Hoe je voorgoed van een verslaving afkomt
Hoe voorgoed van verslaving af te komen?
Of het nu gaat om alcohol of sociale media, als je al een aantal jaren met verslaving kampt, weet je dat het niet genoeg is om gewoon te stoppen. Stoppen is relatief eenvoudig. Het moeilijkste is om niet opnieuw te beginnen.
Bill Wilson, mede-oprichter van AA, zag duizenden mensen stoppen met drinken nadat ze „aan het 12-stappenprogramma hadden gewerkt”. Maar hij merkte na verloop van tijd dat velen van hen uiteindelijk hun oude verslaving vervingen door een nieuwe.
Een parel van wijsheid van Bill Wilson
„Hoe vaak zijn sommigen van ons op deze nonchalante manier begonnen te drinken en na de derde of vierde op de bar bonkten en tegen onszelf zeiden: „In hemelsnaam, hoe ben ik ooit weer begonnen?” AA's Big Book, pagina 24.
Waarom keren we terug naar hetzelfde? Volgens Bill Wilson blijft een verslaafde verslaafd zolang hij in zijn macht gelooft.
We gaan terug naar ons zelfdestructieve gedrag omdat we geloven dat we daardoor dingen kunnen beheersen.
Ik val bijvoorbeeld in passieve agressie en begin elke keer als ik me beledigd voel te pruilen, omdat ik denk dat dit de ander ertoe zal aanzetten om in mijn behoeften te voorzien.
De reden dat ik steeds weer in workaholisme val, is omdat ik geloof dat ik door te veel te presteren, kan bepalen hoeveel ik in het leven krijg.
De reden dat ik tegen beter weten in naar dit volgende stuk chocolade pak, is omdat ik geloof dat ik mijn humeur van buiten naar binnen kan beheersen.
Ik geloof in mijn eigen kracht. Ik ben God.
De poorten van de hel „sloten zich met een gerinkel voor hem dicht”
The AA Big Book vertelt over een Amerikaanse zakenman die, na jarenlang te hebben geprobeerd te stoppen met drinken, naar Europa ging voor consultaties bij de beroemde psychiater Dr. Jung.
Hij beëindigde zijn behandeling met buitengewoon vertrouwen. Zijn lichamelijke en geestelijke toestand was buitengewoon goed. Bovenal geloofde hij dat hij zo'n diepgaande kennis had verworven van de innerlijke werking van zijn geest en zijn verborgen bronnen dat een terugval ondenkbaar was. Toch was hij in korte tijd dronken. (AA's Big Book, pagina 26).
Hij ging terug naar zijn dokter en vroeg waarom hij niet kon herstellen. Hij smeekte hem om de hele waarheid te vertellen en hij begreep het. Naar het oordeel van de dokter was hij VOLKOMEN HOPELOOS.
Dr. Jung adviseerde dat hij „zichzelf achter slot en grendels moest plaatsen of een lijfwacht moest inhuren als hij verwachtte lang te leven”.
De dokter zei: „Je hebt de geest van een chronische alcoholist. Ik heb nog nooit een enkel geval zien herstellen waarin die gemoedstoestand zo sterk bestond als bij jou.” Onze vriend had het gevoel dat de poorten van de hel met een gerinkel voor hem gesloten waren. AA's Big Book, pagina 27.
Het einde is het begin
Deze man is nu vrij; hij is springlevend. Hij hoeft zichzelf niet op te sluiten of een bodyguard te hebben. Hij kan overal heen waar hij maar wil, zolang hij maar bereid is één simpele houding aan te houden. „Ik ben machteloos.”
Toen hij hoorde dat hij hopeloos was, onderging hij een diepgaande spirituele transformatie die volgens de oprichters van AA DE ENIGE OPLOSSING is.
Lang geleden, in de tuin
Lang geleden zei de slang in de Hof tegen Adam en Eva: „Neem het en eet het op. Je zult als goden zijn.”
Op dat moment werden we controlefreaks. De reden dat ik steeds weer mijn hand uitsteek en deze vrucht neem, is omdat ik geloof dat het me deze keer zal geven wat ik wil. Dat doet het nooit. Maar ik geloof nog steeds dat dat zo zal zijn.
Wat zal deze cyclus van waanzin doorbreken? Het gerinkel van de poorten van de hel. Dit is de „metanoia” die ik zoek. Vroeg of laat valt me de bliksem in op de weg naar Damascus, en ik word wakker en zeg: „Ik kan het niet meer.” Dit is een nieuw begin. De wederopstanding.
Dit is wat veel mensen in de 12-stappenprogramma's missen: de overtuiging dat ik niet God ben. Dat moet ik loslaten en vertrouwen.
