Jak żyć pełnią życia, zmagając się z ADHD

Co to jest zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)?

ADHD jest znane jako zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i jest zaburzeniem mózgu, które prowadzi do zaburzeń zachowania, wpływających na życie pacjentów w wielu aspektach. Dotyka głównie dzieci, ale trwa w dorosłym życiu.

Jego głównymi cechami są brak nieuwagi (nie mogą się skupić i zwracać uwagi, nie pamiętają, przetwarzają i przechowują informacji w umyśle), impulsywność (mają tendencję do działania bez myślenia), aw wielu przypadkach wiąże się z nadpobudliwością (są stale aktywni, ale nie myślą o tym).

Te objawy nadpobudliwości pojawiają się w wieku siedmiu lat, ale w niektórych przypadkach mogą pojawić się w młodszym wieku. Mogą nie być widoczne, dopóki dziecko nie wejdzie do szkoły podstawowej i nie będzie musiało zajmować się pracą szkolną. Statystyki mówią, że 8,4% dzieci i 2,5% dorosłych ma ADHD. Dotyka głównie chłopców niż dziewcząt.

Różne rodzaje ADHD

Objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) dzielą się na trzy kategorie.

• Połączony typ. U większości pacjentów zdiagnozowano tę kategorię ADHD. Ma zarówno objawy impulsywności/nadpobudliwości połączone z rozproszeniem uwagi i nieuwagą.
• Impulsywny/nadpobudliwy. Charakteryzuje się impulsywnością i nadpobudliwością i dotyczy to tylko najmniejszej liczby pacjentów.
• Nieuważny i rozpraszający się typ. Jest znany jako ADD, zaburzenie deficytu uwagi i ma tylko objawy nieuwagi bez impulsywności i nadpobudliwości.

Przyczyny ADHD

Co powoduje zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), nadal nie jest do końca poznane. Wiele negatywnych czynników prowadzi do ADHD. Istnieje połączenie czynników genetycznych z czynnikami środowiskowymi, które wywołują ADHD. Jeśli istnieje członek rodziny, który cierpi na to zaburzenie, istnieje większe szanse, że przenoszone geny od rodziców na dzieci odegrają bardzo kluczową rolę w rozwoju tego stanu.

Na przykład troje na czwórkę dzieci ma krewnego z ADHD. Inne czynniki, o których warto wspomnieć, to przedwczesne narodziny, uszkodzenie mózgu lub to, czy matka spożywała tytoń, alkohol i narkotyki podczas ciąży, a nawet ekstremalny stres w tym okresie.

Zgodnie z bad aniami przeprowadzonymi przez naukowców z National Health Service, próbują zrozumieć różnice w mózgach osób z ADHD od tych bez niego. Skany sugerują, że obszary w mózgu pacjentów z ADHD są mniejsze, podczas gdy inne obszary mogą być większe. Innym ważnym czynnikiem, o którym warto wspomnieć, jest brak równowagi w poziomie neuroprzekaźników w mózgu. Naukowcy uważają, że te neuroprzekaźniki, które odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu mózgu, nie działają prawidłowo.

Jakie są inne czynniki wpływające na ADHD?

Nie ma trwałego lekarstwa na ADHD, ale istnieją techniki, aby lepiej sobie z tym poradzić, aby zmniejszyć objawy, musimy je zidentyfikować i co je wyzwala. Niektóre z negatywnych czynników prowadzących do ADHD to stres, brak snu, złe odżywianie, leki, nadmierna stymulacja i technologia. Jeśli rozpoznasz wyzwalacze i objawy ADHD, możesz wprowadzić niezbędne zmiany, aby mieć lepszą kontrolę nad swoimi epizodami:

1. Stres jest czynnikiem środowiskowym numer jeden, który powoduje zaburzenia psychiczne, w tym ADHD.

Może wpływać na dorosłych, wywołując u nich objawy ADHD, podczas gdy w konsekwencji generują większy stres. Osoba, u której zdiagnozowano ADHD, nie może funkcjonować prawidłowo. Nie może pozostać skupiony i odfiltrować nadmiaru bodźców, w wyniku czego będzie miał wyższy poziom stresu. Niepokój w pracy, konieczność radzenia sobie z terminami, zwlekanie i niezdolność do skupienia się w czasie pracy spowodują większy stres.

