Alles is verbonden, let op de getallen: natuurlijke geesten en informatief bewustzijn
Een zeer groot deel van de ruimte-tijd moet worden onderzocht om betrouwbare resultaten te verkrijgen.
Alan Turing
Een eerlijke man is altijd een kind.
Socrates
De term 'geest' heeft, net als 'bewustzijn', een reputatie opgebouwd als symbolen van de spirituele of buitenaardse regen die neerkomt op het gewone leven van nu. Op de een of andere manier een bovennatuurlijke vereniging van fenomenale ervaringen. Op de een of andere manier is er een andere wereld die qualia volledig in een bijzonder veld van subjectiviteit laat vallen.
Op de een of andere manier bestaat er aan het begin en einde van alles een goddelijke aanwezigheid in de vorm van een geest of ziel, ingebed in het hart van een mens of gebonden aan een of andere Bron. Op de een of andere manier binden sommige Alpha en Omega alles als één geheel aan zichzelf en schenken ze elk bewust wezen een unieke ervaring. Op de een of andere manier een heilige tekst, de realiteit als taal en woordspelletjes om de kloof te dichten terwijl je een dwaas maakt en doet alsof je niet als zodanig handelt.
Op de een of andere manier... ondanks de overweldigende complexiteit en verwarde massa's, verwarde leiders van het denken en slecht ontwikkelde geesten, worden er andere trucs bedacht om een van de mysteries of problemen van de evolutionaire wereld, de hersenen en de geest, te verklaren. Naturalisme als tegenhanger van de bovennatuurlijke beweringen, hoewel nog steeds beperkt.
Wat als? Maar wat als? Wat als de verklaringen van de processen in de natuurlijke wereld gebeuren in overeenstemming met de bestaansbeginselen of de natuurwetten, en mensen dus op dezelfde manier moeten worden uitgelegd?
Wat als de hersenen deel uitmaken van de natuurlijke wereld en dus op dezelfde manier moeten worden uitgelegd? Wat als het lichaam en de hersenen deel uitmaken van de natuurlijke wereld en dus op dezelfde manier moeten worden uitgelegd? Wat als 'bewustzijn' en 'geest' volledig losgekoppeld zouden zijn van het spirituele of buitenaardse?
In een natuurlijke wereld worden deze termen betekenisloos met een gevoel voor het gewone. Het leven wordt een gewoon proces. Het bestaan wordt zichzelf. Het universum manifesteert zich als een proces van zichzelf, als uit de noodzaak van bestaan, als leven buiten het heelal.
„Bestaan”, „Leven”, „Heelal”, elk als manifestaties van het gewone, niet buitengewoon — niet in grootte of variatie, maar in continuïteit. Dingen bestaan en vloeien uit elkaar voort.
De orde van het heelal betekent niets, want een wanorde of doordringende inconsistentie zou betekenen dat de structuur van het heelal teniet wordt gedaan, dus uiteindelijk geen universum. Of het nu gaat om een argument voor goddelijke schepping of transcendente generativiteit of de identiteit van de werkelijkheid als god, dit komen neer op woordspelletjes van The Word-mensen.
Als ze terzijde werd geschoven, stond de meer spaarzame verklaring al die tijd voorop; al deze bestaansdaden zijn geen keuzes om te bestaan, maar onvermijdelijkheden van het bestaan met paden van mogelijkheden als waarschijnlijkheden die zich manifesteren zoals ze kunnen en niet zoals ze zouden moeten. Wat de wereld ook is, we leven in de beste van alle mogelijke werelden omdat alle werelden de beste werelden zijn omdat ze mogelijk zijn.
Wat als? Echt, wat als? Wat als termen als 'geest' en 'bewustzijn' hetzelfde proces van eenwording van qualia, fenomenologische ervaring en schijnbare unitaire subjectiviteit in het heelal betekenen?
Termen zijn belangrijk, op dezelfde manier zou bijvoorbeeld het voorgestelde multiversum een universum zijn, aangezien het universum alles is wat bestaat of virtueel bestaat. Een multiversum convergeert naar een universum en een origineel universum wordt een singlet in dit universum, waardoor de term vervalt en niet het idee van het multiversum.
