Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy

Als je op mij lijkt, ben je tot het besef gekomen dat je al jaren geen hartverscheurende, hilarische film hebt gezien. Monty Python, Blazing Saddles en The Big Lebowski zijn allemaal klassiekers die vandaag nooit gemaakt en uitgebracht zouden kunnen worden. In moderne Hollywoodfilms moet ik wel lachen, maar ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst huilde van het lachen tijdens een film; het gebeurt gewoon niet meer. Je moet je afvragen waarom?
Goede komische films zijn dood, en Hollywood heeft ze vermoord. Ze zijn dood vanwege de cultuur, de politiek, het aanspreken van een breder publiek (geld), angst en hun afnemende populariteit.
Hier zijn de 5 redenen waarom goede komische films dood zijn in Hollywood.

Films en cultuur zijn altijd door elkaar beïnvloed. Zonder een cultuur om context en ideeën aan af te leiden, zouden films niet kunnen bestaan. Filmstudio's proberen altijd een beroep te doen op niet alleen de Amerikaanse cultuur, maar ook op internationale culturen. Wanneer de cultuur in Amerika verandert, draait Hollywood tegelijk om. Studio's doen dit zodat hun films altijd relevant zijn bij de release.
In de afgelopen decennia is Amerika steeds inclusiever geworden en accepteert het alle verschillende soorten culturen. Dit heeft ervoor gezorgd dat het land snel vooruitgang heeft geboekt, maar Hollywood heeft zich ook achter de oren gekrabd om een beroep te doen op elk type cultuur.
Wat de ene cultuur grappig vindt, zal een andere als beledigend beschouwen, en omgekeerd. De cultuur in Amerika is gediversifieerd, wat betekent dat Hollywood zich heeft teruggetrokken. Komedie is een uitdagend element om effectief in een film te strooien. Om er het enige doel van een film van te maken, is er dus veel aandacht en zorg van de schrijver nodig.
Mensen aan het lachen maken is een stuk makkelijker als je je publiek kent, en omdat de cultuur zo dicht en gevarieerd is, is het voor Hollywood bijna onmogelijk om hun publiek echt te „kennen”. Dit is de eerste reden waarom Hollywood ervoor heeft gekozen komische films te verlaten.

Politiek heeft net zoveel invloed op de filmindustrie als op kleding en muziek. Films hebben allemaal een politieke ondertoon, en komische films zijn erg polariserend in hun humor. De filmindustrie heeft haar films aangepast aan een breder politiek ecosysteem, zodat een deel van hun publiek niet wordt buitengesloten.
Politiek is altijd een van Amerika's favoriete onderwerpen geweest om te lachen als ze de kans krijgen. Elke late night show op televisie plaatst politieke humor centraal in hun script. Hoewel politieke grappen een makkelijke overwinning zijn voor schrijvers van comedyshows op de late avond, is het een heel ander verhaal voor schrijvers van kaskrakers.
Het belangrijkste doel van regisseurs in Hollywood is om zoveel mogelijk mensen aan te spreken met hun films. Door politieke grappen toe te voegen, wordt een deel van het publiek meteen gepolariseerd. Bovendien is bijna alles tegenwoordig gepolitiseerd, dus scenarioschrijvers worden gedwongen op eierschalen te lopen met al hun grappen.
Bovendien verandert het politieke landschap drastisch wanneer rekening wordt gehouden met een internationaal publiek. Stel je voor dat je een grap schrijft die de hele wereld zou zien of horen. De druk is onoverkomelijk, vooral wanneer de politieke landschappen zo sterk verschillen tussen landen.
Politieke partijen en filialen zijn simpelweg te gevoelig en agressief tegen tegengestelde opvattingen, dus het schrijven van grappen die tegenstrijdig zijn met hun overtuigingen kan negatieve feedback op een film opleveren. Om deze redenen staat de politiek op de tweede plaats op deze lijst.

Superheldenfilms domineren al meer dan tien jaar de box office in Amerika en internationaal. Twee van de vijf meest winstgevende films aller tijden zijn Avengers-films die samen bijna $5 miljard verdienen aan de kassa. Met het enorme succes en het geld dat Marvel heeft behaald, heeft elke andere filmstudio een draai gegeven in een poging om te profiteren van hun prestaties. Als gevolg hiervan werd het komische genre tot rust gebracht.
Simpel gezegd, omdat humor over de hele wereld moeilijker te generaliseren is, hebben filmstudio's besloten om geen volledige films te schrijven die gebaseerd zijn op komedie. Humor is riskant om je geld op te zetten, en Hollywood weet dit.
