Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy

Als basis voor een deel van de eerdere aandacht voor de term christelijk humanisme komt ook het idee van „Incarnationaal humanisme” naar voren (Gibson, 2011), [1] de meeste formeel geïdentificeerde humanisten worden beschouwd als atheïsten of agnosten (Humanists International, n.d.). [2] In de meeste persoonlijke ervaringen betekent dit 90% of meer van hen.
In de interne ledenenquête van een nationale groep bleek dit zelfs uit de demografische gegevens van de leden. Vaak kan er een toevallige — soms opzettelijk — herbestemming zijn van de term 'humanisme' naar mij hoofdletters 'A-' vormen van 'atheïsme', zoals een abstract met een hoofdletter bedoeld als synoniem voor humanisme (American Humanist Association, n.d.).
Dit lijkt op de impliciete equivalente argumenten: Als het atheïsme is, dan het humanisme; het atheïsme; dus het humanisme. Als het humanisme is, dan het atheïsme; het humanisme; dus het atheïsme. Geen van beide is logisch voor mij, vooral niet statistisch gezien op basis van bekende demografische gegevens binnen de humanistische gemeenschappen, zelfs niet in dit halfrond.
Elke synoniemisering van de termen wordt ongeldig en zelfs ondeugdelijk. Zelfs als het om empirische redenen gaat, komt het bewijs niet overeen met de beweringen. Van de 10% humanisten, of minder, die zich niet identificeren met atheïsme of agnosticisme in formele zin, als een declaratieve verklaring van persoonlijke identiteit: „Ik ben een atheïst” of „Ik ben een agnost”.
Er zijn nog veel meer termen bewaard gebleven, maar die wil ik later in de discussie verder uitdiepen. Voor degenen die iets willen dat lijkt op een religieus humanistische kijk, dan leven we in een Canadese samenleving met de vrijheid van geloof en vrijheid van godsdienst (Handvest van Rechten en Vrijheden [3]), gebonden aan de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens [4] met dezelfde of dezelfde voorwaarden, deze zouden een pad kunnen bieden voor individuen met een gevoeligheid voor het existentialistische, tegen het zetetische [5] of extreem scepticus, weg van fundamentalistische traditionele dogma's en doctrines en hiërarchieën, en ten aanzien van het 'spirituele' voor zover dit kan worden gedefinieerd in meer precieze termen, afgezien van New Age (Melton, 2016), een coöptie van de term, die eerder „nieuw” [6] werd genoemd om te rijmen op „rioolwater”.
Als het nu gaat om de twee termen „Incarnatie” en „Humanisme”, die het idee „" Incarnationaal humanisme "” omvatten, zal dit enigszins overlappen met sommige van de bovenstaande termen, zonder rechtstreeks verband te houden met het formele institutionele humanisme dat vandaag de dag wordt gezien, waarbij de verschillende organisaties de vee-achtige huisstijl dragen.”
Misschien kan dit de eerste delen ervan opleveren. De voorchristelijke of heidense [7] betekenis van de termen incarnatie (al) en humanisme. Deze kunnen ook specifieke betekenissen hebben. Er bestaat een gevoel van voorchristelijk als een neutrale term als het heidens betekent, dus het christelijk humanisme werd bedoeld als een soort post-heidens humanisme.
Op dezelfde manier is er het idee van het krimpende christelijke Westen en een neigend seculier Westen. Beide hebben betrekking op deze ideeën van een heidense opwekking in een zin die samenvalt met of samenhangt met de neergang van de christelijke religie.
Sommigen spreken over menselijker worden, zoals in 'volledig menselijk' in termen van Incarnationaal humanisme. [8] Als we binnen dit kader van Plato's Allegorie van de Grot [9] en het Christendom werken, dan lijkt het idee van worden, van in transitie zijn, van werken naar, enz., geschikte bewoordingen.