Onze verborgen veronderstellingen en verkeerde afleidingen uit de terminologie leiden ons op een dwaalspoor door tot correcte opvattingen te komen over de wereld als een natuurlijk dynamisch object dat gebaseerd is op de waardeloze uitwisseling van informatie, zoals in een informationele bijzonderheid en informatieve kosmologie.
Informatie als transformaties van spatiotemporele hoeveelheden van de werkelijkheid van het ene moment in de tijd, gemanifesteerd naar het volgende, zoals paden dat toelaten, vanuit de huidige organisatiestructuren van de werkelijkheid.
Eén zo'n reeks manifestaties is het gevolg van dynamische, complexe structurele transformaties van het menselijk zenuwstelsel die schijnbaar nauw aansluiten bij individuele subjectieve ervaringen en geëxternaliseerd gedrag.
Geest en bewustzijn betekenen subjectieve ervaring. Een schijnbare eenwording van ervaringskwaliteiten, waargenomen objecten, gevormde concepten en gedachten, gekoppeld aan de concepten over de concepten, de objecten en de kwaliteiten van ervaring.
Een geconcretiseerde gevoeligheid van subjectieve ervaring, zoals geest en bewustzijn, betekent op zijn beurt een technische, informatieve, eindige reeks transformaties over een eindige hoeveelheid momenten. Deze transformaties vormen het micromozaïek spiegelen het informatieve universum in een spatiotemporele hoeveelheid.
De informatie-inhoud van een menselijk brein kan op deze manier worden berekend en de tijd in het leven kan een afstandsmaatstaf zijn voor de hoeveelheid transformatie van toestanden, dus de hoeveelheid informatie in deze spatiotemporele hoeveelheid.
Er bestaan hier geen oneindigheden. Net als de cijfers verloochent een verborgen aanname in getallen de realiteit van de werkelijkheid, de aard van de natuur, de fundamenten van de kosmos en het universum. In een eindig universum kan het heelal worden weergegeven door getallen, eindig.
De verborgen veronderstellingen van de getallen komen voort uit de oneindigheden. Een reeks van precisie vereist informatie en voor toenemende precisie is meer informatie nodig; oneindigheden verschillen en veel schijnbare oneindigheden in getallen berusten op ware eindige waarden. Oneindige precisie vereist oneindige informatie.
0,0 verschilt van 0,00 en 0.000 verschilt van 0,0000. Op deze manier wordt 0,0 een benadering van 0,0000 en de algemene aanname of premisse achter getallen is een oneindige reeks met 0,00000..., om de werkelijkheid, in onze voorstellingen, af te bakenen als een oneindig object.
We moeten nadenken. Als een oneindig object, en dynamisch, zo transformationeel is, dan is het een oneindig informatief object met toestandsveranderingen — de ene in de andere. Deze duiden op een eigenaardigheid, een fout. Het universum wordt een schijnbaar eindige constructie met functionele oneindige aspecten (grote eindige aspecten die het huidige begrip te boven gaan).
De oneindigheden die verborgen zijn in mentale constructies van getallen wanneer ze op het heelal worden toegepast, moeten worden ingekort om de werkelijkheid werkelijkheid te maken in de afbeeldingen of koppelingen van benaderende mentale constructies aan het (de) ware frame (s).
Op dezelfde manier hebben de volkspsychologische noties van bewustzijn en geest betrekking op verborgen oneindigheden om de aard van de zaak te verbergen of te verwarren; 'subjectieve ervaring' niet, aangezien we de beperkingen op alle mogelijke momenten van subjectiviteit ervaren.
Bewustzijn als een andere wereldse schepping die aan deze wereld is gebonden, heeft betrekking op een gevoel van oneindigheid dat verder gaat dan het natuurlijke, dus het bovennatuurlijke, het metafysische of het extra materiële, het niet-informatieve. Hetzelfde geldt voor de geest.
Wanneer het uit onsamenhangendheid wordt gegooid, als gevolg van slechte uitleg of elasticiteit van de definitiegrenzen om het overbodige of zinloze, in definitie diepzinnig te laten lijken, ontstaat eenvoud. Het universum is een eindige constructie; geest en bewustzijn als subjectieve ervaring, als technische producten van evolutie — druk, selectie, voortplanting, verdere druk, selectie, reproductie.