2. Brak snu wpływa na ADHD.

Powoduje ospałość w ciągu dnia, która coraz częściej wpływa na objawy ADHD. Ten negatywny czynnik spowoduje negatywne skutki, takie jak nieuwaga, senność i nieostrożne błędy w czasie pracy. Bez snu następuje spadek wydajności, uwagi, czasu reakcji i zrozumienia. Brak snu lub zbyt mało snu powoduje, że dziecko staje się nadpobudliwe z powodu zmęczenia, które odczuwa. Osiem godzin snu jest niezbędnych dzieciom i dorosłym, aby zmniejszyć negatywne objawy ADHD.

3. Żywność i dodatki wpływają na ADHD.

Mogą mieć wpływ na łagodzenie lub nasilenie objawów ADHD. Musisz pamiętać, że to, co jesz, wpływa na twoje samopoczucie. Niektóre składniki odżywcze i minerały, takie jak białka, kwasy tłuszczowe, wapń, magnez i witamina B, odżywiają organizm i mózg, dlatego będziesz mieć lepszą wydajność mózgu przy mniejszej liczbie objawów ADHD.

4. Pewne odżywianie może pogorszyć objawy ADHD.

Podczas gdy niektóre pokarmy łagodzą objawy ADHD, są inne, których należy unikać. Na przykład żywność obciążona cukrem i tłuszczem jest ważna, aby używać jak najmniej. Dodatki, na przykład benzoesan sodu, MSG, czerwone i żółte barwniki stosowane w celu wzmocnienia smaku i wyglądu żywności negatywnie wpływają na ADHD. Badanie przeprowadzone w 2007 roku odnosiło benzoesan sodu z większą nadpobudliwością u dzieci, pomimo ich wieku i warunków.

5. Technologia może pogorszyć warunki ADHD.

Odgrywa negatywną rolę w objawach ADHD. Stymulacja, którą otrzymujesz z komputerów, telefonów komórkowych, telewizji i Internetu, może pogorszyć objawy. Chociaż debata trwa, czy oglądanie telewizji może wpływać na ADHD, zdecydowanie może nasilać objawy. Hałas i migające obrazy, których doświadczasz, nie powodują ADHD, ale aby dziecko pozostało skupione, rażący ekran negatywnie wpływa na jego uwagę.

6. Przebywanie w środku przez długie odstępy może pogorszyć ADHD.

Zabawa na zewnątrz jest zdrowsza, pomaga w dobrym samopoczuciu fizycznym i psychicznym, zamiast przebywać przed komputerem lub telewizorem. Amerykańska Akademia Pediatrii zdecydowanie zaleca niemowlętom poniżej drugiego roku życia, aby nigdy nie oglądały telewizji, podczas gdy dzieci powyżej dwóch lat muszą mieć mniej niż dwie godziny limitu odpowiednich programów dla ich wieku.

7. Kolejnym czynnikiem, o którym nie wolno zapominać, jest nadmierna stymulacja.

Jak wynika z badań przeprowadzonych przez zespół ekspertów, dr Dimitri Christakis pisze: „Od wielu lat moje laboratorium bada to, co nazywamy hipotezą nadmiernej stymulacji: „Pojęcie, że nadmierna stymulacja mózgu w pierwszych latach życia warunkuje go do oczekiwania wysokiego poziomu wkładu i później doprowadzi do skrócenia uwagi”.

Odkryliśmy, że ekspozycja na szybko zmieniające się programy telewizyjne w pierwszych trzech latach życia zwiększa ryzyko deficytu uwagi w wieku szkolnym. Ponadto odkryliśmy również, że stymulacja poznawcza w tym samym okresie pod względem czytania, śpiewu i zabawy z dziećmi zmniejsza ryzyko deficytu uwagi”.

8. Uzależnienie od pornografii może prowadzić do ADHD.

Według dr Trish Leigh, neurobiologa poznawczego, uzależnienie od pornografii uszkadza mózg, wpływając negatywnie na nasze zdrowie psychiczne. Powoduje skurcz mózgu i niedostateczną aktywność. Zmniejsza wielkość mózgu i jego aktywność. Prowadzi to do większego lęku, depresji, nastroju, drażliwości i nie tylko.