Men identificeert het ideaal dat „volledig mens” werd in Christus, zoals verteld in de evangeliën met God, de Schepper en Onderhouder van alle dingen, met de 'neerdaling' van God in menselijke vorm.
Dan wordt dit het centrale doeldoel in de totaliteit van je wezen, je leven, om meer op Christus te gaan lijken, om in de overgang te zijn naar een meer op Christus lijkende staat, of om te werken aan een bestaan dat meer lijkt op Jezus — het enige volledig menselijke wezen.
In tegenstelling tot deze maatstaf zijn we allemaal gedeeltelijk mensen en in beweging, waarbij we ofwel dichter bij of verder van het voorbeeld van Jezus komen. Volgens de Allegorie van de Grot werden we meer op Christus gelijkend door ons te laten ontketenen, te schudden en ons te wenden tot het licht van Christus' waarheid over de leer, het leven en de persoonlijkheid.
In die zin is christelijk humanisme of incarnationaal humanisme een andere formulering van het idee van het christendom als een manier om je ware aard te actualiseren in overeenstemming met de goddelijke aard van God.
Men is niet God; men is zoals God, van moment tot moment.
Referenties
[Trinity Western University]. (2014). Wat is een vrije kunstopleiding? - Calvin Townsend, MCS. Opgehaald van https://vimeo.com/93433427.
Amerikaanse Humanistische Vereniging. (n.d.). Humanistische gemeenschappelijke basis: atheïsme. Opgehaald van https://americanhumanist.org/paths/atheism/.
Buttrey, M. (2013, herfst). Incarnationaal humanisme: een cultuurfilosofie voor de kerk in de wereld. Opgehaald van https://uwaterloo.ca/grebel/publications/conrad-grebel-review/issues/fall-2013/incarnational-humanism-philosophy-culture-church-world.
Cohen, S.M. (2005, 24 juli). De allegorie van de grot. Opgehaald van https://faculty.washington.edu/smcohen/320/cave.htm.
Canadese regering. (1982). Canadees Handvest van Rechten en Vrijheden. Opgehaald van https://laws-lois.justice.gc.ca/eng/Const/page-15.html.
Humanists International. (n.d.). Wat is humanisme? Opgehaald van https://humanists.international/what-is-humanism/.
Gibson, D. (2011, 29 december). De doctrine van de incarnatie. Opgehaald van https://www.commonwealmagazine.org/doctrine-incarnation.
Jacobsen, S.D. (2017, 15 februari). Een interview met James Randi (deel drie). Opgehaald van https://in-sightjournal.com/2017/02/15/an-interview-with-james-randi-part-three/.
Melton, J.G. (2016, 7 april). New Age-beweging. Opgehaald van https://www.britannica.com/topic/New-Age-movement.
RationalWiki. (2020, 1 maart). Zetetic. Opgehaald van https://rationalwiki.org/wiki/Zetetic.
Verenigde Naties. (1948, 10 december). De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Opgehaald van https://www.un.org/en/universal-declaration-human-rights/.
[1] De terminologie lijkt het meest rechtstreeks via DdR te zijn overwogen en uiteengezet. Jens Zimmermann. Zimmermann verkent enkele contextualisaties van het humanisme binnen de context van het incarnatiehumanisme als cultuurfilosofie, dat wil zeggen een christelijke humanistische cultuurfilosofie of „een levendige verdediging van de klassieke christelijke theologie als de beste basis voor een humanistische cultuurfilosofie”. Let wel, deze filosofie is een minderheidsoriëntatie binnen de humanistische oriëntatie, omdat de overgrote meerderheid van de humanistische organisaties atheïsten of agnosten herbergen, niet christenen. Zo zou één van de vele mensen het incarnatiehumanisme kunnen zien als een christelijk-humanistische cultuurfilosofie, als christelijk humanisme, of als een individuele ontwikkeling van religieus humanisme in het algemeen. Zie Buttrey (2013).