Blockbuster-actie- en superheldenfilms zijn veel winstgevender dan welke komische film dan ook ooit. De meeste filmstudio's bestaan enkel en alleen om zoveel mogelijk geld te verdienen, en als dat betekent dat ze van genre moeten veranderen om aan de huidige vraag te voldoen, zullen ze dat zeker doen.
Dit wil niet zeggen dat Hollywood de komedie helemaal heeft opgegeven. Ik bedoel gewoon dat Hollywood allang vergeten is hoe je goede komische films moet maken. De meeste films bevatten tegenwoordig grappen in hun script, kijk maar naar elke Marvel-film.
Hollywood-schrijvers hebben een veilige aanpak gekozen om humor aan hun films toe te voegen, en voorbij zijn de dagen van geweldige komische films. Het beste wat we zullen krijgen zijn veilige grappen in superheldenfilms die geen kans hebben om iemand te beledigen.

Met websites zoals Rotten Tomatoes die duidelijk de mening van critici over een film weergeven, zijn recensies nu belangrijker dan ooit. Het publiek wil graag weten of een film de moeite waard is om te zien voordat ze hun zuurverdiende geld uitgeven aan kaartjes of per weergave betalen om de film te zien. Voeg complimenten of kritiek op sociale media toe aan een film en het succes van die film kan drastisch veranderen.
De cancelcultuur neemt toe in Amerika, en Hollywood krimpt in angst. Als je tegenwoordig één beledigende opmerking maakt, kan dat leiden tot het verzet van honderdduizenden boze mensen die hierover op Twitter posten.
In de video die hierboven is gepost, vroeg komiek Joe Rogan zich af: „Hebben ze het zo gevaarlijk gemaakt door te worden geannuleerd dat komische films iets zijn dat je niet langer kunt doen?” De angst om geannuleerd te worden is vooral waar in comedy, en zelfs komieken weten dat.
Met de opkomst van sociale media ontstonden echokamers van mensen met ideologieën en overtuigingen die zich richtten op en vernietigen van alles wat hen beledigt. Het doel van humor is om te lachen om belachelijke aspecten van het leven, maar tegenwoordig nemen mensen te snel aanstoot.
De annuleringscultuur heeft in feite elke kans verpest om geweldige, scherpe komische films te zien in de huidige tijd. Dit soort cultuur, dat uitsluitend op sociale media bestaat, probeert zichzelf te beschermen en alles aan te vallen dat in strijd is met haar overtuigingen. De annulatiecultuur is zo effectief dat Hollywood met de witte vlag heeft gezwaaid en het hele genre van scherpe komedie heeft opgegeven uit angst om geannuleerd te worden.

Het comedygenre in de filmindustrie is al jaren aan het afnemen. De meest succesvolle komische film van 2019 was The Upside, met Kevin Hart en Bryan Cranston die in eigen land iets meer dan $100 miljoen binnenhaalden en internationaal slechts $17 miljoen. Als je dat vergelijkt met het miljardensucces van de Avengers-films, dan wordt duidelijk dat comedy geen industrie is om geld te verdienen.
Zijn scherpe komische films in de loop der jaren gewoon aan populariteit ingeboet? Misschien is het publiek door sociale media gevoeliger geworden om 'beledigd' te worden. Het is interessant om te overwegen. De afnemende populariteit van komische films kan deels te maken hebben met de manier waarop onze moderne tijd mensen probeert te beschermen tegen geestelijk letsel en beledigingen. Met de opkomst van „veilige ruimtes” en „inclusieve meningsuiting” op schoolcampussen en op het werk, moet je je afvragen of deze culturele veranderingen ertoe hebben geleid dat mensen comedy meer kwaad dan goed doen.
Ter ondersteuning van de argumenten stelde komiek Joe Rogan onlangs de vraag op zijn podcast: „Wanneer was de laatste keer dat er een echt goede, scherpe komedie was?” en zei verder dat „Superbad vandaag nooit gemaakt zou kunnen worden”.
In ieder geval lijdt het geen twijfel dat komische films een verloren kunst zijn geworden, die vastzit in de grenzen van het verleden. Of het nu komt door de afnemende populariteit bij het publiek, of om een andere reden op deze lijst.
Ik mis nog steeds het hysterische gelach dat komische films van weleer hebben gebracht, en ik zal de klassiekers nog tientallen jaren opnieuw bekijken. Ik kan alleen maar hopen dat het genre ooit weer tot leven wordt gewekt en nieuw leven wordt ingeblazen in de filmindustrie.
