Wszystko związane, uważaj na liczby: naturalne umysły i świadomość informacyjna
Aby uzyskać wiarygodne wyniki, należy zbadać bardzo dużą część czasoprzestrzeni.
Alana Turinga
Uczciwy człowiek jest zawsze dzieckiem.
Sokrates
„Umysł”, podobnie jak w przypadku „świadomości”, jako terminy zyskały reputację jako symbole duchowego lub nieziemskiego deszczu na zwykłe życie teraźniejszości. Jakoś nadprzyrodzone zjednoczenie fenomenalnego doświadczenia. Jakoś inny świat całkowicie emituje qualia w pojedyncze pole subiektywności.
Jakoś boska obecność w postaci ducha lub duszy osadzonej w sercu istoty ludzkiej lub związana z jakimś Źródłem istniejącym na początku i na końcu wszystkiego. Jakoś, niektóre Alfa i Omega wiążą wszystko jako jedno ze sobą i dają pojedyncze doświadczenie dla każdej świadomej istoty. Jakoś święty tekst, rzeczywistość jako język i gry słowne, aby zamknąć lukę, jednocześnie robiąc głupca i udając, że tak się nie zachowuje.
Jako@@ ś... w obliczu przytłaczającej złożoności, zdezorientowanych mas, zdezorientowanych przywódców myśli i słabo rozwiniętych umysłów, wymyślono się inne sztuczki, aby wyjaśnić jedną z tajemnic lub problemów świata ewolucyjnego, mózgu i umysłu. Naturalizm jako sprzeczność z nadprzyrodzonymi roszczeniami, choć wciąż ograniczony.
Co jeśli? Po prostu, co jeśli? Co jeśli wyjaśnienia procesów świata przyrody odbywają się zgodnie z zasadami istnienia lub prawami natury, a więc istoty ludzkie muszą być wyjaśnione w podobny sposób?
Co jeśli mózg jest częścią świata przyrody i dlatego musi być wyjaśniony w podobny sposób? Co jeśli ciało i mózg są częścią świata przyrody i dlatego należy je wyjaśnić w podobny sposób? Co by było, gdyby „świadomość” i „umysł” były całkowicie odłączone od duchowego lub nieziemskiego?
W naturalnym świecie terminy te stają się bezsensowne z poczuciem zwyczajności. Życie staje się zwykłym procesem. Istnienie staje się sobą samym. Wszechświat manifestuje się jako samoistny proces, jakby z konieczności istnienia, jak życie poza Wszechświatem.
„Istnienie”, „Życie”, „Wszechświat”, każdy jako przejawy tego, co zwyczajne, nie nadzwyczajne — nie pod względem wielkości i zmienności, ale w ciągłości. Rzeczy istnieją i płyną jedna od drugiej.
Porządek Wszechświata nic nie znaczy, ponieważ nieporządek lub wszechobecna niespójność oznaczałoby unieważnienie struktury Wszechświata, więc ostatecznie nie ma wszechświata. Niezależnie od tego, czy jest to argument za boskim stworzeniem, czy transcendentalną generatywnością, czy tożsamość rzeczywistości jako boga, sprowadzają się one do gier słownych ludzi Słowa.
Jeśli odrzucone, to bardziej oszczędne wyjaśnienie było przed sobą przez cały czas; wszystkie te akty istnienia nie są wyborami istnienia, ale nieuchronnością istnienia ze ścieżkami możliwości jako prawdopodobieństwami manifestującymi się tak, jak mogą, a nie tak, jak powinny. Niezależnie od świata żyjemy w najlepszym ze wszystkich możliwych światów, ponieważ wszystkie światy są najlepszymi ze światów, ponieważ są możliwe.
Co jeśli? Naprawdę, co jeśli? Co jeśli terminy obejmujące „umysł” i „świadomość” oznaczają ten sam proces unifikacji qualii, fenomenologicznego doświadczenia i pozornej jednolitej subiektywności we Wszech świecie?
Terminy materia, podobnie, na przykład proponowany multiwersum byłby wszechświatem, ponieważ wszechświat jest wszystkim, co istnieje lub praktycznie istnieje. Multiwersum zbiegnie się z wszechświatem, a oryginalny wszechświat staje się singletem w tym wszechświecie, unieważniając więc termin, a nie ideę multiwersu.