Typowe objawy ADHD

Objawy ADHD pojawiają się w dzieciństwie w młodym wieku, średnio 12 lat, ale czasami w wieku 3 lat. Możesz nie zauważyć, dopóki dziecko nie pójdzie do szkoły. Podczas gdy u dorosłych łatwiej jest zauważyć w czasie pracy lub sytuacji społecznej. Zwlekają wszystko, nie wykonują zadań, takich jak praca domowa lub obowiązki domowe, ani przechodzą od jednego zadania do drugiego bez ich ukończenia.

Małe dzieci i przedszkolaki są w ciągłym ruchu, skaczą na meble i nie mogą wykonywać czynności wymagających stania w miejscu. Na przykład nie mogą słuchać opowieści, to samo dotyczy dzieci w wieku szkolnym.

Nadpo@@ budliwość powoduje uczucie niepokoju u nastolatków i dorosłych. Impulsywność sprawia, że są niecierpliwi i mają trudności z czekaniem na rozmowę lub reakcję. Impulsywność może powodować wypadki, uderzenie przedmiotów lub uderzenie w ludzi. Dzieci z ADHD potrafią robić ryzykowne rzeczy.

Niektóre ze specyficznych objawów według ich kategorii są następujące:

Nieuwaga.

• Bycie zdezorganizowanym.
• Brak skupienia.
• Brak możliwości zwracania uwagi na szczegóły, popełnianie błędów i nieostrożna praca.
• Brak możliwości przestrzegania linii rozmowy lub zasad społecznych.
• Zapominanie.
• Rozproszenie uwagi.
• Trudno jest być towarzyskim lub wyrozumiałym ludziom.
• Marzenie na jawie.
• Tracą siebie we własnym świecie.

Nadpobudliwość.

• Wiercenie się i wibranie podczas siedzenia.
• Często chodzić po okolicy.
• Niepokój.
• Bycie hałaśliwym we wszystkim, co robią.
• Bycie rozmownym.

Impulsywność.

• Niecierpliwość.
• Trudności z mówieniem lub reagowaniem.
• Przerywanie lub ingerencja w innych.
• Mówienie rzeczy w nieodpowiednich momentach.

Wpływ ADHD na życie jednostek

Jak ADHD wpływa na wczesne lata życia?

Zaburzenie to wpływa na życie dziecka, rodziców i rodzeństwa, powodując zakłócenia w życiu rodzinnym i społeczeństwie. ADHD może utrzymywać się od dzieciństwa do dorosłego życia, zakłócając szkołę, pracę i życie osobiste. Wpływa na ich wyniki w szkole, a później boli we wszystkich dziedzinach życia.

Dzieci w wieku przedszkolnym mają słabą koncentrację, wyższą aktywność, impulsywność, w konsekwencji potrzebują większego nadzoru. Mają opóźniony rozwój, konfrontacyjne zachowania i brak umiejętności społecznych.

Rodzice doświadczają wielu trudności, dlatego potrzebują odpowiedniego wsparcia i poradnictwa, aby lepiej poradzić sobie ze swoją sytuacją. Kiedy dzieci dorastają i docierają do szkoły podstawowej, brakuje im tyle, podczas gdy inni odnoszą sukcesy.

Nawet jeśli nauczyciel okazuje wsparcie, doświadcza porażki akademickiej, odrzucenia ze strony rówieśników i niskiej samooceny, co doprowadzi do diagnozy i zarządzania komplikacjami. Trudności, których doświadczają ze swoimi opiekunami, rodzicami, rodzeństwem, a co najważniejsze rówieśnikami, tylko pogarszają ich stan.

Jak ADHD wpływa na rodziny?

Rodziny doświadczają napiętych relacji, aw niektórych przypadkach rozpadają się z powodu trudności społecznych i finansowych, powodując, że ich dzieci czują się smutne i stają się agresywne. Rodzina z dzieckiem z ADHD cierpi na zaburzenia, funkcjonowanie małżeńskie, zakłócone relacje dziecko-rodzic, mniejszą skuteczność rodziców i większy stres.

Ponadto ADHD u dzieci zwiększa szanse na depresję u matek oraz nadużywanie alkoholu i narkotyków u rodziców. Relacja z rodzeństwem doświadcza przemocy fizycznej, agresji werbalnej, manipulacji i kontroli. Są proszeni o opiekę nad bratem z ADHD z powodu schorzeń psychicznych, w wyniku czego rodzeństwo doświadcza niepokoju, zmartwienia i smutku.