De punten over internationale aantrekkingskracht zijn eye-opening. Nooit eerder over dat aspect nagedacht.
De verschuiving naar streamingplatforms heeft veranderd hoe comedy wordt geleverd en geconsumeerd.
Het artikel raakte echt een gevoelige snaar over hoe verschillende culturen humor anders ervaren.
Ik denk dat goede comedy risico's vereist, en Hollywood is te voorzichtig geworden.
Sociale media hebben het onmogelijk gemaakt om nog risico's te nemen met comedy.
De winstmotivatie is essentieel. Studio's volgen het geld, en dat zit momenteel niet in comedy.
De angst voor kritiek is reëel. Ik heb projecten zien annuleren vanwege potentiële controverses.
Het politieke punt is cruciaal. Alles is nu zo verdeeld, zelfs grappen worden politiek.
Comedy is niet dood, het is alleen geëvolueerd. We moeten onze verwachtingen aanpassen.
We hebben dapperere studio's nodig die weer risico's durven nemen met originele comedy.
De wereldwijde impact op de markt is reëel. Ik heb gezien hoe anders grappen overkomen in verschillende landen.
Er is zeker iets verloren gegaan in comedyfilms, maar misschien is er ook iets gewonnen.
Het zakelijke aspect is cruciaal. Studio's riskeren geen miljoenen aan iets dat mensen zou kunnen beledigen.
Het artikel maakt goede punten, maar lijkt nostalgisch naar een type comedy dat misschien moest veranderen.
Interessant hoe comedy is geëvolueerd. Wat we nu grappig vinden, is anders dan 20 jaar geleden.
Het punt over cancelcultuur is raak. Eén verkeerde grap en je carrière kan voorbij zijn.
Het is me opgevallen dat nieuwere comedies meer situationeel zijn dan dat ze vertrouwen op shock value.
Technologie en sociale media hebben veranderd hoe we comedy consumeren. Misschien zijn films niet meer het beste format.
Ik mis de dagen dat comedies zich gewoon konden concentreren op grappig zijn zonder zich zorgen te maken over het beledigen van iemand.
Het diversiteitspunt is interessant. Het is een uitdaging, maar ook een kans voor meer inclusieve humor.
We hebben nog steeds geweldige comedyschrijvers, ze werken nu gewoon in andere formats.
Het artikel heeft gelijk over de impact van sociale media. Alles wordt nu onder de loep genomen.
Studio's volgen gewoon het geld. Je kunt het ze niet kwalijk nemen als superheldenfilms miljarden opleveren.
Het punt over de internationale markt is fascinerend. Nooit nagedacht over hoe grappen misschien niet vertaald kunnen worden.
Ik vind moderne comedies herkenbaarder. Ze weerspiegelen het echte leven beter.
De druk om politiek correct te zijn heeft zeker de creatieve vrijheid in comedy beïnvloed.
Ik denk dat we over het hoofd zien hoeveel geweldig comedy-schrijven is verplaatst naar tv en streaming.
Weet je nog dat comedyfilms daadwerkelijk prijzen wonnen? Die dagen lijken lang vervlogen.
Het deel over recensies die succes beïnvloeden is zo waar. Eén controversiële grap kan het hele project de grond in boren.
Als comedian kan ik bevestigen dat het landschap de afgelopen tien jaar drastisch is veranderd.
Komedie is subjectief. Wat er is veranderd, is niet de kwaliteit, maar ons collectieve gevoel voor humor.
Het artikel maakt geldige punten, maar lijkt de successen van streaming comedy te negeren.
Ik vind het ironisch dat we wereldwijd meer verbonden zijn, maar dat het moeilijker is om universeel aantrekkelijke komedie te maken.
Laten we eerlijk zijn, de meeste van die oude komische films die mensen prijzen, zouden het tegenwoordig toch niet meer volhouden.
Die cultuurkwestie werkt twee kanten op. Moderne komedies uit andere landen vertalen hier vaak ook niet goed.
Misschien moet Hollywood zich eerst richten op het maken van goede films en zich daarna pas zorgen maken over internationale aantrekkingskracht.
Het is interessant om oude komische klassiekers met mijn tieners te bekijken. Ze snappen de helft van de verwijzingen niet.
Het artikel slaat de spijker op zijn kop over het feit dat je iedereen moet aanspreken. Je kunt niet iedereen plezieren en toch echt grappig zijn.
Ik denk dat we eigenlijk in een gouden eeuw van komedie zitten, het is alleen niet meer in traditionele films.
Mijn kinderen vinden heel andere dingen grappig dan ik. Misschien is het gewoon generatiegebonden.
