Jak rozpoznać, kiedy nadszedł czas, aby przestać próbować „rozmawiać” z kimś
Na każdym początku potencjalnego związku przychodzi moment, kiedy decydujesz się przejść przez etap „rozmowy”. Mogą to być minuty, dni, tygodnie, a czasem nawet miesiące. Z drugiej strony, może być też czas, kiedy zdecydujesz, że nadszedł czas, aby przestać z kimś rozmawiać.
Może są zajęci i nie mogą włożyć wysiłku potrzebnego na scenę rozmowy, albo są zbyt nieśmiali, a może nie są już zainteresowani. Niezależnie od tego, jak możesz zdecydować, kiedy jest odpowiedni czas dla Ciebie?
Oto kilka znaków, na które należy zwrócić uwagę, że możesz przestać z kimś rozmawiać.
1. Czy zginasz dla nich swoje „zasady”?
Czy zginasz zasady, które wyznaczyłeś dla siebie, takie jak wysyłanie podwójnego SMS-a lub przeszłość, kiedy normalnie kładziesz się spać? Niektórzy ludzie nie widzą problemu z odpaleniem innego tekstu, jeśli dana osoba nie odpowiada przez kilka godzin. Inni uważają, że wygląda to na akt desperacji.
Nie ma znaczenia, co myśli o tym osoba, z którą rozmawiasz. Ważne jest, co myślisz, ponieważ wpłynie to na to, jak się czujesz, wysyłając SMS-a do kogoś, kogo lubisz. Jeśli nie lubisz wysyłać kilku wiadomości bez odpowiedzi, nie rób tego. Może powodować dodatkowy stres, który nie jest uczuciem, którego należy doświadczać podczas rozmowy z kimś, kogo lubią.
Dodatkowo, akt zginania wyznaczonych granic może stworzyć fałszywą osobowość. Nie oznacza to, że rozmawiając z kimś, nie możesz spać do późna, ponieważ jesteś w trakcie rozmowy. Staje się problemem, gdy wielokrotnie kompromitujesz siebie.
Lubię wstawać wcześnie i żeby to zrobić, muszę iść spać w bardziej rozsądnym czasie. jednak, jeśli facet, z którym rozmawiam, lubi się obudzić i później wstać, czasami robię to samo.
Myślę, że staje się to bardziej problemem, gdy wiem, że rano nie wyśle mi wiadomości, więc decyduję się na ciągłe upośledzenie snu, aby spędzić dodatkową godzinę na rozmowie z nim. Nie żeby ta osoba, z którą rozmawiam, koniecznie widzi to w ten sposób, ale dlaczego zawsze dbam o to, aby kontynuować rozmowę, może sprawić, że poczuje się, że chce przestać odpowiadać, ale reaguje tylko z grzeczności.
2. Czy szukają wymówek?
Kiedy spędzają godziny bez odpowiedzi, jakie wymówki robią? Czy zawsze są jakieś przeprosiny? Czy oni nigdy tego nie komentują? Zbyt wiele z obu opcji nie jest dobre. Jeśli zawsze mają gotową wymówkę, może to sygnalizować, że wiedzą, co robią i robią to celowo.
Z drugiej strony - chyba że jest to coś ustalonego, takiego jak spotkanie robocze lub zajęcia - odpowiedź nie jest lepsza od kilku godzin. Życie może przeszkadzać w odsyłaniu SMS-ów, ale wzór może być znakiem, że nie są tobą tak zainteresowani.
Nikt ciągle „nie chciał wysłać do ciebie SMS-a, ale zapomniałem” lub „Napisałem wiadomość, ale zapomniałem nacisnąć wyślij”. Mogą to być subtelne sygnały, że nie masz na myśli tak często, jak o twoich.
Zawsze miło jest słyszeć, że nie byłem ignorowany przez osobę, z którą próbuję spędzać czas i poznać, ale bycie zapomnianym nie jest lepsze - nawet jeśli on za to przeprasza. Od czasu do czasu pewnie, zwłaszcza jeśli w jego życiu dzieje się coś gorączkowego, jest zrozumiałe.
Ale kilka razy w tygodniu sprawia, że myślę, że może po prostu mnie nie lubi. Możliwe, że jest po prostu złym tekstorem, ale jeśli nie mogę się z nim spotkać osobiście, aby to zrozumieć, pozostawia mi tylko pytania, czy mnie lubi, czy nie. I na początku związku nie jest to punkt, w którym powinieneś to kwestionować.