Jak ADHD wpływa na dorosłe życie?

Nastolatki z zaburzeniem ADHD ryzykują porażkę akademicką, porzucenie szkoły lub college'u, ciążę nastolatków i zachowania przestępcze. Jazda jest kolejnym problemem, ponieważ łatwo się rozpraszają, czyniąc je bardziej niebezpiecznymi i mają zwiększone wykroczenia drogowe. Po osiągnięciu dojrzałości około 60% z nich nadal musi radzić sobie z trudnościami w dorosłym życiu.

Brakuje im umiejętności do efektywnej pracy i mają większe szanse na zwolnienie z pracy. Nie są w stanie wykonywać żadnej pracy, z tego powodu szukają odpowiedniego dla nich określonego rodzaju pracy. W miejscu pracy muszą radzić sobie z trudnościami interpersonalnymi ze swoimi kolegami i pracodawcami. Mają problemy, takie jak opóźnienie, brak pojawiania się w pracy, nadmierne błędy i niemożność osiągnięcia tego, o co się od nich prosi.

ADHD powoduje trudności w związkach, prowadząc do zerwania, dorośli z ADHD mają większe ryzyko oddawania się narkotykom i nadużywaniu substancji, generując więcej problemów, tworząc błędne koło trudności. Z drugiej strony, przy odpowiednim wsparciu ze strony profesjonalistów, rodzin, krewnych i całej społeczności, mogą znacznie poprawić swoje życie i wyniki.

Zgodnie z bad aniami przeprowadzonymi przez lekarza w BMJ Journals, ogólna analiza wpływu ADHD na życie jednostki, jej rodzinę i społeczność od wieku przedszkolnego do dorosłego życia.

Jak najlepiej zarządzać ADHD

Leki

Aby uzyskać najlepsze leczenie ADHD, musi istnieć połączenie leków, edukacji, treningu umiejętności i poradnictwa psychologicznego. Nie mogą go całkowicie wyleczyć, ale na pewno mogą pomóc pacjentom radzić sobie z objawami.

Lekarz może przepisać leki, takie jak stymulanty, metylofenidat lub amfetamina, które są najczęściej przepisywanym lekiem. Zwiększają równowagę neuroprzekaźników. Inne leki obejmują leki przeciwdepresyjne, takie jak bupropion i nie-stymulant. Działają wolniej niż stymulant, ale mają mniej skutków ubocznych.

Poradnictwo psychologiczne

Poradnictwo psychologiczne obejmuje psychoterapię, edukację i naukę o zaburzeniu ADHD oraz rozwijanie niezbędnych umiejętności, które pomogą Ci osiągnąć sukces w życiu.

Psychoterapia pomoże Ci rozwinąć:

• Popraw swoje umiejętności zarządzania czasem i organizacyjne.
• Dowiedz się, jak zminimalizować zachowanie impulsywne.
• Rozwijaj swoje umiejętności rozwiązywania problemów.
• Radzić sobie z przeszłymi porażkami akademickimi, zawodowymi lub społecznymi.
• Popraw poczucie własnej wartości.
• Popraw swoje relacje z członkami rodziny, współpracownikami i przyjaciółmi.
• Dowiedz się, jak kontrolować swój temperament.

Psychoterapia obejmuje:

• Terapia poznawczo-behawioralna. Jego głównym celem jest nauczenie określonych umiejętności zarządzania swoim zachowaniem i zmiany sposobu myślenia. Pomaga zamienić negatywne myśli w pozytywne. Terapia poznawczo-behawioralna pomoże ci poradzić sobie z wyzwaniami życiowymi, problemami szkolnymi, pracą lub związkami oraz innymi schorzeniami zdrowia psychicznego, w tym depresją i uzależnieniami.
• Poradnictwo małżeńskie i terapia rodzinna. Może pomóc rodzinom i bliskim lepiej radzić sobie ze stresem związanym z życiem z członkiem rodziny ADHD i nauczyć się, jak najlepiej przyjść mu z pomocą. Ten rodzaj terapii pomaga poprawić umiejętności komunikacyjne i rozwiązywania problemów.
• Radzenie sobie i wsparcie. Leczenie może mieć ogromny wpływ na lepsze radzenie sobie z ADHD, ale są inne kroki, które należy wziąć pod uwagę, które pomogą Ci jeszcze lepiej radzić sobie z zaburzeniem.
• Grupy wsparcia. Pozwalają ci poznać innych ludzi, którzy borykają się z tymi samymi zmaganiami, z którymi borykasz się każdego dnia. Razem możecie dzielić się doświadczeniami, informacjami i strategiami. Poza tym w wielu społecznościach istnieją grupy osobiste, ale są one również dostępne online.
• Wsparcie społeczne. Aby uzyskać lepszy wynik, Ważne jest, aby uwzględnić współmałżonka i krewnych do leczenia ADHD. Poinformowanie ludzi o tym, z czym się masz do czynienia, pomoże w relacjach, które z nimi masz.
• Współpracownicy, przełożeni, i nauczyciele. Życie z ADHD jest wyzwaniem, gdy musisz iść do pracy i skończyć ukończenie studiów. Być może możesz nie czuć się komfortowo, mówiąc swojemu profesorowi i pracodawcy, że zmagasz się z ADHD, ale prawdopodobnie pomogą ci znaleźć odpowiednie warunki dla Twojego sukcesu. Możesz poprosić ich o bardziej szczegółowe wyjaśnienia lub więcej czasu na niektóre zadania.

Wskazówki, jak radzić sobie z ADHD w codziennej rutynie

Jak organizować i kontrolować bałagan?

Podziel zadania na małe kroki, bądź systematycznie zorganizowany, korzystaj ze struktur i procedur oraz narzędzi, takich jak codzienne planowanie i przypomnienia, aby organizować i kontrolować bałagan. Stwórz odpowiednią i niezbędną przestrzeń dla każdego obiektu w domu, aby uniknąć bałaganu.

Użyj kalendarza lub dziennego planera, aby zapamiętać każde spotkanie i wydarzenie, użyj list, aby śledzić projekty i terminy. Kalendarze elektroniczne nigdy nie pozwalają przegapić zaplanowanych wydarzeń i nigdy niczego nie odkładać, każda minuta jest cenna.

Oskroj swój papierowy ślad.

Dokumentacja jest częścią dezorganizacji, ale możesz ją też naprawić. Zajmuj się pocztą codziennie, poświęć kilka minut, gdy tylko dotrze, umieść ją w odpowiednim miejscu, które pozwoli ci ją wyrzucić, złożyć lub działać na jej podstawie. W Stanach Zjednoczonych możesz ograniczyć liczbę poczty śmieciowej, rezygnując z usługi preferencji poczty Stowarzyszenia Marketingu Bezpośredniego (DMA). Uporządkuj pocztę zgodnie z ich kategoriami (medyczne, pokwitowania i rachunki zysków i strat).

Zarządzanie czasem i pozostawanie zgodnie z harmonogramem.

Zarządzanie czasem i utrzymywanie harmonogramu to kolejny problem ADHD. Ci ludzie tracą poczucie czasu, tracą terminy, zwlekają wszystko i nie doceniają czasu potrzebnego na każde zadanie. Czasami hiperkoncentrują się, zapominając o wszystkim innym, co powoduje frustrację i sprawia, że inni są niecierpliwi, ale w rzeczywistości istnieją na to rozwiązania.

Doro@@ śli z ADHD nie mają takiego samego postrzegania czasu jak wszyscy inni, dlatego zdecydowanie potrzebują zegarka na rękę lub zegara w swoim środowisku pracy, podczas gdy timery pomogłyby im, poświęcając niezbędną ilość czasu na każde zadanie. Dorośli z ADHD potrzebują dodatkowego czasu, ponieważ nie mogą odpowiednio oszacować czasu potrzebnego na każde zadanie, z tego powodu wskazane jest zaplanowanie piętnastu minut wcześniej i skonfigurowanie przypomnień.

Wskazówki, jak zarządzać pieniędzmi i rachunkami.

Dorośli z ADHD potrzebują więcej czasu na planowanie, budżetowanie i organizowanie pieniędzy i rachunków. Ale możesz stworzyć swój system, aby być na bieżąco ze swoimi finansami, zakończyć nadmierne wydatki i kary za nieodebrane terminy.