Eeuwen later zei een nederige man tegen zijn volgelingen in de bovenkamer: „Neem het en eet het op zodat je geen goden meer zult zijn.” En toen ging hij naar de Tuin en deed afstand van alle macht.
De enige uitweg uit de verslaving
Hoe voorgoed van verslaving af te komen? De enige manier om een verslaving te doorbreken is door de macht op te geven. Zolang ik geloof dat ik de touwtjes in handen heb, is het een hopeloze zaak.
Er is een oplossing... We zagen dat het bij anderen echt werkte, en we waren gaan geloven in de hopeloosheid en nutteloosheid van het leven zoals we het hadden geleefd... We hebben veel van de hemel gevonden en we zijn naar een vierde dimensie van het bestaan gebracht waarvan we niet eens hadden gedroomd. AA's Big Book, pagina 25.
Wat is deze „vierde dimensie”?
De vierde dimensie is een gemoedstoestand waarin ik geloof dat er een kracht is die groter is dan ikzelf. Als een controlefreak accepteert dat er een kracht groter is dan ik, is dat alsof je zonder parachute uit het vliegtuig springt.
Ik hoef me eigenlijk niet druk te maken over hoe goed mijn artikelen presteren. Ik ben niet God. Ik kan me gewoon concentreren op het genieten van het schrijfproces. Ik kan sterven aan mijn verlangen om succesvol te zijn. Ik kan van dit vliegtuig springen en in de „vierde dimensie” vallen.
Ik kan dit stukje chocolade eigenlijk overslaan, ook al voelt het als een beetje dood. Ik hoef mezelf niet van buiten naar binnen te vullen. Er is een kracht groter dan ik die me zal vullen.
Ik hoef deze persoon niet tegen de muur te houden, in de hoop dat ze aan mijn gedachten zullen twijfelen en aan mijn behoeften zullen voldoen. Ik heb geen controle over andere mensen. Ik heb hier geen stroom. Er is een grotere macht aan het werk. Ik kan loslaten en vertrouwen.
Als je uitglijdt, ga dan terug naar het begin
Het zou een leugen zijn als ik zou zeggen dat ik volledig vrij ben van mijn verslavingen. Ik val nog steeds bijna elke dag terug in het geloof „Ik ben God”. En het is oké. Ik vergeef het mezelf. Het gaat niet om perfectie, maar om steeds weer terug te gaan naar het begin.
Wat is het begin? Het gerinkel van de poorten van de hel. Het „" Ik kan het niet meer "”.” Ik ben machteloos. Dit is de enige manier, want dat is het einde van mij.
De poorten naar de vierde dimensie gaan open elke keer als ik het gerinkel van de poorten van de hel hoor. Als ik luister en de sprong in het diepe waag, word ik omhooggeschoten in het leven waar ik nooit van gedroomd heb.
Opinions and Perspectives
Ik ben al jaren in herstel en dit heeft me nog steeds iets nieuws geleerd over mijn reis.
Ik ga proberen dit perspectief toe te passen op mijn eigen worstelingen met social media-verslaving.
Het spirituele aspect resoneert misschien niet met iedereen, maar de psychologische inzichten zijn universeel.
Merkt iemand anders dat ze instemmend knikken bij de stukken over denken dat we onze stemmingen kunnen beheersen door externe dingen?
Dit artikel verwoordt wat ik heb gevoeld, maar niet kon uitdrukken over mijn eigen herstel.
Krachtige inzichten over waarom we steeds terugkeren naar destructief gedrag, ondanks dat we beter weten.
Het concept van dagelijkse overgave in plaats van eenmalig herstel is nu zo logisch voor mij.
Ik heb nooit nagedacht over verslaving als een machtsstrijd met onszelf. Dat is verhelderend.
Dit heeft me geholpen de herstelreis van mijn vader beter te begrijpen. Bedankt voor het delen.
Het artikel legt echt uit waarom wilskracht alleen niet genoeg is voor blijvend herstel.
Ik heb dit controlepatroon gezien bij mijn eigen familieleden die worstelen met verslaving. Ik ga dit met ze delen.
Geweldig perspectief op waarom traditionele methoden van gewoon harder proberen vaak falen.
Het is verfrissend om verslaving besproken te zien in termen van onderliggende oorzaken in plaats van alleen symptomen.
De nadruk op vertrouwen in plaats van controle spreekt me aan. Dat is essentieel geweest in mijn eigen reis.
Het lezen hiervan deed me beseffen dat ik mijn herstel helemaal verkeerd heb aangepakt, door me te concentreren op controle in plaats van overgave.
De parallel tussen verslaving en proberen God te zijn is verbijsterend. Nooit eerder vanuit die hoek bekeken.
Ik waardeer het hoe het erkent dat een terugval geen mislukking is, maar slechts een signaal om terug te keren naar de basis.
Ik vraag me af hoeveel van mijn dagelijkse gewoonten eigenlijk gewoon pogingen tot controle zijn.
Het idee om in een vierde dimensie te worden gelanceerd klinkt intens, maar ik denk dat ik er glimpen van heb ervaren.
Fascinerend hoe ze moderne verslavingsbehandeling verbinden met oude spirituele wijsheid.
Ik voel me eigenlijk opgelucht bij het lezen hiervan. De druk om alles te controleren was uitputtend.
Het stuk over jezelf vergeven voor een terugval is cruciaal. Herstel is niet lineair en dat moeten we onthouden.
Dit hielp me begrijpen waarom mijn eerdere pogingen tot herstel niet beklijfden. Ik probeerde nog steeds de controle te hebben.
Wat me bijbleef was het idee dat stoppen niet het moeilijke is. Het is het niet opnieuw beginnen dat ons uitdaagt.
Vindt iemand anders het ook interessant hoe Bill Wilson opmerkte dat mensen van verslaving wisselden? Dat is iets wat ik bij mezelf heb waargenomen.
Ik vind het geweldig hoe dit psychologisch inzicht combineert met spirituele wijsheid zonder belerend te zijn.
Het gedeelte over passief-agressief gedrag zette me echt aan het denken over mijn eigen relaties en controlepatronen.
Mijn herstelreis begon toen ik eindelijk toegaf dat ik het niet alleen kon. Dit artikel legt precies uit waarom dat werkte.
Het chocoladevoorbeeld lijkt triviaal in vergelijking met serieuze verslavingen, maar ik snap het punt over externe stemmingscontrole.
Ik begrijp wat je bedoelt met aangeleerde hulpeloosheid, maar er is een verschil tussen controle opgeven en verantwoordelijkheid opgeven.
Het artikel geeft echt goed weer hoe verraderlijk verslaving kan zijn. Dat citaat over je afvragen hoe we weer begonnen zijn, is perfect raak.
Is het niet gevaarlijk om persoonlijke macht volledig op te geven? Het lijkt erop dat het kan leiden tot aangeleerde hulpeloosheid.
Ik vond het verband tussen controle en verslaving bijzonder inzichtelijk. Terugkijkend waren controleproblemen de kern van mijn problemen.
Dit doet me anders nadenken over mijn verslaving aan sociale media. Ik dacht altijd dat het onschadelijk was in vergelijking met middelenmisbruik.
Ik ben niet religieus, maar ik vind de spirituele aspecten die hier worden beschreven fascinerend vanuit een psychologisch perspectief.
De metafoor van de Poorten van de Hel is krachtig. Ik herinner me mijn eigen moment waarop ik die klap voelde.
Mijn therapeut probeert me dit al jaren te vertellen, maar de manier waarop dit artikel het uitlegt, zorgde er eindelijk voor dat het kwartje viel.
Hoewel ik de spirituele invalshoek waardeer, zijn er ook veel seculiere benaderingen van herstel die werken. We moeten onszelf niet beperken tot één methode.
Het deel over workaholisme sprak me echt aan. Ik dacht altijd dat te veel werken goed was, maar nu zie ik dat het gewoon een andere vorm van controle is.
Interessant perspectief op de rol van Dr. Jung in de ontwikkeling van AA. Ik wist niet dat hij betrokken was bij het vormgeven van deze ideeën.
Dit artikel geeft perfect weer waarom ik steeds faalde in mijn herstel. Ik probeerde de controle te behouden in plaats van los te laten.
Persoonlijke verantwoordelijkheid is belangrijk, maar ik vond het accepteren van mijn machteloosheid juist bekrachtigend. Klinkt paradoxaal, maar het werkte voor mij.
Kan iemand uitleggen wat ze bedoelen met de vierde dimensie? Ik heb moeite om dat concept te begrijpen.
De analogie over Adam en Eva als de eerste controlefreaks is fascinerend. Ik heb nog nooit vanuit dat perspectief over verslaving nagedacht.
Ik ben het niet eens met het concept van machteloosheid. Is persoonlijke verantwoordelijkheid en wilskracht niet essentieel voor herstel?
Dat deel over het vervangen van de ene verslaving door de andere kwam hard aan. Ik stopte met drinken om verslaafd te raken aan sporten. Ik heb me nooit gerealiseerd waarom tot nu toe.
Ik heb zelf geworsteld met verslaving en dit artikel resoneert echt met me. Het idee dat we steeds teruggaan omdat we denken dat we dingen onder controle kunnen houden, is heel logisch.