3. Czy zawsze zaczynasz rozmowę?
Nie każdy świetnie radzi sobie z małymi rozmowami, a nawet rozmawianiem przez tekst, ale jeśli dana osoba cię lubi, powinni wykazać zainteresowanie. Czy dokładają wszelkich starań, aby Cię poznać? Czy pytają, jakie programy telewizyjne i filmy lubisz oglądać? A może to Ty zawsze zadajesz pytania? Byłoby jedną rzeczą, gdyby pojawiły się jako kamień — odpowiedzi jednosłowne; krótkie odpowiedzi; brak dopracowania.
Niektórzy ludzie woleliby wydawać się nieświeży w tekście, ponieważ fleksja i sarkazm mogą być trudniejsze do wykrycia. jednak, tylko śledzenie rozmowy, którą już rozpoczęłeś, dzieje się tak, ponieważ nie interesują się poznaniem Ciebie. I chociaż mogą zadać ci to pytanie, brakuje mu kreatywności, a także prawdziwego zainteresowania tobą.
Dodatkowo, rozpoczynając rozmowę, pobieżne „Jak minął twój dzień?” tekst, choć ładny, jest również standardowy. Jeśli zawsze wydaje się, że to Ty wkładasz wysiłek, zastanów się, jak reagują. Mogą nie być tak biegli w flirtowaniu nad tekstem i chcą, abyś przejął inicjatywę. Może też być, że nie są tak zainteresowani tobą.
4. Ile razy odwołali randkę?
Ludzie chorują, wezwani do pracy i pojawiają się nagłe przypadki. Czasami daty są anulowane, ale kiedy i jak anulują, jest ważne. Czy to godzina przed datą? Czy to dwa dni przed datą? Obie mówią coś innego, ale mogą oznaczać to samo.
Godzinę przed randką może oznaczać, że chcieli wyjść, ale coś naprawdę się wydarzyło lub byli zbyt zdenerwowani. Może to również oznaczać, że się tego bali i nie mieli odwagi anulować aż do wcześniejszego wyprzedzenia. Dwa dni wcześniej może wydawać się, że pojawiło się coś ważniejszego lub coś innego, co mają lub woleliby zrobić.
To, jak ci to rozdają, robi różnicę. Czy istnieje dobry powód? Czy są jakieś lub zbyt duże przeprosiny? Zbyt duże przeprosiny mogą oznaczać, że nie wiedzieli, jak powiedzieć, że nie są już zainteresowani. Następnie wykorzystują przeprosiny, aby złagodzić poczucie winy. Kiedy to się dzieje po raz pierwszy, można go odpuścić. Jeśli anulowanie będzie kontynuowane, podobnie jak wymówki, może nadszedł czas, aby usunąć się z sytuacji.
5. Czy byłeś już na randce?
Choć pójście na randkę może spowodować lub przerwać etap rozmowy, to nie wszystko. Możesz umówić się z kimś na kilka świetnych randek, zanim zdasz sobie sprawę, że chcesz przestać ze sobą rozmawiać. Kiedy dana osoba zaczyna wykazywać oznaki, że traci zainteresowanie, a ty jeszcze nie byłeś na randce, masz dwie opcje.
Możesz pozwolić, aby wiadomości były kontynuowane, lub możesz spróbować samodzielnie zainicjować randkę. Im dłużej dwie osoby rozmawiają, nie widząc się nawzajem, tym trudniej jest pozostać sobą zainteresowany. Nie kładąc twarzy do imienia, możesz prawie zapomnieć, że osoba po drugiej stronie istnieje.
Prawie stają się zupełnie inną osobą. Najpierw istnieje osoba, do której wysyłasz wiadomość. Drugi reprezentuje ich bardziej fizyczną manifestację — ich wygląd, głos itp. Im bardziej się rozdzielają, tym trudniej jest je ponownie połączyć. Jeśli byłeś na randce, która Twoim zdaniem poszła świetnie, być może nie byli tak pewni jak ty.