Z@@ acznij od śledzenia każdego wydatku przez miesiąc, co pozwoli Ci przeanalizować, ile wydajesz, zwłaszcza ze względu na impulsywność. Stwórz miesięczny budżet na to, co robisz i czego potrzebujesz.

Korzystając z komputerów i technologii, możesz utworzyć system do zapisywania dokumentów, pokwitowań i rachunków. Jeśli organizujesz pieniądze online, będziesz miał mniej papierkowej roboty, bez niechlujnego pisma ręcznego, i żadnych źle umieszczonych kuponów.

Jak zachować koncentrację i być bardziej produktywnym w pracy?

Zorganizuj swoje biuro i biurko jeden łatwy do opanowania krok na raz, bałagan zawsze może rozpraszać uwagę, więc konieczne jest 10 minut na oczyszczenie i uporządkowanie wszystkiego. Zapisz wszystko, aby uniknąć zapomnienia i wykonuj swoje zadania zgodnie z ich priorytetem.

Zminimalizuj rozproszenie uwagi, rozpoczynając pracę wcześnie lub wstając do późna, gdy jest ciszej. Usuń bałagan, umieść znak nie przeszkadzaj na swoim biurze. Jeśli nie masz biura, możesz znaleźć puste lub skorzystać z sali konferencyjnej. Czasami możesz zapytać, czy możesz pracować w domu w określone dni. Dobrą techniką jest unikanie rozpraszania uwagi słuchawek z redukcją szumów.

Nie zapomnij o samoopiece.

Zadbaj o siebie, terapia nie jest jedynym lekarstwem. Strategie self-hep mogą osłabić twoją uwagę, energię, aby zachować koncentrację i stać się bardziej produktywne. Przebywanie na świeżym powietrzu w piękny słoneczny dzień poprawia samopoczucie. Jedz dobrze, ponieważ twoje ciało potrzebuje odpowiednich białek, minerałów, witamin, warzyw, aby zachować zdrowie, unikać cukrów, tłuszczu i dodatków.

Innym czynnikiem jest sen, ponieważ ma kluczowe znaczenie dla lepszego funkcjonowania mózgu, ponieważ rozluźnia mózg. Co więcej, twój umysł i ciało muszą uwolnić cały stres i negatywność poprzez medytację, jogę, tai chi lub uważne chodzenie.

Jak to jest żyć z ADHD?

Terry Matlen jest terapeutą, który pracuje z pacjentami z ADHD, ogólnie kobietami. U niej i jej córki również zdiagnozowano ADHD. ADHD ma charakter genetyczny i może być przenoszony z rodzica na dziecko. Kiedy Terry Matlen opisuje, jak to jest żyć z ADHD, mówi: „To chroniczne poczucie przytłoczenia. Czujesz się tak, jakbyś był atakowany we wszystkich dziedzinach twojego codziennego życia - jak dźwięki, światła, a rzeczy zmysłowe mogą być przytłaczające”.

Dalej wyjaśnia: „I to jest to, co często widzimy u kobiet, gdy ich życie stanie się bardziej skomplikowane, nie mogą być na bieżąco. Obie moje dzieci okazały się nadpobudliwe. Nie mogłem nadążyć. Czułem się jak totalna porażka, ktoś z dwoma stopniami wyższymi nie mógł zrobić czegoś tak pozornie łatwego, jak kładzenie obiadu na stole każdego wieczoru lub utrzymywanie porządku w domu”.

Stwierdza również, jak ADHD wpłynęło na jej samoocenę, „Jak, co jest ze mną nie tak? Są ludzie z pięciorgiem dzieci, którzy potrafią żonglować wszystkimi obowiązkami związanymi z opieką nad rodziną. Dlaczego nie mogłem tego zrobić z dwoma? Jestem głupi? Czy jestem niekompetentny?”

Jako terapeuta i pacjentka z ADHD chce, aby inni pacjenci z ADHD zrozumieli, że: „Nie jesteś złamany, nie jesteś beznadziejny, potrzebujesz tylko dodatkowej pomocy”.

Karen Thompson to kolejna pacjentka z ADHD. Powiedziała: „Ludzie mówili, że nie mam filtra, że przeskakuję od tematu do tematu i mam wiele myśli w głowie”. Jest na lekach, ale aby przezwyciężyć ADHD, ćwiczy i ćwiczy jogę.

