9 redenen waarom zelfhulpboeken de oplichterij van de eeuw zijn

Hoe vaak is je verteld dat „je alles kunt doen wat je maar wilt” door een al te enthousiaste spreker of schrijver? Als je net zoveel zelfhulpboeken hebt gelezen als ik, dan heb je deze bemoedigende woorden waarschijnlijk te vaak horen herhalen om te tellen.

Met zo'n pakkende zin zou je hopen dat het op zijn minst enigszins waar is. Hoe verheffend en bemoedigend het ook klinkt, het is helaas een manipulatieve leugen. Nu, voordat je me afschrijft als een kritische pessimist, luister naar me.

Als je op zoek bent naar zelfhulp, waarom zou je dan een boek lezen dat door iemand anders is geschreven? - George Carlin

Voordat ik verder ga, moet ik vooraf zeggen dat dit artikel niet op alle zelfhulpboeken van toepassing is. Er bestaan een handvol zelfhulpboeken die echt nuttige en nuttige informatie bevatten. Maar deze uitzonderingen zijn zeer zeldzaam, dus dit artikel is van toepassing op bijna alle zelfhulpboeken.

Ik heb meer dan 20 zelfhulpboeken gelezen en honderden uren motiverende toespraken beluisterd. Hier zijn 9 redenen waarom ik heb ontdekt dat zelfhulpboeken de zwendelaar van de eeuw zijn.

1. Zelfhulp wordt aangeboden aan kwetsbare en wanhopige mensen

Mensen die depressief, eenzaam, wanhopig en hopeloos zijn, zijn juist de mensen die op een potentiële reddingslijn springen als uitgehongerde honden op een verse biefstuk. Dit is precies het publiek waarop de auteurs van zelfhulpboeken jagen.

Er is niet alleen veel geld te verdienen met de verkoop van boeken aan deze wanhopige doelgroep (zie reden #9), maar zij zijn ook de meest kwetsbare en vatbaarste mensen om te geloven welke informatie ze ook krijgen, zolang ze zich daar maar goed bij voelen en hen een minuutje opvrolijken.

Als iemand die in zijn vroege studiejaren een ernstige depressie doormaakte, werden zelfhulpboeken en motiverende gesprekken al snel mijn valse reddingslijn in die duisternis. Als je je hopeloos voelt, is het bijna euforisch om enkele bemoedigende woorden met enthousiasme naar je toe te horen.

Waren al die boeken echt nuttig voor mijn lijden en wanhoop? Ze leken op dit moment te werken omdat ik me even beter voelde, maar op de lange termijn deden ze niets voor mij of mijn mentale en financiële gezondheid.

2. De meeste zelfhulpcontent heeft geen wetenschappelijke basis

„Je kunt alles doen waar je zin in hebt”, „zie het in je hoofd en het wordt een realiteit.” Ik heb een miljoen verschillende iteraties van dit soort motiverende uitspraken gehoord in alle zelfhulpboeken en motivatieseminars waar ik in het verleden mijn tijd in heb geïnvesteerd. Ze klinken leuk, maar zijn het wel geloofwaardige uitspraken?

Wetenschappelijk gezien is het korte antwoord nee. Mantra's zoals deze zijn niet geloofwaardig. Om een hypothese wetenschappelijk geloofwaardig te maken, moet deze eerst wetenschappelijk betrouwbaar zijn.

Wetenschappelijke betrouwbaarheid is het proces waarbij met dezelfde input herhaaldelijk een vergelijkbare output wordt bereikt. Dit wetende, is het volstrekt onmogelijk om de uitkomst of het proces van „manifesteren van succes” bij zelfs maar één individu te meten. Waarom? Omdat er duizenden andere variabelen zijn waarmee rekening moet worden gehouden wanneer iemand succes behaalt.

Dus, tenzij je bereid bent je hele toekomst puur te baseren op bijgeloof en de vage „spiritualiteit” van „het manifesteren van je grootheid of succes”, ga dan maar gewoon je gang. Voor de rest van ons is een wetenschappelijke benadering van het leven veel haalbaarder en realistischer.

3. Zelfhulpboeken zitten vol logische drogredenen

De misvatting van het beroep op autoriteit wordt gedefinieerd als het woord van een gezaghebbende figuur dat wordt beschouwd als geloofwaardig bewijs voor zijn argument, simpelweg omdat hij een autoriteitsfiguur is.

Zelfhulpboeken zitten boordevol 'succesverhalen' en hoe de auteur van straatarm naar rijkdom is gegaan, op welke manier dan ook waar het boek over gaat. Dit is een veel voorkomende logische misvatting waar veel mensen voor trappen. Het feit dat iemand van arm naar succesvol is gegaan, betekent niet automatisch dat zijn woorden betrouwbaar en op iedereen toepasbaar zijn.

De anekdotische misvatting wordt gedefinieerd als een punt dat wordt beargumenteerd met anekdotisch bewijs over de basis van het argument. Het kan hierbij gaan om persoonlijke verhalen en ervaringen die te algemeen worden gemaakt en die vervolgens ten onrechte op iedereen van toepassing worden gemaakt.