Rozwiązaniem byłoby zapytanie ich na drugą randkę. Pierwsze randki mogą być niezręczne i denerwujące. Czasami potrzeba drugiej randki, aby zrozumieć, czy jesteś kompatybilny. Jeśli ich odpowiedź na zaproszenie ich na randkę wydaje się mniej niż podekscytowana, może nadszedł czas na ponowną ocenę. Najbardziej ekscytujące, jakie poczują na pierwszej lub drugiej randce, jest to, kiedy po raz pierwszy go zaprosisz.
6. Nadal rozmawiasz z innymi ludźmi?
Może to być jeden z najtrudniejszych obszarów do zbadania. Jesteś singlem, dopóki ty i druga osoba nie przeprowadziliście tej rozmowy. Ale spędzanie więcej czasu na szukanie/rozmawianie/flirtowaniu z ludźmi niż jesteś osobą, którą lubisz, może być znakiem, że nie jesteś nimi tak zaintereso wany.
Nie żebyś musiał się w nich zakochać, ale powinieneś chcieć z nimi rozmawiać bardziej, niż chcesz dalej patrzeć. To pokazuje, że wydaje się, że masz jedną stopę w drzwiach. Niezależnie od tego, czy to z powodu ciebie, czy oni nie wydają się wystarczająco zainteresowani.
Może to być trudne, gdy rozmowa wydaje się zatrzymać, ale z mojego doświadczenia, kiedy zaczynam spędzać tyle samo czasu na rozmowie z innymi facetami, co ten, który podobno mnie interesuje, wtedy zaczynam się wycofywać. Ciągłe rozpoczynanie rozmowy lub spanie do późna może wydawać się męczące, a kiedy osiągnę ten punkt, to wtedy w końcu zaczynam myśleć, że może mimo wszystko nie jest dla mnie.
W końcu każdy zachowuje się i reaguje inaczej. Ale, ciągły pozorny brak zainteresowania związkiem z jednej lub obu stron nie spełnia obietnicy wspaniałego związku. Ani jedna, a nawet kilka z tych myśli nie jest koniecznie powodem, aby przestać z kimś rozmawiać.
Te chwile mogą się również zdarzyć w pojedynczych momentach po drodze. Czasami ludzie muszą anulować datę lub zapomnieć o odesłaniu SMS-a. Ustaw swoje limity i trzymaj się ich. Niezależnie od tego, czy jest to jedna anulowana data, czy trzy, czy pozostaje trzydzieści minut, czy dwie godziny.
Ale jeśli czujesz, że te i więcej podobnych myśli przechodzą przez twoją głowę, może nadszedł czas, aby ponownie ocenić swoje uczucia. I zawsze istnieje szansa, że przestanie z nimi rozmawiać może sprawić, że się obudzą.
Opinions and Perspectives
Punkt o spójnych wzorcach w porównaniu z jednorazowymi incydentami jest naprawdę ważny.
Dylemat podwójnego wysyłania wiadomości jest tak prawdziwy. Zawsze zastanawiam się, czy nie jestem zbyt nachalny/a.
Zdaję sobie teraz sprawę, że wymyślałem/am zbyt wiele wymówek dla czyjegoś zachowania.
Ten artykuł pomógł mi zrozumieć, dlaczego mój ostatni etap rozmów się rozmył.
Etap rozmów jest jak taniec, w którym czasami żadna ze stron nie chce prowadzić.
Po przeczytaniu tego artykułu zdaję sobie sprawę, że muszę bardziej uważać na to, jak komunikuję swoje zainteresowanie.
Znalezienie równowagi między byciem wyrozumiałym a byciem wycieraczką jest takie trudne.
Fragment o trzymaniu jednej nogi za drzwiami naprawdę skłonił mnie do refleksji nad własnym zachowaniem.
Czasami potrzebujemy takich pobudek, żeby zdać sobie sprawę, że zadowalamy się czymś mniej, niż zasługujemy.
Byłem/Byłam winny/winna kompromisu w postaci pisania SMS-ów późno w nocy. Muszę nad tym popracować.
Gra w SMS-y jest wyczerpująca. Co się stało z byciem po prostu szczerym?
Szkoda, że nie przeczytałem/przeczytałam tego kilka miesięcy temu, zanim zmarnowałem/zmarnowałam czas na kogoś, kto wyraźnie nie był/była zainteresowany/zainteresowana.
Punkt o ustalaniu własnych granic jest kluczowy. Zajęło mi lata, żeby się tego nauczyć.