Gordon, który jest kolejnym pacjentem z ADHD, mówi o swoim stanie po rozpoczęciu terapii: „Odkryłem, że byłbym znacznie lepszy, gdybym posłużył się moimi mocnymi stronami, a moje mocne strony nie są szczegółami. Tworzą i znajdują rozwiązania problemów technicznych”.

ADHD jest powszechnym zaburzeniem psychicznym i dość często jest źle rozumiane. Możesz pomóc sobie, edukując najpierw siebie, a następnie członków rodziny i współpracowników, jak wpływa to na twoje samopoczucie, życie i pracę.

W ten sposób możesz zamienić te wskazówki samopomocy w nawyki i zamienić chaos w spokój. Aby żyć jak najlepiej, musisz monitorować swoje objawy i stać się aktywnym, aby znaleźć najlepszą rzecz do zrobienia dla dobrego samopoczucia.

Jeśli edukujesz się na temat ADHD, uzyskasz odpowiednie leczenie i wsparcie członków rodziny, krewnych, rówieśników i współpracowników; możesz stworzyć życie, które wydostanie z ciebie to, co najlepsze i pozwoli Ci osiągnąć swój największy potencjał.

Wszystko to wymaga czasu, a osiągnięcie tego wymaga praktyki, cierpliwości i pozytywnego nastawienia. Korzystanie z tych wszystkich technik sprawi, że będziesz miał lepszą samoocenę, będziesz bardziej produktywny i będziesz kontrolować swoje życie.

Referencje:

1. Anderson, Alexis. Strategie dobrego życia z ADHD. MY. 22 grudnia 2017 r.
https://www.nami.org/Blogs/NAMI-Blog/December-2017/Strategies-for-Living-and-Working-Well-with-ADHD
2. Zespół nad@@ pobudliwości psychoruchowej dorosłych (ADHD) MAYO CLINIC. Brak autora. n.d. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/adult-adhd/diagnosis-treatment/drc-20350883
3. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) U dzieci. Zdrowie. MEDYCYNA JOHNA HOPKINSA. Brak autora. n.d. https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/adhdadd
4. Przyczyny, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). NHS. Brak autora. n.d. https://www.nhs.uk/conditions/attention-deficit-hyperactivity-disorder-adhd/causes/
5. Harpina. V. A. Wpływ ADHD na życie jednostki, jej rodziny i społeczności od wieku przedszkolnego do dorosłego życia.
Dzienniki BMJ. n.d. https://adc.bmj.com/content/90/suppl_1/i2
6. Holmquist, Annie. Lekarz: Nadmierna stymulacja może powodować ADHD. INTELEKTUALNY WYNOS. 6 stycznia 2016 r.
https://www.intellectualtakeout.org/blog/doctor-overstimulation-may-be-causing-adhd/
7. Niski, Keath. Strategie dobrego życia z ADHD. Bardzo dobry umysł. Zaktualizowano 20 października 2020 r.
https://www.verywellmind.com/living-well-with-adhd-20480
8. Parekh, Ranna. MD, MPH Co to jest ADHD. AMERYKAŃSKIE STOWARZYSZENIE PSYCHIATRYCZNE. Lipiec 2017.
https://www.psychiatry.org/patients-families/adhd/what-is-adhd
9. Porter, Eloise. Identyfikacja wyzwalaczy ADHD. Linia zdrowia. Sprawdzone medycznie przez University of Illinois. Zaktualizowano 19 lutego 2019 r.
https://www.healthline.com/health/adhd/adhd-trigger-symptoms#Stress
10. Segala, Roberta. M.A. i Smith, Melinda. Wskazówki dotyczące zarządzania ADHD dorosłych. Przewodnik pomocniczy. Wrzesień 2020.
https://www.helpguide.org/articles/add-adhd/managing-adult-adhd-attention-deficit-disorder.htm
11. Objawy, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). NHS. Brak autora. n.d. https://www.nhs.uk/conditions/attention-deficit-hyperactivity-disorder-adhd/symptoms/
12. Objawy ADHD. WebMD, Medycznie sprawdzony przez Smithę Bhandari. 20 czerwca 2019 r. https://www.webmd.com/add-adhd/childhood-adhd/adhd -
13. Whitbourne, Kathryn. Jak to naprawdę jest mieć ADHD. WebMD. 07 lipca 2021 r.