[2] „Wat is humanisme?” staten:
Humanisme is een democratische en ethische levenshouding die bevestigt dat mensen het recht en de verantwoordelijkheid hebben om betekenis en vorm te geven aan hun eigen leven. Humanisme staat voor de opbouw van een meer humane samenleving door middel van een ethiek die gebaseerd is op menselijke en andere natuurlijke waarden in een geest van rede en vrij onderzoek op basis van menselijke capaciteiten. Humanisme is niet theïstisch en accepteert geen bovennatuurlijke opvattingen over de werkelijkheid.
Humanists International. (n.d.). Wat is humanisme? Opgehaald van https://humanists.international/what-is-humanism/.
[3] Het Canadese Handvest van Rechten en Vrijheden maakt nog steeds deel uit van de Canadese grondwet, terwijl het een recente constructie is onder de Rt. Hon. Pierre Trudeau rond 1982. De fundamentele bepalingen over religie en geloof in artikel 2 luiden als volgt:
2. Iedereen heeft de volgende fundamentele vrijheden:
a) vrijheid van geweten en godsdienst;
(b) vrijheid van denken, geloof, mening en meningsuiting, met inbegrip van de persvrijheid en andere communicatiemiddelen;
(c) vrijheid van vreedzame vergadering; en
(d) vrijheid van vereniging.
Canadese regering. (1982). Canadees Handvest van Rechten en Vrijheden. Opgehaald van https://laws-lois.justice.gc.ca/eng/Const/page-15.html.
[4] Net als in het Canadese Handvest van Rechten en Vrijheden (1982) staat in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 10 december 1948 in artikel 18:
Iedereen heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, en de vrijheid om, alleen of in gemeenschap met anderen en in het openbaar of privé, zijn religie of overtuiging te belijden in onderwijs, praktijk, aanbidding en naleving.
Verenigde Naties. (1948, 10 december). De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Opgehaald van https://www.un.org/en/universal-declaration-human-rights/.
[5] Zie RationalWiki (2020).
[6] Zie Jacobsen (2017).
[7] „Heidens” betekent in deze context „voorchristelijk” in plaats van naast elkaar bestaand niet-christelijk. Heidens betekent in deze zin vóór het tijdperk van de formele christelijke religie binnen het Romeinse Rijk.
[8] Zie Trinity Western University (2014).
[9] Zie Cohen, S.M. (2005, 24 juli). De allegorie van de grot. Opgehaald van https://faculty.washington.edu/smcohen/320/cave.htm.
De verkenning van het menselijk potentieel in het artikel is tot nadenken stemmend.
De verbinding tussen individuele groei en collectieve wijsheid is overtuigend.
De behandeling van persoonlijke transformatie binnen de gemeenschap is evenwichtig.
De benadering van spirituele ontwikkeling in het artikel is zowel praktisch als diepgaand.
Het zet je echt aan het denken over persoonlijke groei in een bredere context.
De bespreking van de menselijke natuur in verschillende contexten is verhelderend.
Ik zie waardevolle verbanden met hedendaagse discussies over menselijke ontwikkeling.
De behandeling van transformatie met behoud van identiteit in het artikel is knap.
De balans tussen individuele daadkracht en collectieve wijsheid wordt goed gepresenteerd.
Nooit overwogen hoe verschillende humanistische tradities elkaar zouden kunnen aanvullen.
De verkenning van het menselijk potentieel in het artikel is zowel diepgaand als toegankelijk.
Ik ben vooral getroffen door de praktische toepassingen van deze filosofische concepten.
De behandeling van persoonlijke groei binnen een gemeenschapscontext is doordacht.
De discussie over vrijheid binnen gestructureerde geloofssystemen is goed in evenwicht.
Interessant hoe het menselijke ontwikkeling kadert binnen verschillende filosofische contexten.
De connectie tussen persoonlijke transformatie en maatschappelijke ontwikkeling is overtuigend.
Ik waardeer het hoe het artikel zowel religieuze als seculiere perspectieven erkent zonder vooringenomenheid.