Czytanie tego uświadomiło mi, że muszę przestać inwestować w jednostronne rozmowy.
Style komunikacji są tak różne. To, co działa dla jednej osoby, może nie działać dla innej.
Sekcja o wymówkach naprawdę trafiła w sedno. Byłem/Byłam po obu stronach tej sytuacji.
Zauważyłem/Zauważyłam te wzorce w moim własnym zachowaniu, kiedy nie jestem naprawdę zainteresowany/zainteresowana kimś.
Ten artykuł idealnie opisuje to, przez co teraz przechodzę. Czas na zmiany.
Fragment o naginaniu zasad naprawdę skłonił mnie do przemyślenia moich własnych wzorców zachowań.
Czasami myślę, że zapominamy, że celem etapu rozmów jest faktyczne spotkanie się.
Właśnie przez to przeszedłem/przeszłam. Wciąż szukałem/szukałam wymówek, aż w końcu przyznałem/przyznałam, że nie byli/były aż tak zainteresowani/zainteresowane.
Interesująca perspektywa na temat dwóch wersji osoby. Wersja tekstowa kontra rzeczywistość.
Punkt o ciągłym inicjowaniu rozmów uderza mocno. Zbyt wiele razy to przeżyłem/przeżyłam.
To skłoniło mnie do refleksji nad tym, jak komunikuję się z innymi. Może nie jestem tak zaangażowany/zaangażowana, jak mógłbym/mogłabym być.
Po przeczytaniu tego, zdaję sobie sprawę, że muszę przestać usprawiedliwiać ludzi, którzy nie wychodzą mi naprzeciw.
Etap rozmów jest wyczerpujący. Czasami chciałbym/chciałabym, żebyśmy mogli/mogły przejść od razu do szczerego mówienia o intencjach.
Poczułem/Poczułam się wywołany/wywołana do tablicy przez ten fragment o siedzeniu do późna. Muszę popracować nad swoimi granicami.
Ten artykuł mógł wspomnieć o tym, jak lęk wpływa na to wszystko. Czasami ludzie mają problemy z komunikacją z ważnych powodów.
To interesujące, jak wiele możemy powiedzieć o poziomie zainteresowania kogoś tylko na podstawie jego nawyków pisania wiadomości.
Część o wielokrotnych odwołaniach rezonuje. Trzy strajki i odpadasz to teraz moja zasada.
Myślę, że musimy znormalizować bycie otwartym na temat preferencji komunikacyjnych na wczesnym etapie.
Byłem w sytuacji, w której ciągle usprawiedliwiałem czyjeś zachowanie. Nigdy więcej.
Pandemia naprawdę zmieniła sposób, w jaki podchodzimy do etapu rozmów. Wszystko stało się takie cyfrowe.
Czasami ludzie po prostu trzymają cię jako opcję rezerwową, podczas gdy badają inne możliwości.
Nauczyłem się ufać swojej intuicji, gdy coś wydaje się nie tak na etapie rozmów.
Artykuł porusza dobre kwestie, ale relacje nie zawsze są takie czarno-białe.
Zastanawiam się, jak bardzo media społecznościowe zmieniły nasze oczekiwania dotyczące stałej komunikacji.
Czytanie tego skłoniło mnie do oceny mojej obecnej sytuacji. Myślę, że nadszedł czas na szczerą rozmowę.
Część o tym, że stają się dwiema różnymi osobami między wiadomościami tekstowymi a życiem realnym, jest taka trafna.
Właściwie wolę, gdy ktoś jest bezpośredni w kwestii braku zainteresowania, niż powoli znika.
Punkt o tym, że pierwsze randki są niezręczne, jest taki prawdziwy. Zawsze staram się dać dwie randki przed podjęciem decyzji.
Ten artykuł pomógł mi zdać sobie sprawę, że muszę bardziej cenić swój czas. Jeśli ktoś nie dorównuje mojej energii, to nie jest tego wart.
Czasami czuję, że wszyscy gramy w tę skomplikowaną grę zamiast po prostu być szczerymi co do naszych uczuć.
Część o ciągłym przepraszaniu naprawdę mnie uderzyła. Byłem tą osobą, która ciągle przeprasza zamiast po prostu być szczerym.
Myślę, że wiek też odgrywa dużą rolę. Młodsi ludzie wydają się oczekiwać natychmiastowych odpowiedzi, podczas gdy starsze pokolenia są bardziej wyluzowane.
