Czy film „Stalowy gigant” był kompletną porażką?

Żelazny olbrzym to film animowany Warner Bros, wydany w 1999 roku i był debiutem reżyserskim Brada Birda, który wyreżyserował inne arcydzieła, takie jak Ratatouille i The Incredibles.

Akcja filmu rozgrywa się w Ameryce pięćdziesiątych XX wieku i podąża za Hogarthem Hughesem (tak, to prawdziwe imię), młodym chłopcem wychowywanym przez samotną matkę. Pewnej nocy, gigantyczny robot pojawia się z tego, kto wie, gdzie i zaczyna tworzyć rakietę w pobliżu domu Hogartha, po znalezieniu i zaprzyjaźnieniu się z nim, Hogarth i olbrzym nawiązują nieprawdopodobną przyjaźń, gdy Hogarth uczy giganta o świecie i sobie.

Jednak nie wszyscy akceptują giganta tak samo jak Hogarth, gdy pogłoski o gigantycznym potworze zaczynają krążyć i ostatecznie agent rządowy zaczyna kręcić nos po mieście, aby szukać i zniszczyć przyjaciela Hogartha.

Pom imo tego, że „Żelazny olbrzym” jest kultowym klasykiem, kiedy został wydany, był to klęska finansowa - mimo że testowni widzowie to uwielbiali i otrzymał świetne recenzje krytyków - więc co się stało, aby film wyglądał tak słabo? Krótką odpowiedzią jest marketing. Ale zagłębimy się nieco głębiej...

Żelazny olbrzym działa od 1991 roku i początkowo zwrócił uwagę animatora Richarda Bazleya założycielowi studia Donowi Bluthowi, byłemu animatorowi Disneya, ale przekazał projekt.

Następnie został zaprezentowany Warner Bros jako animowany musical Pete'a Townshenda z The Who and Des McAnuff w 1994 roku. Townshend pracował już nad adaptacjami oryginalnej historii Teda Hughesa, The Iron Man, tworząc muzykę do sztuki scenicznej i albumu.

Kiedy Warner Bros połączył się z Turner Feature Animation, przyszedł z nim Brad Bird i wyraził zainteresowanie projektem; jednak nie chciał zrobić musicalu, stwierdzając, że „mięso historii, dla mnie [Bird], był relacją między tym małym chłopcem a Gigantem”.

Zamiast tego Bird przedstawił inną wersję historii, podnosząc pytanie: „Co by było, gdyby broń miała duszę i nie chciała być bronią?” Żelazny ol brzym dostał zielone światło od studia i oficjalnie rozpoczął produkcję na początku '97 roku.

Niestety sprawy nie poszły zgodnie z planem. Najnowsza animacja Warner Bros Quest for Camelot została wydana w 1998 roku i stała się zarówno krytycznym, jak i finansowym flopem. To sprawiło, że Warner Bros był bardziej zaniepokojony produkcją filmów animowanych, a ich paranoja doprowadziła do upadku Żelaznego Olbrz yma.

Jak przewidywali, film był porażką kasową, wydając 50 milionów dolarów na nakręcenie filmu, ledwo zarobił 32 miliony dolarów (w tym rynki międzynarodowe). Jednak nie była to wina Brada Birda ani filmu, wszystko wynikało z niewłaściwego postępowania przez studio z sytuacją.

Martwi@@ ąc się, że uwierzyli w inny film animowany, Warner Bros nie dawał Żelaznemu Gi gantowi praktycznie żadnego marketingu, woląc zamiast tego wspierać westernowy film akcji na żywo, Dziki Zachód (który i tak był krytycznym i kasowym flopem). Nie nadali nawet The Iron Giant daty premiery.

W wywiadzie dla Joblo.com Brad Bird ujawnił, że „byliśmy postrzegani jako film, który zostanie ukończony i umieszczony na półce, dopóki w przyszłości nie pojawi się dziura lub coś w harmonogramie premiery, a potem zostaniemy podłączeni. Nie dali nam daty premiery; nie mieli żadnych nadziei. Po prostu myśleli, że animacja naprawdę dla nich nie zadziała”.

Ostatecznie, Warner Bros zaniedbał nadanie zespołowi produkcyjnemu daty premiery do kwietnia, dając zespołowi mniej niż cztery miesiące na stworzenie kampanii marketingowej. Z tego powodu do filmu sporządzono tylko jeden plakat zwiastunowy, a powiązania takie jak umowa z zabawkami Burger King i płatki śniadaniowe nigdy się nie wydarzyły.

Marketing istniający dla Żelaznego Olbrz yma był tak niewielki, że publiczność nie miała pojęcia, że film w ogóle wyjdzie. Okazało się to jeszcze większym błędem w imieniu Warner Bros, kiedy pokazy testów powróciły z wyjątkowo pozytywnymi wynikami, według Birda „wyniki testów były najwyższe dla filmu od 15 lat”.

Kiedy już to zrozumieli, studio prawie opóźniło premierę filmu o kilka miesięcy, aby lepiej się przygotować, a Brad Bird zauważył, że „wy [Warner Bros] mieliście dwa i pół roku, aby się na to przygotować”.

Dla porównania, Tarzan Disneya wydany w tym samym roku, zaczął podnosić świadomość ponad rok przed otwarciem w kinach. Z powodu zepsutego marketingu, Żelazny Giant otworzył się na 9 miejscu w kasie i nie odzyskał nawet połowy wydatkowanego na niego budżetu.

Po niespodziewanie pozytywnych recenzjach filmu, Warner Bros przyznał się do swoich błędów i próbował naprawić błędy, ustanawiając znacznie większą kampanię marketingową dla wydania filmu domowego, i zadziałało.

Film odniósł ogromny sukces w premierze domowej, a Warner Bros sprzedał prawa telewizyjne Cartoon Network i TNT - którzy często grali film podczas wakacji - powodując, że stał się podstawą rozrywki przyjaznej rodzinie na początku 2000 roku (i prawdopodobnie dlaczego czujesz się tak nostalgiczny, jeśli dorastałeś w tym czasie). Cartoon Network posunął się tak daleko, że pokazał film przez pełne 24 godziny bez przerwy na okazje takie jak Święto Dziękczynienia i 4 lipca.

15 lat po premierze The Iron Giant Brad Bird rozpoczął rozmowę z Warner Bros, aby nagrać film na Blu-ray, a 23 kwietnia 2014 roku zwrócił się do fanów na Twitterze, mówiąc: „WB & I już rozmawiałem. Ale chcą dysku z gołymi kośćmi. Chcę lepszego”.

Zachęcał ludzi do tweetowania Warner Home Video, aby pokazać chęć wyprodukowania specjalnej edycji Blu-ray. Ostatecznie Blu-ray The Iron Giant stał się dostępny do kupienia 6 września 2016 roku, w tym zarówno kinowe, jak i sygnaturowe fragmenty, a także dokument o powstaniu filmu, zatytułowany The Giant's Dream.

Żelazny Giant jest tak ukochany częściowo ze względu na praktyczne podejście studia, ponieważ chcieli uniknąć kolejnej porażki Camel ota. The Quest for Camelot powstał w sposób, który próbował powtórzyć słynną formułę Disneya i, według Birda, dlatego film nie zadziałał.

Powiedział magazynowi Animation World, że: „Model Disneya jest czymś w rodzaju mikrozarządzaną rzeczą, w której każda decyzja jest rozczesywana przez ogromną liczbę ludzi. Działa bardzo dobrze dla Disneya, ale nie sądzę, żeby działało zbyt dobrze dla Warner Bros. Mieli więcej zarządzania niż artystów, prawie podczas The Quest for Camel ot. To była niespokojna produkcja”.

Podczas gdy Żelazny Giant miał różne problemy, mając mniejszy budżet, krótszy czas produkcji i nie zapominajmy o szalonym braku marketingu, produkcja miała główną zaletę wolności twórczej:

„Oni [WB] byli wystarczająco dobrzy, aby trzymać się z daleka i pozwolić nam nakręcić film. To była jedna z najwspanialszych rzeczy w tym filmie. Oni naprawdę pozwalają nam to zrobić. Ten film został nakręcony przez zespół animacji. To wcale nie była sprawa komisji. Zrobiliśmy to. Ja [Bird] nie sądzę, żeby jakiekolwiek inne studio mogło powiedzieć to na takim poziomie, na jakim możemy. −Brad Bird

Teraz, gdy Żelazny Giant pojawił się na Netflix, mam nadzieję, że będziesz mógł się w nim zakochać od nowa, zanurzyć się w nostalgii. Jeśli widziałeś, jak przedstawia go innym, jeśli nie poszedłeś naprzód i nie spróbowałeś, założę się, że nie będziesz rozczarowany.