij die de emotie oproept, of je die nu uit een herinnering of een echte ervaring hebt.

Als we herinneringen kunnen ophalen aan een tijd in ons verleden waarin we ons geliefd en gekoesterd voelden, kunnen we onbewust onze hersenen misleiden om juist de remedie vrij te geven die we nodig hebben om ons door de stress en het hartzeer heen te helpen.

„De betrokkenheid van corticale gebieden die voorheen verband hielden met emotieregulerende functies kan belangrijk zijn voor het versterken of behouden van aangename gevoelens tijdens positieve herinneringen, waardoor de fysiologische stressreactie wordt gedempt,”

- Delgado en Speer

Het is duidelijk dat we in moeilijke tijden herinneringen opdoen en nostalgisch worden. Het is bijna alsof het instinctief is om dit te doen om onszelf te helpen herstellen en genezen. Lauren Martin vat het het beste samen;

„Het verleden is machtiger dan de toekomst en geeft ons reden om door te gaan. In plaats van het onbekende onder ogen te zien, gaan we terug naar het verleden om te onthouden waarom het leven de moeite waard is om geleefd te worden.”