Nasze ukryte założenia i błędne wyprowadzenia z terminologii prowadzą nas na błąd w dochodzeniu do poprawnych poglądów na świat jako naturalny obiekt dynamiczny, ugruntowany w bezwartościowej wymianie informacji, jak w specyfiki informacyjnej i kosmologii informacyjnej.
Informacje jako transformacje przestrzenno-czasowych wielkości rzeczywistości z jednej chwili czasu manifestowanej w następną, jak pozwalają na to ścieżki obecne struktury organizacyjne rzeczywistości.
Jedna z takich przejawów pochodzi z dynamicznych, złożonych transformacji strukturalnych ludzkiego układu nerwowego z pozorną ścisłą zgodnością z indywidualnym subiektywnym doświadczeniem i zachowaniem zzewnętrznionym.
Umysł i świadomość oznaczają subiektywne doświadczenie. Pozorne ujednolicenie cech doświadczenia, postrzeganych przedmiotów, uformowanych pojęć i myśli połączonych wraz z pojęciami o pojęciach, przedmiotach i cechach doświadczenia.
Z kolei konkretyzowana wrażliwość subiektywnego doświadczenia, jako umysłu i świadomości, oznacza techniczną, informacyjną, skończoną serię przemian w skończonej ilości chwil. Te transformacje stanowią mikromozaikowy lustrzany wszechświat informacyjny w ilości czasoprzestrzennej.
Treść informacyjna ludzkiego mózgu może być obliczona w ten sposób, a czas życia może dostarczyć zakresowej miary wielkości transformacji stanów, a więc ilości informacji w tej ilości czasoprzestrzennej.
Nie ma tu nieskończoności. Podobnie jak liczby, ukryte założenie liczb zaprzecza rzeczywistości rzeczywistości, naturze natury, fundamentom kosmosu i wszechświata. W skończonym wszechświecie Wszechświat może być reprezentowany przez liczby, skończone.
Ukryte założenia liczb pochodzą z nieskończoności. Seria precyzji wymaga informacji, a rosnąca precyzja wymaga więcej informacji; nieskończoności różnią się, a wiele pozornych nieskończoności liczb opiera się na prawdziwej skończoności. Nieskończona precyzja wymaga nieskończonej ilości informacji.
0.0 różni się od 0,00, a 0.000 różni się od 0.0000. W ten sposób 0.0 staje się przybliżeniem 0,0000, a powszechnym założeniem lub przesłanką stojącą za liczbami jest nieskończona seria o wartości 0,00000..., aby w naszych reprezentacjach wyznaczyć rzeczywistość jako nieskończony obiekt.
Musimy się zastanowić. Jeśli obiekt nieskończony i dynamiczny, tak transformacyjny, to nieskończenie informacyjny obiekt ze zmianami stanu — jeden w drugi. Te oznaczają dziwność, błąd. Wszechświat staje się pozorną skończoną konstrukcją o funkcjonalnych nieskończonych aspektach (duży skończony poza obecnym zrozumieniem).
Nieskończoności ukryte w mentalnych konstrukcjach liczb, gdy zostaną zastosowane do Wszechświata, muszą zostać skrócone, aby rzeczywistość stała się rzeczywistą w mapowaniach lub łączeniach przybliżonych konstrukcji mentalnych z jej prawdziwymi ramami.
Podobnie ludowe psychologiczne pojęcia świadomości i umysłu odnoszą się do ukrytych nieskończoności, aby ukryć lub pomylić naturę materii; „subiektywne doświadczenie” nie, ponieważ doświadczamy ograniczeń we wszystkich możliwych momentach podmiotowości.
Świadomość jako inna światowa kreacja związana z tym światem odnosi się do poczucia nieskończoności poza tym, co naturalne, a więc nadprzyrodzone, metafizyczne lub dodatkowe materialne, nieinformacyjne. To samo z umysłem.
Kiedy wyrzuca się z niespójności, z powodu złego wyjaśnienia lub elastyczności granic definicji, aby zbędne lub bezsensowne w definicji wydawało się głębokie, prostota wyznacza się. Wszechświat jest skończonym konstruktem; umysł i świadomość jako subiektywne doświadczenie, jako techniczne produkty ewolucji — presja, selekcja, reprodukcja, dalsza presja, selekcja, reprodukcja.