De structuur, het zenuwstelsel en het proces, de informatietransformaties van de structuur en de daarmee samenhangende schijn van eenheid van de ervaringskwaliteiten, de ervaringsobjecten, de concepten van ervaring en gedachten die daarmee verband houden, bestaan onvermijdelijk even eindig, aangezien het universum onvermijdelijk eindig blijft.
Getallen, subjectieve ervaringen en het heelal komen tot de realiteit van eindigheid en informatietransformaties — het zogenaamde natuurlijke dat in het naturalisme voorkomt — met precisie en een juiste, diepere definitie. Dus, dat is alles om te zeggen, naturalisme is juist, terwijl Informationalisme correcter is.
Wat was er gedemonstreerd.
Opinions and Perspectives
Deze informationele benadering van bewustzijn zou het misschien zelfs gemakkelijker maken om het wetenschappelijk te bestuderen.
De connectie tussen informatieverwerking en subjectieve ervaring voelt natuurlijker aan dan ik had verwacht.
Ik waardeer het enorm dat dit kader geen bovennatuurlijke elementen nodig heeft om bewustzijn te verklaren.
Ik vraag me af hoe deze theorie de relatie tussen bewustzijn en kwantummechanica zou kunnen verklaren.
De behandeling van oneindigheid in zowel wiskunde als bewustzijn in het artikel is bijzonder inzichtelijk.
Dit perspectief zou kunnen helpen de kloof tussen neurowetenschappen en subjectieve ervaring te overbruggen.
Ik vind het idee dat bewustzijn gebonden is aan dezelfde natuurwetten als al het andere behoorlijk overtuigend.
De implicaties voor persoonlijke identiteit en het zelf zijn behoorlijk diepgaand als bewustzijn puur informationeel is.
Deze visie op bewustzijn zou kunnen helpen verklaren waarom onze subjectieve ervaring als verenigd maar toch beperkt aanvoelt.
Het artikel doet me nadenken over de rol van taal bij het vormgeven van ons begrip van bewustzijn.
Ik ben gefascineerd door hoe dit ons begrip van collectief bewustzijn en gedeelde ervaring zou kunnen veranderen.
Dit perspectief op bewustzijn lijkt beter te testen dan traditionele filosofische benaderingen.
De connectie tussen informatieverwerking en subjectieve ervaring is overtuigender dan ik had verwacht.
Ik waardeer het dat deze visie niet probeert het mysterie van het bewustzijn op te lossen door een beroep te doen op iets bovennatuurlijks.
De nadruk van het artikel op eindige in plaats van oneindige processen voelt wetenschappelijk benaderbaarder.
Dit doet me anders nadenken over de relatie tussen bewustzijn en geheugen.
Het idee dat bestaan geen keuze is, maar een onvermijdelijkheid, is vreemd genoeg geruststellend.
Ik vraag me af hoe dit perspectief ons begrip van bewustzijnsstoornissen zou kunnen veranderen.
De behandeling van subjectiviteit als eindige informatieverwerking in het artikel is behoorlijk elegant.
Ik vind het interessant hoe deze theorie de geleidelijke opkomst van bewustzijn in de evolutie zou kunnen verklaren.
Het gedeelte over verborgen aannames in getallen hielp me echt om het grotere argument over bewustzijn te begrijpen.
Dit lijkt te suggereren dat bewustzijn niet speciaal of mysterieus is, maar gewoon complex. Dat is zowel verhelderend als nederig stemmend.
Ik ben benieuwd hoe deze visie onze benadering van het empirisch bestuderen van bewustzijn zou kunnen veranderen.
Het artikel daagt echt ons intuïtieve begrip van oneindigheid uit, zowel in de wiskunde als in het bewustzijn.
Vindt iemand anders het idee van bewustzijn als informatieverwerking zowel opwindend als een beetje verontrustend?
Dit raamwerk zou kunnen helpen de kloof te overbruggen tussen fysieke en ervaringsgerichte beschrijvingen van bewustzijn.
De connectie tussen de eindigheid van het universum en de eindigheid van het bewustzijn is fascinerend. Klinkt volkomen logisch.
Ik vraag me af hoe deze informationele kijk op bewustzijn ons begrip van dromen en veranderde staten zou kunnen beïnvloeden.
De benadering van naturalisme in het artikel voelt completer aan dan traditionele materialistische verklaringen.