Deze logische misvatting is de volledige basis van de meeste zelfhulpboeken. Ze beginnen met je hun succesverhaal te vertellen en hoe ze grootsheid hebben bereikt. Vervolgens leggen ze uit hoe je dezelfde resultaten kunt behalen door dezelfde richtlijnen te volgen. Het probleem is dat anekdotisch bewijs nooit overgeneraliseerd en voor iedereen betrouwbaar kan zijn. Een hypothese moet herhaaldelijk worden getest om als betrouwbaar te worden beschouwd.

Overlevingsbias wordt gedefinieerd als het focussen op succesvolle individuen zonder rekening te houden met al diegenen die hebben gefaald of het niet helemaal hebben gehaald.

In zelfhulpboeken wordt zelden melding gemaakt van de vele mensen die hun uiterste best doen in het leven, maar toch sterven ze zonder een cent op hun naam. Deze demografie is exponentieel groter dan degenen die succesvol worden. Door je alleen te richten op mensen die rijkdom hebben verworven, krijg je een onrealistische steekproef van de bevolking en word je misleid door te geloven dat dit een realistische uitkomst is.

De misvatting over het beroep op emoties wordt gedefinieerd als het manipuleren van emoties als een tactiek om de potentie en effectiviteit van een aangevoerd argument te versterken.

Als zelfhulpboeken in één ding goed zijn, dan is het wel mensen motiveren. Ze doen dit door emotioneel geladen dingen te zeggen die je emoties zullen doen toenemen en ervoor zorgen dat je het eerder eens bent met de argumenten die het boek aanvoert of deze volgt. Wanneer mensen worden beheerst door hun emoties, hebben ze het vaak moeilijk om logische drogredenen of fouten te herkennen die in de aangevoerde argumenten aanwezig kunnen zijn; zelfhulpboeken maken zich hier schuldig aan.

Deze misvatting wordt nog eens benadrukt door zoveel mogelijk f-bommen te laten vallen. Er is een psychologische reden waarom zoveel zelfhulpboeken het f-woord op de omslag hebben. Harde taal roept emoties op en trekt de aandacht van mensen naar wat er gezegd wordt. Of de argumenten nu geldig zijn of niet, sterke taal trekt veel aandacht.

De misvatting over de valse analogie stelt dat omdat twee onderwerpen die verder niets met elkaar te maken hebben één ding gemeen hebben, ze ook op andere manieren met elkaar verbonden moeten zijn.

Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik zelfhulpgoeroes haaien, leeuwen of wolven heb horen gebruiken als referentiepunten voor hoe je je als persoon zou moeten gedragen. Hoewel het krachtig en opbeurend klinkt om een „eenzame wolf”, „alfa”, „leeuw” of een ander roofdier in het wild te worden genoemd, heeft het geen zin om mensen met deze wilde dieren te vergelijken.

Wat wilde dieren doen is geen nuttig referentiepunt voor hoe we ons moeten gedragen. Ja, leeuwen zijn de koning van de jungle en ze jagen op hun prooi. Maar weet je wat leeuwen nog meer doen? Ze doden de welpen van andere stammen en paren met geweld met vrouwtjes, anders zullen ze ze doden als ze weigeren. Val niet voor de misvatting van de valse analogie, het is niets meer dan een door emoties aangedreven manipulatietactiek.

De vooringenomenheid op basis van wensdenken wordt gedefinieerd als zo veel denken of wensen dat het werkelijkheid wordt.

Bijna alle zelfhulpboeken trappen in de valkuil van wensdenken. Het maakt niet uit hoeveel je over succes nadenkt, het komt niet naar je toe als je niet veel geluk hebt, de juiste mensen kent en er ongezonde hoeveelheden werk in steekt om het te bereiken. We zouden allemaal willen dat wensdenken nuttig was, maar de realiteit is dat het een waanidee is waar de meesten in trappen. Vroeg of laat zal de realiteit je in je gezicht slaan.

4. Zelfhulpboeken spreken elkaar voortdurend tegen

Na het lezen van de meer dan 20 zelfhulpboeken die ik schreef toen ik begin twintig was, begon ik tegenstrijdigheden in filosofieën op te merken. Eén auteur zou me zeggen dat ik het leven nihilistisch moet benaderen door te zeggen dat alles zinloos is, dus je moet je niet laten hinderen door mislukking. Een andere auteur zou me vertellen dat „falen geen optie is!” en ga zo maar door.

De tegenstrijdigheden komen zo vaak voor, dat zelfhulpauteurs zichzelf soms zelfs tegenspreken! Ik heb wat onderzoek gedaan op Reddit en vond deze uitgebreide lijst van spreekwoorden, idiomen en clichés die in tegenspraak zijn met andere.

Met zoveel verschillende invalshoeken om zelfhulp te benaderen, wordt het onvermijdelijk misselijkmakend als je niet meer weet welke weg je moet volgen, omdat zoveel mensen verschillende meningen en perspectieven hebben over hoe je succes kunt behalen.

5. De zelfhulpindustrie is een kolos die geld verdient

De zelfhulpsector was in 2019 $9,9 miljard waard en is van daaruit alleen maar gegroeid. Het is geen wonder dat de markt overspoeld wordt met zoveel boeken in dit genre. Auteurs en uitgeroepen „goeroes” proberen vaak gewoon snel geld te verdienen.

Met zulke explosieve winsten zijn mensen bereid om zo ongeveer alles te zeggen of te vertellen om mee te doen aan de financiële winst. De ironie is dat de meeste van deze mensen boeken of programma's verkopen die je vertellen hoe je rijk en succesvol kunt worden, terwijl ze zelf rijkdom verwerven, uitsluitend door de winst die je maakt met het boek dat je in handen hebt.

Hoewel er een paar legitieme zelfhulpboeken zijn die niet puur voor het geld zijn geschreven, is het ongetwijfeld een motiverende factor voor de meeste zelfhulpauteurs. Houd hier rekening mee de volgende keer dat je besluit een zelfhulpboek te kopen.

6. De meeste zelfhulpboeken kunnen in een paar pagina's worden samengevat

Laten we eerlijk zijn, zelfhulpboeken zijn meer opgeblazen dan een Amerikaan na het verlaten van een buffet. De meeste informatie in elk zelfhulpboek kan eenvoudig op één pagina worden samengevat.

De auteurs moeten tonnen opvulling toevoegen via persoonlijke verhalen, analogieën, enz. om een specifieke pagina te laten tellen, zodat ze meer exemplaren kunnen verkopen. In werkelijkheid kan hun hele filosofie op één pagina worden verfijnd.

Om deze reden zijn zelfhulpboeken meestal tijdverspilling. In plaats van deze meer dan 200 pagina's vulboeken door te lezen, lees gewoon het samenvattende artikel van een blogger over dat boek en je hebt alle informatie die je nodig hebt.

7. Zelfhulp is egoïstisch en genotzuchtig

Heb je ooit die Instagram-modellen en influencers gezien die zo vol van zichzelf zijn dat ze walgen van iedereen die niet zo succesvol, mooi, gescheurd of gemotiveerd is als zij?

De meeste van deze verheerlijkte narcisten zijn producten van de zelfhulpindustrie. Dit zijn de mensen die voortdurend motiverende citaten uit zelfhulpboeken plaatsen. Waarom? Omdat zelfhulp hen aanmoedigt en in staat stelt om egocentrisch en narcistisch te worden.

Tenzij je narcisme aantrekkelijk en gezond vindt, denk dan twee keer na over de zelfhulpboeken die je aan het lezen bent. Misschien vergiftigen ze je geest door te denken zoals de Instagram-influencers!

8. Zelfhulpboeken verspreiden schadelijke leugens

Zelfhulp is berucht omdat het mensen schadelijke dingen vertelt omdat het hen motiveert. Ik heb de volgende uitspraken talloze keren in verschillende vormen horen uitspreken:

„je hebt niemand anders nodig dan jezelf.”

„je hebt de macht om jezelf te redden.”

„Als je vrienden je niet succesvoller maken, doe ze dan weg.”

Denk logisch na over dit soort uitspraken. Vind je ze echt gezond? Soms heb je gewoon hulp nodig van anderen, en dat is oké. Vrienden zijn er niet alleen om je bankrekening een boost te geven. Dit zijn schadelijke uitspraken om te doen. Je bent een mens, andere mensen nodig hebben is een deel van je natuur. We zijn sociale wezens.

Als je dit soort uitspraken als je filosofie volgt, zul je waarschijnlijk ellendig en eenzaam worden. Zo ben ik in mijn vroege jaren twintig terechtgekomen als gevolg van deze schadelijke ideeën.

Ik heb al mijn vrienden in de steek gelaten omdat ze „me niet hebben geholpen om succesvoller te worden” en ik weigerde ook hulp van wie dan ook omdat ik dacht dat hulp krijgen een teken van zwakte was en voor verliezers. Dit alles maakte me extreem depressief, koud en helemaal alleen met niemand om naar toe te gaan.

Wat deze boeken je ook vertellen, succes komt vooral neer op geluk, op het juiste moment op de juiste plaats zijn en de juiste mensen kennen. Je kunt jezelf al deze leugens vertellen, maar zonder de perfecte omstandigheden zul je geen vooruitgang boeken en jezelf en anderen schade berokkenen. Haal je hoofd uit de wolken voordat het te laat is.

9. Zelfhulpboeken zijn verslavend en zelden effectief

Zelfhulpboeken zijn een nooit eindigende verslavende ziekte. Het leek erop dat hoe meer zelfhulpcontent ik consumeerde, hoe meer ik ervan wilde. Maar dit leidt je onvermijdelijk in een neerwaartse spiraal waarin niets wordt gedaan en je verslaafd raakt aan de ideeën in plaats van actie te ondernemen.

Een boek lezen helpt niemand als je niet echt actie onderneemt en iets doet. Leg de zelfhulpboeken neer en ga aan de slag als je je leven wilt veranderen. Laat andere mensen je leven niet beheersen met hun mooie woorden. Ga gewoon naar buiten en leef!