Het zet je echt aan het denken over wat het betekent om 'volledig mens' te zijn.
De behandeling van menselijk potentieel binnen verschillende kaders is verhelderend.
De balans tussen individuele groei en gemeenschappelijke verantwoordelijkheid is goed verwoord.
Ik vind de benadering van spirituele ontwikkeling in het artikel heel praktisch.
De discussie over transformatie met behoud van de menselijke identiteit is goed behandeld.
Ik heb er nooit over nagedacht dat humanisme een brug zou kunnen zijn tussen religieus en seculier denken.
De behandeling van persoonlijke ontwikkeling binnen een gemeenschapscontext in het artikel is evenwichtig.
Interessant perspectief op hoe religieuze en seculiere wereldbeelden elkaar kunnen aanvullen.
Ik zie sterke verbanden met de existentialistische filosofie in het hele artikel.
De discussie over de menselijke natuur en de goddelijke natuur is bijzonder tot nadenken stemmend.
Ik waardeer het echt hoe het artikel vermijdt complexe filosofische concepten te simplificeren.
De connectie tussen persoonlijke groei en maatschappelijke ontwikkeling is goed vastgesteld.
Het doet me afvragen hoe de toekomstige evolutie van het humanistisch denken eruit zal zien.
De behandeling van menselijk potentieel binnen een religieus kader in het artikel is intrigerend.
Waardeer het zorgvuldige onderscheid tussen religieuze en seculiere humanistische tradities.
De balans tussen individuele daadkracht en goddelijke leiding is goed verwoord.
Ik denk dat het artikel meer niet-westerse perspectieven op humanisme had kunnen verkennen.
De nadruk op persoonlijke transformatie met behoud van menselijke identiteit is overtuigend.
Fascinerend hoe het artikel humanistisch gedachtegoed traceert door verschillende historische contexten.
De bespreking van vrijheid van geloof voegt een belangrijke democratische dimensie toe aan het filosofische raamwerk.
De behandeling van spirituele ontwikkeling zonder new age-fluff in het artikel is verfrissend.
Nooit eerder overwogen hoe humanisme religieuze en seculiere wereldbeelden zou kunnen overbruggen.
De nadruk op de individuele reis met erkenning van gemeenschappelijke aspecten is goed gedaan.
Verrast door hoe goed het artikel academische theorie in evenwicht brengt met praktische toepassing.
De manier waarop het artikel persoonlijke groei kadert binnen zowel seculiere als religieuze contexten is behoorlijk knap.
Zien anderen ook parallellen met oosterse filosofische concepten van zelfrealisatie?
De bespreking van transformatie in het artikel doet me denken aan Joseph Campbell's heldenreis.
Ik waardeer de zorgvuldige omgang met religieuze terminologie met behoud van filosofische nauwkeurigheid.
Het concept van 'gedeeltelijk menselijk' zijn is provocerend. Het doet me mijn eigen begrip van de menselijke natuur in twijfel trekken.
Interessant hoe het de spanning tussen traditionele religie en modern seculier denken aanpakt.
De behandeling van religieuze vrijheid binnen het humanisme in dit artikel is bijzonder genuanceerd.
Benieuwd hoe dit raamwerk van toepassing zou zijn op interreligieuze dialoog.
Het onderscheid tussen 'als God' worden versus 'God' is subtiel maar diepgaand.
Ik vind het verfrissend dat het artikel meerdere geldige benaderingen van humanisme erkent.
De verwijzingen naar Canadese en VN-mensenrechtendocumenten verankeren de filosofische discussie in de realiteit.
Ik heb nog nooit over humanisme nagedacht als een spectrum, maar dit artikel maakt een overtuigende zaak voor die visie.
Het artikel slaagt erin om academische theologie te verbinden met praktische filosofie.
Ik ben ervan overtuigd dat de interpretatie van de auteur van Incarnationeel Humanisme een fris perspectief biedt op persoonlijke ontwikkeling.