Ik ben vooral geïntrigeerd door het idee dat precisie informatie vereist. Het lijkt nu vanzelfsprekend, maar ik had er nooit over nagedacht.
Dit perspectief zou een revolutie teweeg kunnen brengen in de manier waarop we denken over kunstmatige intelligentie en machinebewustzijn.
Het artikel deed me beseffen hoeveel van onze aannames over bewustzijn voortkomen uit religieuze of spirituele tradities.
Het is interessant om te overwegen hoe deze visie ons begrip van dierlijk bewustzijn zou kunnen beïnvloeden.
Het idee dat bewustzijn eindig is in plaats van oneindig zou diepgaande implicaties kunnen hebben voor de psychologie.
Ik waardeer hoe het artikel wetenschappelijke nauwkeurigheid handhaaft terwijl het zo'n complex filosofisch onderwerp aanpakt.
Dit doet me denken aan Shannon's informatietheorie, maar dan toegepast op bewustzijn op een nieuwe manier.
De behandeling van het multiversumconcept in het artikel is bijzonder slim. Het laat zien hoe voorzichtig we moeten zijn met onze terminologie.
Ik ben getroffen door hoe deze visie ons begrip van persoonlijke identiteit en het zelf zou kunnen veranderen.
De connectie tussen numerieke precisie en bewustzijn is briljant. Het maakt abstracte concepten concreter.
Denkt iemand anders dat dit zou kunnen veranderen hoe we de studie van bewustzijn in wetenschappelijk onderzoek benaderen?
Ik blijf terugkomen op het idee dat we deel uitmaken van een onvermijdelijk proces in plaats van een uitverkorene. Het is zowel nederig stemmend als fascinerend.
De behandeling van getallen en precisie in het artikel helpt echt om het concept van eindige informatie op een tastbare manier uit te leggen.
Dit doet me op een nieuwe manier nadenken over de beperkingen van het menselijk bewustzijn. We zijn eindige wezens die proberen oneindigheid te begrijpen.
Het gedeelte over de realiteit die eindig is, maar functioneel oneindig voor ons begrip, is bijzonder tot nadenken stemmend.
Ik vraag me af hoe deze kijk op bewustzijn onze benadering van geestelijke gezondheid en therapie zou kunnen veranderen.
De implicaties voor kunstmatige intelligentie zijn enorm als bewustzijn echt slechts complexe informatieverwerking is.
Deze naturalistische benadering van bewustzijn voelt als een frisse wind in een veld dat vaak wordt vertroebeld door mystiek.
Ik vind het geweldig hoe het artikel onze aannames over oneindigheid uitdaagt. Het doet me andere concepten in twijfel trekken die ik misschien als vanzelfsprekend beschouw.
De aanpak van het artikel doet me denken aan het werk van Douglas Hofstadter over bewustzijn. Zien anderen de connectie ook?
Soms denk ik dat we te snel zijn om traditionele opvattingen over bewustzijn af te wijzen. Zelfs als ze ongelijk hebben, kunnen ze waardevolle inzichten bevatten.
Wat fascinerend is, is hoe dit kader de evolutie van bewustzijn zou kunnen verklaren als simpelweg de ontwikkeling van complexere informatieverwerking.
Het artikel doet me nadenken over de relatie tussen informatie en tijd. Als bewustzijn informationeel is, hoe verhoudt het zich dan tot onze ervaring van tijd?
Ik ben er niet van overtuigd dat het nuttig is om alles te reduceren tot informatieverwerking. Het lijkt de kwalitatieve aspecten van ervaring te negeren.
Het idee dat bewustzijn eindig is in plaats van oneindig, is eigenlijk best bevrijdend. Het betekent dat we het uiteindelijk volledig zouden kunnen begrijpen.
Alleen omdat iets kan worden verklaard door middel van informatieverwerking, maakt het nog niet minder wonderlijk of betekenisvol.
De discussie in het artikel over precisie in getallen heeft me echt de ogen geopend. We beschouwen zoveel wiskundige concepten als vanzelfsprekend.
Dit doet me denken aan de geïntegreerde informatietheorie, hoewel het een andere aanpak hanteert. Zien anderen de parallellen ook?
Ben ik de enige die het verfrissend vond dat het artikel niet probeerde het bewustzijn te mystificeren? Het is fijn om te zien dat het als een natuurlijk fenomeen wordt behandeld.