De opkomst van streaming heeft hier waarschijnlijk ook invloed op gehad. Komedie werkt vaak beter in kortere formaten.
Het is me opgevallen hoe internationale releases vaak grappen knippen of veranderen die misschien niet goed vertalen.
Filmstudio's zijn in de eerste plaats bedrijven. Als edgy komedies weer geld zouden opleveren, zouden ze in een oogwenk terugkomen.
Het artikel heeft gelijk over Marvel-films: ze hebben een manier gevonden om humor toe te voegen zonder het de belangrijkste focus te maken.
Ik vraag me af of we ooit nog een komische film zullen zien die box office-records breekt zoals The Hangover deed.
Sociale media hebben zeker veranderd hoe we komedie consumeren en erop reageren. Alles wordt nu ontleed.
Het politieke verdeelpunt is cruciaal. Tegenwoordig kan elke grap worden gezien als partij kiezen.
Ik geef eigenlijk de voorkeur aan de meer doordachte aanpak van moderne komedie. Niet alles hoeft schokkend te zijn om grappig te zijn.
Interessant hoe ze de box office-cijfers van The Upside noemen. Laat echt de achteruitgang van theatrale komedie zien.
Het punt van het artikel over veilige ruimtes die comedy beïnvloeden, is een beetje overdreven. Goede comedy hoeft niet beledigend te zijn om grappig te zijn.
Dit herinnert me eraan hoeveel ik films als Airplane! mis. Niemand maakt nog comedies zoals dat.
De vergelijking tussen de winst van comedy- en superheldenfilms is een eye-opener. Geen wonder dat studio's op safe spelen.
Misschien ervaren we gewoon een tijdelijke dip. Comedygenres hebben de neiging om cycli van innovatie en stagnatie te doorlopen.
Ik werk in de marketing voor films en de internationale invalshoek is cruciaal. Wat grappig is in Amerika, valt vaak elders niet in de smaak.
Het is waar dat recensies het succes beïnvloeden. Eén slechte tweet kan een film laten zinken voordat hij zelfs maar uitkomt.
De cultuurverschuiving die in het artikel wordt genoemd, is reëel, maar ik denk dat het comedians heeft aangezet om creatiever te zijn in plaats van te vertrouwen op luie stereotypen.
Persoonlijk denk ik dat goede comedy risico's vereist, en Hollywood is te risicomijdend geworden.
Het artikel negeert het feit dat veel geweldige comedy is verhuisd naar televisie- en streamingdiensten.
Ik vind het fascinerend hoe comedy is verschoven naar streamingplatforms. Shows als What We Do in the Shadows bewijzen dat er nog steeds geweldige comedy bestaat.
Het winstargument is zo logisch. Waarom het risico nemen om een comedy te maken als superheldenfilms gegarandeerd geld opleveren?
De opmerking van Joe Rogan over Superbad is interessant, maar ik vraag me af of dat echt erg is. Misschien evolueren we gewoon als samenleving.
Het punt over divers publiek is raak. Mijn familie komt uit verschillende culturen en wat ons aan het lachen maakt, varieert enorm.
Hoe zit het met films als Bridesmaids? Ik vond dat zowel hilarisch als relatief recent.
Als iemand die in de film werkt, kan ik je vertellen dat de angst voor sociale media-terugslag heel reëel is. Het beïnvloedt elke beslissing in het creatieve proces.
Het artikel maakt een goed punt over superheldenfilms, maar ik denk dat ze eigenlijk best goed zijn geworden in het verwerken van humor. Kijk maar naar Thor Ragnarok.
Ik mis de rauwe energie van films als Blazing Saddles. Niets komt tegenwoordig in de buurt van dat niveau van onverschrokken comedy.
De impact op de internationale markt is fascinerend. Ik heb er nooit bij stilgestaan hoe moeilijk het moet zijn om grappen te schrijven die in verschillende culturen werken.
Interessante kijk, maar ik heb het gevoel dat je met een roze bril naar het verleden kijkt. Veel oude comedies waren problematisch en niet echt grappig.
Het punt over cancelcultuur die comedy beïnvloedt, resoneert echt met me. Schrijvers moeten tegenwoordig constant op eieren lopen.
Eigenlijk denk ik dat er nog steeds geweldige komedies worden gemaakt. Ze zijn gewoon anders dan wat we gewend waren. Kijk naar films als Game Night of Palm Springs die genres creatief combineren.
Ik ben het volledig eens met deze analyse. De laatste echt hilarische film die ik heb gezien, was uit de vroege jaren 2000. Moderne komedies voelen gewoon verwaterd en veilig aan.