Struktura, układ nerwowy i proces, informacyjne przemiany struktury i związana z nią widoczność jedności cech doświadczenia, przedmiotów doświadczenia, pojęć doświadczenia i myśli z nimi związanych, nieuniknione istnieją jako skończone, ponieważ Wszechświat pozostaje nieuchronnie skończony.
Liczby, subiektywne doświadczenie i Wszechświat docierają do rzeczywistości skończoności i transformacji informacyjnych — tzw. naturalnych występujących w naturalizmie z precyzją i właściwą, głębszą definicją. W ten sposób, co należy stwierdzić, naturalizm jest poprawny, podczas gdy informalizm jest bardziej poprawny.
To zostało pokazane.
Opinions and Perspectives
To informacyjne podejście do świadomości może w rzeczywistości ułatwić jej naukowe badanie.
Związek między przetwarzaniem informacji a subiektywnym doświadczeniem wydaje się bardziej naturalny, niż się spodziewałem.
Naprawdę doceniam, że te ramy nie wymagają żadnych nadprzyrodzonych elementów do wyjaśnienia świadomości.
Zastanawiam się, jak ta teoria może wyjaśnić związek między świadomością a mechaniką kwantową.
Traktowanie nieskończoności w matematyce i świadomości w artykule jest szczególnie wnikliwe.
Ta perspektywa może pomóc w wypełnieniu luki między neuronauką a subiektywnym doświadczeniem.
Uważam, że idea, że świadomość podlega tym samym prawom natury, co wszystko inne, jest dość przekonująca.
Implikacje dla tożsamości osobistej i jaźni są dość głębokie, jeśli świadomość jest czysto informacyjna.
To spojrzenie na świadomość może pomóc wyjaśnić, dlaczego nasze subiektywne doświadczenie wydaje się zunifikowane, a jednocześnie ograniczone.
Artykuł skłania mnie do zastanowienia się nad rolą języka w kształtowaniu naszego rozumienia świadomości.
Fascynuje mnie, jak to może zmienić nasze rozumienie świadomości zbiorowej i wspólnego doświadczenia.
Ta perspektywa na świadomość wydaje się bardziej sprawdzalna niż tradycyjne podejścia filozoficzne.
Związek między przetwarzaniem informacji a subiektywnym doświadczeniem jest bardziej przekonujący, niż się spodziewałem.
Doceniam, że to spojrzenie nie próbuje rozwiązać zagadki świadomości, odwołując się do czegoś nadprzyrodzonego.
Nacisk artykułu na procesy skończone, a nie nieskończone, wydaje się bardziej naukowo przystępny.
To skłania mnie do innego myślenia o relacji między świadomością a pamięcią.
Myśl, że istnienie nie jest wyborem, lecz nieuniknionością, jest dziwnie pocieszająca.
Zastanawiam się, jak ta perspektywa może zmienić nasze rozumienie zaburzeń świadomości.
Potraktowanie subiektywności jako skończonego przetwarzania informacji w artykule jest całkiem eleganckie.
Uważam za interesujące, jak ta teoria może wyjaśnić stopniowe pojawianie się świadomości w ewolucji.
Fragment o ukrytych założeniach w liczbach naprawdę pomógł mi zrozumieć szerszy argument dotyczący świadomości.
Wydaje się to sugerować, że świadomość nie jest czymś wyjątkowym ani tajemniczym, tylko złożonym. To zarówno pouczające, jak i upokarzające.
Jestem ciekawy, jak to spojrzenie może zmienić nasze podejście do empirycznego badania świadomości.
Artykuł naprawdę podważa nasze intuicyjne rozumienie nieskończoności zarówno w matematyce, jak i świadomości.
Czy ktoś jeszcze uważa ideę świadomości jako przetwarzania informacji za ekscytującą i trochę niepokojącą?
Te ramy mogą pomóc w wypełnieniu luki między fizycznymi i doświadczalnymi opisami świadomości.
Połączenie między skończonością wszechświata a skończonością świadomości jest fascynujące. Ma doskonały sens logiczny.
Zastanawiam się, jak to informacyjne spojrzenie na świadomość może wpłynąć na nasze rozumienie snów i odmiennych stanów świadomości.
Podejście artykułu do naturalizmu wydaje się bardziej kompletne niż tradycyjne materialistyczne wyjaśnienia.
Szczególnie intryguje mnie idea, że precyzja wymaga informacji. Wydaje się to teraz oczywiste, ale nigdy o tym nie myślałem.