De connectie tussen eindige informatie en bewustzijn doet me nadenken over kunstmatige intelligentie. Zouden we bewustzijn kunnen creëren door genoeg informatie te verwerken?
Ik waardeer hoe het artikel spirituele interpretaties van bewustzijn uitdaagt zonder de complexiteit van subjectieve ervaring te negeren.
Nou, misschien is de vrije wil gewoon een ander informationeel proces dat we nog niet volledig begrijpen. Het artikel lijkt te suggereren dat alles kan worden verklaard door middel van informatietheorie.
Het artikel voelt een beetje te deterministisch aan voor mijn smaak. Waar past de vrije wil in dit informationele kader?
Ik vond de discussie over verborgen aannames in getallen fascinerend. Het doet me afvragen welke andere basisconcepten we als vanzelfsprekend beschouwen zonder ze goed te onderzoeken.
Wat me het meest opviel, was het idee dat we in de best mogelijke wereld leven, simpelweg omdat het de mogelijke wereld is die is gebeurd. Dat is zowel deprimerend als bevrijdend.
Dit perspectief lijkt het harde probleem van bewustzijn volledig te negeren. Hoe geeft informatieverwerking aanleiding tot subjectieve ervaring?
Het hele eindige versus oneindige debat deed me denken aan Zeno's paradoxen. We raken vaak verstrikt in theoretische oneindigheden die in de praktijk niet bestaan.
Ik ben benieuwd naar de praktische implicaties. Als bewustzijn informationeel is, zouden we het dan theoretisch kunnen meten of kwantificeren?
De kijk van het artikel op het multiversum was bijzonder interessant. Nooit nagedacht over hoe het noemen van een multiversum tegenstrijdig zou kunnen zijn als het allemaal gewoon deel uitmaakt van één groter universum.
Eigenlijk is dat precies wat deze theorie elegant maakt. Het heeft niets bovennatuurlijks nodig om bewustzijn te verklaren, alleen natuurlijke processen die we kunnen begrijpen en bestuderen.
Ik vind het idee dat bewustzijn slechts informatieverwerking is nogal reductionistisch. Er is toch meer aan de menselijke ervaring dan alleen datatransformatie?
Het citaat van Socrates over een eerlijk man die altijd een kind is, lijkt te suggereren dat we deze concepten met een frisse blik moeten benaderen, zonder vooroordelen.
Ik werk in de neurowetenschappen en dit perspectief sluit goed aan bij ons huidige begrip van de hersenfunctie als informatieverwerking. Hoewel ik denk dat de auteur meer empirisch bewijs had kunnen opnemen.
Het artikel heeft me doen nadenken over hoe we getallen gebruiken om de werkelijkheid weer te geven. Ik heb nooit overwogen dat 0,0 en 0,00 eigenlijk verschillende niveaus van precisie zouden kunnen vertegenwoordigen in plaats van dezelfde waarde.
Eerlijk gezegd, ik worstel om dit informationele bewustzijnsconcept te begrijpen. Kan iemand het in eenvoudigere bewoordingen uitleggen?
Vindt iemand anders het interessant hoe het artikel Turing's citaat over ruimte-tijd onderzoek verbindt met het algemene thema? Het is alsof we suggereren dat we naar het grotere geheel moeten kijken om bewustzijn te begrijpen.
Het deel over een eindig universum en eindig bewustzijn is voor mij heel logisch. We maken deze concepten vaak te ingewikkeld door oneindige eigenschappen aan te nemen waar er misschien geen zijn.
Ik ben het niet eens met de complete afwijzing van spirituele aspecten. Hoewel ik de naturalistische benadering waardeer, is er nog steeds zoveel dat we niet begrijpen over bewustzijn dat niet kan worden gereduceerd tot pure informatieverwerking.
Wat echt mijn aandacht trok, was de vergelijking tussen numerieke precisie en bewustzijn. Nooit nagedacht over hoe onze aanname van oneindige precisie in getallen parallel zou kunnen lopen met onze misvattingen over bewustzijn.
Ik ben gefascineerd door hoe dit artikel onze traditionele opvatting van bewustzijn uitdaagt. Het idee dat bewustzijn fundamenteel informationeel zou kunnen zijn in plaats van spiritueel is behoorlijk overtuigend.