De connectie tussen vrijheid van geloof en humanistische filosofie is bijzonder relevant in de huidige gepolariseerde wereld.
Wat ik het meest waardevol vind, is hoe het zowel religieuze als seculiere aannames over humanisme uitdaagt.
Het artikel doet een aantal gewaagde beweringen over de menselijke natuur die meer onderzoek verdienen.
Ik denk dat mensen vaak vergeten dat het humanisme diepe wortels heeft in religieus denken vóór zijn seculiere evolutie.
De statistische uitsplitsing benadrukt echt de seculiere aard van het hedendaagse humanisme.
Ik zou graag meer onderzoek zien naar hoe andere religieuze tradities het humanisme benaderen.
De nadruk van het artikel op persoonlijke transformatie doet me denken aan boeddhistische concepten, zij het vanuit een christelijk perspectief.
Ik vraag me af of we de humanistische filosofie echt kunnen scheiden van haar overwegend seculiere moderne vorm.
De historische context met betrekking tot pre-christelijk paganisme voegt diepte toe aan het begrip van hoe deze concepten zijn geëvolueerd.
Interessant hoe het artikel navigeert tussen traditionele christelijke doctrine en modern humanistisch denken zonder een van beide af te wijzen.
De focus op 'meer mens' worden in plaats van het bereiken van een goddelijke staat spreekt me aan. Het is een praktische benadering van persoonlijke groei.
Ik waardeer het echt dat het artikel de minderheidsstatus van christelijk humanisme binnen bredere humanistische bewegingen erkent.
De connectie met Plato's allegorie van de grot helpt juist goed om het concept van spirituele transformatie uit te leggen.
Ik heb moeite te begrijpen waarom we humanisme überhaupt binnen een religieuze context moeten plaatsen.
Heeft iemand anders opgemerkt hoe de term 'pagan' hier zorgvuldig wordt gedefinieerd? Het is verfrissend om zulke precieze terminologie te zien.
Het onderzoek van het artikel naar de Canadese wetten op de godsdienstvrijheid voegt een interessante juridische dimensie toe aan de filosofische discussie.
Ik ben het er absoluut niet mee eens dat men een religieus kader nodig heeft om volledig menselijk te zijn. Mijn seculier humanisme is net zo geldig.
De verwijzing naar 'newage' dat rijmt op 'sewage' deed me grinniken. Slimme manier om de toe-eigening van spirituele termen aan te pakken.
We moeten echt voorzichtig zijn met het verwarren van verschillende vormen van humanisme. Elk heeft zijn eigen duidelijke filosofische basis.
Het onderscheid tussen 'als God' worden versus 'God' worden is cruciaal. Ik ben blij dat het artikel dit belangrijke theologische punt heeft verduidelijkt.
Ik denk dat het artikel enkele belangrijke punten mist over de nadruk van seculier humanisme op menselijk potentieel zonder goddelijke verwijzing.
Vindt iemand anders het interessant hoe het artikel parallellen trekt tussen Plato's grot en christelijke transformatie? Dat is een unieke connectie die ik nog niet eerder had overwogen.
Ik ben er niet zeker van of ik het eens ben met de interpretatie van het artikel dat 'volledig menselijk' uitsluitend aan Christus is gebonden. Het lijkt een beperkt perspectief.
Het concept van Incarnationeel Humanisme is nieuw voor mij. Ik ben geïntrigeerd door hoe het de christelijke theologie met de humanistische filosofie verbindt.
Ik waardeer hoe het artikel de automatische gelijkstelling van humanisme met atheïsme uitdaagt. Het is een meer genuanceerde relatie dan velen beseffen.
De statistieken over dat 90% van de humanisten atheïst of agnost is, hebben me echt verrast. Ik had gedacht dat er meer religieuze humanisten zouden zijn.
Fascinerend artikel dat de kruising van religieus en seculier humanisme onderzoekt. Ik heb het altijd interessant gevonden hoe de term 'humanisme' zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld.