Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
De wereld zien duiken in virtual reality is nu echt een punt van zorg geworden. De verwennerij heeft ons misschien dichter bij mensen die ver weg wonen gebracht, maar het heeft de mensen die nog steeds fysiek om ons heen aanwezig zijn, teruggedrongen. Lockdown speelt een zeer sterke rol om mensen de noodzaak te laten voelen om in de digitale ruimte te leven.
Verandert de behoefte aan technologie geleidelijk in de richting van verslaving? In hoeverre brengen we ons hele leven door met browsen of andere applicaties gebruiken op onze telefoons of laptop?

Welke impact kan digitalisering hebben op ons leven? Gaan we nog steeds vooruit of is dit slechts een illusie?
Deze crisis heeft ertoe geleid dat we ons leven zijn gaan leiden in een digitaal kader. Thuiswerken, online lessen, zoomgesprekken - zijn een onderdeel van ons dagelijks leven geworden. Het gemak om alles gemakkelijk toegankelijk te hebben, heeft onze fysieke en mentale gezondheid echt buitenspel gezet.
Tegenwoordig wordt geconstateerd dat werkende ouders deze digitale platforms daadwerkelijk gebruiken om te ontsnappen aan hun ouderschap. Het wordt voor hen beslist een stuk eenvoudiger om met hun peuters om te gaan. Ongeacht de werkelijke schade die deze gewoonte veroorzaakt.
Het is echt triest om te zien dat die kinderen, die vroeger buiten speelden, nu gelukkig in de technobox spelen. Deze veranderingen lijken voorlopig misschien erg klein, maar het zal hun leven op de lange termijn ernstig beïnvloeden.

„Als mijn 10-jarige dochter huilt, geef ik haar mijn telefoon zodat ze zich erin verdiept en stopt met zeuren. Ik heb haar zelfs naar rijmpjes laten luisteren op digitale platforms, waardoor ze dingen efficiënter leert”, zegt Rekha Singh,36, een huisvrouw uit Jamshedpur.
Dit lijkt misschien de beste manier om je kinderen haar cursus te laten begrijpen en te leren, maar is het veilig om dat te doen?
Zoals we weten, nemen kinderen heel snel slechte gewoonten op. Als u de hele dag naar onze schermen staren onder ogen moet zien, kan dat uw gezichtsvermogen ernstig beschadigen. Het kan zelfs de geestelijke gezondheid beïnvloeden.
Het is duidelijk dat digitaal gaan nu een noodzaak is geworden, maar alles wat buiten een zekere mate van moderatie wordt gebruikt, kan de gebruikers alleen maar iets aandoen.
Vishal Das (24), motion graphic en sound designer bij Phoenix Live, Bangalore, zegt: „Ik werk bijna 12-14 uur digitaal. Het wordt erg vermoeiend voor mij om hetzelfde niveau van creativiteit en enthousiasme vast te houden en de hele dag door te werken. Digitaal werk put mijn energie sneller uit en belemmert mijn lichamelijke en geestelijke gezondheid. Vooral mijn ogen worden ernstig belemmerd en beginnen pijn te doen. Dus ik zorg ervoor dat wanneer ik naar het scherm kijk, ik mijn bril op heb. Er zijn dagen dat ik last heb van hevige rugpijn vanwege de lange uren blootstelling aan het scherm van mijn laptop. Ik probeer pauzes te nemen en tussendoor een hapje te eten, naar muziek te luisteren en regelmatig te sporten - om mijn werk efficiënt te kunnen doen. ”
Het werkaspect heeft ons tot digitale slaven gemaakt, waarbij onze vrijheid wordt overgedragen aan grote industriëlen. Bovendien zorgen de goedkope tarieven voor mobiele data ervoor dat we dit digitale dilemma nooit zullen doorbreken.
Dus wat kan er gedaan worden om deze obsessie te overwinnen? Om deze verslaving aan digitale junkie weg te nemen, gaan mensen voor een digitale detox. Dat wil zeggen, een kleine pauze nemen door de digitale wereld te verlaten. Dit heeft mensen geholpen om een ritme in hun leven te hebben.

„Ik denk dat we dichter bij de digitale wereld staan, meer dan ooit. Alles en iedereen is slechts een muisklik verwijderd. Of het nu gaat om informatie, winkelen, praten of gewoon contact maken met mensen. Technologie heeft veel dingen moeiteloos en zo veel gemakkelijker gemaakt. Nou, het heeft zijn eigen voordelen. Sociale connectiviteit, communicatiesnelheid en zelfs de aard van werken zijn veranderd.”
