Sign up to see more
SignupAlready a member?
LoginBy continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
By continuing, you agree to Sociomix's Terms of Service, Privacy Policy
Mensen hebben vaak de neiging te denken dat zelfkritiek het negatieve gesprek is dat in ons hoofd plaatsvindt en onze gemoedsrust schaadt en dat het ons dichter bij een mislukking brengt, dus proberen ze zelfkritiek in het algemeen kwijt te raken. Weer anderen denken dat zelfhaat en zelfspot iemand motiveren om beter te werken. Helaas werkt zelfkritiek niet op die manier.
Wat is zelfkritiek dan? Hoe werkt dat? En vooral, hoe gebruik je het voor je bestwil?
Laten we eerst het idee van zelfkritiek duidelijk maken door er een eenvoudige definitie van te geven, die als volgt luidt : „Zelfkritiek is het evalueren van zichzelf, in aspecten zoals hun prestaties op het werk en hun gedrag. ” Zie je het? De definitie zelf bevat niet zo'n zin, wat inhoudt dat zelfkritiek altijd negatief of schadelijk is. Dit wordt goed uitgelegd in een citaat van Yong Kang Chan, waarin hij zegt:
„Misschien is zelfkritiek niet het probleem, maar hoe we reageren op de kritiek, dat is het probleem.”
Voordat we verder op het onderwerp ingaan, moet je begrijpen dat kritisch denken niet iets is waar je mee kunt stoppen. De menselijke geest rust zelden. Studies tonen aan dat de gemiddelde persoon op een dag ongeveer 12000 tot 60000 gedachten heeft, waarvan 80% wordt gedekt door de negatieve gedachten en 95% repetitieve gedachten. Tegelijkertijd wordt ook geschat dat we 300 tot 400 gedachten over zelfevaluatie per dag hebben. Dit bewijst dat zelfkritische gedachten deel uitmaken van de menselijke natuur.
Het moet nu dus duidelijk zijn dat het afschaffen van kritisch denken niet de mogelijke manier is om je te ontdoen van de zelfkritiek die je tot negativiteit heeft gedreven, waardoor je het altijd als een negatief concept visualiseert.
De volgende stap is om de dunne scheidslijn te ontdekken tussen de onspaarzame zelfkritiek en de kritiek met een positieve impact.
Onderzoek heeft aangetoond dat zelfkritiek alleen schadelijk is als er geen grenzen aan worden gesteld. Van zelfkritiek krijg je alleen een litteken als je het overdrijft, meestal met een perfectionistisch idee. Dergelijke zelfkritiek leidt ongetwijfeld tot depressie, zoals bevestigd door onderzoek, omdat het de eigenschap heeft een persoon te beoordelen in plaats van zijn/haar werk of gedrag te beoordelen, wat de weg wijst naar zelftwijfel. Het dwingt je om vaag te zijn op het gebied waar je kritisch over probeert te zijn, waardoor het proces uit balans raakt, waardoor je verlamd raakt. Dit is toevallig de belangrijkste reden waarom iemand zich ongemakkelijk voelt bij een gevoel van negativiteit wanneer het onderwerp zelfkritiek ter sprake komt.
Als zelfkritiek een limiet heeft gesteld, duwt dat je vooruit en helpt het je om te groeien. Het doel van dergelijke zelfkritiek is om te helpen bij het vinden van de reden en de oplossing voor iemands problemen. Dit soort zelfkritiek wordt constructieve zelfkritiek genoemd.
Nu je weet dat de vorm van zelfkritiek die je hebt gerepeteerd niet de juiste methode is, moet je eerst begrijpen dat je niet de enige bent die erin zit. Het is prima om niet alles vanaf het begin te weten, we zijn tenslotte geen genieën geboren. Maar het is niet goed om je bewust te zijn van iets verkeerds dat je hebt gedaan en er niets aan te doen.
Dus, hier zijn een paar stappen om van het proces van zelfkritiek een weldadige en gezonde aanpak te maken.„Als het niet lukt, laat het dan gewoon los. Wat er ook gebeurt, laat je er niet gek van maken.”