Niedawno przez to przechodziłem. Ciągle usprawiedliwiałem ich zachowanie, aż w końcu miałem dość.
Artykuł wspomina o ustalaniu granic, ale tak naprawdę nie wyjaśnia, jak je skutecznie komunikować.
Zauważam, że znajduję wymówki dla ludzi, którzy wyraźnie nie są tak zaangażowani jak ja.
A co z ludźmi, którzy pracują na nocne zmiany lub w nieregularnych godzinach? Ta rada tak naprawdę tego nie uwzględnia.
Całkowicie rozumiem fragment o naginaniu zasad. Zbyt wiele razy naruszyłem swoje granice.
Poznałem kogoś, kto był okropny w pisaniu, ale niesamowity osobiście. Jesteśmy razem od dwóch lat.
Randkowanie stało się tak skomplikowane z tymi wszystkimi niepisanymi zasadami dotyczącymi pisania i czasów odpowiedzi.
Jestem okropny w pisaniu, ale dbam o to, żeby to zakomunikować od razu. Chodzi o ustalanie oczekiwań.
Punkt o oddzieleniu osoby piszącej od osoby prawdziwej jest fascynujący. Nigdy o tym tak nie myślałem.
Czasami zastanawiam się, czy po prostu nie analizujemy za bardzo tego całego etapu rozmów.
Artykuł porusza dobre kwestie, ale myślę, że ważne jest, aby komunikować te problemy, zanim po prostu zerwie się kontakt.
Zauważyłem, że kiedy przestaję inicjować rozmowy, niektórzy ludzie nigdy się nie odzywają. To mówi wszystko, co trzeba wiedzieć.
Cały ten artykuł brzmi, jakby opisywał mój ostatni związek. Szkoda, że nie przeczytałem go wcześniej.
Fragment o rozmowach z innymi ludźmi naprawdę dał mi do myślenia. Zdałem sobie sprawę, że wciąż aktywnie szukam innych opcji, rozmawiając z kimś.
Chociaż zgadzam się z większością punktów, myślę, że niektórzy ludzie są po prostu naturalnie słabi w pisaniu, ale nadrabiają to osobiście.
Znam to z autopsji, jeśli chodzi o ciągłe rozpoczynanie rozmów. To męczące, gdy tylko jedna osoba wkłada w to wysiłek.
Sekcja o wymówkach jest trafna. Jeśli ktoś ciągle zapomina odpisać, to wyraźnie nie jesteś priorytetem.
Właściwie nie zgadzam się z niektórymi punktami. Czasami życie naprawdę staje się bardzo zajęte i to nie znaczy, że ktoś nie jest zainteresowany.
Fragment o późnym chodzeniu spać bardzo do mnie trafia. Kompromituję swój harmonogram snu dla kogoś, kto ledwo wysila się, żeby porozmawiać w normalnych godzinach.
Właśnie zmagam się z taką sytuacją. Zawsze mają wymówkę, żeby się nie spotkać, ale ciągle piszą.
Ten artykuł porusza kilka dobrych kwestii, ale wydaje mi się, że brakuje w nim aspektu kulturowego. Różne kultury mają różne style komunikacji.
Mam problem z podwójnym wysyłaniem wiadomości. Czasami czuję, że jestem zbyt nachalny, ale też nie chcę sprawiać wrażenia niezainteresowanego.
Część o odwoływanych randkach jest taka prawdziwa. Jeśli ktoś naprawdę chce się z tobą zobaczyć, to to zrobi.
To niesamowite, ile z tych znaków ignorowałem w przeszłych związkach, ponieważ chciałem, żeby wszystko się ułożyło.
Moje doświadczenia są inne. Czasami ludzie po prostu źle piszą wiadomości, ale są świetni osobiście. Myślę, że kładziemy zbyt duży nacisk na pisanie wiadomości w dzisiejszych czasach.
Fragment o naginaniu własnych zasad naprawdę do mnie trafił. Zostaję zbyt długo, żeby po prostu pogadać, a to wpływa na moją pracę.
Musiałem to dzisiaj przeczytać. Rozmawiam z kimś od tygodni i zawsze inicjuję rozmowę. Szczerze mówiąc, zaczynam się czuć wyczerpany.