„Als technologiejunkie is het echter moeilijk om zonder technologie te leven. We zijn lui geworden, zowel fysiek als mentaal, en het kan ook grote schade aanrichten in ons sociale leven. „
„De sociale kloof tussen mensen neemt toe, we zijn zo gewend om digitaal te socialiseren en te communiceren, dat velen van ons de kunst van het echte contact vergeten. Dit heeft geleid tot een gevoel van ontkoppeling en isolatie. Ik heb ook het gevoel dat het ons begint te overmeesteren. Zo nu en dan een digitale detox doen blijkt dus best gezond te zijn. Ik heb een paar keer een digitale detox geprobeerd, en ik kan er niet meer achter staan dan ik nu al ben.”

„Helaas lijkt er, behalve een digitale detox, eigenlijk geen andere manier om dit probleem aan te pakken. Beide kunnen technologie verafschuwen, wat eerlijk gezegd niet logisch is. De sleutel is dus balans. Stel misschien tijdslimieten in voor uw dagelijks gebruik van technologie en geniet van een digitale detox elke maand of twee keer per maand, wat u maar wilt. Nadat ik deze hack heb geprobeerd om mijn technologie te 'balanceren', is de gebruikstijd echt verkort. Het heeft me zeker geholpen om gezond te blijven, in deze verder supermoderne maar krankzinnige wereld”, zegt Diva Pratap Singh, 24, student mediacommunicatie, New Delhi.
De groei van digitale communicatie heeft bijna alles mogelijk gemaakt. Dit lijkt misschien goed voor het huidige scenario, maar het heeft een grote invloed op wat de toekomst in petto heeft. De onzichtbare barrière van technologie heeft er echt voor gezorgd dat we mensen vermijden die naast ons zitten. We hebben die tijd achter ons gelaten, waarin men vroeger zat en tijd doorbracht met ons gezin van groot belang was. De interactie van aangezicht tot aangezicht verliest zijn essentie door de interactie tussen scherm en scherm. Eerlijk gezegd is het moeilijk en onpraktisch om weg te zijn van de digitale wereld, maar kleine stappen om je telefoon zelfs maar een uur weg te houden, kunnen een goed begin zijn voor een betere toekomst.
Het vinden van evenwicht is essentieel, maar het is moeilijker dan het artikel doet voorkomen.
Het artikel maakt valide punten over digitale grenzen in professionele omgevingen.
We hebben betere richtlijnen nodig voor een gezonde digitale consumptie.
Het punt over de ontwikkeling van kinderen in een digitaal tijdperk is bijzonder zorgwekkend.
Heeft iemand anders het gevoel overweldigd te worden door constante digitale bereikbaarheid?
Het artikel had meer moeten ingaan op de preventie van digitale verslaving.
Ik vraag me af of we ooit de perfecte balans zullen vinden tussen digitaal en analoog leven.
De vergelijking tussen fysieke en digitale interacties is behoorlijk tot nadenken stemmend.
Het doet me nadenken over hoe we in de toekomst met digitale grenzen zullen omgaan.
Ik waardeer het dat het artikel zowel persoonlijk als professioneel digitaal gebruik behandelt.
Het punt over digitaal werk dat sneller energie kost dan traditioneel werk is zo waar.
Heeft iemand anders het gevoel dat hun slaap slechter is geworden met meer schermtijd?
Het artikel had de positieve aspecten van digitale transformatie meer kunnen verkennen.
We hebben meer onderzoek nodig naar de langetermijneffecten van constante digitale blootstelling.
Interessant perspectief op hoe digitale platforms de opvoedingsstijlen beïnvloeden.
De vermelding van digitale detox voelt als het behandelen van een symptoom in plaats van de oorzaak.
Ik heb de laatste tijd mijn schermtijd bijgehouden en ik ben eerlijk gezegd geschokt door de cijfers.
Ik denk dat we moeten stoppen met het demoniseren van technologie en ons moeten richten op gezonde gebruikspatronen.
Het deel over creativiteit die wordt leeggezogen door digitaal werk, resoneert echt met me.
Heeft iemand al geprobeerd om specifieke offline uren in te plannen gedurende de dag?
Fascinerend hoe afhankelijk we zijn geworden van technologie in slechts één generatie.
Soms mis ik het pre-smartphone tijdperk, maar ik weet dat ik nu niet meer terug zou kunnen.
De vermelding van de impact op de fysieke gezondheid is cruciaal. Mijn dokter blijft me hiervoor waarschuwen.
We ervaren een fundamentele verschuiving in de menselijke interactie en we realiseren het ons niet eens.
Interessant hoe het artikel de lockdown verbindt met een toegenomen digitale afhankelijkheid.
Ik begin te denken dat we digitale geletterdheidscursussen nodig hebben op scholen.