Zoals eerder vermeld, richt constructieve zelfkritiek zich specifiek op het werk of het gedrag, in plaats van op de persoon zelf. Dus in plaats van je te concentreren op de persoonlijkheid, focus je nu op gedrag. Dat wil zeggen, concentreer je op aanpasbare aspecten die om verbetering schreeuwen, in plaats van je te concentreren op de onveranderlijke aspecten.
„Neem kritiek serieus, maar niet persoonlijk. Als er waarheid of verdienste in de kritiek zit, probeer er dan van te leren. Laat het anders meteen van je af rollen.”
- Hilary Rodham Clinton
„We zijn het gemiddelde van de vijf mensen met wie we de meeste tijd doorbrengen.”
Zoals het citaat duidelijk zegt, hebben onze omgeving en de mensen om ons heen een grote invloed op onze gedachten en dus op ons gedrag. Zorg er dus voor dat je in het gezelschap bent van positief ingestelde mensen, die je inspireren om naar beter te streven.
Onthoud tot slot dat fouten niet in zelfkritiek liggen. Ze liegen in de manier waarop je het doet. Jij bent degene die je pad naar negativiteit baant vanaf het moment dat je het begint te overdrijven.
Perfectionisme in zelfkritiek veroorzaakt alleen maar schade en maakt je verlamd. Maar perfectionisme of zelfkritiek is niet iets dat je niet kunt veranderen. Je bent slechts een beslissing verwijderd van al die dingen die je wilt veranderen.
Je hebt dus twee opties om uit te kiezen: de ene is om je innerlijke criticus je gedachten te laten beheersen en de tweede is om je gedachten te gebruiken om je innerlijke criticus te beheersen. Wat ga je kiezen?
De balans tussen theorie en praktische adviezen in dit artikel is erg nuttig.
Dit heeft mijn perspectief veranderd op wat het betekent om op een gezonde manier zelfkritisch te zijn.
De focus op zelfbewustzijn in plaats van zelfveroordeling is echt waardevol.
Waardeer hoe het artikel benadrukt dat verandering mogelijk is met de juiste aanpak
Het concept van het stellen van grenzen aan zelfkritiek is iets waar ik aan moet werken
Nooit nagedacht over hoe woordkeuze zelfkritiek beïnvloedt. Ga daar meer op letten
Het artikel had de rol van mindfulness bij het ontwikkelen van gezonde zelfkritiek kunnen onderzoeken
Ik kan me identificeren met het stuk over het afweermechanisme. Mijn geest creëert vaak excuses om ongemakkelijke groei te vermijden
Het stuk over toxische zelfkritiek die zich richt op de persoon in plaats van het gedrag is een eye-opener
Verbazingwekkend hoe het veranderen van de focus van persoon naar gedrag zo'n verschil kan maken
Het artikel heeft me geholpen te begrijpen waarom mijn eerdere pogingen tot zelfverbetering vaak mislukten
Had graag meer informatie gehad over hoe je constructieve kritiek onder druk kunt handhaven
De connectie tussen perfectionisme en verlamming resoneert echt met mijn ervaring
Interessant hoe het artikel zelfkritiek beschrijft als een vaardigheid die we kunnen ontwikkelen in plaats van een onveranderlijke eigenschap
De nadruk op klein beginnen is essentieel. We verwachten vaak te veel te snel
Ik heb gemerkt dat journaling me helpt onderscheid te maken tussen constructieve en destructieve zelfkritiek
Het artikel laat zelfverbetering benaderbaarder en minder intimiderend lijken
Nooit overwogen dat zelfkritiek een hulpmiddel voor groei zou kunnen zijn in plaats van alleen een bron van pijn
Dat punt over het controleren van de waarheid van kritiek doet me denken aan cognitieve gedragstherapietechnieken
Het artikel had kunnen ingaan op hoe culturele verschillen zelfkritiek beïnvloeden
Heeft iemand deze strategieën met succes geïmplementeerd? Ik zou graag echte ervaringen horen
Het stuk over empathie met jezelf is krachtig. We zijn vaak onze eigen grootste critici
Ik waardeer het echt dat het artikel erkent dat het veranderen van denkpatronen tijd kost
Ik wou dat mijn schoolleraren het verschil tussen constructieve en destructieve kritiek hadden begrepen
De balans tussen zelfverbetering en zelfacceptatie is lastig. Dit artikel helpt om daarin te navigeren
Ik vind het interessant dat het artikel suggereert dat we onze innerlijke criticus kunnen beheersen. Het vergt oefening, maar het is mogelijk
Het punt over het afweermechanisme is fascinerend. Onze geest probeert ons echt te beschermen, zelfs als het niet altijd nuttig is
Merkt iemand anders op hoe hun zelfkritiek toeneemt als ze gestrest of moe zijn?