Ta perspektywa może zrewolucjonizować sposób, w jaki myślimy o sztucznej inteligencji i świadomości maszyn.
Artykuł uświadomił mi, jak wiele naszych założeń dotyczących świadomości pochodzi z tradycji religijnych lub duchowych.
Interesujące jest rozważenie, jak to spojrzenie może wpłynąć na nasze rozumienie świadomości zwierząt.
Pomysł, że świadomość jest skończona, a nie nieskończona, może mieć głębokie implikacje dla psychologii.
Doceniam, jak artykuł zachowuje rygor naukowy, poruszając tak złożony temat filozoficzny.
To przypomina mi teorię informacji Shannona, ale zastosowaną w nowatorski sposób do świadomości.
Szczególnie sprytne jest potraktowanie w artykule koncepcji multiwersum. Pokazuje, jak ostrożni musimy być z naszą terminologią.
Uderza mnie, jak to spojrzenie może zmienić nasze rozumienie tożsamości osobistej i jaźni.
Połączenie między precyzją numeryczną a świadomością jest genialne. Sprawia, że abstrakcyjne koncepcje stają się bardziej konkretne.
Czy ktoś jeszcze uważa, że to może zmienić sposób, w jaki podchodzimy do badania świadomości w badaniach naukowych?
Wciąż wracam do myśli, że jesteśmy częścią nieuniknionego procesu, a nie wybranym. To zarówno upokarzające, jak i fascynujące.
Traktowanie liczb i precyzji w artykule naprawdę pomaga wyjaśnić koncepcję skończonej informacji w namacalny sposób.
To skłania mnie do myślenia o ograniczeniach ludzkiej świadomości w nowy sposób. Jesteśmy skończonymi istotami próbującymi zrozumieć nieskończoność.
Część o tym, że rzeczywistość jest skończona, ale funkcjonalnie nieskończona dla naszego zrozumienia, jest szczególnie dająca do myślenia.
Zastanawiam się, jak to spojrzenie na świadomość może zmienić nasze podejście do zdrowia psychicznego i terapii.
Implikacje dla sztucznej inteligencji są ogromne, jeśli świadomość jest naprawdę tylko złożonym przetwarzaniem informacji.
To naturalistyczne podejście do świadomości wydaje się powiewem świeżości w dziedzinie często spowitej mistycyzmem.
Uwielbiam, jak artykuł podważa nasze założenia dotyczące nieskończoności. Skłania mnie to do kwestionowania innych koncepcji, które być może uważam za oczywiste.
Podejście w artykule przypomina mi pracę Douglasa Hofstadtera nad świadomością. Czy ktoś jeszcze widzi to połączenie?
Czasami myślę, że zbyt szybko odrzucamy tradycyjne poglądy na świadomość. Nawet jeśli są błędne, mogą zawierać cenne spostrzeżenia.
Fascynujące jest to, jak te ramy mogą wyjaśnić ewolucję świadomości jako po prostu rozwój bardziej złożonego przetwarzania informacji.
Artykuł skłania mnie do zastanowienia się nad związkiem między informacją a czasem. Jeśli świadomość jest informacyjna, to jak odnosi się do naszego doświadczenia czasu?
Nie jestem przekonany, czy redukowanie wszystkiego do przetwarzania informacji jest pomocne. Wydaje się, że ignoruje to jakościowe aspekty doświadczenia.
Pomysł, że świadomość jest skończona, a nie nieskończona, jest w rzeczywistości całkiem wyzwalający. Oznacza to, że być może w końcu zrozumiemy ją w pełni.
To, że coś można wyjaśnić za pomocą przetwarzania informacji, nie czyni tego mniej wspaniałym lub znaczącym.
Omówienie precyzji liczb w artykule naprawdę otworzyło mi oczy. Traktujemy tak wiele koncepcji matematycznych jako coś oczywistego.
To przypomina mi zintegrowaną teorię informacji, choć przyjmuje inne podejście. Czy ktoś jeszcze widzi podobieństwa?
Czy tylko ja uważam za odświeżające, że artykuł nie próbował mistyfikować świadomości? Miło widzieć, że jest traktowana jako naturalne zjawisko.
Połączenie między skończoną informacją a świadomością skłania mnie do zastanowienia się nad sztuczną inteligencją. Czy moglibyśmy stworzyć świadomość, przetwarzając wystarczającą ilość informacji?