Het punt over sociale ontkoppeling komt hard aan. Ik betrap mezelf erop dat ik mensen in dezelfde kamer een bericht stuur.
Mijn bedrijf heeft verplichte schermpauzes ingevoerd en het heeft zo'n verschil gemaakt.
Het artikel had meer kunnen ingaan op hoe verschillende culturen omgaan met digitale integratie.
Het gedeelte over kinderen die leren via digitale platforms roept interessante vragen op over de toekomst van het onderwijs.
Ik vraag me af of toekomstige generaties deze periode zullen zien als het begin van een grote maatschappelijke verschuiving.
Het artikel maakt goede punten over de impact op de geestelijke gezondheid. Mijn angst neemt zeker toe met meer schermtijd.
Hoe zit het met de milieu-impact van al onze apparaten? Dat is een ander aspect om te overwegen.
Ik probeer mijn telefoon minder te gebruiken, maar het is moeilijker dan stoppen met roken voor mij was.
De vermelding van de balans tussen werk en privéleven resoneert sterk. De grenzen zijn zo vervaagd.
Ik vind het interessant hoe we technologie de schuld geven, maar nooit onszelf voor een gebrek aan zelfbeheersing.
Het artikel had moeten ingaan op hoe digitale technologie verschillende leeftijdsgroepen anders beïnvloedt.
Merkt iemand anders dat hun houding slechter wordt door al dat computerwerk?
De vergelijking tussen interactie via schermen en persoonlijke interactie heeft me echt aan het denken gezet.
Weet je nog dat we telefoonnummers uit ons hoofd leerden? Nu kan ik me soms niet eens mijn eigen nummer herinneren.
Ik voel me juist productiever door digitaal te werken. De papierverspilling is aanzienlijk verminderd in mijn kantoor.
Het deel over goedkope mobiele data als een factor in onze verslaving is raak. Onbeperkte toegang heeft alles veranderd.
Ik vraag me af wat de langetermijneffecten van al deze schermtijd zullen zijn op onze hersenen.
Ik probeer een 'geen telefoon'-regel in te voeren tijdens de maaltijden. Kleine stappen maken een verschil.
Het artikel had meer oplossingen kunnen noemen dan alleen een digitale detox.
Maar deze tools zijn specifiek ontworpen om verslavend te zijn. Dat is wat het anders maakt.
Ik ben het er niet mee eens om het verslaving te noemen. We zijn simpelweg geëvolueerd om nieuwe tools te gebruiken, net zoals mensen altijd hebben gedaan.
Het kunstwerk van Nidhi Singh vangt echt de isolatie die we ervaren in dit digitale tijdperk.
Wat me echt opviel, was de vermelding van het feit dat we digitale slaven worden. We voeden allemaal gewoon data aan grote techbedrijven.
Misschien moeten we een middenweg vinden. Een complete digitale detox is niet realistisch in de huidige wereld.
Als ouder zijn schermen soms de enige manier om iets gedaan te krijgen. Het is niet ideaal, maar het is de realiteit.
Ik vond het deel over ouders die apparaten gebruiken om kinderen te kalmeren bijzonder zorgwekkend. We creëren een generatie digitale afhankelijken.
Alleen omdat we meer verbonden zijn, betekent dat nog niet dat de verbindingen betekenisvol zijn.
Het artikel maakt een aantal valide punten over sociale ontkoppeling, maar ik vind het een beetje eenzijdig. Technologie heeft mijn familie juist dichter bij elkaar gebracht.
Ik gebruik ze! Het heeft een enorm verschil gemaakt voor mijn hoofdpijn tijdens lange werkuren.
Heeft iemand die blauwlichtbrillen geprobeerd? Ik vraag me af of ze echt helpen tegen vermoeide ogen.
12-14 uur digitaal werken, zoals Vishal Das in het artikel noemt, is ook mijn realiteit. Mijn ogen zijn constant vermoeid.
Het idee van een digitale detox dat in het artikel genoemd wordt, klinkt interessant. Ik heb het een week geprobeerd en voelde me veel meer aanwezig.
Dat klopt, maar is het je ook opgevallen hoe kort onze aandachtsspanne is geworden? Ik kan nauwelijks een boek lezen zonder mijn telefoon te checken.
Eigenlijk denk ik dat technologie een redder in nood is geweest tijdens de lockdown. Zonder dat zouden we volledig geïsoleerd zijn geweest.
Het gedeelte over kinderen en schermtijd komt echt binnen. Mijn neef komt nauwelijks meer buiten, hij zit de hele dag aan zijn tablet gekluisterd.
Ik herken me helemaal in dit artikel. Ik merk dat ik de laatste tijd veel te veel tijd achter schermen doorbreng. Voelt iemand anders hetzelfde?