Focussen op aanpasbare aspecten in plaats van onveranderlijke is zulk praktisch advies
Het artikel had meer praktijkvoorbeelden van constructieve versus destructieve kritiek kunnen bevatten
Ik ben onlangs begonnen met het beoefenen van zelfcompassie en het is transformerend geweest
Ik vraag me af of er onderzoek is dat de bewering ondersteunt dat 95% van de gedachten repetitief is
Het concept van specifieke bewustwording in constructieve kritiek is erg nuttig. Het gaat om bruikbare feedback
Soms vind ik het moeilijk om in het moment onderscheid te maken tussen constructieve en destructieve zelfkritiek
Het artikel maakt een goed punt over dat de omgeving onze zelfkritiek beïnvloedt. Mijn kijk verbeterde toen ik mijn sociale kring veranderde
Ik weet niet zeker of ik het eens ben met dat 80% van de gedachten negatief is. Het lijkt een versimpeling van hoe de geest werkt
Het onderscheid tussen het bekritiseren van het werk versus de persoon is cruciaal. Had ik dit maar jaren geleden geleerd
Ik heb eigenlijk gemerkt dat sommige negatieve zelfpraat me motiveert. Ervaart iemand anders dit ook?
Dat citaat van Jim Rohn over het gemiddelde zijn van de vijf mensen met wie we tijd doorbrengen, kwam hard aan. Tijd om sommige relaties te herevalueren
Ik ben dol op de praktische stappen die worden beschreven voor gezonde zelfkritiek. Ik ga proberen deze te implementeren
Het deel over het vervangen van negatieve woorden door positieve lijkt te simpel. Zo makkelijk is het niet altijd
Ik denk dat het artikel dieper had kunnen ingaan op technieken voor het ontwikkelen van zelfcompassie
Kijkend naar mijn eerdere ervaringen, klopt het artikel helemaal dat perfectionisme verlammend werkt
Interessant punt over het controleren of kritiek geldig is. Soms vertelt onze innerlijke criticus ons niet de waarheid.
Het citaat van Hillary Clinton over het serieus nemen van kritiek, maar niet persoonlijk, is goud waard. Ik ga die opschrijven.
Ik ben het eigenlijk niet eens met het idee dat we kritisch denken niet kunnen stoppen. Door meditatie heb ik geleerd die gedachten tot rust te brengen.
Vindt iemand anders het interessant dat we dagelijks 300-400 zelfevaluatiegedachten hebben? Dat lijkt me veel om te verwerken.
Het gedeelte over het stellen van kleinere doelen in eerste instantie spreekt me echt aan. Ik probeer vaak alles in één keer te veranderen en raak uiteindelijk overweldigd.
Ik worstel ermee om te streng voor mezelf te zijn. De suggestie om jezelf te behandelen zoals je een geliefde zou behandelen, is zo logisch.
Dat citaat van Yong Kang Chan resoneert echt met me. Onze reactie op kritiek is belangrijker dan de kritiek zelf.
Ik waardeer het dat het artikel benadrukt dat zelfkritiek niet inherent slecht is. Het gaat erom hoe we het benaderen en gebruiken.
De statistiek over 12000-60000 gedachten per dag, waarvan 80% negatief, is behoorlijk schokkend. Ik vraag me af hoeveel van mijn eigen gedachten onnodig negatief zijn.
Ik heb nog nooit op deze manier over zelfkritiek nagedacht. Het onderscheid tussen constructieve en destructieve kritiek heeft me echt de ogen geopend.