Doceniam, jak artykuł kwestionuje duchowe interpretacje świadomości, nie odrzucając złożoności subiektywnego doświadczenia.
Cóż, może wolna wola to po prostu kolejny proces informacyjny, którego jeszcze w pełni nie zrozumieliśmy. Artykuł wydaje się sugerować, że wszystko można wyjaśnić za pomocą teorii informacji.
Artykuł wydaje się trochę zbyt deterministyczny jak na mój gust. Gdzie w tym informacyjnym modelu mieści się wolna wola?
Uważam, że dyskusja o ukrytych założeniach w liczbach jest fascynująca. Zastanawiam się, jakie inne podstawowe koncepcje uważamy za oczywiste bez odpowiedniego zbadania.
Najbardziej uderzyła mnie idea, że żyjemy w najlepszym możliwym świecie po prostu dlatego, że jest to możliwy świat, który się wydarzył. To jest zarówno przygnębiające, jak i wyzwalające.
Ta perspektywa wydaje się całkowicie ignorować trudny problem świadomości. Jak przetwarzanie informacji prowadzi do subiektywnego doświadczenia?
Cała debata o skończoności kontra nieskończoność przypomniała mi paradoksy Zenona. Często wpadamy w teoretyczne nieskończoności, które nie istnieją w praktyce.
Jestem ciekawy praktycznych implikacji. Jeśli świadomość jest informacyjna, czy teoretycznie moglibyśmy ją zmierzyć lub skwantyfikować?
Ujęcie multiwersum w artykule było szczególnie interesujące. Nigdy nie myślałem o tym, jak nazywanie go multiwersum może być sprzeczne, jeśli to wszystko jest tylko częścią jednego większego wszechświata.
Właściwie to właśnie to czyni tę teorię elegancką. Nie potrzebuje niczego nadprzyrodzonego, aby wyjaśnić świadomość, tylko naturalne procesy, które możemy zrozumieć i badać.
Uważam, że idea, że świadomość to tylko przetwarzanie informacji, jest raczej redukcjonistyczna. Z pewnością w ludzkim doświadczeniu jest coś więcej niż tylko transformacja danych?
Cytat Sokratesa o uczciwym człowieku, który jest zawsze dzieckiem, wydaje się sugerować, że powinniśmy podchodzić do tych koncepcji ze świeżym spojrzeniem, bez uprzedzeń.
Pracuję w neuronauce i ta perspektywa dobrze współgra z naszym obecnym rozumieniem funkcji mózgu jako przetwarzania informacji. Chociaż myślę, że autor mógłby uwzględnić więcej dowodów empirycznych.
Artykuł skłonił mnie do przemyślenia, jak używamy liczb do reprezentowania rzeczywistości. Nigdy nie brałem pod uwagę, że 0,0 i 0,00 mogą w rzeczywistości reprezentować różne poziomy precyzji, a nie tę samą wartość.
Szczerze mówiąc, mam trudności ze zrozumieniem tej koncepcji informacyjnej świadomości. Czy ktoś może to wyjaśnić w prostszych słowach?
Czy ktoś jeszcze uważa za interesujące, jak artykuł łączy cytat Turinga o badaniu czasoprzestrzeni z ogólnym tematem? To tak, jakby sugerować, że musimy spojrzeć na szerszy obraz, aby zrozumieć świadomość.
Część o skończonym wszechświecie i skończonej świadomości ma dla mnie dużo sensu. Często zbytnio komplikujemy te koncepcje, zakładając nieskończone właściwości tam, gdzie ich może nie być.
Nie zgadzam się z całkowitym odrzuceniem aspektów duchowych. Doceniam podejście naturalistyczne, ale wciąż jest tak wiele rzeczy, których nie rozumiemy o świadomości, a których nie da się sprowadzić do czystego przetwarzania informacji.
To, co naprawdę przykuło moją uwagę, to porównanie między precyzją numeryczną a świadomością. Nigdy nie myślałem o tym, jak nasze założenie o nieskończonej precyzji liczb może być paralelne z naszymi błędnymi przekonaniami na temat świadomości.
Fascynuje mnie, jak ten artykuł podważa nasze tradycyjne rozumienie świadomości. Idea, że świadomość może być zasadniczo informacyjna, a nie duchowa, jest bardzo przekonująca.